Każda Umawiająca się Strona poinformuje Sekretarza Generalnego Rady Europy, który organ władzy na jej terytorium jest kompetentny w kwestii równoważności kwalifikacji uniwersyteckich.

Umawiające się Strony, należące do kategorii przewidzianej w punkcie (a) ustępu 1 artykułu 1 niniejszej konwencji, rozważą środki, jakie należy podjąć w celu uznania okresu studiów odbytego w szkole wyższej innego państwa członkowskiego Rady Europy przez studentów innych kierunków niż języki nowożytne, a w szczególności przez studentów nauk podstawowych i stosowanych.

Umawiające się Strony, należące do kategorii przewidzianej w punkcie (a) ustępu 1 artykułu 1, będą dążyć, poprzez postanowienia jedno- i dwustronne, do ustalenia warunków uznawania przez macierzystą szkołę wyższą egzaminów zdanych oraz wykładów wysłuchanych w okresie studiów w szkole wyższej innego państwa członkowskiego Rady Europy za równoważne z podobnymi egzaminami oraz wykładami w macierzystej szkole wyższej.

Umawiające się Strony, należące do kategorii przewidzianej w punkcie (b) ustępu 1 artykułu 1 niniejszej konwencji, przekażą tekst niniejszej konwencji organom władz szkół wyższych znajdujących się na ich terytoriach oraz zachęcą je do przychylnego rozpatrywania i stosowania zasad przedstawionych w artykułach 2, 3 i 4.

Umawiające się Strony, należące do kategorii przewidzianej w punkcie (c) ustępu 1 artykułu 1, będą stosować postanowienia artykułów 2, 3 i 4 w odniesieniu do szkół wyższych, dla których państwo jest kompetentnym organem władzy w kwestiach rozważanych w niniejszej konwencji, oraz będą stosować postanowienia artykułu 5 w odniesieniu do szkół wyższych, które w tych kwestiach same są kompetentnym organem władzy.

Każda z Umawiających się Stron przekaże Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy, w ciągu roku od wejścia w życie niniejszej konwencji, pisemne oświadczenie o środkach podjętych w celu realizacji postanowień artykułów 2, 3, 4, 5 i 6.

Sekretarz Generalny Rady Europy notyfikuje innym Umawiającym się Stronom informacje otrzymane od każdej z nich, zgodnie z postanowieniami artykułu 7 niniejszej konwencji, i będzie informował na bieżąco Komitet Ministrów o postępach w stosowaniu niniejszej konwencji.

Komitet Ministrów Rady Europy może zaprosić każde państwo nie będące członkiem Rady Europy do przystąpienia do niniejszej konwencji. Każde państwo zaproszone w ten sposób może do niej przystąpić przez złożenie dokumentu przystąpienia u Sekretarza Generalnego Rady, który powiadomi o tym wszystkie Umawiające się Strony. Każde państwo przystępujące będzie dla celów niniejszej konwencji uznane za państwo członkowskie Rady Europy. W stosunku do każdego państwa przystępującego niniejsza konwencja wejdzie w życie w dniu złożenia dokumentu przystąpienia.