"3. Dowódca oddziału Policji przed wycofaniem oddziału:

1) zabezpiecza na miejscu zdarzenia ślady i dowody związane z użyciem tego oddziału oraz podejmuje inne czynności nie cierpiące zwłoki, aby nie dopuścić do ich zatarcia, a także ustala świadków zdarzenia,

2) zabezpiecza odebraną broń palną, amunicję, materiały wybuchowe i inne niebezpieczne narzędzia.";

"§ 7. W razie rozproszenia oddziałów Policji i niemożności nawiązania przez policjanta kontaktu z dowódcą, policjant ma prawo użycia broni palnej w przypadkach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 1-4 ustawy, z zachowaniem wymogów określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 maja 1996 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu postępowania przy użyciu broni palnej przez policjantów (Dz. U. Nr 63, poz. 296).";

"§ 11. 1. Jeżeli wskutek użycia środków przymusu bezpośredniego lub broni palnej nastąpiło zranienie osoby, dowódca oddziału Policji jest obowiązany spowodować udzielenie jej pierwszej pomocy medycznej, a w razie potrzeby - udzielenie fachowej pomocy medycznej.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, oraz gdy w wyniku użycia środków przymusu bezpośredniego lub broni palnej nastąpiła śmierć osoby albo szkoda w mieniu, dowódca oddziału Policji niezwłocznie powiadamia o tym przełożonego i właściwego miejscowo prokuratora, a także wykonuje czynności, o których mowa w § 6 ust. 3.";

"2. Pisemne raporty, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać w szczególności:

1) wskazanie stopnia, imienia i nazwiska dowódcy oddziału,

2) określenie czasu i miejsca użycia oddziału,

3) opis sytuacji poprzedzającej użycie i przebieg użycia oddziału,

4) określenie użytych środków przymusu bezpośredniego i broni palnej, wskazanie podmiotu, który podjął decyzję o ich użyciu,

5) opis przyczyn i skutków użycia środków przymusu bezpośredniego i broni palnej, w tym wynikających z § 3 ust. 2 i 4 oraz § 4 ust. 3 i 5.

3. Zarządzenia, decyzje, polecenia i rozkazy, a także dokumentacja, o której mowa w § 10 ust. 1, są materiałami archiwalnymi."