Przewóz drogowy materiałów niebezpiecznych.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRÓW TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ ORAZ SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI
z dnia 16 października 1997 r.
w sprawie przewozu drogowego materiałów niebezpiecznych.

Na podstawie art. 58 ust. 2 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 1992 r. Nr 11, poz. 41 i Nr 26, poz. 114 oraz z 1995 r. Nr 104, poz. 515) zarządza się, co następuje:
§  1.
Przepisy rozporządzenia określają warunki przewozu drogowego materiałów niebezpiecznych po drogach publicznych oraz jednostki uprawnione do kontroli tego przewozu i użytych do niego pojazdów.
§  2.
W przypadkach uzasadnionych względami obronności kraju lub koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego dopuszcza się odstępstwa od przepisów niniejszego rozporządzenia w stosunku do przewozów materiałów niebezpiecznych pojazdami będącymi w dyspozycji Sił Zbrojnych na warunkach i w trybie określonych odrębnymi przepisami.
§  3.
1.
Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1)
Umowa ADR - Umowę europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzoną w Genewie dnia 30 września 1957 r. (Dz. U. z 1975 r. Nr 35 poz. 189 i 190), wraz ze zmianami obowiązującymi od daty ich wejścia w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, podanymi do publicznej wiadomości we właściwy sposób;
2)
załącznik A lub B - odpowiednio załącznik A do Umowy ADR "Przepisy dotyczące materiałów i przedmiotów niebezpiecznych" lub załącznik B do Umowy ADR "Przepisy dotyczące pojazdów i przewozu" według ich stanu prawnego na dzień 1 lipca 1997 r.;
3)
materiały niebezpieczne (towary niebezpieczne) - materiały i przedmioty, których przewóz drogowy, na podstawie przepisów załączników A i B, jest zabroniony albo dozwolony na warunkach określonych w tych załącznikach;
4)
klasa materiałów niebezpiecznych - grupę materiałów niebezpiecznych, wydzieloną na podstawie dominującego zagrożenia;
5)
liczba marginesowa (lm.) - numer przepisu załącznika A lub B;
6)
sztuka przesyłki - opakowanie transportowe wraz z zawartym w nim materiałem niebezpiecznym stanowiące odrębną część lub całość ładunku; określenie to nie obejmuje materiałów niebezpiecznych przewożonych luzem w pojazdach lub kontenerach oraz materiałów niebezpiecznych przewożonych w cysternach;
7)
materiały inaczej nie określone (i.n.o.) - materiały niebezpieczne nie wymienione z nazwy w załączniku A, których właściwości odpowiadają wymienionym w tym załączniku nazwom grupowym.
2.
Użyte w postanowieniach załączników A i B określenie "właściwa władza" w odniesieniu do Rzeczpospolitej Polskiej oznacza Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej lub jednostkę przez niego upoważnioną, z zastrzeżeniem § 5.
3.
Wyróżnia się następujące klasy materiałów niebezpiecznych:
a)
klasa 1 - materiały i przedmioty wybuchowe,
b)
klasa 2 - gazy,
c)
klasa 3 - materiały ciekłe zapalne,
d)
klasa 4.1 - materiały stałe zapalne,
e)
klasa 4.2 - materiały samozapalne,
f)
klasa 4.3 - materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy zapalne,
g)
klasa 5.1 - materiały utleniające,
h)
klasa 5.2 - nadtlenki organiczne,
i)
klasa 6.1 - materiały trujące,
j)
klasa 6.2 - materiały zakaźne,
k)
klasa 7 - materiały promieniotwórcze,
l)
klasa 8 - materiały żrące,
m)
klasa 9 - różne materiały i przedmioty niebezpieczne.
§  4.
1.
Do przewozu drogowego materiałów niebezpiecznych stosuje się postanowienia załączników A i B, z zastrzeżeniem § 6 i 8.
2.
Dopuszcza się przewóz materiałów niebezpiecznych na warunkach określonych w specjalnych umowach dwustronnych lub wielostronnych, zawartych na podstawie postanowienia art. 4 ust. 3 Umowy ADR, jeżeli stroną tych umów jest Rzeczpospolita Polska.
§  5.
W zakresie szczegółowych czynności administracyjnych wskazanych w przepisach załączników A i B określenie "właściwa władza" oznacza odpowiednio:
1)
Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki lub jednostkę przez niego upoważnioną - w sprawach warunków przewozu drogowego materiałów promieniotwórczych klasy 7;
2)
Urząd Dozoru Technicznego - w sprawach warunków technicznych opakowań przeznaczonych do przewozu drogowego gazów klasy 2;
3)
Główny Inspektorat Kolejowego Dozoru Technicznego - w sprawach warunków technicznych cystern przeznaczonych do przewozu drogowego materiałów niebezpiecznych oraz w sprawach wydawania świadectw dopuszczenia pojazdów do przewozu niektórych materiałów niebezpiecznych;
4)
jednostkę upoważnioną przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji - w sprawach nadzoru nad czynnościami ładunkowymi i postojem pojazdów z materiałami niebezpiecznymi;
5)
jednostkę upoważnioną przez Ministra Gospodarki - w sprawach badań, klasyfikacji oraz warunków dopuszczania do przewozu materiałów niebezpiecznych klas 1, 2, 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 5.2, 6.1, 6.2, 8 i 9;
6)
jednostkę upoważnioną przez Ministra Gospodarki - w sprawach warunków technicznych opakowań materiałów niebezpiecznych klas 1, 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 5.2, 6.1, 6.2, 8 i 9.
§  6.
Do ruchu krajowego nie mają zastosowania postanowienia załączników A i B w zakresie używania języków innych niż język polski, z zastrzeżeniem § 9 ust. 2.
§  7.
1.
Do przewozu materiałów niebezpiecznych mogą być użyte pojazdy samochodowe - z wyjątkiem motocykli - oraz ciągnięte przez nie przyczepy, z zastrzeżeniem ust. 2.
2.
Zespół pojazdów składający się z ciągnika rolniczego i przyczepy może być użyty do przewozu paliwa do silników Diesla, materiałów utleniających stosowanych jako nawozy sztuczne lub materiałów trujących stosowanych jako środki ochrony roślin, jeżeli materiały te przewożone są w sztukach przesyłki, w ilościach nie przekraczających odpowiednich limitów określonych pod lm. 10 011 załącznika B.
§  8.
1.
W przypadkach, o których mowa w przepisie lm. 10 221(2) załącznika B, dopuszcza się do dnia 31 grudnia 2001 r. używanie do przewozu materiałów niebezpiecznych w ruchu krajowym pojazdów nie wyposażonych w zwalniacz.
2.
W przypadkach, o których mowa w przepisie lm. 10 261(2) załącznika B, dopuszcza się do dnia 31 grudnia 2001 r. używanie do przewozu materiałów niebezpiecznych w ruchu krajowym pojazdów nie wyposażonych w ogranicznik prędkości, jeżeli pojazdy te zostały zarejestrowane po raz pierwszy w okresie od dnia 1 stycznia 1988 r. do dnia 1 lipca 1995 r.
§  9.
1.
W przypadku pojazdów, w stosunku do których na podstawie przepisów załącznika B wymagane jest "świadectwo dopuszczenia pojazdów do przewozu niektórych materiałów niebezpiecznych", potwierdzenia spełnienia przez pojazd odpowiednich wymagań technicznych dokonują stacje kontroli pojazdów, o których mowa w art. 66 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 1992 r. Nr 11, poz. 41 i Nr 26, poz. 114 oraz z 1995 r. Nr 104, poz. 515).
2.
Świadectwo określone w ust. 1 wystawia jednostka, o której mowa w § 5 pkt 3, w językach polskim i angielskim, zgodnie z wzorem podanym w załączniku B.
3.
W przypadku gdy pojazd nie jest wyposażony w wymagane urządzenia lub jedno z nich określone w § 8, świadectwo, o którym mowa w ust. 2, powinno zawierać informację o braku tych urządzeń lub tego urządzenia oraz uwagę następującej treści: "Pojazd dopuszczony do przewozu materiałów niebezpiecznych wyłącznie w ruchu krajowym".
§  10.
Przewóz materiałów inaczej nie określonych (i.n.o.) nadawanych do przewozu w kraju jest dozwolony po zaklasyfikowaniu ich jako materiały dopuszczone do przewozu przez:
1)
jednostkę wymienioną w § 5 pkt 1 - w przypadku materiałów promieniotwórczych klasy 7,
2)
jednostkę wymienioną w § 5 pkt 5 - w przypadku materiałów niebezpiecznych pozostałych klas.
§  11.
Przewóz na obszarze miast benzyn o numerze rozpoznawczym 1203 oraz skroplonych mieszanin węglowodorów gazowych o numerze rozpoznawczym 1965 w cysternach o pojemności powyżej 7000 litrów, dokonywany w celu zaopatrzenia stacji paliw, może odbywać się tylko w okresie i po drogach wyznaczonych przez właściwego wojewodę.
§  12.
1.
Ustala się "Wykaz materiałów niebezpiecznych, których przewóz podlega zgłoszeniu do komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej", w brzmieniu określonym w załączniku do rozporządzenia.
2.
Przewóz materiałów niebezpiecznych wymienionych w załączniku, o którym mowa w ust. 1, należy zgłosić do właściwego ze względu na miejsce rozpoczęcia przewozu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej.
3.
Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, dokonuje:
1)
w terminie nie krótszym niż 5 dni przed rozpoczęciem przewozu, jeżeli przewóz rozpoczyna się w kraju:
a)
krajowy przewoźnik materiału niebezpiecznego,
b)
nadawca materiału niebezpiecznego, jeżeli przewóz jest wykonywany przez przewoźnika zagranicznego,
2)
przed zezwoleniem na wjazd pojazdu z materiałem niebezpiecznym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli przewóz rozpoczyna się za granicą - właściwa jednostka Straży Granicznej.
4.
Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 2, powinno mieć formę pisemną i zawierać następujące dane:
1)
nazwę materiału niebezpiecznego i jego numer rozpoznawczy,
2)
klasyfikację materiału (odpowiednio: klasa, punkt, litera, podklasa, grupa zgodności, karta),
3)
ilość materiału i sposób jego przewozu (odpowiednio: przewóz w cysternie, luzem lub w sztukach przesyłki),
4)
planowane miejsce i czas rozpoczęcia przewozu,
5)
planowaną trasę przewozu,
6)
nazwy i adresy przewoźnika, nadawcy i odbiorcy materiału.
§  13.
1.
Kontroli przewozu drogowego materiałów niebezpiecznych dokonują jednostki Policji oraz jednostki wymienione w § 5 pkt 1-3 w zakresie ich kompetencji.
2.
Kontrola, o której mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności:
1)
klasyfikację materiału niebezpiecznego,
2)
dobór opakowania lub cysterny,
3)
oznakowanie opakowań i sztuk przesyłki,
4)
zakazy pakowania razem różnych materiałów,
5)
rozmieszczenie i zabezpieczenie sztuk przesyłki na pojeździe,
6)
zakazy ładowania razem sztuk przesyłki z różnymi materiałami,
7)
stan techniczny opakowań i cystern użytych do przewozu,
8)
stan techniczny pojazdu użytego do przewozu, jego oznakowanie i wyposażenie,
9)
sposób przewozu,
10)
uczestniczenie pojazdu z materiałem niebezpiecznym w ruchu drogowym,
11)
kwalifikacje kierowcy,
12)
dokumenty wymagane przy przewozie.
§  14.
Do dnia 30 czerwca 1998 r. nie jest wymagane świadectwo, o którym mowa w § 9, w stosunku do pojazdów używanych wyłącznie w ruchu krajowym, zaopatrzonych w zaświadczenie z badania technicznego dopuszczające pojazd do przewozu określonych materiałów niebezpiecznych, wydane przed wejściem w życie rozporządzenia na podstawie przepisów zarządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 12 października 1995 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów stosowanych przy tym dokumentów (Monitor Polski Nr 63, poz. 695).
§  15.
Traci moc rozporządzenie Ministrów Komunikacji i Spraw Wewnętrznych z dnia 2 grudnia 1983 r. w sprawie warunków i kontroli przewozu drogowego materiałów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 67, poz. 301 i z 1986 r. Nr 42, poz. 206).
§  16.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisu § 11, który - w odniesieniu do przewozu skroplonych mieszanin węglowodorów gazowych o numerze rozpoznawczym 1965 - wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK

WYKAZ MATERIAŁÓW NIEBEZPIECZNYCH, KTÓRYCH PRZEWÓZ PODLEGA ZGŁOSZENIU DO KOMENDANTA WOJEWÓDZKIEGO PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ

Klasa niebezpieczeństwa Materiały niebezpieczne, których przewóz podlega zgłoszeniu na podstawie § 12 rozporządzenia
1 - materiały podklasy 1.1 grupy zgodności A,

- pozostałe materiały podklasy 1.1 w ilości większej niż

1.000 kg1),

- materiały podklasy 1.2 w ilości większej niż 3.000 kg1),

- materiały podklasy 1.3 w ilości większej niż 5.000 kg1),

- materiały podklasy 1.5 w ilości większej niż 5.000 kg1),

1) Łączna masa netto materiałów przewożonych na pojeździe

samochodowym i przyczepie

2 - gazy grup: T, TF, TC, TO, TFC, TOC, przewożone w

cysternach o pojemności większej niż 3.000 litrów,

3, 4.2, 4.3, 5.1, 6.1 i 8 - materiały wymienione pod literą a) różnych punktów tych

klas, przewożone w cysternach o pojemności większej niż

3.000 litrów,

5.2 - materiały przewożone w cysternach,
6.2 - materiały wymienione w punkcie 1 tej klasy,
7 - sztuki przesyłki typu B(U) z materiałami

promieniotwórczymi o łącznej aktywności większej niż

3 x 103A12) lub 3 x 103A22) albo 1.000 Tbq (20 kCi),

w zależności która z tych wartości jest najniższą;

- sztuki przesyłki typu B(M);

- sztuki przesyłki z materiałami rozszczepialnymi, jeżeli

suma wskaźników transportowych sztuk przesyłki

przekracza 50;

- materiały przewożone w specjalnych warunkach.

2) Wartości A1 i A2 podane są pod lm. 3700 dodatku A.7 do

załącznika A.

Zmiany w prawie

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Tabletka "dzień po" bez recepty - Sejm uchwalił nowelizację

Bez recepty dostępny będzie jeden z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - zakłada uchwalona w czwartek nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tabletka będzie dostępna bez recepty ma być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 22.02.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024