Tabela 2. Karta audytu energetycznego budynku

Tabela 2. Rodzaje usprawnień termomodernizacyjnych składające się na optymalny wariant przesięwzięcia termomodernizacyjnego poprawiający sprawność systemu grzewczego

1.1. Optymalny dodatkowy opór cieplny ΔR, odpowiadający optymalnej grubości warstwy ocieplenia, jest to opór, dla którego prosty czas zwrotu nakładów SPBT przyjmuje wartość minimalną. Wartość optymalnego oporu cieplnego przegrody zewnętrznej po termomodernizacji nie może być mniejsza niż:

1) dla ścian zewnętrznych (stykających się z powietrzem zewnętrznym) - 4,00 (m² x K)/W,

2) dla stropodachów i stropów pod nie ogrzewanymi poddaszami lub nad przejazdami 4,50 (m² x K)/W,

3) dla stropów nad piwnicami nie ogrzewanymi i zamkniętymi przestrzeniami podpodłogowymi - 2,00 (m² x K)/W.

Dla wyznaczenia optymalnego dodatkowego oporu cieplnego ΔR przegrody należy korzystać z zależności określonej wzorem:

Nu

SPBT = ------------------ ,[lata] (1)

[1]

[U- ------------ x W_E

[(1/U+ ΔR )]

gdzie:

ΔR - dodatkowy opór cieplny przegrody zewnętrznej, (m² x K)/W,

N_u - planowane koszty robót na zwiększenie o wartość ΔR oporu cieplnego 1 m² przegrody, zł/m²,

U - współczynnik przenikania ciepła przegrody zewnętrznej, określony zgodnie z Polską Normą dotyczącą sposobu obliczania oporu cieplnego i współczynnika przenikania ciepła, dla budynku przed termomodernizacją, W/(m² x K),

W_E - jednostkowa roczna oszczędność kosztów energii w wyniku usprawnienia termomodernizacyjnego, (zł x K)/W x rok.

Wartość jednostkowej rocznej oszczędności kosztów energii WE oblicza się z wzoru:

W_E = 0,000012 [O_m (t_wo - t_zo) + 7,2 x Sd x O_z],

[(zł x K)/W x rok] (2)

gdzie:

O_m - opłata za 1MW mocy zamówionej, określana przez dostawcę ciepła, lub odpowiadająca kosztom stałym ponoszonym przez właściciela zł/(MW x miesiąc),

t_wo- obliczeniowa temperatura powietrza wewnętrznego, określona zgodnie z Polską Normą dotyczącą temperatur ogrzewanych pomieszczeń w budynkach, °C,

t_zo - obliczeniowa temperatura powietrza zewnętrznego dla danej strefy klimatycznej, określona zgodnie z Polską Normą dotyczącą temperatur obliczeniowych zewnętrznych, °C,

Sd - liczba stopniodni, obliczona według wzoru (3), dzień x K/rok,

O_z - opłata za zużycie 1 GJ określana przez dostawcę ciepła lub koszt produkcji 1 GJ, zł/GJ.

Liczbę stopniodni Sd oblicza się z wzoru:

L_g

Sd = Σ [t_wo - t_e (m)]Ld(m) [dzień x K/rok] (3)

m=1

gdzie:

t_wo - jak we wzorze (2),

t_e(m) - średnia wieloletnia temperatura miesiąca m, określona zgodnie z Polską Normą dotyczącą obliczania sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynków mieszkalnych, °C,

Ld(m) - liczba dni ogrzewania w miesiącu m, określona według Polskiej Normy powołanej powyżej,

L_g - liczba miesięcy ogrzewania w sezonie grzewczym, określona według Polskiej Normy powołanej powyżej.

1.2. Optymalne usprawnienie termomodernizacyjne polegające na wymianie okien lub drzwi jest to usprawnienie, dla którego prosty czas zwrotu nakładów SPBT przyjmuje wartość minimalną.

Dla wyznaczenia optymalnego usprawnienia termomodernizacyjnego należy korzystać z zależności określonej wzorem:

N_o

SPBT = ----------------- [lata]

(U_o - U₁) x W_E +ΔO_inf x C_E (4)

gdzie:

N_o - planowane koszty robót związane z wymianą okna lub drzwi przypadające na 1 m² powierzchni, bez uwzględnienia kosztów związanych z koniecznością zastosowania nawiewnika, zł/m²,

U₀ - współczynnik przenikania ciepła okna lub drzwi przewidzianych do wymiany, przyjęty z dokumentacji technicznej lub Polskiej Normy i powiększony o nie więcej niż 30% w zależności od oceny stanu technicznego okna lub drzwi, W/(m² x K),

U₁ - współczynnik przenikania ciepła nowego okna lub drzwi, przyjęty na podstawie aprobaty technicznej, W/(m² x K),

W_E - jednostkowa roczna oszczędność kosztów energii w wyniku usprawnienia termomodernizacyjnego, (zł x K)/W x rok,

ΔO_inf - roczne zmniejszenie zapotrzebowania na ciepło odpowiadające ograniczeniu strat ciepła w wyniku infiltracji, GJ/ m² rok,

C_E - cena za 1 GJ ciepła z uwzględnieniem opłaty za moc zamówioną, zł/ GJ.

Wartość rocznego zmniejszenia zapotrzebowania na ciepło odpowiadającego ograniczeniu strat ciepła w wyniku infiltracji ΔO_inf oblicza się z wzoru:

Lg

ΔOinf = 0,00000143 (aolo - a111)Σ [two - (5)

m=1

te(m)]^5/3Ld(m), [GJ/m^{2 x} rok]

gdzie:

a_o, a₁ - współczynniki przepływu powietrza przez szczeliny okien lub drzwi przed i po termomodernizacji, określane w oparciu o tabelę 1 części 3 załącznika, m³/(m x h x daPa^2/3),

l_o,1₁- całkowita długość zewnętrznych szczelin przylgowych okna lub drzwi, przed i po termomodernizacji, m,

t_wo, t_e (m), Ld(m) - jak we wzorze (3).

Cenę za 1 GJ ciepła C_E uwzględniającą opłatę za moc zamówioną oblicza się z wzoru:

Om (two-tzo)

CE = O_z + -------------- ,[zł/GJ] (6)

7,2 x Sd

gdzie:

O_z, O_m, t_wo, t_zo, Sd - jak we wzorze (2).

Tabela 1. Wartości współczynników przepływu a_o, a_l

2. Metoda wyznaczania optymalnych usprawnień termomodernizacyjnych prowadzących do zmniejszenia zapotrzebowania na ciepło na ogrzanie powietrza wentylacyjnego i przygotowanie ciepłej wody użytkowej

2.1. Optymalne usprawnienie termomodernizacyjne związane ze zmniejszeniem zapotrzebowania na ciepło na potrzeby wentylacji jest to usprawnienie, dla którego prosty czas zwrotu nakładów SPBT przyjmuje wartość minimalną.

Dla wyznaczenia optymalnego usprawnienia termomodernizacyjnego należy korzystać z zależności określonej wzorem:

SPBT = N_w/ΔO_rw, [lata] (7)

gdzie:

N_w - planowane koszty robót, zł,

ΔO_rw - roczna oszczędność kosztów energii wynikająca z zastosowania usprawnienia termomodernizacyjnego, zł/rok.

Wartość rocznej oszczędności kosztów energii ΔO_rw, oblicza się z wzoru:

ΔO_rw = (Q_0w - Q_1w) x O_z + 12 O_m x (q_0w - q_1w), (8)

[zł/rok]

gdzie:

Q_0w, Q_1w, - zapotrzebowanie na ciepło przed i po wykonaniu usprawnienia termomodernizacyjnego, określone zgodnie z Polską Normą dotyczącą obliczania sezonowego zapotrzebowania na ciepło budynków mieszkalnych, GJ/rok,

O_z ,O_m - jak we wzorze (2),

q_0w, q_1w - zapotrzebowanie na moc cieplną na potrzeby pokrycia strat ciepła na potrzeby wentylacji przed i po wykonaniu usprawnienia termomodernizacyjnego, określone zgodnie z Polską Normą dotyczącą obliczania zapotrzebowania na ciepło pomieszczeń o kubaturze do 600 m³, MW.

2.2. Optymalne usprawnienie termomodernizacyjne związane ze zmniejszeniem zapotrzebowania ciepła na potrzeby przygotowania ciepłej wody użytkowej jest to usprawnienie, dla którego prosty czas zwrotu nakładów SPBT przyjmuje wartość minimalną.

Dla wyznaczenia optymalnego usprawnienia termomodernizacyjnego należy korzystać z zależności określonej wzorem:

SPBT = N_cw/ ΔO_rcw, [lata] (9)

gdzie:

N_cw - planowane koszty robót, zł,

ΔO_rcw - roczna oszczędność kosztów energii wynikająca z zastosowania usprawnienia termomodernizacyjnego, zł/rok.

Wartość rocznej oszczędności kosztów energii ΔO_rcw oblicza się z wzoru:

ΔO_rcw = (Q_0cw - Q_1cw) O_z + l2 O_m (q_0cw - q_1cw),

[zł/rok] (10)

gdzie:

Q_0cw, Q_1cw - zapotrzebowanie na ciepło przed i po wykonaniu usprawnienia termomodernizacyjnego, określone zgodnie z Polską Normą dotyczącą instalacji wodociągowych, wymagania w projektowaniu, GJ/rok,

O_m, O_z - jak we wzorze (2),

q_0cw, q_1cw - zapotrzebowanie na moc cieplną na potrzeby przygotowania ciepłej wody użytkowej przed i po wykonaniu usprawnienia termomodernizacyjnego, określone zgodnie z Polską Normą dotyczącą instalacji wodociągowych, wymagania w projektowaniu, MW.

3. Metoda wyznaczania optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego poprawiającego sprawność cieplną systemu grzewczego

Optymalny wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego dotyczącego poprawy sprawności cieplnej systemu grzewczego jest to wariant, dla którego zdyskontowana wartość netto inwestycji NPV przyjmuje wartość maksymalną.

Zdyskontowaną wartość netto inwestycji NPV oblicza się z wzoru:

15 1

NPV = Σ --------- ΔO_rco - N_co, [zł] (11)

t=1 (1+i)^t

gdzie:

i - stopa dyskonta określana corocznie zgodnie z art. 8 ust.1 ustawy,

ΔO_rco - roczna oszczędność kosztów energii wynikająca z zastosowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego dotyczącego poprawy sprawności systemu grzewczego, zł/rok,

N_co - planowane koszty robót, zł.

Wartość rocznej oszczędności kosztów energii ΔO_rco oblicza się z wzoru:

ΔO_rco = (w_t0 w_d0 Q_0co/η₀ - w_t1w_d1Q_0co/η₁)

O_z+12 O_m x (q₀ - q₁), [zł/rok] (12)

gdzie:

Q_0eo - sezonowe zapotrzebowanie budynku na ciepło przed termomodernizacją, określone zgodnie z Polską Normą dotyczącą obliczania sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynków mieszkalnych, GJ/rok,

η₀ η₁- całkowita sprawność systemu grzewczego przed i po modernizacji, obliczana z wzoru (13),

w_t0, w_t1 - współczynniki uwzględniające przerwy w ogrzewaniu w okresie tygodnia przyjmuje się z tabeli 5,

w_d0, w_d1- współczynniki uwzględniające przerwy w ogrzewaniu w okresie doby przyjmuje się z tabeli 6,

q₀, q₁ - zapotrzebowanie budynku na moc cieplną przed i po zastosowaniu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego poprawiającego sprawność całkowitą systemu grzewczego budynku, określone zgodnie z Polską Normą dotyczącą obliczania zapotrzebowania na ciepło pomieszczeń o kubaturze do 600 m³ lub projektu technicznego instalacji ogrzewania, MW,

Om, Oz - jak we wzorze (2).

Całkowitą sprawność systemu grzewczego η_o , η₁, oblicza się z wzoru:

η_o,η₁ = η_w x η_p x η_r x η_e, (13)

gdzie:

η_w - sprawność wytwarzania ciepła określana zgodnie z Polskimi Normami dotyczącymi kotłów grzewczych wodnych niskotemperaturowych gazowych oraz kotłów grzewczych stalowych o mocy grzewczej do 50 kW lub przyjmowana z tabeli 2 lub z dokumentacji technicznej,

η_p - sprawność przesyłania ciepła określana zgodnie z Polską Normą dotyczącą izolacji cieplnej rurociągów, armatury i urządzeń lub przyjmowana z tabeli 3 lub z dokumentacji technicznej,

η_r - sprawność regulacji systemu grzewczego obliczana z wzoru (14) lub przyjmowana z dokumentacji technicznej,

η_e - sprawność wykorzystania ciepła przyjmowana z tabeli 4 lub z dokumentacji technicznej.

Tabela 3. Sprawności przesyłania ciepła η_p

Sprawność regulacji systemu grzewczego ηr oblicza się z wzoru:

ηr = 1 - (1- ηco) x 2 ÖGLR , (14)

gdzie:

ηco - współczynnik regulacji wynoszący:

1) dla zbiorczych systemów ogrzewania podłogowego z centralnym systemem regulacji, bez zaworów termostatycznych - co najmniej 0,75,

2) dla systemów z elementami grzejnymi z termostatami, o znikomej bezwładności cieplnej - nie więcej niż 0,99,

GLR - stosunek sumy zysków ciepła budynku do sumy strat ciepła określony zgodnie z Polską Normą dotyczącą obliczania sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynków mieszkalnych.

Tabela 4. Sprawności wykorzystania ciepła η_e

Tabela 5. Współczynniki uwzględniające przerwy w ogrzewaniu w okresie tygodnia w_t

Tabela 6. Współczynniki uwzględniające przerwy w ogrzewaniu w okresie doby w_d

4. Metoda wyboru optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego

4.2. W celu wyznaczenia optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, o którym mowa w § 5 pkt 4 rozporządzenia, dla poszczególnych wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego składających się z zestawu usprawnień termomodernizacyjnych dotyczących zmniejszenia strat ciepła przez przegrody zewnętrzne, modernizacji systemu wentylacji i instalacji ciepłej wody użytkowej i uzupełnionych o optymalny wariant przedsięwzięcia poprawiającego sprawność całkowitą systemu grzewczego, oblicza się kolejno:

a) planowane koszty całkowite N, w tym koszty opracowania dokumentacji technicznej oraz koszty związane ze spełnieniem obowiązujących przepisów techniczno-budowlanych, w szczególności związane z wymianą okien lub drzwi, w wypadku gdy działanie to nie przynosi oszczędności energii,

b) miesięczną ratę kapitałową wraz z odsetkami A dla 7 letniego (84- miesięcznego) okresu kredytowania, zgodnie z wzorem:

q^m x (q -1)

A= ------------- x S, [zł/miesiąc] (15) q

q^m - 1

gdzie:

q = (1+r/12), przy czym r oznacza roczną stopę oprocentowania kredytu według oferty lokalnego banku,

m - maksymalny okres spłaty kredytu równy 84 miesiącom,

S - kwota kredytu nie większa niż 80% planowanych kosztów całkowitych, zł,

c) zdyskontowaną wartość netto inwestycji NPV, zgodnie z wzorem:

15 1

NPV = Σ -------- x ΛO_r - N , [zł] (16)

t=1 (1+i)^t

gdzie:

i - stopa dyskonta określana corocznie zgodnie z art. 8 ust.1 ustawy,

ΔO_r- roczna oszczędność kosztów energii wynikająca z zastosowania wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, zł/rok,

N - planowane koszty całkowite obejmujące planowane koszty robót wraz z kosztami opracowania dokumentacji technicznej, zł,

ΔO_r = (w_t0w_d0 Q_0c/η₀ + Q_ocw - w_t1w_d1Q_1co/η₁ -Q_1cw)

O_z+12 O_m (q₀ - q₁), [zł/rok] (17)

gdzie:

Q_0co, Q_1co - jak we wzorze (12),

η₀, η₁ - jak we wzorze (12),

Q_0cw, Q_1cw - jak we wzorze (10),

w_t0, w_t1, w_d0, w_d1 - jak we wzorze (12),

q₀, q₁, - jak we wzorze (12),

O_m, O_z - jak we wzorze (12),

d) zmniejszenie zapotrzebowania na ciepło w stosunku do stanu wyjściowego przed termomodernizacją, zgodnie z warunkiem art. 2 pkt 1 lit. a) ustawy.

4.2. Następnie sprawdza się spełnienie warunków ustawy określonych w art. 2 ust.1 lit a) i art. 4. Jeśli nie są one spełnione, to rozpatruje się kolejny wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego składający się z usprawnień zawartych w tabeli 1 części 4 załącznika nr 1 bez usprawnienia o największym wskaźniku SPBT.

Postępowanie powtarza się aż do znalezienia pierwszego wariantu spełniającego wszystkie warunki ustawy.

Uwaga

Q₀, Q₁ - roczne zapotrzebowanie na ciepło przed i po termomodernizacji, GJ/rok,

N - planowane koszty całkowite na wybrany wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, obejmujące planowane koszty robót wraz z kosztami opracowania dokumentacji technicznej, zł Wariantem optymalnym jest pierwszy z kolejnych wariantów, dla którego wartości w kolumnach 3 do 6 spełniają wymagania ustawy: art. 2 pkt 1 lit. a) - kol. 3, art. 4 - kol. 4, art. 4 pkt 1- kol. 5, art. 4 pkt 2 - kol. 6.

Tabela 2. Karta audytu energetycznego lokalnego źródła ciepła

1) prognozę zapotrzebowania na moc cieplną i ciepło, opracowaną na podstawie:

a) zapotrzebowania na ciepło przez odbiorców wynikającego z audytów energetycznych wszystkich budynków zasilanych z lokalnego źródła, z uwzględnieniem planowanych podłączeń nowych budynków i likwidacji lub odłączeń istniejących budynków,

b) strat przesyłania ciepła w lokalnej sieci ciepłowniczej określonych na podstawie audytu energetycznego,

c) potrzeb własnych lokalnego źródła na cele grzewcze i przygotowania ciepłej wody użytkowej określonych na podstawie audytu energetycznego,

B) sprawność eksploatacyjną lokalnego źródła ciepła wyznaczaną jako stosunek ilości wyprodukowanego (pozyskanego) ciepła do energii pierwotnej, rozumianej jako energia chemiczna spalonego paliwa.

2. Efekt energetyczny E_i (zmniejszenie strat energii pierwotnej) oblicza się z wzoru:

η_i - η_w

E_i =------------- x 100%

1 - η_w

gdzie:

η_w - sprawność eksploatacyjna źródła dla stanu przed termomodernizacją,

η_i - sprawność eksploatacyjna źródła dla rozpatrywanego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego.

Tabela 1. Zapotrzebowanie na moc cieplną i ciepło lokalnego źródła ciepła

Tabela 2. Bilans ciepła dla lokalnego źródła dla stanu przed termomodernizacją i wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego oraz efekty energetyczne

a) w kosztach stałych należy uwzględnić następujące pozycje: koszt stały zakupu ciepła, amortyzacja, wynagrodzenia, koszty funduszu płac, koszty finansowe, koszty ogólne, remonty i konserwacje, materiały, inne,

b) w kosztach zmiennych należy uwzględnić następujące pozycje: koszt zmienny zakupu ciepła, energię elektryczną, paliwo, koszty zakupu paliwa, transport, opłaty za gospodarcze korzystanie ze środowiska.

2. Koszty zmienne wytwarzania ciepła w lokalnym źródle ciepła określone dla ostatniego roku rachunkowego poprzedzającego podjęcie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego należy przeliczyć na warunki roku standardowego według wzoru:

Sd - u_cw (Sd - Sd_r)

K_s = K_r x ---------------------

Sd_r

K_s - koszt zmienny w roku standardowym zł/rok,

K_r - koszt zmienny w roku rzeczywistym zł/rok,

Sd_r- liczba stopniodni w sezonie rzeczywistym (ostatni rok rachunkowy), dzień x K/rok,

Sd - liczba stopniodni w sezonie standardowym, obliczona z wzoru (3) w części 3 zał. nr l, dzień x K/rok,

u_cw - udział produkcji na potrzeby ciepłej wody w całkowitej produkcji w roku rzeczywistym.

3. Efekty ekonomiczne dla wybranych wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego należy wyznaczyć jako różnicę kosztów wytwarzania (pozyskania) ciepła dla stanu wyjściowego i rozpatrywanego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego. Kalkulację kosztów przeprowadza się oddzielnie dla każdego roku objętego harmonogramem spłat inwestycji przy uwzględnieniu prognozy ilości ciepła wytwarzanego podanej w tabeli 1 części 2 załącznika nr 2.

Tabela 1. Zestawienie kosztów wytwarzania ciepła dla stanu wyjściowego i poszczególnych wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego oraz efektów ekonomicznych

a) prosty czas zwrotu SPBT z wzoru:

SPBT = N/ΔO_min, [lata] (1)

gdzie:

ΔO_min - minimalny efekt ekonomiczny wybrany spośród efektów obliczonych dla poszczególnych lat spłaty kredytu, określonych w tabeli 1 części 3, zł/rok,

N - planowane koszty całkowite wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego zł,

b) miesięczną ratę kapitałową wraz z odsetkami A dla siedmioletniego (84-miesięcznego) okresu kredytowania zgodnie z wzorem:

q^m x (q - 1)

A = ---------------- x S, [zł/miesiąc] (2)

q^m - 1

gdzie:

q = (1+r/12), przy czym r oznacza roczną stopę oprocentowania kredytu według oferty lokalnego banku,

m - maksymalny okres spłaty kredytu równy 84 miesiącom,

S - kwota kredytu nie większa niż 80% planowanych kosztów całkowitych, zł,

c) zdyskontowaną wartość netto NPV z wzoru:

15 1

NPV = Σ------------ ΔO_t - N, [zł] (3)

t=1 (1+i)^t

gdzie:

i - stopa dyskonta określana corocznie zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy,

ΔO_t- efekt ekonomiczny wynikający z zastosowania wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego dla poszczególnych lat trwania projektu określony w tabeli 1 części 3, zł/rok,

N - planowane koszty całkowite na wybrany wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, obejmujące planowane koszty robót wraz z kosztami opracowania dokumentacji technicznej, zł.

2. Następnie sprawdza się kolejno spełnienie warunków ustawy określonych w art. 2 pkt 1 lit. b), c) lub d) dotyczącym oszczędności energii (efekt energetyczny) oraz w art. 4 dotyczącym niezbędnych środków własnych inwestora. Jeśli warunki ustawy nie są spełnione, to rozpatruje się kolejny wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego.

Postępowanie powtarza się aż do znalezienia pierwszego wariantu spełniającego wszystkie warunki ustawy.

Wariantem optymalnym jest pierwszy z wariantów, dla którego wartości w kolumnach 3 do 6 spełniają wymagania ustawy: art. 2 pkt 1 lit. b), c) lub d) - kol. 3, art. 4 - kol. 4, art. 4 pkt 1- kol. 5, art. 4 pkt 2 - kol. 6

Tabela 2. Karta audytu lokalnej sieci ciepłowniczej

Całkowite straty sieci stanowią sumę strat przez przenikanie i strat spowodowanych jej nieszczelnością.

2. Straty przez przenikanie

2.1. Straty ciepła przez przenikanie E stanowiące sumę strat ciepła w okresie sezonu grzewczego i poza nim, dla każdego odcinka sieci ciepłowniczej wyróżnionego w charakterystyce konstrukcyjnej w części 2 oblicza się według wzoru:

E = E_s + E₁, [GJ/rok] (1)

gdzie:

E_s - straty ciepła w sezonie grzewczym obliczane według wzoru poniżej, GJ/rok

E₁ - straty ciepła w sieci poza sezonem grzewczym, obliczone według wzoru poniżej, GJ/rok.

2.2. Straty ciepła w sezonie grzewczym E_s oblicza się według wzoru:

E_s= 0,0000864 x q_s x L_i x D_s, [GJ/rok] (2)

gdzie:

D_s - liczba dni trwania sezonu grzewczego [dni],

L_i - długość odcinka sieci; w przypadku gdy odcinek sieci wyposażony jest w armaturę, jego długość należy odpowiednio zwiększyć zgodnie z ogólnymi zasadami obliczania strat rurociągów, m,

q_s - średnie jednostkowe straty w sieci w sezonie grzewczym, określane na podstawie przeprowadzonej inwentaryzacji sieci według ogólnych zasad obliczania strat ciepła w sieciach przy uwzględnieniu rzeczywistego stanu technicznego sieci i izolacji termicznej, W/m.

2.3. Straty ciepła w sieci poza sezonem grzewczym E, oblicza się według wzoru:

E₁ = 0,0000864 x q₁ x Li x (365 - Ds), [GJ/rok] (3)

gdzie:

q₁,- średnie jednostkowe straty w sieci poza sezonem, określane jak wyżej,W/m,

Li, Ds- jak we wzorze (2).

2.4. Straty ciepła w warunkach obliczeniowych Q_o oblicza się według wzoru:

Q_o= 0001 x q_o x Li, [kW] (4)

gdzie:

q_o- jednostkowe straty sieci w warunkach obliczeniowych qo, W/m,

Li - jak we wzorze (2).

3. Straty ciepła spowodowane nieszczelnością sieci

Straty ciepła spowodowane nieszczelnością sieci równe są ilości ciepła potrzebnego do podgrzania wody uzupełniającej. Strumień masy wody uzupełniającej, konieczny do uzupełnienia ubytków spowodowanych nieszczelnościami sieci, należy określić jako różnicę pomiędzy całkowitym strumieniem masy wody uzupełniającej w źródle ciepła a sumą strumieni masy wody uzupełniającej w instalacjach wewnętrznych.

Tabela 1. Zestawienie całkowitych strat ciepła w sieci

Tabela 2. Wyznaczenie efektów energetycznych (oszczędności energii) dla rozpatrywanych usprawnień termomodernizacyjnych

Wariantem optymalnym jest pierwszy z kolejnych wariantów, dla którego wartości w kolumnach 3 do 6 spełniają wymagania ustawy: art. 2 pkt 1 lit. b) - kol. 3, art. 4 - kol. 4, art. 4 pkt 1 - kol. 5, art. 4 pkt 2 - kol. 6.