Oświadczenie:

BIAŁORUŚ

Białoruska Socjalistyczna Republika Radziecka nie uważa się za związaną przez postanowienia artykułu 16 ustęp 1 Międzynarodowej konwencji przeciwko braniu zakładników i oświadcza, że w przypadku przekazania do arbitrażu lub do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości któregokolwiek sporu między stronami konwencji dotyczącego interpretacji czy stosowania konwencji musi być w każdej indywidualnej sprawie uzyskana zgoda wszystkich stron sporu.

Białoruska Socjalistyczna Republika Radziecka potępia terroryzm międzynarodowy, który odbiera życie niewinnym ludziom, stanowi zagrożenie dla ich wolności i osobistej nietykalności oraz destabilizuje sytuację międzynarodową, niezależnie od motywów wykorzystywanych do usprawiedliwienia akcji terrorystycznych. Zgodnie z tym Białoruska Socjalistyczna Republika Radziecka uważa, że artykuł 9 ustęp 1 konwencji powinien być stosowany w sposób zgodny z wyszczególnionymi celami konwencji, do których należy rozwój współpracy międzynarodowej przy podejmowaniu niezbędnych kroków w celu prewencji, ścigania i karania wszystkich aktów brania zakładników - jako przejawów terroryzmu międzynarodowego, poprzez, między innymi, ekstradycję domniemanych sprawców tych przestępstw.

BRAZYLIA

Zastrzeżenie przewidziane przez artykuł 16 ustęp 2.

BUŁGARIA

Oświadczenie dotyczące artykułu 9 ustęp 1:

Bułgarska Republika Ludowa potępia wszystkie akty międzynarodowego terroryzmu, którego ofiarami są nie tylko funkcjonariusze rządowi i publiczni, lecz również wiele osób niewinnych, włącznie z matkami, dziećmi i osobami starszymi, co wywiera coraz bardziej destabilizujący wpływ na stosunki międzynarodowe, komplikując znacznie polityczne rozwiązanie sytuacji kryzysowych, niezależnie od powodów podawanych dla uzasadnienia akcji terrorystycznych. Bułgarska Republika Ludowa uważa, że artykuł 9 ustęp 1 konwencji powinien być stosowany w sposób zgodny z podanymi celami konwencji, do których należy rozwój współpracy międzynarodowej przy podejmowaniu skutecznych kroków w celu prewencji, ścigania i karania wszystkich aktów brania zakładników jako przejawów terroryzmu międzynarodowego, włącznie z ekstradycją domniemanych sprawców tych przestępstw.

CHILE

Rząd Republiki (Chile), przyjmując konwencję, stwierdza, że zgoda zostaje udzielona pod warunkiem, że niniejsza konwencja zabrania brania zakładników w każdych okolicznościach, nawet tych, o których mowa w artykule 12.

CHINY

Zastrzeżenie:

Chińska Republika Ludowa składa zastrzeżenie do artykułu 16 ustęp 1 i nie uważa się za związaną postanowieniami artykułu 16 ustęp 1 niniejszej konwencji.

DOMINIKANA

Niniejsza konwencja zabrania brania zakładników w każdych okolicznościach, nawet w tych, o których mowa w artykule 12.

FEDERACJA ROSYJSKA

Oświadczenie i zastrzeżenie takiej samej treści, mutatis mutandis, jak te złożone przez Białoruś.

INDIE

Zastrzeżenie:

Rząd Republiki Indii oświadcza, że nie uważa się za związany przez postanowienia ustępu 1 artykułu 16, który ustanawia obligatoryjny arbitraż lub rozstrzyganie przez Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości sporów między dwoma lub więcej Państwami-Stronami na wniosek jednego z nich, w przypadku sporu co do interpretacji lub stosowania niniejszej konwencji.

JORDANIA

Rząd Jordańskiego Królestwa Haszymidzkiego oświadcza, że przystąpienie do Międzynarodowej Konwencji przeciwko braniu zakładników nie może być interpretowane jako stanowiące uznanie czy nawiązanie stosunków traktatowych z "państwem Izrael".

JUGOSŁAWIA

Oświadczenie:

Rząd Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii stwierdza niniejszym, że postanowienia artykułu 9 konwencji powinny być interpretowane i stosowane w praktyce w sposób, który nie podważa celów konwencji, tzn. podjęcia skutecznych środków dla zapobiegania wszystkim aktom brania zakładników jako przejawów międzynarodowego terroryzmu, jak również ścigania, karania oraz ekstradycji osób podejrzanych o popełnienie takiego przestępstwa kryminalnego.

KENIA

Rząd Republiki Kenii nie uważa się za związany postanowieniami ustępu 1 artykułu 16 konwencji.

KUWEJT

Oświadczenie:

Uznaje się, że przystąpienie do niniejszej konwencji nie oznacza w żaden sposób uznania Izraela przez Rząd Państwa Kuwejt.

Co więcej, między Państwem Kuwejt a Izraelem nie powstają żadne stosunki traktatowe.

LIBAN

Oświadczenie:

LIECHTENSTEIN

Oświadczenie:

Księstwo Liechtenstein rozumie artykuł 4 konwencji w tym sensie, że Księstwo Liechtenstein podejmuje się wypełnić zobowiązania zawarte w nim na warunkach zawartych w ustawodawstwie krajowym.

MALAWI

Chociaż Rząd Republiki Malawi przyjmuje zasady artykułu 16, niemniej jednak to przyjęcie powinno być odczytywane łącznie z oświadczeniem (złożonym przez Prezydenta oraz Ministra Spraw Zagranicznych Malawi) z dnia 12 grudnia 1966 r. o uznaniu za obligatoryjną jurysdykcję Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości na podstawie artykułu 36 ustęp 2 Statutu Trybunału.

MEKSYK

Odnośnie do artykułu 16 Stany Zjednoczone Meksyku uznają za obowiązujące zakres i ograniczenia ustanowione przez Rząd Meksyku w dniu 7 listopada 1945 r., podczas ratyfikacji Karty Narodów Zjednoczonych oraz Statutu Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości.

6 sierpnia 1987 r. Rząd Meksyku w następstwie powyższego wyjaśnia, iż oświadczenie powinno być interpretowane na tyle, na ile to dotyczy artykułu 16, w taki sposób, że Stany Zjednoczone Meksyku przystępują do konwencji w zakresie ograniczeń przedłożonych przez Rząd Meksyku podczas uznawania, w dniu 23 października 1947 r., obowiązkowej jurysdykcji Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości zgodnie z artykułem 36 ustęp 2 Statutu tego Trybunału.

NIDERLANDY

Zastrzeżenie:

W przypadku gdy władze sądownicze Holandii, Antyli Holenderskich czy Aruby nie mogą sprawować jurysdykcji zgodnie z zasadami wskazanymi w ustępie 1 artykułu 5, Królestwo akceptuje wspomniane powyżej zobowiązanie (przedłożone w artykule 8) pod warunkiem, że otrzyma i odrzuci wniosek o ekstradycję od innego Państwa-Strony niniejszej konwencji.

Oświadczenie:

W rozumieniu Rządu Królestwa Holandii artykuł 15 konwencji, a w szczególności drugie zdanie tego artykułu, w żaden sposób nie wpływa na stosowanie artykułu 33 konwencji z dnia 28 lipca 1951 dotyczącej statusu uchodźców.

SALWADOR

Zastrzeżenie w stosunku do stosowania postanowień artykułu 16 ustęp 1 konwencji.

SZWAJCARIA

Oświadczenie:

Szwajcarska Rada Federalna interpretuje artykuł 4 niniejszej konwencji w taki sposób, że Szwajcaria podejmuje się wypełniania zobowiązań zawartych w niej na warunkach określonych w ustawodawstwie krajowym.

TUNEZJA

Zastrzeżenie:

(Rząd Republiki Tunezji) oświadcza, że nie uważa się za związany postanowieniami ustępu 1 artykułu 16 oraz stwierdza, iż spory dotyczące interpretacji albo stosowania konwencji mogą zostać przekazane do arbitrażu lub do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, pod warunkiem uprzedniej zgody wszystkich zainteresowanych stron.

TURCJA

Zastrzeżenie:

Przystępując do konwencji, Rząd Republiki Turcji, na podstawie artykułu 16 ustęp 2 konwencji oświadcza, że nie uważa się za związany postanowieniami ustępu 1 wymienionego artykułu.

UKRAINA

Oświadczenie tej samej treści, mutatis mutandis, jak to złożone przez Białoruś.

WENEZUELA

Oświadczenie:

Republika Wenezueli oświadcza, że nie jest związana postanowieniami artykułu 16 ustępu 1 niniejszej konwencji.