PrzekładUMOWA
o wzajemnej ochronie tajemnicy wynalazków dotyczących obronności, w przypadku których zostały złożone wnioski o udzielenie patentów
Rządy Belgii, Kanady, Danii, Francji, Republiki Federalnej Niemiec, Grecji, Włoch, Luksemburga, Niderlandów, Norwegii, Portugalii, Turcji, Zjednoczonego Królestwa oraz Stanów Zjednoczonych Ameryki,
strony Traktatu Północnoatlantyckiego, podpisanego w Waszyngtonie dnia 4 kwietnia 1949 r.,
pragnąc popierać współpracę gospodarczą między jakimikolwiek lub wszystkimi swoimi Rządami,
zgodnie z postanowieniem artykułu 2 Traktatu;
biorąc pod uwagę zobowiązanie, jakie podjęły na mocy postanowień artykułu 3 odnośnie do utrzymywania i rozwijania, poprzez stałą i skuteczną samopomoc, swojej indywidualnej i zbiorowej zdolności do odparcia zbrojnej napaści;
biorąc pod uwagę, że powszechną konsekwencją zabezpieczenia tajemnicy wynalazku dotyczącego obronności w jednym z krajów Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego jest, w przypadku ubiegania się o patent lub udzielenia patentu, zakaz ubiegania się o patent na ten sam wynalazek w innych krajach, w tym także w krajach Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego;
biorąc pod uwagę, że wynikające z tego zakazu ograniczenie terytorialne może spowodować szkodę dla osób ubiegających się o patenty, a tym samym niekorzystnie oddziaływać na współpracę gospodarczą między krajami Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego;
biorąc pod uwagę, że wzajemna pomoc wymaga wzajemnego informowania się o wynalazkach dotyczących obronności oraz że w niektórych przypadkach takie informowanie się może zostać utrudnione poprzez stosowanie powyższego zakazu;
biorąc pod uwagę, że Rząd, który wyda taki zakaz, jest przygotowany do upoważnienia do złożenia wniosku o udzielenie patentu w jednym lub więcej niż jednym, innym kraju Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, pod warunkiem że Rządy tych krajów również nałożą klauzulę tajemnicy na dany wynalazek, te ostatnie nie powinny mieć jednak prawa do odmowy nałożenia klauzuli tajemnicy;
biorąc pod uwagę, że między Rządami Stron Traktatu Północnoatlantyckiego istnieje zobowiązanie do wzajemnej ochrony i zabezpieczenia informacji niejawnych, jakie mogą wymieniać między sobą;
uzgodniły, co następuje:
Na dowód czego niżej podpisani przedstawiciele, będąc w tym celu należycie upoważnieni, podpisali niniejszą umowę.
Sporządzono w Paryżu dnia 21 września 1960 r. w językach angielskim i francuskim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc, w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w archiwach Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki, który przekaże uwierzytelnione kopie Rządom innych Stron-Sygnatariuszy.
Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
