"(i) «Wartość dodana» oznacza cenę ex works pomniejszoną o wartość celną każdego z użytych materiałów pochodzących z innych krajów, o których mowa w artykułach 3 i 4 lub, jeśli wartość celna nie jest znana lub nie może być ustalona, o pierwszą cenę możliwą do ustalenia płaconą za produkty na Łotwie lub w Polsce.";

"Artykuł 3

Kumulacja na Łotwie

1. Nie naruszając postanowień artykułu 2 pkt 1, produkty będą uważane za pochodzące z Łotwy, jeżeli tam są uzyskane, włączając materiały pochodzące z Łotwy, ze Wspólnoty, z Polski, Bułgarii, Węgier, Republiki Czeskiej, Republiki Słowackiej, Rumunii, Litwy, Estonii, Słowenii, Islandii, Norwegii, ze Szwajcarii (łącznie z Księstwem Liechtensteinu)* lub z Turcji zgodnie z przepisami Protokołu dotyczącego reguł pochodzenia załączonego do umów zawartych między Łotwą a każdym z tych krajów, pod warunkiem że produkty te zostały na Łotwie poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza te, o których mowa w artykule 7 niniejszego protokołu. Nie będzie konieczne poddawanie tych materiałów wystarczającej obróbce lub przetworzeniu.

2. W wypadku gdy obróbka lub przetworzenie, które miały miejsce na Łotwie, nie wykraczają poza operacje, o których mowa w artykule 7, uzyskany produkt będzie uważany za pochodzący z Łotwy wtedy, gdy wartość tam dodana przewyższa wartość użytych materiałów pochodzących z któregokolwiek kraju wymienionego w punkcie 1. Jeżeli tak nie jest, uzyskany produkt będzie uważany za pochodzący z kraju, który ma największy udział materiałów pochodzących użytych w procesie produkcji na Łotwie.

3. Produkty pochodzące z jednego z krajów wymienionych w punkcie 1, które nie podlegają żadnym operacjom na terenie Łotwy, zachowują swoje pochodzenie, jeżeli są eksportowane do jednego z tych krajów.

4. Kumulacja, o której mowa w tym artykule, może być stosowana tylko do materiałów i produktów, które uzyskały status pochodzących przy zastosowaniu reguł pochodzenia identycznych do reguł określonych w tym protokole.

Artykuł 4

Kumulacja w Polsce

1. Nie naruszając postanowień artykułu 2 pkt 2, produkty będą uważane za pochodzące z Polski, jeżeli tam są uzyskane, włączając materiały pochodzące z Łotwy, ze Wspólnoty, z Polski, Bułgarii, Węgier, Republiki Czeskiej, Republiki Słowackiej, Rumunii, Litwy, Estonii, ze Słowenii, Islandii, Norwegii, ze Szwajcarii (łącznie z Księstwem Liechtensteinu)* lub z Turcji zgodnie z przepisami Protokołu dotyczącego reguł pochodzenia załączonego do umów zawartych między Polską a każdym z tych krajów, pod warunkiem że produkty te zostały w Polsce poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza te, o których mowa w artykule 7 niniejszego protokołu. Nie będzie konieczne poddawanie tych materiałów wystarczającej obróbce lub przetworzeniu.

2. W wypadku gdy obróbka lub przetworzenie, które miały miejsce w Polsce, nie wykraczają poza operacje, o których mowa w artykule 7, uzyskany produkt będzie uważany za pochodzący z Polski tylko wtedy, gdy wartość tam dodana przewyższa wartość użytych materiałów pochodzących z któregokolwiek kraju wymienionego w punkcie 1. Jeżeli tak nie jest, uzyskany produkt będzie uważany za pochodzący z kraju, który ma największy udział materiałów pochodzących użytych w procesie produkcji w Polsce.

3. Produkty pochodzące z jednego z krajów wymienionych w punkcie 1, które nie podlegają żadnym operacjom na terenie Polski, zachowują swoje pochodzenie, jeżeli są eksportowane do jednego z tych krajów.

4. Kumulacja, o której mowa w tym artykule, może być stosowana tylko do materiałów i produktów, które uzyskały status pochodzących przy zastosowaniu reguł pochodzenia identycznych do reguł określonych w tym Protokole.";

* Księstwo Liechtensteinu jest w unii celnej ze Szwajcarią oraz stanowi Stronę Umawiającą się układu o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

3. Artykuł 12 otrzymuje następujące brzmienie:

"Artykuł 12

Zasada terytorialności

1. Z zastrzeżeniem artykułów 3 i 4 oraz pkt 3 niniejszego artykułu, warunki określone w części II dotyczące uzyskiwania statusu produktów pochodzących muszą być nieprzerwanie spełnianie na Łotwie lub w Polsce.

2. Z zastrzeżeniem artykułów 3 i 4, jeżeli towary pochodzące wyeksportowane z Łotwy lub Polski do innego kraju są przywożone ponownie, muszą być uznawane za niepochodzące, chyba że możliwe jest wykazanie administracji celnej, że:

a) towary ponownie przywożone są tymi samymi towarami, które zostały wyeksportowane; oraz

(b) nie podlegały one żadnym operacjom wykraczającym poza czynności konieczne dla utrzymania ich w dobrym stanie w tym kraju lub podczas transportu.

3. Na uzyskanie statusu pochodzenia zgodnie z warunkami określonymi w Części II nie może mieć wpływu wykonywana poza Łotwą lub Polską obróbka lub przetworzenie materiałów wyeksportowanych odpowiednio z Łotwy lub Polski, a następnie ponownie przywożonych, pod warunkiem że:

(a) materiały te uzyskano w całości na terenie Łotwy lub Polski lub przed eksportem zostały tam poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza operacje niewystarczające wymienione w artykule 7 oraz

(b) możliwe jest wykazanie administracji celnej, że:

(i) towary ponownie przywożone uzyskano z obróbki lub przetworzenia materiałów wyeksportowanych;

(ii) całkowita wartość dodana uzyskana poza Łotwą lub Polską z zastosowaniem postanowień tego artykułu nie przekracza 10% ceny ex works produktu gotowego, przy określaniu statusu pochodzenia.

4. Dla celów punktu 3 warunki dotyczące statusu pochodzenia, wymienione w części II, nie mają zastosowania do obróbki lub przetwarzania wykonywanych poza Łotwą lub Polską. W przypadku jednak, gdy zgodnie z załącznikiem II, w celu nadania statusu pochodzenia danemu produktowi gotowemu, zastosowanie ma reguła ustalająca maksymalną wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących, wówczas całkowita wartość materiałów niepochodzących użytych na terytorium danego kraju wraz z całkowitą wartością dodaną uzyskaną poza Łotwą lub Polską z zastosowaniem tego artykułu nie powinny przekraczać określonego udziału procentowego.

5. W celu realizacji postanowień pkt 3 i 4 przez "całkowitą wartość dodaną" rozumie się wszystkie koszty powstałe poza Łotwą lub Polską, nie wyłączając wartości materiałów tam włączonych.

6. Postanowienia pkt 3 i 4 nie mają zastosowania do produktów niespełniających warunków określonych w załączniku II lub które mogą być uznane za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, tylko wtedy gdy zastosowanie mają ogólne wartości określone w artykule 6(2).

7. Pkt 3 i 4 nie mają zastosowania do produktów z działów 50-63 Zharmonizowanego Systemu.

8. Jakakolwiek obróbka lub przetwarzanie, określone w tym artykule, dokonywane poza Łotwą lub Polską, muszą być dokonywane w ramach systemu uszlachetniania biernego lub podobnego systemu.";

4. W artykułach 13, 14, 15, 17, 21, 27, 30 i 32 wyrażenie "wymienionych w artykule 4" zastępuje się wyrażeniem "wymienionych w artykule 3 i 4";

5. W artykule 15 dodaje się punkt 6 w brzmieniu:

"Niezależnie od postanowień punktu 1 Polska i Łotwa mogą stosować ustalenia o zwrocie bądź zwolnieniach z cła lub obciążeń o podobnych skutkach, w odniesieniu do materiałów użytych do wytworzenia produktów pochodzących, z następującym zastrzeżeniem:

a) w odniesieniu do produktów klasyfikacyjnych w działach od 25 do 49 i od 64 do 97 Zharmonizowanego Systemu utrzymuje się cło do wysokości 10% lub poziomu stosowanego w Polsce lub na Łotwie, jeśli jest niższy;

b) w odniesieniu do produktów klasyfikowanych w działach od 50 do 63 Zharmonizowanego Systemu utrzymuje się cło do wysokości 10% lub poziomu stosowanego w Polsce lub na Łotwie, jeśli jest niższy.

Postanowienia tego punktu stosuje się do 31 grudnia 2000 r.; mogą one być zmienione obopólnym porozumieniem.";

6. W artykule 26(1) wyrażenie "C2/CP3" zastępuje się wyrażeniem "CN22/CN23";

7. W załączniku I, w uwadze 5.2:

(a) między wyrażeniami "włókna sztuczne" a "włókna syntetyczne polipropylenowe" wstawia się wyrażenie "włókna przewodzące prąd";

(b) usuwa się piąty przykład ("Dywan pętelkowy ... dotyczący masy");

8. W załączniku II wprowadza się następujące zmiany:

a) między opisami dla pozycji HS 2202 i 2208 wstawia się następującą regułę:

b) Opis dla działu 57 zastępuje się następującym tekstem:

^(a) używanie włókien z juty jest dozwolone od 1.07.2000 r.

⁴⁰ Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5.

⁴¹ Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5.

⁴² Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5."

c) Opis dla pozycji HS 7006 zastępuje się następującym tekstem:

¹ SEMII - Instytut Urządzeń i Materiałów Półprzewodnikowych"

d) Regułę dla pozycji HS 7601 zastępuje się następującym tekstem: