Newsletter
 
 
united kingdom
ukraine
poland
Prawo.pl
  1. Akty Prawne
  2. Dziennik Ustaw
  3. Dz.U.2003.139.1333

Klasyfikacja statków powietrznych.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA INFRASTRUKTURY 1
z dnia 15 lipca 2003 r.
w sprawie klasyfikacji statków powietrznych

Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze (Dz. U. Nr 130, poz. 1112) zarządza się, co następuje:
§  1.
Ustala się klasyfikację statków powietrznych ze względu na:
1)
charakterystykę i przeznaczenie statków powietrznych;
2)
przeznaczenie operacyjne statków powietrznych;
3)
sposób unoszenia się w przestrzeni powietrznej.
§  2. 2
 Ze względu na charakterystykę i przeznaczenie statki powietrzne dzielą się na:
1)
statki powietrzne objęte obowiązkiem uzyskania certyfikatu typu oraz świadectwa zdatności do lotu zgodnie z rozporządzeniem (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1592/2002 z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (Dz. Urz. WE L 240 z 07.09.2002; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 7, str. 30, z późn. zm.);
2)
statki powietrzne kategorii specjalnej, o których mowa w załączniku II do rozporządzenia (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1592/2002 z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego, objęte obowiązkiem uzyskania pozwolenia na lot, w tym:
a)
bezpilotowe statki powietrzne - statki powietrzne bez pilota, nieprzeznaczone do celów sportowych lub rekreacyjnych, zdolne do lotu autonomicznego programowanego lub zdalnie sterowanego,
b)
modele latające o masie większej niż 25 kg;
3)
ultralekkie statki powietrzne i urządzenia objęte obowiązkiem uzyskania innego niż świadectwo zdatności do lotu dokumentu dopuszczającego do wykonywania lotu, skoku lub użycia, ustanowionym przepisami wydanymi na podstawie art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze:
a)
urządzenia latające - przeznaczone w szczególności do celów sportowych, rekreacyjnych, pokazowych lub edukacyjnych,
b)
spadochrony;
4)
pozostałe statki powietrzne - nieobjęte obowiązkiem uzyskania dokumentu zdatności do lotu:
a)
modele latające - niezdolne do uniesienia człowieka, przeznaczone do celów sportowych, rekreacyjnych, pokazowych, kolekcjonerskich lub edukacyjnych:
–
o masie startowej nie większej niż 25 kg - dla modeli latających cięższych od powietrza,
–
o masie wszystkich składników, bez gazu nośnego, nie większej niż 25 kg - dla modeli latających lżejszych od powietrza,
b)
latawce - statki powietrzne bez napędu, cięższe od powietrza, unoszące się w opływającym je powietrzu na uwięzi połączonej ze stałym lub ruchomym punktem podłoża, niezdolne do uniesienia człowieka i przeznaczone do celów sportowych, rekreacyjnych, pokazowych lub edukacyjnych.
§  3.
Ze względu na przeznaczenie operacyjne statki powietrzne dzielą się na:
1)
statki powietrzne lądowe - przeznaczone do operowania z lotnisk i lądowisk lądowych oraz lądowisk na pokładach statków morskich i budowli morskich;
2)
statki powietrzne wodne - przeznaczone do operowania wyłącznie z powierzchni wody:
a)
pływakowe - w których pływalność nadają pływaki umocowane do statku powietrznego,
b)
łodzie latające - w których pływalność nadaje kadłub o odpowiednim kształcie;
3)
amfibie - przeznaczone do operowania z lotnisk i lądowisk lądowych, lądowisk na pokładach statków morskich i budowli morskich oraz do operowania z powierzchni wody:
a)
pływakowe - w których pływalność nadają pływaki umocowane do statku powietrznego,
b)
łodzie latające - w których pływalność nadaje kadłub o odpowiednim kształcie.
§  4.
Ze względu na sposób unoszenia się w przestrzeni powietrznej statki powietrzne dzielą się na:
1)
aerostaty - których siła nośna powstaje wskutek wyporności w otaczającym powietrzu;
2)
aerodyny - których siła nośna powstaje w wyniku oddziaływań aerodynamicznych na przeznaczonych do tego powierzchniach tych statków.
§  5.
Aerostaty, o których mowa w § 4 pkt 1, dzielą się na:
1)
balony - statki powietrzne bez napędu, lżejsze od powietrza, które dzieli się w sposób następujący:
a)
ze względu na czynnik zapewniający wyporność:
-
balony gazowe - w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest gaz lżejszy od powietrza,
-
balony na ogrzane powietrze - w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest ogrzane powietrze,
- 3
 balony, w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest gaz lżejszy od powietrza i ogrzane powietrze,
b)
ze względu na sposób operowania:
-
wolne - zdolne do lotu swobodnego w otaczającym powietrzu,
-
na uwięzi - umocowane do stałego lub ruchomego punktu podłoża;
2) 4
 balony wolne z napędem - balony wolne z zamontowanym zespołem napędowym, umożliwiającym lot poziomy, wznoszący lub zniżanie w masie powietrza, z liczbą miejsc dla pilota i pasażerów nie większą niż 5, które dzieli się, ze względu na czynnik zapewniający wyporność, w sposób następujący:
-
balony wolne z napędem - gazowe, w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest gaz lżejszy od powietrza,
-
balony wolne z napędem - na ogrzane powietrze, w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest ogrzane powietrze,
-
balony wolne z napędem - mieszane, w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest gaz lżejszy od powietrza i ogrzane powietrze;
3)
sterowce - statki powietrzne z napędem, lżejsze od powietrza, zdolne w ograniczonych warunkach otoczenia do lotu całkowicie sterowanego, które dzieli się w sposób następujący:
a)
ze względu na czynnik zapewniający wyporność:
-
sterowce gazowe - w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest gaz lżejszy od powietrza,
-
sterowce na ogrzane powietrze - w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest ogrzane powietrze,
- 5
 sterowce - w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest gaz lżejszy od powietrza i ogrzane powietrze,
b) 6
 (uchylona).
§  6.
Aerodyny, o których mowa w § 4 pkt 2, dzielą się na:
1)
stałopłaty - statki powietrzne cięższe od powietrza, wytwarzające siłę nośną głównie w wyniku oddziaływań aerodynamicznych na jego przeznaczonych do tego celu powierzchniach (powierzchniach nośnych), które pozostają stałe w danych warunkach lotu;
2)
przemiennopłaty - statki powietrzne cięższe od powietrza, wytwarzające siłę nośną głównie w wyniku oddziaływań aerodynamicznych na jego powierzchniach nośnych, które mogą być przestawiane zależnie od warunków lotu;
3)
wiropłaty - statki powietrzne cięższe od powietrza, wytwarzające siłę nośną głównie w wyniku oddziaływania powietrza z jednym lub większą liczbą wirników o osiach zasadniczo pionowych, które dzieli się w sposób następujący:
a)
ze względu na charakterystyki ogólne:
-
wiropłaty o stałym położeniu osi wirników,
-
wiropłaty o zmiennym położeniu osi wirników,
-
wiropłaty kategorii specjalnej,
b)
ze względu na swą konstrukcję:
-
śmigłowce,
-
wiatrakowce,
-
wiroszybowce;
4)
samoloty - stałopłaty z napędem, niebędące szybowcami z napędem pomocniczym ani motoszybowcami, które dzieli się w sposób następujący :
a)
ze względu na charakterystyki ogólne:
-
samoloty ultralekkie (mikroloty) - samoloty o masie startowej nie większej niż 495 kg,
-
samoloty bardzo lekkie kategorii normalnej - samoloty o masie startowej nie większej niż 750 kg,
-
samoloty lekkie kategorii normalnej - samoloty o masie startowej nie większej niż 5.700 kg,
- 7
 samoloty lekkie kategorii akrobacyjnej, w rozumieniu wymagań CS - 23 "Samoloty kategorii normalnej, użytkowej, akrobacyjnej i transportu lokalnego", wprowadzonych do stosowania decyzją nr 2003/14/RM Dyrektora Wykonawczego Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego z dnia 14 listopada 2003 r. w sprawie specyfikacji certyfikacyjnych, obejmujących przepisy zdatności do lotu i akceptowalne sposoby spełnienia dla samolotów kategorii normalnej, użytkowej, akrobacyjnej i transportu lokalnego wydaną na podstawie rozporządzenia (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1592/2002 z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego,
- 8
 samoloty lekkie kategorii użytkowej w rozumieniu wymagań CS - 23 "Samoloty kategorii normalnej, użytkowej, akrobacyjnej i transportu lokalnego", wprowadzonych do stosowania decyzją nr 2003/14/RM Dyrektora Wykonawczego Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego z dnia 14 listopada 2003 r. w sprawie specyfikacji certyfikacyjnych, obejmujących przepisy zdatności do lotu i akceptowalne sposoby spełnienia dla samolotów kategorii normalnej, użytkowej, akrobacyjnej i transportu lokalnego wydaną na podstawie rozporządzenia, o którym mowa w tiret czwartym,
-
samoloty transportowe - samoloty o masie startowej większej niż 5.700 kg i nie większej niż 8.618 kg,
-
samoloty transportowe duże - samoloty o masie startowej większej niż 8.618 kg,
-
samoloty kategorii specjalnej,
b)
ze względu na przeznaczenie:
-
szkolne,
-
sportowe,
-
pasażerskie,
-
towarowe,
-
rolnicze,
-
gaśnicze,
-
medyczne,
-
ratownicze;
5)
szybowce - stałopłaty bez napędu, przeznaczone głównie do celów sportowych, rekreacyjnych i edukacyjnych, które dzieli się w sposób następujący:
a)
jednomiejscowe,
b)
dwumiejscowe,
c)
szybowce kategorii specjalnej;
6)
szybowce z napędem pomocniczym - stałopłaty przeznaczone głównie do celów sportowych, rekreacyjnych i edukacyjnych, wyposażone w napęd pomocniczy wystarczający do utrzymania ich w ustalonym locie poziomym, lecz niewystarczający do zapewnienia im samodzielnego startu, które dzieli się w sposób następujący:
a)
jednomiejscowe,
b)
dwumiejscowe,
c)
szybowce z napędem pomocniczym kategorii specjalnej;
7)
motoszybowce - stałopłaty przeznaczone głównie do celów sportowych, rekreacyjnych i edukacyjnych, wyposażone w napęd pomocniczy wystarczający do zapewnienia im samodzielnego startu i wznoszenia, które dzieli się w sposób następujący:
a)
jednomiejscowe,
b)
dwumiejscowe,
c)
motoszybowce kategorii specjalnej;
8)
śmigłowce - wiropłaty z napędzanym wirnikiem, które dzieli się w sposób następujący:
a) 9
 ze względu na charakterystyki ogólne:
–
śmigłowce małe kategorii A,
–
śmigłowce małe kategorii B,
–
śmigłowce duże kategorii A,
–
śmigłowce duże kategorii B

w rozumieniu przepisów "CS-Definicje" wprowadzonych do stosowania decyzją nr 2003/11/RM Dyrektora Wykonawczego Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego z dnia 5 listopada 2003 r. w sprawie definicji i skrótów stosowanych w specyfikacjach certyfikacyjnych dla wyrobów, części i wyposażenia wydaną na podstawie rozporządzenia, o którym mowa w pkt 4 lit. a tiret czwarte,

–
śmigłowce bardzo lekkie - o masie startowej nie większej niż 600 kg,
–
śmigłowce kategorii specjalnej,
b)
ze względu na charakterystyki osiągowe:
-
śmigłowce I klasy osiągowej - śmigłowce, które w przypadku awarii silnika są zdolne do lądowania na opuszczonym miejscu startu lub do bezpiecznego kontynuowania lotu,
-
śmigłowce II klasy osiągowej - śmigłowce, które w przypadku awarii silnika są zdolne do bezpiecznego kontynuowania lotu, z wyjątkiem przypadku, gdy awaria silnika wystąpi przed określonym punktem po starcie lub po określonym punkcie przed lądowaniem, jeżeli awaria ta stworzy konieczność awaryjnego lądowania,
-
śmigłowce III klasy osiągowej - śmigłowce, których awaria silnika w każdym punkcie trajektorii lotu stwarza konieczność lądowania awaryjnego,
c)
ze względu na przeznaczenie:
-
szkolne,
-
sportowe,
-
pasażerskie,
-
towarowe,
-
rolnicze,
-
gaśnicze,
-
medyczne,
-
ratownicze;
9)
wiatrakowce - wiropłaty z napędem niebędące śmigłowcami;
10)
wiroszybowce (żyroszybowce) - wiropłaty bez napędu;
11)
skrzydłowce (ornitoptery) - statki powietrzne o napędzanych powierzchniach nośnych niebędących wirnikami;
12)
mięśnioloty - statki powietrzne z napędem, napędzane siłą mięśni pilota lub załogi;
13) 10
 spadochrony - urządzenia cięższe od powietrza, które wskutek oddziaływania powietrza na ich powierzchnie wytwarzają siłę aerodynamiczną częściowo równoważącą ciężar całkowity (własny i podwieszony) i zmniejszają ich prędkość opadania, które dzieli się w sposób następujący:
a)
spadochrony osobowe - spadochrony przeznaczone do wykonywania skoków:
–
główne - przewidziane jako zasadniczy środek spowalniania opadania osób,
–
zapasowe - przeznaczone do spowalniania opadania osób w razie niezadziałania lub nieprawidłowego zadziałania spadochronu głównego,
–
ratownicze - przeznaczone do ratowania załogi i innych osób znajdujących się na pokładzie statku powietrznego,
b)
spadochrony innego przeznaczenia - spadochrony nieprzeznaczone do wykonywania skoków:
–
spadochronowe systemy ratownicze - przeznaczone do ratowania statków powietrznych i innych urządzeń lub ich części z załogą lub bez,
–
towarowe - przeznaczone do spowalniania opadania rzeczy,
–
inne, niesklasyfikowane, w tym także spadochrony wynoszone w powietrze za pomocą holowania;
14) 11
 paralotnie - urządzenia latające bez napędu, o powierzchniach nośnych pozbawionych elementów zapewniających im sztywność;
15) 12
 paralotnie z napędem - paralotnie wyposażone w zespół napędowy, przeznaczone do startu pieszego;
16) 13
 motoparalotnie - paralotnie wyposażone w zespół napędowy i podwozie;
16a) 14
 paraplany - motoparalotnie o masie pustego statku powietrznego powyżej 70 kg, wyposażone w skrzydło, nieprzeznaczone do startu pieszego;
17) 15
 lotnie - urządzenia latające bez napędu, o powierzchniach nośnych zamocowanych do elementów zapewniających im sztywność, przeznaczone do startu pieszego;
18) 16
 lotnie z napędem - urządzenia latające z zespołem napędowym, o powierzchniach nośnych zamocowanych do elementów zapewniających im sztywność, przeznaczone do startu pieszego;
19) 17
 motolotnie - urządzenia latające mające ruchome powierzchnie nośne, w których podstawowym sposobem sterowania jest przemieszczanie środka masy względem płata, wyposażone w podwozie i co najmniej jeden zespół napędowy.
§  7.
1.
Wykaz klas i kategorii statków powietrznych określonych w § 2-6 stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.
2.
Statki powietrzne określone w § 5 i 6 pkt 1 i 3-10 należą do klasyfikacji podstawowej statków powietrznych.
3.
Schemat klasyfikacji podstawowej statków powietrznych stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.
§  8.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

  18

WYKAZ KLAS I KATEGORII STATKÓW POWIETRZNYCH

KLASA STATKU POWIETRZNEGO KATEGORIA
Samolot Transportowa o maksymalnej masie startowej powyżej 8.618 kg
Transportowa o maksymalnej masie startowej powyżej 5.700 kg, lecz nie większej niż 8.618 kg
Normalna o maksymalnej masie startowej nie większej niż 5.700 kg
Użytkowa
Akrobacyjna
Bardzo lekki
Specjalna
Śmigłowiec Mały kategorii A
Mały kategorii B
Duży kategorii A
Duży kategorii B
Bardzo lekki
Specjalna
Szybowiec Jednomiejscowy
Dwumiejscowy
Z napędem pomocniczym Jednomiejscowy
Dwumiejscowy
Specjalna Jednomiejscowy
Dwumiejscowy
Motoszybowiec Jednomiejscowy
Dwumiejscowy
Specjalna Jednomiejscowy
Dwumiejscowy
Wiatrakowiec Specjalna
Wiroszybowiec Specjalna
Balon Gazowy Na uwięzi
Wolny
Z napędem pomocniczym
Na ogrzane powietrze Na uwięzi
Wolny
Z napędem pomocniczym
Gazowy i na ogrzane powietrze Na uwięzi
Wolny
Z napędem pomocniczym
Sterowiec Gazowy Sztywny
Półsztywny
Niesztywny
Na ogrzane powietrze Sztywny
Półsztywny
Niesztywny
Gazowy i na ogrzane powietrze Sztywny
Półsztywny
Niesztywny
Spadochron Osobowy Główny
Zapasowy
Ratowniczy
Innego przeznaczenia Spadochronowy system ratowniczy
Towarowy
Inny niesklasyfikowany
Bezpilotowy statek powietrzny Sterowany zdalnie
Sterowany autonomicznie
Urządzenie latające Paralotnia Jednoosobowa
Dwuosobowa
Paralotnia z napędem Jednoosobowa
Dwuosobowa
Motoparalotnia Jednoosobowa
Dwuosobowa
Paraplan Jednoosobowy
Dwuosobowy
Lotnia Jednoosobowa
Dwuosobowa
Lotnia z napędem Jednoosobowa
Dwuosobowa
Motolotnia Jednoosobowa
Dwuosobowa

ZAŁĄCZNIK Nr  2

  19

SCHEMAT KLASYFIKACJI PODSTAWOWEJ STATKÓW POWIETRZNYCH

Statek powietrzny Aerostat Balon Gazowy Na uwięzi
Wolny
Z napędem
Na ogrzane powietrze Na uwięzi
Wolny
Z napędem
Gazowy i na ogrzane powietrze Na uwięzi
Wolny
Z napędem
Sterowiec Gazowy
Na ogrzane powietrze
Gazowy i na ogrzane powietrze
Aerodyna Stałopłat Bez napędu Szybowiec
Z napędem Motoszybowiec
Samolot
Wiropłat Bez napędu Wiroszybowiec
Z napędem Wiatrakowiec
Śmigłowiec
1 Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej - transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 32, poz. 302 oraz z 2003 r. Nr 19, poz. 165).
2 § 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.
3 § 5 pkt 1 lit. a) tiret trzecie zmienione przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.
4 § 5 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.
5 § 5 pkt 3 lit. a) tiret trzecie zmienione przez § 1 pkt 2 lit. c) tiret pierwsze rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.
6 § 5 pkt 3 lit. b) uchylona przez § 1 pkt 2 lit. c) tiret drugie rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.
7 § 6 pkt 4 lit. a) tiret czwarte zmienione przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.
8 § 6 pkt 4 lit. a) tiret piąte zmienione przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.
9 § 6 pkt 8 lit. a) zmieniona przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.
10 § 6 pkt 13 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. c) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.
11 § 6 pkt 14 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. d) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.
12 § 6 pkt 15 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. d) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.
13 § 6 pkt 16 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. d) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.
14 § 6 pkt 16a dodany przez § 1 pkt 3 lit. e) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.
15 § 6 pkt 17 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. f) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.
16 § 6 pkt 18 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. f) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.
17 § 6 pkt 19 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. f) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.
18 Załącznik nr 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.
19 Załącznik nr 2 zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.2003.139.1333
Rodzaj: Rozporządzenie
Tytuł: Klasyfikacja statków powietrznych.
Data aktu: 15/07/2003
Data ogłoszenia: 08/08/2003
Data wejścia w życie: 23/08/2003