W rozumieniu niniejszej konwencji legalizacja oznacza jedynie czynność formalną polegającą na poświadczeniu wiarygodności podpisu złożonego na akcie lub dokumencie, funkcji, w jakiej występowała osoba składająca podpis, oraz, w razie potrzeby, autentyczności pieczęci lub stempla, jakim akt lub dokument jest opatrzony.

Każde Umawiające się Państwo uznaje bez wymogu legalizacji lub równorzędnej procedury niżej wymienione akty i dokumenty, pod warunkiem że są datowane i noszą podpis oraz, w razie potrzeby, pieczęć lub stempel władzy innego Umawiającego się Państwa, która je wydała:

Jeśli akt lub dokument, o którym mowa w artykule 2, nie został przekazany drogą dyplomatyczną lub inną drogą urzędową, władza, której jest przedłożony, może, w razie poważnej wątpliwości dotyczącej wiarygodności podpisu, autentyczności pieczęci lub stempla lub funkcji osoby, która złożyła podpis, spowodować sprawdzenie aktu lub dokumentu przez władzę, która go wydała.

Wniosek o sprawdzenie może być sporządzony na formularzu wielojęzycznym, którego wzór jest załączony do niniejszej konwencji. Formularz przekazuje się w dwóch egzemplarzach, wraz z aktem lub dokumentem, bezpośrednio do urzędu, który wydał ten akt lub dokument.

Sprawdzenie dokonywane jest bezpłatnie, a odpowiedź odsyła się wraz z aktem lub dokumentem bezpośrednio albo drogą dyplomatyczną najszybciej jak to możliwe.

Niniejsza konwencja zostanie ratyfikowana, zatwierdzona lub przyjęta, a dokumenty ratyfikacyjne, zatwierdzenia lub przyjęcia zostaną złożone w Radzie Federalnej Konfederacji Szwajcarskiej.

Niniejsza konwencja wejdzie w życie pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono drugi dokument ratyfikacyjny, zatwierdzenia lub przyjęcia.

W stosunku do państwa, które ratyfikuje, zatwierdza lub przyjmuje konwencję, po wejściu jej w życie, nabiera ona mocy pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po miesiącu złożenia przez to państwo dokumentu ratyfikacyjnego, zatwierdzenia lub przyjęcia.

Każde państwo członkowskie Międzynarodowej Komisji Stanu Cywilnego, które nie podpisało niniejszej konwencji, oraz każde państwo członkowskie Rady Europy może przystąpić do niniejszej konwencji po jej wejściu w życie. Dokument przystąpienia zostanie złożony w Radzie Federalnej Konfederacji Szwajcarskiej. Konwencja wejdzie w życie, w stosunku do państwa przystępującego, pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono dokument przystąpienia.

Nie są dopuszczalne zastrzeżenia do niniejszej konwencji.

Każde państwo, w czasie podpisania, ratyfikacji, zatwierdzania, przyjęcia lub przystąpienia oraz w każdym czasie późniejszym może oświadczyć, że niniejsza konwencja rozciąga się na wszystkie terytoria, za które państwo to odpowiada, gdy chodzi o stosunki międzynarodowe, albo na jedno lub kilka spośród tych terytoriów.

Deklaracja ta zostanie złożona w Radzie Federalnej Konfederacji Szwajcarskiej i rozszerzenie nabiera mocy po wejściu w życie konwencji w stosunku do tego państwa pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano notyfikację. Każda deklaracja o rozszerzeniu mocy obowiązującej może zostać wycofana poprzez notyfikację skierowaną do Rady Federalnej Konfederacji Szwajcarskiej i konwencja przestaje obowiązywać na wskazanym terytorium pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano notyfikację.

Niniejsza konwencja obowiązuje przez czas nieokreślony.

Każde Państwo-Strona konwencji będzie mogło jednak wypowiedzieć ją w każdym czasie po upływie jednego roku od wejścia w życie konwencji w stosunku do tego państwa. Wypowiedzenie będzie notyfikowane Radzie Federalnej Konfederacji Szwajcarskiej i stanie się skuteczne pierwszego dnia szóstego miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano notyfikację. Konwencja pozostanie w mocy w stosunkach pomiędzy innymi państwami.

Rada Federalna Konfederacji Szwajcarskiej notyfikuje państwom członkowskim Międzynarodowej Komisji Stanu Cywilnego i każdemu państwu, które przystąpiło do niniejszej konwencji: