UMOWY EUROPEJSKIEJ

DOTYCZĄCEJ MIĘDZYNARODOWEGO PRZEWOZU DROGOWEGO TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH (ADR)

I. Załącznik do oświadczenia rządowego z dnia 1 lipca 2003 r. w sprawie wejścia w życie zmian do załączników A i B do Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r.

1. ZMIANY DO ZAŁĄCZNIKÓW A I B DO UMOWY ADR

zawarte w dokumencie Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ nr TRANS/WP.15/170/Add.1 z dnia 13 czerwca 2002 r.

CZĘŚĆ 1

1.1.3.6.2 W wykazie przepisów dotyczącym części 8, w wierszu zawierającym przepisy "S2(1) i (3)" skreśla się wyrazy "i (3)".

1.4.2.2.1 (d) Skreśla się wyrazy "cystern-stałych,".

CZĘŚĆ 2

2.1.3.8 W drugim zdaniu, wyrazy "LC₅₀ (patrz definicja pod 2.3.4.7)" zastępuje się wyrazami "LC₅₀¹ (patrz definicje pod 2.3.5.1, 2.3.5.2 i 2.3.5.3)" oraz dodaje się przypis w brzmieniu:

"¹ Najniższa wartość LC₅₀ po 96 godzinach, EC₅₀ po 48 godzinach lub odpowiednio IC₅₀ po 72 godzinach. ".

2.2.1.1.4 W drugim zdaniu, wyrazy "w rozdziale 2.3.1" zastępuje się wyrazami "pod 2.3.0 i 2.3.1".

2.2.1.3 W prawej skrajnej kolumnie tabeli, w ramach kodu klasyfikacyjnego 1.4C, po pozycji odpowiadającej UN 0479, dodaje się pozycję "0501 MATERIAŁ MIOTAJĄCY, STAŁY".

2.2.2.3 W tabeli, w uwadze 1 dotyczącej UN 1965, w ramach kodu klasyfikacyjnego 2F, po wyrazach "dla mieszaniny", przed "A01" dodaje się "A,".

2.2.3.1.1 W uwadze 1, wyrazy "nie podtrzymują palenia zgodnie z warunkami badań podanymi w podrozdziale 32.5.2 Części III "Podręcznika badań i kryteriów" zastępuje się wyrazami "nie podtrzymują palenia zgodnie z kryteriami podanymi w podrozdziale 32.2.5 Części III "Podręcznika badań i kryteriów".

W uwadze 6, po wyrazach "UN 2920 MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, ZAPALNY, I.N.O." dodaje się wyrazy ", silnie żrący o temperaturze wrzenia lub początku wrzenia wyższej niż 35°C".

2.2.3.1.7 Wyrazy "zgodnie z rozdziałem 2.3.2" zastępuje się wyrazami "zgodnie z przepisami 2.3.3.1 i 2.3.4".

2.2.41.1.17 W tabeli, w tytule "Cysterny", pod nagłówkiem "TSR^a" wyraz "powyżej" zastępuje się wyrazem "poniżej".

2.2.41.2.3 Skreśla się tekst umieszczony po piątym myślniku.

2.2.41.4 W zestawieniu uwag po tabeli, w uwadze (8), numer "2.2.41.1.16" zastępuje się numerem "2.2.41.1.15".

2.2.52.1.16 W tabeli, w tytule "Cysterny", pod nagłówkiem "TSR^a" wyraz "powyżej" zastępuje się wyrazem "poniżej".

2.2.52.4 W wykazie aktualnie sklasyfikowanych nadtlenków organicznych:

Do pozycji "NADTLENEK DWU-tert-BUTYLU" o stężeniu ≤ 32%, w pierwszej kolumnie dodaje się wyrazy "(w cysternach)".

CZĘŚĆ 3

3.2.1 W tekście objaśnień do kolumny (10) ostatnie zdanie w pierwszym akapicie otrzymuje brzmienie: "Jeżeli kod nie został wskazany, to przewóz w cysternach przenośnych jest dozwolony pod warunkiem, że zezwoli na to właściwa władza, jak podano pod 6.7.1.3.".

Tabela A w Dziale 3.2

3.3.1 SP 513 Dotychczasowy tekst zastępuje się następującym:

"UN 0224 azydek barowy, suchy lub zwilżony mniej niż 50% masowymi wody, jest materiałem klasy 1. UN 1571 azydek barowy, zwilżony jest materiałem klasy 4.1. UN 1854 stopy baru, piroforyczne, są materiałami klasy 4.2. UN 1445 chloran barowy, UN 1446 azotan barowy, UN 1447 nadchloran barowy, UN 1448 nadmanganian barowy, UN 1449 nadtlenek baru, UN 2719 bromian barowy i UN 2741 podchloryn barowy zawierający więcej niż 22% aktywnego chloru są materiałami klasy 5.1. UN 1565 cyjanek barowy i UN 1884 tlenek baru są materiałami klasy 6.1.".

CZĘŚĆ 4

4.1.4.1 P404 W wykazie numerów UN podanych pod tytułem instrukcji skreśla się numer "1370" oraz dodaje się numer "2441".

P410 W wykazie numerów UN wymienionych w szczególnym przepisie pakowania PP40 skreśla się numery "1404", "1485", "1495" i "3247".

P520 W trzecim wierszu, numer "4.1.7" zastępuje się numerem "4.1.7.1".

P906 (1) i (2) Po skrócie "PCB" wstawia się wyrazy "lub polichlorowcowane dwufenyle lub trójfenyle" (w odpowiednim przypadku).

R001 Skreśla się szczególny przepis pakowania RR3.

4.1.4.2 IBC02 Skreśla się szczególny przepis pakowania B11.

W szczególnym przepisie pakowania B5, bezpośrednio po numerze "2014", wstawia się numer ", 2984".

4.1.9.2.3 (b) Numer "2.2.7.2" zastępuje się numerem "2.2.7.5".

4.2.4.2.6 T23 W pozycji dotyczącej UN 3109 Wodoronadtlenek pinanylu, wyraz "50%" zastępuje się wyrazem "56%".

T50 W pozycji dotyczącej UN 1075, wyrazy "Gaz płynny" w kolumnie 2 zastępuje się wyrazami "Gazy płynne".

W pozycji dotyczącej UN 2602, wyrazy "Dwuchlorodwufluorometan i dwufluoroetan mieszanina azeotropowa..." zastępuje się wyrazami "Dwuchlorodwufluorometan i 1,1- dwufluoroetan mieszanina azeotropowa ..." (reszta pozostaje niezmieniona).

4.3.4.1.2 W tabeli:

Dla kodu cysterny LGBV, wyraz "żadna" w pierwszym wierszu (klasa 4.1, kod klasyfikacyjny F2) zastępuje się cyframi rzymskimi "II, III".

Dla kodu cysterny LGBF, przed wyrazami "i grupy materiałów..." wstawia się następujący nowy wiersz:

Dla kodu cysterny L1,5BN przed dotychczasowym tekstem wstawia się następujący nowy wiersz:

Dla kodu cysterny L4BN, pod nagłówkiem "Grupa pakowania", w pierwszym wierszu dodaje się "III" (klasa 3 i kod klasyfikacyjny F1), naprzeciw klasy 8 skreśla się pozycję II grupa pakowania dla kodu klasyfikacyjnego CS2, i wstawia się następujący nowy wiersz:

Dla kodu cysterny L4BH wstawia się następujący nowy wiersz:

Dla kodu cysterny L10BH wstawia się następujący nowy wiersz:

Dla kodu cysterny SGAV, dla klasy 4.2, kod klasyfikacyjny S2, pod nagłówkiem "Grupa pakowania" dodaje się cyfrę "II" i wstawia się następujący nowy wiersz:

Dla kodu cysterny SGAN, dla klasy 4.2, kodu klasyfikacyjnego S2, pod nagłówkiem "Grupa pakowania" skreśla się cyfrę ", III" i wstawia się następujący nowy wiersz:

CZĘŚĆ 5

5.1.5.4 W tabeli, dla materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci, w kolumnie "Przepis", numer "1.6.5.4" zastępuje się numerem "1.6.6.3"; dla sztuk przesyłki zawierających 0,1 kg lub więcej sześciofluorku uranu numer "6.4.22.3" w kolumnie "Przepis" zastępuje się numerem "6.4.22.1"; dla wzorów sztuk przesyłki zatwierdzonych zgodnie z warunkami przejściowymi, w kolumnie "Wymagane jest zatwierdzenie przez właściwą władzę", numer "1.6.5" zastępuje się numerem "1.6.6", a w kolumnie "Przepis" numery "1.6.5.2, 1.6.5.3" zastępuje się numerem "1.6.6.2"; dla sztuk przesyłki Typu B(U), w kolumnie "Przepis" dodaje się numer "6.4.22.2", dla sztuk przesyłki Typu B(M) dodaje się numer "6.4.22.3", dla sztuk przesyłki Typu C dodaje się numer "6.4.22.2", a dla materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci dodaje się numer "6.4.22.5".

5.4.1.1.6 Po wyrazach "PRÓŻNY DPPL" wstawia się wyrazy ", "PRÓŻNE DUŻE OPAKOWANIE" " .

CZĘŚĆ 6

6.1.6.2 W tabeli dla klasy 8, przed pozycją "Hydrazyna, roztwory wodne o stężeniu najwyżej 64% masowych (UN 2030)" wstawia się następujący tytuł "Materiały żrące, ciekłe, trujące (kod klasyfikacyjny CT1)".

6.4.8.7 Zmienia się układ treści na następujący:

"Sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby po poddaniu jej:

(a) badaniom określonym ... na godzinę; oraz

(b) badaniom określonym ... i badaniom określonym pod:

(i) 6.4.17.2 (c), jeżeli sztuka przesyłki ... niebędąca materiałem w specjalnej postaci ... , lub

(ii) 6.4.17.2 (a), dla wszystkich innych sztuk przesyłki,

spełniała następujące wymagania:

- zachowała dostateczną osłonę ... zaprojektowana; oraz

- ograniczyła sumaryczną aktywność ... wszystkich innych izotopów promieniotwórczych.".

6.4.22.7 Numer "1.6.5" zastępuje się numerem "1.6.6".

CZĘŚĆ 7

7.3.3 VV10 Po wyrazach "Dozwolony jest przewóz luzem" wstawia się wyrazy ", jako ładunek całkowity,".

7.4.1 Pierwsze zdanie otrzymuje brzmienie:

"Towary niebezpieczne nie mogą być przewożone w cysternach, jeżeli w kolumnach (10) lub (12) tabeli A w Dziale 3.2 nie jest podany kod lub jeżeli nie zezwoliła na taki przewóz właściwa władza zgodnie z przepisami podanymi pod 6.7.1.3.".

7.5.2.1 W uwadze "b" pod tabelą, wyrazy w nawiasie zastępuje się wyrazami "(UN 2990, 3072 i 3268).".

7.5.11 CV20 Po kodzie "V8 (5) i (6)" dodaje się wyrazy "działu 7.2".

CZĘŚĆ 9

9.7.8.3 Po wyrazach "strefy 2" dodaje się wyrazy ", zgodnie z normą IEC 60079 część 14 ² ". (Tekst przypisu 2 pozostaje niezmieniony.)

2. ZMIANY DO ZAŁĄCZNIKÓW A I B DO UMOWY ADR

zawarte w dokumencie Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ nr TRANS/WP.15/168 z dnia 4 marca 2002 r.

CZĘŚĆ 1

Dział 1.1

1.1.3.1(a) Otrzymuje brzmienie:

"(a) przewozu towarów niebezpiecznych przez osoby fizyczne, jeżeli towary te znajdują się w opakowaniach stosowanych w sprzedaży detalicznej i służą tym osobom do osobistego użytku, użytku w gospodarstwie domowym lub w związku z ich aktywnością sportowo-rekreacyjną pod warunkiem, że zastosowano środki zapobiegające uwolnieniu się zawartości w normalnych warunkach przewozu. Towary niebezpieczne znajdujące się w DPPL, dużych opakowaniach lub w cysternach nie są uważane za towary znajdujące się w opakowaniach stosowanych w sprzedaży detalicznej;".

1.1.3.1(b) Otrzymuje brzmienie:

"(b) przewozu maszyn lub urządzeń niewymienionych w niniejszym załączniku, które mogą zawierać towary niebezpieczne w swoich podzespołach lub w wyposażeniu pod warunkiem, że zastosowano środki zapobiegające uwolnieniu się tych towarów w normalnych warunkach przewozu;".

1.1.3.1(c) Po pierwszym zdaniu dodaje się następujący tekst (jako drugie i trzecie zdanie):

"Należy zastosować środki zapobiegające uwolnieniu się zawartości w normalnych warunkach przewozu. Niniejsze wyłączenie nie ma zastosowania do klasy 7.".

1.1.3.6.3 Wprowadza się następujące zmiany do tabeli:

Dla kategorii transportowej 1, w klasie 2, dodaje się tekst w brzmieniu: "aerozole: grup C, CO, FC, T, TF, TC, TO, TFC i TOC".

Dla kategorii transportowej 2, w klasie 2, dodaje się tekst w brzmieniu: "aerozole: grupy F".

Dla kategorii transportowej 3, w klasie 2, dodaje się tekst w brzmieniu: "aerozole: grup A i O".

W objaśnieniach zamieszczonych pod tabelą określenie "gazów rozpuszczonych pod ciśnieniem" zastępuje się określeniem "gazów rozpuszczonych".

1.1.4.2 Obecny przepis zamieszczony pod 1.1.4.2 (z wyjątkiem uwagi) otrzymuje nowy numer 1.1.4.2.1.

1.1.4.2.2 Przed uwagą dodaje się nowy punkt w brzmieniu:

"1.1.4.2.2 W przypadku przewozu w łańcuchu transportowym zawierającym przewóz morski lub powietrzny, informacje wymagane na podstawie przepisów 5.4.1, 5.4.2 oraz przepisów szczególnych działu 3.3 mogą być zastąpione przez dokument przewozowy i informacje wymagane odpowiednio na podstawie Kodeksu IMDG lub Instrukcji Technicznych ICAO.".

Dział 1.2

1.2.1 Definicje "Aerozolu" i "Pojemnika aerozolowego" zastępuje się jedną, następującą definicją:

" "Aerozol lub pojemnik aerozolowy" oznacza naczynie jednorazowego użytku odpowiadające wymaganiom rozdziału 6.2.2, wykonane z metalu, szkła lub tworzywa sztucznego, zawierające gaz sprężony, skroplony lub rozpuszczony, które może także zawierać ciecz, pastę lub proszek i jest wyposażone w urządzenie opróżniające umożliwiające wyrzut zawartości w postaci zawiesiny stałych lub ciekłych cząstek w gazie, w formie piany, pasty lub proszku, albo w stanie ciekłym lub gazowym;".

Definicja "Wiązki butli" otrzymuje brzmienie:

" "Wiązka butli" oznacza zestaw trwale umocowanych butli, połączonych ze sobą wspólnym kolektorem i przewożony jako całość. Całkowita pojemność wodna wiązki butli nie powinna być większa niż 3.000 litrów, z wyjątkiem wiązek przeznaczonych do przewozu gazów trujących klasy 2 (grupy oznaczone kodem rozpoczynającym się od litery "T", zgodnie z przepisem 2.2.2.1.3), dla których pojemność wodna wiązki powinna być ograniczona do 1.000 litrów;".

W definicji "Naczynia kriogenicznego" przed wyrazem "naczynie" dodaje się wyraz "ciśnieniowe", a po wyrazie "pojemności" dodaje się wyraz "wodnej".

W definicji "Butli" po wyrazie "pojemności" dodaje się wyraz "wodnej".

W definicji "Podręcznika badań i kryteriów" po numerze dokumentu "ST/SG/AC.10/11/Rev.3" dodaje się tekst w brzmieniu: "wraz ze zmianami opublikowanymi w dokumencie ST/SG/AC.10/11/Rev.3/Amend.1;".

W definicji "Maksymalnej dopuszczalnej masy brutto " tekst pod literą (a) otrzymuje brzmienie:

"(a) (dla wszystkich rodzajów DPPL, innych niż DPPL elastyczne) - masę DPPL wraz z wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym powiększoną o maksymalną masę netto;".

W definicji "Wieloelementowego kontenera do gazu" (MEGC) dodaje się uwagę w brzmieniu:

"UWAGA: W odniesieniu do MEGC dopuszczonych zgodnie z "Modelowymi Przepisami ONZ", patrz dział 6.7;".

Definicja "Beczki ciśnieniowej" otrzymuje brzmienie:

" "Beczka ciśnieniowa" oznacza transportowe naczynie ciśnieniowe, spawane, o pojemności wodnej większej niż 150 litrów, lecz nie większej niż 1.000 litrów (np. naczynie cylindryczne z obręczami do przetaczania lub naczynie sferyczne osadzone w ramie);".

Definicja "Naboju gazowego, ciśnieniowego" otrzymuje brzmienie:

""Nabój gazowy, ciśnieniowy", patrz "Aerozol lub pojemnik aerozolowy";".

W definicji "Naczynia" drugie zdanie otrzymuje brzmienie: "Definicja ta nie dotyczy zbiorników cystern.". Dodaje się trzecie zdanie w brzmieniu: "Patrz również "naczynie kriogeniczne", "naczynie wewnętrzne", "naczynie wewnętrzne, sztywne" i "nabój gazowy";". Skreśla się uwagę.

W definicji "Opakowania awaryjnego" skreśla się wyrazy "spełniające wymagania podane w dziale 6.1,".

Definicja "Nazwy biologicznej / nazwy technicznej" otrzymuje brzmienie:

" "Nazwa techniczna" oznacza uznaną nazwę chemiczną, uznaną nazwę biologiczną lub inną nazwę używaną aktualnie w piśmiennictwie naukowo-technicznym (patrz 3.1.2.8.1.1);".

W definicji "Ciśnienia próbnego" początek zdania otrzymuje brzmienie:

" "Ciśnienie próbne" oznacza ciśnienie wymagane do przeprowadzenia próby ciśnieniowej podczas badania wstępnego lub okresowego". Tekst w nawiasach i uwaga pozostają bez zmian.

W definicji "Zbiornika rurowego" po wyrazie "pojemności" dodaje się wyraz "wodnej", a wielkość "5.000 litrów" zastępuje się wielkością "3.000 litrów".

W definicji "Modelowych Przepisów ONZ" wyraz "jedenastego" zastępuje się wyrazem "dwunastego", a numer wydawnictwa "ST/SG/AC.10/1/Rev.11" zastępuje się numerem "ST/SG/AC.10/1/Rev.12".

Dodaje się następujące definicje:

" "Temperatura krytyczna" oznacza temperaturę, powyżej której materiał nie może występować w stanie ciekłym;

"Stopień napełnienia" oznacza stosunek masy gazu znajdującego się w gotowym do użycia naczyniu ciśnieniowym do masy wody, która w temperaturze 15°C wypełniłaby całkowicie to naczynie;

"Jednostka inspekcyjna" oznacza niezależny organ wykonujący inspekcje i badania, na podstawie upoważnienia właściwej władzy;

"Naczynie ciśnieniowe" oznacza określenie grupowe obejmujące butle, zbiorniki rurowe, beczki ciśnieniowe, zamknięte naczynia kriogeniczne i wiązki butli;

"Ustalone ciśnienie" oznacza ciśnienie zawartości naczynia ciśnieniowego w stanie równowagi termicznej i dyfuzyjnej;

"Ciśnienie robocze" oznacza ustalone ciśnienie gazu sprężonego w napełnionym naczyniu ciśnieniowym w temperaturze odniesienia 15°C;

UWAGA: W odniesieniu do cystern, patrz "Maksymalne ciśnienie robocze";".

Bezpośrednio pod definicją "Dużego pojemnika do przewozu luzem (DPPL, ang. IBC)" dodaje się następujące definicje:

" "DPPL przerobiony" oznacza DPPL metalowy, DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego lub DPPL złożony, który:

(a) jest wytworzony jako typ UN z typu niebędącego typem UN; lub

(b) powstał w wyniku przetworzenia jednego typu UN na inny typ UN.

DPPL przerobiony podlega tym samym wymaganiom ADR co nowy DPPL tego samego typu (patrz również definicja typu konstrukcji podana pod 6.5.4.1.1);

"DPPL naprawiony" oznacza DPPL metalowy, DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego lub DPPL złożony, który po uszkodzeniu mechanicznym lub z innego powodu (np. korozji, pęknięcia lub innych stwierdzonych objawów zmniejszenia wytrzymałości w stosunku do wymaganej dla danego typu konstrukcji) został poddany naprawie w celu przywrócenia jego zgodności z typem konstrukcji i umożliwienia przejścia przez ten DPPL z wynikiem pozytywnym badań właściwych dla tego typu konstrukcji. Wymiana sztywnego naczynia wewnętrznego w DPPL złożonym na naczynie wewnętrzne zgodne z oryginalną specyfikacją producenta uważana jest w rozumieniu ADR za naprawę. Zwykła obsługa DPPL nie jest uważana za naprawę. Korpusy DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego oraz naczynia wewnętrzne DPPL złożonych nie powinny być naprawiane;

"Zwykła obsługa DPPL" oznacza zwykłe czynności obsługowe dotyczące DPPL metalowych, DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego lub DPPL złożonych, np.:

(a) czyszczenie;

(b) demontaż i ponowny montaż albo wymianę zamknięć korpusu (łącznie z ich uszczelkami) lub wyposażenia obsługowego, wykonane zgodnie z oryginalną specyfikacją producenta i pod warunkiem, że sprawdzono po tych czynnościach szczelność DPPL; lub

(c) regenerację elementów konstrukcyjnych, które nie pełnią bezpośrednio funkcji ochronnych wobec towarów niebezpiecznych i nie odpowiadają za utrzymanie ciśnienia podczas rozładunku, przeprowadzona w taki sposób, aby utrzymana była zgodność z typem konstrukcji i nie została naruszona funkcja ochronna DPPL (np. wzmocnienie nóg lub elementów służących do podnoszenia);".

Umieszcza się w porządku alfabetycznym następującą pozycję: "Zwykła obsługa DPPL", uzupełnioną odesłaniem: "patrz "Duży pojemnik do przewozu luzem (DPPL, ang. IBC)";".

1.2.2.2(c) Wyrazy "gazów rozpuszczonych pod ciśnieniem" zastępuje się wyrazami "gazów rozpuszczonych".

Dział 1.6

1.6.1.1 Datę "31 grudnia 2002 r." zastępuje się datą "30 czerwca 2003 r.", a datę "30 czerwca 2001 r." zastępuje się datą "31 grudnia 2002 r.".

1.6.2.3 Dodaje się nowy przepis w brzmieniu:

"1.6.2.3 Naczynia przeznaczone do przewozu materiałów klasy 2 zbudowane przed dniem 1 stycznia 2003 r. mogą być nadal oznakowane zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2002 r.".

1.6.3.8 i

1.6.4.5 Na końcu drugiego akapitu wyrazy "w dniu następującym po terminie następnego badania okresowego" zastępuje się wyrazami "w dniu następującym po terminie pierwszego badania okresowego po zmianie nazwy".

1.6.3.19 Zmienia się numer przepisu dotyczącego cystern FRP na "1.6.3.20" oraz umieszcza się nowy przepis 1.6.3.19 w brzmieniu:

"1.6.3.19 Cysterny stałe (pojazdy-cysterny) i cysterny odejmowalne, zbudowane przed dniem 1 lipca 2003 r. zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2002 r., które nie spełniają wymagań podanych pod 6.8.2.1.7 oraz przepisu szczególnego TE15 podanego pod 6.8.4(b), obowiązujących od dnia 1 stycznia 2003 r., mogą być nadal używane.".

1.6.4.11 Dotychczasowy tekst przepisu zastępuje się wyrazem "(Zarezerwowany)".

1.6.4.13 Dodaje się nowy przepis w brzmieniu:

"1.6.4.13 Kontenery-cysterny zbudowane przed dniem 1 lipca 2003 r. zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2002 r., które nie spełniają wymagań podanych pod 6.8.2.1.7 oraz przepisu szczególnego TE15 podanego pod 6.8.4(b), obowiązujących od dnia 1 stycznia 2003 r., mogą być nadal używane.".

1.6.5.4 Datę "30 czerwca 2001 r." zastępuje się datą "31 grudnia 2002 r.", a datę "31 grudnia 2002 r." zastępuje się datą "30 czerwca 2003 r.".

1.6.5.5 Dodaje się nowy przepis w brzmieniu:

"1.6.5.5 Pojazdy zarejestrowane lub dopuszczone do eksploatacji przed dniem 1 stycznia 2003 r., których wyposażenie elektryczne nie spełnia wymagań podanych pod 9.2.2, 9.3.7 lub 9.7.8, lecz spełnia odpowiednie wymagania obowiązujące do dnia 30 czerwca 2001 r., mogą być nadal używane.".

1.6.6.4 Skreśla się.

Dział 1.8

1.8.3 Skreśla się uwagę zamieszczoną pod tytułem rozdziału.

1.8.5.1 Druga część zdania (po przecinku) otrzymuje brzmienie:

"..., to przewoźnik zobowiązany jest upewnić się, czy został sporządzony raport zgodny z wzorem podanym pod 1.8.5.4, przeznaczony dla właściwej władzy tej Umawiającej się Strony.".

1.8.5.3 Dodaje się nowy przepis w brzmieniu:

"1.8.5.3 Zdarzenie, po zaistnieniu którego wymagane jest sporządzenie raportu zgodnie z 1.8.5.1, ma miejsce wówczas, gdy doszło do uwolnienia towarów niebezpiecznych lub bezpośredniego zagrożenia takim uwolnieniem, zranienia osób, szkody materialnej, zniszczenia środowiska lub gdy konieczne było zaangażowanie właściwych władz i gdy spełnione zostało co najmniej jedno z następujących kryteriów:

Zranienie osób oznacza zdarzenie, które spowodowało śmierć lub obrażenia ciała w wyniku bezpośredniego oddziaływania przewożonego towaru niebezpiecznego, przy czym obrażenia, o których mowa:

(a) wymagają zastosowania intensywnej opieki medycznej;

(b) wymagają leczenia szpitalnego przez co najmniej jedną dobę; lub

(c) powodują niezdolność do pracy przez co najmniej trzy kolejne dni.

Uwolnienie towarów niebezpiecznych oznacza uwolnienie:

(a) co najmniej 50 kg lub 50 l towarów zaliczonych do kategorii transportowej 0 lub 1;

(b) co najmniej 333 kg lub 333 l towarów zaliczonych do kategorii transportowej 2; lub

(c) co najmniej 1.000 kg lub 1.000 l towarów zaliczonych do kategorii transportowej 3 lub 4.

Kryterium dotyczące uwolnienia towarów niebezpiecznych ma zastosowanie również w przypadku wystąpienia bezpośredniego ryzyka ich uwolnienia w ilościach podanych powyżej. Ryzyko takie występuje w szczególności wtedy, gdy uległy uszkodzeniu urządzenia chroniące ładunek, w wyniku czego nie są one wystarczające do kontynuowania przewozu, lub gdy z jakiegokolwiek innego powodu nie można zapewnić odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa (np. z powodu uszkodzenia cysterny lub kontenera, przewrócenia się cysterny lub wystąpienia pożaru w bezpośrednim sąsiedztwie zdarzenia).

W przypadku zdarzeń z udziałem towarów klasy 6.2 obowiązek sporządzenia raportu istnieje niezależnie od ilości uwolnionego towaru.

W przypadku zdarzeń obejmujących towary klasy 7 stosuje się następujące kryteria dotyczące uwolnienia towarów niebezpiecznych:

(a) jakiekolwiek uwolnienie materiału promieniotwórczego ze sztuki przesyłki;

(b) narażenie prowadzące do przekroczenia limitów określonych w przepisach dotyczących ochrony pracowników i ludności przed promieniowaniem jonizującym (Karta II przepisów Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, Seria Bezpieczeństwo Nr 115 - "Międzynarodowe podstawowe normy ochrony przed promieniowaniem jonizującym i bezpieczeństwa źródeł promieniowania"); lub

(c) istnieje uzasadnione podejrzenie, że nastąpiło znaczące naruszenie funkcji ochronnych jakiejkolwiek sztuki przesyłki (w zakresie jej szczelności, osłony, ochrony termicznej lub krytyczności) mogące doprowadzić do sytuacji, w której bez zastosowania dodatkowych środków zabezpieczających dalszy przewóz takiej sztuki przesyłki nie jest możliwy.

UWAGA: W odniesieniu do przesyłek, które nie mogą być dostarczone do odbiorcy, patrz przepis szczególny CV33 (6) pod 7.5.11.

Szkoda materialna lub zniszczenie środowiska oznaczają uwolnienie towarów niebezpiecznych, niezależnie od ich ilości, powodujące straty oceniane na kwotę większą niż 50.000 euro. Na potrzeby oceny strat nie powinny być brane pod uwagę uszkodzenia uczestniczących w zdarzeniu środków transportu przewożących towary niebezpieczne oraz uszkodzenia infrastruktury transportowej.

Zaangażowanie właściwych władz oznacza bezpośrednie działania podjęte podczas zdarzenia przez właściwe władze lub służby ratownicze, połączone z ewakuacją ludności lub zamknięciem szlaków komunikacyjnych (dróg kołowych / kolejowych) na okres co najmniej trzech godzin z powodu zagrożenia stwarzanego przez towary niebezpieczne.

Jeżeli jest to konieczne, właściwa władza może zażądać dodatkowych informacji na temat zaistniałego zdarzenia.".

1.8.5.4 Dodaje się nowy przepis w brzmieniu:

"1.8.5.4 Wzór raportu o zdarzeniu zaistniałym podczas przewozu towarów niebezpiecznych

Raport o zdarzeniu zaistniałym podczas przewozu towarów niebezpiecznych, zgodnie z przepisami rozdziału 1.8.5 RID/ADR

(Przed wysłaniem raportu niniejsza strona tytułowa powinna zostać usunięta przez właściwą władzę.)

Jeżeli jest to konieczne, właściwa władza może zażądać dodatkowych informacji na temat zaistniałego zdarzenia.".

Dział 1.10 (Zarezerwowany)

CZĘŚĆ 2

Dział 2.1

2.1.1.3 Otrzymuje brzmienie:

"2.1.1.3 Dla celów pakowania materiały należące do klas innych niż 1, 2, 5.2, 6.2 i 7 oraz materiały inne niż materiały samoreaktywne klasy 4.1 zalicza się do grup pakowania odpowiednio do stopnia stwarzanego przez nie zagrożenia:

I grupa pakowania: materiały stwarzające duże zagrożenie;

II grupa pakowania: materiały stwarzające średnie zagrożenie; oraz

III grupa pakowania: materiały stwarzające małe zagrożenie.

Grupa pakowania, do której zaliczony jest materiał, wskazana jest w tabeli A w dziale 3.2.".

2.1.4.1 W pierwszym zdaniu trzeciego akapitu i w pierwszym przykładzie wyraz "próbka" zapisuje się dużymi literami w następujący sposób:

"... powinna być uzupełniona wyrazem "PRÓBKA" (np. MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O., PRÓBKA)".

Dział 2.2

2.2.1.1.7 Glosariusz nazw:

W następujących nazwach: NADMUCHIWACZE PODUSZEK POWIETRZNYCH, pirotechniczne lub MODUŁY PODUSZEK POWIETRZNYCH, pirotechniczne lub NAPINACZE PASÓW BEZPIECZEŃSTWA, pirotechniczne: UN 0503, skreśla się trzykrotnie wyraz "pirotechniczne";

W nazwie LONT, NIEDETONUJĄCY (STOPINA): UN 0101, na końcu pierwszego zdania dodaje się wyraz "(szybkopalny)". Skreśla się ostatnie zdanie.

2.2.2.1.1 Dodaje się nową uwagę w brzmieniu:

"UWAGA 4: Napoje gazowane nie podlegają przepisom ADR.".

2.2.2.1.2 Otrzymuje brzmienie:

"2.2.2.1.2 Materiały i przedmioty klasy 2 dzielą się następująco:

1. Gaz sprężony: gaz, który załadowany pod ciśnieniem w celu przewozu pozostaje całkowicie w stanie gazowym do temperatury -50°C; kategoria ta obejmuje wszystkie gazy charakteryzujące się temperaturą krytyczną niższą lub równą -50°C;

2. Gaz skroplony: gaz, który załadowany pod ciśnieniem w celu przewozu znajduje się częściowo w stanie ciekłym w temperaturach powyżej -50°C.

Rozróżnia się:

Gaz skroplony pod wysokim ciśnieniem: gaz o temperaturze krytycznej powyżej -50°C i niższej lub równej +65°C; oraz

Gaz skroplony pod niskim ciśnieniem: gaz o temperaturze krytycznej powyżej +65°C;

3. Gaz skroplony schłodzony: gaz, który załadowany pod ciśnieniem w celu przewozu znajduje się w stanie ciekłym ze względu na jego niską temperaturę;

4. Gaz rozpuszczony: gaz, który załadowany pod ciśnieniem w celu przewozu jest rozpuszczony w ciekłym rozpuszczalniku;

5. Pojemniki aerozolowe i naczynia, małe, zawierające gaz (naboje gazowe);

6. Inne przedmioty zawierające gaz pod ciśnieniem;

7. Gazy niesprężone podlegające wymaganiom szczególnym (próbki gazu).".

2.2.2.1.3 W pierwszym wierszu po wyrazie "przedmioty" dodaje się wyrazy "(z wyjątkiem aerozoli)".

Uwaga 2 otrzymuje brzmienie:

"UWAGA 2: Naczynia, małe, zawierające gaz (UN 2037) powinny być zaliczane do grup od A do TOC, zgodnie z zagrożeniem stwarzanym przez zawartość. Odnośnie do aerozoli (UN 1950), patrz 2.2.2.1.6.".

2.2.2.1.5 W pierwszym wierszu po wyrazie "przedmioty" dodaje się wyrazy "(z wyjątkiem aerozoli)".

W akapitach zatytułowanych "Gazy trujące" i "Gazy żrące" oraz w definicjach wskaźników "T_i" i "Tc_i" wyrazy "w normie ISO 10298:1995" zastępuje się wyrazami "w instrukcji pakowania P200 podanej pod 4.1.4.1" (czterokrotnie).

2.2.2.1.6 Dodaje się następujący nowy przepis 2.2.2.1.6.

"2.2.2.1.6 Aerozole

Aerozole (UN 1950) są zaliczone do jednej z następujących grup, zgodnie z ich właściwościami niebezpiecznymi:

A duszące;

O utleniające;

F palne;

T trujące;

C żrące;

CO żrące, utleniające;

FC palne, żrące;

TF trujące, palne;

TC trujące, żrące;

TO trujące, utleniające;

TFC trujące, palne, żrące;

TOC trujące, utleniające, żrące.

Klasyfikacja zależy od rodzaju zawartości pojemnika aerozolowego.

UWAGA: Jako gazy wypędzające w pojemnikach aerozolowych nie powinny być stosowane gazy odpowiadające definicji gazów trujących zgodnie z 2.2.2.1.5 lub gazów piroforycznych zgodnie z instrukcją pakowania P200 podaną pod 4.1.4.1. Aerozole z zawartością spełniającą w zakresie działania trującego lub żrącego kryteria I grupy pakowania nie powinny być dopuszczone do przewozu (patrz także 2.2.2.2.2).

Powinny być stosowane następujące kryteria:

(a) zaliczanie do grupy A powinno być stosowane wówczas, gdy zawartość nie spełnia kryteriów żadnej innej grupy, zgodnie z literami (b) do (f) poniżej;

(b) zaliczanie do grupy O powinno być stosowane wówczas, gdy aerozol zawiera gaz utleniający zgodnie z 2.2.2.1.5;

(c) zaliczanie do grupy F powinno być stosowane wówczas, jeżeli zawartość obejmuje więcej niż 45% masowych lub więcej niż 250 g składników palnych. Składniki palne są gazami, są palne w powietrzu pod normalnym ciśnieniem, albo substancjami lub preparatami w postaci ciekłej, które charakteryzują się temperaturą zapłonu niższą lub równą 100°C;

(d) zaliczanie do grupy T powinno być stosowane wówczas, jeżeli zawartość, inna niż gaz wypędzający z pojemnika aerozolowego, jest klasyfikowana w klasie 6.1 do grup pakowania II lub III;

(e) zaliczanie do grupy C powinno być stosowane wówczas, jeżeli zawartość, inna niż gaz wypędzający z pojemnika aerozolowego, spełnia kryteria klasy 8 dla II lub III grupy pakowania;

(f) jeżeli są spełnione kryteria dla więcej niż jednej grupy spośród grup O, F, T i C, to należy stosować odpowiednio zaliczanie do grup CO, FC, TF, TC, TO, TFC lub TOC.".

2.2.2.2.2 Na ostatniej pozycji po myślniku określenie "Gazy rozpuszczone pod ciśnieniem" zastępuje się określeniem "Gazy rozpuszczone".

Dodaje się następujący tekst:

"- aerozole, w których jako gazy wypędzające stosowane są gazy trujące zgodnie z 2.2.2.1.5 lub piroforyczne zgodnie z instrukcją pakowania P200 podaną pod 4.1.4.1;

- aerozole z zawartością spełniającą kryteria I grupy pakowania w zakresie działania trującego lub żrącego (patrz 2.2.61 i 2.2.8);

- naczynia, małe, zawierające gazy, które są silnie trujące (LC₅₀ niższe niż 200 ppm) lub piroforyczne zgodnie z instrukcją pakowania P200 podaną pod 4.1.4.1.".

2.2.2.3 W tytule czwartej tabeli określenie "Gazy rozpuszczone pod ciśnieniem" zastępuje się określeniem "Gazy rozpuszczone".

2.2.41.1.18 Koniec drugiego zdania otrzymuje brzmienie: "... 3319, 3344, 3364, 3365, 3366, 3367, 3368, 3369, 3370 i 3376.".

2.2.41.4 Dodaje się nową uwagę 1 w brzmieniu:

"UWAGA 1: Klasyfikacja podana w niniejszej tabeli opiera się na substancji technicznie czystej (z wyjątkiem przypadków, gdy podano stężenie niższe niż 100%). Dla innych stężeń substancja może być klasyfikowana odmiennie, według procedur podanych w części II "Podręcznika Badań i Kryteriów" oraz pod 2.2.41.1.17.".

Dotychczasowa uwaga otrzymuje brzmienie:

"UWAGA 2: Kody "OP1" do "OP8" wskazane w kolumnie "Metoda pakowania" odnoszą się do metod pakowania podanych w instrukcji pakowania P520; (patrz także 4.1.7.1).".

Do wykazu dodaje się następujące pozycje:

W wykazie materiałów samoreaktywnych, zatytułowanym "Materiały samoreaktywne", wprowadza się następujące zmiany:

- określenie "HYDRAZYD KWASU BENZENO-1,3-DWUSULFONOWEGO, w postaci pasty" zastępuje się określeniem "HYDRAZYD BENZENO-1,3-DWUSULFONYLU, w postaci pasty";

- określenie "HYDRAZYD KWASU BENZENOSULFONOWEGO" zastępuje się określeniem "HYDRAZYD BENZENOSULFONYLU";

- określenie "2-DWUAZO-1-NAFTOLO-4-SULFOCHLOREK" zastępuje się określeniem "CHLOREK 2-DWUAZO-1-NAFTOLO-4-SULFONYLU";

- określenie "2-DWUAZO-1-NAFTOLO-5-SULFOCHLOREK" zastępuje się określeniem "CHLOREK 2-DWUAZO-1-NAFTOLO-5-SULFONYLU";

- określenie "HYDRAZYD KWASU DWUFENYLOHYDROKSY-4,4'-DWUSULFONOWEGO" zastępuje się określeniem "HYDRAZYD DWUFENYLOHYDROKSY-4,4'-DWUSULFONYLU";

Dodaje się uwagę w brzmieniu:

"(9) Niniejsza pozycja ma zastosowanie do mieszanin estrów kwasu 2-dwuazo-1-naftolo-4-sulfonowego i 2-dwuazo-1-naftolo-5-sulfonowego, które spełniają kryteria określone w rozdziale 20.4.2 (d) "Podręcznika badań i kryteriów".".

2.2.43.3 W wykazie pozycji grupowych odpowiadających kodowi WF2 dodaje się następującą pozycję:

"3372 ZWIĄZEK METALOORGANICZNY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, ZAPALNY, I.N.O.".

2.2.51.2.2 Przepis zamieszczony na trzynastej pozycji otrzymuje brzmienie:

"- nawozy zawierające azotan amonowy (w ramach oznaczania zawartości azotanu amonowego, wszystkie jony azotanowe, dla których równoważnik cząsteczkowy występujący w mieszaninie powinien być przeliczony na azotan amonowy) lub gdy zawartość substancji palnych jest wyższa od wartości wymienionej w przepisie szczególnym 307, z wyjątkiem warunków mających zastosowanie do klasy 1;".

Skreśla się w całości przepis umieszczony na czternastej pozycji.

2.2.51.3 Pod kodem klasyfikacyjnym O2 skreśla się UN 2072 wraz z dotyczącą tego numeru uwagą.

2.2.52.4 W uwadze pod tytułem, pod literą (c), numer "4.2.4.2" zastępuje się numerem "4.2.5.2".

W wykazie nadtlenków organicznych, dla każdego nadtlenku organicznego, do którego w kolumnie zatytułowanej "UN (pozycja ogólna)" odnosi się wyraz "wyłączony", dodaje się w ostatniej kolumnie numer "29)" jako odniesienie do nowej uwagi, która powinna być dodana na końcu tabeli i która będzie miała następujące brzmienie:

"29) Nie podlega przepisom ADR dotyczącym klasy 5.2.".

Do wykazu nadtlenków organicznych dodaje się następujące pozycje:

Na końcu tabeli dodaje się uwagę 30) w brzmieniu:

"30) Formulacja pochodząca z destylacji kwasu nadoctowego o stężeniu w wodzie nie większym niż 41%, o zawartości tlenu aktywnego (kwas nadoctowy + H₂O₂) ≤ 9,5%, która spełnia kryteria określone w rozdziale 20.4.3 (f) "Podręcznika badań i kryteriów".".

2.2.61.1.7 W uwadze do tabeli określenie "Gazy łzawiące" zastępuje się określeniem "Materiały wydzielające gaz łzawiący".

2.2.61.1.8 W tabeli, w kolumnie dotyczącej grup pakowania, po numerze "III" dodaje się odsyłacz "a" wraz z odpowiadającym mu przypisem do tabeli w brzmieniu:

"^a Materiały wydzielające gaz łzawiący powinny być zaliczone do II grupy pakowania nawet, jeżeli dane dotyczące ich toksyczności odpowiadają kryteriom określonym dla III grupy pakowania.".

2.2.61.3 W wykazie pozycji grupowych "Materiały trujące z zagrożeniem dodatkowym" wprowadza się następujące zmiany:

pod TC1 dodaje się: "3361 CHLOROSILANY, TRUJĄCE, ŻRĄCE, I.N.O.";

pod TFC dodaje się: "3362 CHLOROSILANY, TRUJĄCE, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O.".

2.2.62.1.2 Na końcu dodaje się następującą pozycję: "I4 Próbki diagnostyczne".

2.2.62.1.6 Przepis zamieszczony pod 2.2.62.1.6 otrzymuje brzmienie:

"2.2.62.1.6 Próbki diagnostyczne są materiałem ludzkim lub zwierzęcym, obejmującym między innymi wydzieliny, odchody, krew i jej składniki, tkanki i płyny ustrojowe, z wyłączeniem żywych zakażonych zwierząt, przewożone dla celów diagnostycznych lub badawczych.

Próbki diagnostyczne powinny być zaliczone do UN 3373, o ile nie pochodzą od człowieka lub zwierzęcia dotkniętego lub podejrzanego o poważną chorobę, która może być łatwo przeniesiona z jednego osobnika na drugiego, bezpośrednio lub pośrednio, a dla której efektywne leczenie i środki zapobiegawcze nie są normalnie dostępne. W przeciwnym przypadku próbki powinny być zaliczone do UN 2814 lub UN 2900.

UWAGA 1: Krew, która była gromadzona na potrzeby transfuzji lub w celu wytwarzania preparatów krwiopochodnych, a także produkty krwiopochodne, tkanki lub organy przeznaczone do transplantacji, nie podlegają przepisom ADR.

UWAGA 2: Zaliczenie do UN 2814 lub UN 2900 powinno opierać się na znanej historii choroby człowieka lub zwierzęcia, endemicznych warunkach lokalnych, objawach obserwowanych u człowieka lub zwierzęcia albo na indywidualnej ocenie stanu człowieka lub zwierzęcia.".

2.2.62.1.8 Skreśla się i odpowiednio przenumerowuje następne przepisy.

2.2.62.3 Do wykazu pozycji grupowych dodaje się następującą pozycję:

"I4 3373 PRÓBKI DIAGNOSTYCZNE"

2.2.8.1.1 Na końcu pierwszego zdania skreśla się wyrazy: ", a także mogą powodować inne zagrożenia".

2.2.8.1.4 Powołanie przypisu "1" zastępuje się wyrazami "(patrz 2.2.8.1.5)". Tekst przypisu "1" przenosi się do nowego punktu 2.2.8.1.5, a kolejne punkty i przypisy przenumerowuje się odpowiednio.

2.2.8.1.8 (Dotychczasowy 2.2.8.1.7) Numer "2.2.8.1.5" zastępuje się numerem "2.2.8.1.6".

2.2.9.1.14 W uwadze tekst dotyczący UN 3166 otrzymuje brzmienie: "UN 3166 silnik spalinowy lub pojazd, napędzany gazem palnym, lub pojazd napędzany paliwem ciekłym".

2.2.9.3 W wykazie pozycji grupowych, pod M11, dodaje się:

"3359 JEDNOSTKA ZAGAZOWANA" oraz

"3363 TOWARY NIEBEZPIECZNE W URZĄDZENIACH; lub

3363 TOWARY NIEBEZPIECZNE W PRZYRZĄDACH".

CZĘŚĆ 3

Dział 3.1

3.1.2 Poniżej tytułu "Prawidłowa nazwa przewozowa" dodaje się uwagę w brzmieniu:

"UWAGA: W odniesieniu do prawidłowych nazw przewozowych stosowanych przy przewozie próbek, patrz 2.1.4.1.".

3.1.2.2 W ostatnim zdaniu odesłanie "(patrz 3.1.2.6.1)" zastępuje się odesłaniem "(patrz 3.1.2.8.1)".

3.1.2.6 i

3.1.2.7 Dodaje się nowe przepisy 3.1.2.6 i 3.1.2.7 w brzmieniu:

"3.1.2.6 Z wyjątkiem materiałów samoreaktywnych, nadtlenków organicznych oraz jeżeli zawarte jest to w nazwie towaru pisanej dużymi literami w tabeli A w dziale 3.2, jako uzupełnienie prawidłowej nazwy przewozowej należy dodać wyraz "STABILIZOWANY(A)" w przypadku, gdy przewóz materiału bez jego stabilizacji jest zabroniony zgodnie z przepisami 2.2.X.2 z powodu możliwości powstania niebezpiecznej reakcji w normalnych warunkach przewozu (np.: "MATERIAŁ CIEKŁY TRUJĄCY, ORGANICZNY, I.N.O., STABILIZOWANY").

Jeżeli w celu stabilizacji takich materiałów oraz w celu zapobieżenia niebezpiecznemu wzrostowi ciśnienia stosuje się kontrolowanie temperatury, to:

(a) dla cieczy: jeżeli TSR jest poniżej 50 °C, to mają zastosowanie przepisy 2.2.41.1.17, przepis szczególny V8 z działu 7.2, przepis szczególny S4 z działu 8.5 oraz wymagania działu 9.6; w przypadku przewozu w DPPL i w cysternach, mają zastosowanie wszystkie przepisy dotyczące UN 3239 (patrz w szczególności 4.1.7.2, instrukcja pakowania IBC520 oraz 4.2.1.13);

(b) dla gazów: warunki przewozu powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę.

3.1.2.7 Wodziany mogą być przewożone pod prawidłową nazwą przewozową materiału w postaci bezwodnej.".

Zmienia się odpowiednio numerację kolejnych przepisów.

3.1.2.8.1 (Dotychczasowy 3.1.2.6.1) Otrzymuje brzmienie:

"3.1.2.8.1 Prawidłowe nazwy przewozowe "ogólne" i "I.N.O.", którym przyporządkowano przepis szczególny 274 w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2, powinny być uzupełnione nazwą techniczną lub grupową nazwą chemiczną materiału, chyba że przepisy krajowe lub umowa międzynarodowa zakazują jej ujawnienia, gdy jest to materiał podlegający specjalnej kontroli. W przypadku materiałów wybuchowych klasy 1 opis towaru niebezpiecznego może być uzupełniony dodatkowo o nazwy handlowe lub wojskowe. Nazwa techniczna lub grupowa nazwa chemiczna materiału powinna być podana w nawiasach, bezpośrednio po prawidłowej nazwie przewozowej. Mogą być również dodane wyrazy "zawiera", "zawierający", "mieszanina", "roztwór" itp. oraz zawartość procentowa składnika technicznego, np.UN 1993 materiał ciekły zapalny, i.n.o. (zawiera ksylen i benzen), 3, II".".

3.1.2.8.1.1 (Dotychczasowy 3.1.2.6.1.1) Otrzymuje brzmienie:

"3.1.2.8.1.1 Jako nazwa techniczna powinna być użyta zwyczajowa nazwa chemiczna, biologiczna lub inna, aktualnie stosowana w poradnikach naukowych i technicznych, czasopismach i publikacjach. Nie powinny być używane do tego celu nazwy handlowe. W przypadku pestycydów powinny być używane wyłącznie nazwy zwyczajowe ISO, nazwy zawarte w dokumencie Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) "The WHO Recommended Classification of Pesticides by Hazard and Guidelines to Classification" lub nazwy substancji aktywnych.".

Dział 3.2

3.2.1 W objaśnieniach do kolumny (9a), w akapicie umieszczonym po drugim myślniku, po wyrazach "od litery "B" " dodaje się wyrazy "lub od liter "BB" " (dwukrotnie).

Tabela A w dziale 3.2

We wszystkich przypadkach, gdy w tabeli A te same numery UN dotyczą materiału w stanie ciekłym i stałym, materiał w postaci stałej umieszcza się na pierwszej pozycji.

W kolumnie (6) tabeli A skreśla się we wszystkich przypadkach następujące numery przepisów szczególnych: "15", "18", "36", "107", "222", "268", "287", "628", "629", "630" i "631".

W każdym przypadku, gdy w kolumnie (6) wpisano numer przepisu szczególnego 640, numer ten zastępuje się odpowiednio numerami od "640A" do "640O", w zależności od właściwości danej pozycji wykazu, zgodnie z poniższym opisem:

640A: Dla materiałów I grupy pakowania, o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa;

640B: Dla materiałów I grupy pakowania, o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa;

640C: Dla materiałów II grupy pakowania, o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa;

640D: Dla materiałów II grupy pakowania, o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa;

640E: Dla materiałów III grupy pakowania, innych niż wymienione pod 640F, 640G i 640;

640F: Dla materiałów III grupy pakowania, lepkich, o temperaturze zapłonu poniżej 23°C, o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa;

640G: Dla materiałów III grupy pakowania, lepkich, o temperaturze zapłonu poniżej 23°C, o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa;

640H: Dla materiałów III grupy pakowania, lepkich, o temperaturze zapłonu poniżej 23°C, o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa;

640I: Dla UN1790, pod pozycją wykazu obejmującą kwas fluorowodorowy o stężeniach wyższych niż 85%;

640J: Dla UN1790, pod pozycją wykazu obejmującą kwas fluorowodorowy o stężeniach wyższych niż 60%, ale nie wyższych niż 85%;

W kolumnie (9a) zamienia się kod "B11" na "BB2" we wszystkich przypadkach, gdy w kolumnie (8) podano kod "IBC02".

W kolumnie (13) skreśla się kod "TE2" (we wszystkich przypadkach).

W kolumnie (13) wstawia się kod "TE15" w każdym przypadku, gdy w kolumnie (12) podano kod "L4BH" lub "SGAH".

W kolumnie (13) wstawia się kod "TE21" w każdym przypadku, gdy w tej samej kolumnie znajduje się kod "TU14".

W kolumnie (16) wstawia się kod "V10" w każdym przypadku, gdy w kolumnie (9a) znajduje się kod "B1", z wyjątkiem przypadku, gdy wpisano tam już kod "V1".

W kolumnie (16) wstawia się kod "V11", gdy w kolumnie (9a) znajduje się kod "B2", z wyjątkiem przypadku, gdy wpisano tam już kod "V1".

W kolumnie (9a) skreśla się kody "B1" i "B2" (w każdym przypadku).

W kolumnie (16) wstawia się kod "V12" w każdym przypadku, gdy w kolumnie (8) znajduje się kod "IBC06" lub "IBC07".

Po pozycji UN 1950 dodaje się następujące trzy pozycje:

Pozycję UN 2030 zastępuje się następującymi trzema pozycjami:

Dodaje się następujące pozycje:

Wprowadza się następujące zmiany do wymienionych poniżej pozycji wykazu towarów niebezpiecznych:

UN 0015 Skreśla się numer "8" w kolumnie (5);

UN 0016 Skreśla się numer "8" w kolumnie (5);

UN 0154 (klasa 4.1) Numer tej pozycji zastępuje się numerem UN 3364 i zmienia się odpowiednio jej miejsce w tabeli. W kolumnie (9a) dodaje się kod "PP24";

UN 0155 (klasa 4.1) Numer tej pozycji zastępuje się numerem UN 3365 i zmienia się odpowiednio jej miejsce w tabeli. W kolumnie (9a) dodaje się kod "PP24";

UN 0209 (klasa 4.1) Numer tej pozycji zastępuje się numerem UN 3366 i zmienia się odpowiednio jej miejsce w tabeli. W kolumnie (9a) dodaje się kod "PP24";

UN 0214 (klasa 4.1) Numer tej pozycji zastępuje się numerem UN 3367 i zmienia się odpowiednio jej miejsce w tabeli. W kolumnie (9a) dodaje się kod "PP24";

UN 0215 (klasa 4.1) Numer tej pozycji zastępuje się numerem UN 3368 i zmienia się odpowiednio jej miejsce w tabeli. W kolumnie (9a) dodaje się kod "PP24";

UN 0220 (klasa 4.1) Numer tej pozycji zastępuje się numerem UN 3370 i zmienia się odpowiednio jej miejsce w tabeli. W kolumnie (9a) dodaje się kod "PP78";

UN 0223 Skreśla się całą pozycję;

UN 0234 (klasa 4.1) Numer tej pozycji zastępuje się numerem UN 3369 i zmienia się odpowiednio jej miejsce w tabeli. W kolumnie (9a) dodaje się kod "PP24";

UN 0303 Skreśla się cyfrę "8" w kolumnie (5);

UN 0331 W kolumnie (2) dodaje się wyrazy "(MATERIAŁ KRUSZĄCY, TYP B)";

UN 0332 W kolumnie (2) dodaje się wyrazy "(MATERIAŁ KRUSZĄCY, TYP E)";

UN 0333, 0334, 0335, 0336 i 0337 W kolumnie (6) umieszcza się kod "645";

UN 0503 W kolumnie (2), w nazwie, skreśla się wyraz "PIROTECHNICZNE" (trzy razy), a w kolumnie (6) dodaje się kod "235";

UN 1003 Skreśla się symbol "(M)" w kolumnie (12);

UN 1008 Skreśla się wyraz "SPRĘŻONY" w kolumnie (2), zamienia się kod "1TC" na "2TC" w kolumnie (3b) i zamienia się kod "CxBH(M)" na PxBH(M) w kolumnie (12);

UN 1038 Skreśla się symbol "(M)" w kolumnie (12);

UN 1062 Nazwa w kolumnie (2) otrzymuje brzmienie: "BROMEK METYLU zawierający nie więcej niż 2% chloropikryny";

UN 1073 Skreśla się symbol "(M)" w kolumnie (12);

UN 1177 Nazwa w kolumnie (2) otrzymuje brzmienie "OCTAN 2-ETYLOBUTYLU";

UN 1202 (pozycja z temperaturą zapłonu nie wyższą niż 61°C): dodaje się kod "640K" w kolumnie (6);

(pozycja zgodna z normą EN 590:1993 lub o temperaturze zapłonu określonej w normie EN 590:1993): dodaje się "640L" w kolumnie (6);

(pozycja z temperaturą zapłonu wyższą niż 61°C i nie wyższą niż 100°C): dodaje się kod "640M" w kolumnie (6);

UN 1278 Nazwa w kolumnie (2) otrzymuje brzmienie: "1-CHLOROPROPAN";

UN 1350 Zamienia się kod "641" na "242" w kolumnie (6);

UN 1361 Umieszcza się kod "V13" w kolumnie (16);

UN 1364 Dodaje się kod "B3" w kolumnie (9a);

UN 1365 Dodaje się kod "B3" w kolumnie (9a);

UN 1374 Umieszcza się kod "300" w kolumnie (6) i dodaje się kod "B4" w kolumnie (9a);

UN 1381 W kolumnie (11) umieszcza się kod "TP31";

UN 1422 W kolumnie (11) umieszcza się kod "TP31";

UN 1428 W kolumnie (11) umieszcza się kod "TP31";

UN 1556 Dla I grupy pakowania: umieszcza się kod "T14" w kolumnie (10) oraz kody "TP2", "TP9", "TP13" i "TP27" w kolumnie (11);

Dla II grupy pakowania: umieszcza się kod "T11" w kolumnie (10) oraz kody "TP2", "TP13" i "TP27" w kolumnie (11);

Dla III grupy pakowania: umieszcza się kod "T7" w kolumnie (10) oraz kody "TP2" i "TP28" w kolumnie (11);

UN 1579 W kolumnie (10) dodaje się kod "T4" , a w kolumnie (11) dodaje się kod "TP1";

UN 1581 Nazwa w kolumnie (2) otrzymuje brzmienie: "CHLOROPIKRYNA I BROMEK METYLU, MIESZANINA zawierająca nie więcej niż 2% chloropikryny";

UN 1614 W kolumnie (8) dodaje się kod "PR7" oraz zastępuje się instrukcję "P200" instrukcją "P601"; w kolumnie (9a) dodaje się kod "RR3";

UN 1702 Nazwa w kolumnie (2) otrzymuje brzmienie: "1,1,2,2-CZTEROCHLOROETAN";

UN 1790 Dla I grupy pakowania, pozycja o zawartości powyżej 60% i nie więcej niż 85% kwasu fluorowodorowego: dodaje się kod "PP81" w kolumnie (9a);

Dla I i II grupy pakowania: skreśla się "RR1" w kolumnie (9a);

UN 1841 Dodaje się kod "B3" w kolumnie (9a);

UN 1859 W kolumnie (2) skreśla się wyraz "SPRĘŻONY", w kolumnie (3b) kod "1TC" zastępuje się kodem "2TC", a w kolumnie (12) kod "CxBH(M)" zastępuje się kodem "PxBH(M)";

UN 1863 Dla dwóch pozycji w I grupie pakowania: dodaje się kod "TP28" w kolumnie (11);

UN 1866 Dla dwóch pozycji w I grupie pakowania: dodaje się kod "TP28" w kolumnie (11);

UN 1906 Dodaje się kod "TP28" w kolumnie (11);

UN 1911 Skreśla się wyraz "SPRĘŻONY" w kolumnie (2) i zmienia się kod "1TF" na "2TF" w kolumnie (3b);

UN 1913 Skreśla się symbol "(M)" w kolumnie (12);

UN 1931 Dodaje się kod "B3" w kolumnie (9a);

UN 1942 Dodaje się wyraz "wszystkie" przed wyrazem "palne", zmienia się wyraz "materiały" na "materiał" w nazwie w kolumnie (2) oraz dodaje się kod "306" w kolumnie (6);

UN 1950 (kod klasyfikacyjny 5A): dodaje się wyraz ", duszące" w kolumnie (2);

(kod klasyfikacyjny 5F): dodaje się wyraz ", palne" w kolumnie (2);

(kod klasyfikacyjny 5O): dodaje się wyraz ", utleniające" w kolumnie (2);

(kod klasyfikacyjny 5T): dodaje się wyraz ", trujące" w kolumnie (2) oraz zamienia się numery "2.3" na "2.2+6.1" w kolumnie (5);

(kod klasyfikacyjny 5TC): dodaje się wyrazy ", trujące, żrące" w kolumnie (2) oraz zamienia się numery "2.3 + 8" na "2.2+6.1+8" w kolumnie (5);

(kod klasyfikacyjny 5TF): dodaje się wyrazy ", trujące, palne" w kolumnie (2) oraz zamienia się numery "2.3 + 2.1" na "2.1+6.1" w kolumnie (5);

(kod klasyfikacyjny 5TFC): dodaje się wyrazy ", trujące, palne, żrące" w kolumnie (2) oraz zamienia się numery "2.3+2.1+8" na "2.1+6.1+8" w kolumnie (5);

(kod klasyfikacyjny 5TO): dodaje się wyrazy ", trujące, utleniające" w kolumnie (2) oraz zamienia się numery "2.3+5.1" na "2.1+5.1+6.1" w kolumnie (5);

(kod klasyfikacyjny 5TOC): dodaje się wyrazy ", trujące, utleniające, żrące" w kolumnie (2) oraz zamienia się numery "2.3+5.1+8" na "2.2+5.1+6.1+8" w kolumnie (5);

UN 1951 Skreśla się symbol "(M)" w kolumnie (12);

UN 1961 Skreśla się symbol "(M)" w kolumnie (12);

UN 1962 Skreśla się wyraz "SPRĘŻONY" w kolumnie (2), zmienia się kod "1F" na "2F" w kolumnie (3b) oraz zamienia się kod "CxBN(M)" na kod PxBN(M) w kolumnie (12);

UN 1963 W kolumnie (12) skreśla się symbol "(M)";

UN 1966 W kolumnie (12) skreśla się symbol "(M)";

UN 1970 W kolumnie (12) skreśla się symbol "(M)";

UN 1972 W kolumnie (12) skreśla się symbol "(M)";

UN 1977 W kolumnie (12) skreśla się symbol "(M)";

UN 1982 Skreśla się wyraz "SPRĘŻONY" w kolumnie (2) (dwukrotnie), zmienia się kod "1A" na "2A" w kolumnie (3b) oraz zamienia się kod "CxBN(M)" na kod PxBN(M) w kolumnie (12);

UN 1993 W kolumnie (11), dla I grupy pakowania, dodaje się kod "TP27";

UN 2015 W kolumnie (6), w pozycji dotyczącej nadtlenku wodoru o stężeniach większych niż 70%, dodaje się kod "640N";

W kolumnie (6), w pozycji dotyczącej nadtlenku wodoru o stężeniach większych niż 60%, ale nie większych niż 70%, dodaje się kod "640O";

UN 2031 Dla grup pakowania I i II zamienia się kod "P802" na "P001" w kolumnie (8) i dodaje się kod "PP81" w kolumnie (9a); skreśla się kod "RR1" w kolumnie (9a);

UN 2036 Skreśla się wyraz "SPRĘŻONY" w kolumnie (2), zamienia się kod "1A" na "2A" w kolumnie (3b) oraz kod "CxBN(M)" na kod "PxBN(M)" w kolumnie (12);

UN 2037 Dodaje się kod "303" w kolumnie (6);

UN 2067 Nazwa w kolumnie (2) otrzymuje brzmienie "NAWÓZ NA BAZIE AZOTANU AMONOWEGO", skreśla się kod "624" i dodaje się kody "306" i "307" w kolumnie (6);

UN 2068 Skreśla się całą pozycję;

UN 2069 Skreśla się całą pozycję;

UN 2070 Skreśla się całą pozycję;

UN 2072 Skreśla się całą pozycję;

UN 2187 W kolumnie (12) skreśla się symbol "(M)";

UN 2193 Skreśla się wyraz "SPRĘŻONY" w kolumnie (2) (dwukrotnie) oraz zamienia się kod "1A" na "2A" w kolumnie (3b) oraz kod "CxBN(M)" na "PxBN(M)" w kolumnie (12);

UN 2198 Skreśla się wyraz "SPRĘŻONY" w kolumnie (2) oraz zamienia się kod "1TC" na "2TC" w kolumnie (3b);

UN 2201 W kolumnie (12) skreśla się symbol "(M)";

UN 2203 Skreśla się wyraz "SPRĘŻONY" w kolumnie (2) oraz zamienia się kod "1F" na "2F" w kolumnie (3b) oraz kod "CxBN(M)" na kod "PxBN(M)" w kolumnie (12)

UN 2211 W kolumnie (9a) dodaje się kod "B3";

UN 2213 W kolumnie (16) umieszcza się kod "V13";

UN 2257 W kolumnie (11) umieszcza się kod "TP31";

UN 2264 Nazwa w kolumnie (2) otrzymuje brzmienie: "N, N-DWUMETYLOCYCLOHEKSYLOAMINA";

UN 2277 Nazwa w kolumnie (2) otrzymuje brzmienie: "METAKRYLAN ETYLU, STABILIZOWANY";

UN 2315 W kolumnie (6) dodaje się kod "305" i skreśla się kod "595";

UN 2417 Skreśla się wyraz "SPRĘŻONY" w kolumnie (2), zamienia się kod "1TC" na "2TC" w kolumnie (3b) oraz kod "CxBH(M)" na kod "PxBH(M)" w kolumnie (12);

UN 2451 Skreśla się wyraz "SPRĘŻONY" w kolumnie (2) oraz zamienia się kod "1O" na "2O" w kolumnie (3b) oraz kod "CxBN(M)" na kod "PxBN(M)" w kolumnie (12);

UN 2469 Skreśla się kod "B4" w kolumnie (9a);

UN 2478 W kolumnie (6), dla III grupy pakowania, skreśla się kod "539";

UN 2531 W kolumnie (11) umieszcza się kod "TP30";

UN 2571 W kolumnie (11) dodaje się kod "TP28";

UN 2579 W kolumnie (11) umieszcza się kod "TP30";

UN 2591 W kolumnie (12) skreśla się symbol "(M)";

UN 2680 Nazwa w kolumnie (2) otrzymuje brzmienie: "WODOROTLENEK LITOWY";

UN 2684 Nazwa w kolumnie (2) otrzymuje brzmienie: "3-DWUETYLOAMINOPROPYLOAMINA";

UN 2740 Umieszcza się kod "T20" w kolumnie (10) oraz kody "TP2" i "TP13" w kolumnie (11);

UN 2790 W kolumnie (6), dla III grupy pakowania, dodaje się kod "647";

UN 2793 W kolumnie (6) skreśla się kod "107";

UN 2797 W kolumnie (11) dodaje się kod "TP28";

UN 2880 Nazwa w kolumnie (2) otrzymuje brzmienie:

"PODCHLORYN WAPNIOWY, UWODNIONY lub PODCHLORYN WAPNIOWY, UWODNIONY W MIESZANINIE, zawierający nie mniej niż 5,5% i nie więcej niż 16% wody";

UN 2907 W kolumnie (9a) dodaje się kody "B12" i "PP80";

UN 2983 W kolumnie (8) kod "P200" zastępuje się kodem "P001";

UN 3027 Skreśla się instrukcje dla cystern przenośnych w kolumnie (10) i (11);

UN 3028 W kolumnie (6) dodaje się kod "304";

UN 3052 W pozycji dla materiału stałego skreśla się instrukcje dla cystern przenośnych w kolumnie (10) i (11);

UN 3077 W kolumnie (9a) dodaje się kod "B3", a w kolumnie (16) umieszcza się kod "V13";

UN 3090 Dodaje się kod "310" w kolumnie (6);

UN 3130 W kolumnie (9a), dla I i II grupy pakowania, kod "PP78" zastępuje się kodem "RR4";

W kolumnie (9a), dla II grupy pakowania, kod "B12" zastępuje się kodem "BB1";

UN 3136 W kolumnie (12) skreśla się symbol "(M)";

UN 3138 W kolumnie (12) skreśla się symbol "(M)";

UN 3151 W kolumnie (6) dodaje się kod "305" i skreśla się kod "595";

UN 3152 W kolumnie (6) dodaje się kod "305" i skreśla się kod "595";

UN 3158 W kolumnie (12) skreśla się symbol "(M)";

UN 3166 Nazwa w kolumnie (2) otrzymuje brzmienie:

"Silnik spalinowy lub pojazd, napędzany gazem palnym, lub pojazd napędzany paliwem ciekłym";

UN 3221 W kolumnie (7) kod "LQ0" zastępuje się kodem "LQ14";

UN 3222 W kolumnie (7) kod "LQ0" zastępuje się kodem "LQ15";

UN 3223 W kolumnie (7) kod "LQ0" zastępuje się kodem "LQ14";

UN 3224 W kolumnie (7) kod "LQ0" zastępuje się kodem "LQ15";

UN 3225 W kolumnie (7) kod "LQ0" zastępuje się kodem "LQ16";

UN 3227 W kolumnie (7) kod "LQ0" zastępuje się kodem "LQ16";

UN 3229 W kolumnie (7) kod "LQ0" zastępuje się kodem "LQ16";

UN 3250 W kolumnie (11) dodaje się kod "TP28";

UN 3268 Skreśla się wyraz "pirotechniczny" w nazwie w kolumnie (2) (trzy razy), zamienia się kod "235" na "280" w kolumnie (6) oraz dodaje się kod "LP902" w kolumnie (8);

UN 3279 Dla I grupy pakowania dodaje się kod "TP 27" w kolumnie (11);

UN 3295 Dla dwóch pozycji w I grupie pakowania dodaje się kod "TP28" w kolumnie (11);

UN 3311 W kolumnie (12) skreśla się symbol "(M)";

UN 3312 W kolumnie (12) skreśla się symbol "(M)";

UN 3313 W kolumnie (9a) dodaje się kod "B4";

UN 3314 W kolumnie (9a) dodaje się kod "B3";

UN 3344 W kolumnie (9a) dodaje się kod "PP80";

UN 3353 Skreśla się całą pozycję.

Dział 3.3

SP 15 Skreśla się.

SP 18 Skreśla się.

SP 36 Skreśla się.

SP 61 Wyrazy "(patrz także 3.1.2.6.1.1)" zastępuje się wyrazami "(patrz także 3.1.2.8.1 i 3.1.2.8.1.1)".

SP 107 Skreśla się.

SP 119 Ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie: "Urządzenia chłodnicze i podzespoły urządzeń chłodniczych nie podlegają przepisom ADR, jeżeli zawierają mniej niż 12 kg gazu klasy 2, grup A lub O zgodnie z 2.2.2.1.3, lub mniej niż 12 litrów amoniaku w roztworze (UN2672).".

SP 188 Otrzymuje brzmienie:

"Ogniwa litowe i akumulatory przeznaczone do przewozu nie podlegają innym przepisom ADR, jeżeli spełniają następujące wymagania:

(a) dla ogniw zawierających lit metaliczny lub stopy litu zawartość litu jest nie większa niż 1 g, a dla ogniw litowych jonowych zawartość litu w przeliczeniu na równoważnik litowy jest nie większa niż 1,5 g;

(b) dla akumulatorów zawierających lit metaliczny lub stopy litu całkowita zawartość litu jest nie większa niż 2 g, a dla akumulatorów litowych jonowych całkowita zawartość litu w przeliczeniu na równoważnik litowy jest nie większa niż 8 g;

(c) każde ogniwo lub akumulator należy do typu, dla którego wykazano, że spełnia on wymagania określone w każdym z testów zawartych w podrozdziale 38.3 w części III "Podręcznika badań i kryteriów";

(d) w celu zapobieżenia zwarciu ogniwa i akumulatory są od siebie oddzielone, a w przypadku gdy nie są zainstalowane w urządzeniach, są one umieszczone w mocnych opakowaniach;

(e) z wyjątkiem przypadku, gdy ogniwa i akumulatory są zainstalowane w urządzeniach, każda sztuka przesyłki zawierająca więcej niż 24 ogniwa lub więcej niż 12 akumulatorów powinna spełniać dodatkowo następujące wymagania:

(i) każda sztuka przesyłki powinna posiadać oznakowanie zawierające informację, że zawiera ona akumulatory litowe, a w przypadku jej uszkodzenia powinny być zastosowane specjalne procedury;

(ii) każdej przesyłce powinien towarzyszyć dokument zawierający informację, że zawiera ona akumulatory litowe, a w przypadku jej uszkodzenia powinny być zastosowane specjalne procedury;

(iii) każda sztuka przesyłki powinna wytrzymywać badanie na swobodny spadek w każdej pozycji z wysokości 1,2 m, bez uszkodzenia zawartych w niej ogniw i akumulatorów, bez ich przemieszczenia skutkującego bezpośrednim kontaktem pomiędzy nimi oraz bez uwolnienia zawartości sztuki przesyłki; oraz

(iv) masa brutto sztuki przesyłki nie powinna być większa niż 30 kg, z wyjątkiem przypadku, gdy akumulatory zainstalowane są w urządzeniach.

Określenie "zawartość litu" użyte powyżej, jak również w pozostałym tekście ADR, oznacza masę litu w anodzie ogniwa z litu metalicznego lub stopu litu, z wyjątkiem przypadku ogniwa litowego jonowego, dla którego "równoważnik zawartości litu" w gramach jest obliczany jako 0,3-krotna wartość pojemności znamionowej wyrażonej w amperogodzinach.".

SP 196 Otrzymuje brzmienie:

"Pod tą pozycją mogą być przewożone formulacje, które w badaniu laboratoryjnym nie detonują w stanie kawitacji i nie ulegają deflagracji podczas ogrzewania pod zamknięciem, a także nie wykazują działania wybuchowego. Formulacje te powinny być ponadto stabilne termicznie (tzn., że ich temperatura samoprzyspieszajacego się rozkładu (TSR) dla sztuki przesyłki o masie 50 kg powinna wynosić 60°C lub więcej). Formulacje niespełniające podanych kryteriów powinny być przewożone zgodnie z przepisami klasy 5.2 (patrz 2.2.52.4).".

SP 216 Na końcu tego przepisu dodaje się następujące zdanie:

"Szczelnie zamknięte przesyłki zawierające mniej niż 10 ml materiałów ciekłych zapalnych II i III grupy pakowania, zaabsorbowanych w materiale stałym, nie podlegają przepisom ADR pod warunkiem, że w przesyłkach tych nie występuje wolna ciecz.".

SP 222 Skreśla się.

SP 227 Skreśla się pierwsze zdanie.

SP 230 Tekst pod literą (a) otrzymuje brzmienie: "(a) każde ogniwo lub akumulator należy do typu, dla którego wykazano, że spełnia on wymagania określone w każdym z testów zawartych w podrozdziale 38.3 w części III "Podręcznika badań i kryteriów;".

SP 235 Otrzymuje brzmienie:

"Pozycję tę stosuje się do przedmiotów, które zawierają materiały wybuchowe klasy 1 i które mogą także zawierać towary niebezpieczne innych klas. Przedmioty te są używane jako ratujące życie nadmuchiwacze poduszek powietrznych w pojazdach, moduły poduszek powietrznych lub napinacze pasów bezpieczeństwa.".

SP 251 Dodaje się następujący tekst:

"Zestawy chemiczne i zestawy pierwszej pomocy zawierające towary niebezpieczne w opakowaniach wewnętrznych w ilościach, które nie przekraczają indywidualnych limitów wskazanych dla tych towarów w kolumnie (7) tabeli A w dziale 3.2 zgodnie z kodem LQ zdefiniowanym pod 3.4.6, mogą być przewożone zgodnie z przepisami działu 3.4.".

SP 268 Skreśla się.

SP 274 Numer "3.1.2.6.1" zastępuje się numerem "3.1.2.8".

SP 280 Otrzymuje brzmienie:

"Pozycję tę stosuje się do przedmiotów używanych jako nadmuchiwacze poduszek powietrznych w pojazdach, moduły poduszek powietrznych lub napinacze pasów bezpieczeństwa, które zawierają towary niebezpieczne klasy 1 lub innych klas i są przewożone jako podzespoły. Przedmioty takie, przygotowane jak do przewozu, powinny zostać zbadane zgodnie z testami serii 6(c) podanymi w części I "Podręcznika badań i kryteriów". W trakcie badań przedmioty nie powinny wybuchać, a ich obudowy lub naczynia ciśnieniowe nie powinny ulegać fragmentacji. Ponadto przedmioty te nie powinny stwarzać zagrożenia rozrzutem lub efektem termicznym, które mogłyby w znaczącym stopniu utrudnić akcję gaśniczą lub inne działania ratownicze w ich bezpośrednim otoczeniu.".

SP 287 Skreśla się.

SP 291 Pierwsze zdanie otrzymuje brzmienie:

"Urządzenia chłodnicze i podzespoły urządzeń chłodniczych nie podlegają przepisom ADR, jeżeli zawierają mniej niż 12 kg gazu.".

SP 566 Otrzymuje brzmienie:

"UN 2030 hydrazyna w roztworze wodnym, zawierającym więcej niż 37% masowych hydrazyny, jest materiałem klasy 8.".

SP 595 Skreśla się.

SP 624 Skreśla się.

SP 628 Skreśla się.

SP 629 Skreśla się.

SP 630 Skreśla się.

SP 631 Skreśla się.

SP 636 W tekście pod literą (d) skreśla się kod "287".

SP 640 Otrzymuje brzmienie:

"Charakterystyki fizyczne i techniczne podane w kolumnie (2) tabeli A w dziale 3.2 determinują różne warunki przewozu w ramach tych samych grup pakowania.

W celu umożliwienia rozpoznania warunków przewozu, o których mowa, w dokumencie przewozowym powinien być umieszczony dodatkowo następujący zapis:

"Przepis szczególny 640X", gdzie "X" oznacza dużą literę występującą za odpowiednim odesłaniem do przepisu szczególnego 640, podaną w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2.

Zapis ten nie jest wymagany w następujących przypadkach, pod warunkiem że charakterystyki, o których mowa powyżej, nie obejmują różnych numerów rozpoznawczych zagrożeń podanych w kolumnie (20):

- towary zapakowane są zgodnie z instrukcją pakowania P001;

- przewóz jest realizowany w cysternach przenośnych;

- przewóz jest realizowany w cysternie takiego typu, który odpowiada najostrzejszym wymaganiom dla danej grupy pakowania w ramach określonego numeru UN.".

SP 641 Skreśla się.

Dodaje się następujące nowe przepisy szczególne:

"242 Siarka nie podlega przepisom ADR, jeżeli została odpowiednio uformowana (np. w bryłki, granule, tabletki, pastylki lub płatki).

298 Roztwory o temperaturze zapłonu 61°C lub niższej powinny być znakowane nalepką zgodną z wzorem nr 3.

300 Mączka rybna lub odpady rybne nie powinny być ładowane, jeżeli ich temperatura podczas załadunku jest wyższa niż 35°C lub przekracza o 5°C temperaturę otoczenia.

302 Wyraz "JEDNOSTKA" występujący w prawidłowej nazwie przewozowej oznacza:

pojazd;

kontener; lub

cysternę.

Zagazowane pojazdy, kontenery i cysterny podlegają wyłącznie przepisom podanym pod 5.5.2.

303 Klasyfikacja tych naczyń (UN2037) powinna być dokonywana na podstawie właściwości zawartych w nich gazów, zgodnie z przepisami podanymi pod 2.2.2.

304 Akumulatory, suche, zawierające żrący elektrolit, który nie wypływa na zewnątrz w przypadku, jeżeli obudowa akumulatora uległa uszkodzeniu, nie podlegają przepisom ADR pod warunkiem, że akumulatory są zapakowane bezpiecznie i są zabezpieczone przed zwarciem. Akumulatory, o których mowa, to np.: alkaliczno-manganowe, cynkowo-węglowe, niklowo-wodorek metalu i niklowo-kadmowe.

305 W stężeniach nie większych niż 50 mg/kg materiały te nie podlegają przepisom ADR.

306 Pozycja ta może być użyta tylko w odniesieniu do materiału niewykazującego właściwości wybuchowych klasy 1 podczas badania zgodnie z testami serii 1 i 2 dla materiałów klasy 1 (patrz "Podręcznik badań i kryteriów", część I).

307 Pozycja ta może być użyta tylko w odniesieniu do jednorodnych mieszanin zawierających jako główny składnik azotan amonowy, w ramach następujących ograniczeń składu mieszaniny:

(a) nie mniej niż 90% azotanu amonowego zawierającego nie więcej niż 0,2% wszystkich palnych materiałów organicznych w przeliczeniu na węgiel z możliwym dodatkiem materiału, który jest nieorganiczny i obojętny w stosunku do azotanu amonowego; lub

(b) mniej niż 90%, ale więcej niż 70% azotanu amonowego z innymi materiałami nieorganicznymi lub więcej niż 80%, ale mniej niż 90% azotanu amonowego zmieszanego z węglanem wapniowym lub dolomitem i z nie więcej niż 0,4% wszystkich palnych materiałów organicznych w przeliczeniu na węgiel; lub

(c) nawozy azotowe na bazie azotanu amonowego zawierające mieszaniny azotanu amonowego w stężeniach większych niż 45%, ale nie większych niż 70%, i siarczanu amonowego oraz nie więcej niż 0,4% wszystkich palnych materiałów organicznych w przeliczeniu na węgiel, przy czym suma składu procentowego mieszaniny azotanu amonowego i siarczanu amonowego jest większa niż 70%.

309 Pozycja ta ma zastosowanie do nieuczulonych emulsji, zawiesin i żelów składających się głównie z azotanu amonowego i paliwa, przeznaczonych do produkcji materiałów wybuchowych kruszących typu E jedynie w drodze dalszego przetworzenia poprzedzającego ich użycie. Takie mieszaniny mają z reguły następujący skład: 60 - 85% azotanu amonowego; 5 - 30% wody; 2 - 8% paliwa; 0,5 - 4% środka emulgującego lub zagęszczającego; 0 - 10% rozpuszczalnych środków tłumiących ogień i dodatków umożliwiających śledzenie. Część azotanu amonowego może być zastąpiona innymi solami nieorganicznymi. Takie materiały nie powinny być klasyfikowane i przewożone bez zezwolenia właściwej władzy.

310 Wymagania w zakresie badań podane w podrozdziale 38.3 "Podręcznika badań i kryteriów" nie mają zastosowania do serii produkcyjnych zawierających nie więcej niż 100 litowych ogniw lub akumulatorów, lub prototypów litowych ogniw lub akumulatorów przewożonych w celu ich zbadania, jeżeli:

(a) ogniwa i akumulatory przewożone są w opakowaniach zewnętrznych w postaci bębnów metalowych, z tworzywa sztucznego lub ze sklejki, albo skrzyń metalowych, z tworzywa sztucznego lub drewnianych, jeżeli opakowania te spełniają wymagania na poziomie I grupy pakowania; oraz

(b) każde ogniwo i akumulator zapakowane są osobno w opakowanie wewnętrzne obłożone niepalnym i nieprzewodzącym materiałem wyściełającym i umieszczone w opakowaniu zewnętrznym.

645 Kod klasyfikacyjny podany w kolumnie(3b) tabeli A w dziale 3.2 powinien być użyty jedynie za zgodą właściwej władzy Państwa-Strony Umowy ADR, wydaną przed przewozem.

647 Przewóz octu winnego i kwasu octowego zawierających nie więcej niż 25% masowych czystego kwasu podlega jedynie następującym wymaganiom:

(a) opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, oraz cysterny powinny być wykonane ze stali nierdzewnej lub tworzywa sztucznego, które są trwale odporne na działanie korodujące octu winnego / octu spożywczego;

(b) opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, oraz cysterny powinny podlegać oględzinom wykonywanym przez ich właściciela co najmniej raz w roku. Wyniki tych oględzin powinny być zapisane i przechowywane co najmniej przez rok. Uszkodzone opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, oraz cysterny nie powinny być napełniane;

(c) opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, oraz cysterny powinny być napełniane w taki sposób, aby produkt nie był rozlewany na ich zewnętrzną powierzchnię i aby nie utrzymywały się na tej powierzchni żadne jego pozostałości;

(d) uszczelki i zamknięcia powinny być odporne na działanie octu winnego / octu spożywczego. Opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, oraz cysterny powinny być zamknięte hermetycznie przez osobę odpowiedzialną za pakowanie lub napełnianie, w taki sposób, aby w normalnych warunkach przewozu nie doszło do żadnego wycieku;

(e) dopuszcza się stosowanie opakowań kombinowanych zawierających opakowania wewnętrzne wykonane ze szkła lub z tworzywa sztucznego (patrz instrukcja pakowania P001 podana pod 4.1.4.1), które spełniają ogólne warunki pakowania podane pod 4.1.1.1, 4.1.1.2, 4.1.1.4, 4.1.1.5, 4.1.1.6, 4.1.1.7 i 4.1.1.8;

Pozostałe przepisy ADR nie mają zastosowania.".

Dział 3.4

3.4.4 (c) Ostatni akapit otrzymuje brzmienie:

"Oznakowanie to powinno być naniesione wewnątrz rombu, o długości boku co najmniej 100 mm, z obrzeżem zaznaczonym linią. Grubość linii obrzeża rombu powinna wynosić co najmniej 2 mm, a wysokość numeru UN co najmniej 6 mm. Jeżeli w sztuce przesyłki znajdują się materiały zaliczone do różnych numerów UN, to romb powinien być wystarczająco duży, aby pomieścić każdy z tych numerów. Jeżeli jest to uzasadnione wielkością sztuki przesyłki, to podane wymiary mogą być zmniejszone pod warunkiem, że oznakowanie pozostanie dobrze widoczne.".

3.4.7 Dodaje się rozdział 3.4.7 w brzmieniu:

"3.4.7 Opakowania zbiorcze zawierające sztuki przesyłki spełniające wymagania podane pod 3.4.3, 3.4.4 lub 3.4.5 powinny być oznakowane zgodnie z 3.4.4 (c) z uwzględnieniem każdego towaru niebezpiecznego znajdującego się w opakowaniu zbiorczym, z wyjątkiem przypadków, gdy oznakowanie odnoszące się do wszystkich towarów niebezpiecznych znajdujących się w opakowaniu zbiorczym pozostaje widoczne.".

CZĘŚĆ 4

Dział 4.1

Skreśla się uwagi wprowadzające (Uwagi 1 i 2).

4.1.1 Tytuł otrzymuje brzmienie: "Przepisy ogólne dotyczące pakowania towarów niebezpiecznych do opakowań, w tym do DPPL i dużych opakowań".

Uwaga pod tytułem otrzymuje brzmienie:

"UWAGA: Przepisy ogólne zawarte w niniejszym rozdziale mają zastosowanie do pakowania towarów klas 2, 6.2 i 7 wyłącznie w zakresie podanym pod 4.1.8.2 (klasa 6.2), 4.1.9.1.5 (klasa 7) oraz w odpowiednich instrukcjach pakowania podanych pod 4.1.4 (instrukcje pakowania P201 i P202 dla klasy 2 oraz P621, IBC620 i LP621 dla klasy 6.2).".

4.1.1.1 Zamienia się wyraz "lub" na "i pomiędzy jednostkami transportowymi a".

Po wyrazach "(wynikających na przykład ze zmiany wysokości)." dodaje się następujące zdanie: "Opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, powinny być zamknięte zgodnie z instrukcją producenta.".

Koniec ostatniego zdania otrzymuje brzmienie: "...oraz nowych, wtórnych, regenerowanych lub przerobionych DPPL i nowych lub wtórnych dużych opakowań.".

4.1.1.3 i

4.1.1.9 Po numerze "6.1.5" dodaje się numer "6.3.2", a wyrazy "wymaganiami podanymi odpowiednio" zastępuje się wyrazami "odpowiednimi wymaganiami".

4.1.1.12 (c) Otrzymuje brzmienie:

"(c) po naprawie lub przerobieniu jakiegokolwiek DPPL, przed ponownym użyciem go do przewozu.".

4.1.1.17 Dodaje się nowy podrozdział w brzmieniu:

"4.1.1.17 Materiały wybuchowe, samoreaktywne i nadtlenki organiczne

Jeżeli przepis szczególny ADR nie stanowi inaczej, opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, używane do materiałów lub przedmiotów klasy 1, materiałów samoreaktywnych klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2 powinny spełniać przepisy określone dla średniego poziomu zagrożeń (II grupa pakowania).".

Kolejne podrozdziały przenumerowuje się odpowiednio.

4.1.1.18.1 (Dotychczasowy 4.1.1.17.1) otrzymuje brzmienie:

"4.1.1.18.1 Uszkodzone, wadliwe, cieknące lub nieodpowiadające wymaganiom sztuki przesyłki, albo towary niebezpieczne, które wysypały się lub wyciekły, mogą być przewożone w opakowaniach awaryjnych wskazanych pod 6.1.5.1.11. Można również stosować do tego celu większe opakowania odpowiedniego typu oraz o odpowiedniej charakterystyce eksploatacyjnej, pod warunkiem spełnienia wymagań podanych pod 4.1.1.18.2.".

4.1.2.3 Skreśla się wyrazy "oraz powinny być przewożone w zamkniętych pojazdach lub kontenerach".

4.1.2.4 Dodaje się nowy podrozdział 4.1.2.4 w brzmieniu:

"4.1.2.4 Z wyjątkiem rutynowej obsługi DPPL metalowych, ze sztywnego tworzywa sztucznego i DPPL złożonych, wykonywanej przez właściciela, którego kraj pochodzenia i nazwa, albo dopuszczony znak, są trwale naniesione na DPPL, podmiot przeprowadzający rutynową obsługę DPPL powinien nanieść w sposób trwały, w pobliżu oznakowania producenta określającego typ konstrukcji, następujące dane:

(a) kraj, w którym wykonano normalną obsługę DPPL; oraz

(b) nazwę albo dopuszczony znak podmiotu wykonującego rutynową obsługę.".

4.1.3.4 Wiersz dotyczący DPPL złożonych otrzymuje brzmienie: "złożone: 11HZ2 i 21HZ2".

4.1.3.6 Otrzymuje brzmienie:

"4.1.3.6 Wszystkie butle, zbiorniki rurowe, beczki ciśnieniowe i wiązki butli spełniające wymagania instrukcji pakowania P200 oraz wymagania konstrukcyjne podane w dziale 6.2 dopuszczone są do przewozu każdego materiału ciekłego lub stałego, do których mają zastosowanie instrukcje pakowania P001 lub P002, o ile nie postanowiono inaczej w tych instrukcjach lub w przepisie szczególnym wskazanym w kolumnie (9a) tabeli A w dziale 3.2. Pojemność zbiorników rurowych i wiązek butli nie powinna przekraczać 1.000 litrów.".

4.1.3.8 Dodaje się nowy podrozdział 4.1.3.8 w brzmieniu:

"4.1.3.8 Nieopakowane przedmioty, inne niż przedmioty klasy 1

4.1.3.8.1 W przypadku gdy duże przedmioty o mocnej konstrukcji nie mogą być pakowane zgodnie z wymaganiami działów 6.1 lub 6.6 oraz gdy muszą być przewożone w stanie próżnym nieopakowane i nieoczyszczone, właściwa władza kraju pochodzenia² może zezwolić na ich przewóz. Wydając zezwolenie, właściwa władza powinna uwzględnić, co następuje:

(a) duże przedmioty o mocnej konstrukcji powinny wytrzymywać wstrząsy występujące normalnie podczas czynności ładunkowych i przewozu, z uwzględnieniem przeładunku pomiędzy środkami transportu, pomiędzy środkami transportu a magazynami, jak również zdejmowania z palety w celu dalszego manipulowania ręcznego lub mechanicznego;

(b) wszystkie zamknięcia i otwory powinny być uszczelnione, aby zapobiec wydostaniu się zawartości w normalnych warunkach przewozu, na skutek wibracji, zmian temperatury, wilgotności lub ciśnienia (na przykład w wyniku zmiany wysokości). Na zewnętrznej powierzchni przedmiotów nie powinny znajdować się żadne niebezpieczne pozostałości;

(c) części dużych przedmiotów o mocnej konstrukcji pozostające w bezpośrednim kontakcie z materiałami niebezpiecznymi:

(i) nie powinny być podatne na oddziaływanie tych materiałów lub ulegać znacznemu osłabieniu na skutek kontaktu z nimi; oraz

(ii) nie powinny powodować niebezpiecznych zjawisk, np. działać katalizująco lub reagować z zawartymi w nich materiałami niebezpiecznymi;

(d) duże przedmioty o mocnej konstrukcji, zawierające materiały ciekłe, powinny być tak załadowane i umocowane, aby nie doszło do wycieku lub trwałego uszkodzenia podczas ich przewozu;

(e) wymienione przedmioty powinny być unieruchomione w klatkach, koszach lub innych urządzeniach do przenoszenia albo umocowane w jednostce transportowej lub w kontenerze, w taki sposób, aby w normalnych warunkach przewozu nie nastąpiło ich obluzowanie.

____________

² Jeżeli kraj pochodzenia nie jest Umawiającą się Stroną Umowy ADR, oznacza to właściwą władzę pierwszego kraju będącego Umawiającą się Stroną Umowy ADR, do którego dotrze przesyłka.

4.1.3.8.2 Nieopakowane przedmioty dopuszczone przez właściwą władzę zgodnie z przepisami podanymi pod 4.1.3.8.1 podlegają wymaganiom dotyczącym procedur nadawczych zawartym w części 5. Ponadto nadawca takiego przedmiotu powinien zapewnić, aby kopia odpowiedniego zezwolenia była dołączona do dokumentu przewozowego.

UWAGA: Duży przedmiot o mocnej konstrukcji może zawierać układy paliwowe w osłonie elastycznej, wyposażenie wojskowe oraz urządzenia lub wyposażenie zawierające towary niebezpieczne w ilościach większych od ilości ograniczonych określonych pod 3.4.6.".

Pozostałe uwagi przenumerowuje się odpowiednio.

4.1.4.1 W instrukcjach pakowania P112 (a), P112 (b), P112 (c), P113, P116, P130, P131, P134, P135, P136, P138, P140, P141 i P142, w kolumnie "Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie", pod wyrazem "Bębny", dodaje się wyrazy "sklejka (1D)" .

W instrukcjach pakowania P112(c), P113, P115, P134, P138 i P140, w kolumnie "Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie", pod wyrazem "Bębny", dodaje się wyrazy "tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2)".

W instrukcjach pakowania P134 i P138, w kolumnie "Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie", pod wyrazem "Bębny", dodaje się wyrazy "tektura (1G)".

W instrukcji pakowania P144, w kolumnie " Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie", pod wyrazem "Skrzynie", dodaje się wyrazy "tworzywo sztuczne, sztywne (4H2)"; pod nowym tytułem "Bębny", dodaje się wyrazy "stal, wieko zdejmowane (1A2)", "aluminium, wieko zdejmowane (1B2)" i "tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2)".

W instrukcjach pakowania P112 (c) i P113, w kolumnie "Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie", pod wyrazem "Skrzynie", dodaje się wyrazy "aluminium (4B)".

P001: Dodaje się nowy szczególny przepis pakowania w brzmieniu:

"PP81 Dla UN 1790 zawierającego więcej niż 60%, lecz nie więcej niż 85% kwasu fluorowodorowego i dla UN 2031 zawierającego więcej niż 55% kwasu azotowego, dozwolony czas użytkowania bębnów i kanistrów z tworzywa sztucznego wynosi dwa lata od daty ich produkcji.".

W treści przepisu PPS, wyrazy "butli lub naczyń do gazu" zastępuje się wyrazami "butli, zbiorników rurowych i beczek ciśnieniowych".

Pod tytułem "Szczególne przepisy pakowania, charakterystyczne dla RID i ADR" skreśla się kod "RR1".

P002: W treści przepisu PP11 poniżej tytułu "Szczególne przepisy pakowania", po wyrazach "worki z tworzywa sztucznego" spójnik "lub" zastępuje się spójnikiem "i".

W treści przepisu PP8, wyrazy "butli lub naczyń do gazu" zastępuje się wyrazami "butli, zbiorników rurowych i beczek ciśnieniowych".

P112(b): W treści przepisu PP47 numery "UN 0222 i 0223" zastępuje się numerem "UN 0222".

P200 Instrukcja P200 otrzymuje brzmienie:

^a Nie stosuje się do naczyń ciśnieniowych wykonanych z materiałów kompozytowych.

^b W przypadkach gdy nie podano wartości ciśnienia, ciśnienie robocze nie powinno przekraczać dwóch trzecich ciśnienia próbnego.

^a Nie stosuje się do naczyń ciśnieniowych wykonanych z materiałów kompozytowych.

^b W przypadku mieszanin gazów o numerze rozpoznawczym UN 1965, największa dopuszczalna masa napełnienia na litr pojemności jest następująca:

grafika

^c Uważany jest za piroforyczny.

^d Uważany jest za trujący. Wartość LC₅₀ nie została dotychczas ustalona.

^a Nie dotyczy naczyń ciśnieniowych wykonanych z materiałów kompozytowych.

^b Wymagane jest pozostawienie co najmniej 8% wolnej objętości naczynia.

P201: W punkcie (1), wyrazy "Butle do gazu sprężonego i naczynia do gazu" zastępuje się wyrazami "Butle, zbiorniki rurowe i beczki ciśnieniowe".

Nowy punkt (2) otrzymuje brzmienie:

"(2) Ponadto dopuszcza się stosowanie następujących opakowań pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3.".

Numery dotychczasowych punktów (2) i (3) zastępuje się odpowiednio literami (a) i (b).

P202: "Zarezerwowane"

P400(1),

P401(1) i

P402(1): W pierwszym zdaniu zmienia się określenie "Stalowe butle i naczynia do gazu" na "Stalowe butle, zbiorniki rurowe i beczki ciśnieniowe".

W trzecim zdaniu zmienia się określenie "Butle i naczynia do gazu" na "Butle, zbiorniki rurowe i beczki ciśnieniowe" oraz skreśla się wyrazy "tego naczynia".

P402: Dodaje się następujące nowe punkty:

"(3) Bębny stalowe (1A1) o maksymalnej pojemności 250 litrów.

(4) Opakowania złożone składające się z naczyń z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym lub aluminiowym (6HA1 lub 6HB1) o maksymalnej pojemności 250 litrów.".

Wyrazy "Szczególne przepisy pakowania" zastępuje się wyrazami " Szczególne przepisy pakowania charakterystyczne dla RID i ADR", a kod "PP78" zastępuje się kodem "RR4".

P406: Szczególny przepis pakowania PP24 otrzymuje brzmienie:

"PP24 UN 2852, 3364, 3365, 3366, 3367, 3368 i 3369 nie powinny być przewożone w ilościach większych niż 500 g na sztukę przesyłki.".

Dodaje się nowe przepisy szczególne PP78 i PP80 w następującym brzmieniu:

"PP78 UN 3370 nie powinien być przewożony w ilościach większych niż 11,5 kg na sztukę przesyłki.";

"PP80 Dla UN 2907 i 3344, opakowania powinny spełniać wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania. Nie dopuszcza się stosowania opakowań spełniających wymagania wytrzymałościowe na poziomie I grupy pakowania.".

Skreśla się wymaganie dodatkowe nr 3.

P601: W pierwszym zdaniu, po wyrazach "i 4.1.3", dodaje się wyrazy: "oraz opakowania te są hermetycznie zamknięte..." oraz skreśla się na końcu wyrazy "(patrz także tabela pod 4.1.4.4)".

W punkcie (3), w odniesieniu do opakowań kombinowanych, przepis pod literą (f) otrzymuje brzmienie:

"(f) nie rzadziej niż raz na dwa i pół roku, opakowania zewnętrzne i wewnętrzne powinny być poddawane okresowym badaniom szczelności zgodnie z wymaganiami podanymi pod (b);".

W punkcie (4), określenie "Butle i naczynia do gazów" zastępuje się określeniem "Butle, zbiorniki rurowe i beczki ciśnieniowe".

Dodaje się na końcu nowy szczególny przepis pakowania charakterystyczny dla RID i ADR w brzmieniu:

"RR3 Dopuszcza się stosowanie tylko takich naczyń, które spełniają jeden z przepisów szczególnych (PR) podanych pod 4.1.4.4.".

P602: W pierwszym zdaniu, po wyrazach "i 4.1.3", dodaje się wyrazy: "oraz opakowania te są hermetycznie zamknięte...".

Punkt (4) otrzymuje brzmienie:

"(4) Butle, zbiorniki rurowe i beczki ciśnieniowe, dla których minimalne ciśnienie próbne wynosi 1MPa (10 barów) (ciśnienie manometryczne) odpowiadające przepisom podanym w instrukcji pakowania P200. Żadna butla, zbiornik rurowy lub beczka ciśnieniowa nie może być wyposażona w jakiekolwiek urządzenie obniżające ciśnienie. Zawory butli, zbiorników rurowych i beczek ciśnieniowych powinny być zabezpieczone.".

P621: Pierwsze zdanie otrzymuje brzmienie: "Dopuszcza się następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz przepisy szczególne podane pod 4.1.8.".

P650: Otrzymuje brzmienie:

P802(5): Wyrazy "Butle do gazów" zastępuje się wyrazami "Butle, zbiorniki rurowe i beczki ciśnieniowe", a wyrazy "spełniające wymagania w zakresie budowy, badania i napełniania zatwierdzone przez właściwą władzę" zastępuje się wyrazami "spełniające wymagania podane w instrukcji pakowania P200".

P902: Otrzymuje brzmienie:

P904: Tekst pod (1) otrzymuje brzmienie:

"(1) Opakowania zgodne z instrukcją pakowania P001 lub P002, odpowiadające wymaganiom wytrzymałościowym na poziomie III grupy pakowania;".

4.1.4.2 IBC01 Tytuł "Szczególne przepisy pakowania" zastępuje się tytułem " Szczególne przepisy pakowania charakterystyczne dla RID i ADR", a kod "B12" zastępuje się kodem "BB1".

IBC02 Kod "B11" zastępuje się kodem "BB2", a cały przepis szczególny "BB2" umieszcza się na końcu, pod tytułem "Przepisy szczególne charakterystyczne dla RID i ADR".

IBC04 Pod tytułem "Szczególne przepisy pakowania" skreśla się przepis B1.

IBC05 Pod tytułem "Szczególne przepisy pakowania" skreśla się przepisy B1 i B2.

IBC06 Pod tytułem "Szczególne przepisy pakowania" skreśla się przepisy B1 i B2 oraz dodaje się nowy przepis szczególny B12 w brzmieniu:

"B12 DPPL przeznaczone do UN 2907 powinny spełniać wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania. Nie dopuszcza się stosowania DPPL spełniających wymagania wytrzymałościowe na poziomie I grupy pakowania".

W punkcie "(3) Złożone" oraz pod tytułem "Wymagania dodatkowe" skreśla się kod "31HZ2".

IBC07 Pod tytułem "Szczególne przepisy pakowania" skreśla się przepisy B1 i B2.

IBC08 Pod tytułem "Szczególne przepisy pakowania" skreśla się przepis B2.

IBC620 Drugie zdanie otrzymuje brzmienie: "Dopuszcza się stosowanie następujących DPPL pod warunkiem, że spełnione są wymagania ogólne podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 oraz wymagania szczególne podane pod 4.1.8.".

4.1.4.3 Dodaje się nową instrukcję pakowania LP902 w brzmieniu:

4.1.4.4 W pierwszym zdaniu, wyrazy "butle do gazu lub inne naczynia do gazu" zastępuje się wyrazami "butle, zbiorniki rurowe lub beczki ciśnieniowe".

W tabeli dodaje się następujące nowe przepisy szczególne dla naczyń ciśnieniowych:

4.1.6.5 Skreśla się w całości, a dotychczasowy przepis 4.1.6.6 przenumerowuje się na 4.1.6.5.

4.1.6.6 Po przepisie 4.1.6.5 (dotychczasowy 4.1.6.6) dodaje się następujące nowe przepisy, a numer dotychczasowego przepisu "4.1.6.7" zastępuje się numerem "4.1.6.10".

"4.1.6.6 Naczynia ciśnieniowe jednorazowego użytku:

(a) powinny być przewożone w opakowaniach zewnętrznych, np. w skrzyniach lub klatkach, albo na tacach, zabezpieczone folią kurczliwą lub rozciągliwą;

(b) w przypadku, gdy są napełnione gazem palnym lub trującym, powinny mieć pojemność wodną mniejszą lub równą 1,25 litra;

(c) nie mogą być stosowane do gazów trujących charakteryzujących się LC₅₀ mniejszym lub równym 200 ml/m³; oraz

(d) po rozpoczęciu ich użytkowania nie mogą być naprawiane.

4.1.6.7 Naczynia ciśnieniowe nie powinny być naprawiane w przypadkach:

(a) pęknięć lub innych wad spoin;

(b) pęknięć ścian;

(c) nieszczelności lub wad materiałowych dotyczących ścian, głowicy lub dna.

4.1.6.8 Naczynie ciśnieniowe nie powinno być przeznaczone do napełniania, jeżeli:

(a) zostało uszkodzone w takim stopniu, że mogła zostać naruszona integralność naczynia lub jego wyposażenia obsługowego;

(b) nie stwierdzono, że naczynie i jego wyposażenie obsługowe znajdują się w dobrym stanie technicznym; oraz

(c) nie jest czytelne wymagane oznakowanie dotyczące certyfikacji, badań i napełniania.

4.1.6.9 Napełnione naczynie ciśnieniowe nie powinno być przeznaczone do przewozu, jeżeli:

(a) wydostaje się z niego zawartość;

(b) zostało uszkodzone w takim stopniu, że mogła zostać naruszona integralność naczynia lub jego wyposażenia obsługowego;

(c) nie stwierdzono, że naczynie i jego wyposażenie obsługowe znajdują się w dobrym stanie technicznym; oraz

(d) nie jest czytelne wymagane oznakowanie dotyczące certyfikacji, badań i napełniania.".

4.1.6.10 (Dotychczasowy 4.1.6.7) Dodaje się następujący wiersz w tabeli:

4.1.7.0.1 Dodaje się nowy przepis w brzmieniu:

"4.1.7.0.1 W przypadku nadtlenków organicznych, wszystkie naczynia powinny być "skutecznie zamknięte". Jeżeli na skutek wydzielania gazu może dojść do znacznego wzrostu ciśnienia wewnątrz sztuki przesyłki, to dopuszcza się zastosowanie urządzenia odpowietrzającego pod warunkiem, że wydzielający się gaz nie stwarza zagrożenia; w przeciwnym razie powinien być ograniczony stopień napełnienia. Urządzenie odpowietrzające powinno być tak zbudowane, aby w przypadku, gdy sztuka przesyłki znajduje się w pozycji pionowej, nie był możliwy wypływ materiału ciekłego ani wnikanie zanieczyszczeń do wnętrza sztuki przesyłki. Jeżeli zastosowano opakowanie zewnętrzne, to powinno być ono tak zbudowane, aby nie zakłócało działania urządzenia odpowietrzającego".

4.1.7.2.3 Dodaje się nowy przepis w brzmieniu:

"4.1.7.2.3 Zagrożenia, które powinny być uwzględnione, to samoprzyspieszający się rozkład oraz objęcie pożarem. W celu zapobieżenia wybuchowemu rozerwaniu metalowych lub złożonych DPPL o pełnych obudowach metalowych należy zastosować urządzenia obniżające ciśnienie, które są w stanie odprowadzić wszystkie produkty rozpadu i pary wytworzone podczas samoprzyspieszającego się rozkładu lub podczas co najmniej 1 godziny całkowitego objęcia pożarem, obliczone zgodnie ze wzorami podanymi pod 4.2.1.13.8.".

4.1.8.2 Otrzymuje brzmienie:

"Do sztuk przesyłki z materiałami zakaźnymi mają zastosowanie definicje podane pod 1.2.1 i ogólne przepisy pakowania podane pod 4.1.1.1 do 4.1.1.14, z wyjątkiem 4.1.1.10 do 4.1.1.12. Jednakże do materiałów ciekłych powinny być stosowane opakowania, łącznie z DPPL, o odpowiedniej odporności na ciśnienie wewnętrzne, które może wystąpić w normalnych warunkach przewozu.".

4.1.8.3 Początek otrzymuje brzmienie: "W przypadku UN 2814 i UN 2900, pomiędzy ...".

4.1.8.5 Dodaje się nowy przepis w brzmieniu:

"4.1.8.5 Przepisy niniejszego rozdziału nie mają zastosowania do UN 3373 próbek diagnostycznych (patrz instrukcja pakowania P650).".

4.1.10.4 MP5 Początek drugiego zdania otrzymuje brzmienie: "Nie powinny być one pakowane razem z innymi towarami; zakaz ten nie dotyczy UN 3373 próbek diagnostycznych zapakowanych zgodnie z instrukcją P650 oraz materiałów dodanych jako ...".

Dział 4.2

Na końcu tytułu dodaje się wyrazy: "ORAZ WIELOELEMENTOWYCH KONTENERÓW DO GAZU (MEGC) POSIADAJĄCYCH ZNAK CERTYFIKACYJNY UN".

4.2.2.7.1 Początek pierwszego zdania otrzymuje brzmienie: "Przed napełnieniem cysterna przenośna powinna zostać sprawdzona w celu upewnienia się, że jest ona dopuszczona do przewozu danego gazu skroplonego nieschłodzonego i że nie jest napełniona gazami ...".

4.2.3.6.1 Początek pierwszego zdania otrzymuje brzmienie: "Przed napełnieniem cysterna przenośna powinna zostać sprawdzona w celu upewnienia się, że jest ona dopuszczona do przewozu danego gazu skroplonego nieschłodzonego i że nie jest napełniona gazami ...".

4.2.4 Numer przepisu 4.2.4 zastępuje się numerem "4.2.5" oraz dodaje się nowy przepis 4.2.4 w brzmieniu:

"4.2.4 Przepisy ogólne dotyczące stosowania wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) posiadających znak certyfikacyjny UN

4.2.4.1 Niniejszy rozdział zawiera wymagania ogólne mające zastosowanie do wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) przeznaczonych do przewozu gazów nieschłodzonych, o których mowa pod 6.7.5.

4.2.4.2 MEGC powinny spełniać wymagania dotyczące projektowania, budowy, badań i prób podane szczegółowo pod 6.7.5. Elementy MEGC powinny być badane okresowo zgodnie z przepisami instrukcji pakowania P200 podanej pod 4.1.4.1 oraz przepisami podanymi pod 6.2.1.5.

4.2.4.3 Podczas przewozu elementy MEGC i jego wyposażenie obsługowe powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem na skutek uderzenia bocznego, wzdłużnego lub przewrócenia. Zabezpieczenie takie nie jest wymagane, jeżeli części konstrukcyjne i wyposażenie obsługowe, o których mowa, są tak zbudowane, że wytrzymują uderzenia i przewrócenie. Przykłady zabezpieczeń podano pod 6.7.5.10.4.

4.2.4.4 Badania i próby okresowe dla MEGC podane są pod 6.7.5.12. MEGC i jego elementy nie powinny być napełniane po upływie terminu badania okresowego; jednakże mogą być przewożone po upływie tego terminu.

4.2.4.5 Napełnianie

4.2.4.5.1 Przed napełnieniem MEGC powinien zostać sprawdzony w celu upewnienia się, że jest on dopuszczony do przewozu danego gazu oraz że spełnione zostały odpowiednie przepisy ADR.

4.2.4.5.2 Elementy MEGC powinny być napełniane z zachowaniem ciśnień roboczych, stopni napełnienia i przepisów napełniania podanych w instrukcji pakowania P200 pod 4.1.4.1 dla gazu, którym napełniany jest każdy element. MEGC lub grupa jego elementów nie powinny być w żadnym przypadku napełniane powyżej najniższego ciśnienia roboczego któregokolwiek z ich elementów.

4.2.4.5.3 MEGC nie powinny być napełniane powyżej ich maksymalnej dopuszczalnej masy brutto.

4.2.4.5.4 Po napełnieniu zawory oddzielające powinny zostać zamknięte i pozostać w stanie zamkniętym podczas przewozu. Gazy trujące (gazy grup T, TF, TC, TO, TFC i TOC) powinny być przewożone wyłącznie w takich MEGC, w których każdy element jest wyposażony w zawór oddzielający.

4.2.4.5.5 Otwory (jeden lub więcej) do napełniania powinny być zamykane za pomocą kołpaków lub zaślepek. Po napełnieniu napełniający powinien sprawdzić szczelność zamknięć i osprzętu.

4.2.4.5.6 MEGC nie powinien być przeznaczony do napełniania, jeżeli:

(a) został uszkodzony w takim stopniu, że mogła zostać naruszona integralność naczyń ciśnieniowych lub wyposażenia obsługowego;

(b) nie stwierdzono, że naczynia ciśnieniowe i ich wyposażenie konstrukcyjne i obsługowe znajdują się w dobrym stanie technicznym; oraz

(c) nie jest czytelne wymagane oznakowanie dotyczące certyfikacji, badań i napełniania.

4.2.4.6 Napełniony MEGC nie powinien być przeznaczony do przewozu, jeżeli:

(a) wydostaje się z niego zawartość;

(b) został uszkodzony w takim stopniu, że mogła zostać naruszona integralność naczyń ciśnieniowych lub ich wyposażenia konstrukcyjnego lub obsługowego;

(c) nie stwierdzono, że naczynia i wyposażenie konstrukcyjne i obsługowe znajdują się w dobrym stanie technicznym; oraz

(d) nie jest czytelne wymagane oznakowanie dotyczące certyfikacji, badań i napełniania.

4.2.4.7 Próżny MEGC, który nie został oczyszczony, powinien odpowiadać tym samym wymaganiom co MEGC napełniony ostatnio przewożonym materiałem.".

Pozostałe przepisy przenumerowuje się odpowiednio.

4.2.5.2.6 (Dotychczasowy 4.2.4.2.6) W drugiej kolumnie instrukcji dla cystern przenośnych T50, w przypadku UN 1062 dodaje się wyrazy "zawierający nie więcej niż 2% chloropikryny", a w przypadku UN 1581 dodaje się wyrazy "zawierająca więcej niż 2% chloropikryny".

Dział 4.3

4.3.3.1.1 W tabeli, w kolumnie "Kod cysterny", w tekście dotyczącym litery "P", wyrazy "gazów rozpuszczonych pod ciśnieniem" zastępuje się wyrazami "gazów rozpuszczonych".

4.3.3.2 Otrzymuje brzmienie:

"4.3.3.2 Warunki napełniania i ciśnienia próbne

4.3.3.2.1 Ciśnienie próbne cystern przeznaczonych do przewozu gazów sprężonych powinno wynosić co najmniej 1,5 ciśnienia roboczego zdefiniowanego pod 1.2.1 dla naczyń ciśnieniowych.

4.3.3.2.2 Ciśnienie próbne cystern przeznaczonych do przewozu:

- gazów skroplonych pod wysokim ciśnieniem; oraz

- gazów rozpuszczonych

powinno być takie, aby w przypadku, gdy zbiornik napełniony jest w maksymalnym dozwolonym stopniu, ciśnienie w tym zbiorniku przy temperaturze materiału 55°C dla cystern z izolacją cieplną i 65°C dla cystern bez izolacji cieplnej nie przekroczyło ciśnienia próbnego.

4.3.3.2.3 Ciśnienie próbne cystern przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych pod niskim ciśnieniem powinno być równe:

(a) co najmniej prężności par cieczy w temperaturze 60°C pomniejszonej o 0,1 MPa (1 bar), ale nie mniejsze niż 1 MPa (10 barów) w przypadku, gdy cysterna jest wyposażona w izolację cieplną;

(b) co najmniej prężności par cieczy w temperaturze 65°C pomniejszonej o 0,1 MPa (1 bar), ale nie mniejsze niż 1 MPa (10 barów) w przypadku, gdy cysterna nie jest wyposażona w izolację cieplną.

Maksymalna dopuszczalna masa zawartości przypadająca na litr pojemności powinna być obliczona w następujący sposób:

Maksymalna dopuszczalna masa zawartości na litr pojemności = 0,95 x gęstość fazy ciekłej w temperaturze 50°C (w kg/l)

Ponadto faza gazowa nie powinna zanikać poniżej 60°C.

Jeżeli średnica zbiornika nie jest większa niż 1,5 m, to wartości ciśnienia próbnego i maksymalnego stopnia napełnienia powinny być zgodne z odpowiednimi wartościami podanymi pod 4.1.4.1 w instrukcji pakowania P200.

4.3.3.2.4 Ciśnienie próbne cystern przeznaczonych do przewozu gazów schłodzonych powinno być równe co najmniej 1,3-krotności najwyższego dopuszczalnego ciśnienia roboczego podanego na cysternie, lecz nie niższe niż 300 kPa (3 bary) (ciśnienie manometryczne); w przypadku cystern z izolacją próżniową ciśnienie próbne powinno być równe co najmniej 1,3-krotności najwyższego dopuszczalnego ciśnienia roboczego powiększonej o 100 kPa (1 bar).".

4.3.3.2.5 Tekst przed tabelą otrzymuje brzmienie:

"4.3.3.2.5 Tabela gazów i mieszanin gazów, które mogą być przewożone w cysternach stałych (pojazdach-cysternach), pojazdach-bateriach, cysternach odejmowalnych, kontenerach-cysternach lub MEGC, w której podano minimalne wartości ciśnienia próbnego oraz, w przypadkach gdy ma to zastosowanie, stopnie napełnienia

W przypadku gazów i mieszanin gazów zaklasyfikowanych do pozycji i.n.o., wartości ciśnienia próbnego i stopnia napełnienia powinny być ustalone przez eksperta upoważnionego przez właściwą władzę.

W przypadku gdy cysterny wyposażone w izolację cieplną, przeznaczone do przewozu gazów sprężonych lub gazów skroplonych pod wysokim ciśnieniem, były badane na ciśnienie próbne niższe od podanego w tabeli, ekspert upoważniony przez właściwą władzę może ustalić niższą ładowność maksymalną pod warunkiem, że ciśnienie stwarzane przez materiał w cysternie w temperaturze 55 °C nie przekracza ciśnienia próbnego podanego na cysternie.".

W drugiej kolumnie tabeli, w przypadku UN 1062, dodaje się wyrazy "zawierający nie więcej niż 2% chloropikryny", a w przypadku UN 1581 dodaje się wyrazy "zawierająca więcej niż 2% chloropikryny".

Zmienia się zawartość następujących wierszy tabeli:

^b Uważane za piroforyczne.

Dodaje się następujący wiersz:

4.3.4.1.2 Na końcu przepisu 4.3.4.1.2 dodaje się następujący akapit:

"Podany w powyższej tabeli wykaz kodów cystern dopuszczonych zgodnie z hierarchią cystern nie jest kompletny. Wykaz ten zawiera tylko te kody, które wskazane są w tabeli A w dziale 3.2. Dopuszcza się również użycie cystern o kodach innych od wskazanych w wykazie lub w tabeli A w dziale 3.2 pod warunkiem, że pierwsza część tych kodów (litera L lub S) pozostaje niezmieniona, a części od drugiej do czwartej (cyfry lub litery) wskazują na poziom bezpieczeństwa co najmniej równoważny poziomowi wskazanemu odpowiednimi częściami kodu cysterny podanego w tabeli A w dziale 3.2, według następującego, rosnącego porządku:

Część 2: Ciśnienie obliczeniowe

G ® 1,5 ® 2,65 ® 4 ® 10 ® 15 ® 21 bar

Część 3: Otwory

A ® B ® C ® D

Część 4: Zawory/urządzenia bezpieczeństwa

V ® F ® N ® H

Na przykład, cysterna o kodzie L10CN jest dopuszczona do przewozu materiału, dla którego wskazano kod cysterny L4BN.".

W tabeli 4.3.4.1.2 skreśla się następujące kody umieszczone w kolumnie "Hierarchia cystern":

W wierszu LGAV skreśla się kody: LGAH, LGBH, L1,5AH i L1,5BH.

W wierszu LGBV skreśla się kody: LGBH i L1,5BH.

W wierszu LGBF skreśla się kody: L1,5BH i LGBH.

W wierszu L1,5BN skreśla się kod: L1,5BH.

4.3.4.1.3 Pierwszy akapit otrzymuje brzmienie:

"Wymienione poniżej materiały i grupy materiałów, dla których w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 podano znak "(+)" po kodzie cysterny, podlegają przepisom szczególnym. W tych przypadkach użycie cystern przeznaczonych do innych materiałów lub grup materiałów dozwolone jest jedynie wówczas, gdy wpisano to do świadectwa dopuszczenia. Hierarchia podana pod 4.3.4.1.2 nie ma zastosowania. Jednakże dopuszcza się użycie cysterny o wyższym kodzie zgodnie z przepisami podanymi pod tabelą 4.3.4.1.2 z uwzględnieniem przepisów szczególnych wskazanych w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2.".

4.3.4.1.4 Dodaje się nowy przepis w brzmieniu:

"4.3.4.1.4 Cysterny przeznaczone do przewozu odpadów ciekłych, zgodne z wymaganiami działu 6.10, i wyposażone w dwa zamknięcia, zgodne z wymaganiami podanymi pod 6.10.3.2, powinny być oznaczone kodem L4AH. Jeżeli cysterny, o których mowa, wyposażone są w sposób umożliwiający przemienny przewóz materiałów ciekłych i stałych, to powinny być one oznaczone połączonymi kodami L4AH+S4AH.".

4.3.5 TU11 Drugie zdanie otrzymuje brzmienie:

"Maksymalna temperatura napełniania wynosząca 80°C jest dopuszczona pod warunkiem, że zapobieżono miejscowemu przegrzaniu (wytlewaniu) oraz spełniono podane dalej warunki.".

TU14 Otrzymuje brzmienie:

"Podczas przewozu pokrywy ochronne zamknięć powinny być założone.".

Dział 4.4

Tytuł działu otrzymuje brzmienie: "STOSOWANIE CYSTERN STAŁYCH (POJAZDÓW-CYSTERN), CYSTERN ODEJMOWALNYCH, KONTENERÓW-CYSTERN I CYSTERN TYPU "NADWOZIE WYMIENNE", WYKONANYCH Z TWORZYW SZTUCZNYCH WZMOCNIONYCH WŁÓKNEM (FRP)".

4.4.2.1 Do listy przepisów dodaje się numer "4.3.4.1".

Dział 4.5

4.5.1.1 Początek pierwszego zdania otrzymuje brzmienie: "Odpady zawierające materiały..." oraz dodaje się następujące zdanie na końcu: "Materiały przyporządkowane do kodu cysterny L4BH podanego w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 lub do innego kodu dopuszczonego na podstawie hierarchii podanej pod 4.3.3.1.2 mogą być przewożone w cysternach do przewozu odpadów ładowanych podciśnieniowo, oznaczonych literami "A" lub "B" na trzeciej pozycji kodu umieszczonego pod numerem 9.5 w świadectwie dopuszczenia pojazdu zgodnym z wzorem podanym pod 9.1.2.1.5.".

CZĘŚĆ 5

Dział 5.1

5.1.2.1 Przepis otrzymuje brzmienie:

"5.1.2.1 (a) Jeżeli nie są widoczne numery UN i nalepki odnoszące się do wszystkich towarów niebezpiecznych znajdujących się w opakowaniu zbiorczym, to opakowanie to powinno być zaopatrzone w numer UN poprzedzony literami "UN" oraz w nalepki, wymagane dla sztuk przesyłki pod 5.2.2, w odniesieniu do każdego z towarów niebezpiecznych znajdujących się w opakowaniu zbiorczym. W przypadku gdy dla różnych sztuk przesyłki wymagany jest ten sam numer UN lub ta sama nalepka, jednokrotne ich umieszczenie na opakowaniu zbiorczym uważa się za wystarczające.

(b) Nalepka zgodna ze wzorem nr 11 podanym pod 5.2.2.2.2 powinna być umieszczona na dwóch przeciwległych bokach następujących opakowań zbiorczych:

- opakowań zbiorczych zawierających sztuki przesyłki, które powinny być zaopatrzone w nalepki zgodnie z 5.2.2.1.12, o ile nalepki te nie pozostają widoczne, oraz

- opakowań zbiorczych zawierających materiały ciekłe w sztukach przesyłki, które nie wymagają zaopatrzenia w nalepki zgodnie z 5.2.2.1.12, o ile ich zamknięcia nie pozostają widoczne.".

Dział 5.2

5.2.1.6 W uwadze 1, numer "6.2.1.7.1" zastępuje się numerem "6.2.1.7".

W uwadze 2, numer "6.2.1.7.2" zastępuje się numerem "6.2.1.8".

5.2.2.2.1.2 Początek zdania otrzymuje brzmienie: "Butle dla klasy 2..."

Na końcu dodaje się następujący tekst:

"W odstępstwie od przepisów podanych pod 5.2.2.1.6 nalepki mogą zachodzić na siebie w stopniu dopuszczonym w normie ISO 7225. Jednakże, w każdym przypadku, nalepka odpowiadająca zagrożeniu dominującemu oraz cyfry umieszczone na wszystkich nalepkach powinny pozostać widoczne, a symbole umieszczone na nalepkach powinny być rozpoznawalne.".

5.2.2.2.1.6 Dodaje się następujący przepis:

"(c) nalepek zgodnych ze wzorem nr 2.1 umieszczonych na butlach i nabojach gazowych stosowanych do gazów o numerze UN 1965, na których symbole, tekst i numery mogą mieć kolor naczynia, o ile zapewniony jest odpowiedni kontrast.".

5.2.2.2.2 Opis umieszczony pod wzorem nalepki nr 2.1 otrzymuje brzmienie:

"(Nr 2.1)

Gazy palne

Symbol (płomień): czarny lub biały (z wyjątkiem podanym pod 5.2.2.2.1.6 (c));

tło: czerwone; cyfra "2" w dolnym narożu".

Dział 5.3

W uwadze pod tytułem, numer "1.1.4.2" zastępuje się numerem "1.1.4.2.1", a numer "1.1.4.2 (c)" zastępuje się numerem "1.1.4.2.1 (c)".

5.3.1.2 Dodaje się następujący akapit:

"W przypadku przewozu dwóch lub więcej towarów niebezpiecznych w wielokomorowym MEGC, kontenerze-cysternie lub w wielokomorowej cysternie przenośnej, odpowiednie nalepki powinny być umieszczone na obu bokach na wysokości każdej komory, a ponadto jedna nalepka odpowiadająca każdemu z wzorów nalepek występujących na bokach powinna być umieszczona na obu ścianach czołowych.".

5.3.1.4 Dodaje się następujące przepisy:

"W przypadku przewozu dwóch lub więcej towarów niebezpiecznych w wielokomorowym pojeździe-cysternie, pojeździe-baterii lub w wielokomorowej cysternie odejmowalnej, odpowiednie nalepki powinny być umieszczone na obu bokach pojazdu na wysokości każdej komory, a ponadto jedna nalepka odpowiadająca każdemu z wzorów nalepek występujących na bokach powinna być umieszczona z tyłu pojazdu. Jednakże w przypadku, gdy na wszystkich komorach wymagane jest umieszczenie takich samych nalepek, mogą być one umieszczone tylko raz na każdym boku i z tyłu pojazdu.

Jeżeli wymaga się umieszczenia na tej samej komorze dwóch lub więcej nalepek, to nalepki te powinny być umieszczone blisko siebie.".

Dział 5.4

5.4.1.1.1 (a) Na końcu dodaje się wyrazy "poprzedzony literami "UN"; ".

(b) Otrzymuje brzmienie:

"prawidłową nazwę przewozową, uzupełnioną, o ile jest to wymagane (patrz 3.1.2.8.1), nazwą techniczną (patrz 3.1.2.8.1.1) lub grupową nazwą chemiczną, ustaloną zgodnie z przepisami rozdziału 3.1.2.".

(c) Otrzymuje brzmienie:

"- dla materiałów i przedmiotów klasy 1: kod klasyfikacyjny podany w kolumnie (3b) tabeli A w dziale 3.2.

W przypadku gdy w kolumnie (5) tabeli A w dziale 3.2 podano numery wzorów nalepek inne niż 1, 1.4, 1.5 i 1.6, numery tych wzorów, umieszczone w nawiasie, powinny być podane po kodzie klasyfikacyjnym;

- w odniesieniu do materiałów promieniotwórczych klasy 7: patrz 5.4.1.2.5;

- dla materiałów i przedmiotów innych klas: numery wzorów nalepek podane w kolumnie (5) tabeli A w dziale 3.2. W przypadku gdy podano więcej niż jeden numer, numery następujące po numerze pierwszym powinny być podane w nawiasie.".

(d) Otrzymuje brzmienie:

"grupę pakowania, o ile została przypisana do danego materiału, która może być poprzedzona literami "PG" (np. "PG II") lub literami odpowiadającymi wyrazom "Grupa pakowania" w językach używanych zgodnie z 5.4.1.4.1.".

(e) Skreśla się. Zmienia się numerację kolejnych przepisów w ten sposób, że litery od (f) do (j) zostają zastąpione odpowiednio literami od (e) do (i).

(f) [Dotychczasowa litera (g)] Początek otrzymuje brzmienie: "całkowitą ilość każdego z towarów niebezpiecznych mającego odrębny numer UN, odrębną prawidłową nazwę przewozową lub, o ile została przypisana, odrębną grupę pakowania (odpowiednio jako objętość ...);".

Uwaga otrzymuje brzmienie:

"UWAGA: W przypadku stosowania przepisu 1.1.3.6, w dokumencie przewozowym należy podać całkowitą ilość towarów niebezpiecznych każdej kategorii transportowej obliczoną zgodnie z 1.1.3.6.3.".

Ostatni akapit otrzymuje brzmienie:

"Umiejscowienie i kolejność wymaganych informacji w dokumencie przewozowym są dowolne, z wyjątkiem informacji wymaganych pod literami (a), (b), (c) i (d), które powinny być podane w kolejności: (a), (b), (c), (d) albo (b), (c), (a), (d), bez dodatkowych wpisów pomiędzy nimi, o ile wpisy takie nie są dopuszczone w ADR. Poniżej podano przykłady dozwolonych opisów towarów niebezpiecznych:

"UN 1098 ALKOHOL ALLILOWY, 6.1 (3), I" lub

"ALKOHOL ALLILOWY, 6.1 (3), UN 1098, I".

5.4.1.1.2 Dodaje się tekst w brzmieniu:

"Niezależnie od tego, że w dziale 3.1 oraz w tabeli A w dziale 3.2 do przedstawienia elementów prawidłowej nazwy przewozowej użyto liter dużych, a w niniejszym dziale do przedstawienia informacji wymaganych w dokumencie przewozowym użyto liter dużych i małych, użycie dużych lub małych liter w celu zapisania informacji w dokumencie przewozowym pozostawia się do wyboru.".

5.4.1.1.3 W dwóch przykładach zamieszczonych na końcu tego przepisu skreśla się skrót "ADR" oraz dodaje się litery "UN" przed numerami "1230" i "1993".

5.4.1.1.6 Początek pierwszego zdania otrzymuje brzmienie:

"W odniesieniu do próżnych, nieoczyszczonych jednostek ładunkowych, zawierających pozostałości towarów niebezpiecznych klas innych niż klasa 7, określenie ...".

Na końcu pierwszego zdania skreśla się wyrazy "i skrótem "ADR" lub "RID".".

Na końcu drugiego akapitu, po wyrazach "ostatnio załadowanego towaru", dodaje się wyrazy ", uzupełnionymi, jeżeli jest to wymagane (patrz 3.1.2.8), nazwą techniczną oraz, jeżeli występuje, grupą pakowania".

W dwóch przykładach skreśla się litery "ADR" oraz dodaje się litery "UN" przed numerem "1017".

5.4.1.1.12 Dodaje się następujący przepis:

"5.4.1.1.12 Przepisy szczególne dotyczące przewozu materiałów w podwyższonej temperaturze

Jeżeli prawidłowa nazwa przewozowa materiału w postaci ciekłej przewożonego lub nadawanego do przewozu w temperaturze co najmniej 100°C lub materiału w postaci stałej przewożonego lub nadawanego do przewozu w temperaturze co najmniej 240°C nie zawiera jako swojej części informacji o przewozie w podwyższonej temperaturze (np. poprzez użycie określenia "STOPIONY(-A)" lub "PODWYŻSZONA TEMPERATURA"), to bezpośrednio przed tą prawidłową nazwą przewozową powinien być wpisany wyraz "GORĄCY(-A)(-E)".".

5.4.1.1.13 Dodaje się następujący przepis:

"5.4.1.1.13 Przepisy szczególne dotyczące przewozu materiałów stabilizowanych poprzez kontrolowanie temperatury

Jeżeli wyraz "STABILIZOWANY(-A)(-E)" jest częścią prawidłowej nazwy przewozowej (patrz również 3.1.2.6), a stabilizacja jest realizowana poprzez kontrolowanie temperatury, to w dokumencie przewozowym powinny być podane wartości temperatury kontrolowanej i awaryjnej (patrz 2.2.41.1.17) w następujący sposób:

"Temperatura kontrolowana: ....°C, temperatura awaryjna: .... °C".".

5.4.1.1.14 Dodaje się następujący przepis:

"5.4.1.1.14 Informacje wymagane na podstawie przepisu szczególnego 640 działu 3.3

W przypadku gdy jest to wymagane na podstawie przepisu szczególnego 640 działu 3.3, dokument przewozowy powinien zawierać zapis "Przepis szczególny 640X", gdzie "X" oznacza dużą literę występującą za odpowiednim odesłaniem do przepisu szczególnego 640, podaną w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2.".

5.4.1.2.1 (a) Wyrazy "objętych opisem" zastępuje się wyrazami "mającego odrębny numer UN".

Dodaje się następujące przepisy:

"(f) (Zarezerwowane)

(g) W przypadku przewozu ogni sztucznych o numerach UN: 0333, 0334, 0335, 0336 i 0337, dokument przewozowy powinien zawierać zapis: "Klasyfikacja uznana przez właściwą władzę ..." (należy podać nazwę państwa, o którym mowa w przepisie szczególnym 645 w rozdziale 3.3.1)".".

5.4.1.2.2 (a) Na końcu dodaje się wyrazy "(patrz także 3.1.2.8.1.2)".

(b) Numer "4.1.6.6" zastępuje się numerem "4.1.6.5" (dwukrotnie).

5.4.1.2.3.1 Po wyrazach "utrzymania temperatury kontrolowanej" dodaje się wyrazy "(w odniesieniu do materiałów samoreaktywnych patrz 2.2.41.1.17; w odniesieniu do nadtlenków organicznych patrz 2.2.52.1.15 do 2.2.52.1.17)".

5.4.1.2.4 (b) Otrzymuje brzmienie "(Zarezerwowane)".

5.4.3.1 (f) Otrzymuje brzmienie:

"wyposażenie niezbędne do wykonania czynności dodatkowych lub specjalnych, o ile jest wymagane."

5.4.3.8 Zdanie umieszczone pod tytułem "OCHRONY OSOBISTE" otrzymuje brzmienie:

"Należy wymienić środki ochrony indywidualnej przeznaczone dla kierowcy zgodnie z wymaganiami podanymi pod 8.1.5 (b) i (c).".

Dział 5.5

5.5.2 i 5.5.2.1 Wyrazy "kontenerów i pojazdów" zastępuje się wyrazami "pojazdów, kontenerów i cystern".

5.5.22 Numer 5.5.22 otrzymuje numer 5.5.2.2.

5.5.2.2 Koniec pierwszego zdania otrzymuje brzmienie:

"powinien być umieszczony znak ostrzegawczy zgodny z opisem podanym pod 5.5.2.3.".

Wyrazy "kontenerze lub" zastępuje się wyrazami "pojeździe, kontenerze lub cysternie", a wyrazy "kontenera lub pojazdu" zastępuje się wyrazami "pojazdu, kontenera lub cysterny".

Rysunek przenosi się pod 5.5.2.3.

5.5.2.3 Dodaje się następujący przepis:

"5.5.2.3 Znak ostrzegający o fumigacji powinien mieć kształt prostokąta o szerokości co najmniej 300 mm i wysokości co najmniej 250 mm. Powinien być on wydrukowany czarnym kolorem na białym tle, a wysokość liter nie powinna być mniejsza niż 25 mm. Wzór znaku podano poniżej na rysunku.".

CZĘŚĆ 6

Dział 6.1

6.1.1.1 (c) Wyraz "naczyń" zastępuje się wyrazami "naczyń ciśnieniowych".

6.1.1.4 Po wyrazie "wyprodukowanego" dodaje się wyraz "naprawionego" oraz skreśla się wyraz "wyprodukowanego" następujący po wyrazie "każdego".

6.1.1.5 Dodaje się następujący nowy przepis w brzmieniu:

"6.1.1.5 Producenci i dystrybutorzy opakowań powinni dostarczać informację dotyczącą odpowiednich procedur oraz opisów typów i wymiarów zamknięć (włącznie z wymaganymi uszczelkami) oraz innych elementów niezbędnych do zapewnienia, że sztuka przesyłki przygotowana jak do przewozu przeszła z wynikiem pozytywnym badania wytrzymałościowe opisane w niniejszym dziale.".

6.1.2.3 Skreśla się wyrazy "i opakowań do materiałów zakaźnych oznakowanych zgodnie z 6.3.1.1".

6.1.3.2 Dotychczasowy punkt otrzymuje numer "6.1.3.3" a jego brzmienie zmienia się następująco:

"6.1.3.3 Każde opakowanie, inne niż wymienione pod 6.1.3.2, które przeszło pozytywnie proces naprawiania, powinno być zaopatrzone w sposób trwały w oznakowania podane pod 6.1.3.1 (a) do (e). Oznakowania uważa się za trwałe, jeżeli wytrzymują one proces naprawiania (np. jeżeli są wytłaczane). Dla opakowań innych niż bębny metalowe o pojemności większej niż 100 litrów te trwałe oznakowania mogą być zastąpione innym odpowiednio trwałym oznakowaniem podanym pod 6.1.3.1.".

6.1.3.2.1, 6.1.3.2.2, 6.1.3.2.3

i 6.1.3.2.4 Punkty te przenumerowuje się odpowiednio jako 6.1.3.2, 6.1.3.4, 6.1.3.5 i 6.1.3.6. Podrozdziały 6.1.3.3 do 6.1.3.10 przenumerowuje się odpowiednio jako 6.1.3.7 do 6.1.3.14.

6.1.3.2 (Dotychczasowy 6.1.3.2.1) W ostatnim zdaniu numer "6.1.3.2.3" zastępuje się numerem "6.1.3.5".

6.1.3.7 (Dotychczasowy punkt 6.1.3.3) otrzymuje brzmienie:

"6.1.3.7 Oznakowanie powinno być naniesione w kolejności zgodnej z punktami podanymi pod 6.1.3.1; każdy element oznakowania wymaganego na podstawie tych punktów, a także, o ile jest konieczne, odpowiednich liter od (h) do (j) podanych pod 6.1.3.8, powinien być w widoczny sposób oddzielony od innych, np. za pomocą ukośnej kreski lub wolnej przestrzeni, aby mógł być łatwo zidentyfikowany. Odnośnie do przykładów, patrz 6.1.3.11.

Jakiekolwiek dodatkowe oznakowanie dopuszczone przez właściwą władzę nie powinno zakłócać prawidłowej identyfikacji elementów oznakowania, o których mowa pod 6.1.3.1.".

6.1.3.8 (i) (Dotychczasowy punkt 6.1.3.4 (i)) otrzymuje brzmienie:

"(i) nazwę przeprowadzającego regenerację lub inne dane identyfikujące opakowanie wymagane przez właściwą władzę.".

6.1.3.9 (Dotychczasowy punkt 6.1.3.5) Punkt "6.1.3.4" zastępuje się punktem "6.1.3.8".

6.1.3.12 (Dotychczasowy punkt 6.1.3.8) Punkt "6.1.3.4" zastępuje się punktem "6.1.3.8" (dwukrotnie).

6.1.3.13 (Dotychczasowy punkt 6.1.3.9) W Uwadze, punkty "6.1.3.7, 6.1.3.8 i 6.1.3.9" zastępuje się punktami "6.1.3.11, 6.1.3.12 i 6.1.3.13".

6.1.4.18.1 Brzmienie pierwszego zdania zmienia się następująco:

"Worki powinny być wykonane z co najmniej trzech warstw odpowiedniego papieru natronowego lub równie mocnego papieru, przy czym warstwą środkową może być tkanina siatkowa połączona klejem z warstwami zewnętrznymi.".

6.1.5.5.4 (a), (b) i (c) Wyraz "materiału" zastępuje się wyrazami "materiału ciekłego".

6.1.5.5.5 Wyraz "materiału" zastępuje się wyrazami "materiału ciekłego".

6.1.5.6.2 W pierwszym zdaniu przed wyrazami "materiał ciekły" skreśla się wyrazy "nie niebezpieczny".

Dział 6.2

W tytule wyrazy "naczyń do gazów" zastępuje się wyrazami "naczyń ciśnieniowych", natomiast w dotychczasowym tekście działu 6.2, wyraz "naczynie(a)" zastępuje się wyrazami "naczynie(a) ciśnieniowe".

6.2.1 W tytule skreśla się wyrazy "dla naczyń do gazów".

6.2.1.1.1 Przed akapitem rozpoczynającym się od słów "Ciśnienie próbne..." wstawia się następujące zdanie:

"Przy obliczaniu grubości ścianek nie należy brać pod uwagę dodatkowej ich grubości, przewidzianej na korodujące oddziaływanie zawartości.

Odnośnie do naczyń ciśnieniowych spawanych powinny być używane tylko metale o dobrej jakościowo spawalności, gwarantujące odpowiednią udarność w temperaturze otoczenia minus 20°C.".

6.2.1.1.2 Na końcu dodaje się następujące zdanie:

"Powyższe wymagania, z wyjątkiem wymagań dotyczących rozpuszczalników, stosuje się również do naczyń do UN 3374 acetylenu, bez rozpuszczalnika.".

6.2.1.1.3 i

6.2.1.1.4 Dodaje się dwa nowe przepisy:

"6.2.1.1.3 Do konstrukcji zamkniętych ciśnieniowych naczyń kriogenicznych przeznaczonych do gazów skroplonych schłodzonych stosuje się następujące wymagania:

(a) właściwości mechaniczne użytych metali powinny być ustalone dla każdego naczynia ciśnieniowego podczas badania odbiorczego, włącznie z udarnością i próbą zginania; odnośnie do badania udarności, patrz 6.8.5.3;

(b) naczynia ciśnieniowe powinny być izolowane termicznie. Izolacja termiczna powinna być zabezpieczona przed uderzeniami za pomocą ciągłej osłony. Jeżeli przestrzeń pomiędzy naczyniem ciśnieniowym a osłoną jest pozbawiona powietrza (izolacja próżniowa), to osłona ochronna powinna być tak zaprojektowana, aby była odporna bez trwałej deformacji na ciśnienie zewnętrzne co najmniej 100 kPa (1 bar). Jeżeli osłona jest gazoszczelna (np. w przypadku izolacji próżniowej), to powinna być zaopatrzona w odpowiednie urządzenie zapobiegające powstaniu niebezpiecznego ciśnienia w warstwie izolacyjnej w przypadku niedostatecznej szczelności naczynia ciśnieniowego lub jego wyposażenia. Urządzenie to powinno zapobiegać penetracji wilgoci do izolacji.

6.2.1.1.4 Naczynia ciśnieniowe zestawione w wiązki powinny być konstrukcyjnie połączone, podtrzymywane i zestawione razem w postaci jednostki. Naczynia ciśnieniowe powinny być zabezpieczone w taki sposób, aby uniemożliwić ich przemieszczanie w stosunku do konstrukcji, w wyniku którego mogłyby wystąpić koncentracje lokalnych naprężeń. Kolektory powinny być zaprojektowane w taki sposób, aby były zabezpieczone przed uderzeniem. W odniesieniu do gazów o kodach klasyfikacyjnych 2T, 2TF, 2TC, 2TO, 2TFC lub 2TOC, zastosowane środki powinny zapewniać, że każde naczynie ciśnieniowe może być napełniane oddzielnie i że podczas przewozu nie może wystąpić pomiędzy nimi wzajemne wyrównanie ciśnienia.".

6.2.1.2 (a) i (b) Określenie "gazy rozpuszczone pod ciśnieniem" zastępuje się określeniem "gazy rozpuszczone", a na końcu dodaje się tekst "jak również dla materiałów niewymienionych w klasie 2 w tabeli 3 instrukcji pakowania P200 podanej pod 4.1.4.1;".

6.2.1.2 (e) Określenie "gazów rozpuszczonych pod ciśnieniem" zastępuje się określeniem "gazów rozpuszczonych".

6.2.1.3.1 Tekst dotychczasowy zastępuje się następującym tekstem:

"Beczki ciśnieniowe mogą być zaopatrzone w otwory do napełniania i rozładowywania, także w inne otwory przeznaczone dla poziomowskazów zaworów ciśnieniowych lub urządzeń odciążających. Liczba otworów powinna być wystarczająca dla zachowania minimalnego poziomu bezpieczeństwa obsługi. Beczki ciśnieniowe mogą być także wyposażone w otwory inspekcyjne, które powinny być zamykane za pomocą skutecznych zamknięć.".

6.2.1.3.2 Dodaje się następujące nowe akapity (e) i (f):

"(e) Jeżeli są zainstalowane poziomowskazy, manometry lub urządzenia zabezpieczające, to powinny być one zabezpieczone w taki sam sposób, jaki wymagany jest pod 4.1.6.4 dla zaworów.

(f) Naczynia ciśnieniowe, które napełniane są objętościowo, powinny być zaopatrzone we wskaźnik poziomu.".

6.2.1.5 W tytule dodaje się wyrazy "i próby".

6.2.1.5.1 Otrzymuje brzmienie:

"6.2.1.5.1 Nowe naczynia ciśnieniowe powinny podlegać próbom i badaniom podczas i po zakończeniu produkcji zgodnie z następującą procedurą:

Na odpowiedniej próbce naczynia ciśnieniowego:

(a) bada się charakterystyki mechaniczne materiału konstrukcyjnego;

(b) sprawdza się minimalną grubość ścianki;

(c) sprawdza się jednorodność materiału dla każdej wytworzonej partii oraz sprawdza się stan zewnętrzny i wewnętrzny naczynia ciśnieniowego;

(d) sprawdza się podtoczenia gwintów;

(e) sprawdza się zgodność z normą dotyczącą projektowania;

Odnośnie do wszystkich naczyń ciśnieniowych:

(f) przeprowadza się hydrauliczną próbę ciśnieniową. Naczynia ciśnieniowe powinny wytrzymać próbę bez trwałego odkształcenia lub widocznego pęknięcia;

UWAGA: Jeżeli nie stwarza to zagrożenia, to za zgodą jednostki inspekcyjnej próbę hydrauliczną można przeprowadzić z zastosowaniem gazu.

(g) sprawdza się i ocenia wady produkcyjne i kieruje się naczynie ciśnieniowe do naprawy lub uznaje za nienaprawialne;

(h) sprawdza się oznakowanie naczyń ciśnieniowych;

(i) ponadto naczynia ciśnieniowe przeznaczone do przewozu UN 1001 acetylenu rozpuszczonego oraz UN 3374 acetylenu bez rozpuszczalnika powinny być sprawdzane w celu zapewnienia właściwego rozmieszczenia materiału porowatego, jego jakości oraz ilości rozpuszczalnika.".

6.2.1.6 W tytule dodaje się wyrazy "i próby".

6.2.1.6.1 Dotychczasowy akapit (c) oznakowuje się jako (d) i wstawia się nowy akapit (c) o następującym brzmieniu:

"(c) sprawdzenie gwintów zaślepek, jeżeli wyposażenie zostało usunięte;".

6.2.1.6.2 i

6.2.1.6.3 Otrzymuje brzmienie:

"6.2.1.6.2 W przypadku naczyń ciśnieniowych przeznaczonych do przewozu UN 1001 acetylenu rozpuszczonego oraz UN 3374 acetylenu bez rozpuszczalnika wymagane jest tylko sprawdzenie stanu zewnętrznego (korozja, deformacja) oraz stanu masy porowatej (rozluźnienie, ubicie).

6.2.1.6.3 W odstępstwie od wymagań 6.2.1.6.1 (d) zamknięte naczynia ciśnieniowe kriogeniczne powinny być poddane sprawdzeniu stanu zewnętrznego, stanu i sprawności urządzeń obniżających ciśnienie oraz powinny być poddane próbie szczelności. Próba szczelności powinna być przeprowadzona gazem znajdującym się w naczyniu lub gazem obojętnym. Sprawdzenie powinno być wykonane przy użyciu manometru lub przez pomiar próżni. Izolacja termiczna nie musi być usuwana.".

6.2.1.7 Otrzymuje brzmienie:

"6.2.1.7 Znakowanie naczyń ciśnieniowych wielokrotnego użytku

Naczynia ciśnieniowe wielokrotnego użytku powinny być oznakowane w sposób trwały i czytelny znakiem certyfikacyjnym i nazwą gazu lub znakami specyficznymi dla naczynia ciśnieniowego. Znaki te powinny być trwale naniesione na naczynie ciśnieniowe (np. za pomocą wytłaczania, grawerowania lub wytrawiania). Znaki powinny być umieszczone na kołnierzu, stopie lub szyjce naczynia ciśnieniowego lub na zamocowanym trwale elemencie naczynia ciśnieniowego (np. przyspawanej obręczy).

Minimalny wymiar oznakowania powinien wynosić 5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy większej lub równej 140 mm i 2,5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy mniejszej niż 140 mm.

6.2.1.7.1 Powinny być stosowane następujące znaki certyfikacyjne:

(a) numer normy technicznej stosowanej do projektowania, konstrukcji i badania, jak podano w tabeli pod 6.2.2, lub numer dopuszczenia;

(b) znak(i) identyfikacji kraju zatwierdzającego stosowany(e) w odniesieniu do pojazdów w międzynarodowym ruchu drogowym;

(c) znak identyfikacyjny lub stempel jednostki inspekcyjnej potwierdzający, że jest ona zarejestrowana przez właściwą władzę kraju autoryzującego oznakowanie;

(d) datę badania odbiorczego, tj. rok (cztery cyfry) i następujący po nim miesiąc (dwie cyfry), oddzielone ukośną kreską ( "/" ).

6.2.1.7.2 Powinny być stosowane następujące znaki użytkowe:

(e) ciśnienie próbne w barach, poprzedzone literami "PH" i następujące po nim litery "BAR";

(f) masa próżnego naczynia ciśnieniowego, łącznie ze wszystkimi zamocowanymi na stałe integralnymi częściami (np. kołnierz, stopa itp.) w kilogramach, powinna być umieszczona przed literami "KG". Z wyjątkiem naczyń ciśnieniowych przeznaczonych dla UN 1965 mieszaniny węglowodorów gazowych, skroplonych, i.n.o., masa ta nie powinna obejmować masy zaworu, kołpaka zaworu lub ochrony zaworu, powłoki, lub masy porowatej do acetylenu. Masa próżnego naczynia powinna być wyrażona przez trzy cyfry znaczące zaokrąglone do ostatniej cyfry. Dla butli o masie mniejszej niż 1 kg masa ta powinna być wyrażona przez dwie cyfry znaczące zaokrąglone do ostatniej cyfry;

(g) minimalna gwarantowana grubość ścianki naczynia ciśnieniowego podana w milimetrach występuje przed literami "MM". Znak ten nie jest wymagany dla naczyń ciśnieniowych używanych do UN 1965 mieszaniny węglowodorów gazowych, skroplonych, i.n.o., ani dla naczyń ciśnieniowych o pojemności wodnej mniejszej lub równej 1 litr lub dla butli wykonanych z materiałów kompozytowych;

(h) w przypadku naczyń ciśnieniowych przeznaczonych do przewozu gazów sprężonych, UN 1001 acetylenu rozpuszczonego oraz UN 3374 acetylenu bez rozpuszczalnika podaje się ciśnienie robocze w barach, poprzedzone literami "PW";

(i) w przypadku gazów skroplonych, pojemność wodna w litrach wyrażona jest przez trzy cyfry znaczące zaokrąglone do ostatniej cyfry, poprzedzające literę "L". Jeżeli wartość pojemności wodnej minimalnej lub nominalnej jest liczbą całkowitą, to cyfry po przecinku mogą być pominięte;

(j) w przypadku UN 1001 acetylenu rozpuszczonego, masa całkowita próżnego naczynia, wyposażenia i akcesoriów nieusuwanych podczas napełniania, materiału porowatego, rozpuszczalnika i gazu nasycającego, wyrażone są przez dwie cyfry znaczące zaokrąglone do ostatniej cyfry poprzedzające litery "KG";

(k) w przypadku UN 3374 acetylenu bez rozpuszczalnika, masa całkowita próżnego naczynia, wyposażenia i akcesoriów nieusuwanych podczas napełniania, materiału porowatego, wyrażone są przez dwie cyfry znaczące zaokrąglone do ostatniej cyfry poprzedzające litery "KG".

6.2.1.7.3 Powinny być stosowane następujące znaki produkcyjne:

(l) identyfikacja gwintu butli (np. 25E). Znak ten nie jest wymagany dla naczyń ciśnieniowych używanych do UN 1965 mieszaniny węglowodorów gazowych, skroplonych, i.n.o.;

(m) znak producenta zarejestrowany przez właściwą władzę. Jeżeli kraj producenta nie jest tożsamy z krajem dopuszczającym, to znak producenta powinien być poprzedzony symbolem wyróżniającym kraju producenta stosowanym w odniesieniu do pojazdów w międzynarodowym ruchu drogowym. Symbol kraju i znak producenta powinny być oddzielone przestrzenią lub ukośną kreską;

(n) numer seryjny ustalony przez producenta;

(o) w przypadku naczyń ciśnieniowych stalowych lub naczyń ciśnieniowych kompozytowych z wykładziną stalową, przeznaczonych do przewozu gazów stwarzających zagrożenie korozją wodorową, litera "H" wskazuje na zgodność stali (patrz ISO 11114-1:1997).

6.2.1.7.4 Powyższe znaki powinny być umieszczane w trzech grupach:

- znaki producenta powinny być zgrupowane na górze i powinny być ukazane w sekwencji podanej pod 6.2.1.7.3,

- zgrupowanie środkowe powinno obejmować ciśnienie(a) próbne, które powinno być poprzedzone ciśnieniem roboczym, jeżeli jest ono potem wymagane,

- w dolnym zgrupowaniu powinny znajdować się znaki certyfikacyjne, które powinny być naniesione w sekwencji podanej pod 6.2.1.7.1.

6.2.1.7.5 Dopuszcza się inne znaki na częściach niebędących ścianką boczną pod warunkiem, że są one naniesione w strefach o niskim naprężeniu i nie są one takiego rozmiaru i głębokości, że będą powodować szkodliwe koncentracje naprężeń. Takie znaki nie powinny być sprzeczne z wymaganymi znakami.

6.2.1.7.6 Ponadto, przed znakami, każde naczynie ciśnieniowe wielokrotnego użytku powinno być oznakowane przez podanie daty (rok (dwie cyfry) poprzedzające miesiąc (dwie cyfry) oddzielone ukośną kreską ("/")) ostatniego badania okresowego oraz znaku rejestracyjnego jednostki inspekcyjnej zatwierdzonego przez właściwą władzę kraju użytkowania.

6.2.1.7.7 Dla butli acetylenowych, za zgodą właściwej władzy, data ostatniej inspekcji okresowej oraz pieczęć rzeczoznawcy mogą być wygrawerowane na pierścieniu zamocowanym na butli w przypadku, gdy ma ona zainstalowany zawór, który można usunąć tylko poprzez rozłączenie zaworu z butlą.".

6.2.1.8 Dodaje się następujący nowy rozdział:

"6.2.1.8 Znakowanie naczyń ciśnieniowych jednorazowego użytku

Naczynia ciśnieniowe jednorazowego użytku powinny być oznakowane w sposób czytelny i trwały znakami certyfikacyjnymi i znakami charakterystycznymi dla gazu lub naczynia ciśnieniowego. Znaki powinny być trwale naniesione na naczynia ciśnieniowe (np. za pomocą szablonu, wytłaczania, grawerowania lub trawienia). Z wyjątkiem znaków naniesionych szablonem, inne znaki powinny być umieszczone na kołnierzu, stopie lub szyjce naczynia ciśnieniowego lub na zamocowanym trwale elemencie naczynia ciśnieniowego (np. przyspawanej obręczy). Z wyjątkiem napisu "NIE NAPEŁNIAĆ", minimalna wysokość oznakowania powinna wynosić 5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy większej lub równej 140 mm i 2,5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy mniejszej niż 140 mm. Minimalna wysokość napisu "NIE NAPEŁNIAĆ" powinna wynosić 5 mm.

6.2.1.8.1 Powinny być stosowane znaki wymienione pod 6.2.1.7.1 do 6.2.1.7.3 z wyjątkiem liter (f), (g) i (l). Numer seryjny może być zastąpiony numerem partii. Ponadto wymaga się, aby napis "NIE NAPEŁNIAĆ" składał się z liter o wysokości co najmniej 5 mm.

6.2.1.8.2 Powinny być spełnione przepisy podane pod 6.2.1.7.4.

UWAGA: Ze względu na wymiary naczyń ciśnieniowych jednorazowego użytku wymagane znaki mogą być zastąpione odpowiednimi nalepkami (patrz 5.2.2.2.1.2).

6.2.1.8.3 Dopuszcza się inne znaki na częściach naczyń niebędących ścianką boczną pod warunkiem, że są one naniesione w strefach o niskim naprężeniu i nie są one takiego rozmiaru i głębokości, że będą powodować szkodliwe koncentracje naprężeń. Takie znaki nie powinny być sprzeczne ze znakami wymaganymi.".

6.2.2 Pod tytułem "Dla materiałów" skreśla się ostatni wiersz (rozpoczynający EN 1252-1:1998), a pierwszy wiersz otrzymuje brzmienie:

Pod tytułem "Dla butli", odnośnie do normy EN 1442:1998, w ostatniej kolumnie podrozdziały "6.2.1.1, 6.2.1.5 i 6.2.1.7" zastępuje się podrozdziałami "6.2.1.1 i 6.2.1.5". Skreśla się wiersz z odniesieniem do normy EN 1251-1:2000.

Pod tytułem "Dla zamknięć", w pierwszym wierszu pierwsza kolumna otrzymuje brzmienie: "EN 849:1996/A2:2001".

Skreśla się dwa ostatnie wiersze w tabeli.

6.2.3.1 Skreśla się akapit rozpoczynający się od wyrazów "Odnośnie do naczyń spawanych ...".

6.2.3.2 W tytule, wyrazy "gazów rozpuszczonych pod ciśnieniem" zastępuje się wyrazami "gazów rozpuszczonych".

6.2.3.4.1 Skreśla się, a następne punkty przenumerowuje się odpowiednio.

6.2.3.4.2 (Nowy 6.2.3.4.1) zmienia się następująco:

"6.2.3.4.1 Jeżeli zostały użyte materiały niemetaliczne, to powinny być one odporne na kruche pękanie przy najniższej temperaturze roboczej naczynia ciśnieniowego i jego wyposażenia.".

6.2.3.4.4 i

6.2.3.4.5 (Dotychczasowe podpunkty 6.2.3.4.5 i 6.2.3.4.6) skreśla się.

6.2.5 Dodaje się nowy rozdział 6.2.5 w brzmieniu:

"6.2.5 Przepisy dotyczące certyfikowania naczyń ciśnieniowych symbolem UN

W uzupełnieniu do przepisów ogólnych podanych pod 6.2.1, naczynia ciśnieniowe certyfikowane symbolem UN powinny spełniać przepisy niniejszego rozdziału, włącznie z normami, o ile mają one zastosowanie.

UWAGA: O ile jest to konieczne, za zgodą właściwej władzy, można stosować więcej najnowszych wersji norm.

6.2.5.1 Wymagania ogólne

6.2.5.1.1 Wyposażenie obsługowe

Z wyjątkiem urządzeń obniżających ciśnienie, zawory, rurociągi, wyposażenie i inne elementy podlegające ciśnieniu powinny być zaprojektowane i zbudowane w taki sposób, aby wytrzymywały co najmniej 1,5-krotne ciśnienie próbne podczas próby ciśnieniowej naczynia ciśnieniowego.

Wyposażenie obsługowe powinno być zestawione lub zaprojektowane w taki sposób, aby zapobiec uszkodzeniu mogącemu spowodować uwolnienie zawartości naczynia ciśnieniowego w normalnych warunkach manipulowania i przewozu. Kolektor rurociągu, który prowadzi do zaworu zamykającego, powinien być wystarczająco elastyczny, aby chronić zawory i rurociąg przed uszkodzeniem lub uwolnieniem zawartości naczynia ciśnieniowego. Zawory napełniające i opróżniające i ich kołpaki ochronne powinny być zabezpieczone przed przypadkowym otwarciem. Zawory powinny być zabezpieczone jak podano pod 4.1.6.4 (a) do (e) lub naczynia ciśnieniowe powinny być przewożone w opakowaniach zewnętrznych, które po przygotowaniu jak do przewozu powinny przejść z wynikiem pozytywnym badanie na swobodny spadek opisane pod 6.1.5.3, na poziomie I grupy pakowania.

6.2.5.1.2 Urządzenia obniżające ciśnienie

Każde naczynie ciśnieniowe używane do przewozu UN 1013 dwutlenku węgla i UN 1070 podtlenku azotu powinno być wyposażone w zatwierdzone urządzenia obniżające ciśnienie lub, w przypadku innych gazów, w urządzenia zgodne z wymaganiami właściwej władzy kraju użytkowania, z wyjątkiem przypadków, gdy jest to zakazane w instrukcji pakowania P200 podanej pod 4.1.4.1. Typ urządzenia obniżającego ciśnienie, ciśnienie rozładunku i wydajność tego urządzenia, jeżeli jest to wymagane, powinny być określone przez właściwą władzę kraju użytkowania.

Urządzenia obniżające ciśnienie, jeżeli są zamontowane na naczyniach ciśnieniowych połączonych poziomo i napełnionych gazem palnym, powinny być przygotowane do łatwego rozładowania zawartości do otwartej atmosfery, a jednocześnie aby uniemożliwiały przypadkowe uwolnienie się gazu z naczynia ciśnieniowego w normalnych warunkach przewozu.

6.2.5.2 Projektowanie, budowa oraz badanie odbiorcze i próby

6.2.5.2.1 Następujące normy mają zastosowanie do projektowania, budowy oraz badania odbiorczego i prób butli certyfikowanych symbolem UN:

6.2.5.2.2 Następujące normy mają zastosowanie do projektowania, budowy oraz badania odbiorczego i prób zbiorników rurowych certyfikowanych symbolem UN:

6.2.5.2.3 Następujące normy mają zastosowanie do projektowania, budowy oraz badania odbiorczego i prób butli do acetylenu certyfikowanych symbolem UN:

Dla zbiornika butli:

Dla masy porowatej w butli:

6.2.5.3 Materiały

Ponadto w odniesieniu do wymagań dla materiałów wymienionych w normach dotyczących projektowania i budowy naczyń ciśnieniowych, a także ograniczeń wymienionych w mających zastosowanie instrukcjach pakowania dla gazów przewidzianych do przewozu (np. instrukcja pakowania P200), powinny być stosowane następujące normy dotyczące zgodności materiału:

6.2.5.4 Wyposażenie obsługowe

Do zamknięć i ich ochron mają zastosowanie następujące normy:

6.2.5.5 Badania okresowe i próby

Do badań okresowych i prób butli certyfikowanych symbolem UN mają zastosowanie następujące normy:

6.2.5.6 System oceny zgodności i dopuszczenie naczyń ciśnieniowych

6.2.5.6.1 Definicje

Dla celów niniejszego podpunktu:

System oceny zgodności oznacza system zatwierdzania działalności producenta przez właściwą władzę poprzez zatwierdzenie prototypu naczynia ciśnieniowego, systemu zapewnienia jakości u producenta oraz zatwierdzenie jednostek inspekcyjnych;

Prototyp oznacza prototyp naczynia ciśnieniowego opisany w określonej normie dotyczącej naczynia ciśnieniowego;

Weryfikacja oznacza potwierdzenie spełnienia określonych wymagań, dokonane w drodze sprawdzenia stanu faktycznego lub uznania obiektywnych danych.

6.2.5.6.2 Przepisy ogólne

Właściwa władza

6.2.5.6.2.1 W celu zapewnienia zgodności naczyń ciśnieniowych z wymaganiami ADR właściwa władza zatwierdzająca naczynie ciśnieniowe powinna zatwierdzić system oceny zgodności. W przypadku gdy właściwa władza dopuszczająca naczynia ciśnieniowe nie jest właściwą władzą w kraju producenta, wówczas na naczyniach ciśnieniowych powinny być naniesione znaki kraju dopuszczającego i kraju producenta (patrz 6.2.5.7 i 6.2.5.8).

Na wniosek właściwej władzy kraju użytkowania właściwa władza kraju zatwierdzającego powinna dostarczyć dowody wykazujące spełnienie wymagań systemu oceny zgodności.

6.2.5.6.2.2 Właściwa władza może przekazać swoje funkcje w zakresie systemu oceny zgodności, w całości lub w części, innemu podmiotowi.

6.2.5.6.2.3 Właściwa władza powinna zapewnić aktualny wykaz zatwierdzonych jednostek inspekcyjnych i ich znaków identyfikacyjnych oraz zatwierdzonych producentów i ich znaków identyfikacyjnych.

Jednostka inspekcyjna

6.2.5.6.2.4 W zakresie inspekcji naczyń ciśnieniowych jednostka inspekcyjna powinna być zatwierdzona przez właściwą władzę, a ponadto powinna:

(a) posiadać personel o zorganizowanej strukturze, tak przygotowany, wyszkolony, kompetentny i wykwalifikowany, aby właściwie wykonywał swoje funkcje techniczne;

(b) mieć dostęp do odpowiednich urządzeń i wyposażenia;

(c) działać w sposób bezstronny i wolny od jakichkolwiek wpływów, które mogłyby tę bezstronność naruszyć;

(d) zapewnić poufność informacji dotyczących działalności handlowej i majątkowej producenta i innych organów;

(e) utrzymywać wyraźne rozgraniczenie pomiędzy aktualnymi funkcjami jednostki inspekcyjnej a inną niezwiązaną z nimi działalnością;

(f) prowadzić dokumentację systemu jakości;

(g) zapewnić, aby były przeprowadzone badania i kontrole wymienione w odpowiednich normach dotyczących naczyń ciśnieniowych i w ADR; oraz

(h) opracować efektywny i odpowiedni system raportów i ich rejestracji zgodnie z 6.2.5.6.6.

6.2.5.6.2.5 Jednostka inspekcyjna powinna wykonywać dopuszczenia prototypu, przeprowadzenie badania wytwarzanego naczynia ciśnieniowego oraz jego kontrolę i certyfikację na podstawie weryfikacji zgodności z odpowiednią normą dotyczącą naczyń ciśnieniowych (patrz 6.2.5.6.4 i 6.2.5.6.5).

Producent

6.2.5.6.2.6 Producent powinien:

(a) stosować udokumentowany system jakości zgodnie z 6.2.5.6.3;

(b) występować o uznanie typu zgodnie z 6.2.5.6.4;

(c) wybierać jednostkę inspekcyjną z wykazu zatwierdzonych jednostek inspekcyjnych prowadzonego przez właściwą władzę kraju dopuszczającego; oraz

(d) prowadzić dokumentację zgodnie z 6.2.5.6.6.

Laboratorium badawcze

6.2.5.6.2.7 Laboratorium badawcze powinno mieć:

(a) personel o zorganizowanej strukturze, w dostatecznej liczbie, kompetentny i wykwalifikowany; oraz

(b) odpowiednie urządzenia i wyposażenie do przeprowadzania badań wymaganych przez normy dotyczące wytwarzania akceptowane przez jednostkę inspekcyjną.

6.2.5.6.3 System jakości producenta

6.2.5.6.3.1 System jakości powinien zawierać wszystkie elementy, wymagania i przepisy, przyjęte przez producenta. Powinien być on udokumentowany w sposób systematyczny i zorganizowany w postaci pisemnych poleceń, procedur i instrukcji.

Zawartość powinna obejmować w szczególności odpowiednie zapisy dotyczące:

(a) struktury organizacyjnej, odpowiedzialności, a także prerogatyw w zakresie zarządzania z punktu widzenia projektowania i jakości produktu;

(b) kontroli procesu projektowania oraz weryfikacji techniki procesów projektowania, a także systematycznych działań, które będą stosowane w procesie projektowania naczyń ciśnieniowych;

(c) wytwarzania odpowiednich naczyń ciśnieniowych, kontroli jakości, jakości zabezpieczenia, a także instrukcji procesów operacyjnych, które będą stosowane;

(d) dokumentacji jakości, takich jak raporty kontrolne, dane z badań oraz dane dotyczące wzorcowania;

(e) przeglądów zarządzania systemem jakości potwierdzających jego efektywność poprzez audity zgodnie z 6.2.5.6.3.2 ;

(f) procesu spełniania wymagań klienta;

(g) procesu kontroli dokumentów i wnoszenia do nich zmian;

(h) sposobów kontroli niewłaściwych naczyń ciśnieniowych, zakupionych komponentów, półproduktów i produktów gotowych; oraz

(i) programów szkolenia dla odpowiedniego personelu.

6.2.5.6.3.2 Audit systemu jakości

System jakości powinien być wdrożony w celu określenia, jak są spełniane, akceptowane przez właściwą władzę, przepisy podane pod 6.2.5.6.3.1.

Producent powinien być poinformowany o wyników auditu. Informacja ta powinna zawierać wnioski z auditu oraz wymagane działania naprawcze.

Audity okresowe powinny być przeprowadzane w celu upewnienia właściwej władzy, że producent wdrożył i stosuje system jakości. Raporty z przeprowadzanych auditów okresowych powinny być przekazywane producentowi.

6.2.5.6.3.3 Utrzymanie sytemu jakości

Producent powinien stosować zatwierdzony system jakości w sposób odpowiedni i efektywny.

O zamierzonych zmianach producent powinien informować właściwą władzę, która zatwierdziła system jakości. Proponowane zmiany powinny być ocenione w celu określenia, czy zmieniony system jakości będzie nadal spełniał wymagania podane pod 6.2.5.6.3.1.

6.2.5.6.4 Proces zatwierdzania

Wstępne zatwierdzanie projektu typu

6.2.5.6.4.1 Wstępne zatwierdzanie projektu typu powinno zawierać zatwierdzenie systemu jakości producenta oraz zatwierdzenie projektu naczynia ciśnieniowego, które będzie produkowane. Wniosek o wstępne zatwierdzenie projektu typu powinien spełniać wymagania podane pod 6.2.5.6.3, 6.2.5.6.4.2 do 6.2.5.6.4.6 i 6.2.5.6.4.9.

6.2.5.6.4.2 Producent mający zamiar produkować naczynia ciśnieniowe zgodnie z odpowiednimi normami i ADR powinien wystąpić o wydanie, a następnie otrzymać i posiadać Certyfikat Zatwierdzenia Projektu, wystawiony przez właściwą władzę kraju zatwierdzenia, przynajmniej na jeden typ naczynia ciśnieniowego, zgodnie z procedurą podaną pod 6.2.5.6.4.9. Certyfikat taki powinien być przedstawiony właściwej władzy kraju użytkowania, na jej żądanie.

6.2.5.6.4.3 Zgłoszenie powinno dotyczyć każdego zakładu produkcyjnego i powinno zawierać:

(a) nazwę i adres producenta, a ponadto, jeżeli zgłoszenie jest składane przez upoważnionego przedstawiciela, to również jego nazwę i adres;

(b) adres zakładu produkcyjnego (jeżeli jest inny niż podany powyżej);

(c) nazwisko i tytuł osoby (osób) odpowiedzialnej za system jakości;

(d) przeznaczenie naczynia ciśnieniowego i odpowiednią normę dotyczącą tego naczynia;

(e) szczegóły każdej odmowy wydania podobnego certyfikatu przez inną właściwą władzę;

(f) dane identyfikacyjne jednostki inspekcyjnej upoważnionej do zatwierdzania typu;

(g) dokumentację dotyczącą zakładu produkcyjnego, jak podano pod 6.2.5.6.3.1; oraz

(h) dokumentację techniczną wymaganą do zatwierdzenia projektu typu, która pozwoli sprawdzić zgodność naczynia ciśnieniowego z wymaganiami odpowiedniej normy dotyczącej jego projektowania. Dokumentacja techniczna powinna obejmować projekt, opis metody wytwarzania oraz powinna zawierać, o ile jest to niezbędne do oceny, co najmniej:

(i) normę dotyczącą projektowania naczynia ciśnieniowego, projekt i rysunki wykonawcze, pokazujące występujące elementy i podzespoły;

(ii) opisy i objaśnienia niezbędne do zrozumienia rysunków oraz przeznaczenia naczynia ciśnieniowego;

(iii) wykaz norm niezbędnych do pełnego określenia procesu produkcyjnego;

(iv) obliczenia projektowe i specyfikacje materiałowe; oraz

(v) sprawozdanie z badań zatwierdzenia projektu typu, zawierające wyniki prób i badań przeprowadzonych zgodnie z 6.2.5.6.4.9.

6.2.5.6.4.4 Audit wstępny, zgodny z 6.2.5.6.3.2, powinien być przeprowadzony zgodnie z wymaganiami właściwej władzy.

6.2.5.6.4.5 Jeżeli producentowi odmówiono zatwierdzenia, to właściwa władza powinna podać na piśmie dokładne przyczyny takiej odmowy.

6.2.5.6.4.6 Zmiany w zakresie informacji przedstawionych zgodnie z 6.2.5.6.4.2, odnoszących się do początkowego zatwierdzenia, powinny być przekazane właściwej władzy.

Kolejne zatwierdzenia typu

6.2.5.6.4.7 Zgłoszenie dotyczące kolejnego zatwierdzenia projektu typu powinno spełniać wymagania podane pod 6.2.5.6.4.8 i 6.2.5.6.4.9 pod warunkiem, że producent posiada wstępne zatwierdzenie projektu typu. W takim przypadku system jakości producenta zgodny z 6.2.5.6.3 powinien być zatwierdzony podczas początkowego zatwierdzenia projektu typu i powinien być zastosowany do nowego projektu.

6.2.5.6.4.8 Zgłoszenie powinno obejmować:

(a) nazwę i adres producenta, a ponadto, jeżeli zgłoszenie jest przedłożone przez upoważnionego przedstawiciela, to również jego nazwę i adres;

(b) szczegóły każdej odmowy wydania podobnego certyfikatu przez inną właściwą władzę;

(c) dowód przyznania wstępnego zatwierdzenia projektu typu; oraz

(d) dokumentację techniczną opisaną pod 6.2.5.6.4.3 (h).

Procedura zatwierdzania projektu typu

6.2.5.6.4.9 Jednostka inspekcyjna powinna:

(a) sprawdzić dokumentację techniczną w celu stwierdzenia, że:

(i) projekt jest zgodny z wymaganiami odpowiedniej normy; oraz

(ii) partia prototypowa została wykonana zgodnie z dokumentacją techniczną i odpowiada projektowi;

(b) stwierdzić, że nadzór produkcyjny był przeprowadzany zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.2.5.6.5;

(c) wybrać naczynia ciśnieniowe z partii prototypowej i nadzorować badania tych naczyń ciśnieniowych zgodnie z wymaganiami dotyczącymi zatwierdzania projektu typu;

(d) przeprowadzić badania i próby wymienione w normie dotyczącej naczyń ciśnieniowych w celu określenia, że:

(i) norma została zastosowana, a jej wymagania spełnione;

(ii) procedury przyjęte przez producenta spełniają wymagania normy; oraz

(e) upewnić się, że inne próby i badania dotyczące zatwierdzenia projektu typu są prawidłowe i zostały właściwie przeprowadzone.

Po przeprowadzeniu z wynikami pozytywnymi badania prototypu i spełnieniu zadowalająco wszystkich wymagań podanych pod 6.2.5.6.4 powinien być wystawiony Certyfikat Zatwierdzenia Typu, który powinien obejmować nazwę i adres producenta, wyniki i wnioski ze sprawdzania oraz dane niezbędne do identyfikacji typu.

Jeżeli producent otrzymał odmowę zatwierdzenia, to właściwa władza powinna podać na piśmie dokładne przyczyny takiej odmowy.

6.2.5.6.4.10 Modyfikacje do zatwierdzonego projektu typu

Producent powinien informować właściwą władzę o zamierzonej modyfikacji zatwierdzonego typu, zgodnie z normą dotyczącą naczyń ciśnieniowych. Kolejne zatwierdzenia typu powinno być wymagane w przypadku takich modyfikacji, które powodują zmianę projektu według normy dotyczącej naczyń ciśnieniowych. To dodatkowe zatwierdzenie typu będzie udzielone w formie zmiany do oryginalnego Certyfikatu Zatwierdzenia Typu.

6.2.5.6.4.11 Na żądanie właściwa władza powinna powiadomić inne właściwe władze o zatwierdzeniu typu, modyfikacji zatwierdzenia lub jego cofnięciu.

6.2.5.6.5 Nadzór produkcji i certyfikacja

Jednostka inspekcyjna lub jej przedstawiciel powinni przeprowadzać kontrolę i certyfikację każdego naczynia ciśnieniowego. Jednostka inspekcyjna wybrana przez producenta do inspekcji i badania naczyń podczas ich wytwarzania może być inna niż jednostka inspekcyjna biorąca udział w badaniach dotyczących zatwierdzenia typu.

W przypadku gdy producent wykaże jednostce inspekcyjnej, że wyszkolił i przygotował pracowników kontroli jakości, niezależnych od pionu produkcyjnego, to kontrola może być przeprowadzona przez tych pracowników. W takim przypadku producent powinien przechowywać dokumentację dotyczącą ich szkolenia.

Jednostka inspekcyjna powinna sprawdzić, czy inspekcje i badania naczyń ciśnieniowych przeprowadzane przez pracowników producenta są w pełni zgodne z normami i wymaganiami ADR. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w zakresie takich inspekcji i badań, zezwolenie na ich przeprowadzanie przez pracowników producenta może być cofnięte.

Producent, po otrzymaniu zgody od jednostki inspekcyjnej, sporządza deklarację zgodności naczynia ciśnieniowego z zatwierdzonym projektem typu. Zastosowanie oznakowania dla certyfikowanego naczynia ciśnieniowego będzie uważane za deklarację zgodności wykonania z odpowiednimi normami, wymaganiami systemu zgodności i ADR. Jednostka inspekcyjna powinna nanosić lub upoważnić producenta do nanoszenia oznakowania certyfikacyjnego i numeru identyfikacyjnego jednostki inspekcyjnej na każde zatwierdzone naczynie ciśnieniowe.

Przed pierwszym napełnieniem naczynia ciśnieniowego powinien być wystawiony certyfikat zgodności podpisany przez jednostkę inspekcyjną i producenta.

6.2.5.6.6 Przechowywanie dokumentów

Zatwierdzenie projektu typu i certyfikaty zgodności powinny być przechowywane przez producenta i jednostkę inspekcyjną przez co najmniej 20 lat.

6.2.5.7 Znakowanie naczyń ciśnieniowych wielokrotnego użytku z symbolem certyfikacyjnym UN

Naczynia ciśnieniowe wielokrotnego użytku z symbolem UN powinny być oznakowane w sposób trwały i czytelny znakami dotyczącymi certyfikacji, gazu i naczynia. Znaki te powinny być naniesione na naczynie ciśnieniowe w sposób trwały (np. przez tłoczenie, grawerowane lub przy użyciu szablonu). Znaki powinny być umieszczane na kołnierzu, stopie lub szyjce naczynia ciśnieniowego lub na zamocowanym trwale elemencie naczynia ciśnieniowego (np. przyspawanej obręczy). Z wyjątkiem symbolu "UN", minimalny wymiar znaku powinien wynosić 5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy równej lub większej niż 140 mm lub 2,5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy mniejszej niż 140 mm. Minimalny wymiar symbolu "UN" powinien wynosić 10 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy równej lub większej od 140 mm lub 5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy mniejszej niż 140 mm.

6.2.5.7.1 Powinny być stosowane następujące znaki certyfikacyjne:

(a) symbol ONZ dla opakowań:

grafika

symbol ten powinien być nanoszony tylko na naczynia ciśnieniowe zgodne z przepisami ADR dotyczącymi naczyń ciśnieniowych certyfikowanych symbolem UN;

(b) numer normy technicznej (np. ISO 9809-1) stosowanej do projektowania, budowy i badania;

(c) cecha(y) identyfikująca(e) kraj zatwierdzający, zgodna(e) z symbolem stosowanym przy znakowaniu pojazdów silnikowych w międzynarodowym ruchu drogowym;

(d) znak identyfikujący lub stempel jednostki inspekcyjnej wskazujący, że jest on zarejestrowany przez właściwą władzę kraju autoryzującego znakowanie;

(e) data pierwszego badania, rok (cztery cyfry), a po nim miesiąc (dwie cyfry), oddzielone ukośną kreską ("/").

6.2.5.7.2 Powinny być stosowane następujące znaki eksploatacyjne:

(f) ciśnienie próbne w barach, poprzedzone literami "PH", i następujące po nim litery "BAR";

(g) masa próżnego naczynia ciśnieniowego, łącznie ze wszystkimi zamocowanymi na stałe integralnymi częściami (np. kołnierz, stopa itp.), w kilogramach, umieszczona przed literami "KG". Masa ta nie powinna obejmować masy zaworu, kołpaka zaworu lub osłony zaworu, powłoki lub masy porowatej do acetylenu. Masa próżnego naczynia powinna być wyrażona przez trzy cyfry znaczące zaokrąglone do ostatniej cyfry. Dla butli o masie mniejszej niż 1 kg masa ta powinna być wyrażona przez dwie cyfry znaczące zaokrąglone do ostatniej cyfry;

(h) minimalna gwarantowana grubość ścianki naczynia ciśnieniowego podana w milimetrach przed literami "MM". Znak ten nie jest wymagany dla naczyń ciśnieniowych o pojemności wodnej mniejszej lub równej 1 litr lub dla butli wykonanych z materiałów kompozytowych;

(i) w przypadku naczyń ciśnieniowych przeznaczonych do przewozu gazów sprężonych, UN 1001 acetylenu rozpuszczonego oraz UN 3374 acetylenu bez rozpuszczalnika, ciśnienie robocze w barach, poprzedzone literami "PW";

(j) w przypadku gazów skroplonych, pojemność wodna w litrach wyrażona jest przez trzy cyfry znaczące zaokrąglone do ostatniej cyfry, poprzedzające literę "L". Jeżeli wartość pojemności wodnej minimalnej lub nominalnej jest liczbą całkowitą, to cyfry po przecinku mogą być pominięte;

(k) w przypadku UN 1001 acetylenu rozpuszczonego, masa całkowita próżnego naczynia, wyposażenia i akcesoriów nieusuwanych podczas napełniania, materiału porowatego, rozpuszczalnika i gazu nasycającego, wyrażone są przez dwie cyfry znaczące zaokrąglone do ostatniej cyfry poprzedzające litery "KG";

(l) w przypadku UN 3374 acetylenu bez rozpuszczalnika, masa całkowita próżnego naczynia, wyposażenia i akcesoriów nieusuwanych podczas napełniania, materiału porowatego, wyrażone są przez dwie cyfry znaczące zaokrąglone do ostatniej cyfry poprzedzające litery "KG".

6.2.5.7.3 Powinny być stosowane następujące znaki produkcyjne:

(m) identyfikacja gwintu butli (np. 25E);

(n) znak producenta zarejestrowany przez właściwą władzę. Jeżeli kraj producenta nie jest tożsamy z krajem dopuszczającym, to znak producenta powinien być poprzedzony symbolem wyróżniającym kraju producenta stosowanym w odniesieniu do pojazdów w międzynarodowym ruchu drogowym. Symbol kraju i znak producenta powinny być oddzielone przestrzenią lub ukośną kreską;

(o) numer seryjny ustalony przez producenta;

(p) w przypadku naczyń ciśnieniowych stalowych lub naczyń ciśnieniowych kompozytowych z wykładziną stalową, przeznaczonych do przewozu gazów stwarzających zagrożenie korozją wodorową, litera "H" wskazuje na zgodność stali (patrz ISO 11114-1:1997).

6.2.5.7.4 Powyższe znaki powinny być umieszczane w trzech grupach, jak pokazano na przykładzie poniżej:

- znaki producenta powinny być zgrupowane na górze i powinny być ukazane w sekwencji podanej pod 6.2.5.7.3,

- w środkowym zgrupowaniu powinno być podane ciśnienie próbne (f), które powinno być bezpośrednio poprzedzone ciśnieniem roboczym (i), jeżeli to ostatnie jest wymagane,

- w dolnym zgrupowaniu powinny znajdować się znaki certyfikacyjne, które powinny być naniesione w kolejności podanej pod 6.2.5.7.1.

grafika

6.2.5.7.5 Dopuszcza się inne znaki na częściach innych niż ścianka boczna pod warunkiem, że są one naniesione w strefach o niskim naprężeniu i nie są one takiego rozmiaru i głębokości, że będą powodować szkodliwe koncentracje naprężeń. Takie znaki nie powinny być sprzeczne z wymaganymi znakami.

6.2.5.7.6 Ponadto, przed powyższymi znakami, każde naczynie ciśnieniowe wielokrotnego użytku powinno być oznakowane datą (rok i miesiąc) ostatniego badania okresowego oraz numerem identyfikacyjnym jednostki inspekcyjnej upoważnionej przez właściwą władzę kraju użytkowania.

6.2.5.8 Znakowanie naczyń ciśnieniowych jednorazowych certyfikowanych symbolem UN

Naczynia ciśnieniowe jednorazowe certyfikowane symbolem UN powinny być oznakowane w sposób widoczny i trwały znakami dotyczącymi certyfikacji, gazu i naczynia. Oznakowanie powinno być naniesione trwale (np. za pomocą szablonów, tłoczenia, grawerowania lub trawienia). Z wyjątkiem znaków trawionych inne znaki powinny być umieszczone na kołnierzu, stopie lub szyjce naczynia ciśnieniowego lub na zamocowanym trwale elemencie naczynia ciśnieniowego (np. przyspawanej obręczy). Z wyjątkiem symbolu "UN" i napisu "NIE NAPEŁNIAĆ" minimalny wymiar oznakowania powinien wynosić 5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy większej lub równej 140 mm i 2,5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy mniejszej niż 140 mm.

Minimalny wymiar symbolu "UN" powinien wynosić 10 mm dla naczyń ciśnieniowych o średnicy większej lub równej 140 mm i 5 mm dla naczyń ciśnieniowych o średnicy mniejszej niż 140 mm.

Minimalny wymiar napisu "NIE NAPEŁNIAĆ" powinien wynosić 5 mm.

6.2.5.8.1 Powinny być stosowane znaki wymienione pod 6.2.5.7.1 do 6.2.5.7.3 z wyjątkiem akapitów (g), (h) i (m). Numer seryjny (o) może być zastąpiony numerem partii. Ponadto wymaga się, aby wyrazy "NIE NAPEŁNIAĆ" składały się z liter o wysokości co najmniej 5 mm.

6.2.5.8.2 Powinny być spełnione przepisy podane pod 6.2.5.7.4.

UWAGA: Ze względu na wymiary naczyń ciśnieniowych jednorazowych wymagane znaki mogą być zastąpione odpowiednimi nalepkami (patrz 5.2.2.2.1.2).

6.2.5.8.3 Dopuszcza się inne znaki na częściach naczyń niebędących ścianką boczną pod warunkiem, że są one naniesione w strefach o niskim naprężeniu i nie są one takiego rozmiaru i głębokości, że będą powodować szkodliwe koncentracje naprężeń. Takie znaki nie powinny być sprzeczne z wymaganymi znakami.".

Dział 6.3

6.3.1.1 W pierwszym zdaniu skreśla się wyrazy "Na podstawie decyzji właściwej władzy", a wyraz "może" zastępuje się wyrazem "powinno".

Na końcu dodaje się następujące zdanie:

"Wszystkie elementy oznakowania stosowane zgodnie z (a) do (g) powinny być wyraźnie oddzielone, np. odstępem lub ukośną kreską, tak, aby były łatwe do identyfikacji.".

6.3.1.3 Dodaje się następujący nowy punkt:

"6.3.1.3 Producenci i dystrybutorzy opakowań powinni dostarczać informację dotyczącą odpowiednich procedur oraz opisów typów i wymiarów zamknięć (włącznie z wymaganymi uszczelkami) oraz innych elementów niezbędnych do zapewnienia, że sztuka przesyłki przygotowana jak do przewozu przeszła z wynikiem pozytywnym badania wytrzymałościowe opisane w niniejszym dziale.".

6.3.3 Dodaje się następujący nowy rozdział:

"6.3.3 Sprawozdanie z badań

6.3.3.1 Powinno być sporządzone sprawozdanie z badań, dostępne dla użytkowników opakowania i zawierające co najmniej następujące dane:

1. Nazwę i adres przeprowadzającego badanie;

2. Nazwę i adres zgłaszającego (odpowiednio);

3. Znak wyróżniający sprawozdanie;

4. Datę sporządzenia sprawozdania;

5. Producenta opakowania;

6. Opis prototypu opakowania (np. wymiary, materiały, zamknięcia, grubość itp.), obejmujący metodę wytwarzania (np. wytłaczanie z rozdmuchiwaniem); do opisu mogą być załączone rysunki lub fotografie;

7. Maksymalną pojemność;

8. Charakterystykę zawartości użytej do badań, np. lepkość i gęstość względną dla materiałów ciekłych i rozmiar cząstek dla materiałów stałych;

9. Opis badania i wyniki;

10. Sprawozdanie z badań powinno być podpisane nazwiskiem z podaniem stanowiska podpisującego.

6.3.3.2 Sprawozdanie z badań powinno zawierać stwierdzenie, że opakowanie przygotowane jak do przewozu było badane zgodnie z odpowiednimi przepisami niniejszego działu i że zastosowanie innych metod pakowania lub składników może spowodować jego unieważnienie. Kopia sprawozdania powinna być dostępna dla właściwej władzy".

Dział 6.4

6.4.2.12 Dodaje się następujący nowy podrozdział w brzmieniu:

"6.4.2.12 Producenci i dystrybutorzy opakowań powinni dostarczać informację dotyczącą odpowiednich procedur oraz opisów typów i wymiarów zamknięć (włącznie z wymaganymi uszczelkami) oraz innych elementów niezbędnych do zapewnienia, że sztuki przesyłki przygotowane jak do przewozu są w stanie przejść z wynikiem pozytywnym badania wytrzymałościowe opisane w niniejszym dziale.".

6.4.10 Wyraz "(Zarezerwowane)" zastępuje się następującym tekstem:

"6.4.10 Przepisy dotyczące sztuk przesyłki Typu C

6.4.10.1 Sztuki przesyłki Typu C powinny być zaprojektowane tak, aby spełniały przepisy podane pod 6.4.2 i 6.4.7.2 do 6.4.7.15 - z wyjątkiem przepisu 6.4.7.14 (a) - oraz przepisy podane pod 6.4.8.2 do 6.4.8.5, 6.4.8.9 do 6.4.8.15 i pod 6.4.10.2 do 6.4.10.4.

6.4.10.2 Sztuka przesyłki powinna spełniać kryteria oceny podane dla badań opisanych pod 6.4.8.7 (b) i 6.4.8.11 po umieszczeniu jej w środowisku o przewodnictwie cieplnym 0,33 Wm^-1 K^-1 i temperaturze 38°C w stanie równowagi. Początkowe warunki oceny powinny zakładać, że izolacja termiczna sztuki przesyłki pozostaje nienaruszona, sztuka przesyłki znajduje się pod normalnym maksymalnym ciśnieniem roboczym, a temperatura otoczenia wynosi 38°C.

6.4.10.3 Sztuka przesyłki powinna być zaprojektowana tak, że znajdując się pod normalnym maksymalnym ciśnieniem roboczym i będąc poddaną:

(a) badaniom wymienionym pod 6.4.15, wykazuje utratę zawartości promieniotwórczej ograniczoną do wartości nie większej niż 10^-6 A₂ na godzinę; oraz

(b) badaniom określonym pod 6.4.20.1, spełnia następujące przepisy:

(i) utrzymuje osłonę dostateczną do zapewnienia, że poziom promieniowania w odległości 1 m od powierzchni sztuki przesyłki nie powinien przekraczać 10 mSv/h przy maksymalnej zawartości promieniotwórczej, dla której sztuka przesyłki jest zaprojektowana, oraz

(ii) zapewnia ograniczenie sumarycznej utraty zawartości promieniotwórczej w okresie 1 tygodnia do poziomu wynoszącego nie więcej niż 10 A₂ dla kryptonu-85 i nie więcej niż A₂ dla wszystkich innych izotopów promieniotwórczych.

Jeżeli występują mieszaniny różnych izotopów promieniotwórczych, to powinny być stosowane przepisy podane pod 2.2.7.7.2.4 do 2.2.7.7.2.6, z wyjątkiem kryptonu-85, dla którego może być stosowana efektywna wartość A₂(i) równa 10 A₂. Odnośnie do przypadku podanego pod literą (a) powyżej, ocena powinna uwzględniać wartość limitów skażeń podanych pod 4.1.9.1.2.

6.4.10.4 Sztuka przesyłki powinna być zaprojektowana w taki sposób, aby po poddaniu jej badaniu na głębokie zanurzenie w wodzie określonemu pod 6.4.18 nie uległ uszkodzeniu zestaw zapewniający szczelność.".

6.4.18 Na końcu tytułu dodaje się wyrazy: ", oraz sztuki przesyłki Typu C".

6.4.20 Wyraz "(Zarezerwowane)" zastępuje się następującym tekstem:

"6.4.20 Badania sztuk przesyłki Typu C

6.4.20.1 Próbki powinny być poddane każdemu z następujących badań wymienionych w podanej kolejności:

(a) badania określone pod 6.4.17.2 (a), 6.4.17.2 (c), 6.4.20.2 i 6.4.20.3; oraz

(b) badanie określone pod 6.4.20.4.

Do każdego z badań wymienionych pod (a) i (b) dozwolone jest stosowanie odrębnych próbek.

6.4.20.2 Badanie na przebicie/łzawienie: próbki powinny wykazywać objawy uszkodzenia próbnikiem wykonanym z miękkiej stali. Ustawienie próbnika w stosunku do powierzchni próbki powinno być takie, aby spowodować maksymalne jej uszkodzenie w wyniku badania określonego pod 6.4.20.1(a).

(a) próbki, reprezentujące sztuki przesyłki o masie poniżej 250 kg, powinny być umieszczane na płycie zderzeniowej i poddane badaniu na swobodny spadek próbnika o masie 250 kg z wysokości 3 m na ustalony punkt. Na potrzeby tego badania powinien być użyty pręt cylindryczny o średnicy 20 cm zakończony ściętym stożkiem, o następujących wymiarach: 30 cm wysokości i 2,5 cm średnicy na wierzchołku. Płyta zderzeniowa, na której umieszczana jest próbka, powinna spełniać wymagania podane pod 6.4.14;

(b) odnośnie do sztuk przesyłki o masie 250 kg lub większej, podstawa próbnika powinna być umieszczona na płycie zderzeniowej, a próbka powinna być zrzucona na próbnik. Wysokość zrzutu, mierzona od punktu uderzenia do górnej powierzchni próbnika, powinna wynosić 3 m. W badaniu tym próbnik powinien mieć takie same właściwości i wymiary, jak wymienione pod literą (a) powyżej, z wyjątkiem jego długości i masy, które powinny być tak dobrane, aby próbnik powodował maksymalne uszkodzenie próbki. Płyta zderzeniowa, na której umieszczany jest próbnik, powinna spełniać wymagania podane pod 6.4.14.

6.4.20.3 Badanie na żaroodporność: warunki tego badania powinny być zgodne z podanymi pod 6.4.17.3, przy czym narażenie na oddziaływanie środowiska o podwyższonej temperaturze powinno wynosić co najmniej 60 minut.

6.4.20.4 Badanie na uderzenie: próbki powinny być zrzucane na płytę zderzeniową z prędkością nie mniejszą niż 90 m/s i powinny być tak ustawione, aby wystąpiły największe ich uszkodzenia. Płyta zderzeniowa powinna spełniać wymagania podane pod 6.4.14.".

Dział 6.5

6.5.1.1.4 Dodaje się nowy punkt w brzmieniu:

"6.5.1.1.4 Producenci i dystrybutorzy DPPL powinni dostarczać informację dotyczącą odpowiednich procedur oraz opisów typów i wymiarów zamknięć (włącznie z wymaganymi uszczelkami) oraz innych elementów niezbędnych do zapewnienia, że DPPL przygotowany jak do przewozu przeszedł z wynikiem pozytywnym badania wytrzymałościowe opisane w niniejszym dziale.".

6.5.1.4.1 (a) Górny wiersz w środkowej kolumnie w tabeli otrzymuje brzmienie: "Materiały stałe, napełniane i rozładowywane".

6.5.1.4.3 W tabeli wyraz "ładowanych" zastępuje się wyrazem "napełnianych" (18-krotnie).

6.5.1.6.4 Ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie:

"Sprawozdanie z każdej kontroli powinno być przechowywane przez właściciela DPPL co najmniej do następnej kontroli. Sprawozdanie powinno zawierać wyniki kontroli oraz powinno identyfikować części poddane kontroli (patrz także wymagania dotyczące znakowania podane pod 6.5.2.2.1).".

6.5.1.6.5 Otrzymuje brzmienie:

"Jeżeli DPPL jest uszkodzony w wyniku uderzenia (np. wypadku) lub z innego powodu, to powinien być naprawiony lub w inny sposób wyremontowany (patrz definicja "Zwykła obsługa DPPL" podana pod 1.2.1) tak, aby był zgodny z prototypem. Korpusy DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego oraz naczynia wewnętrzne DPPL złożonych, które są uszkodzone, powinny być zastąpione nowymi.".

6.5.1.6.6 Dotychczasowy podpunkt 6.5.1.6.6 przenumerowuje się na 6.5.1.6.7 oraz dodaje się nowy 6.5.1.6.6 w brzmieniu:

"6.5.1.6.6 DPPL naprawione

6.5.1.6.6.1 Ponadto, poza innymi badaniami wymaganymi według ADR, DPPL powinien podlegać wszystkim badaniom i kontroli podanym pod 6.5.4.14.3 i 6.5.1.6.4 (a), a także powinno być sporządzone wymagane sprawozdanie, ilekroć jest on naprawiany.

6.5.1.6.6.2 Kraj dokonujący badań i kontroli, po naprawie, powinien nanieść w sposób trwały obok oznakowania prototypu UN producenta następujące dane:

(a) nazwę kraju, w którym przeprowadzono badania i kontrolę;

(b) nazwę lub autoryzowany symbol organu przeprowadzającego badania i kontrolę; oraz

(c) datę (miesiąc, rok) przeprowadzenia badań i kontroli.

6.5.1.6.6.3 Badania i kontrole przeprowadzone zgodnie z 6.5.1.6.6.1 mogą być uważane za równoważne badaniom i kontrolom okresowym wymaganym w okresach dwuipółletnich i pięcioletnich.".

6.5.2.1.1 (h) Otrzymuje brzmienie:

"(h) maksymalnej dopuszczalnej masy brutto w kg.".

6.5.2.1.1 Na końcu dodaje się następujące zdanie:

"Wszystkie elementy oznakowania stosowane zgodnie z (a) do (h) oraz 6.5.2.2 powinny być wyraźnie oddzielone, np. przestrzenią lub ukośną kreską, tak, aby były łatwe do identyfikacji.".

6.5.2.2.1 Określenie "Największy ładunek / ciśnienie rozładunku" zmienia się na " Maksymalne ciśnienie napełniania / rozładunku".

6.5.3.1.1 Wyraz "ładowanych" zastępuje się wyrazem "napełnianych" (dwukrotnie).

6.5.3.3.1 Wyraz "ładowanych" zastępuje się wyrazem "napełnianych" (czterokrotnie).

6.5.3.3.6 Skreśla się.

6.5.3.4.1 Wyraz "ładowanych" zastępuje się wyrazem "napełnianych" (czterokrotnie).

6.5.3.4.10 Niniejszy punkt skreśla się, a następne punkty przenumerowuje się odpowiednio.

6.5.3.5.1 i

6.5.3.6.1 Wyraz "ładowanych" zastępuje się wyrazem "napełnianych".

6.5.4.4.2 Otrzymuje brzmienie:

"DPPL powinien być napełniony. Ładunek powinien być wprowadzony i rozmieszczony równomiernie. Masa napełnionego DPPL i obciążenia powinna wynosić 1,25 wartości maksymalnej dopuszczalnej masy brutto.".

6.5.4.5.2 Otrzymuje brzmienie:

"DPPL metalowe, ze sztywnego tworzywa sztucznego i złożone powinny być napełnione. Ładunek powinien być wprowadzony i rozmieszczony równomiernie. Masa napełnionego DPPL i obciążenia powinna wynosić dwukrotną wartość maksymalnej dopuszczalnej masy brutto. DPPL elastyczne powinny być napełnione do sześciokrotnej wartości ich maksymalnej dopuszczalnej ładowności, ładunek powinien być rozmieszczony równomiernie.".

6.5.4.6.2 Otrzymuje brzmienie:

"DPPL powinien być napełniony do jego maksymalnej dopuszczalnej masy brutto. Jeżeli gęstość produktu, który będzie ładowany na potrzeby badania, to uniemożliwia, wówczas DPPL powinien być obciążony dodatkowo w taki sposób, że będzie on mógł być badany z maksymalną dopuszczalną masą brutto z ładunkiem rozmieszczonym równomiernie.".

6.5.4.6.3 (b)(i) Otrzymuje brzmienie:

"(i) jeden lub więcej DPPL tego samego typu napełnionych do maksymalnej dopuszczalnej masy brutto stosuje się w badaniu DPPL na spiętrzanie;".

6.5.4.7.1 i

6.5.4.8.1 Wyraz "ładowanych" zastępuje się wyrazem "napełnianych".

6.5.4.9.2 (b) Otrzymuje brzmienie:

"(b) DPPL elastyczne: DPPL powinny być napełnione do nie mniej niż 95% ich pojemności i do ich maksymalnej dopuszczalnej masy brutto, zawartości powinny być rozmieszczone równomiernie.".

6.5.4.10.2, 6.5.4.11.2

i 6.5.4.12.2 Niniejsze punkty otrzymują następujące brzmienie:

"DPPL powinien być napełniony do nie mniej niż 95% jego pojemności i do jego maksymalnej dopuszczalnej masy brutto, zawartości powinny być rozmieszczone równomiernie.".

6.5.4.10.3 Trzecie zdanie otrzymuje brzmienie: "DPPL powinien być potem obciążony równomiernie rozłożonym na nim obciążeniem stanowiącym dwukrotność maksymalnej dopuszczalnej masy brutto.".

6.5.4.14 Tytuł otrzymuje brzmienie: "Badanie pojedynczych DPPL metalowych, ze sztywnego tworzywa sztucznego i złożonych".

6.5.4.14.3 Otrzymuje brzmienie:

"Wszystkie DPPL metalowe, ze sztywnego tworzywa sztucznego i złożone przeznaczone do materiałów ciekłych lub stałych, które są napełniane lub rozładowywane pod ciśnieniem, powinny być badane na szczelność, w ramach badania początkowego (tzn. przed pierwszym użyciem DPPL do przewozu), po naprawie oraz okresowo, nie częściej jednak niż co dwa i pół roku.".

6.5.4.14.4 Skreśla się i przenumerowuje się odpowiednio następne punkty.

6.5.4.14.5 (Nowy 6.5.4.14.4) Otrzymuje brzmienie:

"6.5.4.14.4 Wyniki badań i identyfikacja części poddanych badaniom powinny być zawarte w sprawozdaniu z badań, które powinno być przechowywane przez właściciela DPPL co najmniej do daty następnego badania.".

Dział 6.6

6.6.1.3 Dodaje się następujący nowy przepis:

"6.6.1.3 Przepisy szczególne dla dużych opakowań podane pod 6.6.4 dotyczą dużych opakowań obecnie używanych. Uwzględniając postęp w nauce i technologii, nie ma przeszkód w używaniu dużych opakowań mających właściwości różne od określonych pod 6.6.4 pod warunkiem, że są one równie efektywne, akceptowane przez właściwą władzę i przeszły pozytywnie badania wytrzymałościowe opisane pod 6.6.5. Metody badania, inne niż opisane w ADR, są dopuszczalne pod warunkiem, że są równoważne i zaakceptowane przez właściwą władzę.".

6.6.1.4 Dodaje się następujący nowy punkt:

"6.6.1.4 Producenci i dystrybutorzy opakowań powinni dostarczać informację dotyczącą odpowiednich procedur oraz opisów typów i wymiarów zamknięć (włącznie z wymaganymi uszczelkami) oraz innych elementów niezbędnych do zapewnienia, że sztuka przesyłki przygotowana jak do przewozu przeszła z wynikiem pozytywnym badania wytrzymałościowe opisane w niniejszym dziale.".

6.6.2 Przed dotychczasowym tekstem ("Kod zastosowany...") wstawia się numer 6.6.2.1 i dodaje się następujący nowy punkt:

"6.6.2.2 Litera "W" może poprzedzać kod dużego opakowania. Litera "W" oznacza, że duże opakowanie, chociaż tego samego typu wskazywanego przez kod, jest produkowane z pewnymi szczególnymi odstępstwami od wymagań podanych pod 6.6.4 i jest uważane za równoważne zgodnie z przepisami podanymi pod 6.6.1.3.".

6.6.3.1 Na końcu dodaje się następujące zdanie:

"Wszystkie elementy oznakowania stosowane zgodnie z literami od (a) do (h) powinny być wyraźnie od siebie oddzielone, np. odstępem lub ukośną kreską, aby były łatwe do identyfikacji.".

6.6.5.3.1.2, 6.6.5.3.1.3, 6.6.5.3.1.4, 6.6.5.3.2.3, 6.6.5.3.3.2, 6.6.5.3.3.3, 6.6.5.3.3.4, 6.6.5.3.3.5, 6.6.5.3.4.2, 6.6.5.3.4.3, i

6.6.5.3.4.5.1 Wyraz "opakowania" zastępuje się wyrazem " opakowanie".

6.6.5.3.2.2 Otrzymuje brzmienie:

"6.6.5.3.2.2 Przygotowanie dużego opakowania do badania

Duże opakowanie powinno być załadowane do jego dwukrotnej maksymalnej dopuszczalnej masy brutto. Duże opakowanie elastyczne powinno być załadowane do jego sześciokrotnej maksymalnej dopuszczalnej masy brutto, a ładunek powinien być rozmieszczony równomiernie.".

6.6.5.3.3.3 Wyrazy "tworzywa sztucznego" zastępuje się wyrazami "tworzyw sztucznych".

6.6.5.3.3.4 Wyraz "powinno" zastępuje się wyrazem "może".

Dział 6.7

W tytule, na końcu, dodaje się wyrazy: "I WIELOELEMENTOWYCH KONTENERÓW DO GAZU (MEGC) SKŁADAJĄCYCH SIĘ Z ELEMENTÓW CERTYFIKOWANYCH SYMBOLEM UN".

6.7.1.1 Pierwsze zdanie otrzymuje brzmienie:

"Przepisy niniejszego działu stosuje się do cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu materiałów niebezpiecznych klas 2, 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 5.2, 6.1, 6.2, 7, 8 i 9 oraz do MEGC przeznaczonych do przewozu gazów nieschłodzonych klasy 2, wszystkimi rodzajami transportu."

6.7.1.1 i

6.7.1.2 W drugim i trzecim zdaniu, po wyrazach "cystern przenośnych" dodaje się wyrazy "lub MEGC".

6.7.2.1, 6.7.3.1 i

6.7.4.1 Dodaje się definicję w brzmieniu:

"Alternatywne zestawienie oznacza zgodę wyrażoną przez właściwą władzę dla cysterny przenośnej lub MEGC, które zostały zaprojektowane, wyprodukowane lub zbadane według metod innych niż wymienione w niniejszym dziale;".

6.7.5 Dodaje się nowy dział w brzmieniu:

"6.7.5 Przepisy dotyczące projektowania, budowy, kontroli i badania wieloelementowych kontenerów do gazów (MEGC) składających się z elementów certyfikowanych symbolem UN, przeznaczonych do przewozu gazów nieschłodzonych

6.7.5.1 Definicje

Na potrzeby niniejszego działu:

Alternatywne zestawienie oznacza zgodę wyrażoną przez właściwą władzę dla cysterny przenośnej lub MEGC, które zostały zaprojektowane, wyprodukowane lub zbadane według metod innych niż wymienione w niniejszym dziale;

Elementy oznaczają butle, zbiorniki rurowe lub wiązki butli;

Próba szczelności oznacza badanie z użyciem gazu oddziałującego na elementy i wyposażenie obsługowe MEGC pod rzeczywistym ciśnieniem wewnętrznym, nie niższym jednak niż 20% ciśnienia próbnego;

Kolektor oznacza rurociąg zbiorczy oraz zawory łączące otwory elementów służące do napełniania lub rozładunku;

Maksymalna dopuszczalna masa brutto (MPGM) oznacza sumę masy próżnego MEGC oraz najcięższego ładunku nadawanego do przewozu;

Wieloelementowe kontenery do gazu (MEGC) zawierające elementy certyfikowane symbolem UN są wieloelementowymi zestawami butli, zbiorników rurowych oraz wiązek butli, połączonych wzajemnie kolektorem, które są zamontowane w ramie. MEGC zawiera wyposażenie obsługowe oraz wyposażenie konstrukcyjne niezbędne do przewozu gazu;

Wyposażenie obsługowe oznacza przyrządy pomiarowe oraz urządzenia służące do napełniania, rozładunku, odpowietrzania i zabezpieczania;

Wyposażenie konstrukcyjne oznacza elementy wzmacniające, mocujące, ochronne i stabilizujące części zewnętrzne.

6.7.5.2 Przepisy ogólne dotyczące projektowania i budowy

6.7.5.2.1 Powinno być możliwe napełnianie i rozładowywanie MEGC bez usuwania jego wyposażenia strukturalnego. MEGC powinny posiadać stabilizujące części zewnętrzne zapewniające strukturalną integralność elementów podczas używania i przewozu. MEGC powinny być projektowane i wytwarzane ze wzmocnieniami zabezpieczającymi podwozie podczas przewozu oraz zamknięciami służącymi do podnoszenia i mocowania, które są wystarczające do podnoszenia MEGC nawet, jeżeli są załadowane do maksymalnej dopuszczalnej masy brutto. MEGC powinny być zaprojektowane do ładowania na jednostkę transportową lub statek oraz powinny być wyposażone w płozy, zawieszenia lub akcesoria ułatwiające mechaniczne przemieszczanie.

6.7.5.2.2 MEGC powinny być zaprojektowane, wyprodukowane i wyposażone w taki sposób, aby wytrzymywały wszystkie obciążenia, na które będą narażone w normalnych warunkach użytkowania i przewozu. Projekt powinien uwzględniać także efekty dynamicznego załadunku oraz zmęczenia materiału.

6.7.5.2.3 Elementy MEGC powinny być wykonane ze stali bezszwowej oraz powinny być zbudowane i zbadane zgodnie z 6.2.5. Wszystkie elementy MEGC powinny być zgodne z tym samym prototypem.

6.7.5.2.4 Elementy MEGC, wyposażenie oraz układ rurociągów powinny być:

(a) zgodne z materiałami przeznaczonymi do przewozu (patrz ISO 11114-1:1997 i ISO 11114-2:2000); lub

(b) odpowiednio pasywne lub zneutralizowane poprzez reakcję chemiczną.

6.7.5.2.5 Należy unikać kontaktu pomiędzy różnymi metalami, w wyniku którego może nastąpić uszkodzenie wskutek działania korozji elektrochemicznej.

6.7.5.2.6 Materiały MEGC, włącznie z wszelkimi urządzeniami, uszczelkami oraz akcesoriami, nie powinny oddziaływać niekorzystnie na gazy nadawane do przewozu w MEGC.

6.7.5.2.7 MEGC powinny być zaprojektowane w taki sposób, aby wytrzymywały, bez utraty zawartości, co najmniej ciśnienie wewnętrzne wywierane na zawartość oraz obciążenia statyczne, dynamiczne i termiczne w normalnych warunkach używania i przewozu. Projekt powinien udowadniać, że zostały uwzględnione efekty zmęczenia, powodowane przez wielokrotnie występujące obciążenia podczas przewidywanego czasu użytkowania MEGC.

6.7.5.2.8 MEGC i ich zamocowania, pod maksymalnie dopuszczalnym obciążeniem, powinny wytrzymywać następujące, oddzielnie stosowane obciążenia statyczne:

(a) w kierunku jazdy: dwukrotna MPGM pomnożona przez przyspieszenie ziemskie (g)^*;

(b) poziomo pod kątem prostym do kierunku jazdy MPGM (jeżeli kierunek jazdy nie jest wyraźnie określony, to dwukrotna MPGM) pomnożona przez przyspieszenie ziemskie (g)^*;

(c) pionowo w górę: MPGM pomnożona przez przyspieszenie ziemskie (g)^*; oraz

(d) pionowo w dół: dwukrotna MPGM (ładunek całkowity wraz z efektem grawitacji) pomnożona przez przyspieszenie ziemskie (g)^*.

_________

^* Dla celów obliczeniowych g = 9,81 m/s².

6.7.5.2.9 Pod obciążeniami zdefiniowanymi pod 6.7.5.2.8 naprężenia w najbardziej obciążonym punkcie elementu nie powinny być większe od wartości podanej w odpowiednich normach wymienionych pod 6.2.5.2 lub - jeżeli elementy nie były zaprojektowane, zbudowane i zbadane zgodnie z tymi normami - w przepisach technicznych lub normie uznanej lub zatwierdzonej przez właściwą władzę kraju użytkowania (patrz 6.2.3).

6.7.5.2.10 Pod każdym obciążeniem podanym pod 6.7.5.2.8 współczynnik bezpieczeństwa dla ram i zamocowań powinien być przestrzegany w sposób następujący:

(a) dla stali mającej wyraźnie zdefiniowaną granicę plastyczności współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w stosunku do gwarantowanej granicy plastyczności; lub

(b) dla stali niemającej wyraźnie zdefiniowanej granicy plastyczności współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w stosunku do gwarantowanej 0,2% umownej granicy plastyczności, a dla stali austenitycznej - 1% umownej granicy plastyczności.

6.7.5.2.11 MEGC przeznaczone do przewozu palnych gazów powinny być przystosowane do elektrycznego uziemiania.

6.7.5.2.12 Elementy powinny być zabezpieczone w sposób zapobiegający niepożądanym ruchom w stosunku do konstrukcji i koncentracji szkodliwie zlokalizowanych naprężeń.

6.7.5.3 Wyposażenie obsługowe

6.7.5.3.1 Wyposażenie obsługowe powinno być tak rozmieszczone lub zaprojektowane, aby było zabezpieczone przed uszkodzeniem, w wyniku którego mogłoby dojść do uwolnienia zawartości z naczynia ciśnieniowego w normalnych warunkach używania i przewozu. Jeżeli połączenia pomiędzy ramą i elementami pozostają relatywnie ruchome pomiędzy podzespołami, to wyposażenie powinno być tak zamocowane, aby umożliwiało takie ruchy bez uszkodzenia części roboczych. Kolektory, wyposażenie służące do rozładunku (kielichy rur, urządzenia zamykające) oraz zawory odcinające powinny być chronione przed oderwaniem spowodowanym obciążeniami zewnętrznymi. Rurociąg kolektora prowadzący do zaworów zamykających powinien być dostatecznie elastyczny w celu chronienia zaworów i rurociągu przed przecięciem lub uwolnieniem zawartości z naczynia ciśnieniowego. Urządzenia napełniające i rozładowujące (włącznie z kołnierzami lub gwintowanymi korkami) oraz kaptury ochronne powinny być odpowiednio zabezpieczone przed niezamierzonym otwarciem.

6.7.5.3.2 Wszystkie elementy przeznaczone do przewozu gazów trujących (gazy należące do grup T, TF, TC, TO, TFC i TOC) powinny być zaopatrzone w zawór. Kolektory do gazów trujących skroplonych (gazy z kodami klasyfikacyjnymi 2T, 2TF, 2TC, 2TO, 2TFC i 2TOC) powinny być tak zaprojektowane, aby elementy mogły być napełniane oddzielnie i pozostawać odcięte za pomocą odpowiednio uszczelnionego zaworu. Odnośnie do przewozu gazów palnych (gazy należące do grup F, TF i TFC), w zestawach nie większych niż 3.000 litrów elementy powinny być odcinane za pomocą zaworu.

6.7.5.3.3 Do otworów MEGC służących do napełniania i rozładunku powinny być przyłączone, zlokalizowane w dostępnym miejscu, po dwa zawory umieszczone kolejno jeden za drugim na każdym rurociągu służącym do napełniania i rozładunku. Jeden z zaworów może być zaworem zwrotnym. Urządzenia do napełniania i rozładunku mogą być umieszczone w kolektorze. Sekcje rurociągów, które mogą być zamykane z obu końców i gdzie może być zatrzymany ciekły produkt, powinny mieć zawór obniżający ciśnienie, zapobiegający jego nadmiernemu wzrostowi. Główny zawór odcinający w MEGC powinien być wyraźnie zaznaczony ze wskazaniem kierunków jego zamykania. Wszystkie zawory odcinające lub inne sposoby zamykania powinny być tak zaprojektowane i wykonane, aby wytrzymywały ciśnienie równe lub większe niż 1,5-krotna wartość ciśnienia próbnego MEGC. Wszystkie zawory odcinające z gwintowanym trzpieniem powinny zamykać się za pomocą pokrętła obracającego się zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara. Dla innych zaworów odcinających, pozycje (otwarty i zamknięty) oraz kierunek zamykania powinny być wyraźnie zaznaczone. Wszystkie zawory odcinające powinny być zaprojektowane i umieszczone w taki sposób, aby uniemożliwiały przypadkowe otwarcie. Do produkcji zaworów i akcesoriów powinny być użyte metale ciągliwe.

6.7.5.3.4 Rurociągi powinny być zaprojektowane, zbudowane i zainstalowane w sposób pozwalający uniknąć uszkodzenia wskutek rozszerzania i kurczenia, uderzeń mechanicznych i wibracji. Połączenia w tulei powinny być mosiężne lub powinny mieć równie mocne połączenia metalowe. Temperatura topnienia materiałów mosiężnych nie powinna być niższa niż 525°C. Ciśnienie znamionowe wyposażenia obsługowego i kolektora nie powinno być mniejsze niż dwie trzecie ciśnienia próbnego elementów.

6.7.5.4 Urządzenia obniżające ciśnienie

6.7.5.4.1 MEGC używane do przewozu UN 1013 dwutlenku węgla i UN 1070 podtlenku azotu powinny być zaopatrzone w jedno lub więcej urządzeń obniżających ciśnienie. MEGC dla innych gazów powinny być zaopatrzone w urządzenia obniżające ciśnienie dopuszczone przez właściwą władzę kraju użytkowania.

6.7.5.4.2 Jeżeli zastosowane są urządzenia obniżające ciśnienie, to każdy element lub grupa elementów w MEGC, które mogą być odcinane, powinny być zaopatrzone w jedno lub więcej urządzeń obniżających ciśnienie. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być takiego typu, że powinny być odporne na obciążenia dynamiczne włącznie z falowaniem cieczy oraz powinny być zaprojektowane w sposób zapobiegający wnikaniu niepożądanych materiałów, uwalnianiu gazu oraz wytwarzaniu niebezpiecznego nadciśnienia.

6.7.5.4.3 MEGC używane do przewozu niektórych nieschłodzonych gazów, określone w instrukcji T50 dla cystern przenośnych podanej pod 4.2.5.2.6, mogą mieć urządzenia obniżające ciśnienie zgodne z wymaganiami właściwej władzy kraju użytkowania. Jeżeli MEGC nie jest wyposażony w zalecany sprzęt z zatwierdzonym urządzeniem obniżającym ciśnienie wykonanym z materiałów zgodnych z przewożonym gazem, to takie urządzenie powinno składać się z płytki bezpieczeństwa poprzedzonej urządzeniem sprężynowym. Przestrzeń pomiędzy płytką bezpieczeństwa i urządzeniem sprężynowym może być zaopatrzona w manometr lub w odpowiedni wskaźnik ostrzegawczy. Układ ten pozwala na wykrywanie rozerwania płytki, jej perforacji lub wycieku, które mogą powodować złe funkcjonowanie urządzenia obniżającego ciśnienie. Płytka bezpieczeństwa powinna ulegać zniszczeniu przy ciśnieniu nominalnym o 10% wyższym niż ciśnienie początku otwarcia sprężynowego urządzenia obniżającego ciśnienie.

6.7.5.4.4 W przypadku MEGC o wielu zastosowaniach, używanych do przewozu gazów skroplonych niskociśnieniowych, urządzenia obniżające ciśnienie powinny otwierać się przy ciśnieniu podanym pod 6.7.3.7.1 dla gazu mającego najwyższe dopuszczalne ciśnienie robocze gazu przewidzianego do przewozu w MEGC.

6.7.5.5 Przepustowość urządzeń obniżających ciśnienie

6.7.5.5.1 Całkowita przepustowość urządzenia obniżającego ciśnienie, jeżeli jest zamontowane, powinna być dostateczna aby, w przypadku całkowitego objęcia MEGC pożarem, ciśnienie (uwzględniając jego wzrost) wewnątrz elementów nie przekraczało 120% nastawionego ciśnienia otwarcia urządzenia obniżającego ciśnienie. W celu określenia całkowitej minimalnej przepustowości urządzenia obniżającego ciśnienie powinien być użyty wzór podany w CGA S-1.2-1995. Wzór podany w CGA S-1.1-1994 może być zastosowany do określenia przepustowości urządzeń obniżających ciśnienie w pojedynczych elementach. Sprężynowe urządzenia obniżające ciśnienie mogą być stosowane dla osiągnięcia pełnej przepustowości zalecanej w przypadku gazów skroplonych niskociśnieniowych. W przypadku MEGC o wielu zastosowaniach, łączna przepustowość urządzeń obniżających ciśnienie powinna być określona dla tego z gazów dopuszczonych do przewozu, dla którego wymaga się największej przepustowości.

6.7.5.5.2 W celu określenia całkowitej wymaganej pojemności urządzeń obniżających ciśnienie, zainstalowanych w elementach przewidzianych do przewozu gazów skroplonych, powinny być wzięte pod uwagę właściwości termodynamiczne gazu (patrz, na przykład, CGA S-1.2-1995 dla gazów skroplonych niskociśnieniowych i CGA S-1.1-1994 dla gazów skroplonych wysokociśnieniowych).

6.7.5.6 Znakowanie urządzeń obniżających ciśnienie

6.7.5.6.1 Sprężynowe urządzenia obniżające ciśnienie powinny być oznakowane wyraźnie i trwale w następujący sposób:

(a) ciśnienie (w barach lub kPa), przy którym następuje jego otwarcie;

(b) dopuszczalna tolerancja ciśnienia otwarcia;

(c) nominalna przepustowość urządzenia w normalnych metrach sześciennych powietrza na sekundę (m³/s);

Jeżeli jest to możliwe, powinny być podane również następujące informacje:

(d) nazwa producenta i odpowiedni numer katalogowy.

6.7.5.6.2 Nominalna przepustowość podana na płytce bezpieczeństwa powinna być zgodna z CGA S-1.1-1994.

6.7.5.6.3 Nominalna przepustowość podana na sprężynowym urządzeniu obniżającym ciśnienie dla gazów skroplonych niskociśnieniowych powinna być zgodna z ISO 4126-1:1991.

6.7.5.7 Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie

6.7.5.7.1 Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie powinny mieć odpowiednie wymiary, umożliwiające niezakłócone opróżnienie do wymaganego ciśnienia. Pomiędzy elementami i urządzeniami obniżającymi ciśnienie nie mogą być umieszczane zawory odcinające, z wyjątkiem przypadku, gdy taki sam zestaw urządzeń jest przeznaczony do czynności obsługowych lub innego wykorzystania, a aktualnie używane zawory odcinające są unieruchomione w pozycji otwartej lub są przełączane tak, że co najmniej jedno z urządzeń w zestawie zawsze działa i spełnia wymagania podane pod 6.7.5.5. W otworach prowadzących do urządzeń obniżających ciśnienie, odchodzących od nich lub w zaworach obniżających ciśnienie nie powinny występować żadne przeszkody, które mogłyby utrudniać lub odcinać przepływ z elementu do urządzenia obniżającego ciśnienie. Otwory wszystkich rurociągów i wyposażenia powinny mieć co najmniej taką samą powierzchnię przepływu jak wlot urządzenia obniżającego ciśnienie, do którego są przyłączone. Przekrój nominalny rurociągu rozładowującego powinien być co najmniej tak duży jak wylot urządzenia obniżającego ciśnienie. Odpowietrzenie z urządzenia obniżającego ciśnienie, jeżeli jest ono stosowane, powinno swobodnie wyrzucać pary lub ciecz do atmosfery w warunkach minimalnego ciśnienia zwrotnego na urządzeniu wyrzutowym.

6.7.5.8 Lokalizacja urządzeń obniżających ciśnienie

6.7.5.8.1 Każde urządzenie obniżające ciśnienie, w warunkach maksymalnego napełnienia, powinno być połączone z przestrzenią gazową elementów służących do przewozu skroplonych gazów. Urządzenia, jeżeli są w wyposażeniu, powinny być tak umieszczone, aby dawały pewność, że uwalnianie par następuje bez przeszkód do góry i nie nastąpi uderzenie uwolnionego gazu lub cieczy w MEGC, jego elementy lub w personel. W odniesieniu do gazów palnych lub utleniających, uwolniony gaz powinien być usuwany bezpośrednio z elementu w taki sposób, że nie może on uderzać o inne elementy. Dozwolone są urządzenia ochronne odporne na ciepło, które odchylają strumień gazu pod warunkiem, że wymagana przepustowość urządzenia obniżającego ciśnienie nie jest obniżona.

6.7.5.8.2 Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być tak umieszczone, aby nie był możliwy dostęp do nich osób niepowołanych oraz aby były one chronione przed uszkodzeniem spowodowanym upadkiem MEGC.

6.7.5.9 Urządzenia pomiarowe

6.7.5.9.1 Jeżeli MEGC jest przeznaczony do napełniania według masy, to powinien być on wyposażony w jedno lub więcej urządzeń pomiarowych. Nie są dozwolone poziomowskazy wykonane ze szkła lub innego kruchego materiału.

6.7.5.10 Podpory, ramy i uchwyty do podnoszenia i opuszczania MEGC

6.7.5.10.1 MEGC powinny być zaprojektowane i wykonane z konstrukcją nośną umożliwiającą bezpieczne ich posadowienie podczas przewozu. Podczas projektowania powinny być uwzględnione odpowiednio obciążenia wymienione pod 6.7.5.2.8 oraz współczynnik bezpieczeństwa wymieniony pod 6.7.5.2.10. Dozwolone są płozy, kratownice, łoża lub inne podobne konstrukcje.

6.7.5.10.2 Łączne obciążenia powodowane przez elementy obudowy (np. łoża, kratownice itp.) oraz urządzenia do podnoszenia i opuszczania MEGC nie powinny wywoływać nadmiernych naprężeń w żadnym z elementów. Do wszystkich MEGC powinny być zamontowane stałe urządzenia do podnoszenia i opuszczania. W żadnym wypadku obudowy i urządzenia nie powinny być przyspawane do elementów MEGC.

6.7.5.10.3 W projektach podpór i kratownic powinna być uwzględniona korozja spowodowana oddziaływaniem atmosferycznym.

6.7.5.10.4 Jeżeli MEGC nie są chronione podczas przewozu, zgodnie z 4.2.5.3, to elementy i wyposażenie obsługowe powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniami spowodowanymi przez uderzenia poprzeczne i podłużne lub przez wywrócenie. Wyposażenie zewnętrzne powinno być tak zabezpieczone, aby uniemożliwiało uwolnienie zawartości elementów wskutek uderzenia lub przewrócenia MEGC na jego wyposażenie. Szczególną uwagę należy zwrócić na ochronę kolektorów. Przykłady zabezpieczeń obejmują:

(a) zabezpieczenie przed uderzeniem poprzecznym, mogące zawierać podłużne pręty;

(b) zabezpieczenie przed wywróceniem, które może zawierać pierścienie wzmacniające lub pręty zamocowane w poprzek ramy;

(c) zabezpieczenie przed uderzeniem z tyłu, które może zawierać zderzak lub ramę;

(d) zabezpieczenie elementów i wyposażenia obsługowego przed uszkodzeniami spowodowanymi przez uderzenie lub wywrócenie stosowane w ramach ISO z odpowiednimi wymaganiami ISO 1496-3:1995.

6.7.5.11 Zatwierdzenie projektu

6.7.5.11.1 Właściwa władza lub upoważniony przez nią organ powinien wydawać certyfikat zatwierdzający każdy nowy projekt MEGC. Certyfikat ten powinien zaświadczać, że MEGC został skontrolowany przez tę władzę, odpowiada przeznaczeniu i spełnia przepisy niniejszego działu, stosowne przepisy dla gazów zawarte w dziale 4.1 oraz instrukcję pakowania P200. Jeżeli seria MEGC została wyprodukowana bez zmian w stosunku do projektu, to certyfikat powinien być ważny dla całej serii. Certyfikat powinien wymieniać sprawozdanie z badań prototypu, materiały konstrukcyjne kolektora, normy, na podstawie których są wykonane elementy, oraz numer zatwierdzenia. Numer zatwierdzenia powinien zawierać znak wyróżniający lub symbol kraju wydającego zatwierdzenie, tzn. znak wyróżniający w międzynarodowym ruchu drogowym, określony w Konwencji o Ruchu Drogowym (Wiedeń 1968) oraz numer rejestracyjny. W certyfikacie powinny być także wymienione wszystkie rozwiązania alternatywne, zgodnie z 6.7.1.2. Zatwierdzony projekt może służyć do zatwierdzenia mniejszych MEGC wykonanych z materiałów tego samego rodzaju i grubości, tą samą techniką wytwarzania oraz z identycznymi podporami, równoważnymi zamknięciami i innymi częściami wyposażenia.

6.7.5.11.2 Protokół z badania prototypu w celu zatwierdzenia projektu powinien zawierać co najmniej następujące dane:

(a) wyniki odpowiedniego badania kratownicy wymienionego w ISO 1496-3:1995;

(b) wyniki badań odbiorczych i prób wymienionych pod 6.7.5.12.3;

(c) wyniki badania na uderzenie wymienionego pod 6.7.5.12.1; oraz

(d) wyniki weryfikacji dokumentów certyfikacyjnych potwierdzające, że butle i zbiorniki rurowe spełniają odpowiednie normy.

6.7.5.12 Badania i próby

6.7.5.12.1 Dla MEGC spełniających definicję kontenera według CSC, prototyp reprezentujący każdy projekt powinien podlegać badaniu na uderzenie. Prototyp MEGC powinien wykazywać możliwość pochłaniania sił powstających w wyniku uderzenia nie mniejszych niż 4-krotna wartość (4 g) MPGM całkowicie załadowanego MEGC podczas przeprowadzania typowych doświadczalnych wstrząsów mechanicznych w transporcie kolejowym. Poniżej wymieniono normy opisujące metody dopuszczone do przeprowadzania badania na uderzenie:

Stowarzyszenie Kolei Amerykańskich,

Podręcznik Norm i Zalecanej Praktyki,

Wykazy dotyczące Odbioru Kontenerów Cystern (AAR.600), 1992

Kanadyjskie Stowarzyszenie Normalizacyjne (CSA),

Cysterny Drogowe oraz Cysterny Przenośne do Przewozu Towarów Niebezpiecznych

(B620-1987)

Deutsche Bahn AG

Centrum Techniki, Minden

Cysterny Transportowe, badanie dynamicznego uderzenia wzdłużnego

Société Nationale des Chemins de Fer Français

C.N.E.S.T. 002-1966.

Kontenery-cysterny, badania zewnętrznych naprężeń wzdłużnych oraz uderzenia dynamicznego

Spoornet, South Africa

Engineering Development Centre (EDC)

Badanie Kontenerów Cystern według ISO

Metoda EDC/TES/023/000/1991-06.

6.7.5.12.2 Elementy oraz miejsca wyposażenia każdego MEGC powinny być skontrolowane i zbadane przed skierowaniem do eksploatacji po raz pierwszy (badania odbiorcze i próby). Następnie MEGC powinny być badane w odstępach nie dłuższych niż pięć lat (5-letnie badanie okresowe). Jeżeli to konieczne, to niezależnie od ostatniego badania okresowego i prób powinno być przeprowadzone nadzwyczajne badanie i próby zgodnie z 6.7.5.12.5.

6.7.5.12.3 Badanie odbiorcze i próby MEGC powinny obejmować sprawdzenie charakterystyk projektowych, przegląd zewnętrzny MEGC oraz jego wyposażenia z punktu widzenia przewożonych gazów oraz przeprowadzenie próby ciśnieniowej przy zastosowaniu ciśnienia próbnego zgodnego z instrukcją pakowania P200 podaną pod 4.1.4.1. Próba ciśnieniowa kolektora może być przeprowadzona jako próba wodna lub przy użyciu innej cieczy lub gazu za zgodą właściwej władzy lub upoważnionego przez nią organu. Przed skierowaniem MEGC do eksploatacji powinny być również przeprowadzone badanie szczelności oraz badanie właściwego funkcjonowania całego wyposażenia obsługowego. Jeżeli elementy i ich wyposażenie były poddane próbom ciśnieniowym oddzielnie, to po ich zmontowaniu powinno być przeprowadzone badanie szczelności.

6.7.5.12.4 Wykonywane co 5 lat badanie okresowe i próby powinny obejmować sprawdzenie zewnętrznej konstrukcji, elementów i wyposażenia obsługowego zgodnie z 6.7.5.12.6. Elementy i rurociągi powinny być badane w okresach wymienionych w instrukcji pakowania P200 oraz zgodnie z przepisami podanymi pod 6.2.1.5. Jeżeli elementy i ich wyposażenie były poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie, to po ich zmontowaniu powinno być przeprowadzone badanie szczelności.

6.7.5.12.5 Badanie nadzwyczajne i próby są konieczne, jeżeli MEGC wykazuje objawy uszkodzenia lub korozji, nieszczelność lub inne usterki mogące wpływać na integralność MEGC. Zakres nadzwyczajnego badania i prób powinien zależeć od ilości usterek lub uszkodzeń MEGC. Powinien on obejmować co najmniej rewizje wymagane pod 6.7.5.12.6.

6.7.5.12.6 Rewizje powinny zapewniać, że:

(a) elementy zostały skontrolowane zewnętrznie pod kątem wżerów, korozji, ścierania, wgnieceń, odkształceń, defektów w spawach lub innych usterek, włącznie z nieszczelnością, które mogłoby uczynić MEGC niebezpiecznym podczas przewozu;

(b) rurociągi, zawory i uszczelki zostały skontrolowane w częściach podatnych na korozję, uszkodzenia i inne usterki, włącznie z nieszczelnością, które mogłyby uczynić MEGC niebezpiecznym podczas napełniania, rozładunku lub przewozu;

(c) zgubione lub rozluźnione śruby lub nakrętki na połączeniach kołnierzowych lub zaślepkach zostały wymienione lub dokręcone;

(d) wszystkie urządzenia awaryjne i zawory nie są skorodowane, odkształcone i nie mają żadnych uszkodzeń lub defektów, które mogłyby przeszkadzać w ich normalnym działaniu. Zdalne urządzenia zamykające i samozamykające się zawory odcinające powinny być uruchamiane w celu wykazania ich prawidłowego działania;

(e) wymagane oznakowania na MEGC są trwałe i zgodne ze stosownymi przepisami; oraz

(f) kratownice, podpory i wyposażenie do podnoszenia MEGC są w stanie zadowalającym.

6.7.5.12.7 Kontrole i badania podane pod 6.7.5.12.1, 6.7.5.12.3, 6.7.5.12.4 i 6.7.5.12.5 powinny być przeprowadzone lub poświadczone przez organ zatwierdzony przez właściwą władzę. Jeżeli próba ciśnieniowa jest częścią badań i prób, to wartość ciśnienia próbnego powinna być jedną z danych umieszczonych na tabliczce MEGC. Gdy MEGC znajduje się pod ciśnieniem, należy skontrolować, czy nie występują wycieki z elementów, rurociągów lub wyposażenia.

6.7.5.12.8 Jeżeli zostały wykryte jakiekolwiek niebezpieczne usterki, to MEGC nie powinien być kierowany do eksploatacji do momentu, aż będą one naprawione i przeprowadzone zostaną odpowiednie badania i próby.

6.7.5.13 Znakowanie

6.7.5.13.1 Każdy MEGC powinien być zaopatrzony w metalową tabliczkę, odporną na korozję, trwale przymocowaną do MEGC w miejscu widocznym, łatwo dostępnym dla kontroli. Elementy powinny być oznakowane zgodnie z działem 6.2. Na tabliczce powinny być naniesione za pomocą wytłaczania lub inną podobną metodą co najmniej następujące informacje:

Kraj producenta

Nazwa lub znak producenta

Numer seryjny nadany przez producenta

Organ upoważniony do zatwierdzenia projektu

Rok produkcji

Ciśnienie próbne: _____ barów nadciśnienia

Projektowany zakres temperatury _____ °C do _____ °C

Liczba elementów _____

Całkowita pojemność wodna _____ litry

Data pierwszej próby ciśnieniowej i identyfikacja upoważnionego organu

Data i rodzaj ostatniego badania okresowego

Miesiąc _____ Rok _____

Stempel upoważnionego organu, który przeprowadził lub poświadczył ostatnie badanie

UWAGA: Na elementach nie mogą być mocowane tabliczki metalowe.

6.7.5.13.2 Na tabliczce metalowej przymocowanej trwale do MEGC powinny być naniesione następujące informacje:

Nazwa użytkownika

Maksymalna dopuszczalna masa ładunku _____ kg

Ciśnienie robocze w 15°C: _____ barów nadciśnienia

Maksymalna dopuszczalna masa brutto (MPGM) _____ kg

Masa bez ładunku (tara) _____ kg.".

Dział 6.8

6.8.2.1.7 Dla pojazdów cystern i kontenerów cystern dodaje się tekst w brzmieniu:

"Zbiorniki, inne niż zbiorniki zgodne z 6.8.2.2.6, posiadające w zaprojektowanym wyposażeniu zawory podciśnieniowe, powinny wytrzymywać, bez trwałej deformacji, ciśnienie zewnętrzne wyższe o co najmniej 21 kPa (0,21 bar) od ciśnienia wewnętrznego. Zawory podciśnieniowe powinny być umieszczone w celu obniżenia ciśnienia do poziomu nieprzekraczającego wartości podciśnienia określonej w projekcie cysterny. Zbiorniki, które nie są projektowane jako wyposażone w zawory podciśnieniowe, powinny wytrzymywać, bez trwałej deformacji, ciśnienie zewnętrzne wyższe o co najmniej 40 kPa (0,4 bar) od ciśnienia wewnętrznego.".

6.8.2.1.16 Na końcu dodaje się zdanie w brzmieniu:

"Wartości minimalne nie powinny jednak być niższe niż uzyskane przy zastosowaniu wzoru podanego pod 6.8.2.1.18.".

6.8.2.1.18 Kolumna z prawej strony: skreśla się wzór i linię pomiędzy kolumnami pod 6.8.2.1.18 (w tekście i w przypisie 4). Wzór w kolumnie z lewej strony stosuje się do całej strony.

6.8.2.1.19 Tabelę w kolumnie z lewej strony należy stosować do obu kolumn.

Przed tabelą do kolumny z prawej strony dodaje się zdanie w brzmieniu:

"Grubość ścianki zbiornika z zabezpieczeniem przed uszkodzeniem zgodna z 6.8.2.1.20 nie powinna być mniejsza niż wartości podane w tabeli poniżej."

6.8.2.3.1 Tekst po czwartym myślniku otrzymuje brzmienie:

"- wymagania szczególne dotyczące budowy (TC), wyposażenia (TE) oraz rodzaj zatwierdzenia typu (TA) podane pod 6.8.4, odpowiednio do typu;".

6.8.2.4.1 Otrzymuje brzmienie:

"Zbiorniki i ich wyposażenie powinny być razem lub oddzielnie badane po raz pierwszy przed skierowaniem ich do eksploatacji. Badanie to powinno obejmować:

- sprawdzenie zgodności z zatwierdzonym typem;

- sprawdzenie charakterystyk⁸ projektowych

- sprawdzenie stanu wewnętrznego i zewnętrznego;

- hydrauliczną próbę ciśnieniową⁹ przy ciśnieniu próbnym podanym na tabliczce opisanej pod 6.8.2.5.1; oraz

- próbę szczelności i sprawdzenie prawidłowości funkcjonowania wyposażenia.

Z wyjątkiem klasy 2, ciśnienie próbne hydraulicznej próby ciśnieniowej zależy od ciśnienia obliczeniowego i powinno być ono co najmniej równe ciśnieniu podanemu poniżej:

______________

⁸ Sprawdzenie charakterystyk projektowych powinno obejmować także, dla zbiorników o wymaganym ciśnieniu próbnym 1 MPa (10 bar) lub wyższym, pobranie do zbadania próbek spawów (próbki robocze) zgodnie z 6.8.2.1.23 oraz badania opisane pod 6.8.5.

⁹ W przypadkach szczególnych i za zgodą rzeczoznawcy zatwierdzonego przez właściwą władzę, hydrauliczna próba ciśnieniowa może być zastąpiona próbą ciśnieniową z użyciem innej cieczy lub gazu pod warunkiem, że zamiana ta nie spowoduje wystąpienia niebezpieczeństwa.

¹⁰ G = obliczone ciśnienie minimalne zgodnie z przepisami ogólnymi podanymi pod 6.8.2.1.14 (patrz 4.3.4.1).

¹¹ Minimalne ciśnienie próbne dla UN 1744 bromu lub UN 1744 bromu w roztworze.

Minimalne ciśnienia próbne dla klasy 2 podane są w tabeli gazów i mieszanin gazowych pod 4.3.3.2.5.

Hydrauliczna próba ciśnieniowa powinna być przeprowadzona na zbiorniku jako całości i oddzielnie na każdej komorze zbiornika podzielonego na komory.

Hydrauliczna próba ciśnieniowa, jeżeli jest to konieczne, powinna być przeprowadzona przed zainstalowaniem izolacji termicznej.

Jeżeli zbiornik i jego wyposażenie były badane oddzielnie, to po połączeniu powinny przejść badanie szczelności zgodnie z 6.8.2.4.3.

Próba szczelności powinna być przeprowadzona oddzielnie dla każdej komory zbiornika podzielonego na komory.".

6.8.2.4.2 Otrzymuje brzmienie:

"Zbiorniki i ich wyposażenie powinny być poddawane badaniom okresowym w ustalonych przedziałach czasu. Badania okresowe powinny obejmować: sprawdzenie stanu zewnętrznego i wewnętrznego oraz hydrauliczną próbę ciśnieniową⁹ (odnośnie do ciśnienia próbnego dla zbiorników i komór, jeżeli występują, patrz 6.8.2.4.1).

Osłona izolacji termicznej lub innej powinna być usunięta tylko w zakresie koniecznym do rzetelnej oceny stanu technicznego zbiornika.

W przypadku zbiorników przeznaczonych do przewozu materiałów sproszkowanych lub granulowanych, za zgodą rzeczoznawcy zatwierdzonego przez właściwą władzę, okresowa próba wodna może być pominięta i zastąpiona przez badania szczelności zgodnie z 6.8.2.4.3.

6.8.2.4.3 Drugie zdanie otrzymuje brzmienie:

"Do tego celu cysterna powinna być poddana rzeczywistemu ciśnieniu wewnętrznemu co najmniej równemu maksymalnemu ciśnieniu roboczemu. Jeżeli do badania szczelności cystern przeznaczonych do przewozu materiałów ciekłych stosowany jest gaz, to badanie to powinno być przeprowadzone pod ciśnieniem co najmniej równym 25% maksymalnego ciśnienia roboczego. We wszystkich przypadkach nie powinno być ono niższe niż 20 kPa (0,2 bar) (ciśnienie manometryczne).".

6.8.2.6 Wyraz "(Zarezerwowane)" zastępuje się następującym tekstem:

"Przepisy działu 6.8 uważa się za spełnione, jeżeli zostały zastosowane następujące normy:

6.8.3.1.1, 6.8.3.4.4, 6.8.3.4.9, 6.8.3.5.2, 6.8.3.5.6 (b) i

6.8.5.1.1 (a) Określenie "gazów rozpuszczonych pod ciśnieniem" zastępuje się określeniem "gazów rozpuszczonych".

6.8.3.2.9 Otrzymuje brzmienie:

"Cysterny przeznaczone do przewozu gazów sprężonych lub skroplonych, lub rozpuszczonych mogą być zaopatrzone w sprężynowe zawory bezpieczeństwa. Zawory te powinny być podatne na otwieranie się automatyczne pod ciśnieniem pomiędzy 0,9 i 1,0 wartości ciśnienia próbnego cysterny, w której są one zamontowane. Powinny być one takiego typu, aby były odporne na naprężenia dynamiczne, włącznie z falowaniem cieczy. Stosowanie obciążników lub odciążników jest zabronione. Wymagana przepustowość zaworów bezpieczeństwa powinna być obliczana zgodnie ze wzorem zawartym pod 6.7.3.8.1.1.".

6.8.4 (b) Zmienia się następująco:

TE2 Staje się "(Zarezerwowane)".

TE15 Dodaje się następujący nowy przepis szczególny TE15:

"Cysterny wyposażone w zawory podciśnieniowe, które otwierają się pod ciśnieniem ujemnym nie niższym niż 21 kPa (0,21 bara), powinny być uważane za zamykane hermetycznie.".

TE21 Dodaje się następujący nowy przepis szczególny TE21:

"Zamknięcia powinny być zabezpieczone za pomocą zamykanych kołpaków.".

6.8.4 (d) Skreśla się Uwagę i odpowiednie odsyłacze 18 i 19.

6.8.5.4 Dodaje się następujący nowy przepis:

"6.8.5.4 Odniesienia do norm

Przepisy podane pod 6.8.5.2 i 6.8.5.3 uważa się za spełnione, jeżeli zostały zastosowane następujące odpowiednie normy:

EN 1252-1:1998 Zbiorniki kriogeniczne - Materiały - Część 1: Wymagania dotyczące ciągliwości w temperaturze poniżej -80°C.

EN 1252-2: 2001 Zbiorniki kriogeniczne - Materiały - Część 2: Wymagania dotyczące ciągliwości w temperaturze pomiędzy -80°C i -20°C.".

CZĘŚĆ 7

Dział 7.2

7.2.3 Dotychczasowy tekst zastępuje się wyrazem "(Zarezerwowane)".

7.2.4 V8 (1) Określenie "Nadtlenki organiczne i materiały samoreaktywne" zastępuje się określeniem "Materiały stabilizowane poprzez kontrolowanie temperatury".

Na końcu dodaje się uwagę w brzmieniu:

"UWAGA: Przepisu V8 nie stosuje się do materiałów, o których mowa pod 3.1.2.6, jeżeli materiały te są stabilizowane poprzez dodanie inhibitorów chemicznych, które powodują, że temperatura samoprzyspieszajacego się rozkładu (SADT) tych materiałów jest wyższa niż 50°C. W takim przypadku kontrolowanie temperatury wymagane jest wówczas, gdy temperatura podczas przewozu może przekroczyć 55°C.".

7.2.4 Dodaje się następujące przepisy szczególne:

"V9 (Zarezerwowane)

V10 DPPL powinny być przewożone w pojazdach zamkniętych, w pojazdach krytych opończą, w kontenerach zamkniętych lub w kontenerach krytych opończą.

V11 DPPL, inne niż metalowe lub ze sztywnego tworzywa sztucznego, powinny być przewożone w pojazdach zamkniętych, w pojazdach krytych opończą, w kontenerach zamkniętych lub w kontenerach krytych opończą.

V12 DPPL typu 31HZ2 powinny być przewożone w pojazdach zamkniętych lub w kontenerach zamkniętych.

V13 Materiały zapakowane w worki typów 5H1, 5L1 lub 5M1 powinny być przewożone w pojazdach zamkniętych lub w kontenerach zamkniętych.".

Dział 7.4

7.4.1 Wyrazy "w kolumnach (12) lub (13)" zastępuje się wyrazami "w kolumnach (10) lub (12)".

Dział 7.5

7.5.2.1 Wprowadza się następujące zmiany w tabeli:

Na przecięciu wiersza "1.4" i kolumny "9" oraz na przecięciu wiersza "9" i kolumny "1.4" umieszcza się literę "c", a pod tabelą dodaje się przypis w brzmieniu:

"^c Dopuszcza się ładowanie razem nadmuchiwaczy poduszek powietrznych, modułów poduszek powietrznych lub napinaczy pasów bezpieczeństwa, należących do podklasy 1.4 i grupy zgodności G (UN 0503), z nadmuchiwaczami poduszek powietrznych, modułami poduszek powietrznych lub napinaczami pasów bezpieczeństwa, należącymi do klasy 9 (UN 3268)".

Na przecięciu wiersza "1" i kolumny "5.1" oraz na przecięciu wiersza "5.1" i kolumny "1" umieszcza się literę "d", a pod tabelą dodaje się przypis w brzmieniu:

"^d Dopuszcza się ładowanie razem materiałów wybuchowych kruszących (z wyjątkiem UN 0083 materiału wybuchowego kruszącego, typu C) z azotanem amonowym i azotanami nieorganicznymi należącymi do klasy 5.1 (UN 1942 i 2067) pod warunkiem, że w zakresie oznakowania pojazdu lub kontenera, segregacji, rozmieszczenia i ograniczeń ilościowych ładunek taki traktowany jest łącznie jako materiał wybuchowy kruszący klasy 1.".

CZĘŚĆ 8

Dział 8.1

8.1.5 Otrzymuje brzmienie:

"Każda jednostka transportowa przewożąca towary niebezpieczne powinna posiadać:

(a) następujące wyposażenie awaryjne ogólnego stosowania:

- klin do podkładania pod koła odpowiadający masie pojazdu i średnicy kół, co najmniej jeden na każdy pojazd;

- dwa stojące znaki ostrzegawcze (np. pachołki odblaskowe, trójkąty odblaskowe lub lampy błyskowe o świetle barwy pomarańczowej, zasilane niezależnie od instalacji elektrycznej pojazdu);

- odpowiednią kamizelkę ostrzegawczą lub ubranie ostrzegawcze dla każdego członka załogi pojazdu (np. określone w normie EN 471);

- latarkę (patrz również 8.3.4) dla każdego członka załogi pojazdu;

(b) sprzęt do ochrony dróg oddechowych, zgodnie z wymaganiem dodatkowym S7 (patrz dział 8.5), jeżeli to wymaganie dodatkowe ma zastosowanie na podstawie zapisu w kolumnie (19) tabeli A w dziale 3.2;

(c) środki ochrony indywidualnej i wyposażenie niezbędne do wykonania czynności dodatkowych lub specjalnych określonych w instrukcjach pisemnych, o których mowa pod 5.4.3.".

Dział 8.5

S3 Skreśla się numer przepisu "8.1.4.3".

S4 Dodaje się uwagę w brzmieniu:

"UWAGA: Przepisu S4 nie stosuje się do materiałów, o których mowa pod 3.1.2.6, jeżeli materiały te są stabilizowane poprzez dodanie inhibitorów chemicznych, które powodują, że temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu (SADT) tych materiałów jest wyższa niż 50°C. W takim przypadku kontrolowanie temperatury wymagane jest wówczas, gdy temperatura podczas przewozu może przekroczyć 55°C.".

CZĘŚĆ 9

Dział 9.1

9.1.2.1.2 Pierwsze zdanie pozostaje niezmienione. Pozostała część przepisu otrzymuje brzmienie:

"Świadectwo to powinno być sporządzone w języku urzędowym lub jednym z języków urzędowych kraju wystawiającego zgodnie ze wzorem podanym pod 9.1.2.1.5. Tytuł świadectwa oraz uwagi w punkcie 11 powinny być sporządzone w języku urzędowym lub jednym z języków urzędowych kraju wystawiającego oraz dodatkowo - jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, francuskim lub niemieckim - w języku angielskim, francuskim lub niemieckim.".

9.1.2.1.5 Trzecie zdanie otrzymuje brzmienie "Tekst może być umieszczony na obu stronach.".

Dział 9.2

9.2.5 Ostatnie zdanie w tym rozdziale otrzymuje brzmienie:

"Ogranicznik powinien być nastawiony w taki sposób, aby - po uwzględnieniu jego technicznej tolerancji - pojazd nie mógł przekroczyć prędkości 90 km/h."

Dział 9.6

Tytuł otrzymuje brzmienie: "WYMAGANIA DODATKOWE DOTYCZĄCE POJAZDÓW KOMPLETNYCH LUB SKOMPLETOWANYCH, PRZEZNACZONYCH DO PRZEWOZU MATERIAŁÓW W TEMPERATURZE KONTROLOWANEJ".

9.6.1 Wyrazy "przewozu w temperaturze kontrolowanej materiałów samoreaktywnych klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2" zastępuje się wyrazami "przewozu materiałów w temperaturze kontrolowanej".

3. ZMIANY DO ZAŁĄCZNIKÓW A I B DO UMOWY ADR

zawarte w dokumencie Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ nr TRANS/WP.15/168/Add.1 z dnia 10 czerwca 2002 r.

POPRAWKI DO DOKUMENTU TRANS/WP.15/168

CZĘŚĆ 1

1.6.3.8 i

1.6.4.5 Skreśla się zmiany dotyczące punktów 1.6.3.8 i 1.6.4.5.

1.8.5.4 We wzorze raportu, w punkcie 2, kolumna po lewej stronie zatytułowana "Kolej" otrzymuje następujące brzmienie:

CZĘŚĆ 3

3.1.2.8.1 W pierwszym zdaniu skreśla się wyrazy "lub grupową nazwą chemiczną" oraz w trzecim zdaniu skreśla się wyrazy "lub grupowa nazwa chemiczna".

Tabela A w dziale 3.2

W trzecim akapicie, pod tytułem wyróżnionym pogrubioną czcionką, kod "640O" zastępuje się kodem "640J", a w objaśnieniach do 640E, kody "640G i 640" zastępuje się kodami "640G i 640H".

UN 1950 (kod klasyfikacyjny 5TO): w kolumnie (5) numery nalepek ostrzegawczych "2.1+5.1+6.1" zastępuje się numerami "2.2+5.1+6.1".

UN 3375 Dotychczasową pozycję zastępuje się dwiema następującymi pozycjami:

3.3.1 SP 640 Wstawia się drugie tiret w następującym brzmieniu:

"- substancje i preparaty zaliczone do UN 2015 zapakowane są w opakowania zgodnie z instrukcją pakowania P501;".

CZĘŚĆ 4

4.1.1 Tekst uwagi pod tytułem otrzymuje brzmienie:

"Przepisy ogólne niniejszego działu stosuje się tylko do opakowań materiałów klas 2, 6.2 i 7, jak podano pod 4.1.1.16 (klasa 2), 4.1.8.2 (klasa 6.2), 4.1.9.1.5 (klasa 7) oraz w odpowiednich instrukcjach pakowania podanych pod 4.1.4 (instrukcje pakowania P201 i P202 dla klasy 2 oraz P621, IBC620 i LP621 dla klasy 6.2).".

4.1.4.2 IBC02 Skreśla się zmiany do szczególnego przepisu pakowania B11.

IBC06 Zmiany w (3) zastępuje się: "Pod "(3) Złożone", wyrazy "i 31HZ1" zastępuje się wyrazami ", 31HZ1 i 31HZ2"".

4.1.8.2 Pierwsze zdanie otrzymuje brzmienie:

"Definicje podane pod 1.2.1 oraz przepisy ogólne podane pod 4.1.1.1 do 4.1.1.16, z wyjątkiem 4.1.1.3, 4.1.1.9 do 4.1.1.12 i 4.1.1.15, mają zastosowanie do sztuk przesyłki z materiałami zakaźnymi.".

4.3.3.2.5 Skreśla się wiersz odpowiadający UN 3374.

4.3.4.1.4 Wyrazy "powinny być oznaczone kodem (kodami)" (w pierwszym i drugim zdaniu) zastępuje się wyrazami "powinny być zaliczone do kodu (kodów)".

CZĘŚĆ 5

5.3.1.2 Po wyrazach "na każdym boku kontenera" skreśla się skrót "MEGC,".

5.3.1.4 Skreśla się określenie ", pojeździe-baterii".

5.4.1.1.1(b) Skreśla się wyrazy "lub grupową nazwą chemiczną".

5.4.1.1.12

do 5.4.1.1.14 Nowe przepisy otrzymują numery 5.4.1.1.14 do 5.4.1.1.16.

CZĘŚĆ 6

6.2.1.1.2 Wyraz "naczyń" zastępuje się wyrazami "naczyń ciśnieniowych".

6.2.1.6.3 Wyraz "naczyniu" zastępuje się wyrazami "naczyniu ciśnieniowym".

6.2.1.7.6 Na końcu przepisu dodaje się uwagę w brzmieniu:

"UWAGA: W przypadku gazów, dla których okres pomiędzy okresowymi kontrolami wynosi dziesięć lat lub więcej (patrz 4.1.4.1: instrukcje pakowania P200 (8) i P203 (8)), miesiąc nie musi być wykazywany.".

6.2.5 Początek zdania pod tytułem otrzymuje brzmienie: "Ponadto, poza przepisami ogólnymi podanymi pod 6.2.1.1, 6.2.1.2, 6.2.1.3, 6.2.1.5 i 6.2.1.6, naczynia ciśnieniowe certyfikowane symbolem UN powinny spełniać ...".

6.2.5.6.4.6 Numer "6.2.5.6.4.2" zastępuje się numerem "6.2.5.6.4.3".

DODATKOWE ZMIANY DO ZAŁĄCZNIKÓW A i B DO ADR

CZĘŚĆ 1

1.1.3.6.2 W wykazie przepisów: skreśla się wyrazy "- działu 1.3;" w odniesieniu do części 8 numer "8.1.4.1(a)" zastępuje się numerami "8.1.4.2 do 8.1.4.5", a przed numerem "8.2.4" wstawia się numer "8.2.3".

1.2.1 Skreśla się definicję określenia "Rama".

W definicji "cysterny do przewozu odpadów napełnianej podciśnieniowo" wyrazy "cysternę stałą lub odejmowalną" zastępuje się wyrazami "cysternę stałą, cysternę odejmowalną, kontener-cysternę lub cysternę typu "nadwozie wymienne" " .

1.6.3.8 Drugi akapit otrzymuje brzmienie:

"Jeżeli, ze względu na zmiany w ADR, niektóre prawidłowe nazwy przewozowe gazów zostały zmodyfikowane, to nie jest niezbędne poprawianie nazw na tabliczkach lub na zbiornikach (patrz 6.8.3.5.2 lub 6.8.3.5.3) pod warunkiem, że nazwy gazów naniesione na cysternach stałych (pojazdach-cysternach), cysternach odejmowalnych i pojazdach-bateriach lub na tabliczkach (patrz 6.8.3.5.6 (b) lub (c)) zostaną poprawione podczas najbliższego badania okresowego.".

1.6.3.19 Zmienia się dotychczasowy numer 1.6.3.19 na 1.6.3.20 i dodaje się nowy 1.6.3.19 w następującym brzmieniu:

"1.6.3.19 Cysterny stałe (pojazdy-cysterny) i cysterny odejmowalne zbudowane przed dniem 1 stycznia 2003 r. zgodnie z przepisami podanymi pod 6.8.2.1.21, obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2002 r., ale które nie są jednak zgodne z przepisami stosowanymi od dnia 1 stycznia 2003 r., mogą być jeszcze używane.".

1.6.4.5 Drugi akapit otrzymuje następujące brzmienie:

"Jeżeli, ze względu na zmiany w ADR, niektóre prawidłowe nazwy przewozowe gazów zostały zmodyfikowane, to nie jest niezbędne poprawianie nazw na tabliczkach lub na zbiornikach (patrz 6.8.3.5.2 lub 6.8.3.5.3) pod warunkiem, że nazwy gazów na kontenerach-cysternach i MEGC lub na tabliczkach [patrz 6.8.3.5.6 (b) lub (c)] zostaną poprawione podczas najbliższego badania okresowego.".

1.6.5.4 Otrzymuje następujące brzmienie: "W zakresie konstrukcji podwozia pojazdu, przepisy części 9 obowiązujące do dnia 31 grudnia 2002 r. mogą być stosowane do dnia 30 czerwca 2004 r.".

1.6.5.6 Dodaje się następujący przepis:

"1.6.5.6 Jednostki transportowe wyposażone w gaśnice zgodnie z przepisami podanymi pod 8.1.4 obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2002 r. mogą być nadal używane do dnia 31 grudnia 2007 r.".

CZĘŚĆ 3

Tabela A w dziale 3.2

W kolumnie (18) skreśla się kod "CV28" dla wszystkich pozycji, dla których przypisane są w kolumnie (5) nalepki ostrzegawcze zgodne ze wzorem nr 2.3.

CZĘŚĆ 4

4.1.1.16 Otrzymuje następujące brzmienie:

"Opakowania, włącznie z DPPL i dużymi opakowaniami, oznakowane zgodnie z 6.1.3, 6.2.5.7, 6.2.5.8, 6.3.1, 6.5.2 lub 6.6.3, ale które zostały dopuszczone w państwie niebędącym Stroną ADR, mogą być jednak używane w przewozach na warunkach ADR.".

4.1.3.1 Po wyrazach " "B" dla DPPL" dodaje się wyrazy "lub "BB" dla przepisów szczególnych dotyczących opakowań specyficznych dla RID i ADR;".

4.1.4.1 P200 W tabeli 3 wstawia się następującą pozycję:

4.1.4.4 W zdaniu wprowadzającym kod "PR6" zastępuje się kodem "PR7".

Dział 4.2 Dotychczasowa uwaga zamieszczona pod tytułem staje się uwagą 1. Dodaje się nową uwagę 2 w brzmieniu:

"UWAGA 2: Cysterny przenośne i MEGC certyfikowane symbolem UN, oznakowane zgodnie z odpowiednimi przepisami działu 6.7, które zostały dopuszczone w państwie niebędącym Umawiającą się Stroną ADR, mogą być używane w przewozach na warunkach ADR.".

4.2.1.1, 4.2.1.9.1.1, 4.2.1.13.15, 4.2.2.2 i 4.2.3.2 Numer przepisu "4.2.4.2.6" zastępuje się numerem "4.2.5.2.6".

4.2.1.1, 4.2.1.9.1.1, 4.2.2.2, 4.2.3.2 i 4.2.5.1.1 (dotychczasowy 4.2.4.1.1) Numer przepisu "4.2.4.3" zastępuje się numerem "4.2.5.3".

4.2.5.2.6 T23 Pod numerem UN 3119 dodaje się następujący wiersz:

Na końcu tabeli dodaje się następującą uwagę:

"^d Formulacja otrzymana z destylacji kwasu nadoctowego zawierającego początkowo w roztworze wodnym nie więcej niż 41% kwasu nadoctowego, mająca stężenie całkowite tlenu aktywnego (kwasu nadoctowego + H₂O₂) ≤ 9,5%, która spełnia kryteria Podręcznika badań i kryteriów, rozdział 20.4.3 (f). ".

4.5.1.1 W pierwszym zdaniu wyrazy "przewóz tych materiałów w cysternach stałych lub odejmowalnych" zastępuje się wyrazami "przewóz tych materiałów w cysternach stałych, cysternach odejmowalnych, kontenerach-cysternach lub cysternach typu "nadwozie wymienne" " .

CZĘŚĆ 5

5.4.2 Przypis 4 otrzymuje brzmienie:

"Wymagania rozdziału 5.4.2 Kodeksu IMDG są następujące:

5.4.2 Certyfikat pakowania kontenera/pojazdu

5.4.2.1 Jeżeli towary niebezpieczne są zapakowane lub załadowane do kontenera lub pojazdu, to odpowiedzialny za pakowanie kontenera lub pojazdu powinien sporządzić "Certyfikat pakowania kontenera/pojazdu", podając numer(y) identyfikujący(e) kontener/pojazd i potwierdzając, że pakowanie zostało wykonane zgodnie z następującymi warunkami:

.1 Kontener/pojazd był czysty, suchy i przygotowany do przyjęcia towarów;

.2 Sztuki przesyłki, które powinny być oddzielone od siebie zgodnie z obowiązującymi wymaganiami w zakresie segregacji, nie zostały zapakowane razem do jednego kontenera/pojazdu (o ile nie zezwoliła na to właściwa władza zgodnie z podrozdziałem 7.2.2.3 Kodeksu IMDG));

.3 Wszystkie sztuki przesyłki skontrolowano pod kątem zewnętrznych uszkodzeń i tylko sztuki przesyłki nieuszkodzone zostały załadowane;

.4 Bębny zostały ustawione w pozycji pionowej, o ile właściwa władza nie zezwoliła na inne ich ustawienie, wszystkie towary zostały właściwie załadowane, a w przypadkach gdy było to konieczne - odpowiednio umocowane przy użyciu materiału zabezpieczającego odpowiedniego do przewidzianego rodzaju transportu;

.5 Towary załadowane luzem zostały rozmieszczone równomiernie w kontenerze/pojeździe;

.6 Odnośnie do przesyłek zawierających materiały klasy 1, inne niż zaliczone do podklasy 1.4, kontener/pojazd jest zdatny do użytku zgodnie z rozdziałem 7.4.6 (Kodeksu IMDG);

.7 Kontenery/pojazdy oraz sztuki przesyłki są właściwie oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze;

.8 Jeżeli do celów chłodzenia używany jest zestalony dwutlenek węgla (CO₂ -suchy lód), to kontener/pojazd jest zaopatrzony na zewnątrz, np. na drzwiach, w wyraźny napis: "WEWNĄTRZ ZNAJDUJE SIĘ NIEBEZPIECZNY GAZ CO₂ (SUCHY LÓD). PRZED WEJŚCIEM DOKŁADNIE PRZEWIETRZYĆ"; oraz

.9 Na każdą przesyłkę z towarami niebezpiecznymi załadowanymi do kontenera/pojazdu otrzymano dokument przewozowy towarów niebezpiecznych, zgodnie z rozdziałem 5.4.1 (Kodeksu IMDG).

UWAGA: Certyfikat pakowania kontenera/pojazdu nie jest wymagany dla cystern.

5.4.2.2 Informacje wymagane w dokumencie przewozowym towarów niebezpiecznych i w certyfikacie pakowania kontenera/pojazdu mogą być zawarte w jednym dokumencie; jeżeli tak nie jest, to dokumenty te powinny być przechowywane razem. Jeżeli informacje umieszczone są w pojedynczym dokumencie, to dokument ten powinien zawierać następujące pisemne oświadczenie: "Oświadcza się, że pakowanie towarów do kontenera/pojazdu zostało wykonane zgodnie z obowiązującym przepisami". Oświadczenie to powinno być zaopatrzone w datę i dane osoby podpisującej umożliwiające jej identyfikację.".

5.5.2.1 Pierwsze zdanie otrzymuje brzmienie:

"W przypadku przewozu UN 3359 jednostki zagazowanej (pojazdu, kontenera lub cysterny) dokument przewozowy powinien zawierać informacje wymagane pod 5.4.1.1.1, datę gazowania oraz rodzaj użytego środka (gazu).".

CZĘŚĆ 6

6.1.6.2 W tabeli dla klasy 8, pod kodem klasyfikacyjnym CT1, określenie "Hydrazyna, roztwory wodne o stężeniu najwyżej 64% masowych" zastępuje się określeniem "Hydrazyna, roztwory wodne zawierające więcej niż 37% masowych".

6.7.2.1 W definicjach "Ciśnienia obliczeniowego" pod literą (c) i "Ciśnienia próbnego", numer przepisu "4.2.4.2.6" zastępuje się numerem "4.2.5.2.6".

6.7.2.2.16, 6.7.2.3.2, 6.7.2.4.1 (c), 6.7.2.4.6 i 6.7.2.4.7 Numer przepisu "4.2.4.2.6" zastępuje się numerem "4.2.5.2.6", a numer "4.2.4.3" zastępuje się numerem "4.2.5.3".

6.7.2.6.1, 6.7.2.8.1, 6.7.2.8.3, 6.7.3.3.2, 6.7.3.6.1, 6.7.3.7.3 i 6.7.3.14.1 Numer przepisu "4.2.4.2.6" zastępuje się numerem "4.2.5.2.6".

6.7.3.1 W definicji "Maksymalnego dopuszczalnego ciśnienia roboczego" pod (b) (i) oraz w definicji "Gęstości napełniania" numer przepisu "4.2.4.2.6" zastępuje się numerem "4.2.5.2.6".

6.8.2.1.21 W lewej kolumnie, po wyrazach "zgodnie ze wzorem podanym pod 6.8.2.1.18" dodaje się następujący tekst i tabelę:

"i nie powinna być mniejsza niż wartości podane w następującej tabeli:

6.8.2.5.2 W lewej kolumnie na końcu dotychczasowego tekstu dodaje się następujące zdanie:

"Kod cysterny zgodnie z 4.3.4.1.1 powinien być wygrawerowany bezpośrednio na cysternie odejmowalnej lub na tabliczce.".

6.10 W uwadze 2 pod tytułem, określenia "cystern stałych i cystern odejmowalnych" zastępuje się określeniami "cystern stałych, cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cystern typu "nadwozie wymienne" ".

6.10.3.5 (e) Na końcu dodaje się następujące wyrazy ", kontenera-cysterny lub cysterny typu "nadwozie wymienne" ".

6.10.4 Otrzymuje brzmienie:

"Cysterny do przewozu odpadów napełniane próżniowo powinny być poddane sprawdzeniom wewnętrznym i zewnętrznym co najmniej co trzy lata dla cystern stałych i odejmowalnych i co najmniej co dwa i pół roku dla kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne.".

CZĘŚĆ 7

7.1.3 Wyrazy "w informatorach UIC¹ nr 590 (aktualizowane dnia 01.01.1989 r.) oraz nr 592-1 do 592-4 (aktualizowane dnia 01.07.1994 r.)" zastępuje się wyrazami "w wydawnictwie UIC¹ nr 590 (stan na dzień 01.01.1979 r., wydanie 10, włącznie ze zmianami nr 1 do 4), nr 591 (stan na dzień 01.01.1998 r., wydanie 2), nr 592-2 (stan na dzień 01.07.1996 r., wydanie 5), nr 592-3 (stan na dzień 01.01.1998 r., wydanie 2) i nr 592-4 (stan na dzień 01.07.1995 r., nowe wydanie)".

7.5.4 W drugim akapicie oraz w trzecim akapicie w ustępie (b) skreśla się "2.3,".

CZĘŚĆ 8

8.1.4 Rozdział 8. 1 .4 zastępuje się następującym:

"8.1.4 Wyposażenie przeciwpożarowe

8.1.4.1 W odniesieniu do jednostek transportowych przewożących towary niebezpieczne, innych niż wymienione pod 8.1.4.2, mają zastosowanie następujące przepisy:

(a) każda jednostka transportowa powinna być wyposażona w co najmniej jedną gaśnicę przenośną dla grup pożarów¹ A, B i C, o minimalnej pojemności całkowitej 2 kg proszku gaśniczego (lub o pojemności równoważnej dla innych odpowiednich środków gaśniczych) właściwego do gaszenia pożaru silnika lub kabiny jednostki transportowej;

_______

¹ Odnośnie do definicji grup pożarów, patrz norma EN 2:1992 Klasyfikacja pożarów.

(b) wymagane jest następujące wyposażenie dodatkowe:

(i) dla jednostek transportowych o dopuszczalnej masie całkowitej większej niż 7,5 tony - jedna lub więcej gaśnic przenośnych dla grup pożarów¹ A, B i C, o minimalnej pojemności całkowitej 12 kg proszku gaśniczego (lub o pojemności równoważnej dla innych odpowiednich środków gaśniczych), z których co najmniej jedna powinna mieć minimalną pojemność 6 kg;

(ii) dla jednostek transportowych o dopuszczalnej masie całkowitej większej niż 3,5 tony i do 7,5 tony włącznie - jedna lub więcej gaśnic przenośnych dla grup pożarów¹ A, B i C, o minimalnej pojemności całkowitej 8 kg proszku gaśniczego (lub o pojemności równoważnej dla innych odpowiednich środków gaśniczych), z których co najmniej jedna powinna mieć minimalną pojemność 6 kg;

(iii) dla jednostek transportowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony włącznie - jedna lub więcej gaśnic przenośnych dla grup pożarów¹ A, B i C, o minimalnej pojemności całkowitej 4 kg proszku gaśniczego (lub o pojemności równoważnej dla innych odpowiednich środków gaśniczych);

(c) pojemność gaśnic wymagana pod literą (a) może być odjęta od minimalnej pojemności całkowitej gaśnic wymaganej pod literą (b).

8.1.4.2 Jednostki transportowe przewożące towary niebezpieczne zgodnie z 1.1.3.6 powinny być wyposażone w co najmniej jedną gaśnicę przenośną dla grup pożarów¹ A, B i C, o minimalnej pojemności całkowitej 2 kg proszku gaśniczego (lub o pojemności równoważnej dla innych odpowiednich środków gaśniczych).

8.1.4.3 Środek gaśniczy powinien być odpowiedni do użycia w pojeździe i powinien spełniać odpowiednie wymagania normy EN 3 Gaśnice przenośne, części 1 do 6 (EN 3-1:1996, EN 3-2:1996, EN 3-3:1994, EN 3-4:1996, EN 3-5:1996, EN 3-1:1995).

Jeżeli pojazd jest wyposażony w gaśnicę stałą, uruchamianą automatycznie lub w inny łatwy sposób w przypadku pożaru silnika, to gaśnica przenośna odpowiednia do zwalczania pożaru silnika nie jest wymagana. Środki gaśnicze nie powinny powodować uwalniania toksycznych gazów do wnętrza kabiny kierowcy lub pod wpływem ciepła wydzielanego podczas pożaru.

8.1.4.4 Gaśnice przenośne, zgodne z przepisami podanymi pod 8.1.4.1 lub 8.1.4.2, powinny być zaopatrzone w plombę potwierdzającą, że nie były one używane. Ponadto powinny być one oznakowane znakiem zgodności z normą uznaną przez właściwą władzę i napis wskazujący co najmniej datę (miesiąc, rok) następnej kontroli lub, odpowiednio, maksymalny dopuszczalny okres użytkowania.

Gaśnice powinny podlegać okresowym kontrolom zgodnie z przyjętymi normami krajowymi w celu zapewnienia ich bezpieczeństwa funkcjonalnego.

8.1.4.5 Gaśnice powinny być instalowane na jednostkach transportowych w taki sposób, aby były łatwo dostępne dla załogi pojazdu. Ich zainstalowanie powinno być przeprowadzone w taki sposób, aby gaśnice były zabezpieczone przed oddziaływaniem czynników atmosferycznych, a bezpieczeństwo ich działania nie było zakłócone.".

CZĘŚĆ 9

W tabeli w dziale 9.2, pod tytułem "Uwagi", uwaga oznaczona literą "d" odnosząca się do 9.2.3.3 otrzymuje następujące brzmienie: "^g Od dnia 1 stycznia 2010 r. obowiązkowo dla wszystkich pojazdów samochodowych". W wierszu odnoszącym się do 9.2.3.3, we wszystkich miejscach literę "d" zastępuje się literą "g".

W tabeli działu 9.2 w pierwszej kolumnie skreśla się numery przepisów "9.2.3.2" i "9.2.3.3", a przepisy "9.2.3.4", "9.2.3.4.1" i "9.2.3.4.2" przenumerowuje się odpowiednio na "9.2.3.2", "9.2.3.2.1" i "9.2.3.2.2".

9.2.2.5.1 (a) W tekście odsyłacza 2, przed wyrazami "lub 50028" wstawia się numer " , 50021".

9.2.2.5.1 (b) Na końcu dodaje się nowy akapit o następującym brzmieniu:

"Jednakże, dla stale zasilanego wyposażenia elektrycznego zainstalowanego w środowisku, w którym temperatura wywoływana przez wyposażenie nieelektryczne znajdujące się w tym środowisku przekracza wartość graniczną klasy temperaturowej T6, klasyfikacja temperaturowa stale zasilanego wyposażenia elektrycznego powinna odnosić się co najmniej do klasy temperaturowej T4.".

9.2.3.1 Skreśla się tekst "Poza podanymi poniżej wymaganiami technicznymi, obowiązującymi zgodnie z tabelą podaną pod 9.2.1," a na końcu przepisu dodaje się następujące zdanie: "Pojazdy EX/III, FL, OX i AT powinny spełniać przepisy załącznika 5 do Regulaminu nr 13⁵ EKG ONZ.".

9.2.3.2 i

9.2.3.3 Skreśla się. Przepisy "9.2.3.4", "9.2.3.4.1" i "9.2.3.4.2" przenumerowuje się odpowiednio na "9.2.3.2", "9.2.3.2.1" i "9.2.3.2.2".

4. ZMIANY DO ZAŁĄCZNIKÓW A I B DO UMOWY ADR

zawarte w dokumencie Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ nr ECE/TRANS/160/Corr.1 z lutego 2003 r.

TOM I

1.2.1 W definicji "Aerozolu lub pojemnika aerozolowego" numer "6.2.2" zastępuje się numerem "6.2.4".

2.1.1.2 W punkcie "C.", pod pozycją UN 1987, skreśla się wyraz "ZAPALNE,".

2.1.3.4 Pod tytułem "Klasa 6.1", pod pozycją UN 1613, wyrazy "KWAS CYJANOWODOROWY, ROZTWÓR WODNY (CYJANOWODÓR)," zastępuje się wyrazami "KWAS CYJANOWODOROWY, ROZTWÓR WODNY (CYJANOWODÓR, W ROZTWORZE WODNYM),".

2.1.3.9 W uwadze 1, pod tytułem "Klasyfikacja mieszaniny", wyrazy "wiersza 6.1 II z kolumną 8 I LIQ daje 8 I" zastępuje się wyrazami "wiersza 6.1 II z kolumną 8 I LIQ daje 8 I LIQ".

2.2.9.1.14 W uwadze, przed numerem "UN 3335", wyraz "oraz" zastępuje się przecinkiem, a następnie, przed wyrazem "wymienione", dodaje się wyrazy "i UN 3363 towary niebezpieczne w urządzeniach lub towary niebezpieczne w przyrządach".

2.2.9.2 W tekście po pierwszym myślniku skreśla się numer ", 287".

3.2.1 W opisie kolumny (10) numery "4.2.4.2.1", "4.2.4.2.4", "4.2.4.2.5", "4.2.4.2.6" i "4.2.3" zastępuje się odpowiednio numerami "4.2.5.2.1", "4.2.5.2.4", "4.2.5.2.5", "4.2.5.2.6" i "4.2.4".

W opisie kolumny (11) numer "4.2.4.3" zastępuje się numerem "4.2.5.3".

Tabela A w dziale 3.2

W nagłówkach kolumn (10) i (11) numery "4.2.4.2" i "4.2.4.3" zastępuje się odpowiednio numerami "4.2.5.2" i "4.2.5.3".

Zmiany dotyczące poszczególnych numerów UN:

TOM II

Rozdział 3.3.1

513 W drugim zdaniu, po wyrazach "UN 1571 azydek barowy, zwilżony", dodaje się wyrazy "co najmniej 50% masowymi wody,".

566 Po wyrazie "37%" dodaje się wyraz "hydrazyny".

Podrozdział 4.1.4.1

P406 W przepisie szczególnym PP26 numer "3344" zastępuje się numerem "3376" , a w przepisie szczególnym PP80 numery "UN 2907 i 3344" numerem "UN 2907".

4.2.5.3 Dodaje się następujące przepisy szczególne dla cystern przenośnych:

"TP30 Materiał ten powinien być przewożony w cysternach izolowanych termicznie.

TP31 Materiał ten może być przewożony w cysternach jedynie w stanie stałym.".

Dział 4.3

W uwadze pod tytułem działu 4.3, po wyrazach "cystern przenośnych", dodaje się wyrazy "oraz wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) certyfikowanych według przepisów ONZ".

Dział 4.4

W tytule działu 4.4 wyrazy "CYSTERN Z TWORZYW SZTUCZNYCH WZMOCNIONYCH WŁÓKNEM" zastępuje się wyrazami "CYSTERN Z TWORZYW SZTUCZNYCH WZMOCNIONYCH WŁÓKNEM (FRP), CYSTERN STAŁYCH".

W uwadze pod tytułem działu 4.4, po wyrazach "cystern przenośnych", dodaje się wyrazy "oraz wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) certyfikowanych według przepisów ONZ".

Dział 4.5

W uwadze pod tytułem działu 4.5, po wyrazach "cystern przenośnych" dodaje się wyrazy "oraz wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) certyfikowanych według przepisów ONZ".

5.1.5.4 W tabeli, w kolumnie "Przepis":

- w wierszu "Warunki specjalne" umieszcza się numer "1.7.4.2"; oraz

- w wierszu "Wzory sztuk przesyłki zatwierdzone zgodnie z warunkami przejściowymi" umieszcza się numer "1.6.6.1".

5.4.1.2.1 (a) W pierwszym zdaniu, numer "5.4.1.1.1 (g)" zastępuje się numerem "5.4.1.1.1(f)".

6.2.1.2 (d) Kod "P200(12)" zastępuje się kodem "P200(9)".

6.3.2.9 (a) Numer "6.3.2.6" zastępuje się numerem "6.3.2.3".

Dział 6.8

W uwadze pod tytułem działu 6.8, po wyrazach "cystern przenośnych", dodaje się wyrazy "oraz wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) certyfikowanych według przepisów ONZ".

Dział 6.9

W uwadze pod tytułem działu 6.9, po wyrazach "cystern przenośnych", dodaje się wyrazy "oraz wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) certyfikowanych według przepisów ONZ".

Dział 6.10

W uwadze pod tytułem działu 6.10, po wyrazach "cystern przenośnych", dodaje się wyrazy "oraz wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) certyfikowanych według przepisów ONZ".

9.1.2.1.1 W drugim akapicie numer "9.2.3.3" zastępuje się numerem "9.2.3.1.2".

9.1.2.1.5 W punkcie 8 świadectwa dopuszczenia numer "9.2.3.3" zastępuje się numerem "9.2.3.1.2".

9.2.1 W tekście po pierwszym myślniku numer "9.2.3.1" zastępuje się numerem "9.2.3.1.1".

9.2.2.2.1 W tekście po piątym myślniku numer "9.2.3.3" zastępuje się "9.2.3.1.2".

9.2.3.1 Pierwsze zdanie "Pojazdy samochodowe i przyczepy ..." umieszcza się pod nowym numerem "9.2.3.1.1", a drugie zdanie "Pojazdy EX/III, FL, OX i AT ..." umieszcza się pod nowym numerem 9.2.3.1.2".

9.7.8.1 W uwadze numer "1.6.6" zastępuje się numerem "1.6.5".