Szczegółowe zasady pobierania, znakowania i przechowywania próbek archiwalnych.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI 1
z dnia 21 grudnia 2002 r.
w sprawie szczegółowych zasad pobierania, znakowania i przechowywania próbek archiwalnych

Na podstawie art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt (Dz. U. Nr 123, poz. 1350) zarządza się, co następuje:
§  1.
Rozporządzenie określa szczegółowe zasady pobierania, znakowania i przechowywania próbek archiwalnych pobieranych do badań z każdej serii wytworzonego środka żywienia.
§  2.
1.
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1)
"próbce pierwotnej" - oznacza to próbkę pobraną jednorazowo i losowo z jednego miejsca w danej serii wytworzonego środka żywienia zwierząt;
2)
"próbce ogólnej" - oznacza to próbkę otrzymaną w wyniku połączenia wszystkich próbek pierwotnych pobranych z jednej serii wytworzonego środka żywienia zwierząt;
3)
"próbce zredukowanej" - oznacza to reprezentatywną część próbki ogólnej otrzymaną w wyniku jej podziału.
2.
Próbki, o których mowa w ust. 1, służą do przygotowania próbki archiwalnej.
§  3.
1.
Próbki, o których mowa w § 2, pobierają pracownicy upoważnieni przez przedsiębiorcę, o którym mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt, posiadający umiejętności w tym zakresie.
2.
Próbki pobiera się w sposób:
1)
zapewniający uzyskanie próbek posiadających właściwości organoleptyczne, fizykochemiczne i mikrobiologiczne charakterystyczne dla danej serii środka żywienia zwierząt;
2)
niepowodujący zanieczyszczenia serii środka żywienia zwierząt, z której są pobierane;
3)
dostosowany do postaci i rodzaju środka żywienia zwierząt oraz wielkości serii, z której są pobierane.
§  4.
1.
Każda z próbek pierwotnych powinna posiadać w przybliżeniu taką samą masę.
2.
Próbkę pierwotną pobiera się przy użyciu:
1)
szufelki o płaskim dnie i prostopadłych ściankach bocznych;
2)
sondy z otwieranymi okienkami lub przegrodami, której wymiary są dostosowane do postaci i rodzaju środka żywienia zwierząt oraz pojemnika lub opakowania;
3)
mechanicznej sondy do pobierania próbek;
4)
otwartej rurki, butelki albo próbnika służących do pobierania próbek ze środka żywienia zwierząt w stanie płynnym lub półpłynnym.
3.
Narzędzia, wymienione w ust. 2, powinny:
1)
być wykonane z materiałów niepowodujących zmian fizykochemicznych próbki;
2)
mieć kształt i rodzaj powierzchni dostosowany do rodzaju środka żywienia zwierząt, z którego są pobierane próbki;
3)
być suche i wolne od zanieczyszczeń.
§  5.
1.
W celu oznaczenia ilości substancji jednolicie rozmieszczonych w środku żywienia zwierząt, zwanych dalej "substancjami jednolicie rozmieszczonymi", z serii nieopakowanego środka żywienia zwierząt występującego w postaci stałej pobiera się próbki pierwotne w liczbie:
1)
7 próbek - w przypadku serii nie większej niż 2,5 tony;
2)
będącej wartością pierwiastka kwadratowego z iloczynu liczby: 20 i ilości ton stanowiących serię, nie więcej jednak niż 40 próbek - w przypadku serii większej niż 2,5 tony; jeżeli obliczona liczba próbek nie stanowi liczby całkowitej, zaokrągla się ją do następującej po niej liczby całkowitej.
2.
Z serii środka żywienia zwierząt występującego w postaci bloków lub lizawek, w celu oznaczenia ilości substancji jednolicie rozmieszczonych, pobiera się jedną próbkę pierwotną z każdych 25 sztuk bloków lub lizawek.
3.
Z serii opakowanego środka żywienia zwierząt występującego w postaci stałej, płynnej albo półpłynnej, w celu oznaczenia ilości substancji jednolicie rozmieszczonych, w przypadku opakowań lub pojemników o pojemności:
1)
nie większej niż 1 kg albo 1 litr - pobiera się po jednej próbce pierwotnej z 4 opakowań lub pojemników, bez względu na wielkości serii;
2)
większej niż 1 kg albo 1 litr - pobiera się po jednej próbce pierwotnej z:
a)
wszystkich opakowań lub pojemników w serii, jeżeli seria liczy nie więcej niż 4 opakowania lub pojemniki,
b)
4 opakowań lub 4 pojemników, jeżeli seria liczy od 5 do 16 opakowań lub pojemników,
c)
opakowań lub pojemników w liczbie będącej wartością pierwiastka kwadratowego z liczby opakowań stanowiących serię, nie więcej jednak niż 20, jeżeli seria liczy ponad 16 opakowań; w przypadku gdy otrzymana liczba opakowań nie stanowi liczby całkowitej, zaokrągla się ją do następującej po niej liczby całkowitej.
§  6.
1.
Z serii nieopakowanego środka żywienia zwierząt, w celu oznaczenia ilości substancji niepożądanych lub substancji, które mogą być rozmieszczone niejednolicie w środku żywienia zwierząt, zwłaszcza takich, jak aflatoksyny, sporysz, rącznik pospolity oraz krotalaria, zwanych dalej "substancjami niepożądanymi lub niejednolicie rozmieszczonymi", próbki pierwotne pobiera się w liczbie określonej w § 5 ust. 1.
2.
Z serii opakowanego środka żywienia zwierząt w celu oznaczenia ilości substancji niepożądanych lub niejednolicie rozmieszczonych pobiera się po jednej próbce pierwotnej z:
1)
wszystkich opakowań w serii, jeżeli seria liczy nie więcej niż 4 opakowania;
2)
4 opakowań, jeżeli seria liczy od 5 do 16 opakowań;
3)
opakowań w serii, w liczbie będącej wartością pierwiastka kwadratowego, nie więcej jednak niż 40, jeżeli seria liczy ponad 16 opakowań; w przypadku gdy otrzymana liczba opakowań nie stanowi liczby całkowitej, zaokrągla się ją do następującej po niej liczby całkowitej.
§  7.
1.
Próbki pierwotne z serii nieopakowanego środka żywienia zwierząt występującego w postaci stałej, w celu oznaczenia ilości substancji jednolicie rozmieszczonych, pobiera się, dzieląc serię na części, w przybliżeniu równe, których liczba odpowiada liczbie pobieranych próbek pierwotnych, o której mowa w § 5 ust. 1, a następnie z każdej części pobiera się jedną próbkę pierwotną.
2.
Pobieranie próbek pierwotnych z serii środka żywienia zwierząt występującego w postaci bloków lub lizawek, w celu oznaczenia ilości substancji jednolicie rozmieszczonych, polega na wybraniu bloków lub lizawek, z których pobiera się próbki pierwotne w liczbie, o której mowa w § 5 ust. 2, przy czym:
1)
w przypadku bloków lub lizawek o masie większej niż 1 kg próbkę pierwotną stanowi odcięta część bloku lub lizawki;
2)
w przypadku bloków lub lizawek o masie nie większej niż 1 kg próbkę pierwotną stanowi jeden blok albo jedna lizawka.
3.
Pobieranie próbek pierwotnych z serii opakowanego środka żywienia zwierząt występującego w postaci stałej, płynnej albo półpłynnej w celu oznaczenia ilości substancji jednolicie rozmieszczonych polega na:
1)
wybraniu opakowań lub pojemników, w sposób określony w § 5 ust. 3;
2)
opróżnianiu wybranych opakowań lub pojemników w przypadku, o którym mowa w § 5 ust. 3 pkt 1, albo pobraniu po jednej próbce z wybranych opakowań lub pojemników w przypadku, o którym mowa w § 5 ust. 3 pkt 2.
4.
Pobieranie próbek pierwotnych z serii opakowanego jednorodnego lub możliwego do ujednorodnienia środka żywienia zwierząt, występującego w postaci płynnej lub półpłynnej, w celu oznaczenia ilości substancji jednolicie rozmieszczonych, polega na:
1)
wybraniu opakowań lub pojemników, w sposób określony w § 5 ust. 3;
2)
wymieszaniu zawartości opakowania lub pojemnika, z którego będą pobierane próbki;
3)
pobraniu próbki w trakcie opróżniania wybranych opakowań lub pojemników w przypadku, o którym mowa w § 5 ust. 3 pkt 1, albo pobraniu po jednej próbce z wybranych opakowań lub pojemników w przypadku, o którym mowa w § 5 ust. 3 pkt 2.
5.
Pobieranie próbek pierwotnych z serii opakowanego, nieulegającego ujednorodnieniu, środka żywienia zwierząt, występującego w postaci płynnej lub półpłynnej, w celu oznaczenia ilości substancji jednolicie rozmieszczonych, polega na:
1)
wybraniu opakowań lub pojemników w sposób określony w § 5 ust. 3;
2)
pobraniu próbki w trakcie opróżniania, przy czym pierwszą frakcję odrzuca się, wybranych opakowań lub pojemników w przypadku, o którym mowa w § 5 ust. 3 pkt 1, albo pobraniu po jednej próbce z każdego z poziomów w opakowaniu albo pojemniku w przypadku, o którym mowa w § 5 ust. 3 pkt 2; objętość wszystkich pobranych próbek pierwotnych nie może być mniejsza niż 10 litrów.
§  8.
Pobieranie próbek pierwotnych z serii opakowanych i nieopakowanych środków żywienia zwierząt, w celu oznaczenia ilości zawartości substancji niepożądanych lub niejednolicie rozmieszczonych, polega na:
1)
określeniu, w przybliżeniu, w serii liczby równych części, zwanych dalej "częściami serii", odpowiadającej liczbie próbek ogólnych, o których mowa w § 9 ust. 2;
2)
pobraniu nie mniej niż po jednej próbce pierwotnej z każdej części serii; jeżeli liczba części serii jest większa od 1, to liczba próbek pierwotnych, o której mowa w § 5 ust. 1 i § 6 ust. 2, powinna być rozdzielona w przybliżeniu równo na wszystkie części serii; próbek pierwotnych pobranych z różnych części serii nie łączy się, próbki pierwotne zaś pobrane w obrębie jednej części serii miesza się, w celu otrzymania próbki ogólnej dla danej części serii; całkowita masa pobranych próbek pierwotnych w obrębie jednej części serii nie może być mniejsza niż 4 kg.
§  9.
1.
W celu utworzenia próbki ogólnej pobrane próbki pierwotne łączy się, rozdrabniając wszelkie zbrylenia.
2.
Liczba próbek ogólnych pobieranych w celu oznaczenia ilości substancji niepożądanych lub niejednolicie rozmieszczonych nie może być mniejsza niż:
1)
w przypadku nieopakowanych środków żywienia zwierząt:
a)
1 - jeżeli seria ma masę niższą niż 1 tona,
b)
2 - jeżeli seria ma masę od 1 do 10 ton,
c)
3 - jeżeli seria ma masę powyżej 10 do 40 ton,
d)
4 - jeżeli seria ma masę powyżej 40 ton;
2)
w przypadku opakowanych środków żywienia zwierząt:
a)
1 - jeżeli seria liczy nie więcej niż 16 opakowań,
b)
2 - jeżeli seria liczy od 17 do 200 opakowań,
c)
3 - jeżeli seria liczy od 201 do 800 opakowań,
d)
4 - jeżeli seria liczy powyżej 800 opakowań.
3.
W zależności od rodzaju środka żywienia zwierząt, całkowita masa jednolitej próbki ogólnej, o której mowa w ust. 1, nie może być mniejsza niż:
1)
4 kg - w przypadku serii nieopakowanego środka żywienia zwierząt występującego w postaci stałej;
2)
w przypadku serii opakowanego środka żywienia zwierząt:
a)
4 opakowania lub 4 pojemniki, jeżeli środek żywienia zwierząt występuje w postaci stałej, płynnej albo półpłynnej, a masa zawartości opakowania lub pojemnika jest nie większa niż 1 kg albo 1 litr,
b)
4 kg lub 4 litry, jeżeli środek żywienia zwierząt występuje w postaci stałej, płynnej albo półpłynnej, a masa zawartości opakowania lub pojemnika jest większa niż 1 kg albo 1 litr;
3)
w przypadku serii środka żywienia zwierząt występującego w postaci bloku lub lizawki:
a)
masy 4 bloków albo 4 lizawek, jeżeli masa bloku albo lizawki nie jest większa niż 1 kg,
b)
4 kg, jeżeli masa bloku albo lizawki jest większa niż 1 kg.
§  10.
1.
Jeżeli wynika to z zakresu badań, jednolitą próbkę ogólną dzieli się, przy zastosowaniu rozdzielaczy stożkowych lub wielokanalikowych albo przyrządów dzielących na ćwiartki (krzyżaki), tworząc próbkę zredukowaną o masie nie mniejszej niż 2 kg albo 2 litry.
2.
Narzędzia wymienione w ust. 1 powinny spełniać wymagania, o których mowa w § 4 ust. 3.
§  11.
1.
Jednolitą próbkę ogólną albo próbkę zredukowaną dzieli się w przybliżeniu na równe części w celu otrzymania próbki archiwalnej przy zastosowaniu narzędzi wymienionych w § 10 ust. 1.
2.
Masa próbki archiwalnej nie może być mniejsza niż 500 g lub 500 ml.
3.
Osoba pobierająca próbki archiwalne gromadzi następujące dane dotyczące próbki archiwalnej:
1)
datę jej pobrania;
2)
rodzaj środka żywienia zwierząt, z którego ją pobrano;
3)
kolejny nadany jej numer;
4)
datę wytworzenia serii środka żywienia zwierząt, z której ją pobrano;
5)
numer serii środka żywienia zwierząt, z której ją pobrano;
6)
wielkość serii środka żywienia zwierząt, z której ją pobrano;
7)
okres trwałości środka żywienia zwierząt, z którego ją pobrano;
8)
imię i nazwisko osoby pobierającej;
9)
masę próbki archiwalnej;
10)
datę jej zniszczenia.
§  12.
1.
Opakowanie próbki archiwalnej oraz jej zamknięcie powinno być szczelne, czyste, suche i bezwonne oraz zabezpieczać próbkę przed zanieczyszczeniem i zmianą jej właściwości.
2.
Kształt i wielkość opakowania powinny być dostosowane do rodzaju środka żywienia zwierząt, z którego pobrane zostały próbki archiwalne.
3.
Zamknięcie opakowania zabezpiecza się w taki sposób, aby niemożliwe było jego otwarcie, bez naruszenia tego zabezpieczenia.
§  13.
1.
Oznakowanie próbki archiwalnej powinno zawierać informacje, o których mowa w § 11 ust. 3 pkt 1-3, 5, 7 i 9.
2.
Oznakowanie, o którym mowa w ust. 1, powinno być wykonane w sposób trwały, uniemożliwiający zmianę treści umieszczonej na nim informacji lub jej zniszczenie.
§  14.
1.
Pobrane próbki archiwalne przechowuje się do czasu upływu okresu trwałości środka żywienia zwierząt, z którego zostały pobrane, w specjalnie do tego celu wyznaczonych i zamykanych pomieszczeniach albo szafach, zabezpieczonych przed wpływem czynników powodujących zmianę właściwości pobranej próbki archiwalnej.
2.
Pomieszczenia albo szafy, w których są przechowywane próbki archiwalne, powinny być czyste, chłodne, suche, przewiewne i zabezpieczone przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
3.
Dostęp do pomieszczeń albo szaf, w których są przechowywane próbki archiwalne, powinny mieć wyłącznie osoby upoważnione przez przedsiębiorcę, o których mowa w § 3 ust. 1.
§  15.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
1 Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej - rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 32, poz. 305).

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024