Zasadnicze wymagania dla prostych zbiorników ciśnieniowych.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA GOSPODARKI, PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ1)
z dnia 12 maja 2003 r.
w sprawie zasadniczych wymagań dla prostych zbiorników ciśnieniowych2)

Na podstawie art. 9 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. Nr 166, poz. 1360 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 718) zarządza się, co następuje:

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§  1.
Rozporządzenie określa:
1)
zasadnicze wymagania w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia dotyczące projektowania oraz wytwarzania prostych zbiorników ciśnieniowych produkowanych seryjnie;
2)
warunki i tryb dokonywania oceny zgodności prostych zbiorników ciśnieniowych produkowanych seryjnie;
3)
procedury oceny zgodności;
4)
minimalne kryteria, jakie powinny być uwzględnione przy notyfikowaniu jednostek;
5)
sposób oznakowania prostych zbiorników ciśnieniowych produkowanych seryjnie;
6)
wzór oznakowania CE.
§  2.
Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do zbiorników:
1)
przeznaczonych do zastosowań w technice jądrowej, których awaria może spowodować emisję radioaktywną;
2)
stanowiących wyposażenie statków, w tym statków powietrznych lub przeznaczonych do ich napędu lub rozruchu;
3)
gaśnic.
§  3.
Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1)
"prosty zbiornik ciśnieniowy" - produkowany seryjnie dowolny spawany, nieogrzewany płomieniem zbiornik podlegający nadciśnieniu wewnętrznemu większemu niż 0,5 bara, przeznaczony do przechowywania powietrza lub azotu, spełniający łącznie następujące warunki:
a)
części i elementy mające wpływ na wytrzymałość zbiornika poddawanego ciśnieniu są wykonane ze stali jakościowej niestopowej, aluminium niestopowego lub ze stopów aluminium nieutwardzających się przez starzenie,
b)
składa się z części walcowej o przekroju kołowym, zamkniętej dnami wypukłymi skierowanymi wypukłością na zewnątrz lub płaskimi, przy czym oś walca powinna pokrywać się z osiami symetrii den, lub z dwóch połączonych den wypukłych o wspólnej osi symetrii,
c)
najwyższe ciśnienie robocze zbiornika jest nie większe niż 30 barów, a iloczyn (PS x V) - ciśnienia roboczego, oznaczonego symbolem "PS", wyrażonego w barach, i pojemności zbiornika, oznaczonej symbolem "V", wyrażonej w litrach, jest nie większy niż 10.000 barów x litr,
d)
najniższa temperatura robocza zbiornika jest nie niższa niż -50°C, a najwyższa temperatura robocza zbiornika jest nie wyższa niż +300°C w przypadku zbiorników stalowych albo +100°C w przypadku zbiorników z aluminium lub jego stopów;
2)
"ciśnienie obliczeniowe", oznaczone symbolem "P" - nadciśnienie przyjęte przez producenta i stosowane w celu określenia grubości ścianki elementów ciśnieniowych, wyrażone w barach;
3)
"ciśnienie robocze", oznaczone symbolem "PS" - najwyższe nadciśnienie, które może powstać w normalnych warunkach pracy zbiornika, wyrażone w barach;
4)
"najniższa temperatura robocza", oznaczona symbolem "Tmin" - najniższa ustalona temperatura ścianki zbiornika w normalnych warunkach jego pracy, wyrażona w °C;
5)
"najwyższa temperatura robocza", oznaczona symbolem "Tmax" - najwyższa ustalona temperatura, którą ścianka zbiornika może osiągnąć w normalnych warunkach jego pracy, wyrażona w °C;
6)
"granica plastyczności", oznaczona symbolem "RET" - wartość w najwyższej temperaturze roboczej "Tmax", wyrażona w N/mm2:
a)
górnej granicy plastyczności, oznaczonej symbolem "ReH" i wyrażonej w N/mm2, w przypadku materiału posiadającego górną i dolną granicę plastyczności, lub
b)
umownej granicy plastyczności przy wydłużeniu trwałym 0,2%, oznaczonej symbolem "Rp0,2" i wyrażonej w N/mm2, lub
c)
umownej granicy plastyczności przy wydłużeniu trwałym 1%, oznaczonej symbolem "Rp1,0" i wyrażonej w N/mm2, w przypadku aluminium niestopowego;
7)
"typoszereg" - rodzina zbiorników różniących się od prototypu średnicą, pod warunkiem spełnienia wymagań, o których mowa w § 16 ust. 4 i 5 albo w ust. 6, lub długością części walcowej, pod warunkiem że, gdy:
a)
prototyp ma jedno dzwono lub więcej oraz dna, warianty w typoszeregu powinny mieć co najmniej jedno dzwono,
b)
prototyp ma tylko dwa dna wypukłe, warianty w typoszeregu nie powinny mieć żadnego dzwona

- przy czym zmiany długości części walcowej, powodujące konieczność modyfikacji otworów kontrolnych lub włazowych, powinny być uwidocznione na rysunku;

8)
"partia zbiorników" - nie więcej niż 3.000 zbiorników tego samego typu;
9)
"produkcja seryjna" - produkcja więcej niż jednego zbiornika tego samego typu, wytwarzanego w danym okresie, w ciągłym procesie produkcyjnym, na podstawie tego samego projektu i przy stosowaniu tego samego procesu produkcyjnego;
10)
"typ" - wzorzec wyrobu reprezentatywny dla przewidywanej produkcji.
§  4.
Ustala się następujące kategorie prostych zbiorników ciśnieniowych produkowanych seryjnie, zwanych dalej "zbiornikami":
1)
kategorię A - do której zalicza się zbiorniki, w których iloczyn ciśnienia roboczego i pojemności zbiornika jest większy niż 50 barów x litr; w kategorii A wyróżnia się następujące kategorie:
a)
A1 - do której zalicza się zbiorniki, w których iloczyn ciśnienia roboczego i pojemności zbiornika jest większy niż 3.000 barów x litr,
b)
A2 - do której zalicza się zbiorniki, w których iloczyn ciśnienia roboczego i pojemności zbiornika jest większy niż 200 barów x litr, ale nie większy niż 3.000 barów x litr,
c)
A3 - do której zalicza się zbiorniki, w których iloczyn ciśnienia roboczego i pojemności zbiornika jest większy niż 50 barów x litr, ale nie większy niż 200 barów x litr;
2)
kategorię B - do której zalicza się zbiorniki, w których iloczyn ciśnienia roboczego i pojemności zbiornika jest nie większy niż 50 barów x litr.
§  5.
Zbiorniki mogą być wprowadzane do obrotu i oddawane do użytku tylko wtedy, gdy przy prawidłowym zainstalowaniu, konserwowaniu oraz użytkowaniu zgodnym z przeznaczeniem nie będą stwarzały zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia osób, zwierząt domowych lub mienia.
§  6.
1.
Zbiorniki kategorii A, o których mowa w § 4 pkt 1, wprowadzane do obrotu i oddawane do użytku, powinny spełniać zasadnicze wymagania bezpieczeństwa określone w rozdziale 2.
2.
Zbiorniki kategorii B, o których mowa w § 4 pkt 2, powinny być wytwarzane zgodnie z uznaną praktyką inżynierską oraz oznaczone w sposób określony w § 38, bez umieszczania oznakowania CE, o którym mowa w § 37.
§  7.
Zbiorniki, na których naniesiono oznakowanie CE, przyjmuje się za zgodne z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu.
§  8.
W przypadku gdy producent podczas wytwarzania zbiornika nie zastosował norm zharmonizowanych dotyczących zbiorników albo zastosował je częściowo lub gdy takich norm nie ma, przyjmuje się, że zbiornik został wytworzony zgodnie z zasadniczymi wymaganiami bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, jeżeli po otrzymaniu certyfikatu badania typu WE, o którym mowa w § 25 ust. 2, zgodność zbiornika z zatwierdzonym prototypem została potwierdzona przez naniesienie oznakowania CE.
§  9.
1.
Jeżeli do zbiorników mają zastosowanie także odrębne przepisy, które przewidują umieszczenie oznakowania CE, oznakowanie to może być umieszczone pod warunkiem, że zbiorniki spełniają również wymagania określone w tych przepisach.
2.
Jeżeli co najmniej jeden z przepisów, o których mowa w ust. 1, pozwala producentowi, w okresie przejściowym określonym w tych przepisach, na wybór innych przepisów, oznakowanie CE powinno wskazywać zgodność zbiorników tylko z tymi przepisami, które zastosował producent zbiornika.
3.
W przypadku, o którym mowa w ust. 2, podaje się szczegółowe dane o zastosowanych przepisach w dołączanych do zbiorników dokumentach, ostrzeżeniach lub instrukcjach, wymaganych przez te przepisy.

Rozdział  2

Zasadnicze wymagania w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia dotyczące projektowania oraz wytwarzania zbiorników

§  10.
Materiały przeznaczone do wytwarzania zbiorników powinny być dobrane zgodnie z przewidywanym zastosowaniem zbiornika i spełniać wymagania, o których mowa w § 11-14.
§  11.
1.
Materiały stosowane do wytwarzania elementów ciśnieniowych powinny być:
1)
spawalne;
2)
plastyczne i odporne na obciążenia dynamiczne, aby rozerwanie w najniższej temperaturze roboczej nie powodowało fragmentacji zbiornika lub kruchych pęknięć;
3)
odporne na starzenie.
2.
Materiały przeznaczone do wytwarzania zbiorników stalowych, oprócz wymagań, o których mowa w ust. 1, powinny spełniać wymagania określone dla stali jakościowej niestopowej, określone w § 12 ust. 1.
3.
Materiały przeznaczone do wytwarzania zbiorników aluminiowych lub ze stopów aluminium, oprócz wymagań, o których mowa w ust. 1, powinny spełniać wymagania określone dla aluminium niestopowego, określone w § 13.
4.
Wytwórca materiału dołącza do materiałów przeznaczonych do wytwarzania zbiorników stalowych i aluminiowych atest, o którym mowa w § 17 ust. 4 pkt 3.
§  12.
1.
Stale jakościowe niestopowe przeznaczone do wytwarzania zbiorników stalowych powinny:
1)
być uspokojone i dostarczane w stanie normalizowanym lub równoważnym;
2)
mieć zawartość węgla w wyrobie poniżej 0,25%, siarki i fosforu poniżej 0,05% - dla każdego z tych składników.
2.
Zbiorniki wykonane ze stali jakościowej niestopowej powinny posiadać następujące właściwości wytrzymałościowe:
1)
największą wartość wytrzymałości na rozciąganie, oznaczoną symbolem Rm max, mniejszą niż 580 N/mm2;
2)
wydłużenie po zerwaniu, wyrażone w %, oznaczone symbolem A przy Lo=5,65ÖSo lub symbolem A80 mm przy Lo=80 mm, spełniające następujące warunki:
a)
jeżeli próbki są pobrane równolegle do kierunku walcowania:
-
dla grubości ≥ 3 mm: A ≥ 22%,
-
dla grubości < 3 mm: A80 mm ≥ 17%,
b)
jeżeli próbki są pobrane poprzecznie do kierunku walcowania:
-
dla grubości ≥ 3 mm: A ≥ 20%,
-
dla grubości < 3 mm: A80 mm ≥ 15%;
3)
średnią udarność, oznaczoną symbolem KCV i wyrażoną w J/cm2, w najniższej temperaturze roboczej, określonej na podstawie trzech próbek pobranych równolegle do kierunku walcowania, wynoszącą nie mniej niż 35 J/cm2. Najwyżej jeden wynik z tych trzech prób może być niższy niż 35 J/cm2, ale nie niższy niż 25 J/cm2.
3.
W przypadku stali stosowanych do wytwarzania zbiorników, których najniższa temperatura robocza jest niższa od -10°C i grubość ścianki wynosi więcej niż 5 mm, należy sprawdzić udarność.
§  13.
1.
Aluminium niestopowe, przeznaczone do wytwarzania zbiorników aluminiowych, powinno zawierać nie mniej niż 99,5% czystego aluminium; stopy aluminium nieutwardzające się, przez starzenie powinny wykazywać odpowiednią odporność na korozję międzykrystaliczną w najwyższej temperaturze roboczej.
2.
Aluminium niestopowe powinno:
1)
być dostarczane w stanie wyżarzonym;
2)
posiadać następujące właściwości wytrzymałościowe w wyrobie:
a)
największą wytrzymałość na rozciąganie, nie większą niż 350 N/mm2,
b)
wydłużenie po zerwaniu:
-
A ≥ 16% - dla próbek pobranych równolegle do kierunku walcowania,
-
A ≥ 14% - dla próbek pobranych poprzecznie do kierunku walcowania.
§  14.
1.
Materiały spawalnicze stosowane do wykonania spoin zbiornika lub na zbiorniku powinny być odpowiednie do materiałów spawanych, o właściwościach zgodnych z właściwościami tych materiałów.
2.
Elementy wpływające na wytrzymałość zbiornika, w szczególności śruby, nakrętki, powinny być wykonane z materiałów, o których mowa w § 11-13, lub innych rodzajów stali, aluminium lub odpowiednich stopów aluminium zgodnych pod względem właściwości z materiałami zastosowanymi do wytwarzania elementów ciśnieniowych.
3.
Materiały inne niż wymienione w § 11-13, stosowane do wykonania elementów wpływających na wytrzymałość zbiornika, powinny wykazywać, w najniższej temperaturze roboczej, odpowiednie wydłużenie przy rozerwaniu i udarność.
4.
Elementy nieciśnieniowe zbiorników spawanych powinny być wykonane z materiałów o właściwościach zgodnych z materiałami elementów, z którymi są łączone podczas spawania.
§  15.
1.
Producent, projektując zbiorniki, określa ich zastosowanie, przyjmując:
1)
najniższą temperaturę roboczą, Tmin;
2)
najwyższą temperaturę roboczą, Tmax;
3)
najwyższe ciśnienie robocze, PS.
2.
W przypadku przyjęcia najniższej temperatury roboczej wyższej niż -10°C, wymagania jakościowe w stosunku do materiałów powinny być spełnione w temperaturze -10°C.
3.
Producent, projektując zbiorniki, powinien zapewnić:
1)
możliwość oględzin jego wnętrza oraz odwadniania;
2)
zachowanie właściwości wytrzymałościowych przez okres użytkowania, zgodnie z zamierzonym przeznaczeniem;
3)
odpowiednie zabezpieczenie przed korozją, z uwzględnieniem przewidywanego zastosowania zbiorników.
4.
Producent powinien zapewnić także, aby w przewidywanych warunkach użytkowania:
1)
zbiorniki nie były poddawane naprężeniom wpływającym niekorzystnie na ich bezpieczną pracę;
2)
ciśnienie wewnątrz zbiorników nie przekraczało trwale najwyższego ciśnienia roboczego; dopuszcza się chwilowe przekroczenie ciśnienia roboczego nie więcej niż o 10%.
5.
Złącza obwodowe i wzdłużne powinny być wykonane przy użyciu spoin z pełnym przetopem lub innych spoin zapewniających równoważną niezawodność złącza. Dna wypukłe, z wyjątkiem kulistych, powinny mieć część walcową.
§  16.
1.
W przypadku zbiorników, w których iloczyn ciśnienia roboczego i pojemności zbiornika jest nie większy niż 3.000 barów x litr, producent określa grubość ich ścianek na podstawie jednej z metod, o których mowa w ust. 4-6.
2.
W przypadku zbiorników, w których iloczyn ciśnienia roboczego i pojemności jest większy niż 3.000 barów x litr lub gdy najwyższa temperatura robocza przekracza + 100°C, grubość ścianek zbiorników należy określić, stosując metody, o których mowa w ust. 4 i 5.
3.
Rzeczywista grubość ścianek części walcowej i den zbiorników wykonanych ze stali powinna wynosić co najmniej 2 mm, a z aluminium lub stopów aluminium co najmniej 3 mm.
4.
Stosując metodę obliczeniową, najmniejszą grubość ścianek elementów ciśnieniowych oblicza się z uwzględnieniem wielkości występujących naprężeń oraz następujących wymagań:
1)
przyjęte ciśnienie obliczeniowe nie powinno być niższe niż przyjęte najwyższe ciśnienie robocze;
2)
dopuszczalne naprężenie błonowe nie powinno przekraczać mniejszej z dwu wartości: 0,6 RET lub 0,3 Rm; w celu określenia naprężenia dopuszczalnego przyjmuje się najmniejsze wartości granicy plastyczności oraz wytrzymałości na rozciąganie gwarantowane przez producenta materiału.
5.
W przypadku gdy w części walcowej zbiornika wykonano jedno lub więcej spawanych złączy wzdłużnych w procesie spawania nieautomatycznego, grubość ścianki obliczoną w sposób, o którym mowa w ust. 4, należy pomnożyć przez współczynnik 1,15.
6.
Stosując metodę doświadczalną, grubość ścianki należy ustalić tak, aby w temperaturze otoczenia zbiornik wytrzymał ciśnienie równe co najmniej pięciokrotnemu najwyższemu ciśnieniu roboczemu, przy trwałym odkształceniu obwodowym nie większym niż 1%.
§  17.
1.
Zbiorniki powinny być wytwarzane i poddawane kontroli podczas wytwarzania, zgodnie z dokumentacją projektowo-wykonawczą.
2.
Dokumentacja projektowo-wykonawcza zbiornika powinna zawierać opis przyjętych metod i czynności zapewniających spełnienie zasadniczych wymagań lub norm zharmonizowanych, zastosowanych materiałów, procesów spawania oraz badań i kontroli, które będą wykonane, a także istotne szczegóły dotyczące konstrukcji zbiornika.
3.
Do dokumentacji projektowo-wykonawczej należy dołączyć szczegółowy rysunek wykonawczy danego typu zbiornika oraz instrukcje, o których mowa w § 18.
4.
W przypadku stosowania procedur oceny zgodności, o których mowa w § 25-34, do dokumentacji projektowo-wykonawczej powinny być dołączone:
1)
protokoły uznania zastosowanych technologii spawania;
2)
zaświadczenia kwalifikacyjne spawaczy lub operatorów spawalniczych;
3)
atest materiałów zastosowanych do wytwarzania części i zespołów wpływających na wytrzymałość zbiornika;
4)
protokół przeprowadzonych badań i prób lub opis planowanych kontroli.
5.
Atest, o którym mowa w ust. 4 pkt 3, jest dokumentem, w którym producent poświadcza, że dostarczone wyroby spełniają wymagania określone w zamówieniu. W dokumencie tym producent zamieszcza wyniki planowo przeprowadzonej kontroli wewnętrznej, w szczególności wyniki badań składu chemicznego i właściwości wytrzymałościowych wyrobów wytworzonych w tym samym procesie produkcyjnym co dostawa; badania te nie muszą być wykonane na dostarczonych wyrobach.
§  18.
1.
Dołączone do dokumentacji projektowo-wykonawczej instrukcje powinny zawierać:
1)
informacje, o których mowa w § 38, z wyjątkiem numeru fabrycznego zbiornika;
2)
przewidywane zastosowanie zbiornika;
3)
wymagania bezpieczeństwa dotyczące konserwacji i instalacji zbiornika.
2.
Instrukcje powinny być sporządzone w języku polskim; mogą też być sporządzane w językach urzędowych kraju przeznaczenia zbiornika.
§  19.
1.
Przygotowanie elementów składowych zbiornika, takie jak: kształtowanie oraz ukosowanie krawędzi, nie powinno powodować powstawania wad powierzchniowych lub pęknięć ani zmian właściwości wytrzymałościowych mających niekorzystny wpływ na bezpieczeństwo.
2.
Spoiny elementów ciśnieniowych i przyległe do nich strefy powinny wykazywać podobne właściwości jak materiał spawany oraz nie powinny mieć niezgodności zewnętrznych i wewnętrznych, które mogłyby niekorzystnie wpływać na bezpieczeństwo zbiornika.
3.
Złącza spawane elementów ciśnieniowych powinny być wykonywane przez spawaczy lub operatorów spawalniczych posiadających odpowiednie uprawnienia wydane przez jednostkę notyfikowaną, zgodnie z uznanymi przez tę jednostkę technologiami spawania.
4.
Producent podczas wytwarzania zbiornika powinien zapewnić stałą jakość spawania, przeprowadzając w tym celu odpowiednie badania na podstawie odpowiednich procedur. Z przeprowadzonych badań powinny być sporządzane protokoły.
§  20.
Producent sporządza i dołącza do zbiornika instrukcje, o których mowa w § 18.

Rozdział  3

Procedury oceny zgodności

§  21.
Producent, przed rozpoczęciem produkcji seryjnej zbiorników kategorii A, powinien uzyskać:
1)
certyfikat potwierdzający, zwany "certyfikatem odpowiedniości", lub
2)
certyfikat badania typu WE.
§  22.
1.
Jeżeli zbiorniki będą wytwarzane zgodnie z odpowiednimi normami zharmonizowanymi, producent lub jego upoważniony przedstawiciel:
1)
powiadamia jednostkę notyfikowaną, która po zbadaniu dokumentacji projektowo-wykonawczej, wystawia certyfikat odpowiedniości potwierdzający, że dokumentacja jest właściwa, albo
2)
poddaje prototyp zbiornika procedurze badania typu WE, o której mowa w § 24.
2.
Jeżeli zbiorniki będą wytwarzane niezgodnie lub częściowo niezgodnie z normami zharmonizowanymi, producent lub jego upoważniony przedstawiciel poddaje prototyp zbiornika procedurze badania typu WE.
3.
Zbiornik wytwarzany zgodnie z normami zharmonizowanymi lub zgodnie z zatwierdzonym prototypem powinien być poddany, w przypadku zbiornika zaliczanego do:
1)
kategorii A1 - weryfikacji WE, o której mowa w § 26;
2)
kategorii A2 lub A3, w zależności od wyboru producenta - procedurze:
a)
deklarowania zgodności WE, o której mowa w § 32, albo
b)
weryfikacji WE.
§  23.
Adnotacje i korespondencja dotyczące procedur oceny zgodności, o których mowa w § 21 i 22, należy sporządzać w języku polskim; mogą też być sporządzane w języku akceptowanym przez jednostkę notyfikowaną.
§  24.
1.
Przez badanie typu WE jednostka notyfikowana sprawdza i poświadcza, że przedstawiony prototyp zbiornika spełnia wymagania określone w rozporządzeniu, dotyczące tego zbiornika.
2.
Producent lub jego upoważniony przedstawiciel składa w jednej jednostce notyfikowanej wniosek o przeprowadzenie badania typu WE prototypu zbiornika lub prototypu reprezentującego typoszereg zbiorników.
3.
Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać:
1)
nazwę i adres producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela;
2)
miejsce wyprodukowania zbiornika;
3)
dokumentację projektowo-wykonawczą.
4.
Składając wniosek, o którym mowa w ust. 2, należy przedstawić zbiornik reprezentatywny dla planowanej produkcji.
§  25.
1.
Jednostka notyfikowana przeprowadza badanie typu WE w następujący sposób:
1)
sprawdza dokumentację projektowo-wykonawczą w celu stwierdzenia jej zgodności oraz bada przedstawiony zbiornik;
2)
podczas badania zbiornika:
a)
sprawdza, czy został wytworzony zgodnie z dokumentacją projektowo-wykonawczą i może być bezpiecznie użytkowany, w przewidywanych dla zbiornika warunkach pracy,
b)
przeprowadza odpowiednie badania i próby w celu sprawdzenia, czy spełnia odnoszące się do niego zasadnicze wymagania.
2.
Jeżeli prototyp zbiornika spełnia wymagania, o których mowa w ust. 1, jednostka notyfikowana sporządza certyfikat badania typu WE i przesyła wnioskodawcy.
3.
Certyfikat badania typu WE powinien zawierać wnioski z badań oraz warunki jego ważności. Do certyfikatu należy dołączyć opisy i rysunki niezbędne do identyfikacji zatwierdzonego prototypu zbiornika.
4.
Jednostka notyfikowana, która wydała certyfikat badania typu WE, może przesłać kopię certyfikatu Komisji Europejskiej, innym jednostkom notyfikowanym i właściwym organom państw członkowskich Unii Europejskiej oraz, na uzasadniony ich wniosek, dokumentację projektowo-wykonawczą i protokoły przeprowadzonych badań i prób.
5.
Jednostka notyfikowana, która odmówi wydania certyfikatu badania typu WE, powiadamia o tym inne jednostki notyfikowane.
6.
Jednostka notyfikowana, która wycofa certyfikat badania typu WE, powiadamia ministra, który ją notyfikował, Komisję Europejską i inne jednostki notyfikowane, uzasadniając podjętą decyzję.
§  26.
1.
Przez procedurę weryfikacji WE producent lub jego upoważniony przedstawiciel zapewnia i deklaruje, że zbiorniki sprawdzone w sposób określony w § 27-30 są zgodne z typem opisanym w certyfikacie badania typu WE lub z dokumentacją projektowo-wykonawczą, która uzyskała certyfikat odpowiedniości.
2.
Producent powinien zastosować w procesie wytwarzania niezbędne środki w celu zapewnienia zgodności zbiornika z typem opisanym w certyfikacie badania typu WE lub z dokumentacją projektowo-wykonawczą.
§  27.
W ramach procedury weryfikacji jednostka notyfikowana przeprowadza odpowiednie badania i próby zbiorników w celu sprawdzenia ich zgodności z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu, w sposób określony w § 28-30.
§  28.
1.
Producent powinien stosować niezbędne środki, aby w procesie wytwarzania zbiornika zapewnić jednorodność każdej wyprodukowanej partii zbiorników.
2.
Producent, przedstawiając zbiornik do badań w formie jednorodnych partii, dołącza:
1)
certyfikat badania typu WE lub
2)
dokumentację projektowo-wykonawczą sprawdzaną przez jednostkę notyfikowaną przed przeprowadzeniem weryfikacji WE, w celu poświadczenia jej zgodności, gdy zbiornik nie jest wytwarzany zgodnie z zatwierdzonym prototypem.
§  29.
1.
Jednostka notyfikowana podczas badania partii zbiorników:
1)
sprawdza, czy zbiorniki zostały wytworzone i sprawdzone zgodnie z dokumentacją projektowo-wykonawczą;
2)
przeprowadza próbę hydrauliczną lub równoważną próbę pneumatyczną każdego zbiornika z partii, przy ciśnieniu próby Ph równym 1,5 ciśnienia obliczeniowego, w celu sprawdzenia wytrzymałości zbiornika.
2.
Zasady przestrzegania bezpieczeństwa podczas przeprowadzania próby pneumatycznej podlegają akceptacji przez organ właściwej jednostki dozoru technicznego, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676).
3.
Jednostka notyfikowana, w celu sprawdzenia jakości złączy spawanych, przeprowadza badania próbek, pobranych zgodnie ze wskazaniem producenta, z reprezentatywnych produkcyjnych odcinków próbnych lub ze zbiornika:
1)
na złączach wzdłużnych;
2)
na złączach wzdłużnych i złączach obwodowych, jeżeli dla złączy wzdłużnych i obwodowych zastosowano różne metody spawania.
4.
W przypadku zbiorników, w których iloczyn ciśnienia roboczego i pojemności zbiornika jest nie większy niż 3.000 barów x litr i których grubość ścianki ustalono w sposób określony w § 16 ust. 6, badania próbek, o których mowa w ust. 3, należy zastąpić próbą hydrauliczną wykonywaną na pięciu zbiornikach pobranych losowo z każdej partii, w celu sprawdzenia zgodności z tymi wymaganiami.
§  30.
1.
Jednostka notyfikowana po zakończeniu badań partii zbiorników i przyjęciu tej partii:
1)
umieszcza swój numer identyfikacyjny na każdym zbiorniku lub powoduje jego umieszczenie;
2)
wystawia certyfikat zgodności dotyczący przeprowadzonych prób.
2.
Producent może umieścić na zbiorniku, podczas jego wytwarzania, numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej za jej zgodą.
3.
Do obrotu mogą być wprowadzane zbiorniki z przyjętej partii, z wyjątkiem zbiorników, dla których próby hydrauliczne lub pneumatyczne dały wynik negatywny.
4.
Jeżeli partia zbiorników została odrzucona, jednostka notyfikowana albo organ sprawujący nadzór nad wyrobami wprowadzonymi do obrotu podejmuje działania w celu zapobieżenia wprowadzenia tej partii zbiorników do obrotu. W przypadku częstego odrzucania partii zbiorników jednostka notyfikowana może zawiesić stosowanie badań wyrywkowych.
§  31.
Producent lub jego upoważniony przedstawiciel, na żądanie organu sprawującego nadzór nad wyrobami wprowadzonymi do obrotu, dostarcza certyfikaty zgodności, o których mowa w § 30 ust. 1 pkt 2.
§  32.
1.
Deklarowanie zgodności WE jest procedurą, przez którą producent wypełnia zobowiązania, o których mowa w § 34, oraz umieszcza oznakowanie CE na zbiornikach, dla których deklaruje, w wystawionej deklaracji zgodności, że są zgodne z:
1)
dokumentacją projektowo-wykonawczą, dla której wydano certyfikat odpowiedniości, lub
2)
zatwierdzonym prototypem zbiornika.
2.
Producent zbiorników kategorii A2, stosujący procedurę deklarowania zgodności WE, zostaje objęty nadzorem WE.
§  33.
1.
Celem nadzoru WE jest upewnienie się, że producent właściwie wypełnia zobowiązania, o których mowa w § 34 ust. 4.
2.
Jeżeli zbiorniki zostały wytworzone zgodnie z zatwierdzonym prototypem, nadzór WE przeprowadza jednostka notyfikowana, która wystawiła certyfikat badania typu WE.
3.
W przypadkach innych niż określone w ust. 2 nadzór WE przeprowadza jednostka notyfikowana, która wystawiła certyfikat odpowiedniości i do której przesłano dokumentację projektowo-wykonawczą.
§  34.
1.
Producent stosujący procedurę deklarowania zgodności WE, o której mowa w § 32, przed rozpoczęciem produkcji przesyła jednostce notyfikowanej, która wystawiła certyfikat badania typu WE lub certyfikat odpowiedniości, o którym mowa w § 22 ust. 1 pkt 1, dokument opisujący proces wytwarzania i ustalone systematyczne działania podejmowane w celu zapewnienia zgodności zbiorników z normami zharmonizowanymi lub zatwierdzonym prototypem.
2.
Dokument, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać:
1)
opis środków wykorzystywanych do wytwarzania i kontroli odpowiednich do konstrukcji zbiorników;
2)
plan kontroli opisujący badania i próby przewidywane podczas wytwarzania zbiornika wraz z procedurami i częstością ich przeprowadzania;
3)
zobowiązanie do przeprowadzania badań i prób, zgodnie z planem kontroli, oraz do przeprowadzania próby hydraulicznej lub, za zgodą organu właściwej jednostki dozoru technicznego, próby pneumatycznej na wytworzonym zbiorniku, przy ciśnieniu równym 1,5 ciśnienia obliczeniowego;
4)
wskazanie miejsc wytwarzania oraz magazynowania zbiorników i daty rozpoczęcia wytwarzania.
3.
Badania i próby, o których mowa w ust. 2 pkt 3, przeprowadza wykwalifikowany personel, niezależny od personelu produkcyjnego. Z przeprowadzonych badań i prób należy sporządzić protokół.
4.
Producent zbiorników kategorii A2 umożliwia jednostkom odpowiedzialnym za przeprowadzenie nadzoru WE dostęp, w celach kontroli, do miejsc wytwarzania i magazynowania zbiorników, wybranie zbiorników do badań oraz dostarcza niezbędne informacje, w szczególności:
1)
dokumentację projektowo-wykonawczą;
2)
sprawozdanie z kontroli, o którym mowa w § 35 ust. 3;
3)
certyfikat badania typu WE lub certyfikat odpowiedniości;
4)
protokół przeprowadzonych badań i prób.
§  35.
1.
Jednostka notyfikowana, która wydała certyfikat badania typu WE lub certyfikat odpowiedniości, bada przed rozpoczęciem produkcji dokument, o którym mowa w § 34 ust. 1, dokumentację projektowo-wykonawczą, w celu poświadczenia ich zgodności, jeżeli zbiorniki nie są wytwarzane zgodnie z zatwierdzonym prototypem.
2.
Podczas wytwarzania zbiorników kategorii A2 jednostka notyfikowana dodatkowo:
1)
upewnia się, czy producent sprawdza produkowane seryjnie zbiorniki, zgodnie z wymaganiami określonymi w § 34 ust. 2 pkt 3;
2)
pobiera losowo wybrane próbki w miejscu wytwarzania lub magazynowania zbiorników, w celu przeprowadzenia kontroli.
3.
Kopie sprawozdania z kontroli, o której mowa w ust. 2 pkt 2, jednostka notyfikowana przekazuje ministrowi, który jednostkę notyfikował, oraz innym jednostkom notyfikowanym na ich żądanie.
§  36.
1.
Jednostka notyfikowana, jej kierownik i pracownicy odpowiedzialni za przeprowadzanie oceny zgodności nie powinni być projektantami, producentami, dostawcami ani instalatorami zbiorników, które oceniają, ani ich upoważnionymi przedstawicielami. Nie powinni być bezpośrednio zaangażowani w projektowanie, wytwarzanie, sprzedaż i konserwację zbiorników ani przedstawicielami stron przeprowadzających te czynności.
2.
Przepis ust. 1 nie wyłącza możliwości wymiany informacji technicznych między producentem a jednostką notyfikowaną.
3.
Jednostka notyfikowana i jej personel powinni przeprowadzać ocenę zgodności, wykazując najwyższy stopień rzetelności zawodowej i kompetencji technicznej. Nie powinni podlegać żadnym naciskom czy bodźcom, w szczególności natury finansowej, które mogłyby mieć wpływ na wyniki kontroli, pochodzącym zwłaszcza od osób lub grup osób zainteresowanych wynikami oceny.
4.
Pracownicy jednostki notyfikowanej powinni podejmować działania w sposób niezależny, bezstronny i przestrzegać zasady równoprawnego traktowania podmiotów uczestniczących w procesie oceny zgodności.
5.
Jednostka notyfikowana powinna mieć do dyspozycji niezbędny personel i odpowiednie wyposażenie, umożliwiające właściwe wykonanie zadań administracyjnych i technicznych związanych z oceną zgodności, a także dostęp do sprzętu wymaganego do badań specjalistycznych.
6.
Pracownicy jednostki notyfikowanej odpowiedzialni za dokonywanie oceny zgodności powinni odbyć przeszkolenie w tym zakresie, a także posiadać:
1)
wiedzę oraz odpowiednie doświadczenie, niezbędne do przeprowadzania badań;
2)
umiejętność sporządzania certyfikatów, protokołów i sprawozdań wymaganych w celu uwierzytelnienia przeprowadzonych badań;
3)
możliwość skutecznego działania w zakresie spraw wymagających znajomości języków obcych.
7.
Jednostka notyfikowana powinna:
1)
zapewniać bezstronność pracowników przeprowadzających ocenę zgodności;
2)
zapewniać ochronę informacji zawodowych uzyskanych przez pracowników podczas wykonywania zadań określonych w rozporządzeniu; nie wyłącza to współpracy z kompetentnymi organami administracji państwowej;
3)
uczestniczyć w pracach normalizacyjnych i współpracować z innymi jednostkami notyfikowanymi;
4)
gwarantować zachowanie jakości świadczonych usług w warunkach konkurencji rynkowej.

Rozdział  4

Oznakowanie CE oraz informacje

§  37.
1.
Na zbiorniku albo na tabliczce znamionowej, przymocowanej do zbiornika w sposób uniemożliwiający jej usunięcie, powinny być umieszczone w sposób widoczny, czytelny i trwały oznakowanie CE oraz informacje, o których mowa w § 38 ust. 1.
2.
Po prawej stronie oznakowania CE należy umieścić numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej odpowiedzialnej za weryfikację WE, o której mowa w § 26, lub za nadzór WE, o którym mowa w § 33.
3.
Na zbiorniku nie należy umieszczać oznakowań, które mogłyby wprowadzić w błąd strony trzecie co do oznakowania CE pod względem znaczenia i formy. Wszelkie inne oznakowania mogą być umieszczone na zbiorniku lub jego tabliczce znamionowej pod warunkiem, że nie spowodują ograniczenia widoczności i czytelności oznakowania CE.
4.
Wzór oznakowania CE określa załącznik do rozporządzenia.
§  38.
1.
Na zbiorniku albo tabliczce znamionowej umieszcza się informacje, co najmniej:
1)
najwyższe ciśnienie robocze, PS;
2)
najwyższą temperaturę roboczą, Tmax;
3)
najniższą temperaturę roboczą, Tmin;
4)
pojemność, V;
5)
nazwę lub znak producenta;
6)
typ, numer fabryczny lub numer wyprodukowanej partii zbiorników;
7)
dwie ostatnie cyfry roku, w którym naniesiono oznakowanie CE.
2.
Tabliczka znamionowa przymocowana do zbiornika powinna być zaprojektowana w taki sposób, aby nie mogła być ponownie używana oraz zawierała wolne miejsce na inne informacje niż wymienione w ust. 1.

Rozdział  5

Przepis końcowy

§  39.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej.
______

1) Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej kieruje działem administracji rządowej - gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (Dz. U. Nr 1, poz. 5).

2) Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają postanowienia dyrektywy Rady 87/404/EWG z dnia 25 czerwca 1987 r. w sprawie zbliżenia prawa państw członkowskich, dotyczącego prostych zbiorników ciśnieniowych, zmienionej dyrektywami Rady 90/488/EWG z dnia 17 września 1990 r. i 93/68/EWG z dnia 22 lipca 1993 r.

ZAŁĄCZNIK

WZÓR OZNAKOWANIA CE

Oznakowanie CE składa się z liter "CE" o poniższych kształtach:

wzór

W przypadku pomniejszania lub powiększania oznakowania CE należy zachować proporcje podane na powyższym rysunku.

Elementy oznakowania CE powinny mieć tę samą wysokość, która nie może być mniejsza niż 5 mm.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024