Szczegółowe wymagania weterynaryjne dla umieszczania na rynku zwierząt i produktów akwakultury.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI1)
z dnia 22 czerwca 2004 r.
w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla umieszczania na rynku zwierząt i produktów akwakultury2)

Na podstawie art. 40 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 69, poz. 625) zarządza się, co następuje:
§  1.
Rozporządzenie określa:
1)
szczegółowe wymagania weterynaryjne umieszczania na rynku zwierząt akwakultury i produktów akwakultury;
2)
listę chorób zakaźnych zwierząt akwakultury, w tym listę chorób, ze względu na niewystępowanie których następuje uznanie stref za zatwierdzone i gospodarstw położonych w strefach niezatwierdzonych za zatwierdzone;
3)
wymagania niezbędne do uznania strefy lądowej lub strefy przybrzeżnej dla ryb lub mięczaków za strefę zatwierdzoną;
4)
szczegółowe wymagania weterynaryjne niezbędne do uznania gospodarstwa położonego w strefie niezatwierdzonej za zatwierdzone;
5)
szczegółowe wymagania weterynaryjne niezbędne do utrzymania statusu strefy zatwierdzonej i gospodarstwa zatwierdzonego;
6)
szczegółowe wymagania weterynaryjne zawieszania, cofania i ponownego uznawania gospodarstwa położonego w strefie niezatwierdzonej za zatwierdzone;
7)
szczegółowe warunki transportowania zwierząt akwakultury umieszczanych na rynku;
8)
szczegółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać programy umożliwiające uznanie gospodarstwa lub strefy za zatwierdzone;
9)
wzory dokumentu przewozowego w zależności od rodzaju strefy i gospodarstwa oraz sposób oznakowania przesyłki.
§  2.
Wolno żyjące zwierzęta akwakultury oraz pochodzące od nich produkty akwakultury umieszczane na rynku w celach chowu lub hodowli, w strefach lub gospodarstwach objętych programem, o którym mowa w § 14, powinny spełniać wymagania w nim określone.
§  3.
Wolno żyjące zwierzęta akwakultury oraz pochodzące od nich produkty akwakultury umieszczane na rynku w celach chowu lub hodowli, w strefach lub gospodarstwach objętych programem, o którym mowa w § 14, powinny zostać poddane kwarantanie w przypadku, gdy zwierzęta te zostały złowione podczas dalekomorskich połowów na dużych głębokościach.
§  4.
Przepisów § 2 i 3 nie stosuje się do tropikalnych ryb ozdobnych utrzymywanych na stałe w akwariach.
§  5.
Ponowne umieszczenie na rynku w stefie niezatwierdzonej mięczaków z gatunków wrażliwych na choroby, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, jest możliwe, gdy:
1)
pochodzą one z zatwierdzonego gospodarstwa, położonego w niezatwierdzonej strefie przybrzeżnej lub
2)
zostały one czasowo umieszczone w stawach-magazynach lub w zatwierdzonych zakładach oczyszczających, posiadających systemy oczyszczania i odkażania wód w obiegu zamkniętym.
§  6.
Lista chorób zakaźnych i wrażliwych na nie gatunków zwierząt akwakultury jest określona w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
§  7.
Plany pobierania próbek i metody diagnostyczne stosowane do wykrycia i potwierdzenia obecności chorób ryb, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, są określone w decyzji 2001/183/WE z dnia 22 lutego 2001 r. ustanawiającej plany pobierania prób i metody diagnostyczne do celów wykrywania i potwierdzania wystąpienia niektórych chorób ryb oraz uchylającej decyzję 92/532/EWG (Dz. Urz. WE L 67 z 09.03.2001) oraz w decyzji 2002/878/WE z dnia 6 listopada 2002 r. ustanawiającej plany pobierania próbek oraz metody diagnostyczne stosowane w celu wykrywania i potwierdzania występowania u mięczaków bonamiozy (Bonamia ostreae) i marteilozy (Marteilia refringens) (Dz. Urz. WE L 305 z 07.11.2002).
§  8.
Wymagania niezbędne do uznania strefy lądowej lub strefy przybrzeżnej dla ryb lub mięczaków za strefę zatwierdzoną są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia w części I lub II, lub III.
§  9.
Szczegółowe wymagania weterynaryjne niezbędne do uznania gospodarstwa położonego w strefie niezatwierdzonej za zatwierdzone są określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia w części I lub II, lub III.
§  10.
Szczegółowe wymagania weterynaryjne niezbędne dla utrzymania, zawieszenia, cofnięcia i ponownego uznania strefy lądowej dla ryb lub strefy przybrzeżnej dla ryb lub mięczaków za strefę zatwierdzoną są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
§  11.
Szczegółowe wymagania weterynaryjne niezbędne do utrzymania, zawieszenia, cofnięcia i ponownego uznania gospodarstwa położonego w strefie niezatwierdzonej za zatwierdzone są określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia.
§  12.
Środki transportu przeznaczone do transportu zwierząt akwakultury przed załadunkiem powinny:
1)
być czyste i, jeżeli jest to konieczne, odkażone przy użyciu dopuszczonych do obrotu produktów biobójczych;
2)
posiadać konstrukcję:
a)
zabezpieczającą przed wydostawaniem się wody w czasie transportu,
b)
pozwalającą, jeżeli jest to konieczne, na wymianę wody w miejscach jej wymiany.
§  13.
Program umożliwiający uznanie strefy lub gospodarstwa położonego w strefie niezatwierdzonej za zatwierdzone, ze względu na niewystępowanie chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 1 i 2, powinien zawierać:
1)
określenie położenia geograficznego gospodarstwa lub strefy oraz działań, które mają być podjęte przez organy Inspekcji Weterynaryjnej w celu zapewnienia prawidłowej realizacji tego programu;
2)
opis procedur realizowanych przez zatwierdzone laboratoria przeprowadzające badania laboratoryjne przewidziane w programie oraz badania, których przeprowadzanie jest wymagane w strefach zatwierdzonych i gospodarstwach zatwierdzonych położonych w strefach niezatwierdzonych, liczbę tych laboratoriów i ich rozmieszczenie;
3)
informacje o występowaniu choroby, na którą są wrażliwe zwierzęta akwakultury, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz wskazanie działań mających na celu zwalczenie choroby w przypadku jej wystąpienia.
§  14.
Program umożliwiający uznanie strefy lub gospodarstwa położonego w strefie niezatwierdzonej za zatwierdzone, ze względu na niewystępowanie chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 3, powinien zawierać:
1)
opis sytuacji epizootycznej państwa w zakresie danej choroby, z uwzględnieniem miejsc jej występowania;
2)
określenie obszaru, na którym program będzie realizowany;
3)
określenie statusu epizootycznego gospodarstw oraz obszarów objętych programem, a także celów, które mają być osiągnięte z uwagi na każdy status, warunki obowiązujące w odniesieniu do przemieszczania zwierząt pomiędzy gospodarstwami oraz obszarami o różnym statusie epizootycznym oraz określenie skutków utraty danego statusu epizootycznego;
4)
opis działań, które będą podjęte w przypadku podejrzenia wystąpienia lub stwierdzenia choroby zakaźnej zwierząt, w tym metody diagnostyczne;
5)
procedury monitorowania programu;
6)
uzasadnienie programu oraz analizę szacunkowych kosztów i przewidywanych korzyści wynikających z wprowadzenia programu.
§  15.
Wzór dokumentu przewozowego dla:
1)
żywych ryb oraz pochodzących od nich produktów akwakultury ze strefy zatwierdzonej - jest określony w załączniku nr 4 do rozporządzenia;
2)
żywych ryb oraz pochodzących od nich produktów akwakultury z gospodarstwa zatwierdzonego - jest określony w załączniku nr 5 do rozporządzenia;
3)
mięczaków pochodzących z zatwierdzonej strefy przybrzeżnej - jest określony w załączniku nr 6 do rozporządzenia;
4)
mięczaków pochodzących z zatwierdzonego gospodarstwa - jest określony w załączniku nr 7 do rozporządzenia.
§  16.
Wzór dokumentu przewozowego w handlu między strefami niezatwierdzonymi oraz między gospodarstwami niezatwierdzonymi, w odniesieniu do chorób wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2 dla zwierząt akwakultury oraz pochodzących od nich produktów akwakultury, jest określony w decyzji 99/567/WE z dnia 27 lipca 1999 r. określającej wzór dokumentu przewozowego, o którym mowa w art. 16 dyrektywy 91/67/EWG (Dz. Urz. WE L 216 z 14.08.1999).
§  17.
Wykaz gatunków zwierząt akwakultury niewrażliwych na niektóre choroby oraz za pomocą których te choroby nie rozprzestrzeniają się, a także wzór dokumentu przewozowego dla tych zwierząt oraz pochodzących od nich produktów jest określony w decyzji 2003/390/WE z dnia 23 maja 2003 r. ustanawiającej specjalne warunki umieszczania na rynku gatunków zwierząt akwakultury uznanych za niepodatne na niektóre choroby i ich produktów (Dz. Urz. UE L 135 z 03.06.2003).
§  18.
1.
Przesyłkę zwierząt akwakultury i produktów akwakultury znakuje się poprzez umieszczenie, bezpośrednio na kontenerze lub innym opakowaniu, w którym transportuje się zwierzęta akwakultury lub produkty akwakultury:
1)
pełnej nazwy państwa pochodzenia lub jej urzędowego skrótu;
2)
nazwy i adresu gospodarstwa pochodzenia oraz nazwy strefy zatwierdzonej, a w przypadku gospodarstwa zatwierdzonego położonego w strefie niezatwierdzonej - nazwy i adresu tego gospodarstwa;
3)
gatunku oraz ilości lub masy zwierząt akwakultury lub produktów akwakultury.
2.
Informacje, o których mowa w ust. 1, można umieścić na etykiecie dołączonej do kontenera lub innego opakowania.
3.
Informacje, o których mowa w ust. 1, umieszcza się:
1)
w widocznym miejscu w sposób trwały i czytelny;
2)
w dokumencie przewozowym.
§  19.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
______

1) Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej - rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 134, poz. 1433).

2) Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają postanowienia:

- dyrektywy 91/67/EWG z dnia 28 stycznia 1991 r. dotyczącej warunków zdrowotnych decydujących o umieszczaniu na rynku zwierząt i produktów pochodzących z kultur wodnych (Dz. Urz. WE L 46 z 19.02.1991),

- dyrektywy 93/54/EWG z dnia 24 czerwca 1993 r. wnoszącej poprawki do dyrektywy 91/67/EWG dotyczącej warunków zdrowotnych decydujących o umieszczaniu na rynku zwierząt i produktów pochodzących z kultur wodnych (Dz. Urz. WE L 175 z 19.07.1993),

- dyrektywy 98/45/EWG z dnia 24 czerwca 1998 r. wnoszącej poprawki do dyrektywy 91/67/EWG dotyczącej warunków zdrowotnych decydujących o umieszczaniu na rynku zwierząt i produktów pochodzących z kultur wodnych (Dz. Urz. WE L 189 z 03.07.1998).

Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszym rozporządzeniu, dotyczą ogłoszenia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

LISTA CHORÓB ZAKAŹNYCH I WRAŻLIWYCH NA NIE GATUNKÓW ZWIERZĄT AKWAKULTURY

NAZWA CHOROBY WRAŻLIWE GATUNKI
I II
Lista nr 1

Ryby

Zakaźna anemia łososia (ISA)

(Infectious salmon anaemia)

Salmo salar (łosoś atlantycki)
Lista nr 2

Ryby

Wirusowa posocznica krwotoczna ryb łososiowatych

(VHS - Viral haemorrhagic septicaemia)

Zakaźna martwica układu krwiotwórczego ryb łososiowatych

(IHN - Infectious haematopoietic necrosis)

Mięczaki

Bonamioza (Bonamia ostreae)

Marteiloza (Marteilia refringens)

Salmonid species (ryby łososiowate)

Thymallus thymallus (lipień)

Coregonus spp. (ryby głąbielowate)

Esox lucius (szczupak)

Scophthalmus maximus (turbot)

Salmonid species (ryby łososiowate)

Esox lucius (szczupak - do narybku letniego)

Ostrea edulis (ostryga płaska)

Ostrea edulis (ostryga płaska)

Lista nr 3

Ryby

Zakaźna martwica trzustki

(IPN - Infectious pancreatic necrosis)

Wiosenna wiremia karpi

(SVC - Spring viremia of carp)

Bakteryjna choroba nerek ryb łososiowatych

(BKD - Bacterial kidney disease)

Wrzodzienica ryb łososiowatych

(Furunculosis - Aeromonas salmonicida)

Yersinioza

(ERM - Enteric red mouth disease - Yersinia ruckeri)

Gyrodaktyloza (Gyrodactylus salaris)

Skorupiaki

Dżuma raków (Aphanomyces astaci)

Zostaną wyszczególnione w programie, o którym mowa w § 14 rozporządzenia

ZAŁĄCZNIK Nr  2

WYMAGANIA WETERYNARYJNE NIEZBĘDNE DO UZNANIA STREFY LĄDOWEJ LUB STREFY PRZYBRZEŻNEJ DLA RYB LUB MIĘCZAKÓW ZA STREFĘ ZATWIERDZONĄ

I.

Strefa lądowa dla ryb

A. Wielkość i położenie geograficzne strefy lądowej powinno sprzyjać ograniczeniu możliwości ponownego skażenia wody spowodowanego w szczególności wędrówką ryb. Może to wymagać utworzenia obszaru buforowego, w którym organy Inspekcji Weterynaryjnej prowadzą stały nadzór. Obszar ten nie uzyskuje statusu obszaru zatwierdzonego.

B. Uznanie strefy za zatwierdzoną

1. Strefa lądowa, aby uzyskać status strefy zatwierdzonej, powinna spełniać następujące wymagania:

1) ryby w danej strefie w okresie ostatnich 4 lat nie wykazywały objawów klinicznych lub innych objawów choroby lub chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2;

2) wszystkie gospodarstwa zlokalizowane w tej strefie są objęte nadzorem sprawowanym przez organy Inspekcji Weterynaryjnej;

3) w strefie przeprowadzone zostały w okresie ostatnich 2 lat co najmniej 2 kontrole stanu zdrowotnego rocznie, przy czym kontrole te:

a) przeprowadzono w porze roku, w której temperatura wody sprzyjała rozwojowi chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2,

b) obejmowały co najmniej badania ryb wykazujących kliniczne objawy chorób połączone z pobieraniem próbek do badań laboratoryjnych w celu określenia czynnika chorobotwórczego, wykonane w sposób, który jest określony w decyzji 2001/183/WE z dnia 22 lutego 2001 r. ustanawiającej plany pobierania próbek i metody diagnostyczne do celów wykrywania i potwierdzania wystąpienia niektórych chorób ryb oraz uchylającej decyzję 92/532/EWG oraz w decyzji 2002/878/WE z dnia 6 listopada 2002 r. ustanawiającej plany pobierania próbek oraz metody diagnostyczne stosowane w celu wykrywania i potwierdzania występowania u mięczaków bonamiozy (Bonamia ostreae) i marteilozy (Marteilia refringens); badania laboratoryjne przeprowadza się w zatwierdzonych laboratoriach.

2. W przypadku gdy dla strefy istnieją dokumenty potwierdzające, że w przeszłości nie występowały przypadki zachorowań na choroby, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, może ona uzyskać status strefy zatwierdzonej, jeżeli:

1) jej położenie geograficzne nie sprzyja łatwemu wnikaniu choroby do strefy;

2) system kontroli chorób działa w danej strefie co najmniej od 10 lat, w czasie których:

a) przeprowadzano regularne kontrole wszystkich gospodarstw,

b) stosowano system zgłaszania chorób zakaźnych,

c) nie odnotowano żadnych przypadków chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2;

3) do strefy wprowadzano ryby i produkty akwakultury pochodzące z objętych nadzorem sprawowanym przez organy Inspekcji Weterynaryjnej stref lub gospodarstw, w których nie występowały choroby wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2 i które posiadały podobny status epizootyczny co gospodarstwo lub strefa, do której wprowadzane były ryby i produkty akwakultury.

3. W przypadku gdy oprócz wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 3, przeprowadzono regularne kontrole gospodarstw w strefie obejmujące co najmniej 2 kontrole stanu zdrowotnego rocznie, połączone z pobraniem do badań laboratoryjnych nie mniej niż 30 ryb wykazujących objawy kliniczne choroby, okres 10 lat, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, może być skrócony do 5 lat.

4. Zatwierdzenie strefy lądowej, w której nie ma gospodarstw, jest możliwe, gdy w czasie ostatnich 4 lat organy Inspekcji Weterynaryjnej przeprowadziły w niżej położonej części obszaru zlewni co najmniej 2 kontrole stanu zdrowotnego rocznie, połączone z pobieraniem próbek do badań laboratoryjnych na obecność czynników chorobotwórczych wywołujących choroby, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, i uzyskano ujemne wyniki tych badań; sposób przeprowadzania kontroli stanu zdrowotnego jest określony w rozdziale I w części B.

5. Zatwierdzenie zlewni lub jej części, której początek znajduje się w sąsiedztwie innego państwa członkowskiego, lub zlewni będącej wspólną częścią państw członkowskich jest możliwe, gdy zainteresowane państwa członkowskie jednocześnie przedłożą Komisji wnioski o zatwierdzenie strefy oraz dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań dla zatwierdzenia strefy, a także krajowe regulacje prawne w zakresie spełniania wymagań weterynaryjnych niezbędnych do utrzymania statusu.

C. Utrzymanie statusu strefy zatwierdzonej

Strefa, aby utrzymać status strefy zatwierdzonej, powinna spełniać następujące wymagania:

1) w gospodarstwach położonych w strefie zatwierdzonej przeprowadza się co najmniej 2 kontrole stanu zdrowotnego rocznie, zgodnie z wymaganiami, o których mowa w części B ust. 1 pkt 3; w przypadku gospodarstw, w których nie prowadzi się rozrodu ryb, kontrolę przeprowadza się raz do roku;

2) co roku pobiera się próbki w kolejnych 50 % gospodarstw położonych w strefie lądowej.

D. Zawieszenie, ponowne uznanie lub cofnięcie zatwierdzenia

1. W przypadku wystąpienia podejrzenia choroby zakaźnej, w szczególności zwiększonego śnięcia ryb lub wystąpienia innych objawów stanowiących podstawę do podejrzenia wystąpienia chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, zatwierdzenie strefy lądowej lub jej części zawiesza się niezwłocznie, do czasu ustalenia przyczyn choroby.

2. Powiatowy lekarz weterynarii w celu potwierdzenia lub wykluczenia wystąpienia chorób, które są wymienionione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, przeprowadza kontrolę stanu zdrowotnego połączoną z pobieraniem co najmniej 10 ryb do badań laboratoryjnych; pobrane ryby przesyła się do zatwierdzonego laboratorium, które niezwłocznie przekazuje wyniki przeprowadzonych badań właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii.

3. Ponowne uznanie strefy lądowej lub jej części za zatwierdzoną jest możliwe w przypadku, gdy wyniki badań laboratoryjnych, o których mowa w ust. 2, nie potwierdziły wystąpienia chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, oraz ustalono inną przyczynę choroby.

4. W przypadku gdy wyniki badań laboratoryjnych, o których mowa w ust. 2, nie dają pewności co do przyczyny choroby, w terminie 15 dni od dnia pierwszego pobrania próbek, przeprowadza się drugą kontrolę stanu zdrowotnego połączoną z pobieraniem próbek do badań laboratoryjnych. Ponowne uznanie strefy lądowej lub jej części za zatwierdzoną jest możliwe, jeżeli wyniki badań nie potwierdziły wystąpienia chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, lub w strefie nie stwierdzono następnych przypadków zachorowań.

5. Zatwierdzenie strefy lądowej lub jej części cofa się w przypadku, gdy wyniki przeprowadzonych badań laboratoryjnych potwierdzą wystąpienie choroby, która jest wymieniona w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2.

6. Ponowne uznanie strefy lądowej lub jej części za zatwierdzoną jest możliwe, jeżeli:

1) z gospodarstwa, w którym stwierdzono wystąpienie choroby wymienionej w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, usunięto wszystkie ryby, przy czym ryby chore i podejrzane o chorobę zostały zabite; sposób postępowania z zabitymi rybami jest określony w rozporządzeniu 1774/2002/WE z dnia 3 października 2002 r. określającym przepisy zdrowotne dotyczące odpadów zwierzęcych nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. UE L 273 z 10.10.2002, z późn. zm.);

2) przeprowadzono odkażanie narzędzi, sprzętu, stawów oraz innych urządzeń służących do chowu lub hodowli ryb oraz rozrodu ryb w sposób ustalony z powiatowym lekarzem weterynarii;

3) zostały spełnione wymagania określone w rozdziale I w części B.

II.

Strefy przybrzeżne dla ryb

A. Uznanie strefy za zatwierdzoną

Strefa przybrzeżna dla ryb uzyskuje status strefy zatwierdzonej, w przypadku gdy spełnia wymagania, które są określone w rozdziale I w części B.

B. Utrzymanie statusu strefy zatwierdzonej

Strefa przybrzeżna dla ryb, aby utrzymać status strefy zatwierdzonej, powinna spełniać wymagania, które są określone w rozdziale I w części C.

C. Zawieszenie, ponowne uznanie lub cofnięcie zatwierdzenia

Przepisy rozdziału I części D stosuje się odpowiednio, przy czym w przypadku gdy strefę przybrzeżną tworzy kilka systemów hydrologicznych, zawieszenie, ponowne uznanie lub cofnięcie zatwierdzenia może dotyczyć tylko tej części strefy, która ma ściśle określone granice geograficzne i obejmuje swym zasięgiem jednolite systemy hydrologiczne.

III.

Strefy przybrzeżne dla mięczaków

A. Uznanie strefy za zatwierdzoną

1. Strefa przybrzeżna dla mięczaków uzyskuje status strefy zatwierdzonej, jeżeli:

1) w okresie 2 lat mięczaki żyjące w danej strefie przybrzeżnej nie wykazywały żadnych klinicznych lub innych objawów wskazujących na wystąpienie chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2;

2) wszystkie gospodarstwa położone w tej strefie są objęte nadzorem sprawowanym przez organy Inspekcji Weterynaryjnej;

3) kontrole stanu zdrowotnego mięczaków, połączone z pobieraniem próbek do badań laboratoryjnych, są przeprowadzane w odstępach czasu dostosowanych do cyklu rozwojowego czynnika chorobotwórczego, a badania laboratoryjne w celu zidentyfikowania czynnika chorobotwórczego przeprowadza się w zatwierdzonych laboratoriach;

4) kontrole stanu zdrowotnego oraz wyniki badań laboratoryjnych, o których mowa w pkt 3, nie wykazały obecności czynników chorobotwórczych wywołujących choroby mięczaków, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2.

2. W przypadku gdy na terenie strefy przybrzeżnej nie ma gospodarstw, organ Inspekcji Weterynaryjnej przeprowadza, w odstępach czasu dostosowanych do cyklu rozwojowego czynnika chorobotwórczego, kontrole stanu zdrowotnego, w sposób, który jest określony w ust. 1 pkt 3, przy czym kontrole stanu zdrowotnego oraz wyniki badań laboratoryjnych nie powinny wykazać obecności czynników chorobotwórczych wywołujących choroby mięczaków, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2.

3. Strefa przybrzeżna może uzyskać status strefy zatwierdzonej przed wprowadzeniem do niej mięczaków, w przypadku gdy badania fauny wykażą, że w strefie tej nie występują:

1) mięczaki należące do gatunków wrażliwych na choroby, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2;

2) mięczaki należące do gatunków będących potencjalnymi nosicielami chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2.

4. Przy zatwierdzaniu strefy przybrzeżnej można brać pod uwagę dokumenty potwierdzające brak w przeszłości przypadków zachorowań na choroby, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2.

B. Utrzymanie statusu strefy zatwierdzonej

W celu utrzymania statusu strefy zatwierdzonej kontrole stanu zdrowotnego przeprowadza się w sposób, który jest określony w części A ust. 1 pkt 2 i 3.

C. Zawieszenie, ponowne uznanie lub cofnięcie zatwierdzenia

1. W przypadku wystąpienia zwiększonego śnięcia mięczaków lub innych objawów stanowiących podstawę do podejrzenia wystąpienia chorób mięczaków, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, zatwierdzenie strefy zawiesza się niezwłocznie do czasu ustalenia przyczyn choroby.

W przypadku gdy strefę przybrzeżną tworzy kilka systemów hydrologicznych, zawieszenie zatwierdzenia może dotyczyć tylko tej części strefy, która ma ściśle określone granice geograficzne obejmujące swym zasięgiem jednolite systemy hydrologiczne.

2. Powiatowy lekarz weterynarii w celu potwierdzenia lub wykluczenia wystąpienia chorób mięczaków, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, przeprowadza kontrolę stanu zdrowotnego połączoną z pobieraniem mięczaków wykazujących objawy choroby do badań laboratoryjnych w celu zidentyfikowania czynnika chorobotwórczego.

3. Badania laboratoryjne, o których mowa w ust. 2, przeprowadza się w zatwierdzonych laboratoriach; laboratorium niezwłocznie przekazuje wyniki badań właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii.

4. Ponowne uznanie strefy przybrzeżnej lub jej części za zatwierdzoną jest możliwe w przypadku, gdy wyniki badań, o których mowa w ust. 2, nie potwierdziły wystąpienia chorób mięczaków, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, oraz ustalono inną przyczynę choroby.

5. W przypadku gdy wyniki badań, o których mowa w ust. 2, nie dają pewności co do przyczyny choroby, w terminie 15 dni od dnia pierwszego pobrania próbek, przeprowadza się drugą kontrolę stanu zdrowotnego połączoną z pobieraniem próbek do badań laboratoryjnych. Ponowne uznanie strefy przybrzeżnej lub jej części za zatwierdzoną jest możliwe, jeżeli wyniki badań laboratoryjnych nie potwierdziły wystąpienia chorób mięczaków, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, lub nie stwierdzono następnych przypadków zachorowań.

6. Zatwierdzenie strefy przybrzeżnej dla mięczaków lub jej części cofa się, jeżeli wyniki ponownie przeprowadzonych badań laboratoryjnych potwierdzą wystąpienie chorób mięczaków, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2.

7. Ponowne uznanie strefy przybrzeżnej lub jej części za zatwierdzoną jest możliwe, jeżeli:

1) z gospodarstwa, w którym stwierdzono wystąpienie chorób wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, usunięto mięczaki chore i podejrzane o chorobę; sposób postępowania z usuwanymi mięczakami jest określony w rozporządzeniu 1774/2002/WE z dnia 3 października 2002 r. określającym przepisy zdrowotne dotyczące odpadów zwierzęcych nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi;

2) przeprowadzono, w sposób ustalony z powiatowym lekarzem weterynarii, oczyszczanie i odkażanie narzędzi, sprzętu oraz innych urządzeń, które miały kontakt z chorymi lub podejrzanymi o chorobę mięczakami;

3) zostały spełnione wymagania określone w rozdziale III w części A.

ZAŁĄCZNIK Nr  3

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA WETERYNARYJNE NIEZBĘDNE DO UZNANIA GOSPODARSTWA POŁOŻONEGO W STREFIE NIEZATWIERDZONEJ ZA ZATWIERDZONE

I.

Gospodarstwa lądowe dla ryb

A. Uznanie gospodarstwa za zatwierdzone

1. Gospodarstwo ubiegające się o status gospodarstwa zatwierdzonego powinno:

1) do prowadzonej działalności wykorzystywać wodę pochodzącą ze studni, otworu wiertniczego lub ze źródła; w przypadku gdy ujęcie wody jest położone poza terenem gospodarstwa, woda powinna być dostarczana bezpośrednio do gospodarstwa:

a) rurami lub innymi zakrytymi urządzeniami doprowadzającymi wodę lub

b) otwartymi rowami, kanałami lub ciekami wodnymi;

2) posiadać naturalną lub sztuczną barierę usytuowaną w dole rzeki zapobiegającą przedostawaniu się do gospodarstwa ryb wolno żyjących;

3) być, jeżeli jest to konieczne, zabezpieczone przed zalaniem wskutek podniesienia się poziomu wód powierzchniowych otaczających to gospodarstwo;

4) spełniać odpowiednio wymagania określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia w rozdziale I w części B.

2. Doprowadzanie otwartymi rowami, kanałami lub ciekami wodnymi wody do gospodarstwa jest możliwe, jeżeli powiatowy lekarz weterynarii wyraził na to zgodę, a ponadto:

1) dostarczana woda nie stanowi źródła zakażenia dla ryb utrzymywanych w tym gospodarstwie;

2) nie ma możliwości wprowadzania na teren gospodarstwa ryb wolno żyjących;

3) rowy, kanały i cieki wodne będą pod obserwacją podmiotu prowadzącego działalność w zakresie chowu lub hodowli ryb oraz rozrodu ryb, a w przypadku gdy jest to niemożliwe, pod kontrolą organów Inspekcji Weterynaryjnej.

3. W przypadku gdy gospodarstwo, o którym mowa w ust. 1, jest zagrożone wniknięciem czynników chorobotwórczych, może ono podlegać dodatkowym środkom zapobiegającym ich wniknięciu, w szczególności przez:

1) utworzenie obszaru buforowego, w którym będą przeprowadzane badania kontrolne, oraz

2) ograniczenie dostępu wektorów do gospodarstwa.

4. W przypadku gdy dla gospodarstwa istnieją dokumenty potwierdzające, że w przeszłości nie występowały przypadki zachorowań na choroby, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, może ono uzyskać status gospodarstwa zatwierdzonego, jeżeli w czasie ostatnich 10 lat przeprowadzono, co najmniej raz w roku, kontrolę stanu zdrowotnego połączoną z pobieraniem próbek do badań laboratoryjnych w celu wykrycia czynników chorobotwórczych wywołujących choroby, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2; badania laboratoryjne przeprowadza się w zatwierdzonych laboratoriach.

5. Gospodarstwo rozpoczynające działalność w zakresie chowu, hodowli lub rozrodu ryb, położone w strefie zatwierdzonej lub w strefie niezatwierdzonej, a spełniające wymagania określone w ust. 1-3, może uzyskać status gospodarstwa zatwierdzonego bez konieczności pobierania próbek do badań laboratoryjnych wymaganych przy zatwierdzaniu gospodarstw.

6. Gospodarstwo podejmujące ponownie działalność w zakresie chowu, hodowli lub rozrodu ryb, położone w strefie zatwierdzonej lub w strefie niezatwierdzonej, a spełniające wymagania określone w ust. 1-3, może uzyskać status gospodarstwa zatwierdzonego bez konieczności pobierania próbek do badań laboratoryjnych wymaganych przy zatwierdzaniu gospodarstw, jeżeli:

1) sytuacja epizootyczna w tym gospodarstwie, w ostatnich 4 latach działalności, jest znana właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii; w przypadku gospodarstwa, które prowadzi swoją działalność przez okres krótszy niż 4 lata, pod uwagę bierze się czas, przez jaki prowadzi ono tę działalność;

2) nie stwierdzono w tym gospodarstwie chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2;

3) gospodarstwo nie podlegało nakazom lub zakazom wydanym przez właściwego powiatowego lekarza weterynarii w związku z chorobami zakaźnymi;

4) na co najmniej 15 dni przed ponownym wprowadzaniem do gospodarstwa ryb lub produktów akwakultury narzędzia, sprzęt, stawy lub inne urządzenia służące do chowu, hodowli lub rozrodu ryb zostały oczyszczone i odkażone pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii po uprzednim usunięciu wszystkich ryb oraz produktów akwakultury tam przebywających.

B. Utrzymanie statusu gospodarstwa zatwierdzonego

Gospodarstwo, aby utrzymać status gospodarstwa zatwierdzonego, powinno spełniać wymagania, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia w rozdziale I w części C, przy czym próbki do badań laboratoryjnych pobiera się z tego gospodarstwa co najmniej raz w roku.

C. Zawieszenie, ponowne uznanie lub cofnięcie zatwierdzenia

Do zawieszenia, ponownego uznania lub cofnięcia zatwierdzenia gospodarstwa wymagania, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia w rozdziale I w części D, stosuje się odpowiednio.

II.

Gospodarstwa przybrzeżne dla ryb

A. Uznanie gospodarstwa za zatwierdzone

1. Gospodarstwo ubiegające się o status gospodarstwa zatwierdzonego powinno spełniać następujące wymagania:

1) system doprowadzający wodę do gospodarstwa powinien umożliwiać likwidację czynników chorobotwórczych wywołujących choroby, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2;

2) spełniać odpowiednio wymagania, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia w rozdziale II w części A.

2. Gospodarstwo rozpoczynające działalność w zakresie chowu, hodowli lub rozrodu ryb, położone w strefie zatwierdzonej lub w strefie niezatwierdzonej, a spełniające wymagania określone w ust. 1, może uzyskać status gospodarstwa zatwierdzonego bez konieczności pobierania próbek do badań laboratoryjnych wymaganych przy zatwierdzaniu gospodarstw.

3. Gospodarstwo podejmujące ponownie działalność w zakresie chowu, hodowli lub rozrodu ryb, położone w strefie zatwierdzonej lub w strefie niezatwierdzonej, a spełniające wymagania, które są określone w ust. 1, może uzyskać status gospodarstwa zatwierdzonego bez konieczności pobierania próbek do badań laboratoryjnych wymaganych przy zatwierdzaniu gospodarstw, jeżeli:

1) sytuacja epizootyczna w tym gospodarstwie, w ostatnich 4 latach działalności, jest znana właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii; w przypadku gospodarstwa, które prowadzi swoją działalność przez okres krótszy niż 4 lata, pod uwagę bierze się czas, przez jaki prowadzi ono tę działalność;

2) nie stwierdzono w tym gospodarstwie chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2;

3) gospodarstwo nie podlegało nakazom lub zakazom wydanym przez właściwego powiatowego lekarza weterynarii w związku z chorobami zakaźnymi;

4) na co najmniej 15 dni przed ponownym wprowadzaniem do gospodarstwa ryb lub produktów akwakultury narzędzia, sprzęt, stawy lub inne urządzenia służące do chowu, hodowli lub rozrodu ryb zostały oczyszczone i odkażone pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii po uprzednim usunięciu wszystkich przebywających tam ryb oraz produktów akwakultury.

B. Utrzymanie statusu gospodarstwa zatwierdzonego

Do utrzymania statusu gospodarstwa zatwierdzonego wymagania, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia w rozdziale I w części C, stosuje się odpowiednio.

C. Zawieszenie, ponowne uznanie lub cofnięcie zatwierdzenia

Do zawieszenia, ponownego uznania lub cofnięcia zatwierdzenia gospodarstwa wymagania, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia w rozdziale I w części D, stosuje się odpowiednio.

III.

Gospodarstwa przybrzeżne dla mięczaków

A. Uznanie gospodarstwa za zatwierdzone

1. Gospodarstwo ubiegające się o status gospodarstwa zatwierdzonego powinno spełniać następujące wymagania:

1) system doprowadzający wodę do gospodarstwa powinien umożliwiać likwidację czynników chorobotwórczych wywołujących choroby, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2;

2) spełniać odpowiednio wymagania, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia w rozdziale III w części A ust. 1 i 4.

2. Gospodarstwo rozpoczynające działalność w zakresie chowu lub hodowli mięczaków, położone w strefie zatwierdzonej lub w strefie niezatwierdzonej, a spełniające wymagania określone w ust. 1, może uzyskać status gospodarstwa zatwierdzonego bez konieczności pobierania próbek do badań laboratoryjnych wymaganych przy zatwierdzaniu gospodarstw.

3. Gospodarstwo podejmujące ponownie działalność w zakresie chowu lub hodowli mięczaków, położone w strefie zatwierdzonej lub w strefie niezatwierdzonej, a spełniające wymagania, które są określone w ust. 1, może uzyskać status gospodarstwa zatwierdzonego bez konieczności pobierania próbek do badań laboratoryjnych wymaganych przy zatwierdzaniu gospodarstw, jeżeli:

1) sytuacja epizootyczna w tym gospodarstwie, w ostatnich 2 latach działalności, jest znana właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii;

2) nie stwierdzono w gospodarstwie chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2;

3) gospodarstwo nie podlegało nakazom lub zakazom wydanym przez właściwego powiatowego lekarza weterynarii w związku z chorobami zakaźnymi;

4) na co najmniej 15 dni przed ponownym wprowadzaniem do gospodarstwa mięczaków przeprowadzono oczyszczanie i odkażanie pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii po uprzednim usunięciu przebywających tam mięczaków.

B. Utrzymanie statusu gospodarstwa zatwierdzonego

Do utrzymania statusu gospodarstwa zatwierdzonego wymagania, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia w rozdziale III w części B, stosuje się odpowiednio.

C. Zawieszenie, ponowne uznanie lub cofnięcie zatwierdzenia

Do zawieszenia, ponownego uznania lub cofnięcia zatwierdzenia gospodarstwa wymagania, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia w rozdziale III w części C, stosuje się odpowiednio.

ZAŁĄCZNIK Nr  4

WZÓR DOKUMENTU PRZEWOZOWEGO DLA ŻYWYCH RYB ORAZ POCHODZĄCYCH OD NICH PRODUKTÓW AKWAKULTURY ZE STREFY ZATWIERDZONEJ

ZAŁĄCZNIK Nr  5

WZÓR DOKUMENTU PRZEWOZOWEGO DLA ŻYWYCH RYB ORAZ POCHODZĄCYCH OD NICH PRODUKTÓW AKWAKULTURY Z GOSPODARSTWA ZATWIERDZONEGO

ZAŁĄCZNIK Nr  6

WZÓR DOKUMENTU PRZEWOZOWEGO DLA MIĘCZAKÓW POCHODZĄCYCH Z ZATWIERDZONEJ STREFY PRZYBRZEŻNEJ

ZAŁĄCZNIK Nr  7

WZÓR DOKUMENTU PRZEWOZOWEGO DLA MIĘCZAKÓW POCHODZĄCYCH Z ZATWIERDZONEGO GOSPODARSTWA

Zmiany w prawie

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Tabletka "dzień po" bez recepty - Sejm uchwalił nowelizację

Bez recepty dostępny będzie jeden z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - zakłada uchwalona w czwartek nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tabletka będzie dostępna bez recepty ma być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 22.02.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024