Newsletter
 
 
united kingdom
ukraine
poland
Prawo.pl
  1. Akty Prawne
  2. Dziennik Ustaw
  3. Dz.U.2004.158.1659

Sposób i tryb zwalczania niektórych chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI1)
z dnia 24 czerwca 2004 r.
w sprawie sposobu i trybu zwalczania niektórych chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania2)

Na podstawie art. 61 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 69, poz. 625) zarządza się, co następuje:
§  1.
Rozporządzenie określa sposób i tryb zwalczania następujących chorób zakaźnych zwierząt, zwanych dalej "chorobami":
1)
pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej (Vesicular stomatitis - VS);
2)
księgosuszu (Rinderpest);
3)
pomoru małych przeżuwaczy (Peste des petits ruminants - PPR);
4)
choroby guzowatej skóry bydła (Lumpy skin disease - LSD);
5)
gorączki doliny Rift (Rift valley fever);
6)
ospy owiec i ospy kóz (Sheep pox and goat pox);
7)
krwotocznej choroby zwierzyny płowej (Epizootic haemorrhagic disease of deer - EHD).
§  2.
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1)
okresie inkubacji - rozumie się przez to czas, jaki upłynął między zakażeniem a wystąpieniem objawów klinicznych choroby;
2)
stwierdzeniu choroby - rozumie się przez to wykrycie przez powiatowego lekarza weterynarii przypadków zakażeń lub zachorowań, potwierdzonych wynikami badań laboratoryjnych, przy czym w przypadku epidemii powiatowy lekarz weterynarii może stwierdzić chorobę na podstawie wyników badań klinicznych lub epidemiologicznych.
§  3.
Okres inkubacji dla poszczególnych chorób jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
§  4.
1.
Powiatowy lekarz weterynarii po otrzymaniu zawiadomienia o podejrzeniu choroby w gospodarstwie niezwłocznie obejmuje nad nim nadzór, w ramach którego:
1)
przeprowadza dochodzenie epizootyczne, a zwłaszcza pobiera próbki do badań laboratoryjnych i wysyła je do laboratorium, które jest określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia; zwierzęta mogą zostać przewiezione w celu pobrania próbek do laboratorium za zgodą i pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii, przy zastosowaniu szczególnych środków ostrożności;
2)
sporządza spis zwierząt z gatunków wrażliwych, z podziałem na gatunki, określając liczbę zwierząt padłych, zakażonych lub podejrzanych o chorobę; dane w spisie uaktualnia się, uwzględniając także zwierzęta, które urodziły się w okresie podejrzenia o chorobę;
3)
nakazuje umieszczenie zwierząt z gatunków wrażliwych w pomieszczeniach lub w przypadku chorób szerzących się za pośrednictwem wektorów, którymi są zwierzęta z gatunków mechanicznie lub biologicznie uczestniczących w szerzeniu się choroby, w innych miejscach zabezpieczonych przed wektorami;
4)
zakazuje wyprowadzania z gospodarstwa i wprowadzania do gospodarstwa zwierząt z gatunków wrażliwych;
5)
zakazuje przemieszczania się osób oraz przemieszczania zwierząt z gatunków innych niż wrażliwe, pojazdów, mięsa, zwłok zwierzęcych, środków żywienia zwierząt, sprzętu oraz innych przedmiotów, które mogą spowodować szerzenie się choroby;
6)
nakazuje stosowanie urządzeń do odkażania wejść i wjazdów do oraz wyjść i wyjazdów z gospodarstwa, a w szczególności do i z budynków, w których przebywają zwierzęta z gatunków wrażliwych, w celu wyeliminowania ryzyka szerzenia się czynnika zakaźnego.
2.
Do odkażania używa się środków dopuszczonych do obrotu.
3.
Dochodzenie epizootyczne, oprócz wymagań, o których mowa w art. 42 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, ma na celu ustalenie:
1)
dróg przemieszczania osób, zwierząt, zwłok zwierzęcych, pojazdów, sprzętu oraz przedmiotów, które mogą spowodować szerzenie się choroby;
2)
miejsc występowania wektorów.
4.
Powiatowy lekarz weterynarii może zastosować środki, o których mowa w ust. 1, w innych gospodarstwach, jeżeli położenie, ukształtowanie terenu, na którym się znajdują, lub kontakt z gospodarstwem, o którym mowa w ust. 1, wskazują na możliwość przeniesienia choroby do tych gospodarstw.
5.
Środki, o których mowa w ust. 1, stosuje się do dnia wykluczenia choroby przez powiatowego lekarza weterynarii.
§  5.
1.
W przypadku stwierdzenia choroby w gospodarstwie powiatowy lekarz weterynarii wyznacza je jako ognisko choroby oraz, oprócz zastosowania środków wymienionych w § 4 ust. 1, nakazuje i nadzoruje:
1)
niezwłoczne zabicie w gospodarstwie zwierząt z gatunków wrażliwych oraz postępowanie ze zwłokami zwierzęcymi zgodnie z przepisami Unii Europejskiej określonymi w rozporządzeniu 1774/2002/WE z dnia 3 października 2002 r. wprowadzającym przepisy zdrowotne odnoszące się do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. WE L 273 z 10.10.2003);
2)
zniszczenie środków żywienia zwierząt, sprzętu lub przedmiotów, w celu wyeliminowania ryzyka przetrwania czynnika zakaźnego, lub zastosowanie innych zabiegów zapewniających jego zniszczenie;
3)
czyszczenie i odkażenie po wykonaniu czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, pomieszczeń, środków transportu oraz miejsc, w których przebywały zwierzęta z gatunków wrażliwych, a także sprzętu, z którym miały kontakt, w celu wyeliminowania ryzyka szerzenia się lub przetrwania czynnika zakaźnego.
2.
Powiatowy lekarz weterynarii może zastosować środki, o których mowa w ust. 1, w sąsiednich gospodarstwach, jeżeli położenie, ukształtowanie terenu, na którym się znajdują, lub kontakt z gospodarstwem, o którym mowa w ust. 1, wskazują na możliwość przeniesienia choroby do tych gospodarstw.
3.
Powiatowy lekarz weterynarii wyraża zgodę na ponowne umieszczenie w gospodarstwie zwierząt z gatunków wrażliwych po upływie co najmniej 21 dni od dnia zakończenia czyszczenia i odkażania, o których mowa w ust. 1 pkt 3.
4.
Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku podejrzenia choroby u wolno żyjących zwierząt z gatunków wrażliwych, powiadamiając o tym Komisję Europejską.
5.
Powiatowy lekarz weterynarii może odstąpić od stosowania środków, o których mowa w ust. 1 pkt 1, wobec grupy zwierząt z gatunków wrażliwych w ognisku choroby, w przypadku gdy:
1)
żadne zwierzę z tej grupy nie jest zakażone;
2)
zwierzęta z tej grupy są utrzymywane w odrębnych obiektach budowlanych, przestrzeniach wolnych lub innych miejscach oraz są karmione i obsługiwane oddzielnie od pozostałych zwierząt znajdujących się w gospodarstwie;
3)
zostały spełnione inne wymagania określone w przepisach Unii Europejskiej3).
§  6.
1.
Jeżeli powiatowy lekarz weterynarii podejrzewa bądź ustalił, że choroba mogła zostać przeniesiona z innych gospodarstw na teren gospodarstwa, o którym mowa w § 4 ust. 1, albo z tego gospodarstwa na teren innych gospodarstw, w gospodarstwach tych stosuje się środki, o których mowa w § 4, do czasu wykluczenia choroby.
2.
Jeżeli powiatowy lekarz weterynarii podejrzewa bądź ustalił, że choroba mogła zostać przeniesiona:
1)
z innych gospodarstw do ogniska choroby lub
2)
z ogniska choroby na teren innych gospodarstw
-
w gospodarstwach stosuje się środki, o których mowa w § 4, do czasu wykluczenia choroby.
3.
Środki, o których mowa w ust. 2, stosuje się przez okres inkubacji, o którym mowa w § 3, licząc od dnia prawdopodobnego wprowadzenia czynnika zakaźnego do gospodarstwa, ustalonego na podstawie dochodzenia epizootycznego.
4.
Powiatowy lekarz weterynarii, w uzasadnionych przypadkach, może odstąpić od stosowania środków, o których mowa w ust. 1 i 2, w stosunku do części gospodarstwa i przetrzymywanej tam grupy zwierząt z gatunków wrażliwych, w przypadku gdy:
1)
żadne zwierzę z tej grupy nie jest zakażone;
2)
zwierzęta z tej grupy są utrzymywane w odrębnych obiektach budowlanych, przestrzeniach wolnych lub innych miejscach oraz są karmione i obsługiwane oddzielnie od pozostałych zwierząt znajdujących się w gospodarstwie;
3)
zostały spełnione inne wymagania określone w przepisach Unii Europejskiej3).
§  7.
1.
W przypadku wyznaczenia ogniska choroby powiatowy lekarz weterynarii albo wojewoda, albo minister właściwy do spraw rolnictwa określa:
1)
obszar zapowietrzony o promieniu co najmniej 3 km,
2)
obszar zagrożony sięgający co najmniej 7 km poza obszar zapowietrzony
-
uwzględniając czynniki geograficzne, ekologiczne i epidemiologiczne, możliwość określenia prawdopodobnych kierunków szerzenia się choroby oraz administracyjny podział kraju.
2.
Na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii, po uzyskaniu zgody Komisji Europejskiej, wielkość obszaru zapowietrzonego i zagrożonego lub okres stosowania środków na tych obszarach mogą zostać zmienione, jeżeli przepisy Unii Europejskiej stanowią inaczej.4)
§  8.
1.
Powiatowy lekarz weterynarii w obszarze zapowietrzonym:
1)
sporządza spis gospodarstw, w których znajdują się zwierzęta z gatunków wrażliwych;
2)
poddaje gospodarstwa, o których mowa w pkt 1, okresowym kontrolom weterynaryjnym, których częstotliwość jest dostosowana do stopnia zagrożenia epizootycznego, w ramach których:
a)
przeprowadza badania kliniczne zwierząt z gatunków wrażliwych,
b)
pobiera próbki do badań laboratoryjnych, jeżeli jest to niezbędne, i przesyła je do laboratorium, określonego w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
2.
Powiatowy lekarz weterynarii prowadzi dokumentację kontroli, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zawierającą opis wyników tych kontroli.
3.
Powiatowy lekarz weterynarii w obszarze zapowietrzonym zakazuje:
1)
przemieszczania zwierząt z gatunków wrażliwych; dopuszcza się przewóz zwierząt z gatunków wrażliwych przez obszar zapowietrzony bez postoju oraz wyładowywania tych zwierząt, za zgodą tego lekarza;
2)
opuszczania przez zwierzęta z gatunków wrażliwych gospodarstw, w których są utrzymywane, z wyjątkiem przewiezienia ich, za zgodą i pod nadzorem tego lekarza, do rzeźni położonej na obszarze zapowietrzonym, w celu niezwłocznego dokonania uboju, a jeżeli w granicach obszaru zapowietrzonego nie ma rzeźni - do rzeźni wyznaczonej przez tego lekarza, położonej na obszarze zagrożonym, pod warunkiem, że lekarz ten:
a)
przebadał wszystkie zwierzęta z gatunków wrażliwych w gospodarstwie i nie stwierdził objawów klinicznych choroby,
b)
ustalił z powiatowym lekarzem weterynarii właściwym ze względu na miejsce uboju zwierząt termin wysłania zwierząt do rzeźni.
4.
Środki, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się co najmniej przez okres inkubacji, o którym mowa w § 3, licząc od dnia wykonania środków określonych w § 5 ust. 1.
5.
W przypadku wystąpienia choroby szerzącej się za pośrednictwem wektorów powiatowy lekarz weterynarii może przedłużyć okres stosowania środków, o których mowa w ust. 3, ustalając warunki i sposób wprowadzania zwierząt z gatunków wrażliwych do gospodarstwa, położonego w obszarze zapowietrzonym, w celu stwierdzenia bądź wykluczenia występowania czynnika zakaźnego w gospodarstwie.
6.
Główny Lekarz Weterynarii informuje Komisję Europejską i państwa członkowskie Unii Europejskiej o zastosowaniu środków, o których mowa w ust. 3 i 5.
7.
Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 4 lub 5, w obszarze zapowietrzonym stosuje się środki przewidziane dla obszaru zagrożonego.
§  9.
1.
Powiatowy lekarz weterynarii w obszarze zagrożonym:
1)
sporządza spis wszystkich gospodarstw, w których znajdują się zwierzęta z gatunków wrażliwych;
2)
zakazuje przemieszczania zwierząt z gatunków wrażliwych po drogach publicznych, z wyjątkiem prowadzenia ich na pastwisko lub do budynków gospodarczych; dopuszcza się przewóz zwierząt z gatunków wrażliwych drogami głównymi lub koleją bez postoju oraz wyładowywania tych zwierząt, za zgodą tego lekarza;
3)
zakazuje przemieszczania zwierząt z gatunków wrażliwych poza obszar zagrożony.
2.
Powiatowy lekarz weterynarii, po upływie okresu inkubacji liczonego od dnia wyznaczenia ostatniego ogniska choroby, może wyrazić zgodę na przewiezienie zwierząt z gatunków wrażliwych, pod jego nadzorem, bezpośrednio do rzeźni przez niego wyznaczonej, pod warunkiem że:
1)
przebadał wszystkie zwierzęta z gatunków wrażliwych w gospodarstwie i nie stwierdził objawów klinicznych choroby;
2)
ustalił z powiatowym lekarzem weterynarii właściwym ze względu na miejsce uboju zwierząt termin wysłania zwierząt do rzeźni.
3.
Środki, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3 i ust. 2, stosuje się co najmniej przez okres inkubacji, o którym mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia, licząc od dnia wykonania środków określonych w § 5 ust. 1.
4.
W przypadku wystąpienia choroby szerzącej się za pośrednictwem wektorów, powiatowy lekarz weterynarii może przedłużyć okres stosowania środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3 i ust. 2, ustalając warunki i sposób wprowadzania do gospodarstwa, położonego na obszarze zagrożonym, zwierząt z gatunków wrażliwych, w celu stwierdzenia bądź wykluczenia występowania czynnika zakaźnego w gospodarstwie.
5.
Główny Lekarz Weterynarii informuje Komisję Europejską i państwa członkowskie Unii Europejskiej o zastosowaniu środków, o których mowa w ust. 1-4.
§  10.
1.
Powiatowy lekarz weterynarii może, na uzasadniony wniosek posiadacza zwierząt, wyrazić zgodę na przemieszczenie zwierząt z gospodarstwa, znajdującego się na obszarze zapowietrzonym lub zagrożonym, jeżeli środki, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 pkt 2 oraz § 9 ust. 1 pkt 3, są stosowane dłużej niż przez 30 dni i pod warunkiem, że:
1)
przeprowadził kontrolę w gospodarstwie pochodzenia zwierząt i porównał stan faktyczny z opisem zawartym we wniosku;
2)
przeprowadził badanie kliniczne wszystkich zwierząt z gatunków wrażliwych znajdujących się w gospodarstwie i nie stwierdził objawów klinicznych choroby;
3)
zwierzęta zostały oznakowane zgodnie z przepisami o identyfikacji i rejestracji zwierząt;
4)
gospodarstwo przeznaczenia znajduje się na obszarze zapowietrzonym albo zagrożonym.
2.
Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku, o którym mowa w ust. 1, nakazuje i nadzoruje czyszczenie i odkażanie środków transportu przed i po przewiezieniu zwierząt.
§  11.
1.
Środki, o których mowa w § 8 ust. 1, mogą być uzupełnione o szczepienia, określone w przepisach Unii Europejskiej5), po uwzględnieniu:
1)
stopnia zagęszczenia zwierząt z gatunków wrażliwych na obszarze zapowietrzonym;
2)
charakterystyki i składu szczepionki;
3)
procedury nadzoru dystrybucji, składowania i stosowania szczepionek;
4)
gatunku i wieku zwierząt, które mają zostać poddane szczepieniu;
5)
wielkości obszaru, na jakim zwierzęta mają zostać zaszczepione;
6)
przewidywanego czasu trwania szczepień.
2.
Główny Lekarz Weterynarii w celu uzupełnienia środków, o których mowa w § 8 ust. 1, może wprowadzić obowiązek przeprowadzenia szczepień, uwzględniając w szczególności:
1)
zagęszczenie zwierząt z gatunków wrażliwych na obszarze, na którym planuje się przeprowadzić szczepienia,
2)
ochronę poszczególnych gatunków zwierząt
-
o fakcie tym powiadamiając Komisję Europejską.
3.
Szczepienia, o których mowa w ust. 2, mogą zostać utrzymane, zmienione, rozszerzone lub zaprzestaje się ich wykonywania, jeżeli przepisy Unii Europejskiej stanowią inaczej.6)
4.
Powiatowy lekarz weterynarii, stosując środki, o których mowa w ust. 1-3:
1)
nie szczepi zwierząt z gatunków wrażliwych znajdujących się w gospodarstwie, o którym mowa w § 5;
2)
nie stosuje surowic odpornościowych;
3)
oznacza każde zaszczepione zwierzę w sposób pozwalający odróżnić je od zwierząt nieszczepionych;
4)
zakazuje wyprowadzania zaszczepionych zwierząt z gospodarstwa, z wyłączeniem zwierząt wysłanych do rzeźni w celu przeprowadzenia niezwłocznego uboju, po uprzednim przebadaniu wszystkich zwierząt z gatunków wrażliwych przebywających w gospodarstwie i wykluczeniu podejrzenia choroby.
5.
Do czasu wydania przepisów Unii Europejskiej dotyczących warunków przemieszczania zwierząt z gatunków wrażliwych z obszaru zapowietrzonego7), nie przemieszcza się poza obszar zapowietrzony zaszczepionych zwierząt z gatunków wrażliwych.
6.
Główny Lekarz Weterynarii informuje Komisję Europejską o przebiegu szczepień.
§  12.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.
________

1) Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej - rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 134, poz. 1433).

2) Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają częściowo postanowienia dyrektywy 92/119/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. wprowadzającej ogólne wspólnotowe środki zwalczania niektórych chorób zwierząt i szczególne środki odnoszące się do choroby pęcherzykowej świń (Dz. Urz. WE L 62 z 15.03.1993).

Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszym rozporządzeniu, dotyczą ogłoszenia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne.

3)Decyzja Komisji 88/397/EWG z dnia 12 lipca 1988 r. koordynująca zasady ustanowione przez państwa członkowskie w zastosowaniu art. 6 dyrektywy 85/511/EWG (Dz. Urz. WE L 189 z 20.07.1988).

4) Decyzja wydawana na podstawie art. 10 ust. 3 dyrektywy 92/119/WE dotyczącej zmiany wielkości obszaru zapowietrzonego i zagrożonego lub okresu stosowania środków na tych obszarach.

5) Decyzja wydawana na podstawie art. 19 ust. 1 lit. a dyrektywy 92/119/WE dotyczącej przeprowadzenia szczepień przeciwko chorobom zakaźnym zwierząt.

6) Decyzja wydawana na podstawie art. 19 ust. 6 dyrektywy 92/119/WE dotyczącej utrzymania, zmiany, rozszerzenia lub zaprzestania szczepień.

7) Decyzja wydawana na podstawie art. 19 ust. 4 dyrektywy 92/119/WE dotyczącej okresu, po jakim można przemieszczać zwierzęta z gatunków wrażliwych po przeprowadzeniu szczepień przeciwko chorobom zakaźnym zwierząt oraz warunków tego przemieszczania.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

OKRES INKUBACJI DLA POSZCZEGÓLNYCH CHORÓB ZAKAŹNYCH ZWIERZĄT PODLEGAJĄCYCH OBOWIĄZKOWI ZWALCZANIA

Choroba Okres inkubacji
Pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej (Vesicular stomatitis - VS) 21 dni
Pomór małych przeżuwaczy (Peste des petits ruminants - PPR) 21 dni
Księgosusz (Rinderpest) 21 dni
Choroba guzowatej skóry bydła (Lumpy skin disease - LSD) 28 dni
Gorączka doliny Rift (Rift valley fever) 30 dni
Ospa owiec i ospa kóz (Sheep pox and goat pox) 21 dni
Krwotoczna choroba zwierzyny płowej (Epizootic haemorrhagic disease of deer - EHD) 40 dni

ZAŁĄCZNIK Nr  2

LABORATORIUM PROWADZĄCE BADANIA W KIERUNKU CHORÓB ZAKAŹNYCH ZWIERZĄT PODLEGAJĄCYCH OBOWIĄZKOWI ZWALCZANIA

Laboratorium Zakładu Wirusologii Państwowego Instytutu Weterynaryjnego - Państwowego Instytutu Badawczego, ul. Partyzantów 57, 24-100 Puławy.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.2004.158.1659
Rodzaj: Rozporządzenie
Tytuł: Sposób i tryb zwalczania niektórych chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania.
Data aktu: 24/06/2004
Data ogłoszenia: 12/07/2004
Data wejścia w życie: 20/07/2004