Konwencja o udzielaniu patentów europejskich (Konwencja o patencie europejskim). Monachium.1973.10.05.

KONWENCJA
o udzielaniu patentów europejskich (Konwencja o patencie europejskim), sporządzona w Monachium dnia 5 października 1973 r., zmieniona aktem zmieniającym artykuł 63 Konwencji z dnia 17 grudnia 1991 r. oraz decyzjami Rady Administracyjnej Europejskiej Organizacji Patentowej z dnia 21 grudnia 1978 r., 13 grudnia 1994 r., 20 października 1995 r., 5 grudnia 1996 r. oraz 10 grudnia 1998 r., wraz z Protokołami stanowiącymi jej integralną część

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 5 października 1973 r. została sporządzona w Monachium Konwencja o udzielaniu patentów europejskich, zmieniona aktem zmieniającym artykuł 63 Konwencji z dnia 17 grudnia 1991 r. oraz decyzjami Rady Administracyjnej Europejskiej Organizacji Patentowej z dnia 21 grudnia 1978 r., 13 grudnia 1994 r., 20 października 1995 r., 5 grudnia 1996 r. oraz 10 grudnia 1998 r., wraz z Protokołami stanowiącymi jej integralną część, a w dniu 29 listopada 2000 r. podpisany został w Monachium Akt rewidujący Konwencję o udzielaniu patentów europejskich, w następującym brzmieniu:

Przekład

KONWENCJA

o udzielaniu patentów europejskich

(Konwencja o patencie europejskim)

z dnia 5 października 1973 r.,

zmieniona aktem zmieniającym art. 63 Konwencji z dnia 17 grudnia 1991 r. oraz decyzjami Rady Administracyjnej Europejskiej Organizacji Patentowej z dnia 21 grudnia 1978 r., 13 grudnia 1994 r., 20 października 1995 r., 5 grudnia 1996 r. oraz 10 grudnia 1998 r.

Preambuła

Umawiające się państwa,

pragnąc umocnić współpracę między państwami Europy w dziedzinie ochrony wynalazków,

pragnąc, aby w tych państwach taka ochrona mogła być uzyskiwana za pomocą jednej procedury udzielania patentów i poprzez ustanowienie pewnych jednolitych zasad rządzących tak udzielonymi patentami,

pragnąc zawrzeć w tym celu konwencję powołującą Europejską Organizację Patentową i stanowiącą porozumienie szczególne w rozumieniu art. 19 Konwencji o ochronie własności przemysłowej, podpisanej w Paryżu dnia 20 marca 1883 r. i po raz ostatni zmienionej dnia 14 lipca 1967 r., oraz układ o patencie regionalnym w rozumieniu art. 45 ust. 1 Układu o współpracy patentowej z dnia 19 czerwca 1970 r.,

uzgodniły następujące postanowienia:

CZĘŚĆ  I

POSTANOWIENIA OGÓLNE I ORGANIZACYJNE

Rozdział  I

Postanowienia ogólne

Artykuł  1

Europejskie prawo o udzielaniu patentów

Niniejszym ustanawia się wspólny dla umawiających się państw system prawa o udzielaniu patentów.

Artykuł  2

Patent europejski

(1) 
Patenty udzielone na mocy niniejszej konwencji noszą nazwę patentów europejskich.
(2) 
Patent europejski posiada w każdym umawiającym się państwie, dla którego został udzielony, ten sam skutek i podlega tym samym warunkom, co patent krajowy udzielony przez to państwo, chyba że niniejsza konwencja stanowi inaczej.
Artykuł  3

Skutek terytorialny

Można wnosić o udzielenie patentu europejskiego dla jednego lub kilku umawiających się państw.

Artykuł  4

Europejska Organizacja Patentowa

(1) 
Niniejsza konwencja ustanawia Europejską Organizację Patentową, zwaną dalej "Organizacją". Posiada ona autonomię administracyjną i finansową.
(2) 
Organami Organizacji są:

(a) Europejski Urząd Patentowy;

(b) Rada Administracyjna.

(3) 
Zadaniem Organizacji jest udzielanie patentów europejskich. Zadanie to realizuje Europejski Urząd Patentowy nadzorowany przez Radę Administracyjną.
Artykuł  4a 1

Konferencja ministrów umawiających się państw

Konferencja ministrów umawiających się państw, którzy odpowiadają za sprawy dotyczące patentów, zbiera się co najmniej raz na pięć lat w celu przedyskutowania kwestii dotyczących Organizacji oraz europejskiego systemu patentowego.

Rozdział  II

Europejska Organizacja Patentowa

Artykuł  5

Status prawny

(1) 
Organizacja posiada osobowość prawną.
(2) 
W każdym umawiającym się państwie Organizacja korzysta ze zdolności prawnej w najszerszym zakresie przyznawanym osobom prawnym zgodnie z prawem krajowym tego państwa; może ona w szczególności nabywać lub zbywać majątek ruchomy i nieruchomy oraz może być stroną w procesie sądowym.
(3) 
Organizację reprezentuje prezes Europejskiego Urzędu Patentowego.
Artykuł  6

Siedziba

(1) 
Organizacja ma swoją siedzibę w Monachium.
(2) 
Europejski Urząd Patentowy jest tworzony w Monachium. Posiada oddział w Hadze.
Artykuł  7

Biura Europejskiego Urzędu Patentowego

W celu zapewnienia informacji i łączności można na mocy decyzji Rady Administracyjnej powołać w razie potrzeby biura Europejskiego Urzędu Patentowego w umawiających się państwach i przy organizacjach międzyrządowych z dziedziny własności przemysłowej, pod warunkiem uzyskania zgody zainteresowanego umawiającego się państwa lub organizacji.

Artykuł  8

Przywileje i immunitety

Protokół o przywilejach i immunitetach, stanowiący załącznik do niniejszej konwencji, określa warunki, na jakich Organizacja, członkowie Rady Administracyjnej, pracownicy Europejskiego Urzędu Patentowego oraz inne osoby wymienione w tym protokole jako biorące udział w pracach Organizacji korzystają na terytorium każdego umawiającego się państwa z przywilejów i immunitetów niezbędnych do wykonywania swoich obowiązków.

Artykuł  9

Odpowiedzialność

(1) 
Zobowiązanie umowne Organizacji podlega prawu mającemu zastosowanie do danej umowy.
(2) 
Zobowiązanie pozaumowne Organizacji wynikające ze szkody spowodowanej przez nią lub przez pracowników Europejskiego Urzędu Patentowego podczas wykonywania ich obowiązków podlega przepisom prawa Republiki Federalnej Niemiec. Jeżeli szkoda spowodowana jest przez oddział w Hadze albo biuro lub pracowników tam zatrudnionych, stosuje się przepisy prawa umawiającego się państwa, w którym znajduje się ten oddział lub biuro.
(3) 
Odpowiedzialność osobistą pracowników Europejskiego Urzędu Patentowego wobec Organizacji ustala Regulamin pracowniczy lub warunki zatrudnienia.
(4) 
Sądami właściwymi do rozstrzygania sporów wynikających z przepisów ust. 1 i 2 są:

(a) dla sporów z ust. 1, właściwe dla tego rodzaju spraw - sądy Republiki Federalnej Niemiec, o ile zawarta między stronami umowa nie wskazuje sądów innego państwa;

(b) dla sporów wynikających z ust. 2, albo właściwe dla tego rodzaju spraw - sądy Republiki Federalnej Niemiec, albo właściwe dla tego rodzaju spraw sądy państwa, w którym znajduje się oddział lub biuro.

Rozdział  III

Europejski Urząd Patentowy

Artykuł  10

Kierownictwo

(1) 
Europejskim Urzędem Patentowym kieruje prezes, który odpowiada za swoją działalność przed Radą Administracyjną.
(2) 
W tym celu prezes pełni w szczególności następujące funkcje i posiada następujące uprawnienia:

(a) podejmuje niezbędne kroki w celu zapewnienia funkcjonowania Europejskiego Urzędu Patentowego, włącznie z zatwierdzaniem wewnętrznych instrukcji administracyjnych i publikowaniem informacji do publicznej wiadomości;

(b) określa, o ile konwencja nie zawiera przepisów w tym względzie, które zadania mają być realizowane w Europejskim Urzędzie Patentowym w Monachium, a które w jego oddziale w Hadze;

(c) może przedłożyć Radzie Administracyjnej projekt zmiany niniejszej konwencji oraz projekt przepisów o charakterze ogólnym lub decyzji, które wchodzą w zakres kompetencji Rady Administracyjnej;

(d) przygotowuje i realizuje budżet oraz budżet korygujący lub uzupełniający;

(e) każdego roku przedkłada Radzie Administracyjnej sprawozdanie z zarządu;

(f) sprawuje władzę zwierzchnią nad personelem;

(g) z zastrzeżeniem postanowień art. 11 mianuje i awansuje pracowników;

(h) sprawuje władzę dyscyplinarną nad pracownikami, z wyjątkiem pracowników, o których mowa w art. 11, oraz może występować do Rady Administracyjnej z wnioskiem o postępowanie dyscyplinarne w stosunku do pracowników, o których mowa w art. 11 ust. 2 i 3;

(i) może delegować swoje obowiązki i uprawnienia.

(3) 
Prezes wspomagany jest przez kilku wiceprezesów. Jeśli prezes jest nieobecny lub niezdolny do pełnienia obowiązków, zastępuje go jeden z wiceprezesów zgodnie z procedurą ustaloną przez Radę Administracyjną.
Artykuł  11 2

Mianowanie wyższych rangą pracowników

(1) 
Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego powoływany jest decyzją Rady Administracyjnej.
(2) 
Wiceprezesi powoływani są decyzją Rady Administracyjnej po zasięgnięciu opinii prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego.
(3) 
Członkowie Komisji Odwoławczych i Rozszerzonej Komisji Odwoławczej, włącznie z przewodniczącymi, powoływani są decyzją Rady Administracyjnej na wniosek prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego. Mogą oni być ponownie powołani decyzją Rady Administracyjnej po zasięgnięciu opinii prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego.
(4) 
Rada Administracyjna sprawuje władzę dyscyplinarną w stosunku do pracowników, o których mowa w ust. 1-3.
(5) 
Rada Administracyjna, po zasięgnięciu opinii prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego, może również powołać na członków Rozszerzonej Komisji Odwoławczej członków sądów krajowych lub organów quasi-sądowych umawiających się państw, posiadających kwalifikacje prawnicze, którzy mogą kontynuować swoje czynności sędziowskie na szczeblu krajowym. Członków tych powołuje się na okres trzech lat z możliwością ponownego powołania.
Artykuł  12

Obowiązki urzędowe

Pracownicy Europejskiego Urzędu Patentowego, nawet po rozwiązaniu umowy o pracę, zobowiązani są zarówno do nieujawniania, jak i do niewykorzystywania informacji, które ze względu na swój charakter stanowią tajemnicę zawodową.

Artykuł  13

Spory pomiędzy Organizacją a pracownikami Europejskiego Urzędu Patentowego

(1) 
Pracownicy oraz byli pracownicy Europejskiego Urzędu Patentowego lub ich następcy prawni mogą, w przypadku sporów z Europejską Organizacją Patentową, zwracać się do Trybunału Administracyjnego Międzynarodowej Organizacji Pracy stosownie do Statutu Trybunału oraz w granicach i z zastrzeżeniem warunków ustalonych w Regulaminie pracowniczym dla pracowników stałych lub ustalonych w Regulaminie systemu emerytalnego albo wynikających z warunków zatrudnienia innych pracowników.
(2) 
Odwołanie jest dopuszczalne tylko wtedy, jeśli zainteresowany wykorzystał wszystkie inne środki odwoławcze dostępne, zależnie od okoliczności, na podstawie Regulaminu pracowniczego, Regulaminu systemu emerytalnego albo warunków zatrudnienia.
Artykuł  14 3

Języki obowiązujące w Europejskim Urzędzie Patentowym, języki europejskich zgłoszeń patentowych oraz innych dokumentów

(1) 
Językami urzędowymi obowiązującymi w Europejskim Urzędzie Patentowym są angielski, francuski i niemiecki.
(2) 
Europejskie zgłoszenie patentowe dokonywane jest w jednym z języków urzędowych lub, jeśli zostało dokonane w innym języku, zostaje przetłumaczone na jeden z języków urzędowych zgodnie z Regulaminem wykonawczym. Tłumaczenie to można uzgadniać z oryginalnym tekstem zgłoszenia w trakcie całego postępowania przed Europejskim Urzędem Patentowym. Jeśli wymagane tłumaczenie nie zostanie złożone w terminie, zgłoszenie uważa się za wycofane.
(3) 
Język urzędowy Europejskiego Urzędu Patentowego, w którym dokonano europejskiego zgłoszenia patentowego, lub na który zgłoszenie to zostało przetłumaczone, jest językiem stosowanym we wszystkich postępowaniach przed Europejskim Urzędem Patentowym, o ile Regulamin wykonawczy nie stanowi inaczej.
(4) 
Osoby fizyczne lub osoby prawne posiadające miejsce zamieszkania albo główną siedzibę firmy w umawiającym się państwie, którego językiem urzędowym jest język inny niż angielski, francuski lub niemiecki, oraz obywatele tego państwa zamieszkujący za granicą, mogą składać dokumenty, które należy złożyć w określonym terminie, w języku urzędowym tego państwa. Niemniej jednak, składają oni tłumaczenie na jeden z języków urzędowych Europejskiego Urzędu Patentowego zgodnie z Regulaminem wykonawczym. Jeśli jakikolwiek dokument, niebędący częścią składową europejskiego zgłoszenia patentowego, zostanie złożony w innym języku niż przewidziany lub jeśli jakiekolwiek wymagane tłumaczenie zostanie złożone po terminie, dokument uważa się za niezłożony.
(5) 
Europejskie zgłoszenia patentowe publikuje się w języku postępowania.
(6) 
Opisy patentów europejskich publikuje się w języku postępowania i zawierają one tłumaczenie zastrzeżeń na dwa pozostałe języki urzędowe Europejskiego Urzędu Patentowego.
(7) 
W trzech językach urzędowych Europejskiego Urzędu Patentowego publikuje się:

(a) Europejski Biuletyn Patentowy;

(b) Dziennik Urzędowy Europejskiego Urzędu Patentowego.

(8) 
Wpisy do Europejskiego Rejestru Patentowego dokonywane są w trzech językach urzędowych Europejskiego Urzędu Patentowego. W przypadku wątpliwości wiarygodny jest wpis w języku postępowania.
Artykuł  15

Wydziały, przed którymi toczy się postępowanie

Do prowadzenia postępowań ustanowionych niniejszą konwencją w Europejskim Urzędzie Patentowym utworzone zostają:

(a) Sekcja Zgłoszeń;

(b) Wydziały Poszukiwań;

(c) Wydziały Badań;

(d) Wydziały ds. Sprzeciwów;

(e) Wydział Prawny;

(f) Komisje Odwoławcze;

(g) Rozszerzona Komisja Odwoławcza.

Artykuł  16 4

Sekcja Zgłoszeń

Sekcja Zgłoszeń odpowiada za prowadzenie badania bezpośrednio po dokonaniu zgłoszenia oraz badania pod względem formalnym europejskich zgłoszeń patentowycho.

Artykuł  17 5

Wydziały Poszukiwań

Wydziały Poszukiwań odpowiadają za sporządzanie sprawozdań z poszukiwania europejskiego.

Artykuł  18 6

Wydziały Badań

(1) 
Wydziały Badań odpowiadają za prowadzenie badania europejskich zgłoszeń patentowych.
(2) 
Wydział Badań składa się z trzech ekspertów o specjalności technicznej. Niemniej jednak, zgodnie z ogólną zasadą, do chwili podjęcia ostatecznej decyzji, prowadzenie badania powierza się jednemu członkowi tego Wydziału. Postępowanie ustne prowadzone jest przed samym Wydziałem Badań. Jeśli Wydział Badań uważa, że wymaga tego charakter decyzji, zostaje poszerzony o dodatkowego eksperta o kwalifikacjach prawniczych. W przypadku równego podziału głosów decyduje głos Przewodniczącego Wydziału.
Artykuł  19

Wydziały ds. Sprzeciwów

(1) 
Wydział ds. Sprzeciwów odpowiada za rozpatrywanie sprzeciwów wobec każdego patentu europejskiego.
(2) 
Wydział ds. Sprzeciwów składa się z trzech ekspertów o specjalności technicznej, z których co najmniej dwóch nie brało udziału w postępowaniu o udzielenie patentu, którego dotyczy sprzeciw. Ekspert, który brał udział w postępowaniu o udzielenie tego patentu europejskiego, nie może być przewodniczącym. Przed podjęciem ostatecznej decyzji w sprawie sprzeciwu Wydział ds. Sprzeciwów może powierzyć zbadanie sprzeciwu jednemu ze swoich członków. Postępowanie ustne prowadzone jest przed samym Wydziałem ds. Sprzeciwów. Jeśli Wydział ds. Sprzeciwów uważa, że wymaga tego charakter decyzji rozszerza swój skład o dodatkowego eksperta o kwalifikacjach prawniczych, który nie brał udziału w postępowaniu o udzielenie tego patentu. W przypadku równego podziału głosów, decyduje głos przewodniczącego Wydziału.
Artykuł  20

Wydział Prawny

(1) 
Wydział Prawny odpowiada za decyzje dotyczące wpisów w Rejestrze Patentów Europejskich oraz dotyczące wpisu na listę zawodowych pełnomocników i skreślenia z tej listy.
(2) 
Decyzje Wydziału Prawnego podejmowane są przez jednego członka Wydziału posiadającego kwalifikacje prawnicze.
Artykuł  21 7

Komisje Odwoławcze

(1) 
Komisje Odwoławcze odpowiadają za rozpatrywanie odwołań od decyzji Sekcji Zgłoszeń, Wydziałów Badań, Wydziałów ds. Sprzeciwów oraz Wydziału Prawnego.
(2) 
Odwołania od decyzji Sekcji Zgłoszeń lub Wydziału Prawnego rozpatruje Komisja Odwoławcza w składzie trzech członków posiadających kwalifikacje prawnicze.
(3) 
Odwołania od decyzji Wydziału Badań rozpatruje Komisja Odwoławcza w składzie:

(a) dwóch członków posiadających kwalifikacje techniczne i jednego członka posiadającego kwalifikacje prawnicze, jeżeli decyzja dotyczy odrzucenia europejskiego zgłoszenia patentowego albo udzielenia, ograniczenia lub unieważnienia patentu europejskiego i została podjęta przez Wydział Badań w składzie mniejszym niż czterech członków;

(b) trzech członków posiadających kwalifikacje techniczne i dwóch członków posiadających kwalifikacje prawnicze, jeżeli decyzja została podjęta przez Wydział Badań w składzie czterech członków albo jeżeli Komisja Odwoławcza uważa, że wymaga tego charakter odwołania;

(c) trzech członków posiadających kwalifikacje prawnicze we wszystkich pozostałych przypadkach.

(4) 
Odwołania od decyzji Wydziału ds. Sprzeciwów rozpatruje Komisja Odwoławcza w składzie:

(a) dwóch członków posiadających kwalifikacje techniczne i jednego członka posiadającego kwalifikacje prawnicze, jeżeli decyzja została podjęta przez Wydział ds. Sprzeciwów w składzie trzech członków;

(b) trzech członków posiadających kwalifikacje techniczne i dwóch członków posiadających kwalifikacje prawnicze, jeżeli decyzja została podjęta przez Wydział ds. Sprzeciwów w składzie czterech członków albo jeżeli Komisja Odwoławcza uważa, że wymaga tego charakter odwołania.

Artykuł  22 8

Rozszerzona Komisja Odwoławcza

(1) 
Rozszerzona Komisja Odwoławcza odpowiada za:

(a) rozstrzyganie kwestii prawnych skierowanych do niej przez Komisje Odwoławcze;

(b) wydawanie opinii w kwestiach prawnych skierowanych do niej przez prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego na podstawie art. 112;

(c) rozstrzyganie wniosków o zbadanie decyzji Komisji Odwoławczych na podstawie art. 112a.

(2) 
W postępowaniach, o których mowa w ust. 1 (a) i (b), Rozszerzona Komisja Odwoławcza składa się z pięciu członków posiadających kwalifikacje prawnicze i dwóch członków posiadających kwalifikacje techniczne. W postępowaniu, o którym mowa w ust. 1 (c), Rozszerzona Komisja Odwoławcza składa się z trzech lub pięciu członków zgodnie z ustaleniami w Regulaminie wykonawczym. We wszystkich postępowaniach przewodniczącym jest członek posiadający kwalifikacje prawnicze.
Artykuł  23 9

Niezawisłość członków Komisji

(1) 
Członków Rozszerzonej Komisji Odwoławczej oraz Komisji Odwoławczych powołuje się na okres pięciu lat i w ciągu tego okresu nie mogą zostać odwołani ze swojego stanowiska, chyba że istnieją poważne powody takiego odwołania i Rada Administracyjna na wniosek Rozszerzonej Komisji Odwoławczej podejmie decyzję z takim skutkiem. Niezależnie od postanowień pierwszego zdania, kadencja członków Komisji kończy się, jeśli złożą oni rezygnację albo przejdą, na emeryturę zgodnie z Regulaminem pracowniczym dla pracowników stałych Europejskiego Urzędu Patentowego.
(2) 
Członkowie Komisji nie mogą być członkami Sekcji Zgłoszeń, Wydziałów Badań, Wydziałów ds. Sprzeciwów lub Wydziału Prawnego.
(3) 
Członkowie Komisji w swoich decyzjach nie są związani żadnymi wytycznymi i przestrzegają jedynie przepisów niniejszej Konwencji.
(4) 
Zasady proceduralne Komisji Odwoławczych i Rozszerzonej Komisji Odwoławczej zostają przyjęte zgodnie z przepisami Regulaminu wykonawczego. Zasady podlegają zatwierdzeniu przez Radę Administracyjną.
Artykuł  24

Wyłączenie i sprzeciw

(1) 
Członkowie Komisji Odwoławczych lub Rozszerzonej Komisji Odwoławczej nie mogą brać udziału w postępowaniu odwoławczym, jeśli mają w nim jakikolwiek interes osobisty, jeśli poprzednio występowali w charakterze przedstawicieli jednej ze stron albo jeśli brali udział w podejmowaniu decyzji będącej przedmiotem odwołania.
(2) 
Jeśli z któregokolwiek powodu wymienionego w ust. 1 bądź z innej przyczyny członek Komisji Odwoławczej lub Rozszerzonej Komisji Odwoławczej uważa, że nie powinien brać udziału w postępowaniu odwoławczym, informuje o tym Komisję.
(3) 
Każda ze stron może z przyczyn wymienionych w ust. 1 bądź w przypadku podejrzenia o stronniczość wnieść o wyłączenie członków Komisji Odwoławczej lub Rozszerzonej Komisji Odwoławczej. Wniosek o wyłączenie nie jest dopuszczalny, jeśli strona, będąc świadoma istnienia powodów do wyłączenia, podjęła środki procesowe. Narodowość członków nie może stanowić podstawy wniosku o wyłączenie.
(4) 
Komisje Odwoławcze i Rozszerzona Komisja Odwoławcza podejmują decyzje w sprawach określonych w ust. 2 i 3 bez udziału członka, którego dotyczy wyłączenie. W celu podjęcia takiej decyzji, członka, co do którego złożono wniosek o wyłączenie, zastępuje jego zastępca.
Artykuł  25

Opinia techniczna

Europejski Urząd Patentowy zobowiązany jest, na wniosek właściwego sądu krajowego rozpatrującego sprawę o naruszenie lub unieważnienie, wydać, po wniesieniu odpowiedniej opłaty, opinię techniczną dotyczącą patentu europejskiego będącego przedmiotem sprawy sądowej. Wydawanie takich opinii leży w gestii Wydziału Badań.

Rozdział  IV

Rada Administracyjna

Artykuł  26

Członkostwo

(1) 
Rada Administracyjna składa się z przedstawicieli umawiających się państw i ich zastępców. Każde umawiające się państwo ma prawo do wyznaczenia do Rady Administracyjnej jednego przedstawiciela i jednego jego zastępcy.
(2) 
Członkowie Rady Administracyjnej mogą być wspomagani przez doradców lub ekspertów, z zastrzeżeniem postanowień zawartych w przepisach proceduralnych tej Rady.
Artykuł  27

Przewodnictwo

(1) 
Rada Administracyjna wybiera przewodniczącego i wiceprzewodniczącego spośród przedstawicieli umawiających się państw i ich zastępców. W przypadku gdy przewodniczący nie może wykonywać swoich funkcji, zastępuje go z urzędu wiceprzewodniczący.
(2) 
Kadencja przewodniczącego i wiceprzewodniczącego trwa trzy lata. Kadencja może zostać przedłużona.
Artykuł  28

Kolegium

(1) 
Jeżeli jest co najmniej osiem umawiających się państw, Rada Administracyjna może utworzyć Kolegium złożone z pięciu członków.
(2) 
Przewodniczący i wiceprzewodniczący Rady Administracyjnej są z urzędu członkami Kolegium; pozostali trzej członkowie wybierani są przez Radę Administracyjną.
(3) 
Kadencja członków wybranych przez Radę Administracyjną wynosi trzy lata. Nie można zostać wybranym na kolejną kadencję.
(4) 
Kolegium wykonuje obowiązki powierzone mu przez Radę Administracyjną zgodnie z przepisami proceduralnymi Rady.
Artykuł  29

Posiedzenia

(1) 
Posiedzenia Rady Administracyjnej zwołuje przewodniczący.
(2) 
W obradach Rady Administracyjnej bierze udział prezes Europejskiego Urzędu Patentowego.
(3) 
Raz do roku odbywa się posiedzenie zwyczajne Rady Administracyjnej. Dodatkowo Rada Administracyjna zbiera się z inicjatywy przewodniczącego lub na wniosek jednej trzeciej umawiających się państw.
(4) 
Obrady Rady Administracyjnej przebiegają na podstawie porządku obrad i odbywają się zgodnie z jej przepisami proceduralnymi.
(5) 
Wstępny porządek obrad obejmuje każdą kwestię, o której włączenie wnioskowało którekolwiek z umawiających się państw zgodnie z przepisami proceduralnymi.
Artykuł  30

Udział obserwatorów

(1) 
Światowa Organizacja Własności Intelektualnej reprezentowana jest na posiedzeniach Rady Administracyjnej zgodnie z postanowieniami porozumienia, które zostanie zawarte pomiędzy Europejską Organizacją Patentową a Światową Organizacją Własności Intelektualnej.
(2) 
Każda inna organizacja międzyrządowa zobowiązana do wprowadzania w życie procedur międzynarodowych w dziedzinie patentowej, z którą Organizacja zawarła porozumienie, jest reprezentowana na posiedzeniach Rady Administracyjnej zgodnie z postanowieniami zawartymi w takim porozumieniu.
(3) 
Wszelkie inne organizacje międzyrządowe i międzynarodowe organizacje pozarządowe, prowadzące działalność mieszczącą się w obszarze zainteresowań Organizacji, mogą zostać zaproszone przez Radę Administracyjną do wzięcia udziału w jej posiedzeniach w trakcie dyskusji nad sprawami będącymi przedmiotem obopólnych zainteresowań.
Artykuł  31

Języki obowiązujące w Radzie Administracyjnej

(1) 
Obrady Rady Administracyjnej prowadzone są w językach: angielskim, francuskim i niemieckim.
(2) 
Dokumenty przedkładane Radzie Administracyjnej i protokoły z jej obrad sporządzane są w trzech językach wymienionych w ust. 1.
Artykuł  32

Personel, pomieszczenia i wyposażenie

Europejski Urząd Patentowy przekazuje do dyspozycji Rady Administracyjnej oraz każdego organu przez nią utworzonego personel, pomieszczenia i wyposażenie, które mogą być im niezbędne do wypełniania obowiązków.

Artykuł  33 10

Kompetencje Rady Administracyjnej w określonych sprawach

(1) 
Rada Administracyjna uprawniona jest do zmiany następujących postanowień:

(a) terminów ustalonych w niniejszej Konwencji;

(b) części II - VIII oraz X niniejszej Konwencji w celu dostosowania ich do umowy międzynarodowej dotyczącej patentów albo aktów prawnych Wspólnoty Europejskiej dotyczących patentów;

(c) regulaminu wykonawczego.

(2) 
Rada Administracyjna uprawniona jest, stosownie do niniejszej Konwencji, do przyjmowania lub zmiany następujących postanowień:

(a) regulaminu finansowego;

(b) regulaminu pracowniczego dla pracowników stałych- oraz warunków zatrudnienia pozostałych pracowników Europejskiego Urzędu Patentowego, siatki płac dla pracowników stałych i pozostałych pracowników, a także charakteru i zasad przydzielania wszystkich dodatkowych świadczeń;

(c) regulaminu systemu emerytalnego oraz stosownych podwyżek istniejących emerytur odpowiednio do wzrostu wynagrodzeń;

(d) zasad dotyczących opłat;

(e) przepisów proceduralnych Rady.

(3) 
Niezależnie od postanowień art. 18 ust. 2, Rada Administracyjna, kierując się własnym doświadczeniem, uprawniona jest do podjęcia decyzji, że przy pewnych rodzajach spraw Wydziały Badań składają się z jednego eksperta posiadającego kwalifikacje techniczne. Decyzja taka może zostać uchylona.
(4) 
Rada Administracyjna uprawniona jest do upoważnienia prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego do prowadzenia negocjacji oraz do zawierania, za jej zgodą, porozumień w imieniu Europejskiej Organizacji Patentowej z państwami, organizacjami międzyrządowymi i ośrodkami dokumentacji utworzonymi na mocy porozumień z tymi organizacjami.
(5) 
Rada Administracyjna nie może podejmować, na mocy ust. 1 (b), decyzji dotyczących:

- umów międzynarodowych, zanim te umowy wejdą w życie;

- aktów prawnych Wspólnoty Europejskiej, zanim wejdą one w życie albo, jeśli taki akt prawny przewiduje okres do jego wprowadzenia, zanim upłynie ten okres.

Artykuł  34

Prawo do głosowania

(1) 
Prawo do głosowania w Radzie Administracyjnej zastrzeżone jest dla umawiających się państw.
(2) 
Z zastrzeżeniem stosowania postanowień art. 36 każde umawiające się państwo posiada jeden głos.
Artykuł  35 11

Zasady głosowania

(1) 
Rada Administracyjna podejmuje decyzje, z wyjątkiem tych, o których mowa w ust. 2 i 3, zwykłą większością głosów umawiających się państw reprezentowanych i głosujących.
(2) 
Większość trzech czwartych głosów umawiających się państw reprezentowanych i głosujących wymagana jest do podejmowania tych decyzji, do podjęcia których Rada Administracyjna została upoważniona na podstawie art. 7, art. 11 ust. 1, art. 33 ust. 1 (a) i (c) oraz ust. 2 do 4, art. 39 ust. 1, art. 40 ust. 2 i 4, art. 46, art. 134a, art. 149a ust. 2, art. 152, art. 153 ust. 7, art. 166 i art. 172.
(3) 
Jednomyślność umawiających się państw głosujących wymagana jest do podejmowania tych decyzji, do podjęcia których Rada Administracyjna została upoważniona na podstawie art. 33 ust. 1 (b). Rada Administracyjna podejmuje takie decyzje jedynie wówczas, gdy reprezentowane są wszystkie umawiające się państwa. Decyzja podjęta na podstawie art. 33 ust. 1 (b) nie wchodzi w życie, jeśli jakieś umawiające się państwo oświadczy w ciągu dwunastu miesięcy od daty decyzji, że nie chce być związane taką decyzją.
(4) 
Wstrzymania się od głosowania nie uważa się za oddanie głosu.
Artykuł  36

Ważenie głosów

(1) 
Dla przyjęcia lub zmiany zasad dotyczących opłat i jeśli wkład finansowy wnoszony przez umawiające się państwa miałby przez to ulec zwiększeniu, dla przyjęcia budżetu Organizacji i budżetu korygującego lub uzupełniającego, każde umawiające się państwo może domagać się, po pierwszym głosowaniu, w którym każde umawiające się państwo dysponuje jednym głosem, i niezależnie od wyniku tego głosowania, niezwłocznego przeprowadzenia drugiego głosowania, w którym głosy przydzielone będą państwom zgodnie z ust. 2. Decyzja zostanie podjęta na podstawie wyniku tego drugiego głosowania.
(2) 
Liczbę głosów, jaką dysponuje każde umawiające się państwo w drugim głosowaniu, oblicza się następująco:

(a) procent uzyskany dla każdego umawiającego się państwa w odniesieniu do podziału stosowanego dla nadzwyczajnych wkładów finansowych zgodnie z art. 40 ust. 3 i 4 mnoży się przez ilość umawiających się państw i dzieli przez pięć;

(b) uzyskaną w ten sposób liczbę głosów zaokrągla się w górę do następnej liczby całkowitej;

(c) do tej liczby dodaje się pięć dodatkowych głosów;

(d) niemniej jednak, żadne umawiające się państwo nie może posiadać więcej niż trzydzieści głosów.

Rozdział  V

Przepisy finansowe

Artykuł  37 12

Finansowanie budżetowe

Budżet Organizacji finansowany jest:

(a) ze środków własnych Organizacji;

(b) z wpłat dokonywanych przez umawiające się państwa z tytułu opłat za utrzymanie w mocy patentów europejskich w tych państwach;

(c) gdy jest to niezbędne, z nadzwyczajnych wkładów finansowych wnoszonych przez umawiające się państwa;

(d) w odpowiednich przypadkach, z dochodów, o których mowa w art. 146;

(e) gdy jest to właściwe i tylko w przypadku aktywów materialnych, z pożyczek od osób trzecich, zabezpieczonych na gruncie lub budynkach;

(f) gdy jest to właściwe, z funduszy - pochodzących od osób trzecich na określone projekty.

Artykuł  38 13

Środki własne Organizacji

Na środki własne Organizacji składają się:

(a) wszystkie dochody z opłat i innych źródeł, jak również rezerwy finansowe Organizacji;

(b) środki finansowe z Emerytalnego funduszu rezerwowego, które traktuje się jako specjalnej kategorii aktywa Organizacji, przeznaczone na wspieranie systemu emerytalnego Organizacji poprzez zapewnienie odpowiednich rezerw.

Artykuł  39

Wpłaty dokonywane przez umawiające się państwa z tytułu opłat za utrzymanie w mocy patentów europejskich

(1) 
Każde umawiające się państwo wpłaca do Organizacji, z tytułu każdej opłaty otrzymanej w tym państwie za utrzymanie w mocy patentu europejskiego, kwotę równą procentowi tej opłaty, który ustala Rada Administracyjna; nie przekracza on 75 % i jest jednakowy dla wszystkich umawiających się państw. Jednakże, jeśli procent ten odpowiada kwocie mniejszej niż jednolita kwota minimalna ustalona przez Radę Administracyjną, umawiające się państwo wpłaca do Organizacji tę minimalną kwotę.
(2) 
Każde umawiające się państwo przekazuje do Organizacji takie informacje, jakie Rada Administracyjna uważa za niezbędne do określenia wysokości należnych od niego wpłat.
(3) 
Terminy wymagalności tych wpłat ustala Rada Administracyjna.
(4) 
Jeśli wpłata nie zostanie przekazana w całości w wymagalnym terminie, wówczas umawiające się państwo płaci odsetki od pozostałej niezapłaconej kwoty.
Artykuł  40

Wysokość opłat i wpłat - nadzwyczajne wkłady finansowe

(1) 
Wysokość opłat, o których mowa w art. 38, oraz procent, o którym mowa w art. 39, ustala się w takiej wysokości, aby zapewnić, że wpływy z tego tytułu będą wystarczające do zrównoważenia budżetu Organizacji.
(2) 
Jednakże, jeśli Organizacja nie może osiągnąć równowagi budżetowej zgodnie z warunkami ustalonymi w ust. 1, umawiające się państwa przekazują do Organizacji nadzwyczajne wkłady finansowe, których wysokość na dany okres rozliczeniowy określa Rada Administracyjna.
(3) 
Nadzwyczajne wkłady finansowe ustala się w stosunku do każdego umawiającego się państwa na podstawie liczby zgłoszeń patentowych dokonanych w ostatnim roku, oprócz roku poprzedzającego ten, w którym niniejsza konwencja weszła w życie, i oblicza w następujący sposób:

(a) w połowie proporcjonalnie do liczby zgłoszeń patentowych dokonanych w danym umawiającym się państwie;

(b) w połowie proporcjonalnie do drugiej z kolei największej liczby zgłoszeń patentowych dokonanych w pozostałych umawiających się państwach przez osoby fizyczne lub prawne posiadające miejsce zamieszkania lub główną siedzibę firmy w danym umawiającym się państwie.

Jednakże kwoty, które mają wnieść państwa, w których liczba dokonanych zgłoszeń patentowych przekracza 25.000, traktuje się jako całość i ustala się nowy podział proporcjonalnie do całkowitej liczby zgłoszeń patentowych dokonanych w tych państwach.

(4) 
Jeżeli w odniesieniu do któregokolwiek umawiającego się państwa nie można ustalić stawki tej kwoty zgodnie z ust. 3, Rada Administracyjna, za zgodą tego państwa, podejmuje decyzje o jej wymiarze.
(5) 
Art. 39 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio do nadzwyczajnych wkładów finansowych.
(6) 
Nadzwyczajne wkłady finansowe zwracane są wraz z odsetkami, których stopa procentowa jest jednakowa dla wszystkich umawiających się państw. Zwroty dokonywane są w miarę możliwości zabezpieczenia na ten cel środków w budżecie; kwota zabezpieczona w ten sposób dzielona jest między umawiające się państwa zgodnie z podziałem, o którym mowa w ust. 3 i 4 powyżej.
(7) 
Nadzwyczajne wkłady finansowe, przekazane w jakimkolwiek okresie rozliczeniowym, zwracane są w całości przed dokonaniem zwrotu jakichkolwiek takich wkładów lub ich części przekazanych w kolejnym okresie rozliczeniowym.
Artykuł  41

Zaliczki

(1) 
Na wniosek prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego umawiające się państwa wpłacają do Organizacji zaliczki na poczet wpłat i wkładów w granicach kwoty ustalonej przez Radę Administracyjną. Wysokość tych zaliczek ustala się proporcjonalnie do kwot należnych od umawiających się państw w danym okresie rozliczeniowym.
(2) 
Art. 39 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio do zaliczek.
Artykuł  42 14

Budżet

(1) 
Organizacja posiada zrównoważony budżet. Budżet sporządza się zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami księgowości, ustalonymi w Regulaminie finansowym. W miarę potrzeb opracowuje się budżet korygujący i uzupełniający.
(2) 
Budżet sporządza się w jednostce obrachunkowej ustalonej w Regulaminie finansowym.
Artykuł  43

Upoważnienie do dokonywania wydatków

(1) 
Upoważnienie do dokonywania wydatków wpisanych do budżetu ważne jest w ciągu jednego okresu rozliczeniowego, o ile postanowienia zawarte w Regulaminie finansowym nie stanowią inaczej.
(2) 
Z zastrzeżeniem warunków, które ustali Regulamin finansowy, wszystkie przydziały poza wydatkami na personel, które nie zostały wydatkowane do końca okresu rozliczeniowego, mogą zostać przeniesione, ale jedynie do końca następnego okresu rozliczeniowego.
(3) 
Przydziały rozplanowane są według różnych tytułów w zależności od rodzaju i celu wydatku i w miarę potrzeby dalej podzielone zgodnie z Regulaminem finansowym.
Artykuł  44

Przydziały na nieprzewidziane wydatki

(1) 
Budżet Organizacji może zawierać przydziały na nieprzewidziane wydatki.
(2) 
Zużytkowanie tych przydziałów przez Organizację podlega uprzedniemu zatwierdzeniu przez Radę Administracyjną.
Artykuł  45

Okres rozliczeniowy

Okres rozliczeniowy rozpoczyna się z dniem 1 stycznia i kończy z dniem 31 grudnia.

Artykuł  46

Przygotowanie i zatwierdzenie budżetu

(1) 
Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego przedkłada projekt budżetu Radzie Administracyjnej nie później niż w dacie określonej w Regulaminie finansowym.
(2) 
Budżet oraz budżet korygujący lub budżet uzupełniający zatwierdza Rada Administracyjna.
Artykuł  47

Budżet tymczasowy

(1) 
Jeśli na początku okresu rozliczeniowego budżet nie został zatwierdzony przez Radę Administracyjną, wydatki mogą być realizowane na podstawie rozliczeń miesięcznych z danego tytułu lub innego działu budżetowego, zgodnie z postanowieniami Regulaminu finansowego, w wysokości do jednej dwunastej przydziałów budżetowych z poprzedniego okresu rozliczeniowego, pod warunkiem że fundusze w ten sposób udostępnione prezesowi Europejskiego Urzędu Patentowego nie przekraczają jednej dwunastej funduszów przewidzianych w projekcie budżetu.
(2) 
Rada Administracyjna może, pod warunkiem przestrzegania innych postanowień ustalonych w ust. 1, upoważnić do dokonywania wydatków przekraczających jedną dwunastą funduszów.
(3) 
Wpłaty, o których mowa w art. 37 (b), wnosi się na zasadach tymczasowych zgodnie z warunkami określonymi w art. 39 na rok poprzedzający rok, którego dotyczy projekt budżetu.
(4) 
Umawiające się strony wnoszą co miesiąc, na zasadach tymczasowych i zgodnie z podziałem, o którym mowa w art. 40 ust. 3 i 4, wszelkie nadzwyczajne wkłady finansowe niezbędne do zapewnienia realizacji powyższych postanowień ust. 1 i 2. Art. 39 ust. 4 stosuje się odpowiednio do tych wkładów.
Artykuł  48

Wykonanie budżetu

(1) 
Za wykonanie budżetu oraz budżetu korygującego lub uzupełniającego odpowiada prezes Europejskiego Urzędu Patentowego w granicach przydzielonych funduszów.
(2) 
W ramach budżetu prezes Europejskiego Urzędu Patentowego może, w granicach i na warunkach ustalonych w Regulaminie finansowym, przenosić fundusze pomiędzy poszczególnymi tytułami lub działami.
Artykuł  49

Kontrola rachunków

(1) 
Rachunek dochodów i wydatków oraz bilans Organizacji sprawdzają w pełni niezawiśli rewidenci, powołani przez Radę Administracyjną na okres pięciu lat, który to okres można odnowić lub przedłużyć.
(2) 
Kontrola na podstawie rachunków, a w razie potrzeby przeprowadzana na miejscu, ustala, czy wszystkie dochody zostały uzyskane i wszystkie wydatki dokonane w sposób właściwy i zgodny z prawem oraz czy zarządzanie finansowe jest prawidłowe. Rewidenci sporządzają sprawozdanie po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego.
(3) 
Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego każdego roku przedkłada Radzie Administracyjnej, razem ze sprawozdaniem rewidentów, zestawienie rachunkowe z poprzedniego okresu rozliczeniowego dotyczące budżetu oraz bilans przedstawiający aktywa i pasywa Organizacji.
(4) 
Rada Administracyjna zatwierdza roczne zestawienie rachunkowe razem ze sprawozdaniem rewidentów i udziela prezesowi Europejskiego Urzędu Patentowego absolutorium z wykonania budżetu.
Artykuł  50 15

Regulamin finansowy

Regulamin finansowy określa w szczególności:

(a) procedurę dotyczącą sporządzania i wykonywania budżetu oraz przedkładania i kontrolowania rachunków;

(b) sposób i procedurę, według których wpłaty i wkłady finansowe przewidziane w art. 37 oraz zaliczki przewidziane w art. 41 mają być przekazywane do dyspozycji Organizacji przez umawiające się państwa;

(c) zasady dotyczące odpowiedzialności urzędników zatwierdzających i księgujących oraz system ich nadzorowania;

(d) odsetki przewidziane w art. 39, art. 40 i art. 47;

(e) sposób obliczania wkładów finansowych należnych na mocy art. 146;

(f) skład i obowiązki Komisji ds. Budżetu i Finansów, która powinna zostać utworzona przez Radę Administracyjną;

(g) ogólnie przyjęte zasady księgowości, na których opiera się budżet, i roczne sprawozdania finansowe.

Artykuł  51 16

Opłaty

(1) 
Europejski Urząd Patentowy może pobierać opłaty za każdą czynność urzędową lub postępowanie prowadzone na podstawie niniejszej Konwencji.
(2) 
Terminy wnoszenia opłat, poza terminami ustalonymi przez niniejszą Konwencję, ustalone są w Regulaminie wykonawczym.
(3) 
Jeżeli Regulamin wykonawczy przewiduje wniesienie opłaty, określa również konsekwencje niewniesienia tej opłaty w terminie.
(4) 
Zasady dotyczące opłat określają w szczególności wysokość opłat oraz sposoby ich wnoszenia.

CZĘŚĆ  II

PRAWO PATENTOWE MATERIALNE

Rozdział  1

Zdolność patentowa

Artykuł  52 17

Wynalazki posiadające zdolność patentową

(1) 
Patenty europejskie udzielane są na wszelkie wynalazki we wszystkich dziedzinach techniki pod warunkiem, że są one nowe, posiadają poziom wynalazczy i nadają się do przemysłowego stosowania.
(2) 
Nie uważa się za wynalazki w rozumieniu ust. 1 w szczególności:

(a) odkryć, teorii naukowych i metod matematycznych;

(b) wytworów o charakterze estetycznym;

(c) schematów, zasad i metod przeprowadzania procesów myślowych, rozgrywania gier lub prowadzenia działalności gospodarczej oraz programów komputerowych;

(d) przedstawienia informacji.

(3) 
Postanowienia ust. 2 wykluczają zdolność patentową przedmiotu lub działalności, o których w nim mowa, jedynie o tyle, o ile europejskie zgłoszenie patentowe lub patent europejski dotyczą takiego przedmiotu lub działalności jako takich.
Artykuł  53 18

Wyłączenia ze zdolności patentowej

Nie udziela się patentów europejskich na:

(a) wynalazki, z których korzystanie w celach komercyjnych byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami pod warunkiem, że takie korzystanie nie jest uważane za sprzeczne z nimi jedynie dlatego, że jest zabronione ustawą lub innym aktem prawnym w kilku lub we wszystkich umawiających się państwach;

(b) odmiany roślin albo rasy zwierząt lub czysto biologiczne sposoby hodowli roślin lub zwierząt; przepis ten nie ma zastosowania do sposobów mikrobiologicznych ani produktów otrzymywanych tymi sposobami;

(c) chirurgiczne lub terapeutyczne metody leczenia ludzi lub zwierząt oraz metody diagnostyczne stosowane na ludziach lub zwierzętach; przepis ten nie ma zastosowania do produktów, w szczególności do substancji lub mieszanin, stosowanych w którejkolwiek z tych metod.

Artykuł  54 19

Nowość

(1) 
Wynalazek uważa się za nowy, jeśli nie jest on częścią stanu techniki.
(2) 
Uważa się, że stan techniki obejmuje wszystko to, co przed datą dokonania europejskiego zgłoszenia patentowego zostało udostępnione do wiadomości powszechnej w formie ustnego lub pisemnego opisu, przez zastosowanie bądź w każdy inny sposób.
(3) 
Ponadto, za zawartą w stanie techniki uważa się treść europejskich zgłoszeń patentowych, w takiej formie, w jakiej zostały one dokonane, których data zgłoszenia jest wcześniejsza niż data, o której mowa w ust. 1, i które zostały opublikowane z tą lub po tej dacie.
(4) 
Ust. 2 i 3 nie wyłączają zdolności patentowej jakiejkolwiek substancji lub mieszaniny objętej stanem techniki, stosowanej w metodzie, o której mowa w art. 53 (c), pod warunkiem, że takie zastosowanie nie jest objęte stanem techniki.
(5) 
Ust. 2 i 3 nie wyłączają również zdolności patentowej jakiejkolwiek substancji lub mieszaniny, o której mowa w ust. 4, stosowanej w ściśle określony sposób w jakiejkolwiek metodzie, o której mowa w art. 53 (c), pod warunkiem, że takie zastosowanie nie jest objęte stanem techniki.
Artykuł  55

Nieszkodliwe ujawnienia

(1) 
Dla celów art. 54 ujawnienie wynalazku nie jest brane pod uwagę, jeżeli nastąpiło nie wcześniej niż sześć miesięcy przed dokonaniem europejskiego zgłoszenia patentowego i jeżeli spowodowane było bezpośrednio lub pośrednio:

(a) oczywistym nadużyciem w stosunku do zgłaszającego lub jego poprzednika prawnego, albo

(b) faktem, że zgłaszający lub jego poprzednik prawny wystawili wynalazek na oficjalnej lub oficjalnie uznanej wystawie międzynarodowej w rozumieniu Konwencji o wystawach międzynarodowych, podpisanej w Paryżu dnia 22 listopada 1928 r. i po raz ostatni zmienionej dnia 20 listopada 1972 r.

(2) 
W przypadku określonym w ust. 1 (b), ust. 1 ma zastosowanie jedynie wówczas, jeżeli przy dokonywaniu zgłoszenia europejskiego zgłaszający oświadczy, że wynalazek został wystawiony na wystawie i złoży potwierdzające ten fakt zaświadczenie w terminie i na warunkach ustalonych w Regulaminie wykonawczym.
Artykuł  56

Poziom wynalazczy

Wynalazek uważa się za wykazujący poziom wynalazczy, jeżeli dla specjalisty z danej dziedziny nie wynika on w sposób oczywisty ze stanu techniki. Jeżeli stanem techniki objęte są dokumenty, o których mowa w art. 54 ust. 3, nie są one brane pod uwagę przy ocenie poziomu wynalazczego.

Artykuł  57

Przemysłowe stosowanie

Wynalazek uważany jest za nadający się do przemysłowego stosowania, jeżeli może być wytwarzany lub wykorzystywany w jakiejkolwiek gałęzi przemysłu, włącznie z rolnictwem.

Rozdział  II

Osoby uprawnione do występowania o patenty europejskie i do ich uzyskania - wzmianka o twórcy

Artykuł  58

Uprawnienie do dokonania europejskiego zgłoszenia patentowego

Europejskiego zgłoszenia patentowego może dokonać każda osoba fizyczna lub prawna albo jakikolwiek organ zrównany z osobą prawną na mocy tego prawa, któremu podlega.

Artykuł  59

Większa liczba zgłaszających

Europejskie zgłoszenie patentowe może być również dokonane bądź przez współzgłaszających, bądź przez dwóch lub większą liczbę zgłaszających wyznaczających różne umawiające się państwa.

Artykuł  60 20

Prawo do patentu europejskiego

(1) 
Prawo do patentu europejskiego przysługuje twórcy lub jego następcy prawnemu. Jeśli twórca jest pracownikiem, prawo do patentu europejskiego określa się zgodnie z prawem państwa, w którym pracownik ten posiada główne zatrudnienie; jeśli nie można ustalić państwa, w którym pracownik posiada główne zatrudnienie, wówczas stosuje się prawo tego państwa, w którym pracodawca ma siedzibę firmy, z którą związany jest pracownik.
(2) 
Jeśli wynalazku dokonały dwie lub więcej osób niezależnie od siebie, prawo do patentu europejskiego przysługuje osobie, której europejskie zgłoszenie patentowe posiada najwcześniejszą datę zgłoszenia, pod warunkiem że to pierwsze zgłoszenie zostało opublikowane.
(3) 
Dla celów postępowania przed Europejskim Urzędem Patentowym zgłaszający uważany jest za uprawnionego do korzystania z prawa do patentu europejskiego.
Artykuł  61 21

Europejskie zgłoszenia patentowe dokonane przez osoby nieuprawnione

(1) 
Jeśli prawomocną decyzją rozstrzygnięto, że osoba inna niż zgłaszający uprawniona jest do uzyskania patentu europejskiego, może ona zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego:

(a) kontynuować postępowanie zgłoszeniowe we własnym imieniu w miejsce zgłaszającego,

(b) dokonać nowego europejskiego zgłoszenia patentowego na ten sam wynalazek,

(c) złożyć wniosek o odrzucenie europejskiego zgłoszenia patentowego.

(2) 
Art. 76 ust. 1 stosuje się odpowiednio do nowego europejskiego zgłoszenia patentowego dokonanego zgodnie z ust. 1 (b).
Artykuł  62

Prawo twórcy do wymienienia go przed Europejskim Urzędem Patentowym

Twórca ma prawo wobec zgłaszającego bądź właściciela patentu europejskiego do wymieniania go jako takiego przed Europejskim Urzędem Patentowym.

Rozdział  III

Skutki patentu europejskiego i europejskiego zgłoszenia patentowego

Artykuł  63

Czas trwania patentu europejskiego

(1) 
Czas trwania patentu europejskiego wynosi 20 lat od daty dokonania zgłoszenia.
(2) 
Postanowienia ust. 1 nie ograniczają prawa umawiającego się państwa do przedłużenia czasu trwania patentu europejskiego lub udzielenia odpowiedniej ochrony, która następuje bezpośrednio po upływie czasu trwania patentu na tych samych warunkach, jakie mają zastosowanie do patentów krajowych:

(a) w celu uwzględnienia stanu wojny lub podobnych sytuacji kryzysowych dotykających to państwo;

(b) jeśli przedmiotem patentu europejskiego jest produkt lub sposób wytwarzania produktu, który zanim może zostać wprowadzony na rynek tego państwa, musi zostać poddany wymaganej przez prawo administracyjnej procedurze uzyskania zezwolenia.

(3) 
Postanowienia ust. 2 stosuje się odpowiednio do patentów europejskich udzielonych łącznie dla grupy umawiających się państw zgodnie z art. 142.
(4) 
Umawiające się państwo, które zapewnia przedłużenie czasu trwania patentu lub odpowiedniej ochrony, o których mowa w ust. 2 (b), może zgodnie z porozumieniem zawartym z Organizacją powierzyć Europejskiemu Urzędowi Patentowemu zadania związane z wykonywaniem przepisów dotyczących takiego przedłużenia.
Artykuł  64

Prawa przyznane patentom europejskim

(1) 
Z zastrzeżeniem postanowień ust. 2 patent europejski od daty publikacji wzmianki o jego udzieleniu przyznaje jego właścicielowi w każdym umawiającym się państwie, w stosunku do którego został udzielony, takie same prawa, jakie przyznawałby patent krajowy udzielony w tym państwie.
(2) 
Jeżeli przedmiot patentu europejskiego dotyczy sposobu wytwarzania, ochrona przyznana patentem rozciąga się na produkty uzyskane bezpośrednio tym sposobem.
(3) 
Każde naruszenie patentu europejskiego rozpatruje się zgodnie z ustawodawstwem krajowym.
Artykuł  65 22

Tłumaczenie patentu europejskiego

(1) 
Każde umawiające się państwo może postanowić, że jeśli patent europejski, który został udzielony, zmieniony lub ograniczony przez Europejski Urząd Patentowy, nie jest sporządzony w jednym z języków urzędowych tego państwa, właściciel patentu dostarczy do głównego urzędu własności przemysłowej tłumaczenie patentu, który został udzielony, zmieniony lub ograniczony, na wybrany przez siebie jeden z języków urzędowych tego państwa lub jeżeli to państwo nakazuje stosowanie jednego określonego języka, tłumaczenie na ten język. O ile dane państwo nie ustali dłuższego terminu, termin dostarczenia tłumaczenia upływa po trzech miesiącach od daty opublikowania w Europejskim Biuletynie Patentowym informacji o udzieleniu patentu europejskiego, utrzymaniu go w mocy w formie zmienionej lub jego ograniczeniu.
(2) 
Każde umawiające się państwo, które przyjęło przepisy stosownie do ust. 1, może postanowić, że właściciel patentu musi, w terminie ustalonym przez to państwo, pokryć wszystkie lub część kosztów publikacji takiego tłumaczenia.
(3) 
Każde umawiające się państwo może postanowić, że w przypadku nieprzestrzegania przepisów przyjętych stosownie do ust. 1 i 2 patent europejski uważany jest w tym państwie za nieważny od samego początku.
Artykuł  66

Równoznaczność zgłoszenia europejskiego ze zgłoszeniem krajowym

Europejskie zgłoszenie patentowe, któremu nadano datę zgłoszenia, jest w wyznaczonych umawiających się państwach równoznaczne ze zwykłym zgłoszeniem krajowym i, tam gdzie ma to zastosowanie, z pierwszeństwem zastrzeżonym w europejskim zgłoszeniu patentowym.

Artykuł  67 23

Prawa, jakie daje europejskie zgłoszenie patentowe po publikacji

(1) 
Od daty publikacji europejskie zgłoszenie patentowe daje tymczasowo zgłaszającemu taką ochronę, jaką daje art. 64 w umawiających się państwach wyznaczonych w zgłoszeniu.
(2) 
Każde umawiające się państwo może postanowić, że europejskie zgłoszenie patentowe nie daje takiej ochrony, jaką daje art. 64. Jednakże ochrona związana z publikacją europejskiego zgłoszenia patentowego nie może być mniejsza niż ta, jaką ustawodawstwo danego państwa wiąże z obowiązkową publikacją niebadanych krajowych zgłoszeń patentowych. W każdym przypadku każde państwo zapewni przynajmniej, że od daty publikacji europejskiego zgłoszenia patentowego zgłaszający może domagać się od każdej osoby, która stosuje wynalazek w danym państwie, stosownego w danych okolicznościach odszkodowania, w przypadku gdy taka odpowiedzialność za naruszenie patentu krajowego na mocy prawa krajowego.
(3) 
Każde umawiające się państwo, którego język urzędowy nie jest językiem postępowania, może postanowić, że ochrona tymczasowa wynikająca z ust. 1 i 2 powyżej nie obowiązuje, dopóki tłumaczenie zastrzeżeń na jeden z jego urzędowych języków wybrany przez zgłaszającego albo, gdy państwo to nakazuje stosowanie jednego określonego języka urzędowego, na ten język nie zostanie:

(a) udostępnione do wiadomości publicznej w sposób określony prawem krajowym lub

(b) przekazane osobie stosującej wynalazek w tym państwie.

(4) 
Uważa się, że europejskie zgłoszenie patentowe nie wywołało żadnych skutków określonych w ust. 1 i 2 powyżej, jeżeli zostało wycofane, uznane za wycofane lub ostatecznie odrzucone. To samo stosuje się do skutków europejskiego zgłoszenia patentowego w umawiającym się państwie, którego wyznaczenie zostało wycofane lub uznane za wycofane.
Artykuł  68 24

Skutek unieważnienia lub ograniczenia patentu europejskiego

Uważa się, że europejskie zgłoszenie patentowe oraz udzielony na jego podstawie patent nie wywierają od początku skutków określonych w art. 64 i 67 w takim zakresie, w jakim patent został unieważniony albo ograniczony w postępowaniu sprzeciwowym, postępowaniu o ograniczenie lub unieważnienie.

Artykuł  69 25

Zakres ochrony

(1) 
Zakres ochrony przyznany patentem europejskim lub europejskim zgłoszeniem patentowym określa treść zastrzeżeń patentowych. Niemniej jednak, opis i rysunki służą do interpretacji zastrzeżeń patentowych.
(2) 
W okresie aż do udzielenia patentu europejskiego, zakres ochrony przyznanej europejskim zgłoszeniem patentowym określają zastrzeżenia zawarte w zgłoszeniu, jakie zostało opublikowane. Jednakże patent europejski, taki jaki został udzielony albo zmieniony w postępowaniu sprzeciwowym, postępowaniu o ograniczenie lub unieważnienie, określa z mocą wsteczną ochronę przyznaną europejskim zgłoszeniem patentowym, o tyle, o ile ochrona taka nie zostaje skutkiem tego rozszerzona.
Artykuł  70 26

Autentyczny tekst europejskiego zgłoszenia patentowego lub patentu europejskiego

(1) 
Tekst europejskiego zgłoszenia patentowego lub patentu europejskiego, sporządzony w języku postępowania, jest autentycznym tekstem w każdym postępowaniu przed Europejskim Urzędem Patentowym oraz w każdym umawiającym się państwie.
(2) 
Jednakże, jeśli europejskie zgłoszenie patentowe zostało dokonane w języku, który nie jest językiem urzędowym Europejskiego Urzędu Patentowego, tekstem autentycznym jest tekst zgłoszenia, jakie zostało dokonane w znaczeniu niniejszej Konwencji.
(3) 
Każde umawiające się państwo może postanowić, że przewidziane w niniejszej Konwencji tłumaczenie na urzędowy język tego państwa uważane jest w tym państwie, z wyłączeniem postępowania o unieważnienie, za autentyczne, w przypadku gdy europejskie zgłoszenie patentowe lub patent europejski w języku tłumaczenia przyznaje ochronę węższą niż ochrona przyznana przez to zgłoszenie lub ten patent w języku postępowania.
(4) 
Każde umawiające się państwo, które przyjmie przepisy zgodnie z ust. 3:

(a) musi zezwolić zgłaszającemu lub właścicielowi patentu na złożenie poprawionego tłumaczenia europejskiego zgłoszenia patentowego lub patentu europejskiego. Takie poprawione tłumaczenie nie wywiera żadnych skutków prawnych, dopóki nie zostaną odpowiednio spełnione wszelkie warunki ustalone przez umawiające się państwo stosownie do art. 65 ust. 2 i art. 67 ust. 3;

(b) może postanowić, że każdy, kto w tym państwie w dobrej wierze stosuje bądź poczynił rzeczywiste i poważne przygotowania do stosowania wynalazku, którego stosowanie nie stanowiłoby naruszenia zgłoszenia lub patentu według oryginalnego tłumaczenia, może po poprawieniu tego tłumaczenia nadal nieodpłatnie stosować wynalazek w ramach swojego przedsiębiorstwa lub na jego potrzeby.

Rozdział  IV

Europejskie zgłoszenie patentowe jako przedmiot własności

Artykuł  71

Przeniesienie i powstawanie praw

Europejskie zgłoszenie patentowe może zostać przeniesione lub może spowodować powstanie praw w jednym lub większej liczbie wyznaczonych umawiających się państw.

Artykuł  72

Przeniesienie

Przeniesienia europejskiego zgłoszenia patentowego dokonuje się w formie pisemnej i wymaga ono podpisów stron umowy.

Artykuł  73

Licencja umowna

Europejskie zgłoszenie patentowe może stanowić, w całości lub w części, przedmiot licencji na całości lub części terytoriów wyznaczonych umawiających się państw.

Artykuł  74

Stosowane prawo

O ile niniejsza konwencja nie stanowi inaczej, europejskie zgłoszenie patentowe jako przedmiot własności podlega w każdym wyznaczonym umawiającym się państwie i ze skutkiem w tym państwie prawu, które w tym państwie ma zastosowanie do krajowych zgłoszeń patentowych.

CZĘŚĆ  III

UBIEGANIE SIĘ O PATENT EUROPEJSKI

Rozdział  1

Dokonanie i wymogi europejskiego zgłoszenia patentowego

Artykuł  75 27

Dokonywanie europejskiego zgłoszenia patentowego

(1) 
Europejskie zgłoszenie patentowe może być dokonane:

(a) w Europejskim Urzędzie Patentowym lub

(b) w głównym urzędzie własności przemysłowej albo w innym właściwym organie umawiającego się państwa, jeśli ustawodawstwo tego państwa na to zezwala i z zastrzeżeniem postanowień art. 76 ust. 1. Zgłoszenie dokonane w taki sposób wywołuje taki sam skutek, jakby zostało dokonane w tej samej dacie w Europejskim Urzędzie Patentowym.

(2) 
Postanowienia ust. 1 nie wykluczają stosowania przepisów ustawowych i wykonawczych, które w umawiającym się państwie:

(a) dotyczą wynalazków, które ze względu na charakter przedmiotu nie mogą być przekazane za granicę bez uprzedniej zgody właściwych organów tego państwa, albo

(b) stanowią, że każde zgłoszenie ma być dokonane najpierw w organie krajowym, lub uzależniają bezpośrednie dokonanie zgłoszenia w innym organie od uzyskania wcześniejszej zgody.

Artykuł  76 28

Europejskie zgłoszenia wydzielone

(1) 
Zgłaszający może dokonać europejskiego zgłoszenia wydzielonego z rozpatrywanego wcześniejszego zgłoszenia europejskiego, pod warunkiem, że:

(a) zgłoszenie wydzielone zostanie dokonane przed upływem dwudziestu czterech miesięcy od pierwszego zawiadomienia wystosowanego przez Wydział Badań dotyczącego najwcześniejszego zgłoszenia, dla którego zawiadomienie zostało wydane, lub

(b) zgłoszenie wydzielone zostanie dokonane przed upływem dwudziestu czterech miesięcy od jakiegokolwiek zawiadomienia, w którym Wydział Badań po raz pierwszy zarzucił, że zgłoszenie wcześniejsze nie spełnia wymogów art. 82.

(2) 
Zgłoszenia wydzielonego dokonuje się w języku postępowania wcześniejszego zgłoszenia. Jeżeli to ostatnie nie zostało zredagowane w języku urzędowym Europejskiego Urzędu Patentowego, zgłoszenie wydzielone może zostać złożone w języku wcześniejszego zgłoszenia; tłumaczenie na język postępowania wcześniejszego zgłoszenia musi zostać złożone w ciągu dwóch miesięcy od dokonania zgłoszenia wydzielonego. Zgłoszenia wydzielonego dokonuje się w Europejskim Urzędzie Patentowym w Monachium, w Hadze lub w Berlinie.
Artykuł  77 29

Przekazywanie europejskich zgłoszeń patentowych

(1) 
Główny urząd własności przemysłowej umawiającego się państwa przekazuje do Europejskiego Urzędu Patentowego, stosownie do postanowień Regulaminu wykonawczego, każde europejskie zgłoszenie patentowe, które zostało dokonane w tym urzędzie albo w innym właściwym organie tego państwa.
(2) 
Europejskie zgłoszenie patentowe, którego przedmiot został utajniony, nie jest przekazywane do Europejskiego Urzędu Patentowego.
(3) 
Europejskie zgłoszenie patentowe, które nie zostało przekazane w terminie do Europejskiego Urzędu Patentowego, uważa się za wycofane.
Artykuł  78 30

Wymogi europejskiego zgłoszenia patentowego

(1) 
Europejskie zgłoszenie patentowe powinno zawierać:

(a) podanie o udzielenie patentu europejskiego;

(b) opis wynalazku;

(c) jedno lub więcej zastrzeżeń;

(d) rysunki powoływane w opisie lub zastrzeżeniach;

(e) skrót

oraz spełniać wymogi ustalone w Regulaminie wykonawczym.

(2) 
Europejskie zgłoszenie patentowe podlega opłacie za zgłoszenie oraz opłacie za poszukiwanie. Jeśli opłata za zgłoszenie albo opłata za poszukiwanie nie zostaną wniesione w terminie, zgłoszenie uważa się za wycofane.
Artykuł  79 31

Wyznaczenie umawiających się państw

(1) 
Wszystkie umawiające się państwa będące stronami niniejszej Konwencji w chwili dokonywania europejskiego zgłoszenia patentowego uważa się za wyznaczone w podaniu o udzielenie patentu europejskiego.
(2) 
Wyznaczenie umawiającego się państwa może podlegać opłacie za wyznaczenie.
(3) 
Wyznaczenie umawiającego państwa można wycofać w dowolnym momencie przed udzieleniem patentu europejskiego.
Artykuł  80 32

Data dokonania zgłoszenia

Datą dokonania europejskiego zgłoszenia patentowego jest data, w której zostały spełnione wymogi ustalone w Regulaminie wykonawczym.

Artykuł  81

Wskazanie twórcy

Europejskie zgłoszenie patentowe wskazuje twórcę. Jeżeli zgłaszający nie jest twórcą lub nie jest jedynym twórcą, wskazanie takie zawiera oświadczenie określające podstawę nabycia prawa do patentu europejskiego.

Artykuł  82

Jednolitość wynalazku

Europejskie zgłoszenie patentowe dotyczy tylko jednego wynalazku lub grupy wynalazków tak ze sobą powiązanych, że tworzą jeden ogólny pomysł wynalazczy.

Artykuł  83

Ujawnienie wynalazku

Europejskie zgłoszenie patentowe musi ujawniać wynalazek w sposób dostatecznie jasny i wyczerpujący, aby specjalista z danej dziedziny mógł go wykonać.

Artykuł  84

Zastrzeżenia patentowe

Zastrzeżenia patentowe określają przedmiot wnioskowanej ochrony. Powinny być jasne i zwięzłe oraz poparte opisem.

Artykuł  85

Skrót

Skrót służy jedynie do celów informacji technicznej; nie może być on brany pod uwagę w żadnym innym celu, w szczególności dla ustalenia zakresu wnioskowanej ochrony, ani dla celów stosowania art. 54 ust. 3.

Artykuł  86 33

Opłaty za utrzymanie w mocy europejskiego zgłoszenia patentowego

(1) 
Opłaty za utrzymanie w mocy europejskiego zgłoszenia patentowego wnosi się do Europejskiego Urzędu Patentowego stosownie do Regulaminu wykonawczego. Opłaty te stają się wymagalne za trzeci rok i każdy następny rok, licząc od daty dokonania zgłoszenia. Jeśli opłata za utrzymanie w mocy nie zostanie wniesiona w terminie, zgłoszenie uważa się za wycofane.
(2) 
Obowiązek wnoszenia opłat za utrzymanie w mocy ustaje z momentem wniesienia opłaty należnej za ten rok, w którym opublikowana została informacja o udzieleniu patentu europejskiego.

Rozdział  II

Pierwszeństwo

Artykuł  87 34

Prawo pierwszeństwa

(1) 
Każdy, kto we właściwy sposób dokonał:

(a) w każdym państwie albo na to państwo będące stroną Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej albo

(b) w każdym państwie członku albo na to państwo członka Światowej Organizacji Handlu, zgłoszenia o udzielenie patentu, świadectwa użyteczności bądź ochrony na wzór użytkowy, albo jego następca prawny, korzysta, przy dokonywaniu europejskiego zgłoszenia patentowego na ten sam wynalazek, z prawa pierwszeństwa w ciągu dwunastu miesięcy od daty dokonania pierwszego zgłoszenia.

(2) 
Każde zgłoszenie równoważne z prawidłowym zgłoszeniem krajowym na podstawie prawa krajowego państwa, w którym zostało ono dokonane, albo na podstawie porozumień dwustronnych bądź wielostronnych, włącznie z niniejszą Konwencją, uważa się za powodujące powstanie prawa pierwszeństwa.
(3) 
Przez prawidłowe zgłoszenie krajowe rozumie się każde zgłoszenie wystarczające do ustalenia daty, w której zostało ono dokonane, bez względu na wynik tego zgłoszenia.
(4) 
Dla celów ustalenia pierwszeństwa późniejsze zgłoszenie dotyczące tego samego przedmiotu co wcześniejsze pierwsze zgłoszenie i dokonane w tym samym państwie lub w stosunku do tego samego państwa uważa się za pierwsze zgłoszenie pod warunkiem, że w dacie dokonywania późniejszego zgłoszenia wcześniejsze było wycofane, zrezygnowano z niego lub zostało odrzucone bez udostępnienia go do wglądu publicznego i bez pozostawienia jakichkolwiek nieuregulowanych praw oraz nie służyło ono za podstawę do zastrzegania prawa pierwszeństwa. Wcześniejsze zgłoszenie nie może już potem służyć za podstawę do zastrzegania pierwszeństwa.
(5) 
Jeżeli pierwsze zgłoszenie zostało dokonane w organie własności przemysłowej, który nie podlega przepisom Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej lub Porozumienia o ustanowieniu Światowej Organizacji Handlu, wówczas ust. 1 do 4 mają zastosowanie, jeśli organ ten, zgodnie z powiadomieniem wystosowanym przez prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego, uznaje, że pierwsze zgłoszenie dokonane w Europejskim Urzędzie Patentowym powoduje powstanie prawa pierwszeństwa na warunkach i ze skutkami równoważnymi warunkom i skutkom ustalonym w Konwencji paryskiej.
Artykuł  88 35

Zastrzeganie pierwszeństwa

(1) 
Zgłaszający, który pragnie skorzystać z pierwszeństwa wcześniejszego zgłoszenia, składa oświadczenie o pierwszeństwie i każdy inny wymagany dokument, stosownie do Regulaminu wykonawczego.
(2) 
W odniesieniu do europejskiego zgłoszenia patentowego można zastrzec kilka pierwszeństw niezależnie od faktu, że powstały one w różnych krajach. Odpowiednio można zastrzec kilka pierwszeństw dla jakiegokolwiek pojedynczego zastrzeżenia. Jeśli zastrzega się kilka pierwszeństw, wówczas terminy, które biegną od daty pierwszeństwa, biegną od najwcześniejszej daty pierwszeństwa.
(3) 
Jeśli dla europejskiego zgłoszenia patentowego zastrzega się jedno lub więcej pierwszeństw, prawo pierwszeństwa obejmuje tylko te elementy europejskiego zgłoszenia patentowego, które są zawarte w zgłoszeniu lub w zgłoszeniach, których pierwszeństwo jest zastrzegane.
(4) 
Jeśli pewne elementy wynalazku, dla których zastrzega się pierwszeństwo, nie występują w zastrzeżeniach sformułowanych we wcześniejszym zgłoszeniu, pierwszeństwo mimo to może być przyznane. pod warunkiem że dokumenty wcześniejszego zgłoszenia jako całość wyraźnie ujawniają takie elementy.
Artykuł  89

Skutek prawa pierwszeństwa

Prawo pierwszeństwa powoduje taki skutek, że datę pierwszeństwa uznaje się za datę dokonania europejskiego zgłoszenia patentowego dla celów art. 54 ust. 2 i 3 oraz art. 60 ust. 2.

CZĘŚĆ  IV

PROCEDURA DO CHWILI UDZIELENIA PATENTU

Artykuł  90 36

Badanie przy zgłoszeniu i badanie pod względem wymogów formalnych

(1) 
Europejski Urząd Patentowy prowadzi badanie, zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego, czy zgłoszenie spełnia wymogi dla przyznania mu daty zgłoszenia.
(2) 
Jeśli po przeprowadzeniu badania na podstawie ust. 1 nie można przyznać daty zgłoszenia, zgłoszenie nie jest traktowane jako europejskie zgłoszenie patentowe.
(3) 
Jeśli europejskiemu zgłoszeniu patentowemu przyznano datę zgłoszenia, Europejski Urząd Patentowy prowadzi badanie, zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego, czy spełnione zostały wymogi przewidziane w art. 14, art. 78 i art. 81 oraz, jeśli ma to zastosowanie, w art. 88 ust. 1 i art. 133 ust. 2, jak również wszelkie inne wymogi ustalone w Regulaminie wykonawczym.
(4) 
Jeżeli Europejski Urząd Patentowy prowadząc badanie na podstawie ust. 1 lub ust. 3, zauważy istnienie braków, które można poprawić, daje zgłaszającemu możliwość ich poprawienia.
(5) 
Jeśli jakikolwiek brak zauważony podczas prowadzenia badania na podstawie ust. 3 nie zostanie poprawiony, europejskie zgłoszenie patentowe zostaje odrzucone. Jeżeli brak dotyczy prawa pierwszeństwa, zgłoszenie traci to prawo.
Artykuł  91 37

(skreślony).

Artykuł  92 38

Sporządzanie sprawozdania z poszukiwania europejskiego

Europejski Urząd Patentowy zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego sporządza i publikuje sprawozdanie z poszukiwań dotyczące europejskiego zgłoszenia patentowego na podstawie zastrzeżeń, z należytym uwzględnieniem opisu i wszystkich rysunków.

Artykuł  93 39

Publikacja europejskiego zgłoszenia patentowego

(1) 
Europejski Urząd Patentowy publikuje europejskie zgłoszenie patentowe niezwłocznie:

(a) po upływie osiemnastu miesięcy od daty zgłoszenia lub, jeżeli zastrzeżone zostało pierwszeństwo, od daty pierwszeństwa albo

(b) na wniosek zgłaszającego, przed upływem tego okresu.

(2) 
Europejskie zgłoszenie patentowe publikuje się w tym samym czasie co opis patentu europejskiego, gdy decyzja o udzieleniu patentu staje się prawomocna przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 (a).
Artykuł  94 40

Badanie europejskiego zgłoszenia patentowego

(1) 
Europejski Urząd Patentowy, zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego, przeprowadza, na wniosek, badanie, czy europejskie zgłoszenie patentowe i wynalazek, którego ono dotyczy, spełniają wymogi niniejszej Konwencji. Wniosek uważa się za złożony z chwilą wniesienia opłaty za badanie.
(2) 
Jeśli wniosek o przeprowadzenie badania nie zostanie złożony w terminie, zgłoszenie uważa się za wycofane.
(3) 
Jeśli badanie ujawni, że zgłoszenie lub wynalazek, którego ono dotyczy, nie spełniają wymogów niniejszej Konwencji, Wydział Badań wzywa zgłaszającego, tyle razy, ile jest to niezbędne, do złożenia uwag oraz, z zastrzeżeniem postanowień art. 123 ust. 1, do zmiany zgłoszenia.
(4) 
Jeśli zgłaszający nie udzieli w terminie odpowiedzi na korespondencję Wydziału Badań, zgłoszenie uważa się za wycofane.
Artykuł  95 41

(skreślony).

Artykuł  96 42

(skreślony).

Artykuł  97 43

Udzielenie lub odrzucenie

(1) 
Jeżeli Wydział Badań uważa, że europejskie zgłoszenie patentowe oraz wynalazek, którego ono dotyczy, spełniają wymogi niniejszej Konwencji, podejmuje decyzję o udzieleniu patentu europejskiego pod warunkiem, że spełnione zostaną wymogi ustalone w Regulaminie wykonawczym.
(2) 
Jeżeli Wydział Badań uważa, że europejskie zgłoszenie patentowe lub wynalazek, którego ono dotyczy, nie spełniają wymogów niniejszej Konwencji, odrzuca zgłoszenie, chyba, że niniejsza Konwencja przewiduje inną sankcję.
(3) 
Decyzja o udzieleniu patentu europejskiego zaczyna obowiązywać od daty opublikowania informacji o udzieleniu patentu w Europejskim Biuletynie Patentowym.
Artykuł  98 44

Publikacja opisu patentu europejskiego

Europejski Urząd Patentowy publikuje opis patentu europejskiego niezwłocznie po opublikowaniu w Europejskim Biuletynie Patentowym informacji o udzieleniu patentu europejskiego.

CZĘŚĆ  V

PROCEDURA SPRZECIWU I PROCEDURA OGRANICZENIA 45  

Artykuł  99 46

Sprzeciw

(1) 
W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego w Europejskim Biuletynie Patentowym każda osoba może zawiadomić Europejski Urząd Patentowy o sprzeciwie co do tego patentu, zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego. Zawiadomienie o sprzeciwie uważa się za złożone z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw.
(2) 
Sprzeciw dotyczy patentu europejskiego we wszystkich umawiających się państwach, w których ten patent posiada moc obowiązującą.
(3) 
Stronami postępowania sprzeciwowego są zarówno osoby wnoszące sprzeciw, jak i właściciel patentu.
(4) 
Jeżeli jakakolwiek osoba wykaże, że w umawiającym się państwie w następstwie prawomocnej decyzji została wpisana do rejestru patentowego tego państwa w miejsce poprzedniego właściciela patentu, wówczas osoba ta, na własny wniosek, zastępuje w odniesieniu do tego państwa poprzedniego właściciela. W drodze wyjątku od postanowień art. 118, poprzedniego właściciela oraz osoby występującej z wnioskiem nie uważa się za współwłaścicieli, chyba że obydwaj występują z takim wnioskiem.
Artykuł  100

Podstawy sprzeciwu

Sprzeciw może zostać wniesiony wyłącznie na tej podstawie, że:

(a) przedmiot patentu europejskiego nie posiada zdolności patentowej w rozumieniu art. 52-57;

(b) patent europejski nie ujawnia wynalazku w sposób dostatecznie jasny i pełny, tak aby mógł być wykonany przez specjalistę z danej dziedziny;

(c) przedmiot patentu europejskiego wykracza poza treść zgłoszenia, które zostało dokonane lub jeśli patent został udzielony na zgłoszenie wydzielone lub na nowe zgłoszenie dokonane zgodnie z art. 61, wykracza on poza treść wcześniejszego zgłoszenia, które zostało dokonane.

Artykuł  101 47

Rozpatrywanie sprzeciwu - Unieważnienie lub utrzymanie w mocy patentu europejskiego

(1) 
Jeżeli sprzeciw jest dopuszczalny, wówczas Wydział ds. Sprzeciwów bada, zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego, czy przynajmniej jedna podstawa sprzeciwu z art. 100 stanowi przeszkodę dla utrzymania w mocy patentu europejskiego. W trakcie rozpatrywania sprzeciwu Wydział ds. Sprzeciwów wzywa strony, tyle razy, ile jest to niezbędne, do wniesienia uwag do korespondencji od drugiej strony lub od tego Wydziału.
(2) 
Jeżeli Wydział ds. Sprzeciwów uważa, że przynajmniej jedna podstawa sprzeciwu stanowi przeszkodę dla utrzymania w mocy patentu europejskiego, unieważnia ten patent. W przeciwnym przypadku odrzuca sprzeciw.
(3) 
Jeżeli Wydział ds. Sprzeciwów uważa, że biorąc pod uwagę zmiany dokonane przez właściciela patentu w trakcie postępowania sprzeciwowego, patent i wynalazek, którego on dotyczy:

(a) spełniają wymogi Konwencji, wówczas podejmuje decyzję o utrzymaniu patentu w formie zmienionej, pod warunkiem że spełnione zostaną warunki ustalone w Regulaminie wykonawczym;

(b) nie spełniają wymogów niniejszej Konwencji, wówczas unieważnia patent.

Artykuł  102 48

(skreślony).

Artykuł  103 49

Publikacja nowego opisu patentu europejskiego

Jeśli patent europejski został utrzymany w mocy w zmienionej formie na podstawie art. 101 ust. 3 (a), Europejski Urząd Patentowy publikuje nowy opis patentu europejskiego, możliwie jak najszybciej po opublikowaniu w Europejskim Biuletynie Patentowym informacji o decyzji w sprawie sprzeciwu.

Artykuł  104 50

Koszty

(1) 
Każda strona postępowania sprzeciwowego pokrywa koszty, jakie poniosła, chyba że Wydział ds. Sprzeciwów ze względów słuszności nakaże zgodnie z Regulaminem wykonawczym inny podział kosztów.
(2) 
Procedura dotycząca ustalenia kosztów określona jest w Regulaminie wykonawczym.
(3) 
Każda ostateczna decyzja Europejskiego Urzędu Patentowego ustalająca wysokość kosztów będzie traktowana, dla celów jej wykonania w umawiających się państwach, w taki sam sposób jak decyzja ostateczna wydana przez sąd cywilny państwa, na terytorium którego ma być przeprowadzone jej wykonanie. Kontrola takiej decyzji ogranicza się do kwestii jej autentyczności.
Artykuł  105 51

Przystąpienie domniemanego naruszyciela do sprawy

(1) 
Każda osoba trzecia może zgodnie z Regulaminem wykonawczym przystąpić do postępowania sprzeciwowego po upływie terminu wniesienia sprzeciwu, jeśli udowodni, że:

(a) zostało wszczęte przeciwko niej postępowanie w sprawie naruszenia tego samego patentu, albo

(b) w następstwie wniosku właściciela patentu o zaniechanie domniemanego naruszania, wszczęła postępowanie o stwierdzenie, że nie narusza patentu.

(2) 
Dopuszczalne przystąpienie do sprawy traktuje się tak jak sprzeciw.
Artykuł  105a 52

Wniosek o ograniczenie lub unieważnienie

(1) 
Na wniosek właściciela, patent europejski może zostać unieważniony lub ograniczony poprzez zmianę zastrzeżeń. Wniosek wnosi się do Europejskiego Urzędu Patentowego zgodnie z Regulaminem wykonawczym. Wniosek uważa się za złożony z chwila wniesienia opłat za ograniczenie lub unieważnienie.
(2) 
Wniosek nie może zostać złożony w czasie toczącego się postępowania sprzeciwowego dotyczącego patentu europejskiego.
Artykuł  105b 53

Ograniczenie lub unieważnienie patentu europejskiego

(1) 
Europejski Urząd Patentowy bada, czy zostały spełnione wymogi dotyczące ograniczenia lub unieważnienia patentu ustalone w Regulaminie wykonawczym.
(2) 
Jeśli Europejski Urząd Patentowy uważa, że wniosek o ograniczenie lub unieważnienie patentu europejskiego spełnia te wymogi, wówczas podejmuje decyzje o ograniczeniu lub unieważnieniu patentu europejskiego. W przeciwnym przypadku odrzuca wniosek.
(3) 
Decyzja o ograniczeniu lub unieważnieniu patentu europejskiego ma zastosowanie do patentu europejskiego we wszystkich umawiających się państwach, w odniesieniu do których został on udzielony. Decyzja obowiązuje od daty ukazania się informacji o tej decyzji w Europejskim Biuletynie Patentowym.
Artykuł  105c 54

Publikacja zmienionego opisu patentu europejskiego

Jeśli patent europejski zostaje ograniczony na podstawie art. 105b ust. 2, wówczas Europejski Urząd Patentowy publikuje zmieniony opis patentu europejskiego możliwie jak najwcześniej po opublikowaniu w Europejskim Biuletynie Patentowym informacji o ograniczeniu patentu.

CZĘŚĆ  VI

PROCEDURA ODWOŁAWCZA

Artykuł  106 55

Decyzje, od których przysługuje odwołanie

(1) 
Odwołanie przysługuje od decyzji Sekcji Zgłoszeń, Wydziałów Badań, Wydziałów ds. Sprzeciwów oraz Wydziału Prawnego. Ma ono skutek zawieszający.
(2) 
Decyzja, która nie kończy postępowania w sprawie w odniesieniu do jednej ze stron, może być przedmiotem odwołania jedynie razem z decyzją ostateczną, chyba że decyzja ta zezwala na złożenie odrębnego odwołania.
(3) 
Regulamin wykonawczy może ograniczyć prawo do złożenia odwołania od decyzji dotyczących podziału lub ustalenia kosztów w postępowaniu sprzeciwowym.
Artykuł  107

Osoby uprawnione do wnoszenia odwołań i występowania jako strony w postępowaniu odwoławczym

Każda strona postępowania, pokrzywdzona decyzją, może wnieść od niej odwołanie. Wszystkie pozostałe strony postępowania są stronami postępowania odwoławczego z mocy prawa.

Artykuł  108 56

Termin i forma odwołania

Zawiadomienie o odwołaniu składa się zgodnie z Regulaminem wykonawczym w Europejskim Urzędzie Patentowym w ciągu dwóch miesięcy od daty powiadomienia o decyzji. Zawiadomienie uważa się za złożone z chwilą wniesienia opłaty za odwołanie. Pisemne oświadczenie wskazujące podstawy odwołania składa się stosownie do Regulaminu wykonawczego w ciągu czterech miesięcy od powiadomienia o decyzji.

Artykuł  109

Wstępne rozpoznanie odwołania

(1) 
Jeśli wydział, którego decyzja zostaje zaskarżona, uzna odwołanie za dopuszczalne i dobrze umotywowane, poprawia swoją decyzję. Postanowienie to nie ma zastosowania, kiedy przeciwko odwołującemu się występuje inna strona postępowania.
(2) 
Jeżeli odwołanie nie będzie uwzględnione w ciągu jednego miesiąca od otrzymania oświadczenia wskazującego podstawy odwołania, zostanie ono niezwłocznie i bez żadnych uwag co do istoty sprawy przekazane do Komisji Odwoławczej.
Artykuł  110 57

Rozpatrywanie odwołań

Jeżeli odwołanie jest dopuszczalne, wówczas Komisja Odwoławcza bada, czy odwołanie może zostać uwzględnione. Rozpatrywanie odwołania prowadzi się zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego.

Artykuł  111

Decyzje dotyczące odwołań

(1) 
Po zbadaniu możliwości uwzględnienia odwołania Komisja Odwoławcza podejmuje decyzję w sprawie odwołania. Komisja Odwoławcza może albo wykonać dowolne uprawnienia leżące w kompetencji wydziału, który był odpowiedzialny za wydanie zaskarżonej decyzji, albo przekazać sprawę do tego wydziału do ponownego rozpoznania.
(2) 
Jeżeli Komisja Odwoławcza przekaże sprawę do ponownego rozpoznania do wydziału, którego decyzja została zaskarżona, wydział ten będzie związany motywami rozstrzygnięcia dokonanego przez Komisję Odwoławczą o tyle, o ile fakty są te same. Jeżeli zaskarżoną decyzję wydała Sekcja Zgłoszeń, wówczas Wydział Badań będzie również związany motywami rozstrzygnięcia Komisji Odwoławczej.
Artykuł  112

Decyzja lub opinia Rozszerzonej Komisji Odwoławczej

(1) 
Dla zapewnienia jednolitego stosowania prawa lub jeżeli powstaje ważny problem prawny:

(a) Komisja Odwoławcza w toku postępowania dotyczącego sprawy, z własnej inicjatywy albo na wniosek jednej ze stron postępowania odwoławczego, przedstawia sprawę Rozszerzonej Komisji Odwoławczej, jeżeli uzna, że z powyższych powodów wymagane jest podjęcie decyzji. Jeśli Komisja Odwoławcza odrzuca wniosek, podaje powody odrzucenia w decyzji ostatecznej;

(b) prezes Europejskiego Urzędu Patentowego może przedstawić problem prawny Rozszerzonej Komisji Odwoławczej, jeżeli dwie Komisje Odwoławcze wydały różne decyzje w tej samej sprawie.

(2) 
W przypadkach objętych postanowieniami ust. 1 (a) strony postępowania odwoławczego będą stronami postępowania przed Rozszerzoną Komisją Odwoławczą.
(3) 
Decyzja Rozszerzonej Komisji Odwoławczej, o której mowa w ust. 1 (a), jest dla Komisji Odwoławczej wiążąca w odniesieniu do rozpatrywanego odwołania.
Artykuł  112a 58

Wniosek o zbadanie decyzji przez Rozszerzoną Komisję Odwoławczą

(1) 
Każda strona postępowania odwoławczego, dla której decyzja Komisji Odwoławczej jest niekorzystna, może złożyć wniosek o zbadanie decyzji przez Rozszerzoną Komisję Odwoławczą.
(2) 
Wniosek można złożyć jedynie na tej podstawie, że:

(a) członek Komisji Odwoławczej brał udział w podejmowaniu decyzji z naruszeniem art. 24 ust. 1, albo pomimo wykluczenia stosownie do decyzji na podstawie art. 24 ust. 4;

(b) w skład Komisji Odwoławczej wchodziła osoba niewyznaczona na członka Komisji Odwoławczej;

(c) nastąpiło istotne naruszenie art. 113;

(d) w postępowaniu odwoławczym wystąpiły jakiekolwiek inne istotne błędy proceduralne określone w Regulaminie wykonawczym albo

(e) na decyzję mogło mieć wpływ przestępstwo ustalone zgodnie z warunkami przewidzianymi w Regulaminie wykonawczym.

(3) 
Wniosek o zbadanie decyzji nie ma skutku zawieszającego.
(4) 
Wniosek o zbadanie decyzji składa się w formie uzasadnionego oświadczenia zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego. Wniosek na podstawie ust. 2 (a)-(d) składa się w ciągu dwóch miesięcy od powiadomienia o decyzji Komisji Odwoławczej. Wniosek na podstawie ust. 2 (e) składa się w ciągu dwóch miesięcy od daty ustalenia przestępstwa i w żadnym razie nie później niż pięć lat od powiadomienia o decyzji Komisji Odwoławczej. Wniosek uważa się za złożony z chwilą wniesienia przewidzianej opłaty.
(5) 
Rozszerzona Komisja Odwoławcza bada wniosek zgodnie z Regulaminem wykonawczym. Jeśli wniosek zostaje uwzględniony, Rozszerzona Komisja Odwoławcza unieważnia badaną decyzję i ponownie wszczyna postępowanie przed Komisją Odwoławczą zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego.
(6) 
Każda osoba, która w wyznaczonym umawiającym się państwie stosowała w dobrej wierze wynalazek będący przedmiotem europejskiego zgłoszenia patentowego lub patentu europejskiego albo poczyniła poważne przygotowania do stosowania takiego wynalazku w okresie od wydania decyzji przez Komisję Odwoławczą do publikacji informacji o decyzji Rozszerzonej Komisji Odwoławczej w sprawie wniosku, może nieodpłatnie nadal stosować wynalazek w swoim przedsiębiorstwie lub na jego potrzeby.

CZĘŚĆ  VII

PRZEPISY WSPÓLNE

Rozdział  I

Wspólne przepisy proceduralne

Artykuł  113

Podstawy decyzji

(1) 
Decyzje Europejskiego Urzędu Patentowego mogą opierać się jedynie na podstawach lub dowodach, do których zainteresowane strony miały możliwość ustosunkowania się.
(2) 
Europejski Urząd Patentowy rozpatruje i wydaje decyzje w sprawie europejskiego zgłoszenia patentowego lub patentu europejskiego jedynie na podstawie tekstu przedłożonego lub uzgodnionego przez zgłaszającego lub właściciela patentu.
Artykuł  114

Badanie prowadzone przez Europejski Urząd Patentowy z własnej inicjatywy

(1) 
W toku toczącego się przed nim postępowania Europejski Urząd Patentowy bada z własnej inicjatywy fakty; w tym badaniu nie jest ograniczony faktami, dowodami i argumentami przedstawionymi przez strony ani ich żądaniami.
(2) 
Europejski Urząd Patentowy może nie brać pod uwagę faktów lub dowodów, które nie zostały dostarczone przez strony we właściwym czasie.
Artykuł  115 59

Zgłaszanie uwag przez osoby trzecie

W postępowaniu przed Europejskim Urzędem Patentowym po publikacji europejskiego zgłoszenia patentowego każda osoba trzecia może, stosownie do Regulaminu wykonawczego, zgłosić uwagi dotyczące zdolności patentowej wynalazku, którego dotyczy zgłoszenie lub patent. Osoba ta nie jest stroną postępowania.

Artykuł  116

Postępowanie ustne

(1) 
Postępowanie ustne przeprowadza się na wniosek Europejskiego Urzędu Patentowego, jeśli Urząd ten uzna to za wskazane, albo na wniosek jednej ze stron postępowania. Jednakże Europejski Urząd Patentowy może odrzucić wniosek o dalsze postępowanie ustne przed tym samym wydziałem, jeżeli strony oraz przedmiot postępowania są te same.
(2) 
Niemniej jednak postępowanie ustne jest prowadzone przed Sekcją Zgłoszeń na wniosek zgłaszającego jedynie wówczas, jeżeli Sekcja Zgłoszeń uzna to za wskazane lub jeżeli przewiduje odrzucenie europejskiego zgłoszenia patentowego.
(3) 
Postępowanie ustne przed Sekcją Zgłoszeń, Wydziałami Badań i Wydziałem Prawnym jest niejawne.
(4) 
Postępowanie ustne jest jawne, włącznie z ogłoszeniem decyzji, przed Komisjami Odwoławczymi i Rozszerzoną Komisją Odwoławczą po publikacji europejskiego zgłoszenia patentowego, a także przed Wydziałami ds. Sprzeciwów, o ile wydział, przed którym prowadzone jest postępowanie, nie zarządzi inaczej w przypadkach, kiedy dopuszczenie publiczności mogłoby spowodować poważne i nieuzasadnione szkody, zwłaszcza dla strony postępowania.
Artykuł  117 60

Przeprowadzenie dowodu i środki służące do tego celu

(1) 
W postępowaniu przed Europejskim Urzędem Patentowym przewidziane są następujące środki służące do przedstawienia lub uzyskania dowodu:

(a) przesłuchanie stron;

(b) żądanie dostarczenia informacji;

(c) przedstawienie dokumentów;

(d) przesłuchanie świadków;

(e) zasięganie opinii ekspertów;

(f) wizja lokalna;

(g) oświadczenia na piśmie złożone pod przysięgą.

(2) 
Procedurę dotyczącą takiego przeprowadzania dowodu ustala Regulamin wykonawczy.
Artykuł  118

Jednolitość europejskiego zgłoszenia patentowego lub patentu europejskiego

Jeżeli zgłaszający lub właściciele patentu europejskiego nie są tymi samymi osobami w stosunku do różnych wyznaczonych umawiających się państw, będą oni uznawani, dla celów postępowania przed Europejskim Urzędem Patentowym, za współzgłaszających lub współwłaścicieli. Jednolitość zgłoszenia lub patentu w tych postępowaniach nie zostaje naruszona; w szczególności tekst zgłoszenia lub patentu powinien być jednakowy dla wszystkich wyznaczonych umawiających się państw, chyba że przepisy niniejszej konwencji stanowią inaczej.

Artykuł  119 61

Doręczenie

Europejski Urząd Patentowy z własnej inicjatywy doręcza decyzje, wezwania, zawiadomienia i inną korespondencję zgodnie z Regulaminem wykonawczym. Doręczenia, jeżeli tego wymagają wyjątkowe okoliczności, mogą być dokonywane za pośrednictwem centralnych urzędów własności przemysłowej umawiających się państw.

Artykuł  120 62

Terminy

Przepisy Regulaminu wykonawczego określają:

(a) terminy, które mają być przestrzegane w postępowaniu przed Europejskim Urzędem Patentowym, a które nie zostały ustalone w niniejszej Konwencji;

(b) sposób obliczania terminów i warunki, na jakich terminy mogą zostać przedłużone;

(c) minimalne i maksymalne długości terminów ustalanych przez Europejski Urząd Patentowy.

Artykuł  121 63

Dalsze rozpatrywanie europejskiego zgłoszenia patentowego

(1) 
Jeśli zgłaszający nie dotrzyma terminu przed Europejskim Urzędem Patentowym, może on ubiegać się o dalsze rozpatrywanie europejskiego zgłoszenia patentowego.
(2) 
Europejski Urząd Patentowy uwzględnia wniosek pod warunkiem, że spełnione zostały wymogi ustalone w Regulaminie wykonawczym. W przeciwnym przypadku odrzuca wniosek.
(3) 
Jeśli wniosek został uwzględniony, uważa się. że nie nastąpiły skutki prawne, spowodowane niedotrzymaniem terminu.
(4) 
Dalsze rozpatrywanie wykluczone jest w odniesieniu do terminów przewidzianych w art. 87 ust. 1, art. 108 i art. 112a ust. 4, jak również do terminów dotyczących wniesienia wniosku o dalsze rozpatrywanie lub przywrócenie praw. Regulamin wykonawczy może wykluczyć dalsze rozpatrywanie w odniesieniu do innych terminów.
Artykuł  122 64

Przywrócenie praw

(1) 
Zgłaszającemu lub właścicielowi patentu europejskiego, którzy pomimo dołożenia wszelkich wymaganych w danych okolicznościach starań nie byli w stanie dotrzymać terminu przed Europejskim Urzędem Patentowym, zostaną na wniosek przywrócone prawa, jeśli bezpośrednim skutkiem niedotrzymania tego terminu było odrzucenie europejskiego zgłoszenia patentowego lub wniosku albo uznanie europejskiego zgłoszenia patentowego za wycofane lub unieważnienie patentu europejskiego albo utrata jakiegokolwiek innego prawa lub środków odwoławczych.
(2) 
Europejski Urząd Patentowy uwzględnia wniosek pod warunkiem, że spełnione zostały warunki przewidziane w ust. 1 oraz wszystkie pozostałe wymogi ustalone w Regulaminie wykonawczym. W przeciwnym przypadku odrzuca wniosek.
(3) 
Jeśli wniosek został uwzględniony, uważa się, że nie nastąpiły skutki prawne spowodowane niedotrzymaniem terminu.
(4) 
Przywrócenie praw jest wykluczone w odniesieniu do terminu dotyczącego złożenia wniosku o przywrócenie praw. Regulamin wykonawczy może wykluczyć przywrócenie praw w odniesieniu do innych terminów.
(5) 
Każdy, kto w wyznaczonym umawiającym się państwie w okresie pomiędzy utratą praw, o których mowa w ust. 1, a publikacją informacji o przywróceniu tych praw, w dobrej wierze stosował lub poczynił rzeczywiste i poważne przygotowania do stosowania wynalazku, który jest przedmiotem opublikowanego europejskiego zgłoszenia patentowego lub patentu europejskiego, może nieodpłatnie kontynuować takie stosowanie w swoim przedsiębiorstwie lub na jego potrzeby.
(6) 
Żadne z postanowień niniejszego artykułu nie ogranicza prawa umawiającego się państwa do przywrócenia praw w odniesieniu do terminów przewidzianych w niniejszej Konwencji, które mają być dotrzymane przed organami tego państwa.
Artykuł  123 65

Zmiany

(1) 
Europejskie zgłoszenie patentowe lub patent europejski mogą być zmienione w postępowaniu przed Europejskim Urzędem Patentowym zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego. W każdym razie zgłaszającemu dana będzie co najmniej jedna możliwość zmiany zgłoszenia z własnej woli.
(2) 
Europejskie zgłoszenie patentowe lub patent europejski nie mogą być zmienione w taki sposób, aby obejmowały przedmiot, który wykracza poza treść zgłoszenia, jakie zostało dokonane.
(3) 
Patent europejski nie może być zmieniony w taki sposób, aby rozszerzał ochronę przyznaną tym patentem.
Artykuł  124 66

Informacje dotyczące stanu techniki

(1) 
Europejski Urząd Patentowy może, zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego, wezwać zgłaszającego do dostarczenia informacji dotyczących stanu techniki, które były brane pod uwagę w krajowym lub regionalnym postępowaniu patentowym i dotyczyły wynalazku, którego dotyczy europejskie zgłoszenie patentowe.
(2) 
Jeśli zgłaszający nie udzieli w terminie odpowiedzi na wezwanie, o którym mowa w ust. 1, europejskie zgłoszenie patentowe uważa się za wycofane.
Artykuł  125

Odesłanie do zasad ogólnych

Wobec braku przepisów proceduralnych w niniejszej konwencji Europejski Urząd Patentowy bierze pod uwagę zasady procedury ogólnie przyjęte w umawiających się państwach.

Artykuł  126 67

(skreślony).

Rozdział  II

Informacje do wglądu publicznego i dla władz urzędowych

Artykuł  127 68

Europejski Rejestr Patentowy

Europejski Urząd Patentowy prowadzi Europejski Rejestr Patentowy, do którego wpisuje się dane określone w Regulaminie wykonawczym. W Europejskim Rejestrze Patentowym nie dokonuje się żadnego wpisu przed publikacją europejskiego zgłoszenia patentowego. Europejski Rejestr Patentowy dostępny jest do wglądu publicznego.

Artykuł  128 69

Wgląd do akt

(1) 
Akta dotyczące europejskich zgłoszeń patentowych, które nie zostały jeszcze opublikowane, nie będą udostępniane do wglądu bez zgody zgłaszającego.
(2) 
Każda osoba, która może dowieść, że zgłaszający w odniesieniu do niej odwołuje się do praw na podstawie europejskiego zgłoszenia patentowego, może uzyskać dostęp do akt przed publikacją tego zgłoszenia i bez zgody zgłaszającego.
(3) 
Jeżeli europejskie zgłoszenie wydzielone lub nowe europejskie zgłoszenie patentowe, dokonane zgodnie z art. 61 ust. 1, zostają opublikowane, każdy może uzyskać dostęp do akt wcześniejszego zgłoszenia przed publikacją tego zgłoszenia i bez zgody zgłaszającego.
(4) 
Po publikacji europejskiego zgłoszenia patentowego akta dotyczące takiego zgłoszenia oraz udzielonego na jego podstawie patentu europejskiego mogą być na wniosek udostępnione do wglądu, z zastrzeżeniem ograniczeń ustalonych w Regulaminie wykonawczym.
(5) 
Jeszcze przed publikacją europejskiego zgłoszenia patentowego Europejski Urząd Patentowy może podać do wiadomości osobom trzecim lub opublikować szczegółowe dane wymienione w Regulaminie wykonawczym.
Artykuł  129 70

Publikacje periodyczne

Europejski Urząd Patentowy publikuje okresowo:

(a) Europejski Biuletyn Patentowy zawierający szczegółowe dane, których publikację nakazuje Konwencja, Regulamin wykonawczy albo prezes Europejskiego Urzędu Patentowego;

(b) Dziennik Urzędowy Europejskiego Urzędu Patentowego, zawierający komunikaty i informacje o charakterze ogólnym podawane do wiadomości przez prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego, jak również wszelkie inne informacje dotyczące niniejszej Konwencji i jej wprowadzenia w życie.

Artykuł  130 71

Wymiana informacji

(1) 
O ile niniejsza Konwencja lub ustawy krajowe nie przewidują inaczej, Europejski Urząd Patentowy i centralne urzędy własności przemysłowej każdego umawiającego się państwa przekazują sobie wzajemnie, na wniosek, wszelkie użyteczne informacje dotyczące europejskich lub krajowych zgłoszeń patentowych oraz wszelkich dotyczących ich postępowań.
(2) 
Przepisy ust. 1 stosuje się do przekazywania informacji na mocy porozumień roboczych pomiędzy Europejskim Urzędem Patentowym a:

(a) centralnymi urzędami własności przemysłowej innych państw;

(b) organizacją międzyrządową, której powierzono zadanie udzielania patentów;

(c) każdą inną organizacją.

(3) 
Przekazywanie informacji na podstawie ust. 1 i 2 (a) oraz (b) nie podlega ograniczeniom ustalonym w art. 128. Rada Administracyjna może postanowić, że przekazywanie informacji na podstawie ust. 2 (c) nie będzie podlegało takim ograniczeniom pod warunkiem, że zainteresowana organizacja będzie traktowała przekazaną informację jako poufną do momentu publikacji europejskiego zgłoszenia patentowego.
Artykuł  131

Współpraca w sprawach administracyjnych i prawnych

(1) 
O ile przepisy niniejszej konwencji lub prawa krajowego nie przewidują inaczej, Europejski Urząd Patentowy i sądy lub organy umawiających się państw udzielają sobie wzajemnie na wniosek pomocy poprzez przekazywanie informacji lub udostępnianie akt do wglądu. Jeżeli Europejski Urząd Patentowy udostępnia akta do wglądu sądom, prokuraturze lub centralnym urzędom własności przemysłowej, wgląd do akt nie podlega ograniczeniom ustalonym w art. 128.
(2) 
Na prośbę Europejskiego Urzędu Patentowego o udzielenie pomocy sądowej sądy lub inne właściwe organy umawiających się państw podejmują na rzecz tego Urzędu, oraz w ramach swej właściwości, niezbędne dochodzenie lub inne środki prawne.
Artykuł  132

Wymiana publikacji

(1) 
Europejski Urząd Patentowy i centralne urzędy własności przemysłowej umawiających się państw przesyłają sobie wzajemnie bezpłatnie, na wniosek i do własnego użytku, jeden lub więcej egzemplarzy swoich publikacji.
(2) 
Europejski Urząd Patentowy może zawierać porozumienia dotyczące wymiany lub dostarczania publikacji.

Rozdział  III

Reprezentacja

Artykuł  133 72

Ogólne zasady reprezentacji

(1) 
Z zastrzeżeniem przepisów ust. 2, żadna osoba nie będzie zmuszona do korzystania z usług zawodowego pełnomocnika w postępowaniu ustanowionym niniejszą Konwencją.
(2) 
Osoby fizyczne lub prawne niemające miejsca zamieszkania lub głównej siedziby firmy w umawiającym się państwie reprezentowane są przez zawodowego pełnomocnika i działają za jego pośrednictwem we wszystkich rodzajach postępowań ustanowionych niniejszą Konwencją, z wyjątkiem dokonania europejskiego zgłoszenia patentowego; Regulamin wykonawczy może dopuścić inne wyjątki.
(3) 
Osoby fizyczne lub prawne mające miejsce zamieszkania lub główną siedzibę firmy w umawiającym się państwie mogą być reprezentowane w postępowaniu ustanowionym niniejszą Konwencją przez pracownika, który nie musi być zawodowym pełnomocnikiem, ale jest upoważniony zgodnie z przepisami Regulaminu wykonawczego. Regulamin wykonawczy może ustalić, czy i na jakich warunkach pracownik osoby prawnej może reprezentować również inne osoby prawne, które mają swe główne siedziby firmy w umawiającym się państwie i pozostają w związkach o charakterze gospodarczym z pierwszą osobą prawną.
(4) 
Regulamin wykonawczy może ustanowić szczególne przepisy dotyczące wspólnej reprezentacji stron działających łącznie.
Artykuł  134 73

Reprezentacja przed Europejskim Urzędem Patentowym

(1) 
Reprezentowanie osób fizycznych lub prawnych w postępowaniu ustanowionym niniejszą Konwencją może być podejmowane jedynie przez zawodowych pełnomocników, których nazwiska figurują na liście prowadzonej w tym celu przez Europejski Urząd Patentowy.
(2) 
Każda osoba fizyczna, która:

(a) jest obywatelem umawiającego się państwa,

(b) ma siedzibę firmy lub miejsce zatrudnienia w umawiającym się państwie i

(c) zdała europejski egzamin kwalifikacyjny,

może być wpisana na listę zawodowych pełnomocników.

(3) 
W okresie jednego roku od daty przystąpienia państwa do niniejszej Konwencji o wpis na taką listę może również ubiegać się każda osoba fizyczna, która:

(a) jest obywatelem umawiającego się państwa,

(b) posiada siedzibę firmy lub miejsce zatrudnienia w państwie, które przystąpiło do Konwencji, oraz

(c) upoważniona jest do reprezentowania w sprawach patentowych osób fizycznych lub prawnych przed centralnym urzędem własności przemysłowej tego państwa. Jeżeli takie upoważnienie nie jest uwarunkowane wymogiem specjalnych kwalifikacji zawodowych, wówczas osoba taka musi działać w tym państwie jako pełnomocnik w sprawach patentowych przez co najmniej pięć lat.

(4) 
Wpisu dokonuje się na wniosek, do którego załączone są zaświadczenia potwierdzające, że spełnione są warunki ustalone w ust. 2 lub 3.
(5) 
Osoby, których nazwiska figurują na liście zawodowych pełnomocników, uprawnione są do działania we wszystkich rodzajach postępowań ustanowionych niniejszą Konwencją.
(6) 
Dla celów działania w charakterze zawodowego pełnomocnika każda osoba, której nazwisko figuruje na liście, o której mowa w ust. 1, uprawniona jest do utworzenia siedziby firmy w każdym umawiającym się państwie, w którym może być prowadzone postępowanie ustanowione niniejszą Konwencją, z uwzględnieniem postanowień Protokołu w sprawie centralizacji, stanowiącego załącznik do niniejszej Konwencji. Władze takiego państwa mogą pozbawić ją tego uprawnienia w pojedynczych przypadkach jedynie na mocy przepisów prawnych przyjętych w celu ochrony bezpieczeństwa publicznego oraz prawa i porządku. Przed podjęciem takiego działania powinno być ono skonsultowane z prezesem Europejskiego Urzędu Patentowego.
(7) 
Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego może zezwolić na odstąpienie od:

(a) wymogu określonego w ust. 2 (a) lub ust. 3 (a) w szczególnych okolicznościach;

(b) wymogu określonego w ust. 3 (c), drugie zdanie, jeśli zgłaszający dostarczy dowód, że nabył wymagane kwalifikacje w inny sposób.

(8) 
Reprezentowanie w postępowaniu ustanowionym niniejszą Konwencją może, na takich samych zasadach, na jakich jest ono podejmowane przez zawodowego pełnomocnika, być również podejmowane przez każdego prawnika uprawnionego do prowadzenia praktyki w umawiającym się państwie i mającego siedzibę firmy w tym państwie, w takim zakresie, w jakim jest on uprawniony w tym państwie do działania jako zawodowy pełnomocnik w sprawach patentowych. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio.
Artykuł  134a 74

Instytut Zawodowych Pełnomocników przed Europejskim Urzędem Patentowym

(1) 
Rada Administracyjna posiada kompetencje do wydawania i zmiany przepisów dotyczących:

(a) Instytutu Zawodowych Pełnomocników przed Europejskim Urzędem Patentowym, dalej zwanego Instytutem;

(b) kwalifikacji i szkolenia, wymaganych dla dopuszczenia kandydata do europejskiego egzaminu kwalifikacyjnego oraz przeprowadzenia takiego egzaminu;

(c) uprawnień dyscyplinarnych przysługujących Instytutowi lub Europejskiemu Urzędowi Patentowemu w stosunku do zawodowych pełnomocników;

(d) obowiązku zachowania tajemnicy spoczywającego na zawodowym pełnomocniku oraz przywileju nieujawniania w postępowaniu przed Europejskim Urzędem Patentowym korespondencji pomiędzy zawodowym pełnomocnikiem i jego klientem lub każdą inną osobą.

(2) 
Każda osoba wpisana na listę zawodowych pełnomocników, o której mowa w art. 134 ust. 1, jest członkiem Instytutu.

CZĘŚĆ  VIII

WPŁYW NA PRAWO KRAJOWE

Rozdział  I

Zamiana na krajowe zgłoszenie patentowe

Artykuł  135 75

Wniosek o stosowanie procedury krajowej

(1) 
Centralny urząd własności przemysłowej wyznaczonego umawiającego się państwa stosuje procedurę dla udzielania patentu krajowego na wniosek zgłaszającego lub właściciela patentu europejskiego w następujących okolicznościach:

(a) jeżeli europejskie zgłoszenie patentowe uznane jest za wycofane stosownie do art. 77 ust. 3;

(b) w innych przypadkach przewidzianych prawem krajowym, kiedy na podstawie niniejszej Konwencji europejskie zgłoszenie patentowe zostaje odrzucone lub wycofane bądź uznane za wycofane lub patent europejski zostaje unieważniony.

(2) 
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 (a), wniosek o zamianę składa się w centralnym urzędzie własności przemysłowej, w którym dokonane zostało europejskie zgłoszenie patentowe. Urząd ten, z zastrzeżeniem przepisów dotyczących bezpieczeństwa krajowego, przekazuje wniosek bezpośrednio do wymienionych w nim centralnych urzędów własności przemysłowej umawiających się państw.
(3) 
W przypadkach, o których mowa w ust. 1 (b), wniosek o zamianę wnosi się do Europejskiego Urzędu Patentowego zgodnie z przepisami Regulaminu wykonawczego. Wniosek uważa się za złożony dopiero po wniesieniu opłaty za zamianę. Europejski Urząd Patentowy przekazuje wniosek do wymienionych w nim centralnych urzędów własności przemysłowej umawiających się państw.
(4) 
Skutek europejskiego zgłoszenia patentowego, o którym mowa w art. 66, nie nastąpi, jeśli wniosek o zamianę zostanie złożony po terminie.
Artykuł  136 76

(skreślony).

Artykuł  137 77

Formalne wymogi dla dokonania zamiany

(1) 
Europejskie zgłoszenie patentowe przekazane zgodnie z art. 135 ust. 2 lub ust. 3 nie podlega tym formalnym wymogom prawa krajowego, które różnią się od wymogów przewidzianych niniejszą Konwencją lub są wymogami dodatkowymi.
(2) 
Centralny urząd własności przemysłowej, któremu zgłoszenie zostaje przekazane, może wymagać od zgłaszającego, aby w terminie nie krótszym niż dwa miesiące:

(a) wniósł krajową opłatę za zgłoszenie;

(b) złożył tłumaczenie oryginalnego tekstu europejskiego zgłoszenia patentowego na jeden z języków urzędowych danego państwa oraz, w razie potrzeby, tekstu zmienionego w toku postępowania przed Europejskim Urzędem Patentowym, który zgodnie z życzeniem zgłaszającego ma być poddany procedurze krajowej.

Rozdział  II

Unieważnienie i prawo pierwszeństwa

Artykuł  138 78

Unieważnienie patentów europejskich

(1) 
Z zastrzeżeniem przepisów art. 139, patent europejski może być unieważniony ze skutkiem dla umawiającego się państwa jedynie z następujących przyczyn:

(a) przedmiot patentu europejskiego nie posiada zdolności patentowej na podstawie art. 52 - 57;

(b) patent europejski nie ujawnia wynalazku w sposób wystarczająco jasny i pełny dla jego wykonania przez znawcę z danej dziedziny;

(c) przedmiot patentu europejskiego wykracza poza treść zgłoszenia, jakie zostało dokonane, lub, jeżeli patent udzielony został na zgłoszenie wydzielone lub na nowe zgłoszenie dokonane zgodnie z art. 61, poza treść wcześniejszego zgłoszenia, jakie zostało dokonane;

(d) ochrona przyznana patentem europejskim została rozszerzona lub

(e) właściciel patentu europejskiego nie jest uprawniony zgodnie z art. 60 ust. 1.

(2) 
Jeżeli podstawy unieważnienia dotyczą tylko części patentu europejskiego, patent zostaje ograniczony poprzez odpowiednią zmianę zastrzeżeń i unieważniony w części.
(3) 
W postępowaniu przed właściwym sądem lub organem, które dotyczy ważności patentu europejskiego. właściciel patentu ma prawo do ograniczenia patentu poprzez zmianę zastrzeżeń. Ograniczony w taki sposób patent stanowi podstawę do tego postępowania.
Artykuł  139

Prawa powstałe wcześniej lub w tej samej dacie

(1) 
W każdym wyznaczonym umawiającym się państwie europejskie zgłoszenie patentowe i patent europejski mają w odniesieniu do krajowego zgłoszenia patentowego i patentu krajowego taki sam skutek związany z prawem pierwszeństwa, jaki mają krajowe zgłoszenie patentowe i patent krajowy.
(2) 
Krajowe zgłoszenie patentowe i patent krajowy w umawiającym się państwie mają w odniesieniu do patentu europejskiego, w którym to umawiające się państwo jest wyznaczone, taki sam skutek związany z prawem pierwszeństwa, jaki mają w odniesieniu do patentu krajowego.
(3) 
Każde umawiające się państwo może postanowić, czy i na jakich warunkach wynalazek ujawniony zarówno w europejskim zgłoszeniu patentowym lub patencie, jak i w krajowym zgłoszeniu patentowym lub patencie, mającymi tę samą datę zgłoszenia lub, jeżeli zastrzegane jest pierwszeństwo, tę samą datę pierwszeństwa, może być chroniony jednocześnie oboma zgłoszeniami lub patentami.

Rozdział  III

Inne skutki

Artykuł  140 79

Krajowe wzory użytkowe i świadectwa użyteczności

Postanowienia artykułów 66, 124, 135, 137 i 139 mają zastosowanie do wzorów użytkowych i świadectw użyteczności oraz do zgłoszeń dotyczących wzorów użytkowych i świadectw użyteczności zarejestrowanych lub zdeponowanych w umawiających się państwach, których ustawodawstwa przewidują ochronę takich wzorów lub świadectw.

Artykuł  141 80

Opłaty za utrzymanie w mocy patentów europejskich

(1) 
Opłaty za utrzymanie w mocy patentów europejskich mogą być nałożone jedynie za lata następujące po roku, o którym mowa w art. 86 ust. 2.
(2) 
Wszystkie opłaty za utrzymanie w mocy patentu, które są wymagalne w ciągu dwóch miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, uważa się za ważnie wniesione, jeśli zostaną dokonane w ciągu tego okresu. Nie pobiera się żadnej dodatkowej opłaty przewidzianej w ustawodawstwie krajowym.

CZĘŚĆ  IX

POROZUMIENIA SZCZEGÓLNE

Artykuł  142

Patenty jednolite

(1) 
Grupa umawiających się państw, która w porozumieniu szczególnym postanowiła, że patent europejski udzielony na te państwa ma jednolity charakter na całych ich terytoriach, może postanowić, że patent europejski może być udzielony jedynie w stosunku do wszystkich tych państw łącznie.
(2) 
Jeżeli jakakolwiek grupa umawiających się państw skorzysta z upoważnienia zawartego w ust. 1, wówczas mają zastosowanie przepisy niniejszej części.
Artykuł  143

Wydziały specjalne Europejskiego Urzędu Patentowego

(1) 
Grupa umawiających się państw może powierzyć Europejskiemu Urzędowi Patentowemu dodatkowe zadania.
(2) 
Dla realizacji dodatkowych zadań w ramach Europejskiego Urzędu Patentowego mogą zostać utworzone specjalne wydziały, wspólne dla grupy umawiających się państw. Wydziałami specjalnymi kieruje prezes Europejskiego Urzędu Patentowego; przepisy art. 10 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.
Artykuł  144

Reprezentacja przed wydziałami specjalnymi

Grupa umawiających się państw może ustanowić przepisy szczególne regulujące kwestię reprezentowania stron przed wydziałami, o których mowa w art. 143 ust. 2.

Artykuł  145

Komisja specjalna Rady Administracyjnej

(1) 
Grupa umawiających się państw może utworzyć komisję specjalną Rady Administracyjnej dla celów nadzorowania działalności wydziałów specjalnych utworzonych na podstawie art. 143 ust. 2; Europejski Urząd Patentowy oddaje do jej dyspozycji taki personel, pomieszczenia i wyposażenie, jakie mogą być niezbędne dla wykonywania jej obowiązków. Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego odpowiada za działalność wydziałów specjalnych przed komisją specjalną Rady Administracyjnej.
(2) 
Skład, kompetencje i funkcje komisji specjalnej określa grupa umawiających się państw.
Artykuł  146

Pokrywanie wydatków na wykonywanie zadań specjalnych

Jeżeli Europejskiemu Urzędowi Patentowemu powierzone zostały na mocy art. 143 zadania dodatkowe, grupa umawiających się państw pokrywa wydatki poniesione przez Organizację przy wykonywaniu tych zadań. Jeżeli dla wykonywania tych dodatkowych zadań utworzone zostały w Europejskim Urzędzie Patentowym specjalne wydziały, grupa pokrywa wydatki na personel, pomieszczenia i wyposażenie powierzone tym wydziałom. Przepisy art. 39 ust. 3 i 4, art. 41 i art. 47 stosuje się odpowiednio.

Artykuł  147

Wpłaty z tytułu opłat za utrzymanie w mocy patentów europejskich

Jeśli grupa umawiających się państw ustaliła wspólną taryfę opłat za utrzymanie w mocy patentów europejskich, wówczas procentowy udział, o którym mowa w art. 39 ust. 1, oblicza się na podstawie wspólnej taryfy opłat; kwota minimalna, o której mowa w art. 39 ust. 1, ma zastosowanie do patentów jednolitych. Przepisy art. 39 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

Artykuł  148

Europejskie zgłoszenie patentowe jako przedmiot własności

(1) 
O ile grupa umawiających się państw nie postanowi inaczej, stosuje się przepisy art. 74.
(2) 
Grupa umawiających się państw może postanowić, że europejskie zgłoszenie patentowe, w którym takie umawiające się państwa zostały wyznaczone, może zostać przeniesione, oddane w zastaw lub poddane jakiemukolwiek środkowi egzekucji jedynie w stosunku do wszystkich umawiających się państw grupy i zgodnie z przepisami porozumienia szczególnego.
Artykuł  149

Wskazanie łączne

(1) 
Grupa umawiających się państw może postanowić, że państwa te mogą być wyznaczone jedynie łącznie oraz że wyznaczenie jednego lub tylko niektórych z tych państw będzie uważane za wyznaczenie wszystkich państw z grupy.
(2) 
Jeżeli Europejski Urząd Patentowy działa jako urząd wyznaczony zgodnie z art. 153 ust. 1, wówczas przepis ust. 1 ma zastosowanie, jeśli zgłaszający wskazał w zgłoszeniu międzynarodowym, że pragnie uzyskać patent europejski dla jednego lub większej liczby wyznaczonych państw takiej grupy. Ten sam przepis ma zastosowanie, jeśli zgłaszający wskazuje w zgłoszeniu międzynarodowym jedno umawiające się państwo z grupy, którego ustawodawstwo krajowe stanowi, że wyznaczenie tego państwa wywołuje skutek zgłoszenia o patent europejski.
Artykuł  149a 81

Inne porozumienia pomiędzy umawiającymi się państwami

(1) 
Żadne postanowienie niniejszej Konwencji nie jest tak sformułowane, aby ograniczać prawo niektórych lub wszystkich umawiających się państw do zawierania szczególnych porozumień dotyczących jakichkolwiek spraw związanych z europejskimi zgłoszeniami patentowymi lub patentami europejskimi, które na podstawie niniejszej Konwencji podporządkowane są prawu krajowemu i przez to prawo regulowane, w szczególności takich jak:

(a) porozumienie ustanawiające wspólny europejski sąd patentowy dla umawiających się państw będących stronami tego porozumienia;

(b) porozumienie ustanawiające wspólną instytucję dla umawiających się państw będących stronami tego porozumienia do wydawania na wniosek sądów krajowych lub krajowych organów quasi-sądowych opinii w sprawach europejskiego prawa patentowego lub ujednoliconego krajowego prawa patentowego;

(c) porozumienie, na podstawie którego umawiające się państwa będące stronami tego porozumienia rezygnują całkowicie lub częściowo z tłumaczeń patentów europejskich, o których mowa w art. 65;

(d) porozumienie, na podstawie którego umawiające się państwa będące stronami tego porozumienia postanawiają, że tłumaczenia patentów europejskich wymagane na podstawie art. 65 mogą być składane w Europejskim Urzędzie Patentowym i przez ten urząd publikowane.

(2) 
Rada Administracyjna jest uprawniona do decydowania, że:

(a) członkowie Komisji Odwoławczych lub Rozszerzonej Komisji Odwoławczej mogą pracować w europejskim sądzie patentowym lub we wspólnej instytucji opiniodawczej oraz brać udział w postępowaniu przed sądem albo instytucją opiniodawczą stosownie do tego rodzaju porozumienia;

(b) Europejski Urząd Patentowy zapewni wspólnej instytucji opiniodawczej taki personel pomocniczy, pomieszczenie oraz wyposażenie, jakie mogą być niezbędne do wypełniania jej obowiązków, a wydatki ponoszone przez tę instytucję będą pokrywane w pełni lub częściowo przez Organizację.

CZĘŚĆ  X

ZGŁOSZENIA MIĘDZYNARODOWE NA PODSTAWIE UKŁADU O WSPÓŁPRACY PATENTOWEJ - ZGŁOSZENIA EURO-PCT

Artykuł  150

Stosowanie Układu o współpracy patentowej

(1) 
Układ o współpracy patentowej z dnia 19 czerwca 1970 r., zwany dalej PCT, stosuje się zgodnie z przepisami niniejszej części.
(2) 
Zgłoszenia międzynarodowe dokonane na podstawie PCT mogą być przedmiotem postępowania przed Europejskim Urzędem Patentowym. W postępowaniu tym stosuje się przepisy PCT i Regulaminu PCT oraz uzupełniająco przepisy niniejszej Konwencji. W przypadku rozbieżności decydują przepisy PCT lub Regulaminu PCT.
Artykuł  151

Europejski Urząd Patentowy jako urząd przyjmujący

Europejski Urząd Patentowy działa jako urząd przyjmujący w rozumieniu PCT zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego. Art. 75 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Artykuł  152

Europejski Urząd Patentowy jako Międzynarodowy Organ Poszukiwań lub Międzynarodowy Organ Badań Wstępnych

Europejski Urząd Patentowy, zgodnie z porozumieniem zawartym między Organizacją i Międzynarodowym Biurem Światowej Organizacji Własności Intelektualnej, działa jako Międzynarodowy Organ Poszukiwań i Międzynarodowy Organ Badań Wstępnych w rozumieniu PCT dla zgłaszających, którzy są obywatelami umawiającego się państwa niniejszej Konwencji albo mają w nim miejsce zamieszkania. Niniejsze porozumienie może określać, że Europejski Urząd Patentowy działa także w odniesieniu do innych zgłaszających.

Artykuł  153

Europejski Urząd Patentowy jako urząd wyznaczony lub urząd wybrany

(1) 
Europejski Urząd Patentowy jest:

(a) urzędem wyznaczonym dla umawiającego się państwa niniejszej Konwencji, w stosunku do którego PCT weszło w życie i które zostało wyznaczone w zgłoszeniu międzynarodowym oraz na które zgłaszający pragnie uzyskać patent europejski, i

(b) urzędem wybranym, jeśli zgłaszający dokonał wyboru państwa wyznaczonego stosownie do (a).

(2) 
Zgłoszenie międzynarodowe, dla którego Europejski Urząd Patentowy jest urzędem wyznaczonym lub wybranym i któremu została nadana międzynarodowa data zgłoszenia, jest równoważne ze zwykłym zgłoszeniem europejskim (zgłoszenie Euro-PCT).
(3) 
Międzynarodowa publikacja zgłoszenia Euro-PCT w jednym z języków urzędowych Europejskiego Urzędu Patentowego zastępuje publikację europejskiego zgłoszenia patentowego i informację o niej zamieszcza się w Europejskim Biuletynie Patentowym.
(4) 
Jeśli zgłoszenie Euro-PCT zostało opublikowane w innym języku, tłumaczenie tego zgłoszenia na jeden z języków urzędowych składa się w Europejskim Urzędzie Patentowym, który je publikuje. Z zastrzeżeniem art. 67 ust. 3, ochrona tymczasowa przewidziana w art. 67 ust. 1 i 2 rozpoczyna się od daty tej publikacji.
(5) 
Zgłoszenie Euro-PCT traktuje się jako europejskie zgłoszenie patentowe i uważa się za zawarte w stanie techniki na podstawie art. 54 ust. 3, jeśli zostaną spełnione warunki ustalone w ust. 3 lub ust. 4 oraz w Regulaminie wykonawczym.
(6) 
Międzynarodowe sprawozdanie z poszukiwania sporządzone w odniesieniu do zgłoszenia Euro-PCT lub zastępujące go oświadczenie oraz ich międzynarodowa publikacja zastępują sprawozdanie z poszukiwania europejskiego i informację o jego publikacji w Europejskim Biuletynie Patentowym.
(7) 
Sprawozdanie z dodatkowego poszukiwania europejskiego sporządza się w odniesieniu do każdego zgłoszenia Euro-PCT, o którym mowa w ust. 5. Rada Administracyjna może podjąć decyzję o rezygnacji ze sprawozdania z dodatkowego poszukiwania lub o obniżeniu opłaty za poszukiwanie.
Artykuł  154-158 83

(skreślone).

CZĘŚĆ  XI

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE

Artykuł  159-163 84

(skreślone).

CZĘŚĆ  XII

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  164 85

Regulamin wykonawczy i Protokoły

(1) 
Regulamin wykonawczy, Protokół w sprawie uznawania jurysdykcji, Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów, Protokół w sprawie centralizacji, Protokół w sprawie interpretacji art. 69 oraz Protokół w sprawie obsady personelu stanowią integralne części niniejszej Konwencji.
(2) 
W przypadku rozbieżności pomiędzy przepisami niniejszej Konwencji a przepisami Regulaminu wykonawczego decydują przepisy niniejszej Konwencji.
Artykuł  165

Podpisanie - Ratyfikacja

(1) 
Do dnia 5 kwietnia 1974 r. niniejsza konwencja jest otwarta do podpisu przez państwa, które brały udział w międzyrządowej konferencji w sprawie ustanowienia europejskiego systemu udzielania patentów lub były poinformowane o zwołaniu tej konferencji i którym oferowano możliwość wzięcia w niej udziału.
(2) 
Niniejsza konwencja podlega ratyfikacji; dokumenty ratyfikacyjne składa się Rządowi Republiki Federalnej Niemiec.
Artykuł  166

Przystąpienie

(1) 
Niniejsza konwencja otwarta jest do przystąpienia dla:

(a) państw, o których mowa w art. 165 ust. 1;

(b) każdego innego państwa europejskiego na zaproszenie Rady Administracyjnej.

(2) 
Każde państwo, które było stroną konwencji i przestało nią być w wyniku zastosowania art. 172 ust. 4, może ponownie stać się stroną konwencji przez przystąpienie do niej.
(3) 
Dokumenty przystąpienia składa się Rządowi Republiki Federalnej Niemiec.
Artykuł  167 86

(skreślony).

Artykuł  168

Terytorialny zakres stosowania

(1) 
Każde umawiające się państwo może oświadczyć w dokumentach ratyfikacji albo przystąpienia lub może później w dowolnym innym czasie poinformować Rząd Republiki Federalnej Niemiec w drodze pisemnego powiadomienia, że niniejsza konwencja będzie miała zastosowanie do jednego lub więcej obszarów, za które jest ono odpowiedzialne w stosunkach zewnętrznych. Patenty europejskie udzielone dla tego umawiającego się państwa są również skuteczne na obszarach, dla których takie oświadczenie stało się skuteczne.
(2) 
Jeśli oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, zawarte jest w dokumencie ratyfikacji lub przystąpienia, wywołuje ono skutki od tej samej daty co ratyfikacja lub przystąpienie; jeśli oświadczenie jest zawarte w powiadomieniu dokonanym po złożeniu dokumentu ratyfikacji bądź przystąpienia, powiadomienie takie wywołuje skutki po sześciu miesiącach od daty jego otrzymania przez Rząd Republiki Federalnej Niemiec.
(3) 
Każde umawiające się państwo może w dowolnym czasie oświadczyć, że stosowanie konwencji ustaje w stosunku do niektórych lub wszystkich obszarów, których dotyczyło powiadomienie dokonane na podstawie ust. 1. Oświadczenie takie wywołuje skutek po upływie roku od daty otrzymania go przez Rząd Republiki Federalnej Niemiec.
Artykuł  169

Wejście w życie

(1) 
Niniejsza konwencja wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od daty złożenia ostatniego dokumentu ratyfikacji lub przystąpienia przez sześć państw, na terytorium których całkowita liczba zgłoszeń patentowych dokonanych w 1970 r. wyniosła przynajmniej 180.000 dla wszystkich tych państw.
(2) 
Ratyfikacja lub przystąpienie po wejściu w życie niniejszej konwencji stają się skuteczne pierwszego dnia trzeciego miesiąca po złożeniu dokumentu ratyfikacji lub przystąpienia.
Artykuł  170

Wkład początkowy

(1) 
Każde państwo, które ratyfikuje niniejszą konwencję lub do niej przystępuje po jej wejściu w życie, wnosi na rzecz Organizacji wkład początkowy, który nie podlega zwrotowi.
(2) 
Wkład początkowy wynosi 5 % kwoty obliczonej na dzień, w którym ratyfikacja lub przystąpienie stają się skuteczne, przez zastosowanie procentu uzyskanego dla danego państwa według podziału przewidzianego w art. 40 ust. 3 i 4, do sumy nadzwyczajnych wkładów finansowych należnych od innych umawiających się państw za okresy obrachunkowe poprzedzające datę, o której mowa powyżej.
(3) 
W przypadku, jeżeli za okres obrachunkowy bezpośrednio poprzedzający datę, o której mowa w ust. 2, wkłady finansowe nie były wymagane, wówczas podziałem, o którym mowa w tym ustępie, będzie podział, który miałby zastosowanie do danego państwa za ostatni rok, za który nadzwyczajne wkłady finansowe były wymagane.
Artykuł  171

Okres obowiązywania konwencji

Niniejsza konwencja zawarta jest na czas nieokreślony.

Artykuł  172

Rewizja

(1) 
Niniejsza konwencja może być poddana rewizji na konferencji umawiających się państw.
(2) 
Konferencję przygotowuje i zwołuje Rada Administracyjna. Obrady konferencji uważa się za ważnie ukonstytuowane, jeżeli reprezentowanych jest na niej przynajmniej trzy czwarte umawiających się państw. Dla przyjęcia zrewidowanego tekstu niezbędna jest większość trzech czwartych umawiających się państw reprezentowanych i głosujących na konferencji. Wstrzymanie się od głosowania nie uważa się za oddanie głosu.
(3) 
Zrewidowany tekst wchodzi w życie po jego ratyfikowaniu lub przystąpieniu do niego przez liczbę umawiających się państw określoną przez konferencję i w terminie przez nią określonym.
(4) 
Państwa, które do chwili wejścia w życie zrewidowanego tekstu nie ratyfikowały go lub nie przystąpiły do niego, przestają być od tej chwili stronami niniejszej konwencji.
Artykuł  173

Spory pomiędzy umawiającymi się państwami

(1) 
Każdy spór pomiędzy umawiającymi się państwami, który dotyczy interpretacji lub stosowania niniejszej konwencji i nie został rozstrzygnięty w drodze negocjacji, przedkłada się na wniosek jednego z zainteresowanych państw Radzie Administracyjnej, która dokłada wszelkich starań, aby doprowadzić do porozumienia między zainteresowanymi państwami.
(2) 
Jeśli w ciągu sześciu miesięcy od daty zgłoszenia Radzie Administracyjnej sporu porozumienie nie zostanie osiągnięte, każde z zainteresowanych państw może wnieść spór przed Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości w celu uzyskania wiążącej decyzji.
Artykuł  174

Wypowiedzenie

Każde umawiające się państwo może w dowolnym czasie wypowiedzieć niniejszą konwencję. Powiadomienie o wypowiedzeniu przekazuje się Rządowi Republiki Federalnej Niemiec. Wypowiedzenie staje się skuteczne po upływie jednego roku od daty otrzymania takiego powiadomienia.

Artykuł  175

Zachowanie nabytych praw

(1) 
W przypadku państwa, które przestaje być stroną niniejszej konwencji na podstawie art. 172 ust. 4 lub art. 174, prawa wcześniej nabyte na podstawie niniejszej konwencji nie ulegają ograniczeniu.
(2) 
Europejskie zgłoszenie patentowe będące w trakcie rozpatrywania w chwili, kiedy wyznaczone państwo przestaje być stroną konwencji, rozpatrywane jest przez Europejski Urząd Patentowy w odniesieniu do tego państwa tak, jak gdyby obowiązujący późniejszy tekst konwencji miał do niego zastosowanie.
(3) 
Przepis ust. 2 stosuje się do patentu europejskiego, w stosunku do którego w dacie wspomnianej w tym ustępie rozpatrywany jest sprzeciw lub nie upłynął jeszcze termin do wniesienia sprzeciwu.
(4) 
Żadne z postanowień niniejszego artykułu nie narusza prawa żadnego państwa, które przestało być stroną niniejszej konwencji, do traktowania patentu europejskiego zgodnie z tekstem konwencji, którego było ono stroną.
Artykuł  176

Uprawnienia i zobowiązania finansowe byłego umawiającego się państwa

(1) 
Każdemu państwu, które przestało być stroną niniejszej konwencji na podstawie art. 172 ust. 4 lub art. 174, Organizacja zwraca nadzwyczajne wkłady finansowe wniesione stosownie do postanowień art. 40 ust. 2 jedynie w chwili i na takich warunkach, na jakich Organizacja zwraca nadzwyczajne wkłady finansowe wniesione przez inne państwa w tym samym okresie rozrachunkowym.
(2) 
Państwo, o którym mowa w ust. 1, także wówczas, gdy przestało być stroną niniejszej konwencji, nadal dokonuje, stosownie do art. 39, wpłat kwot stanowiących określony procent od opłat za utrzymanie w mocy patentów europejskich pozostających w mocy w tym państwie, w wysokości obowiązującej w dacie, kiedy przestało być ono jej stroną.
Artykuł  177

Języki konwencji

(1) 
Niniejsza konwencja, sporządzona w pojedynczych egzemplarzach w językach angielskim, francuskim i niemieckim, zostanie złożona do archiwum Rządu Republiki Federalnej Niemiec, przy czym wszystkie trzy teksty są jednakowo autentyczne.
(2) 
Teksty niniejszej konwencji, sporządzone w językach urzędowych umawiających się państw innych niż te, o których mowa w ust. 1, uważa się, po zatwierdzeniu przez Radę Administracyjną, za teksty urzędowe. W przypadku rozbieżności w interpretacji różnych tekstów, rozstrzygają teksty autentyczne, o których mowa w ust. 1.
Artykuł  178

Przekazanie i powiadomienia

(1) 
Rząd Republiki Federalnej Niemiec sporządza poświadczone za zgodność z oryginałem kopie niniejszej konwencji i przekazuje je rządom wszystkich państw, które podpisały lub przystąpiły do konwencji.
(2) 
Rząd Republiki Federalnej Niemiec powiadamia rządy państw, o których mowa w ust. 1, o:

(a) każdym podpisaniu konwencji;

(b) złożeniu dokumentu ratyfikacji lub przystąpienia;

(c) każdym zastrzeżeniu lub wycofaniu zastrzeżenia, dokonanych stosownie do przepisów art. 167;

(d) każdym oświadczeniu lub zawiadomieniu otrzymanym stosownie do przepisów art. 168;

(e) dacie wejścia w życie niniejszej konwencji;

(f) każdym wypowiedzeniu otrzymanym stosownie do przepisów art. 174 i dacie, od której obowiązuje wypowiedzenie.

(3) 
Rząd Republiki Federalnej Niemiec zarejestruje niniejszą konwencję w Sekretariacie Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Na dowód czego, upoważnieni do tego przedstawiciele, po przedstawieniu swoich pełnomocnictw, sporządzonych we właściwej i należytej formie, podpisują niniejszą konwencję.
Sporządzono w Monachium dnia piątego października tysiąc dziewięćset siedemdziesiątego trzeciego roku.

REGULAMIN WYKONAWCZY DO KONWENCJI O UDZIELANIU PATENTÓW EUROPEJSKICH z 2000 r.  87

przyjęty decyzją Rady Administracyjnej z dnia 7 grudnia 2006 r.

CZĘŚĆ  I

PRZEPISY WYKONAWCZE DO CZĘŚCI I KONWENCJI

Rozdział  I

Zasady ogólne

Zasada 1

Postępowanie pisemne

W postępowaniu pisemnym przed Europejskim Urzędem Patentowym wymóg formy pisemnej jest zachowany w przypadku, gdy zawartość dokumentów może być czytelnie odtworzona na papierze.

Zasada 2

Składanie dokumentów i formalne wymogi dotyczące dokumentów  88

(1) W postępowaniu przed Europejskim Urzędem Patentowym dokumenty mogą być składane osobiście, z wykorzystaniem usług pocztowych lub elektronicznych środków komunikacji. Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego określa szczegółowe informacje i warunki oraz, w stosownych przypadkach, wszelkie szczególne wymogi formalne lub techniczne dotyczące składania dokumentów. W szczególności może on przewidzieć, że należy dostarczyć potwierdzenie. Jeżeli takie potwierdzenie nie zostanie dostarczone w wyznaczonym terminie, europejskie zgłoszenie patentowe zostaje odrzucone; dokumenty złożone później uważa się za nieotrzymane.

(2) Jeżeli Konwencja przewiduje obowiązek podpisania dokumentu, autentyczność tego dokumentu może zostać potwierdzona przez własnoręczny podpis lub w inny odpowiedni sposób, który został dopuszczony przez Prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego. Dokument uwierzytelniony za pomocą tych innych sposobów będzie uważany za spełniający wymogi prawne dotyczące podpisu w taki sam sposób, jak złożony w formie papierowej dokument z podpisem własnoręcznym.

Zasada 3

Język postępowania w postępowaniu pisemnym

(1) W postępowaniu pisemnym przed Europejskim Urzędem Patentowym każda strona może posługiwać się dowolnym językiem urzędowym Europejskiego Urzędu Patentowego. Tłumaczenie, o którym mowa w art. 14 ust. 4 można składać w dowolnym języku urzędowym Europejskiego Urzędu Patentowego.

(2) Zmiany do europejskiego zgłoszenia patentowego lub patentu europejskiego składa się w języku postępowania.

(3) Dokumenty służące do celów dowodowych, zwłaszcza publikacje, można składać w dowolnym języku. Europejski Urząd Patentowy może jednak wymagać złożenia tłumaczenia na jeden ze swoich języków urzędowych w terminie przez siebie wyznaczonym. Jeżeli wymagane tłumaczenie nie zostanie złożone w wyznaczonym terminie, Europejski Urząd Patentowy może nie brać pod uwagę danego dokumentu.

Zasada 4

Język postępowania w postępowaniu ustnym

(1) Każda strona w postępowaniu ustnym przed Europejskim Urzędem Patentowym może posługiwać się językiem urzędowym Europejskiego Urzędu Patentowego innym niż język postępowania, jeżeli powiadomi o tym Europejski Urząd Patentowy co najmniej jeden miesiąc przed datą wyznaczoną dla takiego postępowania ustnego albo zapewni tłumaczenie na język postępowania. Każda strona może posługiwać się językiem urzędowym umawiającego się państwa, jeżeli zapewni tłumaczenie na język postępowania. Europejski Urząd Patentowy może dopuścić odstępstwa od przepisów niniejszego ustępu.

(2) W trakcie postępowania ustnego pracownicy Europejskiego Urzędu Patentowego mogą posługiwać się językiem urzędowym Europejskiego Urzędu Patentowego innym niż język postępowania.

(3) W przypadku przeprowadzania dowodu, każda przesłuchiwana strona, świadek lub biegły, którzy nie są w stanie wypowiedzieć się w dostateczny sposób w jednym z języków urzędowych Europejskiego Urzędu Patentowego lub umawiającego się państwa, mogą posługiwać się innym językiem. Jeżeli dowód jest przeprowadzany na wniosek strony postępowania, wówczas strony, świadkowie lub biegli, którzy wypowiadają się w innym języku niż język urzędowy Europejskiego Urzędu Patentowego, są przesłuchiwani jedynie wtedy, gdy strona występująca z takim wnioskiem zapewni tłumaczenie na język postępowania. Europejski Urząd Patentowy może jednak zezwolić na tłumaczenie na jeden ze swoich pozostałych języków urzędowych.

(4) Jeżeli strony i Europejski Urząd Patentowy wyrażą na to zgodę, w postępowaniu ustnym można posługiwać się każdym językiem.

(5) W razie potrzeby, Europejski Urząd Patentowy zapewni na własny koszt tłumaczenie na język postępowania lub, w stosownych przypadkach, na inny ze swoich języków urzędowych, o ile obowiązek zapewnienia tłumaczenia nie spoczywa na jednej ze stron postępowania.

(6) Oświadczenia pracowników Europejskiego Urzędu Patentowego, stron postępowania, świadków lub biegłych złożone w języku urzędowym Europejskiego Urzędu Patentowego wpisuje się do protokołu w tym języku. Oświadczenia złożone w innym języku wpisuje się w języku urzędowym, na który były tłumaczone. Zmiany do europejskiego zgłoszenia patentowego lub patentu europejskiego wpisuje się do protokołu w języku postępowania.

Zasada 5

Potwierdzenie wiarygodności tłumaczeń

Jeżeli wymagane jest tłumaczenie dokumentu, Europejski Urząd Patentowy może zażądać, w terminie przez siebie wyznaczonym, złożenia potwierdzenia, że tłumaczenie jest zgodne z oryginałem. Jeżeli potwierdzenie nie zostanie złożone w wyznaczonym terminie, taki dokument uznaje się za niezłożony, o ile nie postanowiono inaczej.

Zasada 6

Składanie tłumaczeń i obniżenie opłat  89

(1) Tłumaczenie, o którym mowa w art. 14 ust. 2, składa się w terminie dwóch miesięcy od dokonania europejskiego zgłoszenia patentowego.

(2) Tłumaczenie, o którym mowa w art. 14 ust. 4, składa się w terminie jednego miesiąca od daty złożenia dokumentu. Dotyczy to także wniosków złożonych na podstawie art. 105a. Jeżeli dokument ten jest zawiadomieniem o sprzeciwie lub odwołaniu, uzasadnieniem odwołania lub wnioskiem o ponowne rozpatrzenie, tłumaczenie można złożyć w terminie przewidzianym na wniesienie takiego zawiadomienia, uzasadnienia lub wniosku, o ile termin ten wygasa później.

(3) Jeżeli osoba, o której mowa w art. 14 ust. 4, dokona europejskiego zgłoszenia patentowego lub złoży wniosek o badanie w języku dopuszczonym w tym przepisie, opłata za zgłoszenie lub badanie zostaje obniżona stosownie do Zasad dotyczących opłat.

(4) Z obniżenia opłat, o którym mowa w ust. 3, mogą korzystać:

a) małe i średnie przedsiębiorstwa,

b) osoby fizyczne, lub

c) organizacje typu non-profit, uniwersytety lub publiczne jednostki badawcze.

(5) Dla celów ust. 4 lit. a) stosuje się zalecenie Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r.(90 ) dotyczące definicji przedsiębiorstw mikro, małych i średnich opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej L 124, s. 36, dnia 20 maja 2003 r.

(6) Zgłaszający, który chciałby skorzystać z obniżki opłat, o której mowa w ust. 3 składa oświadczenie, że ma status jednego z podmiotów, o których mowa w ust. 4, lub jest osobą fizyczną. W przypadku uzasadnionych wątpliwości, co do wiarygodności takiego oświadczenia Urząd może zażądać przedstawienia dowodu na jego poparcie.

(7) W przypadku kilku zgłaszających każdy z nich powinien posiadać status jednego z podmiotów, o których mowa w ust. 4, lub być osobą fizyczną.

Zasada 7

Wiarygodność prawna tłumaczenia europejskiego zgłoszenia patentowego

Dla określenia, czy przedmiot europejskiego zgłoszenia patentowego lub patentu europejskiego nie wykracza poza treść europejskiego zgłoszenia patentowego, którego dokonano, Europejski Urząd Patentowy przyjmuje, że tłumaczenie, o którym mowa w art. 14 ust. 2 lub w zasadzie 40 ust. 3 jest zgodne z oryginalnym tekstem zgłoszenia, o ile nie zostanie przedstawiony dowód przeciwny.

Rozdział  II

Organizacja Europejskiego Urzędu Patentowego

Dział  1

Postanowienia ogólne

Zasada 8

Klasyfikacja patentowa

Europejski Urząd Patentowy stosuje klasyfikację, o której mowa w art. 1 Porozumienia strasburskiego dotyczącego międzynarodowej klasyfikacji patentowej z dnia 24 marca 1971 r., zwaną dalej klasyfikacją międzynarodową.

Zasada 9

Struktura administracyjna Europejskiego Urzędu Patentowego  91

(1) Europejski Urząd Patentowy jest podzielony pod względem administracyjnym na Dyrekcje Generalne, do których przypisane są wydziały wymienione w art. 15 lit. a) -e) oraz służby ustanowione do zajmowania się zagadnieniami prawnymi i administracją wewnętrzną Urzędu.

(2) Każda Dyrekcja Generalna kierowana jest przez wiceprezesa. Rada Administracyjna powołuje wiceprezesa Dyrekcji Generalnej po zasięgnięciu opinii Prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego.

Zasada 10

Obowiązki Sekcji Zgłoszeń i Wydziału Badań

(1) Sekcja Zgłoszeń jest odpowiedzialna za sprawdzenie zgłoszenia bezpośrednio po jego dokonaniu oraz za badanie wymogów formalnych europejskiego zgłoszenia patentowego do czasu, gdy Wydział Badań, zgodnie z art. 94 ust. 1, stanie się odpowiedzialny za przeprowadzenie badania europejskiego zgłoszenia patentowego.

(2) Z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, Wydział Badań jest odpowiedzialny za badanie europejskiego zgłoszenia patentowego zgodnie z art. 94 ust. 1 od momentu złożenia wniosku o badanie.

(3) Jeżeli wniosek o badanie został złożony przed przekazaniem zgłaszającemu sprawozdania z poszukiwania europejskiego, Wydział Badań, z zastrzeżeniem ust. 4, staje się odpowiedzialny z chwilą otrzymania przez Europejski Urząd Patentowy oświadczenia, o którym mowa w zasadzie 70 ust. 2.

(4) Jeżeli wniosek o badanie został złożony przed przekazaniem zgłaszającemu sprawozdania z poszukiwania europejskiego i jeżeli zgłaszający zrzekł się prawa, o którym mowa w zasadzie 70 ust. 2, Wydział Badań staje się odpowiedzialny z chwilą przekazania zgłaszającemu sprawozdania z poszukiwania.

Zasada 11

Przydział obowiązków dla wydziałów pierwszego stopnia

(1) Do Dyrekcji przydziela się ekspertów prowadzących badania posiadających kwalifikacje techniczne, którzy pełnią funkcje członków Wydziału Poszukiwań, Wydziału Badań lub Wydziału ds. Sprzeciwów. Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego przydziela obowiązki tym Dyrekcjom stosownie do klasyfikacji międzynarodowej.

(2) Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego może powierzyć Sekcji Zgłoszeń, Wydziałowi Poszukiwań, Wydziałowi Badań, Wydziałowi ds. Sprzeciwów oraz Wydziałowi Prawnemu dodatkowe obowiązki, poza obowiązkami nałożonymi na nie przez Konwencję.

(3) Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego może powierzyć pracownikom, którzy nie są ekspertami prowadzącymi badania posiadającymi kwalifikacje techniczne lub prawnicze, wykonanie obowiązków należących do Wydziału Poszukiwań, Wydziału Badań lub Wydziału ds. Sprzeciwów, a nieprzedstawiających trudności technicznych lub prawnych.

Dział  2

Organizacja Komisji Odwoławczych i Rozszerzonej Komisji Odwoławczej

Zasada 12

Prezydium Komisji Odwoławczych

(1) W skład autonomicznego organu (Prezydium Komisji Odwoławczych) w ramach jednostki organizacyjnej obejmującej Komisje Odwoławcze wchodzą wiceprezes odpowiedzialny za Komisje Odwoławcze, który pełni funkcję przewodniczącego oraz dwunastu członków Komisji Odwoławczych, w tym sześciu przewodniczących i sześciu innych członków.

(2) Wszyscy członkowie Prezydium są wybierani przez przewodniczących i członków Komisji Odwoławczych na okres dwóch lat roboczych. Jeżeli nie można powołać pełnego składu Prezydium, wolne stanowiska są uzupełniane przez wyznaczenie najstarszych rangą przewodniczących i członków.

(3) Prezydium przyjmuje przepisy proceduralne Komisji Odwoławczych oraz przepisy proceduralne dotyczące wyboru i wyznaczania członków Prezydium. Prezydium doradza także wiceprezesowi odpowiedzialnemu za Komisje Odwoławcze w sprawach dotyczących ogólnego funkcjonowania Komisji Odwoławczych.

(4) Przed rozpoczęciem każdego roku roboczego Prezydium, w składzie poszerzonym o wszystkich przewodniczących, przydziela obowiązki Komisjom Odwoławczym. W tym samym składzie rozstrzyga spory pomiędzy dwoma lub kilkoma Komisjami Odwoławczymi dotyczące podziału obowiązków. Prezydium w poszerzonym składzie wyznacza zwyczajnych członków różnych Komisji Odwoławczych i ich zastępców. Każdy członek Komisji Odwoławczej może zostać wyznaczony na członka więcej niż jednej Komisji Odwoławczej. Jeżeli zajdzie taka potrzeba, rozstrzygnięcia te mogą zostać zmienione w trakcie trwania danego roku roboczego.

(5) Prezydium może podejmować decyzje jedynie, gdy obecnych jest co najmniej pięciu jego członków; przy czym muszą być obecni wiceprezes odpowiedzialny za Komisje Odwoławcze lub jego zastępca oraz przewodniczący dwóch Komisji Odwoławczych. W sprawach, o których mowa w ust. 4 wymagana jest obecność dziewięciu członków, w tym wiceprezesa odpowiedzialnego za Komisje Odwoławcze lub jego zastępcy oraz przewodniczących trzech Komisji Odwoławczych. Decyzje zapadają większością głosów; w przypadku równego podziału głosów, decyduje głos przewodniczącego lub jego zastępcy. Wstrzymanie się od głosu nie jest uważane za oddanie głosu.

(6) Rada Administracyjna może powierzyć Komisjom Odwoławczym obowiązki, o których mowa w art. 134a ust. 1 lit. c).

Zasada 12a

Organizacja i zarządzanie Wydziałem Komisji Odwoławczych oraz prezes Komisji Odwoławczych  92

(1) Komisje Odwoławcze i Rozszerzona Komisja Odwoławcza wraz ze swoimi rejestrami i służbami wspierającymi stanowią osobny wydział ("Wydział Komisji Odwoławczych"), którymi kieruje prezes Komisji Odwoławczych. Przewodniczący Rozszerzonej Komisji Odwoławczej pełni funkcję prezesa Komisji Odwoławczych. Prezesa Komisji Odwoławczych powołuje Rada Administracyjna na wspólny wniosek Komitetu, ustanowionego zgodnie z przepisami zasady 12c ust. 1 oraz prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego. W przypadku nieobecności lub niedyspozycji prezesa Komisji Odwoławczych jego funkcje przejmuje jeden z członków Rozszerzonej Komisji Odwoławczej zgodnie z procedurą określoną przez Radę Administracyjną.

(2) Prezes Komisji Odwoławczych zarządza Wydziałem Komisji Odwoławczych i w tym celu prezes Europejskiego Urzędu Patentowego deleguje na niego obowiązki i uprawnienia. Wykonując delegowane obowiązki i korzystając z delegowanych uprawnień, prezes Komisji Odwoławczych odpowiada wyłącznie przed Radą Administracyjną i podlega jej w znaczeniu hierarchicznym i dyscyplinarnym.

(3) Nie naruszając przepisów art. 10 ust. 2 lit. d i art. 46, prezes Komisji Odwoławczych przygotowuje umotywowany wniosek budżetowy dotyczący Wydziału Komisji Odwoławczych. Wniosek ten jest analizowany i omawiany we właściwych departamentach Europejskiego Urzędu Patentowego i jest przedkładany przez prezesa Komisji Odwoławczych Komitetowi ustanowionemu zgodnie z przepisami zasady 12c ust. 1 do zaopiniowania, zanim zostanie przesłany prezesowi Europejskiego Urzędu Patentowego do uwzględnienia w rocznym projekcie budżetu. Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego zapewnia prezesowi Komisji Odwoławczych niezbędne zasoby, które przewidziano w uchwalonym budżecie.

(4) Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego udostępnia prezesowi Komisji Odwoławczych służby, o których mowa w zasadzie 9 ust. 1, w zakresie, w jakim jest to niezbędne i w ramach uchwalonego budżetu.

Zasada 12b

Prezydium Komisji Odwoławczych i system podziału zadań w ramach Komisji Odwoławczych  93

(1) W skład autonomicznego organu w ramach Wydziału Komisji Odwoławczych ("Prezydium Komisji Odwoławczych") wchodzą prezes Komisji Odwoławczych, który pełni funkcję przewodniczącego oraz dwunastu członków Komisji Odwoławczych, w tym sześciu przewodniczących i sześciu innych członków.

(2) Wszyscy członkowie Prezydium są wybierani przez przewodniczących i członków Komisji Odwoławczych na okres dwóch lat roboczych. Jeżeli nie można powołać pełnego składu Prezydium, wolne stanowiska są uzupełniane przez wyznaczenie najstarszych rangą przewodniczących i członków.

(3) Prezydium:

(a) uchwala przepisy proceduralne dotyczące wyboru i wyznaczania członków Prezydium;

(b) przyjmuje, bez uszczerbku dla regulacji przyjętych na podstawie art. 10 ust. 2 lit. c) i art. 33 ust. 2 lit. b), Kodeks Postępowania członków i przewodniczących Komisji Odwoławczych i Rozszerzonej Komisji Odwoławczej, który podlega zatwierdzeniu przez Radę Administracyjną;

(c) doradza prezesowi Komisji Odwoławczych w odniesieniu do propozycji zmian do Regulaminu wewnętrznego Komisji Odwoławczych i Rozszerzonej Komisji Odwoławczej;

(d) doradza prezesowi Komisji Odwoławczych w sprawach dotyczących ogólnego funkcjonowania Wydziału Komisji Odwoławczych.

(4) Przed rozpoczęciem każdego roku roboczego Prezydium, w składzie poszerzonym o wszystkich przewodniczących, przydziela zadania Komisjom Odwoławczym. W tym samym składzie Prezydium rozstrzyga spory pomiędzy dwoma lub kilkoma Komisjami Odwoławczymi dotyczące podziału zadań. Prezydium w poszerzonym składzie wyznacza zwyczajnych członków różnych Komisji Odwoławczych i ich zastępców. Każdy członek Komisji Odwoławczej może zostać wyznaczony na członka więcej niż jednej Komisji Odwoławczej. Jeżeli zajdzie taka potrzeba, rozstrzygnięcia te mogą zostać zmienione w trakcie trwania danego roku roboczego.

(5) Prezydium może podejmować decyzje jedynie, gdy obecnych jest co najmniej pięciu jego członków, przy czym muszą być obecni prezes Komisji Odwoławczych lub jego zastępca oraz przewodniczący dwóch Komisji Odwoławczych. W sprawach, o których mowa w ust. 4, wymagana jest obecność dziewięciu członków, w tym prezesa Komisji Odwoławczych lub jego zastępcy oraz przewodniczących trzech Komisji Odwoławczych. Decyzje zapadają większością głosów; w przypadku równego podziału głosów, decyduje głos przewodniczącego lub jego zastępcy. Wstrzymanie się od głosu nie jest uważane za oddanie głosu.

(6) Rada Administracyjna może powierzyć Komisjom Odwoławczym zadania, o których mowa w art. 134a ust. 1 lit. c).

Zasada 12c

Komitet Komisji Odwoławczych oraz procedura przyjmowania Regulaminu wewnętrznego Komisji  94

Odwoławczych i Rozszerzonej Komisji Odwoławczej

(1) Rada Administracyjna ustanawia komitet ("Komitet Komisji Odwoławczych"), którego zadaniem jest doradzanie jej i prezesowi Komisji Odwoławczych w zakresie ogólnych kwestii dotyczących Komisji Odwoławczych oraz przyjęcie Regulaminu wewnętrznego Komisji Odwoławczych i Rozszerzonej Komisji Odwoławczej. Komitet składa się z sześciu członków powoływanych przez Radę Administracyjną, w tym z trzech spośród delegacji państw członkowskich w rozumieniu art. 26 i trzech spośród obecnych lub byłych sędziów sądów międzynarodowych, europejskich lub sądów krajowych państw członkowskich. Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego i prezes Komisji Odwoławczych mają prawo uczestniczyć w posiedzeniach Komitetu. Szczegóły dotyczące w szczególności składu Komitetu, zastępców jego członków, organizacji pracy i obowiązków z zakresu doradzania Wydziałowi Komisji Odwoławczych określa Rada Administracyjna w decyzji ustanawiającej Komitet.

(2) Na wniosek prezesa Komisji Odwoławczych i po umożliwieniu prezesowi Europejskiego Urzędu Patentowego przedstawienia opinii, Komitet ustanowiony na podstawie ust. 1, przyjmuje Regulamin wewnętrzny Komisji Odwoławczych i Rozszerzonej Komisji Odwoławczej.

Zasada 12d

Powoływanie i powoływanie na kolejną kadencję członków, w tym przewodniczących, Komisji Odwoławczych i Rozszerzonej Komisji Odwoławczej  95

(1) Przewodniczący Rozszerzonej Komisji Odwoławczej w chwili powołania zostaje równocześnie powołany na członka Komisji Odwoławczych posiadającego kwalifikacje prawnicze.

(2) Na podstawie delegowania przez prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego, prezes Komisji Odwoławczych ma prawo proponowania kandydatów na członków, w tym przewodniczących, Komisji Odwoławczych i członków Rozszerzonej Komisji Odwoławczej do powołania przez Radę Administracyjną oraz prawo do konsultowania z nim powoływania ich na kolejną kadencję (art. 11 ust. 3) oraz powoływania i powoływania na kolejną kadencję zewnętrznych członków posiadających kwalifikacje prawnicze (art. 11 ust. 5).

(3) Prawo prezesa Komisji Odwoławczych dotyczące konsultowania z nim powołania na kolejną kadencję, o którym mowa w ust. 2, uprawnia go do przedkładania Radzie Administracyjnej uzasadnionej opinii, w tym oceny wykonania zadań przez członka lub przewodniczącego. Kryteria oceny wykonania zadań określa prezes Komisji Odwoławczych po konsultacjach z Komitetem utworzonym na podstawie zasady 12c ust. 1. Pod warunkiem uzyskania pozytywnej opinii i oceny wykonania zadań oraz uwzględniając liczbę stanowisk, o których mowa w art. 11 ust. 3, przewidzianych w uchwalonym budżecie Wydziału Komisji Odwoławczych, z upływem pięcioletniej kadencji członków, w tym przewodniczących, Komisji Odwoławczych i członków Rozszerzonej Komisji Odwoławczej powołuje się ich na kolejną kadencję zgodnie z przepisami art. 23 ust. 1.

Zasada 13

System podziału zadań w ramach Rozszerzonej Komisji Odwoławczej  96

Przed rozpoczęciem każdego roku roboczego członkowie Rozszerzonej Komisji Odwoławczej powołani na podstawie art. 11 ust. 3 wyznaczają zwyczajnych członków Rozszerzonej Komisji Odwoławczej i ich zastępców do postępowań, o których mowa w art. 22 ust. 1 lit. a i b oraz zwyczajnych członków i ich zastępców do postępowań, o których mowa w art. 22 ust. 1 lit. c). Decyzje mogą być podejmowane jedynie, jeżeli obecnych jest co najmniej pięciu członków, w tym przewodniczący Rozszerzonej Komisji Odwoławczej lub jego zastępcy; w przypadku równego podziału głosów decyduje głos przewodniczącego lub jego zastępcy. Wstrzymanie się od głosu nie jest uważane za oddanie głosu.

CZĘŚĆ  II

PRZEPISY WYKONAWCZE DO CZĘŚCI II KONWENCJI

Rozdział  I

Procedura obowiązująca w przypadku, gdy zgłaszający jest osobą nieuprawnioną

Zasada 14

Zawieszanie postępowania

(1) Jeżeli osoba trzecia dostarczy dowód, że wszczęła postępowanie przeciwko zgłaszającemu w celu uzyskania decyzji, o której mowa w art. 61 ust. 1, postępowanie w sprawie udzielenia patentu zostaje zawieszone, chyba że osoba trzecia złoży w Europejskim Urzędzie Patentowym pisemną zgodę na kontynuowanie tego postępowania. Zgoda ta jest nieodwołalna. Jednakże postępowania w sprawie udzielenia patentu nie zawiesza się przed publikacją europejskiego zgłoszenia patentowego.

(2) Jeżeli dostarczony zostanie dowód, że wydana została prawomocna decyzja, o której mowa w art. 61 ust. 1, Europejski Urząd Patentowy informuje zgłaszającego oraz każdą inną stronę, że postępowanie w sprawie udzielenia patentu zostaje podjęte od daty ustalonej w powiadomieniu, chyba że stosownie do art. 61 ust. 1 lit. b),dokonane zostało nowe europejskie zgłoszenie patentowe na wszystkie wyznaczone umawiające się państwa. Jeżeli decyzja jest orzeczona na korzyść osoby trzeciej, postępowanie może zostać podjęte jedynie po upływie trzech miesięcy od daty uprawomocnienia się tej decyzji, chyba że osoba trzecia wystąpi o jego podjęcie.

(3) Europejski Urząd Patentowy, wydając decyzję o zawieszeniu postępowania w sprawie udzielenia patentu lub później, może ustalić datę, w której zamierza podjąć postępowanie, niezależnie od etapu, na jakim znajduje się postępowanie krajowe wszczęte zgodnie z ust. 1. Datę tę podaje do wiadomości osoby trzeciej, zgłaszającego i każdej innej strony. Jeżeli do tej daty nie zostanie dostarczony żaden dowód, że została wydana decyzja, która stała się prawomocna, Europejski Urząd Patentowy może podjąć postępowanie.

(4) Zawieszenie postępowania powoduje przerwanie biegu terminów w dacie zawieszenia, z wyjątkiem terminów do wniesienia opłat za utrzymanie patentu w mocy. Termin, który jeszcze nie upłynął, zaczyna biec od daty podjęcia postępowania. Jednakże okres pozostały po podjęciu postępowania nie może być krótszy niż dwa miesiące.

Zasada 15

Ograniczenie możliwości wycofania zgłoszenia

Od daty, w której osoba trzecia wniesie dowód, że wszczęła postępowanie krajowe zgodnie z zasadą 14 ust. 1, do dnia podjęcia postępowania w sprawie udzielenia patentu nie można wycofać ani europejskiego zgłoszenia patentowego, ani wyznaczenia któregokolwiek z umawiających się państw.

Zasada 16

Postępowanie na podstawie art. 61 ust. 1

(1) Osoba uprawniona do uzyskania patentu europejskiego może skorzystać ze środków prawnych przewidzianych w art. 61 ust. 1 tylko, jeżeli:

(a) skorzysta z nich w terminie trzech miesięcy od momentu uprawomocnienia się decyzji uznającej jej uprawnienie, oraz

(b) patent europejski nie został jeszcze udzielony.

(2) Takie środki prawne można zastosować jedynie w stosunku do umawiających się państw wyznaczonych w europejskim zgłoszeniu patentowym, w których decyzja została podjęta, przez które została uznana lub przez które musi zostać uznana na podstawie Protokołu w sprawie uznawania decyzji.

Zasada 17

Dokonanie nowego europejskiego zgłoszenia patentowego przez osobę uprawnioną  97

(1) Jeżeli osoba, która na mocy prawomocnej decyzji została uznana za uprawnioną do uzyskania patentu europejskiego dokona nowego europejskiego zgłoszenia patentowego stosownie do art. 61 ust. 1 lit. b), pierwotne europejskie zgłoszenie patentowe uznaje się za wycofane z datą dokonania nowego zgłoszenia w stosunku do wyznaczonych w nim umawiających się państw, w których decyzja została podjęta, przez które została uznana lub przez które musi zostać uznana na podstawie Protokołu w sprawie uznawania decyzji.

(2) Opłatę za zgłoszenie i opłatę za poszukiwanie wnosi się w terminie jednego miesiąca od dokonania nowego zgłoszenia. Jeżeli opłata za zgłoszenie lub opłata za poszukiwanie nie zostanie wniesiona w wyznaczonym terminie, zgłoszenie uznaje się za wycofane.

(3) Opłatę za wyznaczenie wnosi się w terminie sześciu miesięcy od daty ukazania się w Europejskim Biuletynie Patentowym informacji o publikacji sprawozdania z poszukiwania europejskiego sporządzonego w odniesieniu do nowego zgłoszenia. Przepisy zasady 39 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Zasada 18

Częściowe przekazanie praw do patentu europejskiego

(1) Jeżeli prawomocną decyzją zostanie orzeczone, że osoba trzecia jest uprawniona do uzyskania patentu europejskiego jedynie w odniesieniu do części przedmiotu ujawnionego w pierwotnym europejskim zgłoszeniu patentowym, przepisy art. 61 oraz zasad 16 i 17 stosuje się odpowiednio do tej części.

(2) W stosownych przypadkach, pierwotne europejskie zgłoszenie patentowe na wyznaczone umawiające się państwa, w których decyzja została podjęta, przez które została uznana lub przez które musi zostać uznana na podstawie Protokołu w sprawie uznawania decyzji, zawiera zastrzeżenia, opis wynalazku oraz rysunki, które różnią się od zastrzeżeń, opisu wynalazku i rysunków na pozostałe wyznaczone umawiające się państwa.

Rozdział  II

Informacja o twórcy

Zasada 19

Wskazanie twórcy  98

(1) Wskazania twórcy dokonuje się we wniosku o udzielenie patentu europejskiego. Jednakże, jeżeli zgłaszający nie jest twórcą albo nie jest jedynym twórcą, wskazania dokonuje się w dokumencie złożonym oddzielnie. Wskazanie musi zawierać nazwisko, imiona, kraj i miejsce zamieszkania twórcy, oświadczenie, o którym mowa w art. 81 oraz podpis zgłaszającego albo jego pełnomocnika.

(2) Europejski Urząd Patentowy nie sprawdza prawidłowości informacji zawartej we wskazaniu twórcy.

Zasada 20

Publikacja informacji o twórcy

(1) Osoba wskazana jako twórca zostaje wymieniona w opublikowanym europejskim zgłoszeniu patentowym i w opisie patentu europejskiego, chyba że poinformuje pisemnie Europejski Urząd Patentowy o rezygnacji ze swojego prawa do wymienienia jej w ten sposób.

(2) W przypadku złożenia przez osobę trzecią w Europejskim Urzędzie Patentowym prawomocnej decyzji, która wymaga od zgłaszającego lub właściciela patentu europejskiego wskazania tej osoby jako twórcy, mają zastosowanie przepisy ust. 1.

Zasada 21

Sprostowanie wskazania twórcy

(1) Błędne wskazanie twórcy może zostać sprostowane na wniosek i jedynie za zgodą niewłaściwie wskazanej osoby, a gdy taki wniosek składa osoba trzecia, za zgodą zgłaszającego lub właściciela patentu. Przepisy zasady 19 stosuje się odpowiednio.

(2) Jeżeli błędne wskazanie twórcy zostało wpisane do Europejskiego Rejestru Patentowego lub opublikowane w Europejskim Biuletynie Patentowym, sprostowanie lub wykreślenie wskazania również jest tam wpisywane lub publikowane.

Rozdział  III

Rejestracja cesji, licencji i innych praw

Zasada 22

Rejestracja cesji

(1) Cesję europejskiego zgłoszenia patentowego wpisuje się do Europejskiego Rejestru Patentowego na wniosek zainteresowanej strony, po przedstawieniu przez nią dokumentów potwierdzających tę cesję.

(2) Wniosek uważa się za złożony z chwilą wniesienia opłaty administracyjnej. Może on zostać odrzucony jedynie w przypadku niespełnienia warunków wskazanych w ust. 1.

(3) Cesja jest skuteczna wobec Europejskiego Urzędu Patentowego jedynie, gdy dokumenty, o których mowa w ust. 1 zostaną przedłożone i od daty ich złożenia.

Zasada 23

Rejestracja licencji i innych praw

(1) Przepisy zasady 22 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do wpisu o udzieleniu licencji lub o cesji licencji, do wpisu o ustanowieniu lub przeniesieniu prawa rzeczowego w stosunku do europejskiego zgłoszenia patentowego oraz do wszelkich egzekucyjnych środków prawnych mających wpływ na to zgłoszenie.

(2) Wpisy, o których mowa w ust. 1 podlegają wykreśleniu na wniosek, do którego dołącza się dokumenty świadczące, że prawo wygasło lub pisemną zgodę właściciela prawa na wykreślenie wpisu. Przepisy zasady 22 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Zasada 24

Dodatkowe wpisy przy rejestracji licencji

Licencja w odniesieniu do europejskiego zgłoszenia patentowego podlega wpisowi:

(a) jako licencja wyłączna, jeżeli wnoszą o to zgłaszający i licencjobiorca;

(b) jako sublicencja, jeżeli jest ona udzielana przez licencjobiorcę, którego licencja jest wpisana do Europejskiego Urzędu Patentowego.

Rozdział  IV

Zaświadczenie z wystawy

Zasada 25

Zaświadczenie z wystawy

W terminie czterech miesięcy od dokonania europejskiego zgłoszenia patentowego zgłaszający składa zaświadczenie, o którym mowa w art. 55 ust. 2:

(a) wydane podczas wystawy przez władze odpowiedzialne za ochronę własności przemysłowej na tej wystawie;

(b) stwierdzające, że wynalazek został tam faktycznie wystawiony;

(c) wskazujące datę otwarcia wystawy i datę pierwszego ujawnienia wynalazku, jeżeli wynalazek został ujawniony później niż w tej dacie; oraz

(d) zawierające dołączony dokument identyfikacyjny wynalazku, należycie uwierzytelniony przez wspomniane wyżej władze.

Rozdział  V

Wynalazki biotechnologiczne

Zasada 26

Postanowienia ogólne i definicje

(1) Odpowiednie postanowienia Konwencji dotyczące europejskich zgłoszeń patentowych i patentów, których przedmiotem są wynalazki biotechnologiczne stosuje się i interpretuje zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału. Dyrektywę 98/44/WE z dnia 6 lipca 1998 r. w sprawie ochrony prawnej wynalazków biotechnologicznych stosuje się jako uzupełniający środek interpretacji.

(2) "Wynalazki biotechnologiczne" to wynalazki, które dotyczą produktu składającego się z materiału biologicznego lub zawierającego materiał biologiczny bądź dotyczą sposobu, za pomocą którego produkuje się, przetwarza lub wykorzystuje materiał biologiczny.

(3) "Materiał biologiczny" oznacza każdy materiał zawierający informację genetyczną i zdolny do samoreprodukcji albo nadający się do reprodukcji w systemie biologicznym.

(4) "Odmiana roślin" oznacza zbiorowość roślin w obrębie jednej botanicznej jednostki systematycznej najniższego znanego stopnia, którą niezależnie od tego, czy w pełni odpowiada warunkom przyznania prawa do odmian roślin, można:

(a) określić na podstawie przejawianych właściwości wynikających z określonego genotypu lub kombinacji genotypów;

(b) odróżnić od każdej innej zbiorowości roślin na podstawie przejawiania co najmniej jednej wspomnianej właściwości; oraz

(c) uznać za jednostkę systematyczną ze względu na jej właściwość rozmnażania się bez zmian.

(5) Sposób wytwarzania roślin lub zwierząt jest czysto biologiczny, jeżeli w całości składa się ze zjawisk naturalnych, takich jak krzyżowanie lub selekcjonowanie.

(6) "Sposób mikrobiologiczny" oznacza każdy sposób, w którym bierze udział materiał mikrobiologiczny lub który został dokonany na materiale mikrobiologicznym albo wynikiem którego jest ten materiał.

Zasada 27

Wynalazki biotechnologiczne posiadające zdolność patentową  99

Wynalazki biotechnologiczne posiadają także zdolność patentową, jeżeli dotyczą:

(a) materiału biologicznego, który jest wyizolowany ze swojego naturalnego środowiska lub wyprodukowany za pomocą sposobu technicznego, nawet jeżeli poprzednio występował w naturze;

(b) z zastrzeżeniem postanowień Zasady 28 ust. 2, roślin lub zwierząt, jeżeli możliwość technicznego wykonania wynalazku nie ogranicza się do szczególnej odmiany roślin lub rasy zwierząt;

(c) sposobu mikrobiologicznego lub innego technicznego sposobu albo produktu otrzymanego przy pomocy takiego sposobu, a niebędącego odmianą roślin lub zwierząt.

Zasada 28

Wyłączenia dotyczące zdolności patentowej  100

(1) Na podstawie art. 53 lit. a) nie udziela się patentów europejskich na wynalazki biotechnologiczne dotyczące w szczególności:

(a) procesów klonowania ludzi;

(b) procesów modyfikacji tożsamości genetycznej linii zarodkowej człowieka;

(c) wykorzystywania embrionów ludzkich do celów przemysłowych lub handlowych;

(d) procesów modyfikacji tożsamości genetycznej zwierząt, które mogą powodować u nich cierpienie, nie przynosząc żadnych zasadniczych korzyści medycznych dla człowieka lub zwierzęcia, a także zwierząt będących wynikiem zastosowania takich procesów.

(2) Stosownie do art. 53 lit. b) nie udziela się patentów europejskich na rośliny lub zwierzęta otrzymane wyłącznie czysto biologicznym sposobem.

Zasada 29

Ciało ludzkie i jego elementy

(1) Ciało ludzkie, w różnych stadiach formowania się i rozwoju, oraz zwykłe odkrycie jednego z jego elementów, włącznie z sekwencją lub częściową sekwencją genu, nie mogą stanowić wynalazków posiadających zdolność patentową.

(2) Element wyizolowany z ciała ludzkiego lub w inny sposób wytworzony za pomocą sposobu technicznego, włącznie z sekwencją lub częściową sekwencją genu, może stanowić wynalazek posiadający zdolność patentową, nawet jeżeli budowa tego elementu jest identyczna z budową elementu naturalnego.

(3) Zgłoszenie patentowe musi ujawniać przemysłowe zastosowanie sekwencji lub częściowej sekwencji genu.

Zasada 30

Wymogi w zakresie europejskich zgłoszeń patentowych dotyczących sekwencji nukleotydów i aminokwasów

(1) Jeżeli europejskie zgłoszenie patentowe ujawnia sekwencje nukleotydów i aminokwasów, opis wynalazku zawiera wykaz sekwencji sporządzony zgodnie z zasadami określonymi przez Prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego dla ujednoliconego przedstawienia sekwencji nukleotydów i aminokwasów.

(2) Wykaz sekwencji złożony po dacie dokonania zgłoszenia nie stanowi części opisu wynalazku.

(3) Jeżeli w dacie dokonania zgłoszenia zgłaszający nie złożył wykazu sekwencji sporządzonej zgodnie z wymogami określonymi w ust. 1, Europejski Urząd Patentowy wzywa zgłaszającego do dostarczenia tego wykazu sekwencji i do wniesienia opłaty za opóźnione doręczenie. Jeżeli zgłaszający nie dostarczy wymaganego wykazu sekwencji i nie wniesie opłaty za opóźnione doręczenie w terminie dwóch miesięcy od wezwania, zgłoszenie zostaje odrzucone.

Zasada 31

Depozyt materiału biologicznego

(1) Jeżeli wynalazek dotyczy wykorzystania materiału biologicznego lub samego materiału biologicznego, który nie jest powszechnie dostępny i którego nie można opisać w europejskim zgłoszeniu patentowym w taki sposób, aby znawca mógł wynalazek wykonać, wówczas wynalazek uważa się za ujawniony zgodnie z przepisami art. 83 jedynie wtedy, gdy:

(a) próbkę materiału biologicznego zdeponowano w uznanej instytucji depozytowej, na takich samych warunkach jak te przewidziane w Traktacie budapeszteńskim o międzynarodowym uznawaniu depozytu drobnoustrojów dla celów postępowania patentowego z dnia 28 kwietnia 1977 r., nie później niż z datą dokonania zgłoszenia;

(b) zgłoszenie, które zostało dokonane, zawiera takie istotne informacje dotyczące cech materiału biologicznego, jakie są dostępne dla zgłaszającego;

(c) w zgłoszeniu podana jest instytucja depozytowa i numer dostępu zdeponowanego materiału biologicznego;

(d) jeżeli materiał biologiczny został zdeponowany przez inną osobę niż zgłaszającego, w zgłoszeniu podaje się nazwisko i adres deponenta oraz składa się przed Europejskim Urzędem Patentowym dokument poświadczający, że deponent upoważnił zgłaszającego do powołania się w zgłoszeniu na zdeponowany materiał biologiczny oraz udzielił mu bezwarunkowej i nieodwołalnej zgody na powszechne udostępnienie zdeponowanego materiału biologicznego zgodnie z przepisami zasady 33.

(2) Informacje, o których mowa w ust. 1 lit. c) i d) można składać:

(a) w terminie szesnastu miesięcy od daty dokonania zgłoszenia albo, jeżeli zastrzegane jest pierwszeństwo, od daty pierwszeństwa; termin ten uważa się za dotrzymany, jeżeli informacja została przekazana przed zakończeniem technicznych przygotowań do publikacji europejskiego zgłoszenia patentowego;

(b) do daty złożenia wniosku na podstawie art. 93 ust. 1 lit. b);

(c) w terminie jednego miesiąca od powiadomienia zgłaszającego przez Europejski Urząd Patentowy o istnieniu prawa do wglądu do akt zgłoszenia na podstawie art. 128 ust. 2.

Terminem, który ma tu zastosowanie jest ten termin, który upływa jako pierwszy. Przekazanie tej informacji uważa się za stanowiące bezwarunkową i nieodwołalną zgodę zgłaszającego na powszechne udostępnienie zdeponowanego materiału biologicznego zgodnie z przepisami zasady 33.

Zasada 32

Udział biegłego  101

(1) Przed zakończeniem technicznych przygotowań do publikacji zgłoszenia, zgłaszający może poinformować Europejski Urząd Patentowy, że:

(a) do czasu publikacji wzmianki o udzieleniu patentu europejskiego, lub, gdy ma to zastosowanie;

(b) rzez okres dwudziestu lat od daty zgłoszenia, jeżeli zgłoszenie zostało odrzucone lub wycofane albo uznane za wycofane, udostępnianie, o którym mowa w zasadzie 33, może być zrealizowane jedynie przez wydanie próbki niezależnemu biegłemu wyznaczonemu przez wnioskodawcę.

(2) Na biegłego można wyznaczyć każdą osobę fizyczną, pod warunkiem, że spełnia ona wymogi i obowiązki określone przez prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego.

Do dokumentu wyznaczenia załącza się oświadczenie biegłego, w którym zobowiązuje się on do przestrzegania wyżej wspomnianych wymogów i obowiązków oraz oświadcza, że nie są mu znane żadne okoliczności, które mogłyby budzić uzasadnione wątpliwości co do jego niezależności lub w jakikolwiek inny sposób kolidować z pełnieniem funkcji biegłego.

Do dokumentu wyznaczenia załącza się także oświadczenie biegłego złożone zgłaszającemu, w którym przyjmuje on na siebie zobowiązanie złożone stosownie do postanowień zasady 33, bądź do daty wygaśnięcia patentu we wszystkich wyznaczonych państwach lub, jeżeli zgłoszenie zostało odrzucone, wycofane lub uznane za wycofane, do daty, o której mowa w ust. 1 lit. b); wnioskodawcę uważa się za stronę trzecią.

Zasada 33

Dostęp do materiału biologicznego  102  

(1) Materiał biologiczny zdeponowany zgodnie z zasadą 31 udostępniany jest na wniosek każdej osobie od daty publikacji europejskiego zgłoszenia patentowego, a przed tą datą każdej osobie, która posiada prawo do wglądu do akt zgłoszenia na podstawie art. 128 ust. 2. Z zastrzeżeniem przepisów zasady 32, udostępnienie następuje przez wydanie próbki materiału biologicznego osobie, która wystąpiła z wnioskiem (dalej zwanej "wnioskodawcą").

(2) Wydanie następuje jedynie, jeżeli wnioskodawca zobowiązał się wobec zgłaszającego albo właściciela patentu do nieudostępniania osobom trzecim materiału biologicznego ani jakiejkolwiek pochodnej tego materiału biologicznego i do wykorzystania go jedynie do celów doświadczalnych, do czasu odrzucenia zgłoszenia patentowego albo wycofania go lub uznania za wycofane lub do wygaśnięcia patentu europejskiego we wszystkich wyznaczonych państwach, chyba że zgłaszający lub właściciel patentu wyraźnie odstąpią od takiego zobowiązania.

Zobowiązanie do wykorzystania materiału biologicznego jedynie do celów doświadczalnych nie ma zastosowania, jeżeli wnioskodawca wykorzystuje materiał biologiczny na podstawie licencji przymusowej. Określenie "licencja przymusowa" interpretuje się jako obejmujące licencje z urzędu oraz prawo do korzystania z opatentowanych wynalazków w interesie publicznym.

(3) Dla celów ust. 2 za pochodną materiału biologicznego uważa się każdy materiał, który nadal wykazuje te cechy charakterystyczne zdeponowanego materiału, które są istotne dla stosowania wynalazku. Zobowiązanie, o którym mowa w ust. 2 nie stanowi przeszkody w zdeponowaniu pochodnej materiału biologicznego, niezbędnej dla celów postępowania patentowego.

(4) Wniosek, o którym mowa w ust. 1 wnosi się do Europejskiego Urzędu Patentowego na formularzu zatwierdzonym przez ten Urząd. Europejski Urząd Patentowy poświadcza na formularzu, że dokonano europejskiego zgłoszenia patentowego powołującego się na depozyt materiału biologicznego oraz że wnioskodawca lub wyznaczony przez niego na podstawie zasady 32 biegły uprawnieni są do wydania im próbki tego materiału. Po udzieleniu patentu europejskiego wniosek należy również złożyć do Europejskiego Urzędu Patentowego.

(5) Europejski Urząd Patentowy przekazuje kopię wniosku, wraz z zaświadczeniem przewidzianym w ust. 4, instytucji depozytowej, zgłaszającemu lub właścicielowi patentu.

(6) Europejski Urząd Patentowy publikuje w Dzienniku Urzędowym listę instytucji depozytowych uznanych dla celów wskazanych w zasadach 31, 33 i 34.

Zasada 34

Nowy depozyt materiału biologicznego

Jeżeli materiał biologiczny zdeponowany zgodnie z zasadą 31 przestanie być dostępny w uznanej instytucji depozytowej, przerwanie dostępności jest uznawane za niebyłe, jeżeli nowego depozytu tego materiału dokona się w uznanej instytucji depozytowej z zachowaniem takich samych warunków jak przewidziane w Traktacie budapeszteńskim o międzynarodowym uznawaniu depozytu drobnoustrojów dla celów postępowania patentowego z dnia 28 kwietnia 1977 r. i jeżeli wydana przez instytucję depozytową kopia potwierdzenia nowego depozytu, zawierająca numer europejskiego zgłoszenia patentowego lub patentu europejskiego, zostanie przekazana Europejskiemu Urzędowi Patentowemu w terminie czterech miesięcy od daty dokonania nowego depozytu.

CZĘŚĆ  III

PRZEPISY WYKONAWCZE DO CZĘŚCI III KONWENCJI

Rozdział  I

Dokonanie europejskiego zgłoszenia patentowego

Zasada 35

Przepisy ogólne

(1) Europejskich zgłoszeń patentowych można dokonywać w formie pisemnej w Europejskim Urzędzie Patentowym w Monachium, Hadze lub Berlinie albo w organach, o których mowa w art. 75 ust. 1 lit. b).

(2) Organ, w którym dokonuje się europejskiego zgłoszenia patentowego wpisuje na dokumentach stanowiących zgłoszenie datę ich otrzymania oraz niezwłocznie wystawia zgłaszającemu potwierdzenie zawierające co najmniej numer zgłoszenia, rodzaj i ilość dokumentów oraz datę ich otrzymania.

(3) Jeżeli europejskiego zgłoszenia patentowego dokonano w organie, o którym mowa w art. 75 ust. 1 lit. b), organ ten niezwłocznie informuje Europejski Urząd Patentowy o otrzymaniu zgłoszenia, w szczególności o rodzaju dokumentów i dacie ich otrzymania, numerze zgłoszenia oraz dacie zastrzeganego pierwszeństwa.

(4) Europejski Urząd Patentowy po otrzymaniu europejskiego zgłoszenia patentowego przekazanego przez centralny urząd własności przemysłowej umawiającego się państwa, odpowiednio informuje o tym zgłaszającego, podając datę otrzymania tego zgłoszenia.

Zasada 36

Europejskie zgłoszenia wydzielone  103

(1) Zgłaszający może dokonać zgłoszenia wydzielonego dotyczącego każdego wcześniejszego europejskiego zgłoszenia patentowego będącego w toku rozpatrywania.

(2) Zgłoszenia wydzielonego dokonuje się w języku postępowania zgłoszenia wcześniejszego i dokonuje się go w Europejskim Urzędzie Patentowym w Monachium, Hadze lub Berlinie.

(3) Opłatę za zgłoszenie i opłatę za poszukiwanie wnosi się w terminie jednego miesiąca od daty dokonania zgłoszenia wydzielonego. Jeżeli opłata za zgłoszenie lub opłata za poszukiwanie nie zostanie wniesiona w wyznaczonym terminie, zgłoszenie uznaje się za wycofane.

(4) Opłatę za wyznaczenie wnosi się w terminie sześciu miesięcy od daty ukazania się w Europejskim Biuletynie Patentowym informacji o publikacji sprawozdania z poszukiwania europejskiego sporządzonego w odniesieniu do zgłoszenia wydzielonego. Przepisy zasady 39 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Zasada 37

Przekazywanie europejskich zgłoszeń patentowych

(1) Centralny urząd własności przemysłowej umawiającego się państwa przekazuje europejskie zgłoszenia patentowe do Europejskiego Urzędu Patentowego w jak najkrótszym czasie zgodnym z prawem krajowym dotyczącym tajności wynalazków ze względu na interes państwa oraz podejmuje wszelkie właściwe działania dla zapewnienia przekazania tych zgłoszeń:

(a) w terminie sześciu tygodni od dokonania zgłoszenia, jeżeli przedmiot zgłoszenia w sposób oczywisty nie podlega utajnieniu na mocy ustawodawstwa krajowego; lub

(b) w terminie czterech miesięcy od dokonania zgłoszenia lub, jeżeli zostało zastrzeżone pierwszeństwo, w terminie czternastu miesięcy od daty pierwszeństwa, jeżeli zgłoszenie wymaga przeprowadzenia dalszego badania co do jego tajności.

(2) Europejskie zgłoszenie patentowe, które nie dotrze do Europejskiego Urzędu Patentowego przed upływem terminu czternastu miesięcy od daty jego dokonania lub, jeżeli zastrzeżono pierwszeństwo, od daty pierwszeństwa, uznaje się za wycofane. Opłaty wniesione w związku ze zgłoszeniem podlegają zwrotowi.

Zasada 38

Opłata za zgłoszenie i za poszukiwanie  104

(1) Opłaty za zgłoszenie oraz za poszukiwanie wnosi się w terminie jednego miesiąca od dokonania europejskiego zgłoszenia patentowego.

(2) Zasady dotyczące opłat mogą przewidywać opłatę dodatkową będącą częścią opłaty za zgłoszenie, jeżeli zgłoszenie liczy ponad 35 stron.

(3) Opłatę dodatkową, o której mowa w ust. 2 wnosi się w terminie jednego miesiąca od dokonania europejskiego zgłoszenia patentowego, w terminie jednego miesiąca od złożenia pierwszego zestawu zastrzeżeń lub w terminie jednego miesiąca od złożenia uwierzytelnionej kopii, o której mowa w zasadzie 40 ust. 3, w zależności od tego, który z tych terminów wygasa najpóźniej.

(4) Zasady dotyczące opłat mogą przewidywać dodatkową opłatę, stanowiącą część opłaty za zgłoszenie, w przypadku gdy zgłoszenia wydzielonego dokonuje się z dowolnego wcześniejszego zgłoszenia wydzielonego.

Zasada 39

Opłaty za wyznaczenie  105

(1) Opłatę za wyznaczenie wnosi się w terminie sześciu miesięcy od daty ukazania się w Europejskim Biuletynie Patentowym informacji o publikacji sprawozdania z poszukiwania europejskiego.

(2) Jeżeli opłata za wyznaczenie nie zostanie wniesiona w wyznaczonym terminie lub jeżeli wyznaczenie wszystkich umawiających się państw zostanie wycofane, europejskie zgłoszenie patentowe uznaje się za wycofane.

(3) Nie naruszając przepisów zasady 37 ust. 2 zdanie drugie, opłata za wyznaczenie nie podlega zwrotowi.

Zasada 40

Data dokonania zgłoszenia

(1) Datą dokonania europejskiego zgłoszenia patentowego jest data, w której zgłaszający złożył dokumenty zawierające:

(a) informację, że zgłaszający zwraca się o udzielenie patentu europejskiego;

(b) informacje identyfikujące zgłaszającego lub pozwalające na nawiązanie z nim kontaktu; oraz

(c) opis wynalazku lub odesłanie do wcześniej dokonanego zgłoszenia.

(2) Odesłanie do wcześniej dokonanego zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1 lit. c) zawiera datę i numer zgłoszenia oraz urząd, w którym zgłoszenia dokonano. Odesłanie takie wskazuje, że zastępuje ono opis wynalazku i wszelkie rysunki.

(3) Jeżeli zgłoszenie zawiera odesłanie, o którym mowa w ust. 2, w terminie dwóch miesięcy od daty dokonania zgłoszenia należy złożyć uwierzytelnioną kopię zgłoszenia dokonanego wcześniej. Jeżeli dokonane wcześniej zgłoszenie nie zostało sporządzone w języku urzędowym Europejskiego Urzędu Patentowego, tłumaczenie tego zgłoszenia na jeden z tych języków składa się w tym samym terminie. Przepisy zasady 53 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Rozdział  II

Przepisy dotyczące zgłoszenia

Zasada 41

Wniosek o udzielenie patentu

(1) Wniosek o udzielenie patentu europejskiego składa się na formularzu opracowanym przez Europejski Urząd Patentowy.

(2) Wniosek zawiera:

(a) wniosek o udzielenie patentu europejskiego;

(b) tytuł wynalazku, który jasno i zwięźle określa techniczne przeznaczenie wynalazku i pozbawiony jest wszelkiego rodzaju wyszukanych nazw;

(c) nazwę/nazwisko, adres i obywatelstwo zgłaszającego oraz państwo, w którym zgłaszający posiada miejsce zamieszkania lub główne miejsce prowadzenia działalności. Dla osób fizycznych podaje się nazwisko rodowe, po którym umieszcza się nadane imiona. Nazwy osób prawnych, jak również podmiotów uważanych za osoby prawne na podstawie ustawodawstwa, któremu podlegają, podaje się zgodnie z ich nazwami oficjalnymi. Adresy podaje się w taki sposób, aby spełniały zwyczajowe wymogi do szybkiego doręczania przez pocztę przesyłek pod wskazany adres. W każdym przypadku adresy powinny podawać wszystkie odpowiednie jednostki administracyjne, włącznie z numerem domu, jeżeli taki istnieje. Zaleca się podanie numeru faksu i telefonu;

(d) nazwisko pełnomocnika, jeżeli zgłaszający go wyznaczył, oraz adres miejsca prowadzenia przez niego działalności zgodnie z warunkami zawartymi w lit. c);

(e) wskazanie, w stosownych przypadkach, że zgłoszenie jest zgłoszeniem wydzielonym oraz numer wcześniejszego europejskiego zgłoszenia patentowego;

(f) w przypadkach objętych art. 61 ust. 1 lit. b), numer pierwotnego europejskiego zgłoszenia patentowego;

(g) jeżeli ma to zastosowanie, oświadczenie zastrzegające pierwszeństwo z wcześniejszego zgłoszenia oraz wskazujące datę dokonania wcześniejszego zgłoszenia i kraj, w którym lub na który dokonano tego zgłoszenia;

(h) podpis zgłaszającego lub jego pełnomocnika;

(i) wykaz dokumentów dołączonych do wniosku. Wykaz ten podaje również liczbę złożonych z wnioskiem stron opisu wynalazku, zastrzeżeń, rysunków i skrótu;

(j) wskazanie twórcy, jeżeli zgłaszający jest twórcą.

(3) Jeżeli zgłaszających jest więcej niż jeden, wskazane jest, aby wniosek zawierał wyznaczenie jednego zgłaszającego lub pełnomocnika jako wspólnego pełnomocnika.

Zasada 42

Treść opisu wynalazku

(1) Opis wynalazku:

(a) określa dziedzinę techniki, której dotyczy wynalazek;

(b) podaje stan techniki, który zgodnie z wiedzą zgłaszającego można uznać za przydatny do zrozumienia wynalazku, sporządzenia sprawozdania z poszukiwania europejskiego i przeprowadzenia badania europejskiego zgłoszenia patentowego oraz, w miarę możliwości, przytacza dokumenty odzwierciedlające ten stan techniki;

(c) ujawnia zastrzegany wynalazek w taki sposób, że problem techniczny, nawet jeżeli nie jest postawiony wyraźnie jako taki, i jego rozwiązanie mogą być zrozumiałe oraz podaje wszystkie korzystne skutki wynalazku odwołując się do stanu techniki;

(d) zwięźle opisuje figury rysunków, jeżeli takie są;

(e) opisuje szczegółowo co najmniej jeden sposób wykonania zastrzeganego wynalazku, stosując, tam gdzie jest to właściwe, przykłady oraz odwołując się do rysunków, jeżeli takie są;

(f) wyraźnie wskazuje, jeżeli nie wynika to jasno z opisu lub charakteru wynalazku, sposób, w jaki wynalazek nadaje się do przemysłowego zastosowania.

(2) Opis wynalazku składa się w formie i układzie określonym w ust. 1, chyba że ze względu na charakter wynalazku inne przedstawienie pozwala na lepsze zrozumienie wynalazku lub bardziej zwięzłe jego przedstawienie.

Zasada 43

Forma i treść zastrzeżeń

(1) Zastrzeżenia określają przedmiot wnioskowanej ochrony ze względu na techniczne cechy wynalazku. W stosownych przypadkach zastrzeżenia zawierają odpowiednio:

(a) stwierdzenie określające przedmiot wynalazku i te cechy techniczne, które są niezbędne do zdefiniowania zastrzeganego przedmiotu wynalazku, ale które w połączeniu stanowią część stanu techniki;

(b) część znamienną - poprzedzoną wyrażeniem "znamienny tym, że" albo "znamienny przez to, że" - przedstawiającą cechy techniczne, o ochronę których w połączeniu z cechami przedstawionymi w lit. a) ubiega się zgłaszający.

(2) Nie naruszając przepisów art. 82, europejskie zgłoszenie patentowe może zawierać więcej niż jedno zastrzeżenie niezależne dotyczące tej samej kategorii (produkt, sposób, urządzenie lub zastosowanie), jedynie jeżeli przedmiot zgłoszenia odnosi się do: (a) wielu powiązanych ze sobą produktów, (b) różnych zastosowań produktu lub urządzenia, lub

(c) alternatywnych rozwiązań określonego problemu, jeżeli niewłaściwe jest objęcie tych alternatywnych rozwiązań jednym zastrzeżeniem.

(3) Każde zastrzeżenie przedstawiające istotne cechy wynalazku może posiadać jedno lub kilka kolejnych zastrzeżeń dotyczących szczególnych postaci tego wynalazku.

(4) Każde zastrzeżenie, które obejmuje wszystkie cechy innego zastrzeżenia (zastrzeżenie zależne) zawiera, jeżeli jest to możliwe, na początku odesłanie do innego zastrzeżenia, a następnie przedstawia dodatkowe cechy. Dopuszczalne jest również zastrzeżenie zależne bezpośrednio odwołujące się do innego zastrzeżenia zależnego. Wszystkie zastrzeżenia zależne odwołujące się do jednego poprzedniego zastrzeżenia i wszystkie zastrzeżenia zależne odwołujące się do kilku poprzednich zastrzeżeń grupuje się w stopniu i w sposób możliwie najwłaściwszy.

(5) Liczba zastrzeżeń powinna być uzasadniona z uwagi na charakter zastrzeganego wynalazku. Zastrzeżenia numeruje się kolejno liczbami arabskimi.

(6) Zastrzeżenia, przy wyszczególnianiu cech technicznych wynalazku, nie powinny odwoływać się do opisu wynalazku lub rysunków, z wyjątkiem sytuacji, gdy jest to absolutnie niezbędne. W szczególności nie powinny zawierać takich wyrażeń jak: "jak przedstawiono w części... opisu wynalazku", albo "jak pokazuje figura... rysunków".

(7) Jeżeli europejskie zgłoszenie patentowe zawiera rysunki obejmujące odnośniki, wskazane jest, aby po cechach technicznych wyszczególnionych w zastrzeżeniach zamieszczone były, ujęte w nawias, takie odnośniki dotyczące tych cech, jeżeli przez to zastrzeżenie może stać się bardziej zrozumiałe. Odnośników nie interpretuje się jako ograniczających zastrzeżenie.

Zasada 44

Jednolitość wynalazku

(1) Jeżeli w europejskim zgłoszeniu patentowym zastrzega się grupę wynalazków, wymóg jednolitości wynalazku, o którym mowa w art. 82, zostaje spełniony jedynie wtedy, gdy między wynalazkami istnieje związek techniczny, obejmujący jedną lub więcej tych samych lub podobnych szczególnych cech technicznych. Wyrażenie "szczególne cechy techniczne" oznacza takie cechy, które określają wkład, jaki każdy z zastrzeganych wynalazków uważanych za jedną całość wnosi do stanu techniki.

(2) Stwierdzenia, czy grupa wynalazków jest tak powiązana, że tworzy jeden ogólny pomysł wynalazczy, dokonuje się bez względu na to, czy wynalazki zastrzeżone są w oddzielnych zastrzeżeniach czy jako rozwiązania alternatywne w jednym zastrzeżeniu.

Zasada 45

Zastrzeżenia podlegające opłatom  106

(1) Jeżeli europejskie zgłoszenie patentowe zawiera więcej niż piętnaście zastrzeżeń, za każde kolejne zastrzeżenie, poczynając od szesnastego, należy wnieść opłatę ustaloną w Zasadach dotyczących opłat.

(2) Opłaty za zastrzeżenia wnosi się w terminie jednego miesiąca od złożenia pierwszego zestawu zastrzeżeń. Jeżeli opłaty za zastrzeżenia nie zostaną wniesione w wyznaczonym terminie, można je nadal skutecznie wnieść w terminie jednego miesiąca od powiadomienia dotyczącego niedotrzymania terminu.

(3) Jeżeli opłata za zastrzeżenia nie zostanie wniesiona w wyznaczonym terminie, uważa się to za rezygnację z danego zastrzeżenia.

Zasada 46  107

(uchylona).

Zasada 47

Forma i treść skrótu

(1) Skrót podaje tytuł wynalazku.

(2) Skrót zawiera zwięzłe streszczenie ujawnienia zawartego w opisie wynalazku, zastrzeżeniach i rysunkach; streszczenie podaje dziedzinę techniki, do której należy wynalazek i sporządzane jest w sposób pozwalający na jasne zrozumienie problemu technicznego, istoty rozwiązania tego problemu przez wynalazek oraz głównego zastosowania lub zastosowań wynalazku. Skrót zawiera, jeżeli ma to zastosowanie, wzór chemiczny, który charakteryzuje wynalazek najlepiej spośród wszystkich wzorów zawartych w zgłoszeniu. Nie zawiera stwierdzeń o domniemanych zaletach lub wartości wynalazku bądź o jego teoretycznych zastosowaniach.

(3) Wskazane jest, aby skrót nie zawierał więcej niż sto pięćdziesiąt słów.

(4) Jeżeli europejskie zgłoszenie patentowe zawiera rysunki, zgłaszający wskazuje figurę albo w wyjątkowym przypadku figury rysunków, które powinny zostać opublikowane wraz ze skrótem. Europejski Urząd Patentowy może zdecydować o publikacji jednej lub kilku innych figur, jeżeli uzna, że lepiej charakteryzują one wynalazek. Każda podstawowa cecha wspomniana w skrócie i zilustrowana rysunkiem musi posiadać umieszczony w nawiasach odnośnik.

(5) Skrót jest zredagowany tak, że stanowi wystarczający instrument dla celów poszukiwań w określonej dziedzinie techniki. W szczególności umożliwia ustalenie, czy istnieje konieczność sięgnięcia do samego europejskiego zgłoszenia patentowego.

Zasada 48

Treści niedopuszczalne

(1) Europejskie zgłoszenie patentowe nie może zawierać:

(a) stwierdzeń lub innych treści sprzecznych z "porządkiem publicznym" lub moralnością;

(b) stwierdzeń dyskredytujących produkty lub sposoby jakiejkolwiek osoby trzeciej albo zalety lub ważność zgłoszeń lub patentów takiej osoby. Zwykłego porównania ze stanem techniki nie uważa się za dyskredytację jako taką;

(c) żadnego stwierdzenia lub innych treści w sposób oczywisty nieistotnych lub zbędnych w danych okolicznościach.

(2) Jeżeli europejskie zgłoszenie patentowe zawiera niedopuszczalne treści stosownie do ust. 1 lit. a), Europejski Urząd Patentowy może je pominąć przy publikacji zgłoszenia, podając miejsce i liczbę pominiętych słów i rysunków.

(3) Jeżeli zgłoszenie zawiera stwierdzenia, o których mowa w ust. 1 lit. b), Europejski Urząd Patentowy może pominąć je przy publikacji zgłoszenia, podając miejsce i liczbę pominiętych słów. Europejski Urząd Patentowy dostarcza na wniosek kopię pominiętych fragmentów.

Zasada 49

Przedkładanie dokumentów zgłoszeniowych  108

(1) Każde tłumaczenie złożone zgodnie z art. 14 ust. 2 lub zasadą 40 ust. 3 uznaje się za dokument składający się na europejskie zgłoszenie patentowe.

(2) Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego określa wymogi dotyczące przedkładanych dokumentów składających się na zgłoszenie.

Zasada 50

Dokumenty składane później  109

(1) Postanowienia zasad 42, 43 oraz 47-49 stosuje się do dokumentów zastępujących dokumenty składające się na europejskie zgłoszenie patentowe. Zasadę 49 ust. 2 stosuje się również do tłumaczenia zastrzeżeń, o którym mowa w zasadzie 71.

(2) Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego określa wymogi dotyczące przedkładanych dokumentów innych niż te, które składają się na zgłoszenie.

(3) Dokumenty złożone po dokonaniu zgłoszenia, z wyjątkiem dokumentów stanowiących załączniki, muszą być podpisane. Jeżeli dokument nie jest podpisany, Europejski Urząd Patentowy wzywa zainteresowaną stronę do jego podpisania w wyznaczonym przez siebie terminie. Jeżeli dokument zostanie podpisany w wyznaczonym terminie, zachowuje oryginalną datę przyjęcia. W przeciwnym razie dokument uznaje się za niezłożony.

Rozdział  III

Opłaty za utrzymanie w mocy zgłoszenia

Zasada 51

Wnoszenie opłat za utrzymanie w mocy zgłoszenia  110

(1) Opłata za utrzymanie w mocy europejskiego zgłoszenia patentowego za nadchodzący rok staje się wymagalna w ostatnim dniu miesiąca, w którym upływa rok od dokonania europejskiego zgłoszenia patentowego. Opłat za utrzymanie w mocy nie można skutecznie wnieść wcześniej niż trzy miesiące przed terminem płatności.

(2) Jeżeli opłata za utrzymanie nie zostanie wniesiona w wyznaczonym terminie, można ją nadal wnieść w terminie sześciu miesięcy od daty płatności, pod warunkiem wniesienia w tym terminie również opłaty dodatkowej.

(3) Opłaty za utrzymanie w mocy zgłoszenia wcześniejszego, należne w dacie dokonania zgłoszenia wydzielonego, wnosi się również za zgłoszenie wydzielone w dacie jego dokonania. Opłaty te oraz każdą opłatę za utrzymanie w mocy należną w okresie czterech miesięcy od daty dokonania zgłoszenia wydzielonego, można wnieść w tym terminie bez uiszczania opłaty dodatkowej. Stosuje się przepisy ust. 2.

(4) Jeżeli wskutek niedotrzymania terminu europejskie zgłoszenie patentowe odrzucono lub uznano za wycofane i jeżeli prawo zgłaszającego zostało przywrócone na mocy art. 122, opłata za utrzymanie w mocy zgłoszenia:

(a) która stałaby się wymagalna zgodnie z ust. 1 podczas okresu pomiędzy datą, w której doszło do utraty praw a datą, w której powiadomiono o decyzji przywracającej prawo, włącznie z tą datą, należna jest w tej późniejszej dacie.

Opłatę tę i każdą opłatę za utrzymanie w mocy zgłoszenia, należne w okresie czterech miesięcy, licząc od tej ostatniej daty, można nadal wnieść bez uiszczania dodatkowej opłaty w terminie czterech miesięcy od tej ostatniej daty. Stosuje się przepisy ust. 2.

(b) która była już wymagalna w dacie, w której doszło do utraty praw, ale termin przewidziany w ust. 2 jeszcze nie upłynął, może nadal zostać wniesiona w terminie sześciu miesięcy, licząc od daty powiadomienia o decyzji przywracającej prawa, pod warunkiem zapłacenia w tym terminie również dodatkowej opłaty zgodnie z ust. 2.

(5) Jeżeli Rozszerzona Komisja Odwoławcza wznowi postępowanie przed Komisją Odwoławczą, na mocy art. 112a ust. 5 zdanie drugie, opłata za utrzymanie w mocy zgłoszenia:

a) która stałaby się wymagalna zgodnie z ust. 1 podczas okresu pomiędzy datą, w której wydano decyzję Komisji Odwoławczej w przedmiocie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy a datą, w której powiadomiono o decyzji Rozszerzonej Komisji Odwoławczej o wznowieniu postępowania przed Komisją Odwoławczą, włącznie z tą datą, jest wymagalna w tej ostatniej dacie.

Opłatę tę i każdą opłatę za utrzymanie w mocy zgłoszenia, należne w terminie czterech miesięcy, licząc od tej ostatniej daty, można nadal wnieść bez uiszczania dodatkowej opłaty w terminie czterech miesięcy od tej ostatniej daty. Stosuje się przepisy ust. 2.

b) która była już wymagalna w dacie, w której wydano decyzję Komisji Odwoławczej, ale termin przewidziany w ust. 2 jeszcze nie upłynął, może nadal zostać wniesiona w terminie sześciu miesięcy, licząc od daty powiadomienia o decyzji Rozszerzonej Komisji Odwoławczej o wznowieniu postępowania przed Komisją Odwoławczą, pod warunkiem zapłacenia w tym terminie dodatkowej opłaty zgodnie z ust. 2.

(6) Nie wnosi się opłaty za utrzymanie w mocy nowego europejskiego zgłoszenia patentowego dokonanego na podstawie art. 61 ust. 1 lit. b) za rok, w którym zostało ono dokonane ani za żaden poprzedni rok.

Rozdział  IV

Pierwszeństwo

Zasada 52

Oświadczenie o pierwszeństwie

(1) Oświadczenie o pierwszeństwie, o którym mowa w art. 88 ust. 1, wskazuje datę wcześniejszego zgłoszenia, państwo stronę Konwencji Paryskiej lub członka Światowej Organizacji Handlu, w którym lub na które zostało ono dokonane oraz numer zgłoszenia. W przypadku, o którym mowa w art. 87 ust. 5, zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio.

(2) Wskazane jest, aby oświadczenie o pierwszeństwie zostało złożone podczas dokonywania europejskiego zgłoszenia patentowego. Można je nadal złożyć w terminie szesnastu miesięcy od najwcześniejszej zastrzeżonej daty pierwszeństwa.

(3) Zgłaszający może poprawić oświadczenie o pierwszeństwie w terminie szesnastu miesięcy od najwcześniejszej zastrzeżonej daty pierwszeństwa lub w przypadku, gdy poprawki powodują zmianę najwcześniejszej zastrzeżonej daty pierwszeństwa, w terminie szesnastu miesięcy od najwcześniejszej poprawionej daty pierwszeństwa, którykolwiek z tych szesnastomiesięcznych okresów wygasa wcześniej, z zastrzeżeniem, że taka poprawka może zostać przedłożona przed upływem czterech miesięcy od daty zgłoszenia przyznanej europejskiemu zgłoszeniu patentowemu.

(4) Jednakże oświadczenia o pierwszeństwie nie można złożyć ani poprawić po wniesieniu wniosku na podstawie art. 93 ust. 1 lit. b).

(5) Szczegółowe dane zawarte w oświadczeniu o pierwszeństwie podaje się w opublikowanym europejskim zgłoszeniu patentowym i w europejskim opisie patentowym.

Zasada 53

Dokumenty pierwszeństwa

(1) Zgłaszający, który zastrzega pierwszeństwo składa kopię wcześniejszego zgłoszenia w terminie szesnastu miesięcy od najwcześniejszej zastrzeżonej daty pierwszeństwa. Kopię oraz datę dokonania wcześniejszego zgłoszenia poświadcza za zgodność z oryginałem organ, w którym dokonano tego zgłoszenia.

(2) Kopię wcześniejszego zgłoszenia uważa się za skutecznie złożoną, jeżeli kopia tego zgłoszenia, dostępna dla Europejskiego Urzędu Patentowego, ma zostać włączona do akt europejskiego zgłoszenia patentowego zgodnie z warunkami określonymi przez Prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego.

(3) Jeżeli wcześniejsze zgłoszenie nie jest sporządzone w języku urzędowym Europejskiego Urzędu Patentowego, a ważność zastrzeżonego pierwszeństwa ma znaczenie dla ustalenia zdolności patentowej danego wynalazku, Europejski Urząd Patentowy wzywa zgłaszającego lub właściciela patentu europejskiego do złożenia, w wyznaczonym terminie, tłumaczenia zgłoszenia na jeden z języków urzędowych. Alternatywnie, można złożyć oświadczenie stwierdzające, że europejskie zgłoszenie patentowe jest pełnym tłumaczeniem wcześniejszego zgłoszenia. Przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Zasada 54

Wydanie dokumentów pierwszeństwa

Europejski Urząd Patentowy wydaje zgłaszającemu na wniosek uwierzytelnioną kopię europejskiego zgłoszenia patentowego (dokument pierwszeństwa), z zachowaniem warunków określonych przez Prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego, w tym tych dotyczących formy dokumentu pierwszeństwa i okoliczności, w których należy wnieść opłatę administracyjną.

CZĘŚĆ  IV

PRZEPISY WYKONAWCZE DO CZĘŚCI IV KONWENCJI

Rozdział  I

Badanie przez Sekcję Zgłoszeń

Zasada 55

Badanie po dokonaniu zgłoszenia

Jeżeli badanie przewidziane w art. 90 ust. 1 ujawni, że zgłoszenie nie spełnia wymogów wskazanych w zasadzie 40 ust. 1 lit. a) lub c), ust. 2 lub ust. 3 zdanie pierwsze, Europejski Urząd Patentowy powiadamia zgłaszającego o wszelkich nieprawidłowościach i informuje, że zgłoszenie nie będzie rozpatrywane jako europejskie zgłoszenie patentowe, jeżeli te nieprawidłowości nie zostaną usunięte w terminie dwóch miesięcy. Jeżeli zgłaszający usunie nieprawidłowości w tym terminie, Urząd informuje go o przyznanej dacie dokonania zgłoszenia.

Zasada 56

Brakujące części opisu wynalazku lub brakujące rysunki

(1) Jeżeli badanie przewidziane w art. 90 ust. 1 ujawni, że brakuje części opisu wynalazku lub rysunków, do których odwołano się w opisie wynalazku albo w zastrzeżeniach, Europejski Urząd Patentowy wzywa zgłaszającego do złożenia brakujących części w terminie dwóch miesięcy. Zgłaszający nie może powoływać się na brak takiego powiadomienia.

(2) Jeżeli brakujące części opisu wynalazku lub brakujące rysunki zostały złożone po dacie dokonania zgłoszenia, ale w terminie dwóch miesięcy od tej daty lub jeżeli w terminie dwóch miesięcy od tego powiadomienia wydano powiadomienie na podstawie ust. 1, datę zgłoszenia zmienia się na datę, w której złożono brakujące części opisu wynalazku lub brakujące rysunki. Europejski Urząd Patentowy informuje o tym odpowiednio zgłaszającego.

(3) Jeżeli brakujące części opisu wynalazku lub brakujące rysunki zostaną złożone w terminie wskazanym w ust. 2, a zgłoszenie zastrzega pierwszeństwo z wcześniejszego zgłoszenia, datą zgłoszenia pozostaje data, w której spełniono wymogi określone w zasadzie 40 ust. 1, pod warunkiem że brakujące części opisu wynalazku lub brakujące rysunki w całości znajdują się we wcześniejszym zgłoszeniu i że w terminie przewidzianym w ust. 2 zgłaszający złoży taki wniosek oraz:

(a) złoży kopię wcześniejszego zgłoszenia, o ile kopia ta nie jest dostępna Europejskiemu Urzędowi Patentowemu zgodnie z zasadą 53 ust. 2;

(b) jeżeli wcześniejsze zgłoszenie nie zostało sporządzone w języku urzędowym Europejskiego Urzędu Patentowego, złoży tłumaczenie tego zgłoszenia na jeden z tych języków, o ile tłumaczenie takie nie jest dostępne Europejskiemu Urzędowi Patentowemu zgodnie z zasadą 53 ust. 3, oraz

(c) wskaże miejsce we wcześniejszym zgłoszeniu i jeżeli ma to zastosowanie, w jego tłumaczeniu, w którym zawarto w całości brakujące części opisu wynalazku lub brakujące rysunki.

(4) Jeżeli zgłaszający:

(a) nie złoży brakujących części opisu wynalazku lub brakujących rysunków w terminie przewidzianym w ust. 1 lub 2, albo

(b) wycofa, zgodnie z ust. 6, brakujące części opisu wynalazku lub brakujące rysunki złożone zgodnie z ust. 2, jakiekolwiek odwołania, o których mowa w ust. 1 uznaje się za usunięte, a brakujące części opisu wynalazku lub brakujące rysunki uznaje się za niezłożone. Europejski Urząd Patentowy informuje o tym odpowiednio zgłaszającego.

(5) Jeżeli zgłaszający nie spełni wymogów wskazanych w ust. 3 lit. a)-c), w terminie wyznaczonym w ust. 2, datę zgłoszenia zmienia się na datę złożenia brakujących części opisu wynalazku lub brakujących rysunków. Europejski Urząd Patentowy informuje o tym odpowiednio zgłaszającego.

(6) W terminie jednego miesiąca od zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 lub ust. 5 zdanie ostatnie, zgłaszający może wycofać złożone brakujące części opisu wynalazku lub brakujące rysunki, w którym to przypadku zmianę daty uznaje się za niedokonaną. Europejski Urząd Patentowy informuje o tym odpowiednio zgłaszającego.

Zasada 57

Badanie wymogów formalnych  111

Jeżeli europejskiemu zgłoszeniu patentowemu została przyznana data zgłoszenia, Europejski Urząd Patentowy bada, zgodnie z art. 90 ust. 3:

(a) tłumaczenie zgłoszenia, wymagane zgodnie z art. 14 ust. (2), zasadą 36 ust. (2) zdanie drugie, lub zasadą 40 ust. (3) zdanie drugie, zostało dokonane w wyznaczonym terminie;

(b) czy wniosek o udzielenie patentu europejskiego spełnia wymogi określone w zasadzie 41;

(c) czy zgłoszenie zawiera jedno lub większą liczbę zastrzeżeń zgodnie z art. 78 ust. 1 lit. c) lub odesłanie do dokonanego wcześniej zgłoszenia, zgodnie z zasadą 40 ust. 1 lit. c), ust. 2 i 3, określające, że zastępuje również zastrzeżenia;

(d) czy zgłoszenie zawiera skrót zgodnie z art. 78 ust. 1 lit. e);

(e) czy opłata za z zgłoszenie i opłata za poszukiwanie zostały wniesione zgodnie z zasadą 17 ust. 2, zasadą 36 ust. 3 lub zasadą 38;

(f) czy dokonano wskazania twórcy zgodnie z zasadą 19 ust. 1;

(g) w stosownych przypadkach, czy spełniono wymogi określone w zasadzie 52 i 53 dotyczące zastrzeżenia pierwszeństwa;

(h) w stosownych przypadkach, czy spełniono wymogi określone w art. 133 ust. 2;

(i) czy zgłoszenie spełnia wymogi określone w zasadzie 49 ust. 1 oraz mające zastosowanie wymogi określone przez prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego zgodnie z zasadą 49 ust. 2;

(j) czy zgłoszenie spełnia wymogi określone w zasadzie 30.

Zasada 58

Usuwanie nieprawidłowości w dokumentacji zgłoszenia

Jeżeli europejskie zgłoszenie patentowe nie spełnia wymogów określonych w zasadzie 57 lit. a)-d), h) oraz i), Europejski Urząd Patentowy informuje o tym zgłaszającego i wzywa go do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości w terminie dwóch miesięcy. Opis wynalazku, zastrzeżenia i rysunki można zmienić jedynie w takim zakresie, jaki jest niezbędny do usunięcia takich nieprawidłowości.

Zasada 59

Nieprawidłowości w zastrzeżeniu pierwszeństwa

Jeżeli numer wcześniejszego zgłoszenia, o którym mowa w zasadzie 52 ust. 1 lub kopia tego zgłoszenia, o której mowa w zasadzie 53 ust. 1 nie zostały złożone w wyznaczonym terminie, Europejski Urząd Patentowy informuje o tym odpowiednio zgłaszającego i wzywa go do ich złożenia w terminie przez siebie wyznaczonym.

Zasada 60

Późniejsze wskazanie twórcy

(1) Jeżeli wskazania twórcy nie dokonano zgodnie z zasadą 19, Europejski Urząd Patentowy informuje zgłaszającego, że europejskie zgłoszenie patentowe zostanie odrzucone, jeżeli to wskazanie nie zostanie dokonane w terminie szesnastu miesięcy od daty dokonania zgłoszenia lub od daty pierwszeństwa, jeżeli zastrzeżono pierwszeństwo; termin uznaje się za zachowany, jeżeli informacja zostanie dostarczona przed końcem przygotowań technicznych do publikacji europejskiego zgłoszenia patentowego.

(2) Jeżeli wskazania twórcy nie dokonano zgodnie z zasadą 19 w zgłoszeniu wydzielonym lub w nowym zgłoszeniu, o którym mowa w art. 61 ust. 1 lit. b), Europejski Urząd Patentowy wzywa zgłaszającego do dokonania wskazania w terminie przez siebie wyznaczonym.

Rozdział  II

Sprawozdanie z poszukiwania europejskiego

Zasada 61

Treść sprawozdania z poszukiwania europejskiego

(1) W sprawozdaniu z poszukiwania europejskiego wymienia się dokumenty dostępne Europejskiemu Urzędowi Patentowemu w chwili sporządzenia sprawozdania, które mogą być brane pod uwagę przy ocenie nowości i poziomu wynalazczego wynalazku będącego przedmiotem europejskiego zgłoszenia patentowego.

(2) Każdy powoływany dokument przyporządkowywany jest zastrzeżeniom, których dotyczy. W stosownych przypadkach wskazuje się odpowiednie części powoływanego dokumentu.

(3) W sprawozdaniu z poszukiwania europejskiego dokonuje się rozróżnienia pomiędzy powoływanymi dokumentami, które zostały opublikowane przed zastrzeganą datą pierwszeństwa, pomiędzy taką datą pierwszeństwa a datą dokonania zgłoszenia oraz w dacie lub po dacie dokonania zgłoszenia.

(4) Każdy dokument odnoszący się do ustnego ujawnienia, zastosowania lub jakiegokolwiek innego sposobu ujawnienia, które miało miejsce przed datą dokonania europejskiego zgłoszenia patentowego, wymienia się w sprawozdaniu z poszukiwania europejskiego wraz ze wskazaniem daty publikacji tego dokumentu, jeżeli miało to miejsce, oraz daty niepisemnego ujawnienia.

(5) Sprawozdanie z poszukiwania europejskiego sporządza się w języku postępowania.

(6) W sprawozdaniu z poszukiwania europejskiego podaje się klasę, do której został zaklasyfikowany przedmiot europejskiego zgłoszenia patentowego według klasyfikacji międzynarodowej.

Zasada 62

Rozszerzone sprawozdanie z poszukiwania europejskiego

(1) Do sprawozdania z poszukiwania europejskiego dołącza się opinię stwierdzającą, czy zgłoszenie i wynalazek, który jest jego przedmiotem, spełniają wymogi zawarte w Konwencji, chyba że może zostać wydane powiadomienie na mocy zasady 71 ust. 1 lub 3.

(2) Opinii, o której mowa w ust. 1 nie publikuje się ze sprawozdaniem z poszukiwania.

Zasada 63

Poszukiwanie niepełne  112

(1) Jeżeli Europejski Urząd Patentowy uzna, że europejskie zgłoszenie patentowe jest niezgodne z przepisami Konwencji w takim zakresie, że wnikliwe poszukiwanie w stanie techniki nie może zostać przeprowadzone w stosunku do całości lub części zastrzeganego przedmiotu, wzywa zgłaszającego do złożenia, w terminie dwóch miesięcy, oświadczenia wskazującego przedmiot, który ma zostać objęty poszukiwaniem.

(2) Jeżeli oświadczenie, o którym mowa w ust. (1), nie zostanie złożone w terminie, lub nie pozwala na usunięcie nieprawidłowości, o których mowa w ust. (1), Europejski Urząd Patentowy wydaje umotywowane oświadczenie, w którym stwierdza, że europejskie zgłoszenie patentowe jest niezgodne z postanowieniami Konwencji, w takim zakresie, że wnikliwe poszukiwanie wstanie techniki nie może zostać przeprowadzone w stosunku do całości lub części zastrzeganego przedmiotu lub sporządza, w miarę możliwości, częściowe sprawozdanie z poszukiwania. Umotywowane oświadczenie, lub częściowe sprawozdanie z poszukiwania uznawane są, dla celów późniejszego postępowania, za sprawozdanie z poszukiwania europejskiego.

(3) W przypadku, gdy sporządzono częściowe sprawozdanie z poszukiwania, Wydział Badań wzywa zgłaszającego do ograniczenia zastrzeżeń do przedmiotu objętego poszukiwaniem, chyba że Wydział Badań stwierdzi, że zarzut, o którym mowa w ust. (1), był nieuzasadniony.

Zasada 64

Sprawozdanie z poszukiwania europejskiego w przypadku braku jednolitości wynalazku  113

(1) Jeżeli Europejski Urząd Patentowy uzna, że europejskie zgłoszenie patentowe nie spełnia wymogu jednolitości wynalazku, sporządza częściowe sprawozdanie z poszukiwania dotyczące tych części zgłoszenia, które dotyczą wynalazku lub grupy wynalazków w rozumieniu art. 82, wymienionych w zastrzeżeniach jako pierwsze. Europejski Urząd Patentowy powiadamia zgłaszającego, że jeśli sprawozdanie z poszukiwania europejskiego ma obejmować pozostałe wynalazki, za każdy wynalazek, którego dotyczy poszukiwanie, należy uiścić, w terminie dwóch miesięcy, kolejną opłatę za poszukiwanie. Sprawozdanie z poszukiwania europejskiego sporządza się dla części zgłoszenia, odnoszących się do wynalazków, w stosunku do których wniesiono opłaty za poszukiwanie.

(2) Każda opłata wniesiona na podstawie ust. 1 podlega zwrotowi, jeżeli podczas badania europejskiego zgłoszenia patentowego zgłaszający o to wnioskował, a Wydział Badań uzna, że powiadomienie, o którym mowa w ust. 1 było nieuzasadnione.

Zasada 65

Przekazanie sprawozdania z poszukiwania europejskiego  114

Sprawozdanie z poszukiwania europejskiego jest przekazywane zgłaszającemu niezwłocznie po jego sporządzeniu. Europejski Urząd Patentowy udostępnia kopie wszelkich przytaczanych dokumentów.

Zasada 66

Ostateczna treść skrótu

Po sporządzeniu sprawozdania z poszukiwania europejskiego Europejski Urząd Patentowy ustala ostateczną treść skrótu i przekazuje ją zgłaszającemu wraz ze sprawozdaniem z poszukiwania.

Rozdział  III

Publikacja europejskiego zgłoszenia patentowego

Zasada 67

Techniczne przygotowania do publikacji

(1) Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego określa, kiedy techniczne przygotowania do publikacji europejskiego zgłoszenia patentowego uważa się za zakończone.

(2) Nie publikuje się zgłoszenia, jeżeli przed zakończeniem technicznych przygotowań do publikacji zostało ono ostatecznie odrzucone lub wycofane bądź uznane za wycofane.

Zasada 68

Forma publikacji europejskich zgłoszeń patentowych i sprawozdań z poszukiwania europejskiego

(1) Publikacja europejskiego zgłoszenia patentowego obejmuje opis wynalazku, zastrzeżenia i wszystkie rysunki, które zostały złożone oraz skrót lub, jeżeli te dokumenty składające się na zgłoszenie nie zostały złożone w języku urzędowym Europejskiego Urzędu Patentowego, ich tłumaczenie na język postępowania i jako załącznik, sprawozdanie z poszukiwania europejskiego, jeżeli jest ono dostępne przed zakończeniem technicznych przygotowań do publikacji. Jeżeli sprawozdanie z poszukiwania lub skrót nie zostały opublikowane z tą samą datą co zgłoszenie, są one publikowane oddzielnie.

(2) Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego określa formę publikacji zgłoszenia oraz dane, które mają być nią objęte. Te same postanowienia mają zastosowanie, jeżeli sprawozdanie z poszukiwania europejskiego oraz skrót publikowane są oddzielnie.

(3) W opublikowanym zgłoszeniu wskazuje się wyznaczone umawiające się państwa.

(4) Jeżeli zastrzeżenia nie zostały złożone w dacie dokonania zgłoszenia, wskazuje się to w publikacji zgłoszenia. Jeżeli przed zakończeniem technicznych przygotowań do publikacji zgłoszenia, zastrzeżenia zostały zmienione zgodnie z zasadą 137 ust. 2, wówczas oprócz pierwotnie złożonych zastrzeżeń publikuje się dodatkowo nowe lub zmienione zastrzeżenia.

Zasada 69

Informacje dotyczące publikacji  115

(1) Europejski Urząd Patentowy powiadamia zgłaszającego o dacie zamieszczenia w Europejskim Biuletynie Patentowym wzmianki o publikacji sprawozdania z poszukiwania europejskiego oraz zwraca uwagę zgłaszającego na postanowienia zasady 70 ust. (1), art. 94 ust. (2) i zasady 70a ust. (1).

(2) Jeżeli powiadomienie, o którym mowa w ust. (1), wskazuje datę publikacji, która jest późniejsza niż faktyczna data publikacji, datę późniejszą uznaje się za rozstrzygającą dla terminów, o których mowa w zasadzie 70 ust. (1), zasadzie 70a ust. (1), chyba że błąd jest oczywisty.

Zasada 70

Wniosek o badanie

(1) Zgłaszający może złożyć wniosek o badanie europejskiego zgłoszenia patentowego aż do upływu sześciu miesięcy od daty, w której w Europejskim Biuletynie Patentowym zamieszczono informację o publikacji sprawozdania z poszukiwania europejskiego. Wniosek nie może być wycofany.

(2) Jeżeli wniosek o badanie został złożony przed przekazaniem zgłaszającemu sprawozdania z poszukiwania europejskiego, Europejski Urząd Patentowy wzywa zgłaszającego do wskazania, w terminie przez siebie wyznaczonym, czy pragnie on kontynuować postępowanie w odniesieniu do tego zgłoszenia i daje mu możliwość wypowiedzenia się na temat sprawozdania z poszukiwania oraz, w stosownych przypadkach, dokonania zmiany opisu wynalazku, zastrzeżeń i rysunków.

(3) Jeżeli w wyznaczonym terminie zgłaszający nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, o którym mowa w ust. 2, zgłoszenie uznaje się za wycofane.

Zasada 70a

Odpowiedź na poszerzone sprawozdanie z poszukiwania europejskiego  116

(1) W opinii dołączonej do sprawozdania z poszukiwania europejskiego, Europejski Urząd Patentowy daje zgłaszającemu możliwość ustosunkowania się do poszerzonego sprawozdania z poszukiwania europejskiego i, kiedy jest to właściwe, wzywa go do usunięcia, stwierdzonych w opinii dołączonej do sprawozdania z poszukiwania europejskiego nieprawidłowości oraz do zmiany opisu, zastrzeżeń i rysunków w terminie, o którym mowa w zasadzie 70 ust. (1).

(2) W przypadku, o którym mowa w zasadzie 70 ust. (2), lub jeśli sprawozdanie uzupełniające z poszukiwania europejskiego zostało sporządzone dla zgłoszenia Euro-PCT, Europejski Urząd Patentowy daje zgłaszającemu możliwość ustosunkowania się do poszerzonego sprawozdania z poszukiwania europejskiego i, kiedy jest to właściwe, wzywa go do usunięcia, stwierdzonych w opinii dołączonej do sprawozdania z poszukiwania europejskiego nieprawidłowości oraz do zmiany opisu, zastrzeżeń i rysunków w terminie, który został mu wyznaczony na oświadczenie czy podtrzymuje swoje zgłoszenie.

(3) Jeżeli zgłaszający nie zastosuje się do wezwania, ani nie ustosunkuje się do niego zgodnie z ust. (1) lub ust. (2), zgłoszenie uznaje się za wycofane.

Zasada 70b

Wymóg złożenia kopii wyników poszukiwania  117  

Wymóg złożenia kopii wyników poszukiwania

(1) Jeżeli Europejski Urząd Patentowy, w momencie przejęcia zgłoszenia przez Wydział Badań, stwierdzi, że zgłaszający nie dostarczył kopii, o której mowa w zasadzie 141 ust. (1), i że kopia ta nie została uznana za skutecznie złożoną, zgodnie z zasadą 141 ust. (2), wzywa zgłaszającego do złożenia, w terminie dwóch miesięcy, tej kopii lub oświadczenia, że wyniki poszukiwania, o których mowa w zasadzie 141 ust. (1), nie są dla niego dostępne.

(2) Jeżeli zgłaszający nie odpowie na wezwanie w wyznaczonym terminie zgodnie z ust. (1), europejskie zgłoszenie patentowe uznaje się za wycofane.

Rozdział  IV

Badanie przez Wydział Badań

Zasada 71

Procedura badawcza  118

(1) W każdym powiadomieniu wydanym na podstawie art. 94 ust. 3, Wydział Badań wzywa zgłaszającego, w stosownych przypadkach, do usunięcia ujawnionych nieprawidłowości i do dokonania zmiany opisu wynalazku, zastrzeżeń i rysunków w terminie przez siebie wyznaczonym.

(2) Każde powiadomienie dokonane na podstawie art. 94 ust. 3 zawiera uzasadnienie obejmujące, w stosownych przypadkach, wszystkie przyczyny przemawiające przeciwko udzieleniu patentu europejskiego.

(3) Przed podjęciem decyzji o udzieleniu patentu europejskiego Wydział Badań informuje zgłaszającego o tekście, w jakim zamierza go udzielić i o powiązanych z nim danych bibliograficznych. W tym powiadomieniu Wydział wzywa zgłaszającego do wniesienia opłat za udzielenie patentu i za publikację oraz do złożenia tłumaczenia zastrzeżeń na dwa pozostałe języki urzędowe Europejskiego Urzędu Patentowego, inne niż język postępowania, w terminie czterech miesięcy.

(4) Jeżeli tekst europejskiego zgłoszenia patentowego, w jakim zamierza się udzielić patentu zawiera więcej niż piętnaście zastrzeżeń, Wydział Badań wzywa zgłaszającego do wniesienia opłat za każde kolejne zastrzeżenie, poczynając od szesnastego, w terminie przewidzianym w ust. 3, chyba że opłaty te zostały już wniesione na podstawie zasady 45 lub 162.

(5) Jeżeli w terminie wskazanym w ust. 3 zgłaszający wniesie opłaty określone w ust. 3i, w stosownych przypadkach w ust. 4 oraz złoży tłumaczenie, o którym mowa w ust. 3, uznaje się, że wyraził on zgodę na przedstawiony mu w ust. 3 tekst, w którym zamierza się udzielić patentu i zweryfikował dane bibliograficzne.

(6) Jeżeli w terminie określonym w ust. 3 zgłaszający złoży wniosek o dokonanie uzasadnionych zmian lub poprawek do zaproponowanego tekstu lub podtrzyma propozycję stosowania ostatnio przedstawionego przez siebie tekstu, a Wydział Badań wyraża na to zgodę, to wydaje w tej sprawie nowe powiadomienie na podstawie ust. 3. W przeciwnym razie Wydział wznawia postępowanie badawcze.

(7) Jeżeli opłaty za udzielenie patentu i za publikację lub opłaty za zastrzeżenia nie zostaną wniesione w wyznaczonym terminie lub jeżeli tłumaczenie nie zostanie złożone w wyznaczonym terminie, europejskie zgłoszenie patentowe uznaje się za wycofane.

(8) Jeżeli opłata za wyznaczenie staje się wymagalna po wystosowaniu powiadomienia, o którym mowa w ust. 3, do chwili wniesienia opłaty za wyznaczenie nie publikuje się informacji o udzieleniu patentu europejskiego. Zgłaszający zostaje o tym odpowiednio poinformowany.

(9) Jeżeli opłata za utrzymanie patentu w mocy staje się wymagalna po przekazaniu powiadomienia, o którym mowa w ust. 3, ale przed następną możliwą datą publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, informacji tej nie publikuje się do chwili wniesienia tej opłaty. Zgłaszający zostaje o tym odpowiednio poinformowany.

(10) Powiadomienie, o którym mowa w ust. 3, zawiera odwołanie do strony internetowej Europejskiego Urzędu Patentowego, gdzie opublikowane są informacje na temat wymogów dotyczących tłumaczenia w umawiających się państwach, zgodnie z art. 65 ust. 1.

(11) W decyzji o udzieleniu patentu europejskiego wskazuje się, który tekst europejskiego zgłoszenia patentowego stanowi podstawę do udzielenia patentu europejskiego.

Zasada 71a

Zakończenie procedury udzielania patentu  119

(1) Gdy wniesione zostaną wszystkie opłaty, złożone zostaną tłumaczenia zastrzeżeń na dwa pozostałe języki urzędowe Europejskiego Urzędu Patentowego, inne niż język postępowania oraz dojdzie do porozumienia w sprawie tekstu udzielanego patentu, wydaje się decyzję o udzieleniu patentu europejskiego. W decyzji tej wskazuje się, który tekst europejskiego zgłoszenia patentowego stanowi podstawę do udzielenia patentu europejskiego.

(2) Do czasu wydania decyzji o udzieleniu patentu europejskiego Wydział Badań może w każdej chwili wznowić postępowanie badawcze.

(3) Jeżeli opłaty za wyznaczenie stają się wymagalne po wystosowaniu powiadomienia, o którym mowa w zasadzie 71 ust. 3, do chwili wniesienia tych opłat nie publikuje się informacji o udzieleniu patentu europejskiego. Zgłaszający zostaje o tym odpowiednio poinformowany.

(4) Jeżeli opłata za utrzymanie patentu w mocy staje się wymagalna po wystosowaniu powiadomienia, o którym mowa w zasadzie 71 ust. 3, ale przed następną możliwą datą publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, informacji tej nie publikuje się do chwili wniesienia tej opłaty. Zgłaszający zostaje o tym odpowiednio poinformowany.

(5) Jeżeli w odpowiedzi na wezwanie, o którym mowa w zasadzie 71 ust. 3 zgłaszający wniósł już opłaty za udzielenie patentu i za publikację lub opłatę za zastrzeżenia, uiszczoną kwotę należy uwzględnić w przypadku wystosowania kolejnego wezwania.

(6) Jeżeli europejskie zgłoszenie patentowe zostanie odrzucone, wycofane przed zawiadomieniem o decyzji o udzieleniu patentu europejskiego lub uznane wtedy za wycofane, opłaty za udzielenie patentu i za jego opublikowanie podlegają zwrotowi.

Zasada 72

Udzielenie patentu europejskiego różnym zgłaszającym

Jeżeli do Europejskiego Rejestru Patentowego wpisane są jako zgłaszający różne osoby w odniesieniu do różnych umawiających się państw, Europejski Urząd Patentowy udziela patentu europejskiego odpowiednio na każde umawiające się państwo.

Rozdział  V

Opis patentu europejskiego

Zasada 73

Treść i forma opisu patentowego

(1) Opis patentu europejskiego składa się z opisu wynalazku, zastrzeżeń i rysunków. Wskazuje on także termin do wniesienia sprzeciwu do patentu europejskiego.

(2) Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego określa formę publikacji europejskiego opisu patentowego oraz dane, jakie mają być w niej zawarte.

(3) W opisie wskazuje się wyznaczone umawiające się państwa.

Zasada 74

Świadectwo dotyczące patentu europejskiego

Niezwłocznie po opublikowaniu opisu patentu europejskiego, Europejski Urząd Patentowy wydaje właścicielowi patentu świadectwo dotyczące patentu europejskiego. Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego ustala treść, formę i sposób przekazania świadectwa patentu europejskiego i określa przypadki, w których należy uiścić opłatę administracyjną.

CZĘŚĆ  V

PRZEPISY WYKONAWCZE DO CZĘŚCI V KONWENCJI

Rozdział  I

Postępowanie sprzeciwowe

Zasada 75

Zrzeczenie się patentu lub jego wygaśnięcie

Sprzeciw może zostać wniesiony nawet, jeżeli zrzeczono się patentu europejskiego we wszystkich wyznaczonych umawiających się państwach lub jeżeli patent wygasł we wszystkich tych państwach.

Zasada 76

Forma i treść sprzeciwu

(1) Zawiadomienie o sprzeciwie składa się w formie uzasadnionego pisemnego oświadczenia.

(2) Zawiadomienie o sprzeciwie zawiera:

(a) szczegółowe dane o wnoszącym sprzeciw przewidziane w zasadzie 41 ust. 2 lit. c);

(b) numer patentu europejskiego, przeciwko któremu wnoszony jest sprzeciw oraz nazwisko właściciela patentu i tytuł wynalazku;

(c) oświadczenie co do zakresu sprzeciwu dotyczącego patentu europejskiego oraz co do podstaw, na jakich oparty jest sprzeciw, a także wskazanie faktów i dowodów na poparcie tych podstaw;

(d) jeżeli wnoszący sprzeciw wyznaczył pełnomocnika, jego szczegółowe dane przewidziane w zasadzie 41 ust. 2 lit. d).

(3) Do zawiadomienia o sprzeciwie stosuje się odpowiednio przepisy części III Regulaminu wykonawczego.

Zasada 77

Odrzucenie sprzeciwu jako niedopuszczalnego

(1) Jeżeli Wydział ds. Sprzeciwów stwierdzi, że zawiadomienie o sprzeciwie jest niezgodne z art. 99 ust. 1 lub zasadą 76 ust. 2 lit. c) lub nie identyfikuje w sposób dostateczny patentu, przeciwko któremu wniesiony został sprzeciw, odrzuca sprzeciw jako niedopuszczalny, chyba że przed upływem terminu na wniesienie sprzeciwu nieprawidłowości te zostaną usunięte.

(2) Jeżeli Wydział ds. Sprzeciwów stwierdzi, że zawiadomienie o sprzeciwie jest niezgodne z przepisami innymi niż te wskazane w ust. 1, powiadamia o tym wnoszącego sprzeciw i wzywa go do usunięcia wskazanych nieprawidłowości w terminie przez siebie wyznaczonym. Jeżeli nieprawidłowości nie zostaną usunięte w wyznaczonym terminie, Wydział ds. Sprzeciwów odrzuca sprzeciw jako niedopuszczalny.

(3) Decyzję o odrzuceniu sprzeciwu jako niedopuszczalnego przekazuje się właścicielowi patentu wraz z kopią zawiadomienia o sprzeciwie.

Zasada 78

Postępowanie, gdy właściciel patentu jest nieuprawniony

(1) Jeżeli podczas postępowania sprzeciwowego lub w trakcie biegu terminu na wniesienie sprzeciwu, osoba trzecia przedstawi dowód, że wszczęła postępowanie przeciwko właścicielowi patentu europejskiego w celu uzyskania decyzji w rozumieniu art. 61 ust. 1, postępowanie sprzeciwowe zostaje zawieszone, chyba że osoba trzecia wyrazi przed Europejskim Urzędem Patentowym zgodę na piśmie na kontynuowanie postępowania. Taka zgoda jest nieodwołalna. Jednakże nie zawiesza się postępowania zanim Wydział ds. Sprzeciwów nie uzna sprzeciwu za dopuszczalny. Przepisy zasady 14 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio.

(2) Jeżeli osoba trzecia zastępuje zgodnie z art. 99 ust. 4 poprzedniego właściciela dla jednego lub kilku wyznaczonych umawiających się państw, patent utrzymany w mocy w postępowaniu sprzeciwowym może zawierać w odniesieniu do tych państw zastrzeżenia, opis wynalazku i rysunki inne od tych, które zawiera patent dla innych wyznaczonych państw.

Zasada 79

Przygotowania do rozpatrzenia sprzeciwu

(1) Wydział ds. Sprzeciwów informuje właściciela patentu o sprzeciwie i daje mu możliwość wniesienia uwag i w stosownych przypadkach zmiany opisu wynalazku, zastrzeżeń i rysunków w wyznaczonym terminie.

(2) Jeżeli wniesiono kilka zawiadomień o sprzeciwie, Wydział ds. Sprzeciwów, jednocześnie z dokonaniem powiadomienia przewidzianego w ust. 1, informuje o nich pozostałe osoby, które wniosły sprzeciw.

(3) Wydział ds. Sprzeciwów powiadamia pozostałe strony o wszelkich uwagach i zmianach wniesionych przez właściciela patentu i, jeżeli uzna to za stosowne, wzywa je do udzielenia odpowiedzi w wyznaczonym terminie.

(4) W przypadku przystąpienia do postępowania sprzeciwowego zgodnie z art. 105, Wydział ds. Sprzeciwów może odstąpić od stosowania przepisów ust. 1-3.

Zasada 80

Zmiana patentu europejskiego

Nie naruszając przepisów zasady 138, opis wynalazku, zastrzeżenia i rysunki mogą być zmienione, pod warunkiem że zmiany te zostały spowodowane jedną z podstaw sprzeciwu, o których mowa w art. 100, nawet jeżeli podstawa ta nie została powołana przez wnoszącego sprzeciw.

Zasada 81

Rozpatrywanie sprzeciwu

(1) Wydział ds. Sprzeciwów bada te podstawy sprzeciwu, które są powołane w oświadczeniu wnoszącego sprzeciw, o którym mowa w zasadzie 76 ust. 2 lit. c). Wydział ds. Sprzeciwów może także badać z urzędu podstawy sprzeciwu, które nie zostały powołane przez wnoszącego sprzeciw, jeżeli mogłyby one przemawiać przeciwko utrzymaniu patentu europejskiego w mocy.

(2) Wszystkie powiadomienia dokonane stosownie do art. 101 ust. 1 zdanie drugie oraz wszystkie udzielone na nie odpowiedzi przesyła się wszystkim stronom. Jeżeli Wydział ds. Sprzeciwów uzna to za zasadne, wzywa strony do udzielenia odpowiedzi w wyznaczonym przez siebie terminie.

(3) W każdym powiadomieniu wydanym zgodnie z art. 101 ust. 1 zdanie drugie należy dać właścicielowi patentu możliwość, jeżeli zajdzie taka potrzeba, dokonania w stosownych przypadkach zmiany opisu wynalazku, zastrzeżeń i rysunków. W razie potrzeby, powiadomienie zawiera uzasadnienie dotyczące podstaw przemawiających przeciwko utrzymaniu patentu europejskiego w mocy.

Zasada 82

Utrzymanie w mocy patentu europejskiego w zmienionej formie  120

(1) Przed podjęciem decyzji o utrzymaniu w mocy patentu europejskiego, który został zmieniony, Wydział ds. Sprzeciwów informuje strony, w jakim brzmieniu zamierza utrzymać patent w mocy i wzywa je do wniesienia uwag w terminie dwóch miesięcy, jeżeli nie zgadzają się z tym tekstem.

(2) Jeżeli strona nie zgadza się z tekstem, o którym powiadomił ją Wydział ds. Sprzeciwów, rozpatrywanie sprzeciwu może być kontynuowane. W przeciwnym razie, z upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, Wydział ds. Sprzeciwów wzywa właściciela patentu do wniesienia przewidzianej opłaty i do złożenia tłumaczenia wszelkich zmienionych zastrzeżeń na języki urzędowe Europejskiego Urzędu Patentowego inne niż język postępowania, w terminie trzech miesięcy. Jeżeli w ramach postępowania ustnego decyzje, o których mowa w art. 106 ust. 2 lub art. 111 ust. 2, podjęto na podstawie dokumentów niespełniających obowiązujących wymogów określonych przez prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego zgodnie z zasadą 49 ust. 2, właściciela patentu wzywa się do złożenia, w terminie trzech miesięcy, zmienionego tekstu w formie zgodnej z tymi wymogami.

(3) Jeżeli czynności wymagane na podstawie ust. 2 nie zostaną dokonane w wyznaczonym terminie, można ich jeszcze dokonać w terminie dwóch miesięcy od daty powiadomienia dotyczącego niedotrzymania terminu, pod warunkiem wniesienia w tym terminie opłaty dodatkowej. W przeciwnym razie patent zostaje unieważniony.

(4) W decyzji o utrzymaniu w mocy patentu europejskiego w zmienionej formie określa się, który tekst patentu stanowi podstawę decyzji.

Zasada 83

Wniosek o złożenie dokumentów

Dokumenty, na które powołuje się strona postępowania sprzeciwowego składa się wraz z zawiadomieniem o sprzeciwie lub pisemnym przedstawieniem sprawy. Jeżeli mimo wezwania ze strony Europejskiego Urzędu Patentowego dokumenty te nie zostaną w wymaganym terminie załączone lub złożone, Urząd może podjąć decyzję o nie braniu pod uwagę żadnych argumentów, na które się one powołują.

Zasada 84

Kontynuowanie z urzędu postępowania sprzeciwowego przez Europejski Urząd Patentowy

(1) Jeżeli uprawniony zrzekł się patentu europejskiego we wszystkich wyznaczonych umawiających się państwach lub patent wygasł we wszystkich tych państwach, postępowanie sprzeciwowe może być kontynuowane na wniosek wnoszącego sprzeciw złożony w terminie dwóch miesięcy od powiadomienia przez Europejski Urząd Patentowy o zrzeczeniu się lub wygaśnięciu.

(2) W przypadku śmierci lub braku zdolności prawnej wnoszącego sprzeciw Europejski Urząd Patentowy może kontynuować postępowanie sprzeciwowe z urzędu, nawet bez udziału spadkobierców wnoszącego sprzeciw lub jego przedstawicieli prawnych. To samo postanowienie stosuje się w przypadku wycofania sprzeciwu.

Zasada 85

Przeniesienie patentu europejskiego

Przepisy zasady 22 stosuje się do każdego przeniesienia patentu europejskiego dokonanego w trakcie biegu terminu na wniesienie sprzeciwu lub w trakcie postępowania sprzeciwowego.

Zasada 86

Dokumenty w postępowaniu sprzeciwowym

Przepisy części III Regulaminu wykonawczego stosuje się odpowiednio do dokumentów złożonych w postępowaniu sprzeciwowym.

Zasada 87

Treść i forma nowego opisu patentu europejskiego

Nowy opis patentu europejskiego obejmuje zmieniony opis wynalazku oraz zmienione zastrzeżenia i rysunki. Stosuje się przepisy zasady 73 ust. 2 i 3 oraz zasady 74.

Zasada 88

Koszty

(1) O podziale kosztów orzeka się w decyzji w sprawie sprzeciwu. Przy podziale bierze się pod uwagę jedynie wydatki niezbędne dla zapewnienia właściwej ochrony przedmiotowych praw. Koszty obejmują wynagrodzenie pełnomocników stron.

(2) Wydział ds. Sprzeciwów ustala na wniosek wysokość należnych kosztów na podstawie prawomocnej decyzji o ich podziale. Do wniosku załącza się wykaz kosztów wraz z dowodami na ich poparcie. Koszty mogą być ustalone po stwierdzeniu ich zasadności.

(3) Wniosek o wydanie decyzji przez Wydział ds. Sprzeciwów można składać w terminie jednego miesiąca od powiadomienia dotyczącego ustalenia kosztów, o którym mowa w ust. 2. Wniosek składa się w formie pisemnej wraz z uzasadnieniem. Uważa się go za złożony po wniesieniu stosownej opłaty.

(4) Wydział ds. Sprzeciwów podejmuje decyzję w sprawie wniosku, o którym mowa w ust. 3 bez przeprowadzania postępowania ustnego.

Zasada 89

Przystąpienie domniemanego naruszyciela

(1) Zawiadomienie o przystąpieniu składa się w terminie trzech miesięcy od daty wszczęcia postępowań, o których mowa w art. 105.

(2) Zawiadomienie o przystąpieniu składa się w formie pisemnej wraz z uzasadnieniem; przepisy zasady 76 i zasady 77 stosuje się odpowiednio. Zawiadomienie o przystąpieniu uznaje się za złożone po wniesieniu opłaty za sprzeciw.

Rozdział  II

Postępowanie w sprawie ograniczenia lub unieważnienia

Zasada 90

Przedmiot postępowania

Przedmiotem postępowania w sprawie ograniczenia lub unieważnienia, o którym mowa w art. 105a jest udzielony patent europejski lub patent europejski zmieniony w postępowaniu sprzeciwowym lub w postępowaniu w sprawie ograniczenia przed Europejskim Urzędem Patentowym.

Zasada 91

Właściwość dla postępowania

Decyzje w sprawie wniosków o ograniczenie lub unieważnienie patentu europejskiego, o których mowa w art. 105a podejmuje Wydział Badań. Przepisy art. 18 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Zasada 92

Wymogi wniosku  121

(1) Wniosek o ograniczenie lub unieważnienie patentu europejskiego składa się na piśmie w jednym z języków urzędowych Europejskiego Urzędu Patentowego. Wniosek można także złożyć w języku urzędowym umawiającego się państwa, pod warunkiem że tłumaczenie na jeden z języków urzędowych Europejskiego Urzędu Patentowego zostanie złożone w terminie przewidzianym w zasadzie 6 ust. 2. Przepisy części III Regulaminu wykonawczego stosuje się odpowiednio do dokumentów złożonych w ramach postępowania w sprawie ograniczenia lub unieważnienia.

(2) Wniosek zawiera:

(a) dane właściciela patentu europejskiego składającego wniosek (wnioskodawca) przewidziane w zasadzie 41 ust. 2 lit. c) oraz wskazanie umawiających się państw, w których wnioskodawca jest właścicielem patentu;

(b) numer patentu, o którego ograniczenie lub unieważnienie wnosi wnioskodawca oraz listę umawiających się państw, w których patent jest w mocy;

(c) w stosownych przypadkach, nazwiska i adresy właścicieli patentu w umawiających się państwach, w których wnioskodawca nie jest właścicielem patentu oraz dowód, że wnioskodawca jest upoważniony do działania w postępowaniu w ich imieniu;

(d) jeżeli wnioskuje się o ograniczenie patentu, pełny tekst zmienionych zastrzeżeń i, gdy ma to zastosowanie, zmieniony opis wynalazku i zmienione rysunki;

(e) jeżeli wnioskodawca ustanowił pełnomocnika, dane przewidziane w zasadzie 41 ust. 2 lit. d).

Zasada 93

Pierwszeństwo postępowania sprzeciwowego

(1) Jeżeli w chwili składania wniosku o ograniczenie lub unieważnienie w stosunku do patentu toczy się postępowanie sprzeciwowe, taki wniosek uznaje się za niezłożony.

(2) Jeżeli w chwili wnoszenia sprzeciwu w stosunku do patentu europejskiego w stosunku do tego patentu toczy się postępowanie w sprawie ograniczenia, Wydział Badań kończy postępowanie w sprawie ograniczenia i zarządza zwrot opłaty za ograniczenie. Zarządzany jest również zwrot opłaty, o której mowa w zasadzie 95 ust. 3 zdanie pierwsze, jeżeli wnioskodawca wniósł już tę opłatę.

Zasada 94

Odrzucenie wniosku jako niedopuszczalnego

Jeżeli Wydział Badań uzna, że wniosek o ograniczenie lub unieważnienie nie spełnia wymogów określonych w zasadzie 92, wzywa wnioskodawcę do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości w terminie przez siebie wyznaczonym. Jeżeli te nieprawidłowości nie zostaną usunięte w wyznaczonym terminie, Wydział Badań odrzuca wniosek jako niedopuszczalny.

Zasada 95

Decyzja w sprawie wniosku  122

(1) Jeżeli wniosek o unieważnienie jest dopuszczalny, Wydział Badań unieważnia patent i powiadamia o tym wnioskodawcę.

(2) Jeżeli wniosek o ograniczenie jest dopuszczalny, Wydział Badań bada czy zmienione zastrzeżenia stanowią ograniczenie w stosunku do zastrzeżeń, na które udzielono ochrony lub które zmieniono w trakcie postępowania sprzeciwowego lub postępowania w sprawie ograniczenia i czy spełniają wymogi art. 84 i art. 123 ust. 2 i 3. Jeżeli wniosek nie spełnia tych wymogów, Wydział Badań daje wnioskodawcy jednorazową możliwość usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości i zmiany zastrzeżeń oraz, w stosownych przypadkach, opisu wynalazku i rysunków w terminie przez siebie wyznaczonym.

(3) Jeżeli wniosek o ograniczenie jest dopuszczalny na podstawie ust. 2, Wydział Badań powiadamia o tym wnioskodawcę i wzywa go do wniesienia określonej opłaty i do złożenia tłumaczenia zmienionych zastrzeżeń na języki urzędowe Europejskiego Urzędu Patentowego, inne niż język postępowania, w terminie trzech miesięcy; przepisy zasady 82 ust. 3 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio. Jeżeli wnioskodawca dopełni tych czynności w wyznaczonym terminie, Wydział Badań ogranicza patent.

(4) Jeżeli wnioskodawca nie udzieli w wyznaczonym terminie odpowiedzi na powiadomienie wydane zgodnie z ust. 2, jeżeli wniosek o ograniczenie jest niedopuszczalny lub jeżeli wnioskodawca nie dopełni w wyznaczonym terminie czynności wymaganych na podstawie ust. 3, Wydział Badań odrzuca wniosek.

Zasada 96

Treść i forma zmienionego opisu patentu europejskiego

Zmieniony opis patentu europejskiego obejmuje zmieniony opis wynalazku oraz zmienione zastrzeżenia i rysunki. Stosuje się przepisy zasady 73 ust. 2 i 3 oraz zasady 74.

CZĘŚĆ  VI

PRZEPISY WYKONAWCZE DO CZĘŚCI VI KONWENCJI

Rozdział  I

Postępowanie odwoławcze

Zasada 97

Odwołanie od decyzji o podziale i ustaleniu kosztów

(1) Podział kosztów postępowania sprzeciwowego nie może być wyłącznym przedmiotem odwołania.

(2) Decyzja ustalająca wysokość kosztów postępowania sprzeciwowego nie może być przedmiotem odwołania, chyba że wysokość tych kosztów przekracza wysokość opłaty za odwołanie.

Zasada 98

Zrzeczenie się patentu lub jego wygaśnięcie

Od decyzji Wydziału ds. Sprzeciwów można złożyć odwołanie, nawet jeżeli zrzeczono się patentu europejskiego we wszystkich wyznaczonych umawiających się państwach lub jeżeli patent ten wygasł we wszystkich tych państwach.

Zasada 99

Treść zawiadomienia o odwołaniu i oświadczenia wskazującego jego podstawy

(1) Zawiadomienie o odwołaniu zawiera:

(a) nazwisko i adres odwołującego się, zgodnie z zasadą 41 ust. 2 lit. c);

(b) wskazanie zaskarżanej decyzji; oraz

(c) wniosek określający przedmiot odwołania.

(2) W oświadczeniu wskazującym podstawy odwołania odwołujący się wskazuje powody unieważnienia zaskarżanej decyzji lub zakres, w jakim ma być ona zmieniona oraz fakty i dowody, na których oparto odwołanie.

(3) Przepisy części III Regulaminu wykonawczego stosuje się odpowiednio do zawiadomienia o odwołaniu, do oświadczenia wskazującego podstawy odwołania i do dokumentów złożonych w trakcie postępowania odwoławczego.

Zasada 100

Rozpatrywanie odwołań

(1) O ile nie postanowiono inaczej, przepisy dotyczące postępowania przed wydziałem, który wydał zaskarżoną decyzję mają zastosowanie do postępowania odwoławczego.

(2) W trakcie rozpatrywania odwołania Komisja Odwoławcza wzywa strony, tak często jak jest to niezbędne, do wniesienia w terminie przez siebie wyznaczonym uwag dotyczących powiadomień, które do nich wystosowała lub uwag wniesionych przez drugą stronę.

(3) Jeżeli zgłaszający nie odpowie w wyznaczonym terminie na wezwanie, o którym mowa w ust. 2, europejskie zgłoszenie patentowe uznaje się za wycofane, chyba że zaskarżona decyzja została wydana przez Wydział Prawny.

Zasada 101

Odrzucenie odwołania jako niedopuszczalnego

(1) Jeżeli odwołanie jest niezgodne z przepisami art. 106-108, zasady 97 lub zasady 99 ust. 1 lit. b) lub c) lub ust. 2, Komisja Odwoławcza odrzuca je jako niedopuszczalne, chyba że przed upływem właściwego terminu określonego w art. 108 wszelkie nieprawidłowości zostaną usunięte.

(2) Jeżeli Komisja Odwoławcza stwierdzi, że odwołanie jest niezgodne z przepisami zasady 99 ust. 1 lit. a), powiadamia o tym odwołującego się i wzywa do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości w wyznaczonym przez siebie terminie. Jeżeli nieprawidłowości nie zostaną usunięte w wyznaczonym terminie, Komisja Odwoławcza odrzuca odwołanie jako niedopuszczalne.

Zasada 102

Forma decyzji Komisji Odwoławczych

Przewodniczący Komisji Odwoławczej oraz właściwy pracownik kancelarii Komisji Odwoławczej poświadczają decyzję swoim podpisem lub za pomocą innych odpowiednich środków. Decyzja zawiera:

(a) stwierdzenie, że została wydana przez Komisję Odwoławczą;

(b) datę podjęcia decyzji;

(c) nazwiska przewodniczącego i pozostałych biorących udział członków Komisji Odwoławczej;

(d) nazwiska/nazwy stron i ich pełnomocników;

(e) wnioski stron;

(f) opis stanu faktycznego;

(g) uzasadnienie;

(h) sentencję decyzji Komisji Odwoławczej łącznie z, w stosownych przypadkach, postanowieniem w sprawie kosztów.

Zasada 103

Zwrot opłaty za odwołanie  123

(1) Opłata za odwołanie podlega zwrotowi w całości:

(a) w przypadku wstępnego rozpoznania odwołania albo w sytuacji, gdy Komisja Odwoławcza uzna, że odwołanie zasługuje na uwzględnienie, jeśli zwrot tych kosztów jest uzasadniony z uwagi na istotne naruszenie zasad postępowania albo

(b) jeżeli odwołanie zostało wycofane przed złożeniem oświadczenia wskazującego jego podstawy i przed upływem terminu na złożenie tego oświadczenia.

(2) Opłata za odwołanie podlega zwrotowi w 75%, jeżeli odwołanie zostanie wycofane w terminie dwóch miesięcy od daty otrzymania powiadomienia wydanego przez Komisję Odwoławczą, w którym wyraża ona zamiar wszczęcia badania merytorycznego.

(3) Opłata za odwołanie podlega zwrotowi w 50%, jeżeli odwołanie zostało wycofane po upływie terminu określonego w ust. 1 lit. b), pod warunkiem że wycofanie następuje:

a)
w terminie jednego miesiąca od powiadomienia wydanego przez Komisję Odwoławczą w ramach przygotowania postępowania ustnego, jeżeli data przedmiotowego postępowania ustnego została wyznaczona;
b)
przed upływem terminu wyznaczonego przez Komisję Odwoławczą, jeżeli nie została wyznaczona data postępowania ustnego, a Komisja Odwoławcza wydała powiadomienie wzywające odwołującego się do złożenia uwag;
c)
we wszystkich pozostałych przypadkach - przed wydaniem decyzji.

(4) Opłata za odwołanie podlega zwrotowi w 25%, jeżeli:

a)
odwołanie zostało wycofane po upływie terminu określonego w ust. 3 lit. a), ale przed ogłoszeniem decyzji na etapie postępowania ustnego;
b)
odwołanie zostało wycofane po upływie terminu określonego w ust. 3 lit. b), ale przed wydaniem decyzji;
c)
w terminie jednego miesiąca od powiadomienia wydanego przez Komisję Odwoławczą w ramach przygotowania postępowania ustnego wniosek o postępowanie ustne zostanie wycofany i takie postępowanie nie odbędzie się.

(5) Opłata za odwołanie podlega zwrotowi pod warunkiem spełnienia tylko jednego z powyższych kryteriów. W przypadku gdy ma zastosowanie więcej niż jedna stawka zwrotu, zwrot opłaty następuje według wyższej stawki.

(6) Departament, którego decyzja została zaskarżona, zarządza zwrot opłaty za odwołanie, jeżeli zmieni on swoją decyzję i uzna, że zwrot taki jest uzasadniony z uwagi na istotne naruszenie zasad postępowania. We wszystkich pozostałych przypadkach sprawy dotyczące zwrotu rozstrzygane są przez Komisję Odwoławczą.

Rozdział  II

Wnioski o ponowne rozpatrzenie przez Rozszerzoną Komisję Odwoławczą

Zasada 104

Pozostałe istotne uchybienia proceduralne

Istotne uchybienia proceduralne, o których mowa w art. 112a ust. 2 lit. d) mogą wystąpić, jeżeli Komisja Odwoławcza:

(a) wbrew przepisom art. 116 nie przeprowadza postępowania ustnego wnioskowanego przez wnioskodawcę; lub

(b) orzeka w sprawie odwołania, bez rozstrzygnięcia wniosku dotyczącego tej decyzji.

Zasada 105

Czyny przestępcze

Wniosek o ponowne rozpatrzenie można oprzeć na art. 112a ust. 2 lit. e), jeżeli w prawomocnej decyzji wydanej przez właściwy sąd lub organ stwierdzono popełnienie czynu przestępczego; nie jest konieczne orzeczenie skazania.

Zasada 106

Obowiązek podniesienia zarzutów

Wniosek złożony na podstawie art. 112a ust. 2 lit. a)-d) jest dopuszczalny jedynie wtedy, gdy podczas postępowania odwoławczego został podniesiony zarzut dotyczący uchybienia proceduralnego i został on oddalony przez Komisję Odwoławczą, z wyjątkiem przypadku, gdy zarzutu tego nie można było podnieść podczas postępowania odwoławczego.

Zasada 107

Treść wniosku o ponowne rozpatrzenie

(1) Wniosek zawiera:

(a) nazwisko/nazwę i adres wnioskodawcy, zgodnie z zasadą 41 ust. 2 lit. c);

(b) wskazanie decyzji będącej przedmiotem wniosku o ponowne rozpatrzenie.

(2) Wniosek wskazuje podstawy unieważnienia decyzji Komisji Odwoławczej oraz fakty i dowody, na których opiera się wniosek.

(3) Przepisy części III Regulaminu wykonawczego stosuje się odpowiednio do wniosku o ponowne rozpatrzenie i do dokumentów składanych w toku postępowania.

Zasada 108

Rozpatrywanie wniosku

(1) Jeżeli wniosek jest niezgodny z art. 112a ust. 1, 2 lub 4, z zasadą 106 lub zasadą 107 ust. 1 lit. b) lub ust. 2, Rozszerzona Komisja Odwoławcza odrzuca go jako niedopuszczalny, chyba że wszelkie nieprawidłowości usunięto przed wygaśnięciem terminu określonego w art. 112a ust. 4.

(2) Jeżeli Rozszerzona Komisja Odwoławcza uzna, że wniosek jest niezgodny z zasadą 107 ust. 1 lit. a), powiadamia o tym wnioskodawcę i wzywa go do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości w terminie przez siebie wyznaczonym. Jeżeli wnioskodawca nie usunie nieprawidłowości w wyznaczonym terminie, Rozszerzona Komisja Odwoławcza odrzuca wniosek jako niedopuszczalny.

(3) Jeżeli wniosek jest dopuszczalny, Rozszerzona Komisja Odwoławcza unieważnia decyzję Komisji Odwoławczej i zarządza wznowienie postępowania przed Komisją Odwoławczą właściwą na podstawie zasady 12 ust. 4. Rozszerzona Komisja Odwoławcza może nakazać, aby członkowie Komisji Odwoławczej, którzy brali udział w wydaniu unieważnionej decyzji, zostali wyłączeni.

Zasada 109

Postępowanie w przypadku wniosków o ponowne rozpatrzenie

(1) O ile nie postanowiono inaczej, przepisy dotyczące postępowania przed Komisjami Odwoławczymi stosuje się do postępowania, o którym mowa w art. 112a. Nie stosuje się przepisów zasady 115 ust. 1 zdanie drugie, zasady 118 ust. 2 zdanie pierwsze i zasady 132 ust. 2. Rozszerzona Komisja Odwoławcza może wyznaczyć termin inny niż wskazany w zasadzie 4 ust. 1 zdanie pierwsze.

(2) Rozszerzona Komisja Odwoławcza orzeka:

(a) w składzie dwóch członków posiadających kwalifikacje prawnicze i jednego członka posiadającego kwalifikacje techniczne, jeżeli bada wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy i jeżeli odrzuca wnioski w sposób oczywisty niedopuszczalne lub bezpodstawne; taka decyzja jest podejmowana jednomyślnie;

(b) w składzie czterech członków posiadających kwalifikacje prawnicze i jednego członka posiadającego kwalifikacje techniczne, w sprawie wszelkich wniosków, których nie odrzucono na podstawie lit. a).

(3) Rozszerzona Komisja Odwoławcza w składzie przewidzianym w ust. 2 lit. a) podejmuje decyzje bez udziału innych stron i na podstawie wniosku.

Zasada 110

Zwrot opłaty za wniosek o ponowne rozpatrzenie

Rozszerzona Komisja Odwoławcza zarządza zwrot opłaty za wniosek o ponowne rozpatrzenie, jeżeli postępowanie przed Komisją Odwoławczą zostało wznowione.

CZĘŚĆ  VII

PRZEPISY WYKONAWCZE DO CZĘŚCI VII KONWENCJI

Rozdział  I

Decyzje i powiadomienia Europejskiego Urzędu Patentowego

Zasada 111

Forma decyzji

(1) Jeżeli przed Europejskim Urzędem Patentowym toczy się postępowanie ustne, decyzja może być wydana ustnie. Następnie decyzja jest sporządzana na piśmie i przekazywana stronom.

(2) Decyzje Europejskiego Urzędu Patentowego, od których służy odwołanie, powinny zawierać uzasadnienie oraz załączone powiadomienie o możliwości odwołania, które powinno także zwracać uwagę stron na przepisy art. 106-108, których tekst załącza się do tego powiadomienia. Strony nie mogą powoływać się na brak powiadomienia.

Zasada 112

Stwierdzenie utraty praw

(1) Jeżeli Europejski Urząd Patentowy stwierdzi, że nastąpiła utrata praw, powiadamia o tym fakcie zainteresowaną stronę bez podejmowania decyzji w sprawie odrzucenia europejskiego zgłoszenia patentowego lub w sprawie udzielenia, unieważnienia albo utrzymania w mocy patentu europejskiego lub w sprawie przeprowadzenia dowodu.

(2) Jeżeli zainteresowana strona uważa, że ustalenia Europejskiego Urzędu Patentowego są nieprawidłowe, w terminie dwóch miesięcy od powiadomienia, o którym mowa w ust. 1 może wystąpić o wydanie decyzji w tej sprawie. Europejski Urząd Patentowy wydaje taką decyzję tylko w przypadku, gdy nie podziela opinii strony, która o nią występuje; w przeciwnym razie informuje o tym tę stronę.

Zasada 113

Podpis, nazwisko, pieczątka

(1) Wszystkie decyzje, wezwania, zawiadomienia i powiadomienia Europejskiego Urzędu Patentowego zawierają podpis i nazwisko odpowiedzialnego pracownika.

(2) Jeżeli dokument, o którym mowa w ust. 1, został sporządzony przez odpowiedzialnego pracownika przy użyciu komputera, podpis może być zastąpiony pieczątką. Jeżeli dokument ten jest automatycznie sporządzany przez komputer, można również zrezygnować z nazwiska pracownika. Ten sam przepis ma zastosowanie do gotowych druków zawiadomień i powiadomień.

Rozdział  II

Uwagi osób trzecich

Zasada 114

Uwagi osób trzecich

(1) Wszelkie uwagi osób trzecich składa się na piśmie w języku urzędowym Europejskiego Urzędu Patentowego, wskazując podstawy, na jakich zostały oparte. Stosuje się przepisy zasady 3 ust. 3.

(2) Uwagi te przekazuje się zgłaszającemu lub właścicielowi patentu, którzy mogą się do nich ustosunkować.

Rozdział  III

Postępowanie ustne i przeprowadzanie dowodu

Zasada 115

Wezwanie do osobistego stawiennictwa w postępowaniu ustnym

(1) Strony wzywa się do osobistego stawiennictwa w postępowaniu ustnym na podstawie art. 116, pouczając je o treści ust. 2 niniejszej zasady. Wezwanie do osobistego stawiennictwa przekazuje się z co najmniej dwumiesięcznym wyprzedzeniem, chyba że strony zgodzą się na krótszy termin.

(2) Jeżeli strona właściwie wezwana do osobistego stawiennictwa w postępowaniu ustnym nie stawi się przed Europejskim Urzędem Patentowym zgodnie z wezwaniem, postępowanie może być kontynuowane pod jej nieobecność.

Zasada 116

Przygotowanie postępowania ustnego

(1) W wezwaniu do osobistego stawiennictwa Europejski Urząd Patentowy zwraca uwagę na te zagadnienia, które jego zdaniem wymagają przedyskutowania w celu podjęcia decyzji. Jednocześnie wyznacza ostateczny termin składania pisemnych dokumentów w ramach przygotowania postępowania ustnego. Przepisy zasady 132 nie mają zastosowania. Nowe fakty i dowody zgłoszone po tej dacie, nie muszą być brane pod uwagę, chyba że dopuszcza się je na tej podstawie, że zmienił się przedmiot postępowania.

(2) Jeżeli zgłaszający lub właściciel patentu został powiadomiony o przyczynach stanowiących przeszkodę w udzieleniu lub utrzymaniu patentu w mocy, może zostać wezwany do złożenia, najpóźniej w terminie określonym w ust. 1 zdanie drugie dokumentów, które spełniają wymogi Konwencji. Przepisy ust. 1 zdanie trzecie i czwarte stosuje się odpowiednio.

Zasada 117

Decyzja dotycząca przeprowadzenia dowodu  124

Jeżeli Europejski Urząd Patentowy uzna za niezbędne przeprowadzenie dowodu z przesłuchania strony, świadka lub biegłego lub dokonanie oględzin, podejmuje decyzję w tej sprawie, wskazując rodzaj dochodzenia, jakie zamierza przeprowadzić, istotne fakty, które mają być dowiedzione, datę, czas i miejsce przeprowadzenia dochodzenia oraz czy nastąpi ono przy zastosowaniu wideokonferencji. Jeżeli strona wnioskuje o przeprowadzenie dowodu z zeznania świadka lub biegłego, w decyzji określa się termin, w którym wnioskodawca musi wskazać nazwisko i adres świadka lub biegłego.

Zasada 118

Wezwania do osobistego stawiennictwa w celu złożenia zeznań przed Europejskim Urzędem Patentowym  125

(1) Wezwanie do osobistego stawiennictwa w celu złożenia zeznań przed Europejskim Urzędem Patentowym kieruje się do zainteresowanych stron, świadków lub biegłych.

(2) Wezwania skierowane do stron, świadków lub biegłych doręcza się z co najmniej dwumiesięcznym wyprzedzeniem, chyba że osoby te wyrażą zgodę na krótszy termin. Wezwanie powinno zawierać:

a) wyciąg z decyzji, o której mowa w zasadzie 117, wskazujący datę, godzinę i miejsce przeprowadzenia zarządzonego dochodzenia oraz czy nastąpi ono przy zastosowaniu wideokonferencji, a także fakty, na okoliczność których strony, świadkowie i biegli mają być przesłuchani,

b) nazwiska lub nazwy stron oraz wskazanie uprawnień, na które świadkowie lub biegli mogą się powoływać na podstawie zasady 122 ust. 2-4,

c) informację, że strona, świadek lub biegły, którzy zostali wezwani do stawienia się przed Europejskim Urzędem Patentowym w siedzibie Urzędu, mogą, na swój wniosek, zostać przesłuchani w drodze wideokonferencji,

d) informację, że zgodnie z zasadą 120 strona, świadek lub biegły mogą wnosić o przeprowadzenie przesłuchania przez właściwy sąd w kraju swojego miejsca zamieszkania oraz wezwanie do poinformowania Europejskiego Urzędu Patentowego w wyznaczonym terminie, czy stawią się w Urzędzie.

Zasada 119

Badanie dowodu przed Europejskim Urzędem Patentowym

(1) Wydział Badań, Wydział ds. Sprzeciwów lub Komisja Odwoławcza mogą zlecić jednemu ze swoich członków zbadanie przedstawionych dowodów.

(2) Zanim strona, świadek lub biegły mogą zostać przesłuchani są informowani o tym, że Europejski Urząd Patentowy może zwrócić się do właściwego sądu w kraju miejsca zamieszkania danej osoby, aby ponownie ją przesłuchał pod przysięgą lub w innej równie wiążącej formie.

(3) Strony mogą brać udział w dochodzeniu i mogą zadawać stosowne pytania zeznającej stronie, świadkowi lub biegłemu.

Zasada 120

Przesłuchanie przez właściwy sąd krajowy

(1) Strona, świadek lub biegły wezwany przed Europejski Urząd Patentowy może zwrócić się do tego Urzędu o wyrażenie zgody na złożenie zeznań przed właściwym sądem w kraju swojego miejsca zamieszkania. Jeżeli taki wniosek zostanie złożony lub nie będzie odpowiedzi w terminie wskazanym w wezwaniach, Europejski Urząd Patentowy może, zgodnie z art. 131 ust. 2, zwrócić się do właściwego sądu o przesłuchanie danej osoby.

(2) Jeżeli strona, świadek lub biegły zostali przesłuchani przez Europejski Urząd Patentowy, Urząd ten, jeżeli uzna za słuszne przeprowadzenie przesłuchania pod przysięgą albo w równie wiążącej formie, może zwrócić się na podstawie art. 131 ust. 2 do właściwego sądu w kraju miejsca zamieszkania danej osoby o jej ponowne przesłuchanie z zachowaniem tych warunków.

(3) Europejski Urząd Patentowy zwracając się do właściwego sądu o przeprowadzenie dowodu, może wnioskować o przeprowadzenie tego dowodu pod przysięgą albo w równie wiążącej formie oraz o wyrażenie zgody na udział członka zainteresowanego wydziału w przesłuchaniu strony, świadka lub biegłego i na zadawanie im pytań za pośrednictwem sądu lub bezpośrednio.

Zasada 121

Powoływanie biegłych

(1) Europejski Urząd Patentowy decyduje, w jakiej formie ma być przedłożona opinia biegłego wyznaczonego przez ten Urząd.

(2) Zlecenie dla biegłego zawiera:

(a) dokładny opis zadania, które ma on wykonać;

(b) termin wyznaczony dla przedłożenia opinii biegłego;

(c) nazwiska/nazwy stron postępowania;

(d) szczegółowe dane dotyczące praw, na które może się on powołać na podstawie zasady 122 ust. 2-4.

(3) Kopię każdej pisemnej opinii przekazuje się stronom.

(4) Strony mogą zgłosić sprzeciw wobec biegłego. Decyzję w sprawie sprzeciwu podejmuje właściwy wydział Europejskiego Urzędu Patentowego.

Zasada 122

Koszty przeprowadzania dowodu

(1) Przeprowadzanie dowodu przez Europejski Urząd Patentowy może być uwarunkowane złożeniem depozytu przez stronę wnioskującą o przeprowadzenia dowodu, którego wysokość ustala się w zależności od szacunkowych kosztów.

(2) Świadkowie lub biegli, którzy zostali wezwani i stawili się przed Europejskim Urzędem Patentowym, są uprawnieni do otrzymania stosownego zwrotu kosztów podróży i pobytu. Na poczet tych wydatków można udzielić im zaliczki. Ma to również zastosowanie do osób, które stawiły się przed Europejskim Urzędem Patentowym bez wezwania i zostały przesłuchane w charakterze świadków lub biegłych.

(3) Świadkowie uprawnieni do otrzymania zwrotu kosztów na podstawie ust. 2 mają również prawo do stosownej rekompensaty za utratę zarobku, a biegli do wynagrodzenia za swoją pracę. Należności te wypłaca się świadkom i biegłym po wywiązaniu się przez nich z obowiązków lub zadań.

(4) Rada Administracyjna określa szczegółowo sposób stosowania przepisów ust. 2 i 3. Wypłaty kwot należnych na podstawie tych przepisów dokonuje Europejski Urząd Patentowy.

Zasada 123

Zabezpieczenie dowodu

(1) Jeżeli istnieją powody do obaw, że późniejsze przeprowadzenie dowodu mogłoby stać się trudniejsze lub nawet niemożliwe, Europejski Urząd Patentowy może na wniosek podjąć niezwłocznie niezbędne środki, w celu zabezpieczenia dowodów z faktów mogących mieć wpływ na decyzję, do podjęcia której Urząd ten może zostać wezwany odnośnie europejskiego zgłoszenia patentowego lub patentu europejskiego. O dacie, w której środki te mają być podjęte powiadamia się zgłaszającego lub właściciela patentu w terminie, który umożliwi mu wzięcie udziału w przeprowadzaniu dowodu. Zgłaszający lub właściciel może zadawać stosowne pytania.

(2) Wniosek powinien zawierać:

(a) dane wnioskodawcy, stosownie do zasady 41 ust. 2 lit. c);

(b) dane wystarczające, aby umożliwić identyfikację przedmiotowego europejskiego zgłoszenia patentowego lub patentu europejskiego;

(c) wskazanie faktów, w odniesieniu do których ma być przeprowadzony dowód;

(d) szczegółowe dane dotyczące sposobu przeprowadzenia dowodu;

(e) oświadczenie uzasadniające domniemanie, że przeprowadzenie dowodu w terminie późniejszym mogłoby stać się trudniejsze lub niemożliwe.

(3) Wniosek uznaje się za złożony z chwilą wniesienia określonej opłaty.

(4) Wydanie decyzji w sprawie wniosku oraz przeprowadzenie dowodu w jego następstwie należy do obowiązków tego wydziału Europejskiego Urzędu Patentowego, do którego należy podjęcie decyzji, na którą mogą mieć wpływ fakty będące przedmiotem dowodu. Stosuje się przepisy dotyczące przeprowadzania dowodu w postępowaniu przed Europejskim Urzędem Patentowym.

Zasada 124

Protokół z postępowania ustnego i z przeprowadzenia dowodu

(1) Z postępowania ustnego i z przeprowadzenia dowodu sporządza się protokół zawierający zasadnicze elementy postępowania ustnego lub przeprowadzenia dowodu, stosowne oświadczenia stron, zeznania stron, świadków lub biegłych oraz wyniki wizji lokalnej.

(2) Protokół z zeznań świadka, biegłego lub strony odczytuje się lub przedkłada tym osobom, aby mogły się z nim zapoznać lub gdy protokół jest zarejestrowany przez środki techniczne, daje im się go do odsłuchania, chyba że zrzekną się tego prawa. W protokole odnotowuje się dopełnienie tej formalności oraz fakt przyjęcia protokołu przez osobę składającą zeznania. Jeżeli osoba składająca zeznania nie przyjmuje protokołu, jej zastrzeżenia odnotowuje się w protokole. Nie jest konieczne odsłuchanie protokołu lub jego akceptacja, jeżeli zeznania zarejestrowano w formie tekstowej i bezpośrednio za pomocą środków technicznych.

(3) 126  Pracownik, który sporządził protokół oraz pracownik, który prowadził postępowanie ustne lub przeprowadził dowód, poświadczają prawdziwość przedmiotowego protokołu, składając podpisy lub z wykorzystaniem innych stosownych środków.

(4) Stronom przekazuje się kopię protokołu.

Rozdział  IV

Zawiadomienia

Zasada 125

Przepisy ogólne  127

(1) Europejski Urząd Patentowy z urzędu informuje właściwe osoby o wydaniu decyzji lub wystosowaniu wezwania oraz o wszelkich zawiadomieniach lub innych przekazywanych informacjach, z których wywodzi się termin, o których przedmiotowe osoby muszą być informowane na podstawie Konwencji lub które muszą być przekazywane na podstawie zarządzenia Prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego. Wszelkie zawiadomienia przekazuje się w formie oryginalnego dokumentu, w formie kopii uwierzytelnionej przez Europejski Urząd Patentowy lub opatrzonej pieczęcią Urzędu, w formie wydruku komputerowego opatrzonego taką pieczęcią albo w formie dokumentu elektronicznego zawierającego taką pieczęć lub poświadczonego w inny sposób. Kopie dokumentów pochodzących od samych stron nie wymagają takiego uwierzytelnienia.

(2) Zawiadomienia dokonuje się:

(a) z wykorzystaniem usług pocztowych, zgodnie z zasadą 126;

(b) z wykorzystaniem elektronicznych środków komunikacji, zgodnie z zasadą 127;

(c) przez doręczenie w siedzibie Europejskiego Urzędu Patentowego, zgodnie z zasadą 128; lub

(d) przez publiczne ogłoszenie, zgodnie z zasadą 129.

(3) Zawiadomienia za pośrednictwem centralnego urzędu własności przemysłowej umawiającego się państwa dokonuje się zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie do tego urzędu w postępowaniu krajowym.

(4) Jeżeli dokument dotarł do adresata, ale Europejski Urząd Patentowy nie jest w stanie udowodnić, że zgłaszający został należycie zawiadomiony lub jeżeli przepisy dotyczące zawiadomień nie były przestrzegane, dokument uważa się za przekazany w dacie oznaczonej przez Europejski Urząd Patentowy jako data jego otrzymania.

Zasada 126

Zawiadomienie z wykorzystaniem usług pocztowych  128

(1) Wszelkie powiadomienia przekazywane drogą pocztową wysyłane są listem poleconym.

(2) Jeżeli powiadomienia dokonuje się zgodnie z postanowieniami ust. 1, dokument uznaje się za doręczony adresatowi w dacie, która na nim widnieje, chyba że nie dotarł on do adresata. W przypadku jakiegokolwiek sporu dotyczącego doręczenia dokumentu obowiązkiem Europejskiego Urzędu Patentowego jest ustalić, że dokument dotarł do adresata oraz ustalić datę, w której został on doręczony adresatowi. W przypadku gdy Europejski Urząd Patentowy stwierdzi, że dokument został doręczony adresatowi później niż siedem dni po dacie, która na nim widnieje, termin wykonania czynności, która wynika z domniemania otrzymania dokumentu zgodnie z zasadą 131 ust. 2, zostaje przedłużony o tyle dni, o ile termin doręczenia tego dokumentu przekroczył siedem dni.

(3) Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, uważa się za dokonane nawet wówczas, jeżeli odmówiono przyjęcia listu.

(4) W zakresie, w jakim zawiadomienie z wykorzystaniem usług pocztowych nie jest objęte przepisami ust. 1-3, stosuje się prawo państwa, na terytorium którego dokonuje się zawiadomienia.

Zawiadomienie z wykorzystaniem elektronicznych środków komunikacji  129

(1) Zawiadomienie może być dokonane za pomocą elektronicznych środków komunikacji określonych przez Prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego i zgodnie z ustalonymi przez niego warunkami.

(2) Jeżeli powiadomienia dokonuje się z wykorzystaniem elektronicznych środków komunikacji, dokument elektroniczny uznaje się za doręczony adresatowi w dacie, która na nim widnieje, chyba że nie dotarł on do miejsca przeznaczenia. W przypadku jakiegokolwiek sporu dotyczącego doręczenia dokumentu elektronicznego obowiązkiem Europejskiego Urzędu Patentowego jest stwierdzenie, że dokument dotarł do miejsca przeznaczenia oraz ustalenie daty, w której dokument dotarł do miejsca przeznaczenia. W przypadku gdy Europejski Urząd Patentowy stwierdzi, że dokument elektroniczny dotarł do miejsca przeznaczenia później niż siedem dni po dacie, która na nim widnieje, termin wykonania czynności, która wynika z domniemania otrzymania dokumentu zgodnie z zasadą 131 ust. 2, zostaje przedłużony o tyle dni, o ile termin doręczenia tego dokumentu przekroczył siedem dni.

Zasada 128

Zawiadomienie przez doręczenie

Zawiadomienie może być dokonane w siedzibie Europejskiego Urzędu Patentowego przez doręczenie dokumentu adresatowi, który z chwilą jego doręczenia potwierdza jego otrzymanie. Uznaje się, że zawiadomienie zostało dokonane nawet wówczas, jeżeli adresat odmawia przyjęcia dokumentu lub odmawia potwierdzenia jego otrzymania.

Zasada 129

Publiczne zawiadomienie

(1) Jeżeli nie można ustalić adresu adresata lub jeżeli dokonanie zawiadomienia zgodnie z zasadą 126 ust. 1 okazało się niemożliwe nawet po drugiej próbie, zawiadomienia dokonuje się w formie publicznego ogłoszenia.

(2) Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego określa sposób, w jaki ma zostać dokonane publiczne ogłoszenie oraz początek biegu terminu jednego miesiąca, z upływem którego dokument uważa się za podany do wiadomości.

Zasada 130

Zawiadomienie pełnomocników

(1) Jeżeli wyznaczono pełnomocnika, zawiadomienia kierowane są do niego.

(2) Jeżeli dla jednej strony wyznaczono kilku pełnomocników, wystarczające jest zawiadomienie jednego z nich.

(3) Jeżeli kilka stron posiada wspólnego pełnomocnika, wystarczające jest zawiadomienie tego wspólnego pełnomocnika.

Rozdział  V

Terminy

Zasada 131

Obliczanie terminów  130

(1) Terminy wyznacza się w wymiarze pełnych lat, miesięcy, tygodni lub dni.

(2) Terminy liczone są od dnia następującego po dniu, w którym miało miejsce określone zdarzenie, którym jest czynność proceduralna lub upływ innego terminu. Jeżeli czynnością proceduralną jest powiadomienie, wówczas zdarzeniem, które bierze się pod uwagę, jest domniemanie otrzymania przekazanego dokumentu, chyba że postanowiono inaczej.

(3) Jeżeli termin wyrażony jest jako jeden rok lub określona liczba lat, wówczas upływa on w odpowiednim kolejnym roku, w miesiącu noszącym tę samą nazwę i w dniu noszącym tę samą liczbę co miesiąc i dzień, w którym wspomniane zdarzenie miało miejsce; jeżeli w odpowiednim kolejnym miesiącu nie ma dnia noszącego tę samą liczbę, termin upływa ostatniego dnia tego miesiąca.

(4) Jeżeli termin wyrażony jest jako jeden miesiąc lub określona liczba miesięcy, wówczas upływa on w odpowiednim następnym miesiącu w dniu noszącym tę samą liczbę co dzień, w którym wspomniane zdarzenie miało miejsce; jeżeli w odpowiednim następnym miesiącu nie ma dnia noszącego tę samą liczbę, termin upływa ostatniego dnia tego miesiąca.

(5) Jeżeli termin wyrażony jest jako jeden tydzień lub określona liczba tygodni, wówczas upływa on w odpowiednim kolejnym tygodniu w dniu noszącym tę samą nazwę co dzień, w którym miało miejsce dane zdarzenie.

Zasada 132

Terminy wyznaczane przez Europejski Urząd Patentowy

(1) Jeżeli Konwencja lub niniejszy Regulamin wykonawczy odnoszą się do "wyznaczonego terminu", termin ten jest określany przez Europejski Urząd Patentowy.

(2) O ile nie postanowiono inaczej, termin określony przez Europejski Urząd Patentowy nie jest krótszy niż dwa miesiące i nie jest dłuższy niż cztery miesiące; w niektórych okolicznościach może on wynosić do sześciu miesięcy. W szczególnych przypadkach termin może być przedłużony na wniosek złożony przed upływem takiego terminu.

Zasada 133

Otrzymanie dokumentów po terminie  131

(1) Dokument otrzymany przez Europejski Urząd Patentowy po terminie uważa się za otrzymany we wskazanym terminie, jeżeli dostarczono go do uznanej instytucji świadczącej usługi pocztowe w odpowiednim czasie przed upływem tego terminu, zgodnie z warunkami ustalonymi przez Prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego, chyba że dokument otrzymano później niż trzy miesiące po upływie tego terminu.

(2) Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do każdego terminu, jeżeli czynności dokonuje się we właściwym organie zgodnie z art. 75 ust. 1 lit. b) lub ust. 2 lit. b).

Zasada 134

Przedłużenie terminów  132

(1) Jeżeli termin upływa w dniu, w którym jedno z biur Europejskiego Urzędu Patentowego przyjmujących zgłoszenia, o których mowa w zasadzie 35 ust. 1, nie jest otwarte dla przyjmowania dokumentów lub w którym przesyłki pocztowe nie są do niego doręczane z powodów innych niż te, o których mowa w ust. 2, termin ten ulega przedłużeniu do następującego po nim pierwszego dnia, w którym wszystkie biura przyjmujące zgłoszenia są otwarte dla przyjmowania dokumentów i w którym przesyłki pocztowe są doręczane. Zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio, jeżeli nie można otrzymać dokumentów złożonych za pośrednictwem elektronicznych środków komunikacji dopuszczonych przez Prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego zgodnie z przepisami zasady 2 ust. 1.

(2) Jeżeli termin upływa w dniu, w którym w umawiającym się państwie nastąpiło powszechne zakłócenie w doręczaniu przesyłek pocztowych, termin ten ulega przedłużeniu do pierwszego dnia następującego po zakończeniu okresu zakłóceń dla stron zamieszkujących w danym państwie lub stron, które wyznaczyły pełnomocnika mającego miejsce prowadzenia działalności w tym państwie. W przypadku kiedy dane państwo jest państwem, w którym ma siedzibę Europejski Urząd Patentowy, przepis ten ma zastosowanie do wszystkich stron i ich pełnomocników. Niniejszy ustęp stosuje się odpowiednio do terminu, o którym mowa w zasadzie 37 ust. 2.

(3) Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do czynności dokonywanych we właściwym organie zgodnie z art. 75 ust. 1 lit. b) lub ust. 2 lit. b).

(4) Data rozpoczęcia i zakończenia ewentualnych zakłóceń, o których mowa w ust. 2 jest publikowana przez Europejski Urząd Patentowy.

(5) Nie naruszając przepisów ust. 1-4, zainteresowana strona może wnieść dowód, że w dowolnym z dziesięciu dni poprzedzających datę wygaśnięcia terminu doręczanie przesyłek pocztowych lub przesyłanie dokumentów z wykorzystaniem elektronicznych środków komunikacji zostało zakłócone z powodu nadzwyczajnych zdarzeń takich jak: klęska żywiołowa, wojna, niepokoje społeczne, ogólna awaria któregokolwiek z elektronicznych środków komunikacji dopuszczonych przez Prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego zgodnie z przepisami zasady 2 ust. 1 lub innych podobnych przyczyn wywierających skutki na obszarze, gdzie strona lub jej pełnomocnik mają miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli Europejski Urząd Patentowy uzna złożony dowód za wystarczający, dokument otrzymany z opóźnieniem uważa się za otrzymany w wyznaczonym terminie, pod warunkiem że doręczenie przesyłki lub przesłanie dokumentów z wykorzystaniem elektronicznych środków komunikacji zostanie dokonane najpóźniej piątego dnia po ustaniu zakłóceń.

Zasada 135

Dalsze postępowanie  133

(1) Dalsze postępowanie, przewidziane w art. 121 ust. 1, jest prowadzone na wniosek, pod warunkiem wniesienia przewidzianej opłaty w terminie dwóch miesięcy od powiadomienia o niedotrzymaniu terminu lub utracie praw. Niedopełnionej czynności należy dokonać w terminie przewidzianym dla złożenia wniosku.

(2) Niedopuszczalne jest dalsze postępowanie w przypadku terminów, o których mowa w art. 121 ust. 4 oraz terminów określonych w zasadzie 6 ust. 1, zasadzie 16 ust. 1 lit. a), zasadzie 31 ust. 2, zasadzie 36 ust. 2, zasadzie 40 ust. 3, zasadzie 51 ust. 2-5, zasadzie 52 ust. 2 i 3, zasadzie 55, 56, 58, 59, 62a, 63, 64, zasadzie 112 ust. 2 i zasadzie 164 ust. 1 i 2.

(3) W sprawie wniosku o dalsze postępowanie orzeka wydział właściwy do orzekania w sprawie niedopełnionej czynności.

Zasada 136

Przywrócenie praw

(1) Wniosek o przywrócenie praw, o którym mowa w art. 122 ust. 1, składa się na piśmie w terminie dwóch miesięcy od usunięcia przyczyny niedotrzymania terminu, ale nie później niż w terminie jednego roku od wygaśnięcia niedotrzymanego terminu. Jednak wniosek o przywrócenie praw w odniesieniu do terminów określonych w art. 87 ust. 1 i w art. 112a ust. 4 składa się w terminie dwóch miesięcy od wygaśnięcia tego terminu. Wniosek o przywrócenie praw uznaje się za złożony z chwilą wniesienia stosownej opłaty.

(2) We wniosku wskazuje się podstawy oraz fakty, na których został oparty. Niedopełnioną czynność dokonuje się w terminie właściwym do złożenia wniosku stosownie do ust. 1.

(3) Niedopuszczalne jest przywrócenie praw w przypadku każdego terminu, dla którego możliwe jest dalsze postępowanie na podstawie art. 121 oraz w przypadku terminu na złożenie wniosku o przywrócenie praw.

(4) W sprawie wniosku o przywrócenie praw orzeka wydział właściwy do orzekania w sprawie niedopełnionej czynności.

Rozdział  VI

Zmiany i poprawki

Zasada 137

Zmiana zgłoszenia europejskiego  134

(1) O ile nie postanowiono inaczej, zgłaszający nie może dokonywać zmian opisu, zastrzeżeń, lub rysunków europejskiego zgłoszenia patentowego, przed otrzymaniem sprawozdania z poszukiwania europejskiego.

(2) Oprócz wniesienia ewentualnych uwag, poprawek lub zmian w odpowiedzi na powiadomienie Europejskiego Urzędu Patentowego dokonane na podstawie zasady 70a ust. (1) lub (2), zasady 161 ust. (1), zgłaszający może, z własnej woli, zmienić opis, zastrzeżenia i rysunki.

(3) Jakiekolwiek inne zmiany mogą być dokonane jedynie za zgodą Wydziału Badań.

(4) W przypadku dokonania zmian zgodnie z ust. (1) do (3), zgłaszający wskazuje te zmiany i ich podstawę w dokonanym zgłoszeniu. Jeżeli Wydział Badań stwierdzi, że nie spełniono któregokolwiek z dwóch wymogów, może zażądać usunięcia tego braku w terminie jednego miesiąca.

(5) Zmienione zastrzeżenia nie mogą dotyczyć przedmiotu nieobjętego poszukiwaniem, który nie jest związany z wynalazkiem lub grupą wynalazków pierwotnie zastrzeżonych i tworzących jeden ogólny pomysł wynalazczy. Zmienione zastrzeżenia nie mogą dotyczyć przedmiotu nie objętego poszukiwaniem stosownie do zasady 62a lub zasady 63.

Zasada 138

Różne zastrzeżenia, opisy wynalazków i rysunki dla różnych państw

Jeżeli Europejski Urząd Patentowy został poinformowany o istnieniu wcześniejszego prawa, o którym mowa w art. 139 ust. 2, europejskie zgłoszenie patentowe lub patent europejski mogą zawierać dla takiego państwa lub takich państw zastrzeżenia i, w stosownych przypadkach, opis wynalazku i rysunki inne od tych, które zawiera zgłoszenie lub patent dla innych wyznaczonych państw.

Zasada 139

Poprawianie błędów w dokumentach złożonych w Europejskim Urzędzie Patentowym

Błędy językowe, błędy zaistniałe w wyniku przepisywania oraz pomyłki w jakimkolwiek dokumencie złożonym w Europejskim Urzędzie Patentowym mogą być poprawione na wniosek. Jednakże, jeżeli wniosek o dokonanie takiego poprawienia dotyczy opisu wynalazku, zastrzeżeń lub rysunków, poprawienie to musi być oczywiste w tym sensie, że jest bezpośrednio widoczne, iż nie jest zamierzone nic innego poza tym, co proponowane jest jako poprawka.

Zasada 140

Poprawianie błędów w decyzjach

W decyzjach Europejskiego Urzędu Patentowego mogą być poprawiane jedynie błędy językowe, błędy zaistniałe w wyniku przepisywania i oczywiste pomyłki.

Rozdział  VII

Informacje o stanie techniki

Zasada 141

Informacja o stanie techniki  135

(1) Zgłaszający zastrzegający pierwszeństwo w rozumieniu art. 87 składa kopię wyników jakiegokolwiek poszukiwania przeprowadzonego przez organ, w którym dokonano wcześniejszego zgłoszenia wraz z europejskim zgłoszeniem patentowym, w przypadku zgłoszenia Euro-PCT - w momencie wejścia w fazę europejską lub niezwłocznie po udostępnieniu mu tych wyników.

(2) Kopię, o której mowa w ust. (1), uznaje się za należycie złożoną, jeżeli jest ona dostępna dla Europejskiego Urzędu Patentowego i włączoną do akt europejskiego zgłoszenia patentowego, zgodnie z warunkami określonymi przez Prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego.

(3) Bez uszczerbku dla postanowień ust. (1) i ust. (2), Europejski Urząd Patentowy może wezwać zgłaszającego do przekazania, w terminie dwóch miesięcy, informacji o stanie techniki w rozumieniu art. 124 ust. (1).

Rozdział  VIII

Przerwa w postępowaniu

Zasada 142

Przerwa w postępowaniu  136

(1) Postępowanie przed Europejskim Urzędem Patentowym ulega przerwaniu:

(a) w przypadku śmierci lub braku zdolności prawnej zgłaszającego lub właściciela patentu europejskiego lub osoby upoważnionej na podstawie prawa krajowego do działania w ich imieniu. W zakresie, w jakim powyższe zdarzenia nie mają wpływu na upoważnienie pełnomocnika wyznaczonego zgodnie z art. 134, postępowanie ulega przerwaniu jedynie na wniosek takiego pełnomocnika;

(b) w przypadku, gdy zgłaszający lub właściciel patentu europejskiego, w wyniku jakiegoś działania podjętego przeciwko jego własności, nie ma możliwości kontynuowania postępowania z przyczyn prawnych;

(c) w przypadku śmierci lub braku zdolności prawnej pełnomocnika zgłaszającego lub właściciela patentu lub gdy nie ma on możliwości kontynuowania postępowania z przyczyn prawnych wynikających z działania podjętego przeciwko jego własności.

(2) Jeżeli w przypadkach, o których mowa w ust. 1 lit. a) lub b), Europejski Urząd Patentowy został poinformowany o tożsamości osoby upoważnionej do kontynuowania postępowania, wówczas Urząd powiadamia taką osobę oraz, gdy ma to zastosowanie, każdą stronę trzecią, że postępowanie zostanie podjęte w wyznaczonej dacie. Jeżeli po upływie trzech lat od opublikowania w Europejskim Biuletynie Patentowym daty, w której postępowanie przed Europejskim Urzędem Patentowym uległo przerwaniu, Urząd nie został poinformowany o tożsamości osoby upoważnionej do jego kontynuowania, może on ustalić datę, w której postępowanie zostanie podjęte z urzędu.

(3) W przypadku, o którym mowa w ust. 1 lit. c), postępowanie zostaje podjęte, gdy Europejski Urząd Patentowy zostanie poinformowany o wyznaczeniu nowego pełnomocnika zgłaszającego lub gdy Urząd ten przekazał innym stronom powiadomienie o wyznaczeniu nowego pełnomocnika właściciela patentu. Jeżeli w terminie trzech miesięcy od chwili przerwania postępowania Europejski Urząd Patentowy nie zostanie poinformowany o wyznaczeniu nowego pełnomocnika, powiadamia zgłaszającego lub właściciela patentu, że:

(a) w przypadku, gdy mają zastosowanie przepisy art. 133 ust. 2, europejskie zgłoszenie patentowe zostanie uznane za wycofane lub patent europejski zostanie uchylony, jeżeli informacja taka nie zostanie przedłożona w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego powiadomienia; lub

(b) w pozostałych przypadkach, postępowanie zostanie podjęte w odniesieniu do zgłaszającego lub właściciela patentu od daty przekazania tego powiadomienia.

(4) Terminy biegnące w dacie przerwania postępowania, inne niż termin na złożenie wniosku o badanie oraz termin na wniesienie opłat za utrzymanie w mocy, biegną ponownie od dnia podjęcia postępowania. Jeżeli data ta przypada wcześniej niż dwa miesiące przed końcem terminu, w ciągu którego powinien być złożony wniosek o badanie, wniosek ten można złożyć w terminie dwóch miesięcy od tej daty.

Rozdział  IX

Informacje podawane do wiadomości publicznej

Zasada 143

Wpisy do Europejskiego Rejestru Patentowego  137

(1) Europejski Rejestr Patentowy zawiera następujące wpisy:

(a) numer europejskiego zgłoszenia patentowego;

(b) datę dokonania zgłoszenia;

(c) tytuł wynalazku;

(d) symbole klasyfikacji nadane zgłoszeniu;

(e) wyznaczone umawiające się państwa;

(f) dane zgłaszającego lub właściciela patentu przewidziane w zasadzie 41 ust. 2 lit. c);

(g) nazwisko, imiona oraz kraj i miejsce zamieszkania twórcy wskazanego przez zgłaszającego albo właściciela patentu, chyba że zrzekł się on prawa wymienienia go jako twórcy na podstawie zasady 20 ust. 1;

(h) dane pełnomocnika zgłaszającego lub właściciela patentu, przewidziane w zasadzie 41 ust. 2 lit. d); w przypadku, gdy wyznaczonych jest kilku pełnomocników, dokonuje się jedynie wpisu danych pełnomocnika wymienionego na pierwszym miejscu, dodając dalej słowa "i inni", a w przypadku grupy, o której mowa w zasadzie 152 ust. 11, jedynie nazwy i adresu tej grupy;

(i) dane dotyczące pierwszeństwa (datę, państwo i numer poprzedniego zgłoszenia);

(j) w przypadku podziału zgłoszenia, numery wszystkich zgłoszeń wydzielonych;

(k) w przypadku zgłoszenia wydzielonego lub nowego zgłoszenia, o którym mowa w art. 61 ust. 1 lit. b) dane określone w lit. a), b) oraz i) w odniesieniu do zgłoszenia wcześniejszego;

(l) datę publikacji zgłoszenia oraz, w stosownych przypadkach, datę oddzielnej publikacji sprawozdania z poszukiwania europejskiego;

(m) datę złożenia wniosku o badanie;

(n) datę, w której zgłoszenie zostało odrzucone, wycofane lub uznane za wycofane;

(o) datę publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego;

(p) datę wygaśnięcia patentu europejskiego w umawiającym się państwie podczas biegu terminu na wniesienie sprzeciwu oraz, w stosownych przypadkach, w toku postępowania o wydanie ostatecznej decyzji w sprawie sprzeciwu;

(q) datę wniesienia sprzeciwu;

(r) datę i treść decyzji w sprawie sprzeciwu;

(s) daty zawieszenia i podjęcia postępowania w przypadkach, o których mowa w zasadzie 14 i 78;

(t) daty przerwania i podjęcia postępowania w przypadku, o którym mowa w zasadzie 142;

(u) datę przywrócenia praw, jeżeli wpisu dokonano stosownie do lit. n) lub r);

(v) złożenie wniosku o zamianę stosownie do art. 135 ust. 3;

(w) prawa i przeniesienie takich praw dotyczących zgłoszenia lub patentu europejskiego, jeżeli niniejszy Regulamin przewiduje ich wpisanie;

(x) datę i treść decyzji dotyczącej wniosku o ograniczenie lub unieważnienie patentu europejskiego;

(y) datę i treść decyzji Rozszerzonej Komisji Odwoławczej w sprawie wniosku o ponowne rozpatrzenie.

(2) Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego może postanowić, że w Europejskim Rejestrze Patentowym dokonuje się innych wpisów niż te, o których mowa w ust. 1.

Zasada 144

Części akt nieudostępniane do wglądu publicznego

Stosownie do przepisów art. 128 ust. 4 nie udostępnia się do wglądu publicznego następujących materiałów znajdujących się w aktach:

(a) dokumentów dotyczących wyłączenia lub zastrzeżeń w odniesieniu do członków Komisji Odwoławczej lub Rozszerzonej Komisji Odwoławczej;

(b) projektów decyzji i zawiadomień oraz wszelkich innych dokumentów służących do przygotowywania decyzji i zawiadomień, o których nie informuje się stron;

(c) wskazania twórcy, jeżeli zrzekł się on prawa do wymienienia go jako twórcy na podstawie zasady 20 ust. 1;

(d) jakiegokolwiek innego dokumentu wyłączonego z udostępnienia przez Prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego na tej podstawie, że takie udostępnienie nie służyłoby celowi podania do publicznej wiadomości informacji o europejskim zgłoszeniu patentowym lub patencie europejskim.

Zasada 145

Procedury dotyczące wglądu do akt

(1) Wgląd do akt dotyczących europejskich zgłoszeń patentowych i patentów europejskich polega na wglądzie do oryginalnego dokumentu bądź jego kopii lub do technicznych środków przechowywania akt, jeżeli są one w taki sposób przechowywane.

(2) Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego ustala wszystkie kwestie związane z wglądem do akt, w tym okoliczności, w których wnosi się opłatę administracyjną.

Zasada 146

Przekazywanie informacji zawartej w aktach

Z zastrzeżeniem ograniczeń przewidzianych w art. 128 ust. 1-4 i w zasadzie 144, Europejski Urząd Patentowy może na wniosek przekazać informacje dotyczące akt dowolnego europejskiego zgłoszenia patentowego lub patentu europejskiego po wniesieniu opłaty administracyjnej. Jednakże Europejski Urząd Patentowy może wskazać możliwość dokonania wglądu do akt, jeżeli uzna to za właściwe ze względu na ilość informacji, jaka ma być dostarczona.

Zasada 147

Zakładanie, utrzymywanie i przechowywanie akt  138

Dotychczasowe przepisy ust. 1-3 otrzymują następujące brzmienie:
(1) 
Europejski Urząd Patentowy zakłada, utrzymuje w dobrym stanie i przechowuje w formie elektronicznej akta dotyczące wszystkich europejskich zgłoszeń patentowych i patentów.
(2) 
Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego ustala wszelkie niezbędne aspekty techniczne i administracyjne dotyczące zarządzania aktami elektronicznymi zgodnie z ust. 1.
(3) 
Dokumenty włączone do akt elektronicznych uważa się za dokumenty oryginalne. Pierwotna papierowa wersja tych dokumentów podlega zniszczeniu nie wcześniej niż po upływie pięciu lat. Taki okres ochronny płynie od końca roku, w którym dokumenty zostały włączone do akt elektronicznych.

Rozdział  X

Współpraca w sprawach prawnych i administracyjnych

Zasada 148

Przekazywanie informacji pomiędzy Europejskim Urzędem Patentowym a organami umawiających się państw

(1) Przekazywanie informacji pomiędzy Europejskim Urzędem Patentowym a centralnymi urzędami własności przemysłowej umawiających się państw, które wynika ze stosowania niniejszej Konwencji, dokonywane jest bezpośrednio pomiędzy tymi organami. Przekazywanie informacji pomiędzy Europejskim Urzędem Patentowym a sądami lub innymi organami umawiających się państw może być dokonywane za pośrednictwem wspomnianych centralnych urzędów własności przemysłowej.

(2) Koszty związane z przekazywaniem informacji na podstawie ust. 1 obciążają organ dokonujący przekazania informacji; przekazanie informacji jest zwolnione z opłat.

Zasada 149

Wgląd do akt przez sądy lub organy umawiających się państw lub za ich pośrednictwem

(1) Wgląd do akt europejskich zgłoszeń patentowych lub patentów europejskich przez sądy lub organy umawiających się państw polega na wglądzie do oryginalnych dokumentów lub ich kopii; przepisy zasady 145 nie mają zastosowania.

(2) Sądy lub urzędy prokuratorów umawiających się państw mogą, w toku prowadzonych przed nimi postępowań, udostępniać osobom trzecim akta przekazane im przez Europejski Urząd Patentowy lub ich kopie. Takie przekazywanie informacji dokonywane jest zgodnie z przepisami art. 128 i nie podlega żadnej opłacie.

(3) Przekazując akta, Europejski Urząd Patentowy zwraca uwagę na ograniczenia, które na podstawie art. 128 ust. 1 i 4 mogą mieć zastosowanie przy udostępnianiu akt do wglądu osobom trzecim.

Zasada 150

Postępowanie w sprawie prośby o udzielenie pomocy sądowej

(1) Każde umawiające się państwo wyznacza organ centralny odpowiedzialny za przyjmowanie próśb o udzielenie pomocy sądowej kierowanych przez Europejski Urząd Patentowy i przekazywanie ich sądowi lub organowi właściwemu do ich wykonania.

(2) Europejski Urząd Patentowy sporządza prośbę o udzielenie pomocy sądowej w języku właściwego sądu lub organu lub załącza do niej tłumaczenie na ten język.

(3) Z zastrzeżeniem przepisów ust. 5 i 6, właściwy sąd lub organ stosuje własne prawo krajowe w odniesieniu do procedur związanych z wykonaniem takich wniosków, a w szczególności w odniesieniu do właściwych środków przymusu.

(4) Jeżeli sąd lub organ, do którego przekazana została prośba o udzielenie pomocy sądowej, nie jest właściwy do jej wykonania, prośba ta jest bezzwłocznie przesyłana do centralnego organu, o którym mowa w ust. 1. Organ ten przekazuje prośbę albo do właściwego sądu lub organu w tym państwie albo, jeżeli w państwie tym nie ma żadnego właściwego sądu lub organu, do Europejskiego Urzędu Patentowego.

(5) Europejski Urząd Patentowy jest informowany o terminie i miejscu przeprowadzenia dochodzenia lub zastosowania innych środków prawnych i informuje o tym strony, świadków i biegłych, których to dotyczy.

(6) Na wniosek Europejskiego Urzędu Patentowego właściwy sąd lub organ dopuszcza członków zainteresowanego wydziału do udziału w tych czynnościach i do zadawania pytań, bezpośrednio lub za pośrednictwem właściwego sądu lub organu, każdej osobie składającej wyjaśnienia.

(7) Wykonanie prośby o udzielenie pomocy sądowej nie upoważnia do zwrotu opłat lub jakichkolwiek kosztów. Niemniej jednak państwo, w którym wykonano prośbę o udzielenie pomocy sądowej, ma prawo domagać się od Organizacji zwrotu wszelkich wynagrodzeń wypłaconych biegłym lub tłumaczom oraz kosztów poniesionych w związku z procedurą przewidzianą w ust. 6.

(8) Jeżeli prawo stosowane przez właściwy sąd lub organ zobowiązuje strony do zabezpieczenia dowodu, a ten właściwy sąd lub organ nie jest w stanie sam wykonać prośby o udzielenie pomocy sądowej, za zgodą Europejskiego Urzędu Patentowego może on wyznaczyć do tego odpowiednią osobę. Występując o taką zgodę właściwy sąd lub organ wskazuje przybliżone koszty, jakie mogą wyniknąć z zastosowania takiej procedury. Jeżeli Europejski Urząd Patentowy udzieli takiej zgody, Organizacja pokrywa wszystkie poniesione koszty; w przeciwnym razie Organizacja nie jest zobowiązana do pokrycia takich kosztów.

Rozdział  XI

Przedstawicielstwo

Zasada 151

Wyznaczenie wspólnego pełnomocnika

(1) Jeżeli zgłoszenia dokonał więcej niż jeden zgłaszający, a wniosek o udzielenie patentu europejskiego nie wskazuje wspólnego pełnomocnika, za wspólnego pełnomocnika uważa się zgłaszającego, który we wniosku wymieniony jest jako pierwszy. Jednakże, jeżeli jeden ze zgłaszających zobowiązany jest do wyznaczenia zawodowego pełnomocnika, pełnomocnik ten uważany jest za wspólnego pełnomocnika, o ile zgłaszający wymieniony jako pierwszy, nie wyznaczył już zawodowego pełnomocnika. Przepis ten stosuje się do osób trzecich działających wspólnie przy składaniu zawiadomienia o sprzeciwie lub o przystąpieniu do sprawy oraz do współwłaścicieli patentu europejskiego.

(2) Jeżeli europejskie zgłoszenie patentowe zostało przeniesione na rzecz więcej niż jednej osoby, a osoby te nie wyznaczyły wspólnego pełnomocnika, przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio. Jeżeli takie stosowanie nie jest możliwe, Europejski Urząd Patentowy wzywa te osoby do wyznaczenia w określonym terminie wspólnego pełnomocnika. Jeżeli wezwanie nie zostanie wykonane, Europejski Urząd Patentowy sam wyznacza wspólnego pełnomocnika.

Zasada 152

Udzielenie pełnomocnictwa

(1) Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego określa przypadki, w których pełnomocnicy działający przed Europejskim Urzędem Patentowym składają podpisane pełnomocnictwo.

(2) Jeżeli pełnomocnik nie złoży takiego pełnomocnictwa, Europejski Urząd Patentowy wzywa go do dokonania tej czynności w terminie przez siebie wyznaczonym. Pełnomocnictwo może dotyczyć jednego lub większej liczby europejskich zgłoszeń patentowych lub patentów europejskich i składa się je w odpowiadającej im liczbie egzemplarzy.

(3) Jeżeli nie spełniono wymogów art. 133 ust. 2, taki sam termin wyznacza się dla ustanowienia pełnomocnika i złożenia pełnomocnictwa.

(4) Strona może złożyć pełnomocnictwo ogólne upoważniające pełnomocnika do działania we wszystkich sprawach dotyczących patentu. Wystarczające jest złożenie go w jednym egzemplarzu.

(5) Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego może określić formę i treść:

(a) pełnomocnictwa dotyczącego reprezentowania osób wskazanych w art. 133 ust. 2;

(b) pełnomocnictwa ogólnego.

(6) Jeżeli wymagane pełnomocnictwo nie zostanie złożone w wyznaczonym terminie, wszelkie czynności proceduralne podjęte przez pełnomocnika, z wyjątkiem dokonania europejskiego zgłoszenia patentowego, uważa się za niebyłe, bez uszczerbku dla wszelkich innych skutków prawnych przewidzianych w niniejszej Konwencji.

(7) Przepisy ust. 2 i 4 mają zastosowanie do odwołania pełnomocnictwa.

(8) Pełnomocnika uważa się za umocowanego do chwili powiadomienia Europejskiego Urzędu Patentowego o wygaśnięciu pełnomocnictwa.

(9) W stosunku do Europejskiego Urzędu Patentowego pełnomocnictwo nie wygasa z chwilą śmierci osoby, która go udzieliła, chyba że w pełnomocnictwie wyraźnie postanowiono inaczej.

(10) Jeżeli strona wyznaczyła kilku pełnomocników, mogą oni działać łącznie bądź oddzielnie, bez względu na odmienne postanowienia zawarte w powiadomieniu o ich wyznaczeniu lub w pełnomocnictwie.

(11) Pełnomocnictwo udzielone grupie pełnomocników uważa się za pełnomocnictwo udzielone każdemu pełnomocnikowi, który może udowodnić, że działa w ramach tej grupy.

Zasada 153

Ochrona tajemnicy zawodowej  139

(1) Jeżeli do zawodowego pełnomocnika zwrócono się o poradę w ramach jego umocowania, wszystkie informacje przekazywane pomiędzy zawodowym pełnomocnikiem a jego klientem lub jakąkolwiek inną osobą, dotyczące tej porady i podlegające przepisom art. 2 Regulaminu w sprawie postępowania dyscyplinarnego wobec zawodowych pełnomocników są na stałe wyłączone od ujawnienia w postępowaniu przed Europejskim Urzędem Patentowym, chyba że klient wyraźnie zrzeka się tego przywileju.

(2) Taki przywilej nieujawniania ma zastosowanie w szczególności do wszystkich powiadomień lub dokumentów dotyczących:

(a) oceny zdolności patentowej wynalazku;

(b) przygotowania europejskiego zgłoszenia patentowego lub udziału w postępowaniu dotyczącym tego zgłoszenia;

(c) każdej opinii dotyczącej ważności, zakresu ochrony lub naruszenia patentu europejskiego lub europejskiego zgłoszenia patentowego.

Zasada 154

Zmiana listy zawodowych pełnomocników  140

(1) Wpis zawodowego pełnomocnika wykreśla się z listy zawodowych pełnomocników na jego wniosek lub jeżeli pomimo upomnienia, nie wniósł on należnej rocznej składki na rzecz Instytutu w ciągu pięciu miesięcy od:

(a) 1 stycznia dla członków wpisanych na listę w tej dacie; albo

(b) daty wpisu dla członków wpisanych na listę po 1 stycznia roku, za który składka jest należna.

(2) Bez uszczerbku dla jakichkolwiek środków dyscyplinarnych podejmowanych na podstawie art. 134a ust. 1 lit. c) wpis zawodowego pełnomocnika może być wykreślony z urzędu jedynie:

(a) w przypadku jego śmierci lub braku zdolności prawnej;

(b) w przypadku utraty przez tego pełnomocnika obywatelstwa jednego z umawiających się państw, chyba że zastosowano wobec niego wyjątek na podstawie art. 134 ust. 7 lit. a);

(c) w przypadku, gdy ten pełnomocnik nie ma już miejsca prowadzenia działalności lub miejsca zatrudnienia na terytorium jednego z umawiających się państw.

(3) Każda osoba wpisana na listę zawodowych pełnomocników na podstawie art. 134 ust. 2 lub 3, której wpis został wykreślony, zostaje na wniosek ponownie wpisana na tę listę, jeżeli ustały przyczyny wykreślenia.

CZĘŚĆ  VIII

PRZEPISY WYKONAWCZE DO CZĘŚCI VIII KONWENCJI

Zasada 155

Złożenie i przekazanie wniosku o zamianę

(1) Wniosek o zamianę, o którym mowa w art. 135 ust. 1 lit. a) lub b), składa się w terminie trzech miesięcy od wycofania europejskiego zgłoszenia patentowego lub od powiadomienia o uznaniu go za wycofane albo od decyzji o odrzuceniu zgłoszenia lub o unieważnieniu patentu europejskiego. Jeżeli wniosek nie został złożony w wyznaczonym terminie, europejskie zgłoszenie patentowe nie wywołuje skutku wskazanego w art. 66.

(2) Przekazując wniosek o zamianę do wskazanych we wniosku centralnych urzędów własności przemysłowej umawiających się państw, odpowiedni centralny organ własności przemysłowej lub Europejski Urząd Patentowy dołączają do wniosku kopię akt europejskiego zgłoszenia patentowego lub patentu europejskiego.

(3) Przepisy art. 135 ust. 4 stosuje się, jeżeli wniosek o zamianę, o którym mowa w art. 135 ust. 1 lit. a) i ust. 2 nie został przekazany przed wygaśnięciem terminu dwudziestu miesięcy od daty zgłoszenia lub, jeżeli zastrzeżono pierwszeństwo, od daty pierwszeństwa.

Zasada 156

Informacja do wiadomości publicznej w przypadku zamiany

(1) Dokumenty dołączone do wniosku o zamianę zgodnie z zasadą 155 ust. 2 podawane są do wiadomości publicznej przez centralny urząd własności przemysłowej, na takich samych warunkach i w takim samym zakresie, jak dokumenty dotyczące postępowania krajowego.

(2) W wydrukowanym opisie patentu krajowego, który jest wynikiem zamiany europejskiego zgłoszenia patentowego, wskazuje się to zgłoszenie.

CZĘŚĆ  IX

PRZEPISY WYKONAWCZE DO CZĘŚCI X KONWENCJI

Zasada 157

Europejski Urząd Patentowy jako urząd przyjmujący

(1) Europejski Urząd Patentowy jest właściwy do działania jako urząd przyjmujący w rozumieniu PCT, jeżeli zgłaszający ma miejsce zamieszkania w państwie będącym stroną niniejszej Konwencji oraz PCT lub jest obywatelem tego państwa. Jeżeli zgłaszający wybiera Europejski Urząd Patentowy jako urząd przyjmujący, nie naruszając przepisów ust. 3, zgłoszenia międzynarodowego dokonuje się bezpośrednio w Europejskim Urzędzie Patentowym. Przepisy art. 75 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

(2) Jeżeli Europejski Urząd Patentowy działa jako urząd przyjmujący na podstawie PCT, zgłoszenia międzynarodowego dokonuje się w języku angielskim, francuskim lub niemieckim. Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego może zdecydować, że zgłoszenie międzynarodowe i każdy dokument do niego przynależny składa się w więcej niż jednym egzemplarzu.

(3) Jeżeli zgłoszenia międzynarodowego dokonano w organie umawiającego się państwa w celu jego przekazania do Europejskiego Urzędu Patentowego działającego jako urząd przyjmujący, umawiające się państwo zapewnia, że zgłoszenie dotrze do Europejskiego Urzędu Patentowego nie później niż dwa tygodnie przed końcem trzynastego miesiąca od daty dokonania zgłoszenia lub, jeżeli zastrzeżono pierwszeństwo, od daty pierwszeństwa.

(4) Opłatę za przekazanie zgłoszenia międzynarodowego wnosi się w terminie jednego miesiąca od dokonania zgłoszenia.

Zasada 158

Europejski Urząd Patentowy jako międzynarodowy organ poszukiwań lub międzynarodowy organ badań wstępnych

(1) W przypadku przewidzianym w art. 17 ust. 3 lit. a) PCT, opłatę dodatkową za poszukiwanie międzynarodowe wnosi się za każdy następny wynalazek, który ma być przedmiotem poszukiwania międzynarodowego.

(2) W przypadku przewidzianym w art. 34 ust. 3 lit. a) PCT, opłatę dodatkową za międzynarodowe badanie wstępne wnosi się za każdy następny wynalazek, który ma być przedmiotem międzynarodowego badania wstępnego.

(3) Jeżeli opłata dodatkowa została wniesiona wraz ze sprzeciwem, Europejski Urząd Patentowy bada sprzeciw zgodnie z zasadą 40.2 lit. c)-e) lub zasadą 68.3 lit. c)-e) PCT, pod warunkiem wniesienia określonej opłaty za sprzeciw. Dalsze szczegóły dotyczące tego postępowania określa Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego.

Zasada 159

Europejski Urząd Patentowy jako urząd wyznaczony lub wybrany - Wymogi dotyczące wejścia w fazę europejską  141

(1) W przypadku zgłoszenia międzynarodowego, o którym mowa w art. 153, w terminie trzydziestu jeden miesięcy od daty dokonania zgłoszenia lub, jeżeli zastrzeżono pierwszeństwo, od daty pierwszeństwa, zgłaszający dokonuje następujących czynności: (a) dostarcza, gdy ma to zastosowanie, tłumaczenie zgłoszenia międzynarodowego wymagane na podstawie art. 153 ust. 4;

(b) określa dokumentację zgłoszenia pierwotnie złożonego lub w zmienionej formie, na której ma być oparta europejska procedura udzielenia patentu;

(c) wnosi opłatę za zgłoszenie przewidzianą w art. 78 ust. 2;

(d) wnosi opłatę za wyznaczenie, jeżeli termin określony w zasadzie 39 upłynął wcześniej;

(e) wnosi opłatę za poszukiwanie, jeżeli ma być sporządzone dodatkowe sprawozdanie z poszukiwania europejskiego;

(f) składa wniosek o badanie przewidziany w art. 94, jeżeli termin określony w zasadzie 70 ust. 1 upłynął wcześniej;

(g) wnosi opłatę za utrzymanie w mocy za trzeci rok, przewidzianą w art. 86 ust. 1, jeżeli opłata stała się wymagalna wcześniej zgodnie z zasadą 51 ust. 1;

(h) składa, gdy ma to zastosowanie, świadectwo z wystawy, o którym mowa w art. 55 ust. 2 i w zasadzie 25.

(2) Wydział Badań jest właściwy do podejmowania decyzji Europejskiego Urzędu Patentowego, przewidzianych w art. 25 ust. 2 lit. a) PCT.

Zasada 160

Konsekwencje niespełnienia niektórych wymogów  142

(1) Jeżeli tłumaczenie zgłoszenia międzynarodowego lub wniosek o badanie nie zostaną złożone w wyznaczonym terminie lub jeżeli opłata za zgłoszenie, opłata za poszukiwanie lub opłata za wyznaczenie nie zostanie wniesiona w wyznaczonym terminie, europejskie zgłoszenie patentowe uznaje się za wycofane.

(2) Jeżeli Europejski Urząd Patentowy stwierdzi, że zgłoszenie zostało uznane za wycofane na podstawie ust. 1, powiadamia o tym zgłaszającego. Przepisy zasady 112 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Zasada 161

Zmiana zgłoszenia  143

(1) Jeżeli Europejski Urząd Patentowy działa jako międzynarodowy organ poszukiwań, a w przypadku złożenia wniosku na podstawie art. 31 PCT działa również jako międzynarodowy organ badań wstępnych dla zgłoszenia Euro-PCT, Europejski Urząd Patentowy umożliwia zgłaszającemu wypowiedzenie się na temat pisemnej opinii międzynarodowego organu poszukiwań lub na temat sprawozdania z międzynarodowego badania wstępnego i, w stosownych przypadkach, wzywa go do usunięcia nieprawidłowości stwierdzonych w pisemnej opinii lub w sprawozdaniu z międzynarodowego badania wstępnego oraz do dokonania zmiany opisu wynalazku, zastrzeżeń i rysunków w terminie sześciu miesięcy, licząc od danego powiadomienia. Jeżeli Europejski Urząd Patentowy sporządził sprawozdanie z dodatkowego poszukiwania międzynarodowego, wezwania, zgodnie ze zdaniem pierwszym, dokonuje się w odniesieniu do wyjaśnień udzielonych zgodnie z zasadą 45bis.7 lit. e) PCT. Jeżeli zgłaszający nie zastosuje się do wezwania lub nie wypowie się na jego temat zgodnie ze zdaniem pierwszym lub drugim, zgłoszenie uznaje się za wycofane.

(2) Jeżeli Europejski Urząd Patentowy sporządzi dodatkowe sprawozdanie z poszukiwania europejskiego dla zgłoszenia Euro-PCT, zgłoszenie może zostać zmienione jeden raz w terminie sześciu miesięcy od powiadomienia odpowiednio informującego o tym zgłaszającego. Zmienione zgłoszenie stanowi podstawę dla dodatkowego badania europejskiego.

Zasada 162

Zastrzeżenia podlegające opłatom  144

(1) Jeżeli dokumentacja zgłoszenia, na której ma być oparta europejska procedura udzielenia patentu, zawiera więcej niż piętnaście zastrzeżeń, zgodnie z Zasadami dotyczącymi opłat w terminie przewidzianym w zasadzie 159 ust. 1 wnosi się opłatę za każde kolejne zastrzeżenie, poczynając od szesnastego.

(2) Jeżeli opłaty za zastrzeżenia nie zostaną wniesione w wyznaczonym terminie, mogą zostać jeszcze skutecznie wniesione w terminie sześciu miesięcy od powiadomienia informującego o niedotrzymaniu terminu. Jeżeli w tym terminie złożone zostaną zmienione zastrzeżenia, wymagalne opłaty za zastrzeżenia oblicza się na podstawie tych zmienionych zastrzeżeń.

(3) Wszystkie opłaty za zastrzeżenia wniesione w terminie przewidzianym w ust. 1 i przekraczające opłaty, o których mowa w ust. 2 zdanie drugie podlegają zwrotowi.

(4) Jeżeli opłata za zastrzeżenie nie zostanie wniesiona w wyznaczonym terminie, uważa się to za rezygnację z danego zastrzeżenia.

Zasada 163

Badanie określonych wymogów formalnych przez Europejski Urząd Patentowy  145

(1) Jeżeli w terminie, o którym mowa w zasadzie 159 ust. 1 nie dokonano wskazania twórcy stosownie do zasady 19 ust. 1, Europejski Urząd Patentowy wzywa zgłaszającego do wskazania twórcy w terminie dwóch miesięcy.

(2) Jeżeli zastrzeżono pierwszeństwo z wcześniejszego zgłoszenia, a numer poprzedniego zgłoszenia lub jego kopia, o których mowa w zasadzie 52 ust. 1 i w zasadzie 53, nie zostały jeszcze złożone w terminie przewidzianym w zasadzie 159 ust. 1, Europejski Urząd Patentowy wzywa zgłaszającego do złożenia tego numeru lub tej kopii w terminie dwóch miesięcy. Stosuje się przepisy zasady 53 ust. 2.

(3) Jeżeli w chwili wygaśnięcia terminu przewidzianego w zasadzie 159 ust. 1 wykaz sekwencji sporządzony zgodnie z normą ustaloną w Instrukcjach Administracyjnych PCT nie jest dostępny dla Europejskiego Urzędu Patentowego, zgłaszającego wzywa się do złożenia w terminie dwóch miesięcy wykazu sekwencji, sporządzonego zgodnie z zasadami ustalonymi przez Prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego. Przepisy zasady 30 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

(4) Jeżeli w chwili wygaśnięcia terminu przewidzianego w zasadzie 159 ust. 1 brak jest danych dotyczących adresu, obywatelstwa, państwa miejsca zamieszkania lub głównego miejsca prowadzenia działalności zgłaszającego, Europejski Urząd Patentowy wzywa zgłaszającego do dostarczenia tych informacji w terminie dwóch miesięcy.

(5) Jeżeli w chwili wygaśnięcia terminu przewidzianego w zasadzie 159 ust. 1 nie spełniono wymogów art. 133 ust. 2, Europejski Urząd Patentowy wzywa zgłaszającego do ustanowienia zawodowego pełnomocnika w terminie dwóch miesięcy.

(6) Jeżeli nieprawidłowości wskazane w ust. 1, 4 lub 5 nie zostaną usunięte w wyznaczonym terminie, europejskie zgłoszenie patentowe zostaje odrzucone. Jeżeli nieprawidłowości wskazane w ust. 2 nie zostaną usunięte w wyznaczonym terminie, zgłoszenie nie korzysta z prawa pierwszeństwa.

Zasada 164

Badanie jednolitości przez Europejski Urząd Patentowy  146

1) Jeżeli Europejski Urząd Patentowy uzna, że dokumentacja zgłoszenia, która ma służyć za podstawę dodatkowego poszukiwania europejskiego nie spełnia wymogów jednolitości wynalazku, wówczas Urząd:

a) sporządza częściowe dodatkowe sprawozdanie z poszukiwania dla tych części zgłoszenia, które dotyczą wynalazku lub grupy wynalazków w rozumieniu art. 82, wymienionych w zastrzeżeniach jako pierwsze,

b) informuje zgłaszającego, że sporządzenie dodatkowego sprawozdania z poszukiwania europejskiego obejmującego pozostałe wynalazki wymaga uiszczenia w terminie dwóch miesięcy opłaty za poszukiwanie za każdy taki wynalazek,

c) sporządza dodatkowe sprawozdanie z poszukiwania europejskiego dla części zgłoszenia obejmujących wynalazki, w związku z którymi uiszczono opłatę za poszukiwanie.

(2) Jeżeli zgłaszający rezygnuje z dodatkowego sprawozdania z poszukiwania europejskiego, a Wydział Badań stwierdza, że dokumentacja zgłoszenia, na której ma się opierać badanie zawiera wynalazek lub grupę wynalazków w rozumieniu art. 82, w odniesieniu do których Europejski Urząd Patentowy nie prowadził poszukiwania jako Międzynarodowy Organ Poszukiwań lub organ powołany do prowadzenia dodatkowych poszukiwań międzynarodowych, wówczas Wydział Badań:

a) informuje zgłaszającego, że poszukiwanie zostanie przeprowadzone w odniesieniu do tych wynalazków, w związku z którymi w terminie dwóch miesięcy zostanie uiszczona opłata za poszukiwanie,

b) przedstawia wyniki poszukiwania przeprowadzonego zgodnie z lit. a) wraz z:

- powiadomieniem, o którym mowa w art. 94 ust. 3 oraz zasadzie 71 ust. 1 i 2, umożliwiającym zgłaszającemu przedstawienie uwag do tych wyników oraz dokonanie zmiany opisu wynalazku, zastrzeżeń i rysunków, lub

- powiadomieniem, o którym mowa w zasadzie 71 ust. 3,

oraz

c) w stosownych przypadkach wzywa zgłaszającego w powiadomieniu wystosowanym na mocy lit. b) do ograniczenia zgłoszenia do jednego wynalazku lub grupy wynalazków w rozumieniu art. 82 objętych sprawozdaniem z poszukiwania sporządzonym przez Europejski Urząd Patentowy działający jako Międzynarodowy Organ Poszukiwań lub organ powołany do prowadzenia dodatkowych poszukiwań międzynarodowych lub tych, dla których poszukiwanie przeprowadzono zgodnie z procedurą opisaną w lit. a).

(3) W postępowaniu, o którym mowa w ust. 2 lit. a), zasady 62a i 63 stosuje się odpowiednio.

(4) Postanowień zasady 62 i zasady 70 ust. 2 nie stosuje się do wyników poszukiwania przeprowadzonego zgodnie z ust. 2.

(5) Wszelkie opłaty uiszczone na podstawie ust. 1 i 2 podlegają zwrotowi, jeżeli zgłaszający o to wnioskuje, a Wydział Badań stwierdza, że powiadomienie wystosowane na podstawie ust. 1 lit. b) lub ust. 2 lit. a) było nieuzasadnione.

Zasada 165

Zgłoszenie Euro-PCT jako zgłoszenie kolidujące na podstawie art. 54 ust. 3

Zgłoszenie Euro-PCT uważa się za zawarte w stanie techniki na podstawie art. 54 ust. 3, jeżeli poza spełnieniem warunków przewidzianych w art. 153 ust. 3 lub 4 dodatkowo zostanie wniesiona opłata za zgłoszenie, stosownie do zasady 159 ust. 1 lit. c).

PROTOKÓŁ W SPRAWIE WŁAŚCIWOŚCI SĄDOWEJ I UZNAWANIA DECYZJI DOTYCZĄCYCH PRAWA DO UDZIELENIA PATENTU EUROPEJSKIEGO

(PROTOKÓŁ W SPRAWIE UZNAWANIA)

z dnia 5 października 1973 r.

Sekcja  I

Właściwość sądowa

Artykuł  1
(1) 
Sądy umawiających się państw posiadają, stosownie do postanowień art. 2-6, właściwość do rozstrzygania roszczeń skierowanych przeciwko zgłaszającemu, dotyczących prawa do udzielenia patentu europejskiego w odniesieniu do jednego lub większej liczby umawiających się państw wyznaczonych w europejskim zgłoszeniu patentowym.
(2) 
Dla celów niniejszego protokołu określenie "sądy" obejmuje organy, które zgodnie z prawem krajowym umawiającego się państwa posiadają właściwość do rozstrzygania roszczeń, o których mowa w ust. 1. Każde umawiające się państwo przekazuje do Europejskiego Urzędu Patentowego dane dotyczące tożsamości organu, któremu została przyznana taka jurysdykcja, a Europejski Urząd Patentowy informuje odpowiednio pozostałe umawiające się państwa.
(3) 
Dla celów niniejszego protokołu określenie "umawiające się państwo" dotyczy umawiającego się państwa, które nie wykluczyło stosowania niniejszego protokołu zgodnie z postanowieniami art. 167 konwencji.
Artykuł  2

Z zastrzeżeniem postanowień art. 4 i 5, jeśli zgłaszający, który ubiega się o patent europejski, posiada miejsce zamieszkania lub główną siedzibę przedsiębiorstwa w jednym z umawiających się państw, wówczas sprawę sądową przeciwko zgłaszającemu wnosi się do sądów danego umawiającego się państwa.

Artykuł  3

Z zastrzeżeniem postanowień art. 4 i 5, jeśli zgłaszający, który ubiega się o patent europejski, posiada miejsce zamieszkania lub główną siedzibę przedsiębiorstwa poza terytorium umawiających się państw, a osoba roszcząca sobie prawo do udzielenia patentu europejskiego ma miejsce zamieszkania lub główną siedzibę przedsiębiorstwa w jednym z umawiających się państw, wówczas wyłączną jurysdykcję posiadają sądy tego państwa.

Artykuł  4

Z zastrzeżeniem postanowień art. 5, jeśli przedmiotem europejskiego zgłoszenia patentowego jest wynalazek pracowniczy, wówczas wyłączną jurysdykcję w sprawach pomiędzy pracownikiem a pracodawcą posiadają sądy umawiającego się państwa, jeśli takie państwo istnieje, którego ustawodawstwo określa prawo do patentu europejskiego zgodnie z postanowieniami art. 60 ust. 1, drugie zdanie, konwencji.

Artykuł  5
(1) 
Jeśli strony sporu, który dotyczy prawa do udzielenia patentu europejskiego, zawarły porozumienie albo na piśmie, albo ustnie z pisemnym potwierdzeniem o takiej treści, że spór ten rozstrzyga sąd lub sądy określonego umawiającego się państwa, wówczas wyłączną jurysdykcję posiadają sąd lub sądy tego państwa.
(2) 
Jednakże, jeśli stronami są pracownik i jego pracodawca, wówczas postanowienia ust. 1 mają zastosowanie o tyle, o ile prawo krajowe, któremu podlega umowa o pracę, dopuszcza takie porozumienie.
Artykuł  6

W przypadkach kiedy nie mają zastosowania ani postanowienia art. 2-4, ani art. 5 ust. 1, wyłączną jurysdykcję posiadają sądy Republiki Federalnej Niemiec.

Artykuł  7

Sądy umawiających się państw, do których zostały wniesione roszczenia, o których mowa w art. 1, rozstrzygają, z własnej inicjatywy, o tym, czy posiadają jurysdykcję zgodnie z postanowieniami art. 2-6.

Artykuł  8
(1) 
W przypadku gdy sprawy sądowe oparte na tym samym roszczeniu i pomiędzy tymi samymi stronami zostały wniesione do sądów w różnych umawiających się państwach, sąd, do którego później wniesiono sprawę, z własnej inicjatywy uznaje siebie za niewłaściwy na korzyść sądu, do którego sprawa została wniesiona wcześniej.
(2) 
W przypadku gdy zakwestionowana została jurysdykcja sądu, do którego sprawa została wniesiona wcześniej, sąd, do którego wniesiono sprawę później, zawiesza postępowanie do czasu podjęcia ostatecznej decyzji przez sąd, którego jurysdykcja została zakwestionowana.

Sekcja  II

Uznawanie orzeczeń

Artykuł  9
(1) 
Z zastrzeżeniem postanowień art. 11 ust. 2 decyzje ostateczne wydane w którymkolwiek umawiającym się państwie dotyczące prawa do udzielenia patentu europejskiego na jedno lub więcej umawiających się państw wyznaczonych w zgłoszeniu europejskim uznawane są bez wymagania specjalnej procedury w pozostałych umawiających się państwach.
(2) 
Jurysdykcja sądu, którego decyzja ma być uznana, oraz ważność takiej decyzji nie mogą być poddane ponownemu rozpoznaniu.
Artykuł  10

Art. 9 ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli:

(a) zgłaszający ubiegający się o patent europejski, który nie zakwestionował roszczenia, udowodni, że nie został powiadomiony prawidłowo i wystarczająco wcześnie o dokumencie wszczynającym postępowanie, aby wystąpić w swojej obronie; albo

(b) zgłaszający udowodni, że decyzja jest niezgodna z inną decyzją podjętą w umawiającym się państwie w postępowaniu między tymi samymi stronami, które zostało wszczęte przed postępowaniem, w którym wydano decyzję podlegającą uznaniu.

Artykuł  11
(1) 
W stosunkach między umawiającymi się państwami postanowienia niniejszego protokołu mają pierwszeństwo przed stojącymi z nimi w sprzeczności postanowieniami innych porozumień w sprawie jurysdykcji lub uznawania orzeczeń.
(2) 
Niniejszy protokół nie ma wpływu na wprowadzenie w życie jakiegokolwiek porozumienia między umawiającym się państwem a państwem, które nie jest związane niniejszym protokołem.

PROTOKÓŁ W SPRAWIE PRZYWILEJÓW I IMMUNITETÓW EUROPEJSKIEJ ORGANIZACJI PATENTOWEJ

(PROTOKÓŁ W SPRAWIE PRZYWILEJÓW I IMMUNITETÓW)

z dnia 5 października 1973 r.

Artykuł  1
(1) 
Pomieszczenia Organizacji są nienaruszalne.
(2) 
Władze państw, w których Organizacja posiada swoje pomieszczenia, nie wkraczają do tych pomieszczeń, chyba że za zgodą prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego. Przyjmuje się istnienie takiej zgody w przypadku pożaru lub innej klęski wymagającej szybkiej akcji zapobiegawczej.
(3) 
Doręczenie w pomieszczeniach Organizacji wezwania sądowego lub innych dokumentów procesowych związanych z powództwem przeciwko Organizacji nie stanowi pogwałcenia nienaruszalności.
Artykuł  2

Archiwa Organizacji i wszystkie dokumenty należące do niej lub będące w jej posiadaniu są nienaruszalne.

Artykuł  3
(1) 
W zakresie swojej działalności urzędowej Organizacja posiada immunitet jurysdykcyjny i egzekucyjny, z wyjątkiem następujących sytuacji:

(a) w granicach, w jakich Organizacja wyraźnie zrzekła się takiego immunitetu w konkretnej sprawie;

(b) w przypadku powództwa cywilnego osoby trzeciej za szkodę powstałą w wyniku wypadku spowodowanego przez pojazd należący do Organizacji lub prowadzony w imieniu Organizacji bądź w razie przestępstwa drogowego, w którym taki pojazd brał udział;

(c) w zakresie wykonania orzeczenia arbitrażowego wydanego na podstawie art. 23.

(2) 
Własność oraz majątek Organizacji, gdziekolwiek się znajdują, wyłączone są spod jakiejkolwiek formy rekwizycji, konfiskaty, wywłaszczenia oraz sekwestracji.
(3) 
Własność i majątek Organizacji, gdziekolwiek się znajdują, wyłączone są również spod jakichkolwiek form przymusu administracyjnego lub tymczasowego przymusu sądowego, wyjąwszy te przypadki i o tyle, o ile może to być czasowo niezbędne w związku z prewencją i śledztwem dotyczącym wypadków, w których brały udział pojazdy należące do Organizacji lub prowadzone w imieniu Organizacji.
(4) 
Dla celów niniejszego protokołu działalność urzędowa Organizacji to taka, która jest ściśle niezbędna do wykonywania czynności administracyjnych i technicznych przedstawionych szczegółowo w konwencji.
Artykuł  4
(1) 
Organizacja w zakresie swojej działalności urzędowej oraz jej własność i dochody zwolnione są ze wszystkich podatków bezpośrednich.
(2) 
Jeżeli Organizacja dokona poważnych zakupów w celu prowadzenia działalności urzędowej, których cena obejmuje podatki lub cła, umawiające się państwa podejmą, ilekroć jest to możliwe, odpowiednie kroki w celu umorzenia albo zwrotu do Organizacji takich kwot podatkowych lub celnych.
(3) 
Nie udziela się zwolnienia z ceł i podatków, które są jedynie opłatami za usługi użyteczności publicznej.
Artykuł  5

Towary przywożone lub wywożone przez Organizację w celu prowadzenia działalności urzędowej zwolnione są z ceł i opłat od przywozu lub wywozu, innych niż opłaty i podatki za świadczone usługi, oraz zwolnione są ze wszystkich zakazów i ograniczeń dotyczących przywozu lub wywozu.

Artykuł  6

Nie udziela się zwolnienia na podstawie artykułów 4 i 5 w odniesieniu do towarów zakupionych lub przywiezionych na użytek prywatny pracowników Europejskiego Urzędu Patentowego.

Artykuł  7
(1) 
Towary należące do Organizacji, które zostały nabyte lub przywiezione na podstawie art. 4 lub art. 5, nie podlegają sprzedaży ani darowiźnie, chyba że na warunkach ustalonych przez umawiające się państwa, które udzieliły zwolnienia.
(2) 
Przekazywanie towarów oraz dostarczanie usług pomiędzy różnymi budynkami Organizacji zwolnione jest z jakiegokolwiek rodzaju opłat i ograniczeń; jeżeli jest to właściwe, umawiające się państwa podejmą wszelkie niezbędne kroki w celu umorzenia lub zwrotu kwot takich opłat albo zniesienia takich ograniczeń.
Artykuł  8

Przekazywanie publikacji oraz innych materiałów informacyjnych przez Organizację lub do Organizacji nie jest w żaden sposób ograniczone.

Artykuł  9

Umawiające się państwa udzielą Organizacji zezwoleń walutowych, które są niezbędne do wykonywania jej czynności urzędowych.

Artykuł  10
(1) 
Organizacja w odniesieniu do urzędowej korespondencji oraz w odniesieniu do przekazywania wszelkich dokumentów korzysta w każdym umawiającym się państwie z największego uprzywilejowania przyznanego przez to państwo jakiejkolwiek innej organizacji międzynarodowej.
(2) 
Urzędowa korespondencja Organizacji, niezależnie od jej rodzaju, nie podlega żadnej cenzurze.
Artykuł  11

Umawiające się państwa podejmą wszelkie stosowne kroki w celu ułatwienia wjazdu, pobytu i wyjazdu pracownikom Europejskiego Urzędu Patentowego.

Artykuł  12
(1) 
Przedstawiciele umawiających się państw, ich zastępcy oraz doradcy lub eksperci, jeśli tacy są, korzystają w czasie uczestniczenia w posiedzeniach Rady Administracyjnej i innych powołanych przez nią organów oraz w czasie podróży do i z miejsca posiedzenia z następujących przywilejów i immunitetów:

(a) immunitetu chroniącego przed aresztowaniem lub zatrzymaniem, zajęciem bagażu osobistego, z wyjątkiem przypadku gdy zatrzymani zostali w trakcie popełniania przestępstwa, usiłowania popełnienia przestępstwa lub bezpośrednio po popełnieniu przestępstwa;

(b) immunitetu jurysdykcyjnego, nawet po zakończeniu swoich misji, w odniesieniu do czynów, włącznie z wypowiedziami pisemnymi lub ustnymi, dokonanych w trakcie pełnienia swoich funkcji; jednakże niniejszy immunitet nie ma zastosowania w przypadku popełnienia przez jedną z osób, o których mowa powyżej, przestępstwa drogowego, ani w przypadku szkody spowodowanej przez pojazd należący do tej osoby lub przez nią prowadzony;

(c) nienaruszalności wszystkich urzędowych pism i dokumentów;

(d) prawa do używania kodów i otrzymywania dokumentów lub korespondencji przez specjalnego kuriera lub w zaplombowanym worku;

(e) wyłączenia dla siebie i dla swoich współmałżonków, spod wszystkich środków ograniczających wjazd oraz od formalności rejestracyjnych dla cudzoziemców;

(f) takich samych udogodnień w sprawach walutowych i kontroli wymiany, jakie zostały przyznane przedstawicielom obcych rządów na okres ich urzędowych misji.

(2) 
Przywileje i immunitety przyznane zostają osobom, o których mowa w ust. 1, nie dla ich osobistych korzyści, ale w celu zapewnienia pełnej niezależności w pełnieniu swoich funkcji mających związek z Organizacją. W konsekwencji umawiające się państwo zobowiązane jest do odstąpienia od immunitetu we wszystkich przypadkach, w których zdaniem tego państwa taki immunitet utrudniłby tok wymiaru sprawiedliwości oraz jeżeli można od niego odstąpić bez naruszenia celów, dla których został przyznany.
Artykuł  13
(1) 
Z zastrzeżeniem postanowień art. 6 prezes Europejskiego Urzędu Patentowego korzysta z przywilejów i immunitetów przyznanych przedstawicielom dyplomatycznym na podstawie Konwencji wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych z dnia 18 kwietnia 1961 r.
(2) 
Jednakże immunitet jurysdykcyjny nie ma zastosowania w przypadku przestępstwa drogowego popełnionego przez prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego lub w przypadku szkody spowodowanej przez należący do niego lub prowadzony przez niego pojazd.
Artykuł  14

Pracownicy Europejskiego Urzędu Patentowego:

(a) posiadają, nawet po zakończeniu swojej służby, immunitet jurysdykcyjny w odniesieniu do czynów, włącznie z wypowiedziami pisemnymi i ustnymi, dokonanych w trakcie pełnienia swoich funkcji; jednakże, niniejszy immunitet nie ma zastosowania w przypadkach popełnienia przez pracownika Europejskiego Urzędu Patentowego przestępstwa drogowego, ani w przypadku szkody spowodowanej przez należący do niego lub prowadzony przez niego pojazd;

(b) zwolnieni są ze wszystkich obowiązków dotyczących służby wojskowej;

(c) korzystają z nienaruszalności wszystkich pism urzędowych i dokumentów;

(d) korzystają z takich samych udogodnień dotyczących wyłączenia spod działania środków ograniczających przyjazd i regulujących rejestrację cudzoziemców, które zwykle przyznawane są członkom personelu organizacji międzynarodowych;

(e) korzystają w odniesieniu do przepisów dewizowych z takich samych przywilejów, jakie zwykle przyznawane są członkom personelu organizacji międzynarodowych;

(f) korzystają z takich samych udogodnień w odniesieniu do repatriacji jak przedstawiciele dyplomatyczni w czasie kryzysów międzynarodowych; korzystają z nich również członkowie ich rodzin, z którymi prowadzą wspólne gospodarstwo;

(g) posiadają prawo do sprowadzenia bez cła wyposażenia mieszkania i mienia osobistego w czasie obejmowania po raz pierwszy stanowiska w danym państwie oraz prawo do wywiezienia bez cła wyposażenia mieszkania i mienia osobistego po zakończeniu pełnienia swoich funkcji, z zastrzeżeniem warunków uznanych za konieczne przez rząd państwa, na którego terytorium korzysta się z tego prawa i z wyjątkiem rzeczy nabytych w tym państwie, które objęte są tam zakazem wywozu.

Artykuł  15

Eksperci pełniący funkcje na rzecz Organizacji lub spełniający misje dla Organizacji korzystają z następujących przywilejów i immunitetów w zakresie, w jakim jest to niezbędne do pełnienia ich funkcji, również w czasie podróży odbywanych w związku z pełnieniem funkcji oraz w trakcie spełniania misji:

(a) immunitetu jurysdykcyjnego w odniesieniu do czynów, włącznie z wypowiedziami pisemnymi i ustnymi, dokonanych w trakcie pełnienia swoich funkcji, z wyjątkiem przypadku popełnienia przez eksperta przestępstwa drogowego albo przypadku szkody spowodowanej przez należący do niego lub prowadzony przez niego pojazd;

(b) nienaruszalności wszystkich swoich pism urzędowych i dokumentów;

(c) udogodnień dotyczących wymiany walut, niezbędnej do przekazania im wynagrodzenia.

Artykuł  16
(1) 
Osoby, o których mowa w art. 13 i 14, podlegają opodatkowaniu na rzecz Organizacji od wynagrodzeń i diet wypłacanych przez Organizację, z zastrzeżeniem warunków i zasad ustalonych przez Radę Administracyjną w okresie jednego roku od daty wejścia w życie konwencji. Od daty wprowadzenia tego podatku, wynagrodzenia i diety zwolnione są z krajowego podatku dochodowego. Jednakże, umawiające się państwa mogą brać pod uwagę wynagrodzenia i diety zwolnione w ten sposób od podatku przy wymierzaniu kwoty podatku, który ma być nałożony na dochody z innych źródeł.
(2) 
Ust. 1 nie ma zastosowania do emerytur i rent wypłacanych przez Organizację byłym pracownikom Europejskiego Urzędu Patentowego.
Artykuł  17

Rada Administracyjna podejmuje decyzję w sprawie grup pracowników, do których mają zastosowanie postanowienia art. 14, w całości lub w części, i art. 16, oraz w sprawie grup ekspertów, do których mają zastosowanie postanowienia art. 15. Nazwiska, tytuły i adresy pracowników i ekspertów zaliczanych do tych grup podawane są okresowo do wiadomości umawiającym się państwom.

Artykuł  18

Z zastrzeżeniem porozumień zawartych z umawiającymi się państwami zgodnie z postanowieniami art. 25, w przypadku gdy Organizacja ustanowi własny system ubezpieczeń społecznych, Organizacja i pracownicy Europejskiego Urzędu Patentowego zwolnieni będą ze wszystkich obowiązkowych składek na rzecz krajowych systemów ubezpieczeń społecznych.

Artykuł  19
(1) 
Przywileje i immunitety przewidziane w niniejszym protokole nie mają na celu przysporzenia korzyści osobistych pracownikom Europejskiego Urzędu Patentowego ani ekspertom pełniącym funkcje dla lub na rzecz Organizacji. Przewidziane zostały wyłącznie w celu zapewnienia, we wszystkich okolicznościach, swobodnego funkcjonowania Organizacji i pełnej niezależności osób, którym zostały przyznane.
(2) 
Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego zobowiązany jest do uchylenia immunitetu, jeżeli uzna, że taki immunitet utrudnia zwykły tok wymiaru sprawiedliwości oraz że istnieje możliwość rezygnacji z takiego immunitetu bez naruszenia interesów Organizacji. Rada Administracyjna może z tych samych powodów uchylić immunitet prezesa.
Artykuł  20
(1) 
Organizacja stale współpracuje z właściwymi władzami umawiających się państw w celu ułatwienia właściwego wymierzania sprawiedliwości, zapewnienia przestrzegania zarządzeń policji i zarządzeń dotyczących zdrowia publicznego, inspekcji pracy lub innych podobnych krajowych aktów prawnych oraz w celu zapobiegania naruszaniu przywilejów, immunitetów oraz udogodnień przewidzianych w niniejszym protokole.
(2) 
Procedura współpracy wspomniana w ust. 1 może być ustalona w uzupełniających porozumieniach, o których mowa w art. 25.
Artykuł  21

Każde umawiające się państwo zachowuje prawo do podjęcia wszelkich środków ostrożności niezbędnych ze względu na jego bezpieczeństwo.

Artykuł  22

Żadne umawiające się państwo nie jest zobowiązane do rozszerzenia przywilejów i immunitetów, o których mowa w art. 12, art. 13, art. 14 (b), (e) i (g) oraz w art. 15 (c), na:

(a) swoich własnych obywateli;

(b) jakąkolwiek osobę, która w chwili obejmowania swojego stanowiska w Organizacji posiada w tym państwie miejsce stałego pobytu i nie jest pracownikiem żadnej innej organizacji międzyrządowej, której personel zostaje przyjęty do Organizacji.

Artykuł  23
(1) 
Każde umawiające się państwo może poddać pod międzynarodowy trybunał arbitrażowy każdy spór dotyczący Organizacji lub pracownika Europejskiego Urzędu Patentowego albo eksperta pełniącego funkcje dla lub na rzecz Organizacji, o ile Organizacja lub pracownicy i eksperci domagali się przywileju lub immunitetu na podstawie protokołu w sytuacji, jeżeli taki immunitet nie został uchylony.
(2) 
Jeśli umawiające się państwo zamierza poddać spór pod arbitraż, powiadamia o tym przewodniczącego Rady Administracyjnej, który bezzwłocznie informuje o tym powiadomieniu każde umawiające się państwo.
(3) 
Procedura ustalona w ust. 1 niniejszego artykułu nie ma zastosowania do sporów między Organizacją a pracownikami lub ekspertami, które dotyczą Regulaminu służbowego bądź warunków zatrudnienia albo między Organizacją a pracownikami, które dotyczą Regulaminu systemu emerytalnego.
(4) 
Od orzeczenia trybunału arbitrażowego, które jest ostateczne, nie przysługuje odwołanie; jest ono wiążące dla stron. W przypadku sporu dotyczącego treści lub zakresu orzeczenia, na trybunale spoczywa obowiązek dokonania jego interpretacji, na wniosek którejkolwiek ze stron.
Artykuł  24
(1) 
Trybunał arbitrażowy, o którym mowa w art. 23, składa się z trzech członków: jednego arbitra wyznaczonego przez państwo lub państwa będące stronami w arbitrażu, jednego arbitra wyznaczonego przez Radę Administracyjną oraz trzeciego arbitra wyznaczonego przez wyżej wymienionych dwóch arbitrów, który zostaje przewodniczącym trybunału.
(2) 
Arbitrzy wyznaczeni zostają z listy zawierającej nie więcej niż sześciu arbitrów ustanowionych przez każde umawiające się państwo oraz sześciu arbitrów ustanowionych przez Radę Administracyjną. Lista zostanie ustalona jak najwcześniej po wejściu w życie protokołu i będzie rewidowana za każdym razem, kiedy okaże się to konieczne.
(3) 
Jeśli w ciągu trzech miesięcy od daty powiadomienia, o którym mowa w art. 23 ust. 1, którakolwiek ze stron nie dokona wyznaczenia, o którym mowa w ust. 1 powyżej, wówczas wyboru arbitra, na wniosek drugiej strony, dokonuje prezes Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości z osób znajdujących się na wyżej wymienionej liście. Ma to również zastosowanie wówczas, jeśli w ciągu jednego miesiąca od daty wyznaczenia drugiego arbitra obaj arbitrzy nie mogą uzgodnić wyznaczenia trzeciego arbitra i którakolwiek strona złoży stosowny wniosek. Jednakże jeśli, w obu tych przypadkach, istnieją przeszkody, aby prezes Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości dokonał wyboru lub jeśli jest on obywatelem jednego z państw będących stroną sporu, wówczas powyżej wspomnianych wyznaczeń dokonuje wiceprezes Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, pod warunkiem że nie jest on obywatelem jednego z państw będących stronami sporu; jeśli tak jest, wówczas takich wyznaczeń dokonuje wybrany przez prezesa lub wiceprezesa członek Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, który nie jest obywatelem żadnego z państw będących stronami sporu. Obywatel państwa starającego się o arbitraż nie może być wybrany na stanowisko arbitra, którego wyznaczenie spoczywa na Radzie Administracyjnej ani też na arbitra nie może być wybrana osoba znajdująca się na liście i wyznaczona przez Radę Administracyjną, której wyznaczenie spoczywa na państwie, które występuje z roszczeniem. Żadna z tych osób należąca do którejkolwiek z tych kategorii nie może zostać wybrana na przewodniczącego trybunału.
(4) 
Trybunał arbitrażowy sporządza swoje własne zasady proceduralne.
Artykuł  25

Na podstawie decyzji Rady Administracyjnej Organizacja może zawrzeć z jednym lub większą liczbą umawiających się państw porozumienia uzupełniające w celu wprowadzenia w życie postanowień niniejszego protokołu w odniesieniu do tego państwa lub tych państw oraz może zawrzeć inne porozumienia w celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania Organizacji i zabezpieczenia jej interesów.

PROTOKÓŁ W SPRAWIE CENTRALIZACJI EUROPEJSKIEGO SYSTEMU PATENTOWEGO I JEJ WPROWADZENIA

(PROTOKÓŁ W SPRAWIE CENTRALIZACJI) 147

z dnia 5 października 1973 r.

Sekcja  1

(1) (a) Po wejściu w życie Konwencji jej państwa strony, które są również członkami Międzynarodowego Instytutu Patentowego utworzonego Porozumieniem haskim z dnia 6 czerwca 1947 r., podejmą wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia przekazania do Europejskiego Urzędu Patentowego wszystkich aktywów i zobowiązań oraz całego personelu Międzynarodowego Instytutu Patentowego nie później niż w dacie, o której mowa w art. 162 ust. 1. Takie przekazanie następuje na podstawie porozumienia pomiędzy Międzynarodowym Instytutem Patentowym i Europejską Organizacja Patentową. Powyższe państwa oraz pozostałe państwa strony Konwencji podejmą wszelkie kroki, aby zapewnić wprowadzenie w życie niniejszego porozumienia nie później niż w dacie, o której mowa w art. 162 ust. 1 Konwencji. Po wprowadzeniu w życie porozumienia te państwa, które są członkami Międzynarodowego Instytutu Patentowego, jak również stronami Konwencji, zobowiązują się ponadto do wystąpienia z Porozumienia haskiego.

(b) Państwa strony Konwencji podejmą wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, że wszystkie aktywa i zobowiązania Międzynarodowego Instytutu Patentowego zostaną przeniesione oraz cały jego personel przyjęty do Europejskiego Urzędu Patentowego, zgodnie z porozumieniem, o którym mowa w (a). Po wprowadzeniu w życie porozumienia zadania ciążące na Międzynarodowym Instytucie Patentowym w dacie, w której Konwencja otwarta jest do podpisu, a w szczególności zadania wykonywane w odniesieniu do jego państw członkowskich, niezależnie od tego, czy stały się one stroną Konwencji, oraz takie zadania, jakie w chwili wejścia w życie Konwencji zostały podjęte przez Instytut w odniesieniu do państw, które w tej dacie są zarówno członkami Międzynarodowego Instytutu Patentowego, jak i stronami Konwencji, zostają przejęte przez Europejski Urząd Patentowy. Ponadto, Rada Administracyjna Europejskiej Organizacji Patentowej może przydzielić Europejskiemu Urzędowi Patentowemu dodatkowe obowiązki z zakresu prowadzenia poszukiwań.

(c) Powyższe zobowiązania mają odpowiednio zastosowanie także do oddziału założonego na podstawie Porozumienia haskiego na warunkach ustalonych w umowie między Międzynarodowym Instytutem Patentowym i rządem danego umawiającego się państwa. Tą drogą rząd ten zobowiązuje się do zawarcia, w miejsce już istniejącej umowy zawartej z Międzynarodowym Instytutem Patentowym, nowej umowy z Europejską Organizacją Patentową w celu dostosowania postanowień umowy dotyczących organizacji, działania i finansowania oddziału do przepisów niniejszego Protokołu.

(2) Z zastrzeżeniem przepisów sekcji III, państwa strony Konwencji zrzekają się w imieniu swoich centralnych urzędów własności przemysłowej na rzecz Europejskiego Urzędu Patentowego prowadzenia jakiejkolwiek działalności jako Międzynarodowe Organy Poszukiwań na podstawie Układu o współpracy patentowej od daty, o której mowa w art. 162 ust. 1 Konwencji.

(3) (a) Oddział Europejskiego Urzędu Patentowego zostaje założony w Berlinie z datą, o której mowa w art. 162 ust. 1 Konwencji. Działa on pod kierownictwem filii w Hadze.

(b) Rada Administracyjna ustala obowiązki, jakie mają być przydzielone oddziałowi w Berlinie w świetle ogólnych zadań i wymogów Europejskiego Urzędu Patentowego.

(c) Przynajmniej w początkowym okresie po stopniowym poszerzeniu pola działania Europejskiego Urzędu Patentowego ilość pracy przydzielona temu oddziałowi będzie wystarczająca do umożliwienia pełnego zatrudnienia personelu prowadzącego badania w berlińskiej delegaturze Niemieckiego Urzędu Patentowego, jaki figuruje w dacie, w której Konwencja otwarta jest do podpisania.

(d) Republika Federalna Niemiec pokrywa wszystkie dodatkowe koszty, które poniosła Europejska Organizacja Patentowa przy zakładaniu oraz utrzymywaniu oddziału w Berlinie.

Sekcja  II

Z zastrzeżeniem postanowień sekcji III i IV państwa strony konwencji zrzekają się w imieniu swoich centralnych urzędów własności przemysłowej na rzecz Europejskiego Urzędu Patentowego prowadzenia jakiejkolwiek działalności jako Międzynarodowe Organy Badań Wstępnych na podstawie Układu o współpracy patentowej. To zobowiązanie ma zastosowanie jedynie w takim zakresie, w jakim Europejski Urząd Patentowy ma możliwość badania zgłoszeń patentowych zgodnie z art. 162 ust. 2 konwencji, i będzie miało zastosowanie dopiero po upływie dwóch lat od daty, w której Europejski Urząd Patentowy rozpocznie prowadzenie badań w danych dziedzinach techniki, na podstawie pięcioletniego planu, który stopniowo poszerza działalność badawczą Europejskiego Urzędu Patentowego na wszystkie dziedziny techniki i który może być zmieniony jedynie decyzją Rady Administracyjnej. Procedury wprowadzenia w życie tego zobowiązania ustala się decyzją Rady Administracyjnej.

Sekcja  III

(1) Centralny urząd własności przemysłowej jakiegokolwiek państwa strony konwencji, którego językiem urzędowym nie jest jeden z języków urzędowych Europejskiego Urzędu Patentowego, upoważniony jest do działania jako Międzynarodowy Organ Poszukiwań oraz jako Międzynarodowy Organ Badań Wstępnych, na podstawie Układu o współpracy patentowej. Takie upoważnienie uwarunkowane jest zobowiązaniem danego państwa do ograniczenia swojej działalności w tym zakresie do zgłoszeń międzynarodowych dokonywanych przez obywateli lub osoby mające miejsce zamieszkania w tym państwie oraz przez obywateli lub osoby mające miejsce zamieszkania w państwach stronach konwencji, które sąsiadują z tym państwem. Rada Administracyjna może podjąć decyzję o upoważnieniu centralnego urzędu własności przemysłowej któregokolwiek państwa strony konwencji do rozszerzenia tej działalności na zgłoszenia międzynarodowe, które mogą być dokonane przez obywateli lub osoby mające miejsce zamieszkania w którymkolwiek państwie niebędącym stroną konwencji, którego językiem urzędowym jest ten sam język co danego umawiającego się państwa i które sporządzone są w tym języku.

(2) W celu ujednolicenia, w ramach europejskiego systemu udzielania patentów, działalności w zakresie poszukiwań na podstawie Układu o współpracy patentowej nawiązana zostaje współpraca między Europejskim Urzędem Patentowym i każdym centralnym urzędem własności przemysłowej upoważnionym na podstawie niniejszej sekcji. Współpraca oparta jest na szczególnym porozumieniu, które może obejmować np. procedury oraz metody prowadzenia poszukiwań, kwalifikacje wymagane przy zatrudnianiu i szkoleniu ekspertów prowadzących poszukiwanie, wytyczne do wymiany wyników poszukiwań i innych usług między urzędami, jak również i inne środki potrzebne do ustanowienia wymaganej kontroli oraz nadzoru.

Sekcja  IV

(1) (a) W celu ułatwienia przystosowania krajowych urzędów patentowych państw stron konwencji do europejskiego systemu patentowego Rada Administracyjna może, jeśli uzna to za pożądane i z zastrzeżeniem warunków ustalonych poniżej, powierzyć centralnym urzędom własności przemysłowej tych państw, w których możliwe jest prowadzenie postępowania w jednym z języków urzędowych Europejskiego Urzędu Patentowego, zadania dotyczące prowadzenia badań europejskich zgłoszeń patentowych sporządzonych w tym języku, które stosownie do art. 18 ust. 2 konwencji powierza się z reguły członkowi Wydziału Badań. Takie zadania wykonywane są w ramach ustanowionego w konwencji postępowania o udzielenie patentu; decyzje dotyczące tych zgłoszeń podejmuje Wydział Badań w składzie ustalonym zgodnie z art. 18 ust. 2.

(b) Zadania powierzone na podstawie (a) nie będą dotyczyły większej liczby niż 40 % ogólnej liczby dokonanych europejskich zgłoszeń patentowych; zadania powierzone jednemu państwu nie będą dotyczyły większej liczby niż jednej trzeciej ogólnej liczby dokonanych europejskich zgłoszeń patentowych. Zadania te powierza się na okres 15 lat od chwili rozpoczęcia działalności przez Europejski Urząd Patentowy i będą one stopniowo zmniejszane (zasadniczo o 20 % rocznie) do zera w ciągu ostatnich 5 lat tego okresu.

(c) Rada Administracyjna decyduje, biorąc pod uwagę przepisy (b), o rodzaju, pochodzeniu i ilości europejskich zgłoszeń patentowych, w odniesieniu do których prowadzenie badań można powierzyć centralnemu urzędowi własności przemysłowej każdego ze wspomnianych powyżej umawiających się państw.

(d) Powyższe procedury wykonawcze przedstawione zostaną w szczególnym porozumieniu pomiędzy centralnym urzędem własności przemysłowej danego umawiającego się państwa a Europejską Organizacja Patentową.

(e) Urząd, z którym zostało zawarte takie szczególne porozumienie, może do chwili upływu okresu 15 lat działać jako Międzynarodowy Organ Badań Wstępnych na podstawie Układu o współpracy patentowej.

(2) (a) Jeśli Rada Administracyjna uzna, że jest to zgodne z właściwym funkcjonowaniem Europejskiego Urzędu Patentowego oraz w celu złagodzenia trudności, które mogą powstać dla pewnych umawiających się państw w związku z zastosowaniem postanowień sekcji I ust. 1, może powierzyć prowadzenie poszukiwań w zakresie europejskich zgłoszeń patentowych centralnym urzędom własności przemysłowej tych państw, których język urzędowy jest jednym z języków urzędowych Europejskiego Urzędu Patentowego, pod warunkiem że urzędy te posiadają niezbędne kwalifikacje do wyznaczenia ich jako Międzynarodowy Organ Poszukiwań zgodnie z warunkami ustalonymi w Układzie o współpracy patentowej.

(b) Dane centralne urzędy własności przemysłowej, wykonując tego rodzaju pracę, podjętą w ramach kompetencji Europejskiego Urzędu Patentowego, przestrzegają wytycznych mających zastosowanie przy sporządzaniu sprawozdania z poszukiwania europejskiego.

(c) Do niniejszej sekcji mają zastosowanie postanowienia ust. 1 (b), drugie zdanie, oraz (d) niniejszej sekcji.

Sekcja  V

(1) Oddział, o którym mowa w sekcji I ust. 1 (c), upoważniony jest do prowadzenia, w ramach posiadanej dokumentacji w języku urzędowym państwa, w którym znajduje się oddział, poszukiwań w odniesieniu do europejskich zgłoszeń patentowych dokonanych przez obywateli i osoby posiadające miejsce zamieszkania w tym państwie. Upoważnienie takie warunkowane jest tym, że procedura udzielania patentów europejskich nie ulegnie opóźnieniu oraz że Europejska Organizacja Patentowa nie poniesie dodatkowych kosztów.

(2) Oddział, o którym mowa w ust. 1, upoważniony jest do prowadzenia, w ramach dokumentacji, o której mowa w ust. 1, poszukiwania w odniesieniu do zgłoszenia patentowego, według uznania zgłaszającego ubiegającego się o patent europejski i na jego koszt. Upoważnienie to będzie obowiązywało do czasu poszerzenia, zgodnie z postanowieniami sekcji VI, zakresu poszukiwania przewidzianego w art. 92 konwencji, w celu objęcia nim wskazanej tam dokumentacji i pod warunkiem, że procedura udzielania patentów europejskich nie ulegnie opóźnieniu.

(3) Rada Administracyjna może również rozszerzyć upoważnienia przewidziane w ust. 1 i 2, na warunkach przewidzianych w tych punktach, na centralny urząd własności przemysłowej umawiającego się państwa, którego język urzędowy nie jest jednym z języków urzędowych Europejskiego Urzędu Patentowego.

Sekcja  VI

Z zasady poszukiwanie przewidziane w art. 92 konwencji zostaje rozszerzone w odniesieniu do wszystkich europejskich zgłoszeń patentowych na opublikowane patenty, opublikowane zgłoszenia patentowe oraz inne odpowiednie dokumenty umawiających się państw nieznajdujące się, w dacie, o której mowa w art. 162 ust. 1 konwencji, w dokumentacji Europejskiego Urzędu Patentowego. Zakres, warunki oraz ramy czasowe dotyczące objęcia poszukiwaniem tych dokumentów ustala Rada Administracyjna na podstawie analizy dotyczącej w szczególności aspektów technicznych i finansowych.

Sekcja  VII

Postanowienia niniejszego protokołu mają pierwszeństwo przed stojącymi z nimi w sprzeczności postanowieniami konwencji.

Sekcja  VIII

Decyzje Rady Administracyjnej przewidziane w niniejszym protokole wymagają większości trzech czwartych głosów (art. 35 ust. 2 konwencji). Stosuje się postanowienia dotyczące ważenia głosów (art. 36 konwencji).

PROTOKÓŁ W SPRAWIE INTERPRETACJI ARTYKUŁU 69 KONWENCJI O UDZIELANIU PATENTÓW EUROPEJSKICH 148
Artykuł  1

Zasady ogólne

Art. 69 nie powinien być interpretowany w taki sposób, że przez zakres ochrony przyznanej patentem europejskim rozumie się zakres określony ściśle literalnym znaczeniem sformułowań użytych w zastrzeżeniach, przy czym opis i rysunki mają służyć jedynie do celu wyjaśnienia niejasności stwierdzonych w zastrzeżeniach. Nie powinien też być rozumiany w taki sposób, że zastrzeżenia służą jedynie jako wskazówka i że faktyczna przyznana ochrona może obejmować to, co w ocenie znawcy z danej dziedziny według opisu i rysunków było zamierzeniem właściciela patentu. Przeciwnie, art. 69 należy interpretować w taki sposób, że określa on stanowisko pomiędzy tymi dwoma skrajnościami, które łączy w sobie słuszną ochronę dla właściciela patentu z uzasadnionym stopniem pewności prawnej dla osób trzecich.

Artykuł  2

Ekwiwalenty

Dla celów określenia zakresu ochrony przyznanej patentem europejskim bierze się pod należytą uwagę każdy element, który jest ekwiwalentem elementu wymienionego w zastrzeżeniach.

PROTOKÓŁ W SPRAWIE OBSADY PERSONELU EUROPEJSKIEGO URZĘDU PATENTOWEGO W HADZE

(PROTOKÓŁ W SPRAWIE OBSADY PERSONELU) 149

Europejska Organizacja Patentowa zapewni, że proporcje stanowisk pracy w Europejskim Urzędzie Patentowym przydzielonych dla służbowej placówki w Hadze, które zostały określone w planie dotyczącym personelu oraz tabelach stanowisk na 2000 r., pozostaną zasadniczo niezmienione. Każda zmiana liczby stanowisk pracy przydzielonych dla placówki służbowej w Hadze, której wynikiem jest odchylenie o więcej niż dziesięć procent od tej proporcji, która okaże się niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania Europejskiego Urzędu Patentowego, podlega decyzji Rady Administracyjnej Organizacji na wniosek prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego po zasięgnięciu opinii rządów Republiki Federalnej Niemiec i Królestwa Holandii.

Po zaznajomieniu się z powyższą Konwencją oraz Aktem rewidującym, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

- zostały one uznane za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych,

- Rzeczpospolita Polska postanawia przystąpić do Konwencji oraz Aktu rewidującego,

- postanowienia Konwencji oraz Aktu rewidującego są przyjęte, potwierdzone i będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 29 grudnia 2003 r.

1 Art. 4a dodany przez art. 1 pkt 1 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
2 Art. 11 zmieniony przez art. 1 pkt 2 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
3 Art. 14 zmieniony przez art. 1 pkt 3 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
4 Art. 16 zmieniony przez art. 1 pkt 4 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
5 Art. 17 zmieniony przez art. 1 pkt 5 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
6 Art. 18 zmieniony przez art. 1 pkt 6 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
7 Art. 21 zmieniony przez art. 1 pkt 7 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
8 Art. 22 zmieniony przez art. 1 pkt 8 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
9 Art. 23 zmieniony przez art. 1 pkt 9 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
10 Art. 33 zmieniony przez art. 1 pkt 10 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
11 Art. 35 zmieniony przez art. 1 pkt 11 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
12 Art. 37 zmieniony przez art. 1 pkt 12 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
13 Art. 38 zmieniony przez art. 1 pkt 13 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
14 Art. 42 zmieniony przez art. 1 pkt 14 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
15 Art. 50 zmieniony przez art. 1 pkt 15 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
16 Art. 51 zmieniony przez art. 1 pkt 16 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
17 Art. 52 zmieniony przez art. 1 pkt 17 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
18 Art. 53 zmieniony przez art. 1 pkt 18 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
19 Art. 54 zmieniony przez art. 1 pkt 19 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
20 Art. 60 zmieniony przez art. 1 pkt 20 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
21 Art. 61 zmieniony przez art. 1 pkt 21 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
22 Art. 65 zmieniony przez art. 1 pkt 22 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
23 Art. 67 zmieniony przez art. 1 pkt 23 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
24 Art. 68 zmieniony przez art. 1 pkt 24 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
25 Art. 69 zmieniony przez art. 1 pkt 25 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
26 Art. 70 zmieniony przez art. 1 pkt 26 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
27 Art. 75 zmieniony przez art. 1 pkt 27 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
28 Art. 76:

- zmieniony przez art. 1 pkt 28 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.

- zmieniony przez informację z dnia 15 grudnia 2009 r. (Dz.Urz.UPRP.2009.2.3) zmieniającą nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2010 r.

29 Art. 77 zmieniony przez art. 1 pkt 29 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
30 Art. 78 zmieniony przez art. 1 pkt 30 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
31 Art. 79 zmieniony przez art. 1 pkt 31 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
32 Art. 80 zmieniony przez art. 1 pkt 32 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
33 Art. 86 zmieniony przez art. 1 pkt 33 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
34 Art. 87 zmieniony przez art. 1 pkt 34 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
35 Art. 88 zmieniony przez art. 1 pkt 35 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
36 Art. 90 zmieniony przez art. 1 pkt 36 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
37 Art. 91 skreślony przez art. 1 pkt 37 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
38 Art. 92 zmieniony przez art. 1 pkt 38 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
39 Art. 93 zmieniony przez art. 1 pkt 39 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
40 Art. 94 zmieniony przez art. 1 pkt 40 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
41 Art. 95 skreślony przez art. 1 pkt 41 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
42 Art. 96 skreślony przez art. 1 pkt 41 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
43 Art. 97 zmieniony przez art. 1 pkt 42 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
44 Art. 98 zmieniony przez art. 1 pkt 43 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
45 Część V tytuł zmieniony przez art. 1 pkt 44 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
46 Art. 99 zmieniony przez art. 1 pkt 45 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
47 Art. 101 zmieniony przez art. 1 pkt 46 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
48 Art. 102 skreślony przez art. 1 pkt 47 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
49 Art. 103 zmieniony przez art. 1 pkt 48 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
50 Art. 104 zmieniony przez art. 1 pkt 49 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
51 Art. 105 zmieniony przez art. 1 pkt 50 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
52 Art. 105a dodany przez art. 1 pkt 51 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
53 Art. 105b dodany przez art. 1 pkt 51 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
54 Art. 105c dodany przez art. 1 pkt 51 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
55 Art. 106 zmieniony przez art. 1 pkt 52 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
56 Art. 108 zmieniony przez art. 1 pkt 53 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
57 Art. 110 zmieniony przez art. 1 pkt 54 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
58 Art. 112a dodany przez art. 1 pkt 55 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
59 Art. 115 zmieniony przez art. 1 pkt 56 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
60 Art. 117 zmieniony przez art. 1 pkt 57 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
61 Art. 119 zmieniony przez art. 1 pkt 58 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
62 Art. 120 zmieniony przez art. 1 pkt 59 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
63 Art. 121 zmieniony przez art. 1 pkt 60 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
64 Art. 122 zmieniony przez art. 1 pkt 61 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
65 Art. 123 zmieniony przez art. 1 pkt 62 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
66 Art. 124 zmieniony przez art. 1 pkt 63 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
67 Art. 126 skreślony przez art. 1 pkt 64 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
68 Art. 127 zmieniony przez art. 1 pkt 65 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
69 Art. 128 zmieniony przez art. 1 pkt 66 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
70 Art. 129 zmieniony przez art. 1 pkt 67 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
71 Art. 130 zmieniony przez art. 1 pkt 68 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
72 Art. 133 zmieniony przez art. 1 pkt 69 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
73 Art. 134 zmieniony przez art. 1 pkt 70 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
74 Art. 134a dodany przez art. 1 pkt 71 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
75 Art. 135 zmieniony przez art. 1 pkt 72 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
76 Art. 136 skreślony przez art. 1 pkt 73 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
77 Art. 137 zmieniony przez art. 1 pkt 74 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
78 Art. 138 zmieniony przez art. 1 pkt 75 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
79 Art. 140 zmieniony przez art. 1 pkt 76 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
80 Art. 141 zmieniony przez art. 1 pkt 77 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
81 Art. 149a dodany przez art. 1 pkt 78 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
82 Część X zmieniona przez art. 1 pkt 79 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
83 Art. 154-158 skreślone przez art. 1 pkt 80 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
84 Art. 159-163 skreślone przez art. 1 pkt 80 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
85 Art. 164 zmieniony przez art. 1 pkt 81 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
86 Art. 167 skreślony przez art. 1 pkt 82 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
87 Regulamin zmieniony przez informację z dnia 3 listopada 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.8) zmieniająca nin. umowę międzynarodową z dniem 7 grudnia 2006 r.
88 Zasada 2 zmieniona przez informację z dnia 24 lutego 2015 r. (Dz.Urz.UPRP.2015.6) zmieniającą nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2015 r.
89 Zasada 6 zmieniona przez art. 1informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.20) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2014 r.
90 Zob. Dz. U. EPO z 2014 r., s. xx.
91 Zasada 9 zmieniona przez art. 1 pkt 1informacji z dnia 1 września 2016 r. (Dz.Urz.UPRP.2016.7) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 16 września 2016 r.
92 Zasada 12a dodana przez art. 1 pkt 2informacji z dnia 1 września 2016 r. (Dz.Urz.UPRP.2016.7) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 16 września 2016 r.
93 Zasada 12b dodana przez art. 1 pkt 2 informacji z dnia 1 września 2016 r. (Dz.Urz.UPRP.2016.7) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 16 września 2016 r.
94 Zasada 12c dodana przez art. 1 pkt 2 informacji z dnia 1 września 2016 r. (Dz.Urz.UPRP.2016.7) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 16 września 2016 r.
95 Zasada 12d dodana przez art. 1 pkt 2 informacji z dnia 1 września 2016 r. (Dz.Urz.UPRP.2016.7) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 16 września 2016 r.
96 Zasada 13 zmieniona przez art. 1 pkt 3informacji z dnia 1 września 2016 r. (Dz.Urz.UPRP.2016.7) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 16 września 2016 r.
97 Zasada 17 zmieniona przez art. 1 pkt 1informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.10) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2009 r.
98 Zasada 19 zmieniona przez art. 1informacji z dnia 10 lutego 2021 r. (Dz.Urz.UPRP.2021.2) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2021 r.
99 Zasada 27 zmieniona przez art. 1informacji z dnia 31 lipca 2017 r. (Dz.Urz.UPRP.2017.2) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 lipca 2017 r.
100 Zasada 28 zmieniona przez art. 2informacji z dnia 31 lipca 2017 r. (Dz.Urz.UPRP.2017.2) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 lipca 2017 r.
101 Zasada 32 zmieniona przez art. 1 pkt 1informacji z dnia 31 lipca 2017 r. (Dz.Urz.UPRP.2017.3) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 października 2017 r.
102 Zasada 33 zmieniona przez art. 1 pkt 2informacji z dnia 31 lipca 2017 r. (Dz.Urz.UPRP.2017.3) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 października 2017 r.
103 Zasada 36:

- zmieniona przez art. 1 pkt 2informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.10) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2009 r.

- zmieniona przez art. 1informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.14) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2010 r.

- zmieniona przez art. 1 pkt 1informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.17) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2014 r.

104 Zasada 38:

- zmieniona przez art. 1 pkt 3informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.10) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2009 r.

- zmieniona przez art. 1 pkt 2informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.17) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2014 r.

105 Zasada 39 zmieniona przez art. 1 pkt 4informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.10) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2009 r.
106 Zasada 45 zmieniona przez art. 1 pkt 1informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.9) zmieniająca nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2008 r.
107 Zasada 46 uchylona przez art. 1 pkt 1informacji z dnia 25 stycznia 2023 r. (Dz.Urz.UPRP.2023.1) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 lutego 2023 r.
108 Zasada 49:

- zmieniona przez art. 1 pkt 5informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.10) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2009 r.

- zmieniona przez art. 1 pkt 2-4 informacji z dnia 25 stycznia 2023 r. (Dz.Urz.UPRP.2023.1) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 lutego 2023 r.

109 Zasada 50 zmieniona przez art. 1 pkt 5i 6informacji z dnia 25 stycznia 2023 r. (Dz.Urz.UPRP.2023.1) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 lutego 2023 r.
110 Zasada 51 zmieniona przez art. 1 pkt 6informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.10) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2009 r.
111 Zasada 57:

- zmieniona przez art. 1 pkt 7informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.10) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2009 r.

- zmieniona przez informację z dnia 15 grudnia 2009 r. (Dz.Urz.UPRP.2009.2.3) zmieniająca nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2010 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 7informacji z dnia 25 stycznia 2023 r. (Dz.Urz.UPRP.2023.1) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 lutego 2023 r.

112 Zasada 63 zmieniona przez informację z dnia 15 grudnia 2009 r. (Dz.Urz.UPRP.2009.2.3) zmieniająca nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2010 r.
113 Zasada 64 zmieniona przez informację z dnia 15 grudnia 2009 r. (Dz.Urz.UPRP.2009.2.3) zmieniająca nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2010 r.
114 Zasada 65 zmieniona przez art. 1 pkt 8informacji z dnia 25 stycznia 2023 r. (Dz.Urz.UPRP.2023.1) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 lutego 2023 r.
115 Zasada 69 zmieniona przez informację z dnia 15 grudnia 2009 r. (Dz.Urz.UPRP.2009.2.3) zmieniająca nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2010 r.
116 Zasada 70a dodana przez informację z dnia 15 grudnia 2009 r. (Dz.Urz.UPRP.2009.2.3) zmieniająca nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2010 r.
117 Zasada 70b zmieniona przez informację z dnia 15 grudnia 2009 r. (Dz.Urz.UPRP.2009.2.3) zmieniającą nin. umowę międzynarodową z dniem 1 stycznia 2011 r.
118 Zasada 71:

- zmieniona przez art. 1 pkt 2informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.9) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2008 r.

- zmieniona przez art. 1 pkt 9i 10informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.10) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2009 r.

- zmieniona przez art. 1informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.12) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2012 r.

119 Zasada 71a dodana przez art. 1 pkt 2informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.12) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2012 r.
120 Zasada 82:

- zmieniona przez art. 1 pkt 12informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.10) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2009 r.

- zmieniona przez art. 2informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.12) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2012 r.

- zmieniona przez art. 1informacji z dnia 19 stycznia 2016 r. (Dz.Urz.UPRP.2016.2) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 maja 2016 r.

- zmieniona przez art. 1 pkt 9informacji z dnia 25 stycznia 2023 r. (Dz.Urz.UPRP.2023.1) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 lutego 2023 r.

121 Zasada 92 zmieniona przez art. 1 pkt 13informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.10) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2009 r.
122 Zasada 95:

- zmieniona przez art. 1 pkt 14informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.10) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2009 r.

- zmieniona przez art. 2informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.12) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2012 r.

123 Zasada 103:

- zmieniona przez art. 1informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.19) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2014 r.

- zmieniona przez art. 1 informacji z dnia 24 stycznia 2020 r. (Dz.Urz.UPRP.2020.1) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2020 r.

124 Zasada 117 zmieniona przez art. 1 ust. 1informacji z dnia 10 lutego 2021 r. (Dz.Urz.UPRP.2021.3) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 stycznia 2021 r.
125 Zasada 118 zmieniona przez art. 1 ust. 2informacji z dnia 10 lutego 2021 r. (Dz.Urz.UPRP.2021.3) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 stycznia 2021 r.
126 Zasada 124 zmieniona przez informację z dnia 24 lutego 2015 r. (Dz.Urz.UPRP.2015.6) zmieniającą nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2015 r.
127 Zasada 125zmieniona przez informację z dnia 24 lutego 2015 r. (Dz.Urz.UPRP.2015.6) zmieniającą nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2015 r.
128 Zasada 126:

- zmieniona przez informację z dnia 24 lutego 2015 r. (Dz.Urz.UPRP.2015.6) zmieniającą nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2015 r.

- zmieniony przez art. 1informacji z dnia 9 kwietnia 2019 r. (Dz.Urz.UPRP.2019.2) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 listopada 2019 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 10 informacji z dnia 25 stycznia 2023 r. (Dz.Urz.UPRP.2023.1) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 listopada 2023 r.

129 Zasada 127:

- zmieniona przez informację z dnia 24 lutego 2015 r. (Dz.Urz.UPRP.2015.6) zmieniającą nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2015 r.

- zmieniona przez art. 1 pkt 11 informacji z dnia 25 stycznia 2023 r. (Dz.Urz.UPRP.2023.1) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 listopada 2023 r.

130 Zasada 131 zmieniona przez art. 1 pkt 12informacji z dnia 25 stycznia 2023 r. (Dz.Urz.UPRP.2023.1) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 listopada 2023 r.
131 Zasada 133 zmieniona przez informację z dnia 24 lutego 2015 r. (Dz.Urz.UPRP.2015.6) zmieniającą nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2015 r.
132 Zasada 134 zmieniona przez informację z dnia 24 lutego 2015 r. (Dz.Urz.UPRP.2015.6) zmieniającą nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2015 r.
133 Zasada 135:

- zmieniona przez informację z dnia 15 grudnia 2009 r. (Dz.Urz.UPRP.2009.2.3) zmieniająca nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2010 r.

- zmieniona przez art. 1 pkt 3informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.17) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2014 r.

- zmieniona przez informację z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.8) zmieniającą nin. umowę międzynarodową z dniem 1 listopada 2014 r.

134 Zasada 137 zmieniona przez informację z dnia 15 grudnia 2009 r. (Dz.Urz.UPRP.2009.2.3) zmieniająca nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2010 r.
135 Zasada 141 zmieniona przez informację z dnia 15 grudnia 2009 r. (Dz.Urz.UPRP.2009.2.3) zmieniającą nin. umowę międzynarodową z dniem 1 stycznia 2011 r.
136 Zasada 142 zmieniona przez art. 1informacji z dnia 10 lutego 2021 r. (Dz.Urz.UPRP.2021.1) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 lipca 2020 r.
137 Zasada 143 zmieniona przez art. 2informacji z dnia 10 lutego 2021 r. (Dz.Urz.UPRP.2021.2) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 listopada 2021 r.
138 Zasada 147 zmieniona przez art. 1informacji z dnia 20 stycznia 2016 r. (Dz.Urz.UPRP.2016.3) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 listopada 2016 r.
139 Zasada 153 tytuł zmieniony przez art. 1 pkt 15informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.10) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2009 r. Zmiana nie została naniesiona na tekst ze względu na bezprzedmiotowość.
140 Zasada 154 zmieniona przez art. 1informacji z dnia 9 kwietnia 2019 r. (Dz.Urz.UPRP.2019.1) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 stycznia 2019 r.
141 Zasada 159 zmieniona przez art. 1 pkt 18informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.10) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2009 r.
142 Zasada 160 zmieniona przez art. 1 pkt 19informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.10) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2009 r.
143 Zasada 161:

- zmieniona przez informację z dnia 15 grudnia 2009 r. (Dz.Urz.UPRP.2009.2.3) zmieniająca nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2010 r.

- zmieniona przez art. 1 pkt 1informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.13) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 maja 2011 r.

144 Zasada 162:

- zmieniona przez art. 1 pkt 3informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.9) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2008 r.

- zmieniona przez art. 1 pkt 2informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.13) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 maja 2011 r.

145 Zasada 163 zmieniona przez art. 1 pkt 20informacji z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.10) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2009 r.
146 Zasada 164:

- zmieniona przez informację z dnia 15 grudnia 2009 r. (Dz.Urz.UPRP.2009.2.3) zmieniającą nin. umowę międzynarodową z dniem 1 kwietnia 2010 r.

- zmieniona przez informację z dnia 26 września 2014 r. (Dz.Urz.UPRP.2014.8) zmieniającą nin. umowę międzynarodową z dniem 1 listopada 2014 r.

147 Protokół zmieniony przez art. 2 pkt 3 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
148 Protokół zmieniony przez art. 2 pkt 1 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.
149 Protokół dodany przez art. 2 pkt 2 umowy międzynarodowej z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U.07.236.1736) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 13 grudnia 2007 r.

Zmiany w prawie

Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024