Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje:

Następujące państwa złożyły stosowne dokumenty związania w podanych niżej datach:

Republika Albanii 28 sierpnia 2002 r.

Republika Argentyńska 21 października 1998 r.

Związek Australijski 22 sierpnia 1997 r.

Republika Austrii 27 lipca 1998 r.

Ludowa Republika Bangladeszu 6 sierpnia 2000 r.

Republika Białorusi 2 marca 2004 r.

Królestwo Belgii 10 marca 1999 r.

Republika Boliwii 21 sierpnia 2001 r.

Bośnia i Hercegowina 7 września 2000 r.

Federacyjna Republika Brazylii 4 października 1999 r.

Republika Bułgarii 3 grudnia 1998 r.

Burkina Faso 26 listopada 2003 r.

Republika Chile 15 października 2003 r.

Chińska Republika Ludowa 4 listopada 1998 r.

Republika Chorwacji 25 kwietnia 2002 r.

Republika Cypryjska 22 lipca 2003 r.

Republika Czeska 10 sierpnia 1998 r.

Królestwo Danii 30 kwietnia 1997 r.

Republika Ekwadoru 14 sierpnia 2000 r.

Republika Estońska 20 kwietnia 2000 r.

Republika Filipin 12 czerwca 1997 r.

Republika Finlandii 4 kwietnia 1998 r.

Republika Francuska 23 czerwca 1998 r.

Republika Grecka 20 stycznia 1999 r.

Republika Gwatemali 29 października 2001 r.

Królestwo Hiszpanii 27 stycznia 1998 r.

Republika Hondurasu 30 października 2003 r.

Republika Indii 2 września 1999 r.

Irlandia 27 marca 1997 r.

Państwo Izrael 30 października 2000 r.

Japonia 10 czerwca 1997 r.

Jordańskie Królestwo Haszymidzkie 6 września 2000 r.

Królestwo Kambodży 25 marca 1997 r.

Kanada 5 stycznia 1998 r.

Republika Kolumbii 6 marca 2000 r.

Republika Korei 9 maja 2001 r.

Republika Kostaryki 17 grudnia 1999 r.

Księstwo Liechtensteinu 19 listopada 1997 r.

Republika Litewska 3 czerwca 1998 r.

Wielkie Księstwo Luksemburga 5 sierpnia 1999 r.

Republika Łotewska 22 sierpnia 2002 r.

Republika Malediwów 7 września 2000 r.

Republika Mali 24 października 2001 r.

Republika Malty 24 września 2004 r.

Królestwo Marokańskie 19 marca 2002 r.

Księstwo Monako 12 sierpnia 1997 r.

Republika Mołdowy 16 czerwca 2001 r.

Republika Nauru 12 listopada 2001 r.

Królestwo Niderlandów 25 marca 1999 r.

Republika Federalna Niemiec 2 maja 1997 r.

Republika Nikaragui 5 grudnia 2000 r.

Królestwo Norwegii 20 kwietnia 1998 r.

Nowa Zelandia 8 stycznia 1998 r.

Islamska Republika Pakistanu 9 marca 1999 r.

Republika Panamy 3 listopada 1999 r.

Republika Paragwaju 22 września 2004 r.

Republika Peru 3 lipca 1997 r.

Republika Portugalska 31 marca 1999 r.

Republika Południowej Afryki 26 czerwca 1998 r.

Republika Zielonego Przylądka 16 września 1997 r.

Rumunia 25 sierpnia 2003 r.

Republika Salwadoru 26 stycznia 2000 r.

Republika Senegalu 29 listopada 1999 r.

Republika Seszeli 8 czerwca 2000 r.

Republika Sierra Leone 30 września 2004 r.

Republika Słowacka 30 listopada 1999 r.

Republika Słowenii 3 grudnia 2002 r.

Demokratyczno-Socjalistyczna Republika Sri Lanki 24 września 2004 r.

Stany Zjednoczone Ameryki 24 maja 1999 r.

Konfederacja Szwajcarska 24 marca 1998 r.

Królestwo Szwecji 16 czerwca 1997 r.

Republika Tadżykistanu 12 października 1999 r.

Turkmenistan 19 marca 2004 r.

Ukraina 15 grudnia 1999 r.

Wschodnia Republika Urugwaju 18 sierpnia 1998 r.

Stolica Apostolska 22 lipca 1997 r.

Republika Węgierska 30 stycznia 1998 r.

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej 11 lutego 1999 r.

Republika Włoska 13 stycznia 1999 r.

Deklaracje i zastrzeżenia (o ile nie wskazano inaczej, deklaracje i zastrzeżenia złożono w momencie przyjęcia)

Republika Austrii

Deklaracja odnośnie do artykułu 1:

[Deklaracja tożsama, mutatis mutandis, z deklaracją Irlandii.]

Deklaracja odnośnie do artykułu 2(3):

[Deklaracja tożsama, mutatis mutandis, z deklaracją Irlandii.]

Republika Białorusi

Deklaracja:

"oświadczono, że zgodnie z ustępem 3 lit. c) załącznika technicznego do Poprawionego Protokołu II, Republika Białorusi odkłada implementację ustępu 3 lit. b) Poprawionego Protokołu II na okres 9 lat od daty wejścia w życie Poprawionego Protokołu II."

Królestwo Belgii

Deklaracje interpelacyjne:

Artykuł 1:

W rozumieniu Rządu Królestwa Belgii należy stale przestrzegać postanowień Poprawionego Protokołu II, które z racji swojej treści lub natury mogą znaleźć zastosowanie również w czasie pokoju.

Artykuł 2:

W rozumieniu Rządu Królestwa Belgii wyrażenie "przede wszystkim" umieszczono w artykule 2 ustęp 3 Poprawionego Protokołu II w celu wyjaśnienia, że miny zaprojektowane tak, by wybuchały w obecności, w pobliżu lub w kontakcie z pojazdem, a nie człowiekiem, a które wyposażono w urządzenia zabezpieczające przed manipulowaniem, w wyniku tych zabezpieczeń nie są traktowane jako miny przeciwpiechotne.

Chińska Republika Ludowa

Deklaracja:

I. Zgodnie z postanowieniami zawartymi w załączniku technicznym 2 lit. c) i 3 lit. c) Poprawionego Protokołu II, Chiny zastosują się do 2 lit. b), 3 lit. a) i 3 lit. b) w okresie późniejszym.

Deklaracja odnośnie do artykułu 2 (3):

[Deklaracja tożsama, mutatis mutandis, z deklaracją Irlandii.]

Królestwo Danii

Deklaracje:

[Deklaracje tożsame, mutatis mutandis, z deklaracjami Irlandii.]

Republika Finlandii

Deklaracje:

[Deklaracje tożsame, mutatis mutandis, z deklaracjami Irlandii.]

Republika Francuska

Deklaracje dotyczące zakresu Poprawionego Protokołu II:

[Deklaracje tożsame, mutatis mutandis, z deklaracjami Irlandii odnośnie do artykułów 1 i 2 protokołu.]

Artykuł 4:

Francja uważa, że artykuł 4 i załącznik techniczny do Poprawionego Protokołu II nie wymagają usunięcia lub wymiany min już rozmieszczonych.

Deklaracja dotycząca standardów oznakowania, monitorowania i ochrony:

Postanowienia Poprawionego Protokołu II, jak te dotyczące oznakowania, monitorowania i ochrony stref mieszczących miny przeciwpiechotne i znajdujących się pod kontrolą jednej ze stron, mają zastosowanie do wszelkich stref zawierających miny, bez względu na datę rozmieszczenia tych min.

Republika Grecka

Deklaracja w odniesieniu do artykułu 1:

"Rozumie się, że postanowienia protokołu będą przestrzegane w każdym czasie, odpowiednio do zaistniałej sytuacji."

Deklaracja odnośnie do artykułu 2 (3):

[Deklaracja tożsama, mutatis mutandis, z deklaracją Irlandii.]

Deklaracja odnośnie do artykułu 5 ustęp 2 lit. b):

[Deklaracja tożsama, mutatis mutandis, z deklaracją Niemiec.]

Irlandia

Deklaracje:

Artykuł 1:

"W rozumieniu Irlandii należy stale przestrzegać postanowień Poprawionego Protokołu II, które z racji swojej treści lub natury mogą znaleźć zastosowanie również w czasie pokoju."

Artykuł 2 (3):

"W rozumieniu Irlandii wyrażenie "przede wszystkim" umieszczono w artykule 2 ustęp 3 Poprawionego Protokołu II w celu wyjaśnienia, że miny zaprojektowane tak, by wybuchały w obecności, w pobliżu lub w kontakcie z pojazdem, a nie człowiekiem, a które wyposażono w urządzenia zabezpieczające przed manipulowaniem, w wyniku tych zabezpieczeń nie są traktowane jako miny przeciwpiechotne."

Państwo Izrael

Deklaracja:

"Artykuł 1:

Deklaracja złożona przez Izrael w momencie przystąpienia do [Konwencji] ma w równym stopniu zastosowanie do Poprawionego Protokołu II.

Artykuł 2 (3):

W rozumieniu Izraela wyrażenie "przede wszystkim" umieszczono w artykule 2 ustęp 3 Poprawionego Protokołu II w celu wyjaśnienia, że miny zaprojektowane tak, by wybuchały w obecności, w pobliżu lub w kontakcie z pojazdem, a nie człowiekiem, a które wyposażono w urządzenia zabezpieczające przed manipulowaniem, w wyniku tych zabezpieczeń nie są traktowane jako miny przeciwpiechotne.

Artykuł 3 (9):

W odniesieniu do artykułu 3 ustęp 9 Izrael rozumie, że pewien obszar może zasadnie stać się obiektem wojskowym w celu użycia na nim min, jeśli jego unieszkodliwienie lub odmowa jego wykorzystania w okolicznościach powstałych w owym czasie stwarza określoną przewagę wojskową.

Artykuł 4:

Jak rozumie Państwo Izrael w związku z artykułem 4 Poprawionego Protokołu II i załącznika technicznego, artykuł 4 Poprawionego Protokołu II nie odnosi się do min, które zostały już rozmieszczone. Jednakże, postanowienia Poprawionego Protokołu II, dotyczące oznakowania, monitorowania i ochrony obszarów zawierających miny znajdujące się pod kontrolą Wysokiej Umawiającej się Strony, stosuje się wobec wszelkich obszarów zawierających miny, bez względu na to, kiedy miny rozmieszczono.

Artykuł 5 (2) (b):

W rozumieniu Izraela artykuł 5 ustęp 2 lit. b) nie odnosi się do przekazywania terenów w wyniku traktatów pokojowych, porozumień o zaprzestaniu działań zbrojnych, lub w ramach procesu pokojowego bądź kroków prowadzących do niego.

Artykuł 7 (1) (f):

Izrael zastrzega sobie prawo stosowania innych środków (określonych przez artykuł 2 (5) Poprawionego Protokołu II) w celu zniszczenia zapasów żywności lub picia, które według oceny możliwe są do wykorzystania przez siły nieprzyjacielskie, przy podjęciu należnych środków bezpieczeństwa z myślą o ludności cywilnej.

Artykuł 11 (7):

(a) W rozumieniu Izraela postanowienie dotyczące pomocy technicznej, o którym mowa w artykule 11 ustęp 7, nie naruszy zapisów konstytucyjnych ani innych przepisów prawa Wysokiej Umawiającej się Strony.

(b) Żadne z postanowień Poprawionego Protokołu II nie może być interpretowane jako wpływające na swobodę Państwa Izrael w wyrażeniu, z jakiegokolwiek powodu, odmowy udzielenia pomocy bądź ograniczenia lub odmowy wydania zezwolenia na eksport sprzętu, materiałów lub informacji naukowej lub technicznej.

Artykuł 14:

a) W rozumieniu Rządu Państwa Izrael posłuszeństwo dowódców i innych osób odpowiedzialnych za planowanie, podejmowanie decyzji lub przeprowadzenie działań wojskowych, do których mają zastosowanie Konwencja o broni konwencjonalnej i protokoły do niej, nie może być oceniane na podstawie informacji ujawnianej w dalszej kolejności, lecz musi być oceniane na podstawie informacji dostępnych w czasie, gdy takie działania podejmowano.

b) Artykuł 14 Poprawionego Protokołu II (o ile dotyczy sankcji karnych) należy stosować jedynie w sytuacjach, w których osoba:

1) wiedziała lub powinna była wiedzieć, że jej działanie było zabronione w myśl Poprawionego Protokołu II,

2) miała zamiar zabić osobę cywilną lub poważnie ją zranić oraz

3) wiedziała lub powinna była wiedzieć, że osoba, którą miała zabić lub poważnie zranić, była osobą cywilną.

c) Izrael rozumie, że postanowienia artykułu 14 Poprawionego Protokołu II odnoszące się do sankcji karnych dotyczą kroków podejmowanych przez władze Państw-Stron protokołu i nie upoważniają do osądzenia kogokolwiek przez międzynarodowy trybunał karny. Izrael nie uzna żadnego międzynarodowego trybunału za właściwy do ścigania obywatela Izraela w związku z naruszeniem protokołu bądź Konwencji o broni konwencjonalnej.

Zagadnienia ogólne:

W rozumieniu Izraela żaden z zapisów Poprawionego Protokołu II nie może być odczytany jako ograniczenie lub oddziaływanie w inny sposób na technologię broni, która ma za zadanie nie zabijać, a jedynie obezwładnić, oszołomić lub sygnalizować czyjąś obecność bądź działać w jeszcze inny sposób, nie powodując trwałej niezdolności do działania."

Kanada¹

19 października 1998 r.

Zastrzeżenie:

"Kanada zastrzega sobie prawo przewożenia i używania niewielkiej ilości min - zakazanych przez niniejszy protokół - wyłącznie w celach szkoleniowych oraz do przeprowadzania prób. Kanada zapewni, że liczba rzeczonych min nie przekroczy takiej liczby, jaka jest absolutnie niezbędna dla tych celów."

Oświadczenia o Porozumieniu:

"1. Rozumie się, że zgodnie z wymogami kontekstu będzie się stale przestrzegać postanowień Poprawionego Protokołu II.

2. Rozumie się, że wyrażenie "przede wszystkim" umieszczono w artykule 2 ustęp 3 Poprawionego Protokołu II w celu wyjaśnienia, że miny zaprojektowane tak, by wybuchały w obecności, w pobliżu lub w kontakcie z pojazdem, a nie człowiekiem, a które wyposażono w urządzenia zabezpieczające przed manipulowaniem, w wyniku tych zabezpieczeń nie są traktowane jako miny przeciwpiechotne.

3. Rozumie się, że utrzymanie pola minowego, o którym mowa w artykule 10, zgodnie ze standardami oznakowania, monitorowania i ochrony za pomocą ogrodzenia lub innych środków określonych w Poprawionym Protokole II, nie będzie traktowane jako użycie min na nim rozmieszczonych."

Republika Korei

Zastrzeżenie i deklaracje:

"I. Zastrzeżenie:

Odnośnie do stosowania Protokołu II do Konwencji z 1980 r., do którego wprowadzono poprawki dnia 3 maja 1996 r. ("Poprawiony protokół o minach"), Republika Korei zastrzega sobie prawo wykorzystania niewielkiej liczby min zakazanych niniejszym protokołem wyłącznie do celów szkoleniowych i przeprowadzania prób.

II. Deklaracje:

W rozumieniu Republiki Korei:

1. W nawiązaniu do artykułu 3 ustęp 8 lit. a) Poprawionego protokołu o minach, w przypadku gdy pojawi się wyraźne wskazanie, że obiekt normalnie przeznaczony na cele cywilne, jak dom modlitewny, budynek, dom mieszkalny lub szkoła, jest wykorzystywany do działań wojskowych, będzie uznany za obiekt wojskowy.

2. Artykuł 4 i załącznik techniczny do Poprawionego protokołu o minach nie nakłada obowiązku usunięcia lub wymiany min już rozmieszczonych.

3. "Zaprzestanie czynnych działań zbrojnych", o którym mowa w artykule 9 ustęp 2 i artykule 10 ustęp 1 Poprawionego protokołu o minach, jest rozumiane jako wskazujące czas, w którym obecny reżim zawieszenia broni na Półwyspie Koreańskim przekształcono w reżim pokojowy, ustanawiający trwały pokój na Półwyspie Koreańskim.

4. Wszelkie decyzje podjęte przez dowódcę wojskowego, personel wojskowy lub osobę odpowiedzialną za planowanie działań wojskowych lub tę, która wydała na nie zezwolenie lub je przeprowadziła, będą poddawane osądowi jedynie na podstawie dokonanej przez tę osobę, w granicach rozsądku, oceny informacji dostępnej dla niej w czasie planowania przez nią poddawanych kontroli działań, wydawania na nie zezwolenia lub ich przeprowadzania, natomiast nie będą one poddawane osądowi na podstawie informacji ujawnionej po podjęciu działań poddawanych kontroli."

Księstwo Liechtensteinu

Deklaracja odnośnie do artykułu 1:

[Deklaracja tożsama, mutatis mutandis, z deklaracją Irlandii.]

Republika Łotewska

Deklaracja:

"Zgodnie z lit. c) ustęp 2 załącznika technicznego do poprawionego dnia 3 maja 1996 r. Protokołu o zakazie lub ograniczeniach użycia min, min-pułapek i innych środków (Protokół II z poprawkami wprowadzonymi dnia 3 maja 1996 r.), Republika Łotewska oświadcza, że działania zgodne z lit. b) odkłada na okres 9 lat od daty wejścia w życie rzeczonego protokołu."

Królestwo Niderlandów

Deklaracje:

Odnośnie do artykułu 1 ustęp 2:

"Rząd Królestwa Niderlandów wyraża pogląd, że postanowienia protokołu, które z racji swojej treści lub natury mogą znaleźć zastosowanie również w czasie pokoju, powinny być przestrzegane w każdych okolicznościach."

Odnośnie do artykułu 2 ustęp 3:

"Rząd Królestwa Niderlandów wyraża pogląd, że wyrażenie "przede wszystkim" oznacza tylko to, że miny zaprojektowane, by wybuchały w obecności, w pobliżu lub w kontakcie z pojazdem, a nie człowiekiem, oraz wyposażone w urządzenia zabezpieczające przed manipulowaniem, w wyniku tych zabezpieczeń nie są traktowane jako miny przeciwpiechotne."

Odnośnie do artykułu 2 ustęp 6:

"Rząd Królestwa Niderlandów wyraża pogląd, że jakiś konkretny obszar może również stać się obiektem wojskowym, jeśli jego lokalizacja lub inne powody wyrażone w ustępie szóstym, jego całkowite lub częściowe zniszczenie, zdobycie lub unieszkodliwienie w okolicznościach powstałych w owym czasie stwarzają definitywną przewagę wojskową."

Odnośnie do artykułu 3 ustęp 8 lit. c):

"Rząd Królestwa Niderlandów wyraża pogląd, że przewaga wojskowa odnosi się do przewidywanej przewagi, jaka może zaistnieć w trakcie ataku jako całości, a nie do jedynie wyizolowanych lub szczególnych jego elementów."

Odnośnie do artykułu 12 ustęp 2 lit. b):

"Rząd Królestwa Niderlandów wyraża pogląd, że sformułowanie "w miarę swoich możliwości" oznacza "w miarę swoich technicznych możliwości"."

Republika Federalna Niemiec

Deklaracje odnośnie do artykułów 1 i 2:

[Deklaracje tożsame, mutatis mutandis, z deklaracjami Irlandii.]

Deklaracja:

Artykuł 5 ustęp 2 (b):

Rozumie się, że artykuł 5 ustęp 2 lit. b) nie wyklucza porozumienia między odnośnymi państwami w kontekście traktatów pokojowych lub podobnych uzgodnień, mającego na celu dokonanie innego podziału obowiązków zgodnie z ustępem 2 lit. b), jednak z poszanowaniem ducha artykułu i jego celu.

Islamska Republika Pakistanu

Deklaracje:

"Artykuł 1:

- Rozumie się, że dla celów interpretacji postanowienia artykułu 1 mają pierwszeństwo przed postanowieniami lub zobowiązaniami wyrażonymi w pozostałych artykułach.

- Prawa i obowiązki wynikające z okoliczności zawartych w artykule 1 są absolutne i niezmienne, a przestrzeganie wszelkich innych postanowień protokołu nie może być odbierane - bezpośrednio lub pośrednio - jako oddziaływanie na prawa narodów walczących z dominacją kolonialną lub innymi formami obcej dominacji i okupacji w trakcie realizacji swego niezbywalnego prawa do samostanowienia, wyrażonego w Karcie Narodów Zjednoczonych i Deklaracji Zasad Prawa Międzynarodowego dotyczących przyjaznych stosunków i współdziałania państw zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych.

- Postanowień protokołu należy zawsze przestrzegać, w zależności od okoliczności.

Artykuł 2 (ustęp 3):

- W kontekście wyrażenia "przede wszystkim" rozumie się, że miny przeciwczołgowe, w których zastosowano miny przeciwpiechotne jako zapalniki - lecz które nie wybuchają w kontakcie z człowiekiem - nie są minami przeciwpiechotnymi.

Artykuł 3 (ustęp 9):

- Rozumie się, że jakiś obszar może zasadnie stać się obiektem wojskowym w celu użycia na nim min, jeśli jego unieszkodliwienie lub odmowa jego wykorzystania w okolicznościach powstałych w owym czasie stwarza określoną przewagę wojskową.

Ustęp 2 lit. c) i 3 lit c) załącznika technicznego:

- Oświadcza się, że działania zgodne z ustępem 2 lit. b) i ustępem 3 lit. a) i b) odkłada się na okres późniejszy zgodnie z odpowiednimi zapisami ustępu 2 lit. c) i ustępu 3 lit. c)."

Republika Południowej Afryki

Deklaracje odnośnie do artykułów 1 i 2 (3):

[Deklaracje tożsame, mutatis mutandis, z deklaracjami Irlandii.]

Artykuł 5 ustęp 2 lit. b):

"Rozumie się, że artykuł 5 ustęp 2 lit. b) nie wyklucza porozumienia między odnośnymi państwami w kontekście traktatów pokojowych lub podobnych uzgodnień, mającego na celu dokonanie innego podziału obowiązków zgodnie z tym ustępem, jednak z uszanowaniem ducha artykułu i jego celu."

Stany Zjednoczone Ameryki

"I. Zgoda Senatu uwarunkowana jest następującym zastrzeżeniem:

"Stany Zjednoczone zastrzegają sobie prawo stosowania innych środków (określonych w artykule 2(5) Poprawionego protokołu o minach) w celu zniszczenia zapasów żywności lub picia, które ocenia się jako możliwe do wykorzystania przez siły nieprzyjacielskie, przy podjęciu należnych środków bezpieczeństwa z myślą o ludności cywilnej."

II. Zgodę Senatu uzależnia się od zrozumienia tego, co następuje:

(1) PODPORZĄDKOWANIE SIĘ STANÓW ZJEDNOCZONYCH - W rozumieniu Stanów Zjednoczonych -

(A) wszelkie decyzje podjęte przez dowódcę wojskowego, personel wojskowy lub osobę odpowiedzialną za planowanie działań wojskowych lub tę, która wydała na nie zezwolenie lub je przeprowadziła, będą poddawane osądowi jedynie na podstawie dokonanej przez tę osobę, w granicach rozsądku, oceny informacji dostępnej dla niej w czasie planowania przez nią poddawanych kontroli działań, wydawania na nie zezwolenia lub ich przeprowadzania, natomiast nie będą one poddawane osądowi na podstawie informacji ujawnionej po podjęciu działań poddawanych kontroli, oraz

(B) artykuł 14 Poprawionego protokołu o minach (o ile odnosi się do sankcji karnych) znajdzie zastosowanie jedynie w sytuacjach, w których dana osoba:

(i) wiedziała lub powinna była wiedzieć, że jej działania są zabronione przez Poprawiony protokół o minach;

(ii) zamierzała zabić osobę cywilną lub poważnie ją okaleczyć oraz

(iii) wiedziała lub powinna była wiedzieć, że osoba, którą chciała zabić lub poważnie okaleczyć, była osobą cywilną.

(2) SKUTECZNE WYKLUCZENIE - Stany Zjednoczone rozumieją, że dla celów artykułu 5 ustęp 6 lit. b) Poprawionego protokołu o minach utrzymanie pod obserwacją dróg dojazdowych do miejsc, w których rozmieszcza się miny, podporządkowane temu artykułowi, stanowi akceptowalną formę monitorowania, mającą na celu skuteczne wykluczenie cywilów.

(3) POMNIKI HISTORII - Stany Zjednoczone rozumieją, że artykuł 7 paragraf 1 lit. i) Poprawionego protokołu o minach odnosi się jedynie do zawężonej klasy obiektów, które z racji swych łatwo rozpoznawalnych cech charakterystycznych i szeroko uznanego znaczenia tworzą część kulturowego i duchowego dziedzictwa narodów.

(4) OBIEKTY ZASADNIE WOJSKOWE - Stany Zjednoczone rozumieją, że sam teren może zasadnie stać się obiektem wojskowym w celu użycia na nim min, jeśli jego unieszkodliwienie lub odmowa jego wykorzystania w okolicznościach powstałych w owym czasie stwarza przewagę wojskową.

(5) TRAKTATY POKOJOWE - Stany Zjednoczone rozumieją, że określony w artykule 5 ustęp 2 lit. b) Poprawionego protokołu o minach podział obowiązków dotyczących min nie wyklucza porozumienia w kontekście traktatów pokojowych lub podobnych uzgodnień, mającego na celu podział obowiązków zgodnie z tym artykułem, przeprowadzony w sposób, który uszanuje ducha i cel artykułu.

(6) MINY-PUŁAPKI I INNE URZĄDZENIA - Dla celów Poprawionego protokołu o minach Stany Zjednoczone rozumieją:

(A) że zakaz zawarty w artykule 7 ustęp 2 Poprawionego protokołu o minach nie wyklucza doraźnej lub z wyprzedzeniem przeprowadzonej adaptacji innych obiektów w celu użycia ich w charakterze min-pułapek lub innych urządzeń;

(B) że zgodnie z artykułem 2 ustęp 4 Poprawionego protokołu o minach granat ręczny o działaniu naciągowym będzie traktowany jak "mina-pułapka", a nie jak "mina" bądź "mina przeciwpiechotna", w myśl, odpowiednio, artykułu 2 ustęp 1 lub artykułu 2 ustęp 3, oraz

(C) że żadne z postanowień Poprawionego protokołu o minach, w tym artykuł 2 ustęp 5, nie ma zastosowania wobec granatów ręcznych, z wyjątkiem granatów ręcznych o działaniu naciągowym.

(7) BROŃ, KTÓRA NIE ZABIJA - W rozumieniu Stanów Zjednoczonych w Poprawionym protokole o minach nie zawarto treści, którą można zinterpretować jako ograniczenie lub wpływanie w jakikolwiek inny sposób na technologię broni, która nie zabija, a przeznaczonej do czasowego obezwładniania, oszałamiania lub sygnalizowania obecności człowieka bądź działającej w inny jeszcze sposób, nie powodując trwałej niezdolności do działania.

(8) JURYSDYKCJA MIĘDZYNARODOWEGO TRYBUNAŁU - W rozumieniu Stanów Zjednoczonych postanowienia artykułu 14 Poprawionego protokołu o minach dotyczące sankcji karnych odnoszą się do środków podejmowanych przez władze Państw-Stron protokołu, a nie upoważniają do sądzenia kogokolwiek przez międzynarodowy trybunał karny. Stany Zjednoczone nie uznają prawa jakiegokolwiek międzynarodowego trybunału do ścigania obywatela Stanów Zjednoczonych za naruszenie protokołu lub Konwencji o broni konwencjonalnej.

(9) WSPÓŁPRACA TECHNICZNA I POMOC - W rozumieniu Stanów Zjednoczonych -

(A) żadne z postanowień protokołu nie może być interpretowane w taki sposób, by miało wpływ na swobodę Stanów Zjednoczonych w zakresie odmowy udzielenia pomocy bądź ograniczenia lub odmowy udzielenia zezwolenia na eksport sprzętu, materiałów lub informacji naukowej lub technicznej bez względu na powód, oraz

(B) Poprawiony protokół o minach nie może być wykorzystany jako pretekst do transferu technologii (produkcji) broni lub udzielenia pomocy Państwu-Stronie protokołu w zakresie wojskowej zdolności wykorzystywania min lub wojskowych metod ich likwidacji."

Królestwo Szwecji

Deklaracje w odniesieniu do artykułów 1 i 2:

"Szwecja zamierza stosować protokół również w czasie pokoju."

Deklaracja w odniesieniu do artykułu 2 ustęp 3:

[Deklaracja tożsama, mutatis mutandis, z deklaracją Irlandii.]

Deklaracja w odniesieniu do artykułu 5 ustęp 2:

"Szwecja jest zdania, że zobowiązań wynikających z artykułu 5 ustęp 2 nie należy interpretować w taki sposób, że Wysokim Umawiającym się Stronom lub stronom konfliktu uniemożliwia się zawieranie porozumień zezwalających każdej ze stron na przeprowadzanie rozminowania."

Ukraina

Deklaracja:

Ukraina oświadcza, że odkłada implementację postanowień ustępu 3 lit. a) i lit. b) załącznika technicznego na okres 9 lat od daty wejścia w życie niniejszego protokołu.

Republika Węgierska

Deklaracja:

Republika Węgierska

1) odrzuca możliwość zastosowania dziewięcioletniego okresu odroczenia stosowania (Protokołu), na co zezwalają ustęp 2 lit. c) i ustęp 3 lit. c) załącznika technicznego do Poprawionego Protokołu II, i jeszcze przed wejściem w życie Poprawionego Protokołu II zamierza związać się zawartymi w nim środkami implementacyjnymi, jak też procedurami dotyczącymi przechowywania dokumentacji, wykrywania, samozniszczenia i samorozbrojenia oraz oznakowania obszaru zgodnie z załącznikiem technicznym;

2) najdalej do dnia 31 grudnia 2000 r. zamierza wyeliminować i ostatecznie zniszczyć całe swoje zapasy min przeciwpiechotnych, w uzupełnieniu do zapoczątkowanego już w sierpniu 1996 r. i przeprowadzonego w 40 % niszczenia zgromadzonych min;

3) powstrzymuje się od rozmieszczania min przeciwpiechotnych i do czasu ich całkowitego zniszczenia zamierza wyznaczyć obiekt centralny, w którym złożone zostaną pozostałości zasobów min przeciwpiechotnych tak, by ułatwić ich kontrolę międzynarodowym inspektorom;

4) ogłasza całkowity zakaz opracowywania, produkcji, nabywania, eksportu i transferu wszelkich typów min przeciwpiechotnych;

5) powstrzymuje się od stosowania operacyjnego min przeciwpiechotnych, chyba że znaczne pogorszenie warunków bezpieczeństwa kraju stworzy konieczność rewizji polityki, w takim przypadku zwróci się należną uwagę przestrzeganiu prawa międzynarodowych konfliktów zbrojnych;

6) jest gotowa zaangażować się we wdrażanie właściwych środków budowy zaufania, służących zaprezentowaniu ogłoszonych jednostronnie przez Republikę Węgierską środków w trakcie kooperacyjnych działań o charakterze wojskowym, edukacyjnym i szkoleniowym, prowadzonych wspólnie z innymi siłami zbrojnymi;

7) proponuje prowadzącym rozminowania organizacjom międzynarodowym stosowną pomoc techniczną i szkoleniową;

8) namawia, by kraje ościenne i inne znajdujące się w regionie starały się zdobyć - jednostronnie lub w sposób skoordynowany - środki mające na celu całkowitą eliminację wszelkich typów min przeciwpiechotnych z arsenałów broni krajów regionu oraz wyraża swą gotowość włączenia się w dalsze negocjacje na rzecz osiągnięcia postępu w tej sprawie;

9) ponawia gotowość promowania szybkiego zawarcia i szerokiego udziału w międzynarodowej konwencji wyrażającej całkowity i kompleksowy zakaz min przeciwpiechotnych i potwierdza swą determinację czynnego przyczynienia się do powodzenia międzynarodowych wysiłków na rzecz osiągnięcia tego celu.

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

Deklaracje:

"(a) [deklaracja wyrażająca zgodę na związanie się postanowieniami Protokołów I, II i III do Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia niektórych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub wywołujące niekontrolowane skutki, zawartej w Genewie dnia 10 października 1980 r.] nadal odnosi się do Protokołu II z poprawkami, o ile dotyczy ona Protokołu II do Konwencji [z 1980 r.];

(b) [deklaracja z datą 28 stycznia 1998 r., towarzysząca ratyfikacji przez Zjednoczone Królestwo Protokołu Dodatkowego I do Konwencji genewskiej z dnia 12 sierpnia 1949 r., dotyczącej ochrony ofiar konfliktów zbrojnych, wyłożonej do podpisu w Genewie dnia 12 grudnia 1977 r.] o ile ma związek ze sprawą, również dotyczy postanowień Protokołu II z poprawkami;

(c) w obecnej deklaracji bądź Protokole II z poprawkami nie zawarto niczego, co ograniczałoby zobowiązania Zjednoczonego Królestwa, nałożone przez [Konwencję o zakazie i przewozie min przeciwpiechotnych i ich niszczeniu, zawartą w Oslo dnia 18 września 1997 r. ("Konwencja ottawska")] ani jego prawa wobec innych stron tej Konwencji;

(d) artykuł 12 ustęp 14 interpretuje się jako posiadający to samo znaczenie jak artykuł 2 ustęp 3 Konwencji ottawskiej;

(e) zawarte w artykule 12 ustęp 2 określenia "siły zbrojne" i "misja" interpretuje się jako obejmujące siły i misje działające z upoważnienia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych zgodnie z rozdziałem VII lub rozdziałem VIII Karty Narodów Zjednoczonych, a rozmieszczane na mocy regionalnego układu lub przez organizację. Odnosi się to do wszelkich tego rodzaju sił lub misji, bez względu na to, czy obejmują one kontyngenty wniesione przez państwa, które nie są członkami regionalnego układu lub organizacji."

Republika Włoska

Deklaracja odnośnie do artykułu 1:

[Deklaracja tożsama, mutatis mutandis, z deklaracją Irlandii.]

Deklaracja odnośnie do artykułu 2:

"Działając zgodnie z artykułem 2 Poprawionego Protokołu II w celu pełnego poruszenia kwestii humanitarnych związanych z minami przeciwpiechotnymi, parlament włoski uchwalił i wprowadził w życie prawodawstwo zawierające znacznie ściślejszą definicję owych urządzeń. W związku z tym, potwierdzając swe zdecydowanie wspierania dalszego rozwoju międzynarodowego prawa humanitarnego, Rząd Włoski potwierdza, że w jego rozumieniu wyrażenie "przede wszystkim" umieszczono w artykule 2 ustęp 3 Poprawionego Protokołu II w celu wyjaśnienia, że miny zaprojektowane tak, by wybuchały w obecności, w pobliżu lub w kontakcie z pojazdem, a nie człowiekiem, a które wyposażono w urządzenia zabezpieczające przed manipulowaniem, w wyniku tych zabezpieczeń nie są traktowane jako miny przeciwpiechotne."

Deklaracja odnośnie do artykułu 5 ustęp 2 lit. b):

"Zgodnie z artykułem 5 Rząd Włoski rozumie, że artykuł 5 (ustęp 2) nie wyklucza porozumienia między odnośnymi państwami w kontekście traktatów pokojowych lub podobnych uzgodnień, mającego na celu dokonanie innego podziału obowiązków zgodnie z tym ustępem, przy zachowaniu ducha artykułu i jego celu."

Przypisy

¹ Zgodnie z praktyką stosowaną w podobnych przypadkach Sekretarz Generalny zaproponował odebranie deklaracji w sprawie depozytu przy braku sprzeciwu ze strony Umawiających się Stron wobec samego depozytu lub przewidzianych procedur, w okresie 90 dni od jej rozpowszechnienia (tzn. dnia 21 lipca 1998 r.). Zważywszy, że żadna z Umawiających się Stron nie zgłosiła Sekretarzowi Generalnemu sprzeciwu w ciągu 90 dni, uznano deklarację za przyjętą do złożenia do depozytu w chwili upływu rzeczonego okresu dziewięćdziesięciu dni, tzn. dnia 19 października 1998 r.