Nadawanie uprawnień inspektora ochrony radiologicznej w pracowniach stosujących aparaty rentgenowskie w celach medycznych.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA1)
z dnia 21 grudnia 2012 r.
w sprawie nadawania uprawnień inspektora ochrony radiologicznej w pracowniach stosujących aparaty rentgenowskie w celach medycznych

Na podstawie art. 12b ust. 2 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 264 i 908) zarządza się, co następuje:
§  1.
Rozporządzenie określa:
1)
szczegółowe warunki i tryb nadawania przez Głównego Inspektora Sanitarnego uprawnień inspektora ochrony radiologicznej w pracowniach stosujących aparaty rentgenowskie do celów diagnostyki medycznej, radiologii zabiegowej, radioterapii powierzchniowej i radioterapii schorzeń nienowotworowych;
2)
typy uprawnień, o których mowa w pkt 1, oraz rodzaje działalności, do których nadzorowania uprawniają;
3)
tryb pracy komisji egzaminacyjnej;
4)
sposób i tryb przeprowadzania egzaminu;
5)
sposób wnoszenia i wysokość opłaty za egzamin oraz wysokość wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnej;
6)
wymagany zakres szkolenia oraz warunki, jakie muszą spełniać jednostki przeprowadzające szkolenie, formy przeprowadzania szkoleń, a także tryb uzyskiwania wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 7 ust. 13 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe, zwanej dalej "ustawą".
§  2.
1.
Ze względu na rodzaj działalności związanej z wykorzystaniem aparatu rentgenowskiego do celów medycznych, do której nadzorowania jest uprawniony inspektor ochrony radiologicznej, uprawnienia dzielą się na:
1)
uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej typu R - dotyczące nadzorowania działalności w zakresie stosowania aparatów rentgenowskich do celów diagnostyki medycznej, radiologii zabiegowej, radioterapii powierzchniowej i radioterapii schorzeń nienowotworowych;
2)
uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej typu S - dotyczące nadzorowania działalności wyłącznie w zakresie stosowania aparatów rentgenowskich stomatologicznych lub do densytometrii kości.
2.
Uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej typu R lub S nadaje się osobie, która posiada staż pracy w warunkach narażenia, co najmniej:
1)
roczny - w przypadku osób posiadających wykształcenie:
a)
wyższe,
b)
średnie i dyplom uzyskania tytułu zawodowego technika elektroradiologii;
2)
trzyletni - w przypadku osób posiadających wykształcenie średnie.
3.
Staż pracy, o którym mowa w ust. 2, nie jest wymagany dla:
1)
osób, które spełniają warunki określone w art. 7 ust. 7 pkt 1 i 2 ustawy;
2)
lekarzy dentystów ubiegających się o uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej typu S.
§  3.
1.
Szkolenie dla osób ubiegających się o nadanie uprawnień inspektora ochrony radiologicznej typu R lub S, zwane dalej "szkoleniem", jest prowadzone w formie wykładów oraz ćwiczeń w systemie stacjonarnym.
2.
Wymagany zakres szkolenia określa załącznik do rozporządzenia.
§  4.
1.
Szkolenie mogą przeprowadzać jednostki, które:
1)
dysponują kadrą wykładowców, którzy posiadają wyższe wykształcenie oraz wiedzę zgodną z zakresem prowadzonych wykładów, w szczególności w dziedzinie ochrony radiologicznej;
2)
dysponują obiektami i wyposażeniem umożliwiającymi przeprowadzenie szkolenia i egzaminu;
3)
prowadzą i przechowują co najmniej przez 5 lat od dnia zakończenia szkolenia dziennik zajęć obejmujący tematykę, czas trwania poszczególnych zajęć oraz spis osób biorących udział w zajęciach i szkoleniu.
2.
Wpis jednostki przeprowadzającej szkolenie do rejestru, o którym mowa w art. 7 ust. 13 ustawy, zwanego dalej "rejestrem", następuje na wniosek kierownika jednostki przeprowadzającej szkolenie, po stwierdzeniu przez Głównego Inspektora Sanitarnego spełnienia warunków, o których mowa w ust. 1.
3.
Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, kierownik jednostki przeprowadzającej szkolenie załącza dokumenty i informacje potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w ust. 1, oraz szczegółowy program szkolenia.
§  5.
1.
Kierownik jednostki przeprowadzającej szkolenie wydaje osobie, która odbyła szkolenie, dokument potwierdzający jego odbycie.
2.
Osoba, która ukończyła szkolenie, zdaje egzamin przed komisją egzaminacyjną, o której mowa w § 6 ust. 1.
§  6.
1.
Główny Inspektor Sanitarny powołuje na wniosek jednostki przeprowadzającej szkolenie komisję egzaminacyjną, która przygotowuje i przeprowadza egzamin.
2.
Organizatorem egzaminu jest jednostka przeprowadzająca szkolenie.
3.
Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wskazujący termin szkolenia oraz planowane miejsce i termin egzaminu, organizator składa w terminie nie krótszym niż miesiąc przed planowanym terminem egzaminu.
4.
O terminie egzaminu Główny Inspektor Sanitarny zawiadamia kierownika jednostki przeprowadzającej szkolenie.
5.
Kierownik jednostki przeprowadzającej szkolenie zawiadamia o terminie egzaminu osoby, które ukończyły szkolenie.
§  7.
1.
Komisja egzaminacyjna przeprowadza egzamin w składzie: przewodniczący komisji, sekretarz komisji i członek komisji.
2.
Przewodniczący komisji egzaminacyjnej, po zasięgnięciu opinii pozostałych członków komisji, jest obowiązany do przygotowania zestawu pytań egzaminacyjnych.
3.
Komisja egzaminacyjna podejmuje decyzje w pełnym składzie zwykłą większością głosów.
4.
Z przeprowadzonego egzaminu sekretarz komisji sporządza protokół, który zawiera:
1)
numer protokołu i datę jego sporządzenia;
2)
nazwisko, imię oraz numer PESEL osoby zdającej, a w przypadku braku numeru PESEL - serię, numer i nazwę dokumentu tożsamości osoby zdającej;
3)
liczbę punktów uzyskanych przez osobę zdającą z części pisemnej egzaminu;
4)
treść pytań części ustnej egzaminu i liczbę punktów uzyskanych przez osobę zdającą za odpowiedź na każde z pytań;
5)
informację, czy osoba zdająca zdała egzamin;
6)
imiona, nazwiska i podpisy członków komisji egzaminacyjnej.
5.
Protokół, o którym mowa w ust. 4, przewodniczący komisji przekazuje Głównemu Inspektorowi Sanitarnemu w terminie 14 dni od dnia przeprowadzenia egzaminu.
§  8.
1.
Wniosek o dopuszczenie do egzaminu bez szkolenia wraz z dokumentami potwierdzającymi spełnienie wymagań, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy, jest składany do komisji egzaminacyjnej przeprowadzającej egzamin, która sprawdza, czy składający wniosek spełnia te wymagania, i dopuszcza go albo nie dopuszcza do egzaminu.
2.
Osoba, która nie przystąpiła do egzaminu przed komisją egzaminacyjną, o której mowa w § 6 ust. 1, może w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy od dnia tego egzaminu przystąpić do egzaminu przed inną komisją wyznaczoną przez Głównego Inspektora Sanitarnego.
3.
Osoba, która nie zdała egzaminu przed komisją egzaminacyjną, o której mowa w § 6 ust. 1, może w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy od dnia tego egzaminu przystąpić do egzaminu przed inną komisją wyznaczoną przez Głównego Inspektora Sanitarnego.
§  9.
1.
Egzamin obejmuje zagadnienia z wymaganego zakresu szkolenia.
2.
Egzamin składa się z:
1)
części pisemnej obejmującej test złożony z 30 pytań typu zamkniętego i trzech pytań problemowych lub zadań obliczeniowych;
2)
części ustnej obejmującej 3 pytania.
3.
Część pisemna egzaminu trwa 120 minut.
4.
Za pisemną część egzaminu komisja egzaminacyjna przyznaje:
1)
1 punkt za każdą poprawną odpowiedź na pytanie z testu;
2)
od 0 do 5 punktów za każde pytanie problemowe lub zadanie obliczeniowe.
5.
Warunkiem dopuszczenia do części ustnej egzaminu jest uzyskanie co najmniej 21 punktów z testu i co najmniej 8 punktów z pytań problemowych lub zadań obliczeniowych.
6.
Komisja egzaminacyjna zwalnia kandydata z części ustnej egzaminu, jeżeli w części pisemnej uzyskał co najmniej 27 punktów z testu oraz co najmniej 11 punktów z pytań problemowych lub zadań obliczeniowych.
7.
Za ustną część egzaminu komisja egzaminacyjna przyznaje od 0 do 5 punktów za każde pytanie.
8.
Egzamin uważa się za zdany, jeżeli osoba zdająca uzyska co najmniej 10 punktów z egzaminu ustnego albo spełni wymagania określone w ust. 6.
9.
Osobie, która zdała egzamin, komisja egzaminacyjna wydaje dokument potwierdzający zdanie egzaminu.
§  10.
1.
Wniosek o nadanie uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej składa się do Głównego Inspektora Sanitarnego w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy od dnia zdania egzaminu.
2.
Wniosek zawiera:
1)
imię i nazwisko;
2)
datę i miejsce urodzenia;
3)
numer PESEL, a w przypadku braku numeru PESEL - serię, numer i nazwę dokumentu tożsamości osoby ubiegającej się o nadanie uprawnień;
4)
adres do korespondencji;
5)
numer telefonu kontaktowego.
3.
Do wniosku załącza się kopie lub odpisy dokumentów potwierdzających spełnienie wymagań, o których mowa w art. 7 ust. 6 ustawy.
§  11.
1.
Opłata za egzamin wynosi 20% minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.
2.
Opłatę, o której mowa w ust. 1, wnosi się bezpośrednio u organizatora egzaminu lub na rachunek bankowy wskazany przez organizatora egzaminu.
§  12.
1.
Wynagrodzenie przewodniczącego, sekretarza i członka Komisji egzaminacyjnej wynosi za każdą osobę przystępującą do egzaminu odpowiednio 7%, 6% i 5% minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.
2.
Wynagrodzenie członków Komisji egzaminacyjnej jest wypłacane przez organizatora egzaminu bezpośrednio po przeprowadzeniu egzaminu.
§  13.
1.
Wnioski o powołanie komisji egzaminacyjnej i przeprowadzenie egzaminu złożone do Głównego Inspektora Sanitarnego przed dniem wejścia w życie rozporządzenia rozpatruje się na podstawie przepisów dotychczasowych.
2.
Egzamin przeprowadzany na podstawie wniosków, o których mowa w ust. 1, odbywa się na podstawie przepisów dotychczasowych.
3.
Jednostki, które uzyskały wpis do rejestru, o którym mowa w art. 7 ust. 13 ustawy, przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, są obowiązane, w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia wejścia w życie rozporządzenia, przedstawić Głównemu Inspektorowi Sanitarnemu nowe dzienniki szkoleń obejmujące tematykę oraz czas trwania poszczególnych zajęć zgodną z wymaganym zakresem szkolenia dla osób ubiegających się o nadanie uprawnień inspektora ochrony radiologicznej określonym w załączniku do rozporządzenia.
4.
Wnioski o nadanie uprawnień inspektora ochrony radiologicznej typu R i S złożone przez osoby, które zdały egzamin przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, rozpatruje się na podstawie przepisów dotychczasowych.
5.
Wnioski o nadanie uprawnień inspektora ochrony radiologicznej typu R i S złożone po dniu 1 lipca 2011 r. do Głównego Inspektora Sanitarnego i nierozpatrzone do dnia wejścia w życie rozporządzenia rozpatruje się na podstawie przepisów dotychczasowych.
§  14.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.2)
______

1) Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 248, poz. 1495 i Nr 284, poz. 1672).

2) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 1 grudnia 2006 r. w sprawie nadawania uprawnień inspektora ochrony radiologicznej w pracowniach stosujących aparaty rentgenowskie w celach medycznych (Dz. U. Nr 239, poz. 1737), które traci moc z dniem wejścia w życia niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 maja 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo atomowe oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 132, poz. 766).

ZAŁĄCZNIK

WYMAGANY ZAKRES SZKOLENIA DLA OSÓB UBIEGAJĄCYCH SIĘ O NADANIE UPRAWNIEŃ INSPEKTORA OCHRONY RADIOLOGICZNEJ

Lp. Zakres tematyczny Liczba godzin lekcyjnych (45 min) dla określonego typu uprawnień
R S
1 2 3 4
1 Podstawowe pojęcia fizyki jądrowej:

1) zjawisko promieniotwórczości;

2) budowa atomu;

3) prawo rozpadu promieniotwórczego;

4) rodzaje promieniowania;

5) właściwości promieniowania.

1 1
2 Promieniowanie rentgenowskie:

1) powstawanie;

2) właściwości;

3) oddziaływanie z materią.

1,5 1
3 Detekcja promieniowania jonizującego:

1) detektory promieniowania;

2) dozymetry.

1 0,5
4 Budowa i działanie aparatu rentgenowskiego:

1) elementy zestawu rentgenowskiego;

2) budowa lampy rentgenowskiej;

3) kolimacja wiązki;

4) filtracja własna i dodatkowa;

5) kratka przeciwrozproszeniowa;

6) rejestracja dawki;

7) rodzaje generatorów wysokiego napięcia;

8) wybór parametrów ekspozycji;

9) powstawanie obrazu rentgenowskiego;

10) rejestracja obrazu rentgenowskiego;

11) rodzaje aparatów rentgenowskich.

2 1
5 Pojęcia stosowane w ochronie radiologicznej:

1) rodzaje dawek promieniowania;

2) dawki graniczne i ograniczniki dawki.

0,5 0,5
6 Narażenie populacji na promieniowanie jonizujące:

1) źródła promieniowania naturalnego i sztucznego;

2) ekspozycja zewnętrzna i wewnętrzna;

3) roczna dawka skuteczna promieniowania jonizującego otrzymywana przez statystycznego mieszkańca Rzeczypospolitej Polskiej od naturalnych i sztucznych źródeł promieniowania jonizującego.

0,5 0,5
7 Działanie promieniowania jonizującego na materię żywą:

1) efekty działania na poziomie molekularnym;

2) efekty działania na poziomie komórki;

3) efekty działania na poziomie organizmu;

4) względna skuteczność biologiczna różnych rodzajów promieniowania.

2 1
8 Działanie promieniowania na organizm człowieka:

1) efekty działania na poziomie komórki;

2) efekty działania na poziomie organizmu;

3) względna skuteczność biologiczna;

4) następstwa deterministyczne;

5) następstwa stochastyczne;

6) następstwa dziedziczne;

7) ryzyko radiacyjne.

2 1
9 Zasady ochrony radiologicznej pracowników:

1) podział lokalizacji miejsc pracy;

2) kategorie pracowników;

3) zasady bezpiecznej pracy z promieniowaniem jonizującym;

4) szkolenia;

5) optymalizacja ochrony radiologicznej;

6) nadzór medyczny;

7) ochrona kobiet w ciąży.

2 1
10 Kontrola środowiska pracy:

1) wybór sposobu kontroli środowiska pracy;

2) wybór miejsca do oceny narażenia pracowników;

3) interpretacja wyników pomiarów.

1 0,5
11 Kontrola dawek indywidualnych:

1) zasady kontroli dawek;

2) metody kontroli dawek;

3) dokumentacja narażenia;

4) obserwowane poziomy narażenia zawodowego.

1 0,5
12 Metody obliczania dawek i wymaganych grubości osłon:

1) metody obliczania dawek;

2) rodzaje osłon stałych;

3) metody obliczania wymaganej grubości osłon stałych.

2 1
13 Medyczne zastosowania urządzeń rentgenowskich:

1) diagnostyka;

2) radiologia zabiegowa;

3) radioterapia powierzchniowa;

4) radioterapia schorzeń nienowotworowych.

1 1
14 Ekspozycja medyczna i narażenie pacjentów:

1) dawki otrzymywane przy różnych rodzajach badań i terapii;

2) czynniki wpływające na dawkę otrzymywaną przez pacjenta;

3) ochrona radiologiczna pacjenta;

4) ochrona kobiet w ciąży, dzieci i młodzieży;

5) odpowiedzialność personelu medycznego.

2 1
15 Warunki bezpiecznego stosowania promieniowania jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej:

1) zasady ograniczania dawek dla pacjentów:

a) skierowanie na badanie lub zabieg,

b) poziomy referencyjne,

c) zalecane parametry techniczne badań rentgenowskich,

d) medyczne procedury radiologiczne;

2) kwalifikacje personelu wykonującego badania:

a) uprawnienia zawodowe,

b) szkolenia z zakresu ochrony radiologicznej pacjentów;

3) badania przesiewowe i eksperymenty medyczne;

4) ekspozycje medyczne dzieci, kobiet w ciąży i kobiet karmiących;

5) zapobieganie i postępowanie w sytuacjach awaryjnych.

2 1
16 Wymagania dla pracowni rentgenowskiej:

1) wymagania i wyposażenie pomieszczeń;

2) urządzenia ostrzegawcze;

3) sprzęt ochronny;

4) ciemnia rentgenowska;

5) dokumentacja pracowni.

1 0,5
17 Wymagania dla aparatu rentgenowskiego:

1) wymagania instalacyjne;

2) wymagania konstrukcyjne dla aparatów rentgenowskich:

a) ogólnodiagnostycznych,

b) mammograficznych,

c) stomatologicznych,

d) do radiologii zabiegowej;

3) wymagania konstrukcyjne dla tomografów komputerowych;

4) sprzęt ochronny;

5) testy odbiorcze i eksploatacyjne.

1 0,5
18 Testy kontroli fizycznych parametrów aparatury rentgenowskiej:

1) testy jako element systemu zarządzania jakością;

2) rodzaje testów;

3) wykaz i częstotliwość testowanych wielkości;

4) uprawnienia do wykonywania testów.

1 1
19 System zarządzania jakością w rentgenodiagnostyce i radiologii zabiegowej:

1) rola kierownictwa jednostki;

2) dokumentacja systemu zarządzania jakością;

3) wymagania dotyczące systemu zarządzania jakością;

4) wewnętrzny i zewnętrzny audyt kliniczny;

5) korzyści z wdrożenia systemu zarządzania jakością.

1 1
20 Organizacja ochrony radiologicznej w Rzeczypospolitej Polskiej i sprawowanie nadzoru:

1) historia ochrony radiologicznej;

2) jednostki zajmujące się ochroną radiologiczną:

a) Państwowa Agencja Atomistyki,

b) Państwowa Inspekcja Sanitarna,

c) Krajowe Centrum Ochrony Radiologicznej w Ochronie Zdrowia,

d) komisje do spraw procedur i audytów klinicznych zewnętrznych,

e) konsultanci wojewódzcy i konsultant krajowy do spraw radiologii diagnostyki obrazowej;

3) zezwolenia na uruchamianie i stosowanie aparatów rentgenowskich do celów diagnostyki medycznej, radiologii zabiegowej, radioterapii powierzchniowej i radioterapii schorzeń nienowotworowych;

4) zgody na prowadzenie działalności związanej z narażeniem na promieniowanie jonizujące w celach medycznych.

1 1
21 Dyrektywy europejskie i ich wdrożenie do prawodawstwa krajowego:

1) rola organizacji międzynarodowych;

2) system prawny Unii Europejskiej;

3) dyrektywa Rady 96/29/EURATOM1);

4) dyrektywa Rady 97/43/EURATOM2);

5) zalecenia komisji międzynarodowych (IAEA, ICRP).

0,5 0,5
22 Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 264 i 908) i akty wykonawcze. 2 1
23 Inspektor ochrony radiologicznej:

1) wymagania dotyczące uzyskania uprawnień;

2) szkolenie i egzamin;

3) obowiązki inspektora.

1 1
24 Zajęcia seminaryjne. 2 2
RAZEM: 32 21
______

1)Dyrektywa Rady 96/29/Euratom z dnia 13 maja 1996 r. ustanawiająca podstawowe normy bezpieczeństwa w zakresie ochrony zdrowia pracowników i ogółu społeczeństwa przed zagrożeniami wynikającymi z promieniowania jonizującego (Dz. Urz. WE L 159 z 29.06.1996, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 5, t. 2, str. 291).

2)Dyrektywa Rady 97/43/Euratom z dnia 30 czerwca 1997 r. w sprawie ochrony zdrowia osób fizycznych przed niebezpieczeństwem wynikającym z promieniowania jonizującego związanego z badaniami medycznymi oraz uchylająca dyrektywę 84/466/Euratom (Dz. Urz. WE L 180 z 09.07.1997, str. 22; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 3, str. 332).

Zmiany w prawie

Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024