"3) dowódca jednostki wojskowej.";

"§ 6a. 1. Żołnierz rezerwy, któremu nadano przydział kryzysowy lub przydział mobilizacyjny, jest obowiązany do osobistego stawienia się na wezwanie dowódcy jednostki wojskowej w sprawach:

1) zawarcia, przedłużenia, rozwiązania lub zmiany kontraktu na wykonywanie obowiązków w ramach Narodowych Sił Rezerwowych;

2) określonych w art. 53 ust. 5 oraz art. 132i ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej;

3) nadania, zmiany i uchylenia przydziału kryzysowego lub mobilizacyjnego;

4) opiniowania służbowego;

5) mianowania na wyższy stopień wojskowy oraz wręczenia odznaczeń i wyróżnień;

6) skierowania na kurs, szkolenie lub staż lub specjalizację;

7) związanych z postępowaniem dyscyplinarnym;

8) finansowych;

9) wydania lub zwrotu umundurowania, wyekwipowania, uzbrojenia i wyposażenia oraz w celu udziału w postępowaniu związanym z ustaleniem szkody w mieniu wojskowym.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do komendanta szkoły wojskowej lub ośrodka szkolenia oraz żołnierzy służby przygotowawczej.

§ 6b. Sprawy pozostające we właściwości dowódcy jednostki wojskowej niewymagające natychmiastowego bądź szybkiego stawiennictwa, w przypadku dużej odległości jednostki wojskowej od miejsca zamieszkania żołnierza rezerwy oraz gdy koszt przejazdu z miejsca zamieszkania żołnierza rezerwy do jednostki wojskowej jest w oczywistym stopniu wyższy niż koszt przejazdu do najbliższej wojskowej komendy uzupełnień, załatwia się za pośrednictwem wojskowego komendanta uzupełnień mającego siedzibę w miejscu najbliższym miejsca zamieszkania żołnierza rezerwy.";

"§ 8. 1. W przypadkach wręczenia aktów mianowania na wyższe stopnie wojskowe oraz odznaczeń i wyróżnień stosuje się formę zaproszenia.

2. Jeżeli osoba podlegająca powszechnemu obowiązkowi obrony jest obowiązana uzyskać zwolnienie z pracy, obok zaproszenia stosuje się wezwanie w sprawie powszechnego obowiązku obrony.".