Wypełniając moralny obowiązek wobec osób, które w latach 1917-1991 niosły pomoc Polakom na dawnych Kresach Wschodnich pierwszej i drugiej Rzeczypospolitej Polskiej oraz na terenach byłego Związku Sowieckiego i ratowały ich w obliczu prześladowań oraz ludobójstwa, ryzykując życiem własnym i swoich rodzin, ustanawia się odznaczenie Krzyż Wschodni, zwane dalej "Krzyżem", jako dowód wdzięczności oraz wyraz szacunku i pamięci o tych osobach.

Osoba odznaczona otrzymuje nieodpłatnie odznakę nadanego jej Krzyża i legitymację potwierdzającą nadanie Krzyża.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, w drodze rozporządzenia, określi:

- biorąc pod uwagę konieczność ustalenia faktycznych okoliczności przemawiających za nadaniem Krzyża oraz sprawność tego postępowania, a także konieczność zachowania kolejności wynikającej ze starszeństwa przyznanych orderów i odznaczeń oraz uwzględniając święta i rocznice państwowe.

W sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz. U. z 2020 r. poz. 138), z wyjątkiem art. 8 i art. 36 ust. 3.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia 1 .