Białoruś-Polska. Porozumienie o współpracy w dziedzinie ochrony środowiska. Białowieża.2009.09.12.

POROZUMIENIE
między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białorusi o współpracy w dziedzinie ochrony środowiska,
podpisane w Białowieży dnia 12 września 2009 r.

POROZUMIENIE

MIĘDZY

RZĄDEM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

A

RZĄDEM REPUBLIKI BIAŁORUSI

O WSPÓŁPRACY W DZIEDZINIE OCHRONY ŚRODOWISKA

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Białorusi, zwane dalej Stronami,

- działając w duchu Traktatu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Białoruś o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy z dnia 23 czerwca 1992 roku,

- dążąc do rozszerzenia współpracy w dziedzinie ochrony środowiska,

- świadome znaczenia ochrony i poprawy stanu środowiska dla dobra obecnych i przyszłych pokoleń,

- kierując się prawodawstwem swoich państw i ogólnie przyjętymi normami prawa międzynarodowego,

- biorąc pod uwagę doświadczenie zdobyte w ramach współpracy międzynarodowej w dziedzinie ochrony środowiska,

- opierając się na ustaleniach międzynarodowych umów w dziedzinie ochrony środowiska, których stronami są Strony,

- uznając, że realizacja zasad zrównoważonego rozwoju przyjętych podczas Konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych "Środowisko i Rozwój" w Rio de Janeiro w 1992 roku i potwierdzonych w Deklaracji z Johannesburga w sprawie zrównoważonego rozwoju z 2002 roku, wymaga odpowiedzialnego korzystania z zasobów naturalnych;

uzgodniły, co następuje:

Artykuł  1

Strony będą współpracowały w dziedzinie ochrony środowiska na zasadzie równouprawnienia i wzajemnej korzyści, kierując się celami i zasadami zrównoważonego rozwoju.

Artykuł  2

Współpraca będzie realizowana w następujących kierunkach:

1)
wymiana doświadczeń w zakresie regulacji prawnych w dziedzinie ochrony środowiska;
2)
wykorzystanie instrumentów ekonomicznych w gospodarowaniu zasobami naturalnymi;
3)
monitoring środowiska;
4)
metodologiczne podejście do przygotowania i przeprowadzenia ocen oddziaływania na środowisko;
5)
państwowa kontrola w dziedzinie ochrony środowiska;
6)
normowanie, standaryzacja, metrologia i certyfikacja w dziedzinie ochrony środowiska;
7)
państwowe raporty o stanie ochrony środowiska;
8)
ochrona powietrza;
9)
ochrona wód powierzchniowych i podziemnych;
10)
badania geologiczne, ochrona złóż i racjonalne ich wykorzystywanie;
11)
ochrona i odtwarzanie krajobrazów i ekosystemów;
12)
ochrona i rozwój szczególnie chronionych obszarów przyrodniczych;
13)
ochrona gleb;
14)
ochrona lasów i prowadzenie gospodarki leśnej, a także racjonalne wykorzystanie zasobów leśnych;
15)
ochrona świata zwierząt i roślin, w szczególności rzadkich i zagrożonych wyginięciem gatunków flory i fauny;
16)
odzysk i unieszkodliwianie odpadów;
17)
ochrona środowiska podczas transgranicznego przemieszczania niebezpiecznych substancji chemicznych i radioaktywnych, a także niebezpiecznych

i radioaktywnych odpadów;

18)
ochrona i poprawa stanu środowiska w miastach i na innych obszarach zamieszkanych;
19)
badania naukowe w dziedzinie ochrony środowiska i racjonalnego wykorzystania zasobów naturalnych;
20)
przegląd ekologiczny;
21)
edukacja, wykształcenie i oświata ekologiczna społeczeństwa, wspieranie rozwoju turystyki ekologicznej mającej na celu zapoznanie społeczeństwa z bogactwami przyrody i potrzebą jej ochrony;
22)
inne dziedziny współpracy, które Strony uznają za celowe.
Artykuł  3
1.
Współpraca może być realizowana w następujących formach:
1)
opracowanie i realizacja wspólnych programów współpracy, projektów zgodnie z kierunkami, o których mowa w artykule 2;
2)
przeprowadzanie konsultacji, konferencji, sympozjów, seminariów;
3)
realizacja uzgodnionych przedsięwzięć, celem których będzie zmniejszenie negatywnego wpływu globalnych zmian środowiska przyrodniczego i klimatu na człowieka;
4)
publikacja wspólnych artykułów, monografii, wyników badań, wymiana raportów państwowych o stanie środowiska oraz innych oficjalnych informacji dotyczących stanu środowiska;
5)
wymiana naukowców i specjalistów z różnych dziedzin ochrony środowiska w celach poznawczych, naukowych i szkoleniowych;
6)
wymiana normatywnych aktów prawnych, informacji na temat innych aktów prawnych, metodycznej, naukowo-technicznej literatury oraz innych informacji z dziedziny gospodarowania zasobami naturalnymi i ochrony środowiska;
7)
udział polskich i białoruskich specjalistów w przedsięwzięciach międzynarodowych dotyczących ochrony środowiska, realizowanych w Rzeczypospolitej Polskiej i w Republice Białorusi;
8)
realizacja wspólnych naukowych i praktycznych badań w dziedzinie ochrony środowisk;
9)
powoływanie wspólnych grup ekspertów lub specjalistów.
2.
Współpraca może także być realizowana w innych niż wymienione w ustępie 1 formach, uzgodnionych przez Strony.
Artykuł  4
1.
Strony dla osiągnięcia celów niniejszego Porozumienia powołują Polsko-Białoruską Komisję do spraw współpracy w dziedzinie ochrony środowiska, zwaną dalej "Komisją".
2.
Komisji przewodniczy dwóch Współprzewodniczących wyznaczonych przez Strony, mających jednakowe uprawnienia.
3.
Kompetentne organy Państw Stron wciągu dwóch miesięcy od dnia wejścia w życie Porozumienia powiadomią się wzajemnie w drodze dyplomatycznej o wyznaczeniu Współprzewodniczących Komisji.
4.
Mając na uwadze zapewnienie równej reprezentacji Stron w Komisji Współprzewodniczący uzgadniają liczbę członków Polskiej i Białoruskiej części Komisji i określają jej skład osobowy. Po raz pierwszy skład Komisji powinien być określony przez Współprzewodniczących w terminie nie dłuższym niż sześć miesięcy od dnia ostatniego powiadomienia o wyznaczeniu Współprzewodniczących Komisji.
5.
Posiedzenia Komisji będą odbywać się w miarę konieczności jednak nie rzadziej niż raz do roku, po uzgodnieniu przez Współprzewodniczących na przemian w obydwu państwach.
6.
Komisja, jeśli będzie to konieczne, może tworzyć grupy robocze dla poszczególnych kierunków współpracy.
7.
Koszty organizacji i przeprowadzenia posiedzenia Komisji ponosi Strona przyjmująca. Koszty związane z udziałem w posiedzeniu Komisji ponosi Strona delegująca.
8.
Komisja określi tryb swojej pracy na pierwszym posiedzeniu Komisji.
Artykuł  5
1.
Zasady finansowania współpracy i realizacji wspólnych projektów rozpatrywane będą przez Strony w każdym indywidualnym przypadku stosownie do ich możliwości budżetowych zgodnie z prawodawstwem ich państw.
2.
Poza uzgodnionymi przez Strony przypadkami, każda ze Stron ponosi swoje koszty powstałe w związku z realizacją niniejszego Porozumienia.
Artykuł  6
1.
Strony, zgodnie z prawodawstwem swoich państw, będą wspierać rozwój bezpośrednich kontaktów między właściwymi organami oraz instytucjami i przedsiębiorstwami obydwu państw, których działalność jest związana z ochroną środowiska.
2.
Podmioty, o których mowa w ustępie 1, na podstawie niniejszego Porozumienia mogą zawierać umowy i kontrakty określające zasady współpracy, w tym warunki finansowania, trybu rozliczeń i odpowiedzialności za niedotrzymanie zobowiązań.
3.
Strony nie odpowiadają za zobowiązania podmiotów, o których mowa w ustępie 1 w ramach umów i kontraktów, zawartych na podstawie niniejszego Porozumienia.
Artykuł  7

Rozbieżności wynikające z interpretacji i realizacji niniejszego Porozumienia, będą rozstrzygane w drodze konsultacji lub rokowań między Stronami.

Artykuł  8

Niniejsze Porozumienie nie narusza praw i obowiązków Stron, wynikających z wcześniej zawartych przez nie umów międzynarodowych, lub związanych z ich członkostwem w organizacjach międzynarodowych w dziedzinie ochrony środowiska i gospodarowania zasobami naturalnymi.

Artykuł  9
1.
Niniejsze Porozumienie podlega przyjęciu zgodnie z prawem każdej ze Stron, co zostanie stwierdzone w drodze wymiany not. Porozumienie wejdzie w życie w dniu otrzymania noty późniejszej.
2.
Niniejsze Porozumienie zawarte jest na okres pięciu lat i ulega automatycznie przedłużeniu na kolejne okresy pięcioletnie, jeżeli żadna ze Stron, nie wypowie go w drodze notyfikacji na sześć miesięcy przed upływem okresu jego ważności.

Porozumienie sporządzono w Białowieży, w dniu 12 września 2009 roku w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w językach polskim i rosyjskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne.

Zmiany w prawie

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Tabletka "dzień po" bez recepty - Sejm uchwalił nowelizację

Bez recepty dostępny będzie jeden z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - zakłada uchwalona w czwartek nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tabletka będzie dostępna bez recepty ma być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 22.02.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024