Newsletter
 
 
united kingdom
ukraine
poland
Prawo.pl
  1. Akty Prawne
  2. Dziennik Ustaw
  3. Dz.U.2002.87.798

Ocena poziomów substancji w powietrzu.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ŚRODOWISKA
z dnia 6 czerwca 2002 r.
w sprawie oceny poziomów substancji w powietrzu.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627 i Nr 115, poz. 1229 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676) zarządza się, co następuje:
§  1. 
Rozporządzenie określa:
1)
sposoby, metody i zakres dokonywania oceny poziomów substancji w powietrzu, w tym:
a)
zakresy wymaganych pomiarów, z podziałem na pomiary ciągłe oraz okresowe w zależności od podziału na strefy,
b)
przypadki, gdy ocena jakości powietrza może być dokonywana w oparciu o kombinacje metod pomiarowych i modelowania oraz wyłącznie w oparciu o metody modelowania lub inne metody szacowania w zależności od podziału na strefy,
2)
górne i dolne progi oszacowania dla substancji o ustalonych poziomach dopuszczalnych, dopuszczalną częstość przekraczania progów oszacowania oraz sposób określania częstości przekraczania progów oszacowania,
3)
minimalną liczbę stałych punktów pomiarowych przy prowadzeniu pomiarów:
a)
poziomów substancji w powietrzu wprowadzanych w sposób niezorganizowany lub z małych instalacji,
b)
poziomów substancji w powietrzu wprowadzanych z dużych instalacji,
c)
poziomów substancji w powietrzu ze względu na ochronę roślin,
4)
kryteria lokalizacji punktów poboru próbek substancji przy prowadzeniu pomiarów z uwagi na:
a)
ochronę zdrowia ludzi,
b)
ochronę roślin,
c)
oddziaływanie transportu,
5)
sposób wyboru punktów pomiarowych,
6)
metodyki referencyjne modelowania jakości powietrza.
§  2. 
1. 
Oceny poziomu substancji w powietrzu dokonuje się na podstawie określonych w rozporządzeniu sposobów i metod.
2. 
Sposoby i metody dokonywania oceny poziomów substancji w powietrzu oraz zakres dokonywania tej oceny określa § 3 i 4.
§  3. 
1. 
Oceny poziomu substancji w powietrzu w strefach, o których mowa w art. 89 ust. 1 i art. 92 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, dokonuje się w odniesieniu do dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu powiększonych o margines tolerancji, dopuszczonych poziomów substancji w powietrzu określonych dla terenu kraju ze względu na zdrowie ludzi oraz ze względu na ochronę roślin, a także w odniesieniu do alarmowych poziomów niektórych substancji.
2. 
W przypadku oceny poziomu substancji w powietrzu ze względu na ochronę zdrowia ludzi wykorzystuje się w szczególności wyniki pomiarów z punktów poboru próbek substancji spełniających kryteria lokalizacji określone w § 9 ust. 1.
3. 
W przypadku oceny poziomu substancji w powietrzu ze względu na ochronę roślin wykorzystuje się w szczególności wyniki pomiarów z punktów poboru próbek substancji spełniających kryteria lokalizacji określone w § 9 ust. 2.
4. 
Oceny poziomu substancji w powietrzu dla obszarów ochrony uzdrowiskowej oraz parków narodowych dokonuje się w odniesieniu do dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu określonych dla tych obszarów, wykorzystując wyniki pomiarów z punktów poboru próbek substancji spełniających kryteria lokalizacji, określone odpowiednio w § 9 ust. 1 i ust. 2.
§  4. 
1. 
Oceny poziomu substancji w powietrzu w strefach, w których poziom substancji przekracza górny próg oszacowania, dokonuje się na podstawie pomiarów ciągłych rozumianych jako pomiary automatyczne lub jako pomiary manualne prowadzone w sposób systematyczny, odpowiednio do metodyk referencyjnych, o których mowa w § 13, w stałych punktach pomiarowych, z zastrzeżeniem § 7 ust. 1. Dla ocen tych można dodatkowo wykorzystać metody modelowania.
2. 
Oceny poziomu substancji w powietrzu w strefach, w których poziom substancji nie przekracza górnego progu oszacowania, dokonuje się na podstawie kombinacji pomiarów w stałych punktach pomiarowych i metod modelowania lub innych technik szacowania, w szczególności pomiarów okresowych i szacunków obiektywnych na podstawie analizy emisji, z zastrzeżeniem ust. 4.
3. 
Oceny poziomu substancji w powietrzu w strefach, w których poziom substancji nie przekracza dolnego progu oszacowania, można dokonać wyłącznie na podstawie metodyk modelowania lub innych technik szacowania, w szczególności pomiarów okresowych i szacunków obiektywnych na podstawie analizy emisji, z zastrzeżeniem ust. 4.
4. 
Oceny poziomu dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i ozonu na terenie aglomeracji o liczbie mieszkańców większej niż 250 tys., zwanej dalej aglomeracją, dokonuje się na podstawie pomiarów ciągłych w stałych punktach pomiarowych.
§  5. 
1. 
Górne i dolne progi oszacowania dla benzenu, dwutlenku azotu, tlenków azotu, dwutlenku siarki, ołowiu, ozonu, pyłu PM10 (pył o średnicy aerodynamicznej ziaren do 10 µm) i tlenku węgla oraz dopuszczalne częstości ich przekraczania, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
2. 
Próg oszacowania uznaje się za dotrzymany:
1)
w przypadku benzenu, dwutlenku azotu, tlenków azotu, dwutlenku siarki, ołowiu, pyłu PM10 i tlenku węgla, jeżeli podczas pięciu poprzednich lat był on przekraczany co najwyżej w dwóch odrębnych latach,
2)
w przypadku ozonu, jeżeli podczas pięciu poprzednich lat był on przekraczany co najwyżej w jednym roku.
3. 
W przypadku braku danych pomiarowych z okresu poprzednich pięciu lat, do określenia dotrzymania progu oszacowania, o którym mowa w ust. 2, wykorzystuje się dane z krótszego okresu pomiarowego, jeżeli pomiary były prowadzone w czasie i w miejscach o najwyższych poziomach substancji w powietrzu, w połączeniu z wynikami inwentaryzacji emisji i modelowania.
§  6. 
1. 
Minimalną liczbę stałych punktów pomiarowych przy prowadzeniu pomiarów benzenu, dwutlenku azotu, tlenków azotu, dwutlenku siarki, ołowiu, pyłu PM10 i tlenku węgla w powietrzu w strefach, w których substancje te wprowadzane są w sposób niezorganizowany lub z małych instalacji rozumianych jako wymagające pozwolenia instalacje zaliczane do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których raport o oddziaływaniu na środowisko może być wymagany, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. Jeżeli w strefie substancje te wprowadzane są także z dużych instalacji rozumianych jako instalacje mogące znacząco oddziaływać na środowisko, dla których wymagany jest raport o oddziaływaniu na środowisko, przynajmniej jeden punkt pomiarowy powinien być zlokalizowany w miejscu największego oddziaływania tych instalacji.
2. 
Przy prowadzeniu pomiarów poziomów benzenu, dwutlenku azotu, tlenków azotu, dwutlenku siarki, ołowiu, pyłu PM10 i tlenku węgla w powietrzu w strefach, w których substancje te wprowadzane są z dużych instalacji rozumianych jako instalacje mogące znacząco oddziaływać na środowisko, dla których wymagany jest raport o oddziaływaniu na środowisko, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że przynajmniej jeden punkt pomiarowy powinien być zlokalizowany w miejscu największego oddziaływania instalacji.
3. 
Minimalna liczba stałych punktów pomiarowych przy prowadzeniu pomiarów poziomów tlenków azotu i dwutlenku siarki w powietrzu ze względu na ochronę roślin wynosi:
1)
1 na 20.000 km2, jeśli poziomy tych substancji w powietrzu przekraczają górny próg oszacowania,
2)
1 na 40.000 km2, jeśli poziomy tych substancji w powietrzu nie przekraczają górnego progu oszacowania i są wyższe od dolnego progu oszacowania.
4. 
Minimalna liczba stałych punktów pomiarowych, o których mowa w ust. 1-3, dotyczy przypadku, gdy pomiary stanowią jedyne źródło informacji o jakości powietrza.
§  7. 
1. 
Minimalną liczbę stałych punktów pomiarowych przy prowadzeniu pomiarów poziomu ozonu w powietrzu, gdy pomiary stanowią jedyne źródło informacji, określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.
2. 
W strefach, w których pomiary poziomów ozonu są wymagane, prowadzi się również pomiary ciągłe poziomów dwutlenku azotu i tlenku azotu w powietrzu, ale liczba punktów pomiarowych dla prowadzenia pomiarów dwutlenku azotu i tlenku azotu może być o połowę mniejsza niż określona w załączniku nr 3 do rozporządzenia.
3. 
Jeżeli w strefie jest tylko jeden stały punkt pomiarowy, muszą być równocześnie prowadzone pomiary poziomów dwutlenku azotu i tlenku azotu, z wyjątkiem stanowiska wiejskiego.
§  8. 
Jeżeli w strefach, w których pomiary poziomów substancji w powietrzu w stałych punktach pomiarowych są wymagane, a wyniki pomiarów są uzupełniane danymi z innych źródeł, takich jak inwentaryzacje emisji, pomiary okresowe, metody modelowania, to liczba stałych punktów pomiarowych może być mniejsza niż określona w § 6 i 7, ale wystarczająca, aby przy zastosowaniu również innych metod dokonać rzetelnej oceny poziomów substancji w powietrzu.
§  9. 
1. 
Punkty poboru próbek substancji przy prowadzeniu pomiarów poziomów benzenu, dwutlenku azotu, tlenków azotu, dwutlenku siarki, ołowiu, pyłu PM10 i tlenku węgla w powietrzu z uwagi na ochronę zdrowia ludzi powinny być zlokalizowane tak, aby:
1)
dostarczały danych z obszarów stref, o najwyższych poziomach substancji w powietrzu, na które ludność będzie narażona przez okres odpowiedni do okresu uśredniania wyników pomiarów, dla którego określono dopuszczalne poziomy substancji w powietrzu,
2)
dostarczały danych z innych niż określone w pkt 1 obszarów stref, dotyczących narażenia ogółu ludności,
3)
były reprezentatywne dla:
a)
obszaru o powierzchni co najmniej 200 m2 w przypadku pomiarów prowadzonych z uwagi na oddziaływanie transportu,
b)
obszaru o powierzchni kilku km2 w przypadku pomiarów tła miejskiego,
c)
podobnych lokalizacji nieznajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie.
2. 
Punkty poboru próbek substancji przy prowadzeniu pomiarów poziomów tlenków azotu i dwutlenku siarki w powietrzu z punktu widzenia ochrony roślin powinny być:
1)
zlokalizowane w odległości ponad 20 kilometrów od aglomeracji lub ponad 5 kilometrów od innych obszarów zabudowanych, instalacji i głównych szlaków komunikacyjnych,
2)
reprezentatywne dla obszaru o powierzchni co najmniej 1.000 km2.
3. 
Punkty poboru próbek substancji przy prowadzeniu pomiarów z uwagi na oddziaływanie transportu powinny być lokalizowane tak, aby:
1)
w przypadku benzenu, dwutlenku azotu, tlenków azotu, dwutlenku siarki, ołowiu, pyłu PM10 i tlenku węgla znajdowały się co najmniej 25 metrów od krańca głównych skrzyżowań i co najmniej 4 metry od środka najbliższego pasa jezdni,
2)
w przypadku dwutlenku azotu i tlenku węgla czerpnia znajdowała się nie dalej niż 5 metrów od krawężnika najbliższej jezdni,
3)
w przypadkach benzenu, ołowiu i pyłu PM10 czerpnia znajdowała się na linii zabudowy.
4. 
Kryteria lokalizacji punktów pomiarowych do oceny poziomu ozonu określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.
§  10. 
Wyboru punktów pomiarowych należy dokonać w taki sposób, aby:
1)
przepływ powietrza wokół czerpni nie był ograniczony żadnymi przeszkodami,
2)
czerpnia była umieszczona w odległości kilku metrów od budynków, drzew i innych przeszkód, z tym że:
a)
w przypadku benzenu, dwutlenku azotu, tlenków azotu, dwutlenku siarki, ołowiu, pyłu PM10 i tlenku węgla w odległości przynajmniej 0,5 metra od najbliższego budynku, jeżeli czerpnia znajduje się na linii zabudowy,
b)
w przypadku ozonu w odległości nie mniejszej niż dwukrotna różnica wysokości przeszkody i wysokości umieszczenia czerpni,
3)
czerpnia znajdowała się na wysokości od 1,5 metra do 4 metrów powyżej poziomu gruntu, z zastrzeżeniem pkt 4,
4)
czerpnia mogła zostać usytuowana wyżej (do 8 metrów), w szczególności jeżeli punkt poboru próbek ma być reprezentatywny dla większego obszaru,
5)
uniknąć ponownego zasysania przez czerpnię powietrza odprowadzanego z punktu pomiarowego,
6)
uniknąć bezpośredniego zasysania przez czerpnię substancji przed ich dostatecznym wymieszaniem z powietrzem,
7)
w przypadku ozonu czerpnia znajdowała się w odległości większej niż 10 metrów od najbliższej drogi i w odległości tym większej, im większe jest natężenie ruchu drogowego.
§  11. 
Pomiary poziomów substancji, które przyczyniają się do tworzenia ozonu przyziemnego w powietrzu, obejmujące co najmniej tlenki azotu, tlenek węgla i lotne związki organiczne wymienione w załączniku nr 5 do rozporządzenia, prowadzi się w co najmniej jednym punkcie pomiarowym w kraju.
§  12. 
Pomiary poziomu pyłu PM2,5 (pył o średnicy aerodynamicznej ziaren do 2,5 µm) w powietrzu prowadzi się w co najmniej jednym punkcie pomiarowym w aglomeracji.
§  13. 
Metodyki referencyjne poboru próbek i analiz poziomów substancji oraz wymagania odnośnie do sposobów oceny poziomów substancji, w tym modelowania jakości powietrza, określa załącznik nr 6 do rozporządzenia.
§  14. 
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

GÓRNE I DOLNE PROGI OSZACOWANIA DLA BENZENU, DWUTLENKU AZOTU, TLENKÓW AZOTU, DWUTLENKU SIARKI, OŁOWIU, OZONU, PYŁU PM10 I TLENKU WĘGLA ORAZ DOPUSZCZALNE CZĘSTOŚCI ICH PRZEKRACZANIA

Lp. Nazwa substancji Okres uśredniania wyników pomiarów Dopuszczalny poziom substancji w powietrzu [w μg/m3] Górny próg oszacowania Dolny próg oszacowania
% poziomu dopuszczalnego (wartość w

μg/m3)

 dopuszczalna częstość przekroczeń w roku kalendarzowym % poziomu dopuszczalnego (wartość w

μg/m3)

 dopuszczalna częstość przekroczeń w roku kalendarzowym
1 benzen rok kalendarzowy 5 a) 70

(3,5)

 - 40

(2)

 -
2 dwutlenek azotu jedna godzina 200 a) 70

(140)

 18 razy 50

(100)

 18 razy
(ditlenek azotu) rok kalendarzowy 40 a) 80

(32)

 - 65

(26)

 -
tlenki azotu rok kalendarzowy 40 b) do 31.12.2002 30 b)od 1.01.2003 60

(24)

 80

(24)

 - 65

(19,5)

 -
3 dwutlenek siarki (ditlenek 24 godziny 150 a) do 31.12.2004 125 a) od 1.01.2005 50

(75)

 60

(75)

 3 razy 40

(50)

 3 razy
siarki) rok kalendarzowy 40 b) do 31.12.2002 20 b) od 1.01.2003 30

(12)

 60

(12)

 - 40

(8)

 -
4 ołów rok kalendarzowy 0,5 a) 70

(0,35)

 - 50

(0,25 )

 -
5 ozon 8 godzin 120a) 100

(120)

 - - -
okres wegetacyjny (1 V-31 VII) 24.000c)

μg/m3xh do 31.12.2009

 18.000c)

μg/m3xh od 1.01.2010

 25 (6.000 μg/m3 x h) 33,3 (6.000 μg/m3 x h) - - -
6 pył zawieszony 24 godziny 50a) 60

(30)

 7 razy 40

(20)

 7 razy
PM10 rok kalendarzowy 40a) 35

(14)

 - 25

(10)

 -
7 tlenek węgla 8 godzin 10.000a) 70

(7.000)

 - 50

(5.000)

 -
a) poziom dopuszczalny ze względu na ochronę zdrowia ludzi,

b) poziom dopuszczalny ze względu na ochronę roślin,

c) poziom dopuszczalny ze względu na ochronę roślin wyrażony jako AOT 40.

ZAŁĄCZNIK Nr  2

MINIMALNA LICZBA STAŁYCH PUNKTÓW POMIAROWYCH PRZY PROWADZENIU POMIARÓW POZIOMÓW BENZENU, DWUTLENKU AZOTU, TLENKÓW AZOTU, DWUTLENKU SIARKI, OŁOWIU, PYŁU PM10 I TLENKU WĘGLA W POWIETRZU W STREFACH, W KTÓRYCH SUBSTANCJE TE WPROWADZANE SĄ W SPOSÓB NIEZORGANIZOWANY LUB Z MAŁYCH INSTALACJI

Liczba mieszkańców strefy w tysiącach Poziom substancji w powietrzu przekracza górny próg oszacowania1) Poziom substancji w powietrzu znajduje się pomiędzy górnym a dolnym progiem oszacowania Dla SO2 i NO2 w aglomeracjach, w których poziomy nie przekraczają dolnego progu oszacowania
0 - 249 1 1 -
250 - 499 2 1 1
500 - 749 2 1 1
750 - 999 3 1 1
1.000 - 1.499 4 2 1
1.500 - 1.999 5 2 1
2.000 - 2.749 6 3 2
2.750 - 3.749 7 3 2
3.750 - 4.749 8 4 2
4.750 - 5.999 9 4 2
> 6.000 10 5 3
1) W przypadku benzenu, dwutlenku azotu, pyłu PM10 i tlenku węgla należy uwzględnić przynajmniej jeden punkt pomiaru tła miejskiego i jeden do oceny poziomu substancji w rejonie oddziaływania ruchu drogowego, pod warunkiem że nie spowoduje to zwiększenia liczby punktów poboru próbek.

ZAŁĄCZNIK Nr  3

MINIMALNA LICZBA STAŁYCH PUNKTÓW POMIAROWYCH PRZY PROWADZENIU POMIARÓW POZIOMU OZONU W POWIETRZU, GDY POMIARY STANOWIĄ JEDYNE ŹRÓDŁO INFORMACJI

Populacja aglomeracji lub strefy

(w tysiącach)

 Aglomeracje

(stanowisko miejskie i podmiejskie)1)

 Inne strefy (stanowisko podmiejskie i wiejskie)1) Stanowisko wiejskie 2)
0 - 249 - - 1 stacja/25.000 km2
250 - 499 1 1 jako średnia gęstość
500 - 999 2 2 we wszystkich strefach
1.000 - 1.499 3 3 w kraju
1.500 - 1.999 3 4
2.000 - 2.749 4 5
2.750 - 3.750 5 6
> 3.750 1 dodatkowa stacja na 2 miliony mieszkańców 1 dodatkowa stacja na 2 miliony mieszkańców
1) Przynajmniej jedno stanowisko podmiejskie, w miejscu gdzie występuje największe narażenie ludności. W przypadku aglomeracji przynajmniej połowę powinny stanowić stanowiska podmiejskie.

2) Jeżeli populacja strefy jest mniejsza od 249.000, a w strefie przekraczany jest górny próg oszacowania, to wówczas koordynacja działań pomiędzy takimi strefami w ramach województwa musi zapewnić właściwą ocenę poziomu ozonu w oparciu o stanowisko wiejskie.

ZAŁĄCZNIK Nr  4

KRYTERIA LOKALIZACJI PUNKTÓW POMIAROWYCH DO OCENY POZIOMU OZONU

Punkty poboru próbek przy prowadzeniu pomiarów poziomu ozonu w powietrzu z uwagi na:

1. ochronę zdrowia ludzi:

a) w stanowisku miejskim powinny:

- uwzlędniać ocenę narażania ludności na ozon, tj. być zlokalizowane na obszarach z dużą gęstością zaludnienia i stosunkowo wysokimi stężeniami ozonu,

- reprezentować obszar kilku km2,

- być zlokalizowane z dala od wpływu źródeł emisji lokalnych, takich jak ruch samochodowy, stacje benzynowe itp.,

- być zlokalizowane w miejscach dobrze przewietrzanych,

- być zlokalizowane na obszarach z zabudową mieszkaniową, takich jak osiedla i na terenach handlowych w obrębie miast (z dala od drzew); należy brać pod uwagę szerokie ulice i skwery z bardzo ograniczonym ruchem samochodów lub zamknięte dla ruchu ulicznego, obszary otwarte, takie jak boiska, tereny sportowe i rekreacyjne;

2. ochronę zdrowia ludzi i roślin:

a) w stanowisku podmiejskim powinny:

- uwzględniać ocenę narażania ludności i roślin na obrzeżach aglomeracji, tam gdzie poziomy ozonu wykazują wartości najwyższe,

- reprezentować obszar kilkudziesięciu km2,

- być zlokalizowane w pewnej odległości od obszaru emisji maksymalnych, po stronie zawietrznej dla dominującego kierunku lub kierunków wiatru występujących w warunkach sprzyjających do powstawania wysokich stężeń ozonu,

- być zlokalizowane w miejscach pobytu ludzi oraz występowania wrażliwych upraw lub naturalnych ekosystemów zlokalizowanych na obrzeżach aglomeracji narażonych na wysokie poziomy ozonu,

- być zlokalizowane po nawietrznej stronie miasta w obszarach podmiejskich w celu określenia regionalnego tła stężeń ozonu;

b) w stanowisku wiejskim powinny:

- uwzględniać ocenę narażania ludności, upraw i naturalnych ekosystemów na stężenia ozonu,

- być zlokalizowane na terenie niewielkich osiedli i/lub na obszarach, gdzie występują naturalne ekosystemy, lasy lub uprawy,

- być zlokalizowane z dala od bezpośredniego wpływu źródeł emisji lokalnych, takich jak zakłady przemysłowe i drogi,

- być zlokalizowane na terenach otwartych, ale nie na szczytach górskich.

ZAŁĄCZNIK Nr  5

SUBSTANCJE, KTÓRE PRZYCZYNIAJĄ SIĘ DO TWORZENIA OZONU PRZYZIEMNEGO W POWIETRZU

tlenki azotu tlenek węgla
1-buten izopren etylobenzen
etan trans-2-buten heksan m+p-ksyle
etylen cis-2-buten i-heksan o-ksylen
acetylen 1,3-butadien heptan 1,2,4-trimetylobenzen
propan pentan oktan 1,2,3-trimetylobenzen
propylen i-pentan i-oktan 1,3,5-trimetylobenzen
butan 1-penten benzen formaldehyd
i-butan 2-penten toluen węglowodory inne niż metan ogółem

ZAŁĄCZNIK Nr  6

METODYKI REFERENCYJNE POBORU PRÓBEK I ANALIZ POZIOMÓW SUBSTANCJI ORAZ WYMAGANIA ODNOŚNIE DO SPOSOBÓW OCENY POZIOMÓW SUBSTANCJI, W TYM MODELOWANIA JAKOŚCI POWIETRZA

Tabela 1. Metodyki referencyjne poboru próbek i analiz poziomów substancji
Substancja Metodyka/technika referencyjna
benzen aspiracyjny pobór prób i technika chromatografii gazowej GC-FID- pomiar manualny
dwutlenek azotu PN-ISO 7996:2001 - pomiar automatyczny metodą chemiluminescencyjną
dwutlenek siarki ISO/DIS 10498 - metoda spektrofotometrii w nadfiolecie - pomiar automatyczny
ołów PrPN-Z-04254/Azl - metoda manualna techniką ASA z atomizacją
ozon ISO 13964:1998 metoda fotometrii w nadfiolecie - pomiar automatyczny
pył PM10 PrPN-EN 12341 - metoda manualna wagowa
tlenek węgla pomiar automatyczny metodą spektrofotometrii w podczerwieni

Tabela 2. Wymagania, jakie mają spełniać wyniki pomiarów ciągłych

Wymagania Dwutlenek siarki, dwutlenek azotu i tlenki azotu Zanieczyszczenia pyłowe i ołów Benzen Tlenek węgla Ozon, dwutlenek azotu i tlenek azotu 1)
Dokładność 2) 15% 25% 25% 15% 15%
Minimalny procent ważnych danych 90% 90% 90% 90% 90% w lecie 75% w zimie

Objaśnienia:

1) Na stacjach mierzących stężenia ozonu.

2) Dokładność pomiaru zdefiniowana jest w "Przewodniku wyrażania niepewności pomiarów" (ISO 1993) lub w PrPN-ISO 5725-1 "Dokładność (prawdziwość i precyzja) metod i wyników pomiarów" (1994).

Udziały procentowe w tabeli podane są dla pojedynczych pomiarów uśrednionych odpowiednio do okresu uśredniania wyników pomiarów, dla którego określono dopuszczalne poziomy substancji w powietrzu, dla 95% przedziału ufności.

Wymagania odnośnie do minimalnej ilości ważnych danych nie uwzględniają utraty danych z powodu regularnej kalibracji lub normalnej konserwacji sprzętu.

Tabela 3. Wymagania, jakie mają spełniać wyniki pomiarów okresowych

Wymagania Dwutlenek siarki, dwutlenek azotu i tlenki azotu Zanieczyszczenia pyłowe i ołów Benzen Tlenek węgla Ozon, dwutlenek azotu i tlenek azotu 1)
Dokładność 2) 25% 50% 30% 25% 30%
Minimalny procent ważnych danych 90% 90% 90% 90% 90%
Pokrycie czasu 3) 14% 14% 14% 14% >10% w lecie

Objaśnienia:

1) Na stacjach mierzących stężenia ozonu.

2) Dokładność pomiaru zdefiniowana jest w "Przewodniku wyrażania niepewności pomiarów" (ISO 1993) lub w PrPN-ISO 5725-1 "Dokładność (prawdziwość i precyzja) metod i wyników pomiarów" (1994).

3) Jeden pomiar tygodniowo w sposób losowy, równomiernie w ciągu roku lub osiem tygodni równomiernie w ciągu roku.

Udziały procentowe w tabeli podane są dla pojedynczych pomiarów uśrednionych odpowiednio do okresu uśredniania wyników pomiarów, dla którego określono dopuszczalne poziomy substancji w powietrzu, dla 95% przedziału ufności.

Tabela 4. Wymagania, jakie mają spełniać wyniki modelowania

Dokładność 1) Dwutlenek siarki, dwutlenek azotu i tlenki azotu Zanieczyszczenia pyłowe i ołów Benzen Tlenek węgla Ozon
stężenie średnie godzinowe 50% do 60% - - 50% w dzień
stężenie średnie ośmiogodzinne - - - 50% 50%
stężenie średnie dobowe 50% - - - -
stężenie średnie roczne 30% 50% 50% - -

Objaśnienia:

1) Dokładność modelowania definiowana jest jako maksymalne odchylenie mierzonych i obliczanych poziomów substancji odpowiednio do okresu uśredniania wyników pomiarów, dla którego określono dopuszczalne poziomy substancji w powietrzu.

Tabela 5. Wymagania, jakie mają spełniać obiektywne metody szacowania

Dwutlenek siarki, dwutlenek azotu, tlenki azotu i ozon Zanieczyszczenia pyłowe i ołów Benzen Tlenek węgla Ozon
Dokładność 1) 75% 100% 100% 75% 75%

Objaśnienia:

1) Dokładność oszacowania definiowana jest jako maksymalne odchylenie mierzonych i obliczanych poziomów substancji odpowiednio do okresu uśredniania wyników pomiarów, dla którego określono dopuszczalne poziomy substancji w powietrzu.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.2002.87.798
Rodzaj: Rozporządzenie
Tytuł: Ocena poziomów substancji w powietrzu.
Data aktu: 06/06/2002
Data ogłoszenia: 27/06/2002
Data wejścia w życie: 12/07/2002